Pelgrimeren van Oldeboorn naar Oranjewoud

Woensdag 18 februari 2015

Bij de grafkelder van Van Limburg Stirum

De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage.
Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 4, over het traject van Oldeboorn naar Oranjewoud.

Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Jabikspaad van Oldeboorn via Heerenveen naar Oranjewoud

Zondag 10 juli 2005 – 20,5 km

Dag 4: 62 – 82,5 km

Oldeboorn

Als we om half elf de koele kerkzaal van De Hege Stins verlaten en buiten komen, is het aangenaam weer, weliswaar geen helder blauwe lucht, maar de temperatuur is al behoorlijk opgelopen. De verwachting is dat de temperatuur zal stijgen tot net boven de 25 graden. Na het koffiedrinken besluiten we enig proviand voor de rest van de dag mee te nemen en vertrekken we om 11.45 uur in de auto naar Oldeboorn.

In Oldeboorn parkeren we de auto bij de Doelhofkerk en lopen door de Wjitteringswei het dorp uit, om zuidwaarts over de Fjûrlânswei in de richting van het ganzengedooggebied te wandelen.

Naar de Mariahoeve

Bij een fietspad dat ons naar de Van Sminiaweg leidt, komen we in het Vogel-Habitat-gebied waarvan natuurgebied De Deelen ten zuiden van dit fietspad deel uitmaakt. Hier eindigt ook de 9^e etappe van het Jabikspaad, midden in het veld. We hebben dan de laatste anderhalve kilometer van deze etappe ook gelopen.

Aan de zuidzijde van dit fietspad kun je zien dat bij het maaien van de velden rekening wordt gehouden met de grote rijkdom aan (jonge) vogels in dit natuurgebied: lange brede stroken gras zijn in de al gemaaide weilanden zichtbaar. Stroken hoog gras, waarin de vogels zich kunnen verbergen tegen hun natuurlijke vijanden.
Aan het zuideind van de Van Sminiawei komen we bij de Mariahoeve aan bij de oude verkeersweg tussen Leeuwarden en Heerenveen.

De Hooibrug over de Hooivaart
Dan volgt een lang recht stuk fietspad dat tussen deze oude verkeersweg en de A32 van Leeuwarden naar Heerenveen loopt. Het is een onaantrekkelijk kaal stuk, waarbij links en rechts auto’s op de beide auto(snel)wegen en fietsen op het fietspad aan je voorbij trekken.
Dat fietspad leidt ons naar de Hooibrug die over Hooivaart ligt. De Hooivaart komt vanuit natuurgebied de Deelen en gaat hier bij deze brug verder als Nieuwe Pompsloot naar de Monnikerak die naar het zuiden tot Heerenveen leidt.

De Kapel van Dodo
Langs de noordzijde van de Oude Pompsloot wandelen we ongeveer een halve kilometer naar de Kapel van Dodo. Een klein kerkje met een kerkhof aan het eind van dit eenzame stukje Friesland; verder kun je hier niet.
Op het kerkhof is een mozaïek gemaakt van gekleurde grindstenen in de vorm van een schelp. Daar omheen liggen allemaal losse grindstenen, afkomstig van de grindpaden rondom de kerk. Kennelijk hebben veel bezoeker van deze kapel daar letterlijk een eigen steentje aan bijgedragen.
In het kleine doodgravershuisje op het kerkhof is een eenvoudig toilet, waar je tussen een afgedankt electronisch orgel en allerlei doodgraversattributen en oude wegwijsborden in kunt komen. Buiten is nog een waterkraan met een thermoskan erbij om bloemen bij de graven water te kunnen geven.
Bij de opgang van het kerkhof staat een mooi informatiebord over de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela, waarop ook wordt uitgelegd wie de kluizenaar-geestelijke Dodo (Doede) was en dat hij bij het instorten van het dak van zijn kluis om het leven is gekomen in 1231. Bij het graf van Dodo ontstond het klooster “Maria Rozendal”.

Haskerdijken
Als we weer onder de snelweg A32 door terugkomen bij de Hooibrug, steken we over naar de ander kant, waarna we aan de andere zijde van de Oude Pompsloot weer onder de A32 door lopen, om onze weg te vervolgen in zuidelijke richting naar Heerenveen.
Eerst loopt de weg nog vlak langs de A32, maar al vrij snel wijkt de weg naar Haskerdijken enigszins af van de snelweg, waardoor het geluid van de snelweg wat verder op de achtergrond raakt.
Dan gaat Haskerdijken over in Nieuwebrug. Hier eindigt de 10^e etappe. We hebben vandaag tot hier bijna 10 km gelopen.
Daarna gaan we over de Leeuwarderstraatweg langs het bos tussen deze weg en de A32 naar een strookvormig bedrijventerrein van Heerenveen.
De mensen die langs deze weg wonen, hadden vroeger het verkeerslawaai aan de voorzijde van de woning, maar tegenwoordig heeft het verkeerslawaai - ondanks de geluidswallen - van de A32 de overhand.

Aankomst in Heerenveen
Tussen de Leeuwarderstraatweg en de bosstrook bij de A32 zien we tegen de bosrand een hert in het weiland lopen en een eindje verder zitten twee grote witte lama’s in een veldje tussen twee woningen in de volle zon.

Tegen de bosrand langs de Leeuwarderstraatweg rusten we even op een boomstam om in de schaduw wat te eten en te drinken.
De temperatuur is al boven de 25 graden. Het zachte briesje wind tussen de bedrijven op dit bedrijventerrein en de bosrand biedt nauwelijks enige verkoeling.
Als we onder de A7 tussen het klaverbladen van Heerenveen en Joure door lopen, komen we Heerenveen binnen.
Langs de vaart gaan we in de richting van het centrum, via de Heerenwal en de Stationsstraat naar het NS-station.

Stratenvolleybaltoernooi op straat
Vanaf daar lopen we over de Fok naar de Crackstraat waar we recht op de Parochiekerk van de Heilige Geest af lopen. Helaas is die kerk vanmiddag – zelfs op zondag – gesloten, dus lopen we eromheen naar de achterzijde, waar we onze weg willen vervolgen over de Vleesmarkt en de Koemarkt.
Bij Café Restaurant Paul Kruger komen we echter terecht in een feestgedruis. Hier is namelijk een gekostumeerd stratenvolleybaltoernooi. De rijbaan is opgedeeld in volleybalvelden met aan beide weerszijden op de stoepen allemaal terrasjes.
We wurmen ons tussen de mensenmenigte door, nadat we even op een bankje hebben zitten kijken naar dit vermakelijke schouwspel van veelal extreem uitgedoste volleyballers. Het is een vrolijke boel; het weer werkt ook prima mee.

De Knipe
Als we dan over het Van Haarenspad en de Nieuweburen door het oude centrum van Heerenveen lopen in de richting van de A32, komen we weer in de lome zondagmiddagrust waarin hooguit een enkele visser langs de vaart geniet van zijn plekje in de zon.
Voorbij de onderdoorgang onder de A32 lopen we over Het Meer in de richting van De Knipe. Vlak voor De Knipe gaan we rechtsaf over de Woudsterweg in de richting van Oranjewoud.
Hier eindigt de 11e etappe. We hebben vandaag tot hier dan bijna 17 km gelopen.

Belvédère
Maar eerst rusten we weer even om wat te eten en te drinken. Omdat het al weer rond vier uur in de middag is en het vanaf hier nog ongeveer 2 kilometer is naar Oranjewoud, bellen we Jan Wijbe alvast om ons straks in Oranjewoud af te halen. Hij vertrekt nu vanuit Stiens met de andere auto.
Het fietspad langs de Woudsterweg leidt ons in zuidelijke richting naar het pas geopende museum Belvédère van Oranjewoud. Dit modern ogende museum ligt aan het eind van de weg tegen de bosrand, geheel in het midden van de natuur, zowaar een prachtige – maar wel geïsoleerde – locatie. Op het grote pas aangelegde tuincomplex vóór het gebouw staan slechts enkele auto’s en fietsen. We spreken af dat we in later stadium dit museum eens gaan bekijken, want de architectuur, entourage en haar kunst schijnt een bezoek beslist waard te zijn. Museumdirecteur Tom Mercuur zal dus nog even op ons moeten wachten, maar we gaan er te Zijner tijd zeker op bezoek.

Kleine kikkerkjes kriskras
Vrij snel voorbij het museum vervolgen we ons pad op een ander fietspad richting Tuimelaars Boswandeling, langs een brede boerensloot. Nu begint het laatste, maar ook het mooiste stukje van onze wandelroute van vandaag.
Al na een halve kilometer kunnen we over een brug over deze sloot en komen dan op een onverhard landweggetje dat de scheiding vormt tussen bos en weiland.
Op de twee nog vochtige karresporen tussen het hoge gras springen hele kleine kikkertjes kriskras voor ons uit. Alleen als je goed oplet, zie je ze huppen, zo klein zijn ze nog.

Van Limburg Stirum
Aan het eind van dit landweggetje komen we op de Marijkemuoiwei, die we in oostelijke richting bewandelen. Daar passeren we ook de oude begraafplaats waar de familie van de Nederlandse staatsman Van Limburg Stirum (19^e eeuws, liberaal,  Grietman, Fries Statenlid, Tweede Kamer, Eerste Kamer, Minister van Staat, etc.) haar vanaf de weg in het oogspringende grafkelder heeft.
Een klein eindje verder kunnen we in zuidelijke richting over een heel smal bospad tussen hoge varens door. Dit pad wordt ook als ruiterpad gebruikt. Dit biedt een schitterende boswandeling in een heerlijke boslucht. Aan onze rechterzijde - verscholen tussen de bomen - passeren we de 30 meter hoge uitzichttoren (belvédere), gemaakt in 1924 van gewapend beton.

Oranjewoud
Aan het eind van dit bospad komen we op de Bieruma Oostingweg bij een gezellig kruispunt van vier wegen waar veel fietsers even rusten op de picknickbanken die daar staan.
Op deze plaats stoppen we en vanaf hier loodsen we onze zoon Jan Wijbe via de telefoon vanuit Oranjewoud naar ons toe.
Jan Wijbe rijdt ons om 16.45 uur weer terug naar de Doelhofkerk in Oldeboorn, waarna we met beide auto’s weer terug rijden naar Stiens, terugziend op een mooie, warme zomerdag.
Omdat we niet tot in Mildam zijn gekomen, gaan we de volgende keer het laatste stukje van nog bijna 2 km van deze 12e etappe lopen. Vandaag hebben we totaal ongeveer 20,5 km gewandeld. We hebben hiermee in 4 dagen inmiddels ruim 82 km van het Jabikspaad afgelegd.