Een zonnige zondag bij De Pater

Zondag 7 september 2014


Bij de sluis van Dokkumer Nieuwe Zijlen

Tussen twee verjaardagen
Voor zijn 80e verjaardag hebben we Ab & Betty afgelopen zomer een lunch als verjaardagskado aangeboden. En morgen is Betty jarig, dus een mooie gelegenheid om op zo'n mooie septemberdag het goede leven te vieren.
Met zijn 80e verjaardag kan Ab terugkijken op een bewogen leven; geboren in Indonesië, zijn vader daar verloren in de Tweede Wereldoorlog, als kind met zijn moeder en zusje toen naar Nederland gekomen, als stuurman over de wereldzeeën gevaren, en later af en toe naar Azië gevlogen om in de vroege jaren van het computertijdperk voor het Philips-concern daar op locatie ICT-bedrijfstrainingen te verzorgen. En als je dan 80 jaar wordt en nog samen met je echtgenote ook dit jaar weer je verjaardag mag vieren, is het goed om die zegen van een hoge leeftijd met elkaar te vieren, en dat doen we vanmiddag met zijn vieren op deze prachtige zonnige zondagmiddag.

De Pater
In de ruim vijftien jaren dat Ab & Betty in onze mooie provincie Fryslân wonen, zijn ze bekend geraakt met heel veel restaurants die aan de Friese wateren zijn gelegen, dus het was voor Durkje en mij een uitdaging om voor vanmiddag een restaurant aan het water te selecteren waarvan we zeker zijn dat ze daar nog niet zijn geweest. En dat is gelukt. We rijden van Stiens naar Dokkumer Nieuwe Zijlen om daar te gaan lunchen in het uit 1729 daterende Restaurant Herberg de Pater, gevestigd in het oude sluisgebouw naast de sluiskolk van Dokkumer Nieuwe Zijlen.
Op het buitenterras nemen we plaats in het volle zonlicht. Langzamerhand schuift de bewolking steeds verder open, waardoor we gedurende onze lunch met zijn vieren aangenaam verpozen op dit zonovergoten terras. Hoe later het wordt vanmiddag, hoe drukker het wordt op het terras, vanwege de wandelaars, watersporters, fietsers en automobilisten die ook hun terrasmoment van deze zonnige zondag benutten.
Over de Friese klei zijn we naar Dokkumer Nieuwe Zijlen gereden, en op de terugweg gaan we door de Dokkumer wouden weer huiswaarts, naar de overzijde van de Dokkumer Ee, naar Stiens.