Geef nooit op

Zaterdag 22 juni 2013

Cover van Geef nooit op

Droom wordt werkelijkheid

Nagenoeg blind de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela lopen.

Alleen, zonder echte voorbereiding.

Iedereen riep dat het onmogelijk was, en onhaalbaar.

Het was meer een droom dan een realistisch plan.
Nog vóór mijn avontuur begint, loop ik al tegen een muur op van beperkingen.

Ik worstel met gedachten en overpeinzingen. Zet ik door? Of geef ik toe?

En hoewel ik de vele risico’s maar al te goed begrijp, mijn droom blijft als een sluier over me heen hangen, wachtend tot die droom ooit werkelijkheid wordt.

Ik ga toch

Robert van der Wolk – geboren in 1981 - wilde ondanks zijn fysieke beperkingen deze ultieme uitdaging aangaan. Hij wilde zijn droom najagen, en zijn grenzen opzoeken.

Door niet op te geven, laat Robert zien dat je tot veel meer in staat bent dan je aanvankelijk dacht.
In de zomer van 2009 start Robert van der Wolk op 28 jarige leeftijd nagenoeg onvoorbereid met zijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostela.

Ondanks veel geopperde bezwaren van familie, vrienden en kennissen pakte hij zijn spullen in een veel te zware rugzak, en dan begint zijn avontuur.

Verslag van zijn Camino

Tijdens zijn wandeltocht van het zuid-Franse Saint-Jean-Pied-de-Port naar het circa 800 kilometer verderop liggende noordwest-Spaanse Santiago de Compostela houdt Robert zijn gedachten, angsten, successen en andere belevenissen bij.

Na zijn thuiskomst vanuit Santiago de Compostela heeft Van der Wolk zijn belevenissen uitgewerkt tot een boek. Zijn reisverslag kreeg de passende titel: ‘Geef nooit op’.

Zijn pelgrimsverslag is dus een autobiografisch boek, dat je meeneemt in een wereld van uitdagingen, van ontberingen en van ontroering. Het boek kan je aan het denken zetten over je beperkingen, en vooral over je mogelijkheden en je innerlijke kracht.

To awaken possibilities

Robert van der Wolk leeft sinds zijn 21^e levensjaar met een gezichtsvermogen van minder dan 10% als gevolg van diabetes. Desondanks voltooide hij zijn studies ‘Human Resource Management’ en ‘International Trainer’.

Van der Wolk is oprichter van het trainingsinstituut ‘Choicepoint ‘, waar Robert jongeren en iets oudere young professionals inspireert om het maximale uit hun leven te halen. Als trainer wil hij mensen enthousiasmeren om zich persoonlijk te ontwikkelen naar succes.

Met zijn inzicht in mogelijkheden, door zijn overwinningsmentaliteit en door zijn gedrevenheid weet Robert hoe beperkingen aanvankelijk belemmerend kunnen werken in het realiseren van je dromen.

Success begins in your mind

• De Camino is de beste reden om mijn grenzen te verleggen.
• Zes weken met elkaar door Spanje reizen, vergt vertrouwen, liefde, maar zeker ook doorzettingsvermogen; van beide kanten.
• Het gevoel dat ik met een geweldige vrouw, die me veel te leren heeft, maar van wie ik ook veel geniet, mijn reis naar Santiago zal delen, verblijdt me als ik er alleen al aan denk.
• Heb je ooit één van je dromen omgezet in een concreet doel? Durf je jezelf toe te staan die droom te realiseren? Je moet alles eruit halen wat er in zit. Durf je droom te leven.
• In het verleggen van mijn persoonlijke grenzen ontdek ik nieuwe gebieden: in mezelf, in anderen en in de wereld.
• Het leven volgt zelden exact een van te voren opgestelde planning.
• Door de Camino kom ik naar het volgende niveau in mijn ontwikkeling: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel. Het is een enorme stap uit mijn comfortzone.
• Soms is vragen of naar anderen luisteren, adviezen en tips aannemen best een effectieve manier om te komen waar je wilt.
• Ik neem ook verantwoordelijkheid voor mijn eigen daden door bij mijn oorspronkelijke plan te blijven.
• Vrijwel altijd is het, dat wanneer je oude deuren dicht doet, er nieuwe open gaan.
• Een doel is een droom met een deadline.
• Gaandeweg de route besef ik steeds meer dat de wereld er niet zwart-wit uitziet. Het maakt niet uit of je zwart of wit denkt. Het gaat om de bereidheid tot luisteren.
• Het gaat er niet om hoe je iets ziet, maar dat je bereid bent om van mening te verschillen ,en desondanks met elkaar in dialoog blijft.
• Als je kijkt en luistert in metaforen over wat er door de kerk gezegd wordt, dan ben je verbaasd hoe dicht dat staat bij persoonlijke ontwikkeling: het is de manier waarop je naar een situatie of gebeurtenis kijkt en hoe je ermee om gaat. Het is dus niet de gebeurtenis zelf die de betekenis houdt.
• Wat kan een mens toch wijs worden van enkel een wandeling. Intern gebeurt er van alles. Je loopt uiteindelijk met jezelf, ongeacht met wie je samenloopt. Hoewel iedereen vandaag het deel van de Camino gezamenlijk loopt, heeft iedereen toch ook weer zijn of haar eigen route gelopen. Dat is het magische aan deze route. De manier waarop de ervaring zich openbaart, kan hetzelfde zijn, maar de manier waarop zij wordt ontvangen, is vrijwel altijd verschillend.
• Het leven is net als de Camino. De Camino is een persoonlijke tocht. Voor mij ging het voornamelijk om oude dingen – ballast - los te laten. Het gaat om wat je vaak gebruikt en wat je werkelijk nodig hebt. De rest dump je.
• Het leven gooit je genoeg kansen toe om nieuwe ervaringen op te doen, en het is aan jou om ze te nemen. De vraag is: durf je in het diepe te duiken?
• Soms blijkt dat je niet weet dat je je doel al bereikt hebt.
• Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan, dat loslaten. Ik besef dat ik de ander niet alleen loslaat om hem/haar zo haar vrijheid te geven, maar daarmee laat ik ook mijzelf vrij.
• De ironie is dat als je op zoek gaat naar iemand er slechts een kleine kans bestaat dat je hem of haar zult vinden. Wanneer je accepteert dat je alleen bent, komt er iemand op je pad die je uitnodigt om samen nieuwe gebieden te ontdekken.
• Een nieuwe groep mensen leren kennen, is spannend, want het voelt als een grote stap uit je comfortzone.
• We leven in het nu en genieten. Daar gaat het om.
• Deze pelgrimstocht is een ervaring die je zelf moet meemaken. Er gebeurt veel tijdens zo’n reis. Op alle fronten.
• De Camino is bij uitstek geschikt om je gevecht tegen eenzaamheid aan te pakken. Het is namelijk niet de Camino die je iets geeft; dat doe je zelf.
• Ik heb me alleen gevoeld tijdens wandelingen op de Camino, ook al was ik met andere mensen.
• Ik heb vastberadenheid in mezelf en het doorzettingsvermogen gevonden om deze Camino te voltooien.
• De Camino maakt je nederig en dankbaar.
• De Camino gaat tevens over het feit dat je ook afhankelijk bent van anderen, en dat je dat pas beseft als je een route zoals deze aflegt
• Ik heb het inzicht dat ik de Camino niet meer als een gevecht hoef te zien.
• We hebben slechts een paar dagen met elkaar doorgebracht, maar het voelt alsof ik je al jaren ken.
• De Camino laat een mens zijn ‘true colors’ zien – een imago ophouden voor zo’n lange tijd is immers ondoenlijk.
• Ieder loopt zijn eigen Camino, in zijn eigen tempo, en met zijn eigen uitdagingen en ervaringen, als metafoor voor het leven, dat je ook zelf kiest. De Camino naar Santiago brengt veel metaforen voor het leven.
• Als pelgrim loop je meer als individu de route naar Santiago. Ook al loop je met medepelgrims, in zekere zin bepaal je toch je eigen route, tempo en afstand.
• Ik geloof dat een ieder zijn eigen toekomst maakt.
• Als je het zelf niet weet, zorg dan dat je je heil zoekt bij iemand die wel de weg kent!
• Een stinkende, bezwete en kou lijdende pelgrim; dat is het leven op de Camino!
• Het liefst zou ik willen huilen, maar er komen slechts droge tranen.
• De weg naar de top maak je zelf; in je eigen tempo.
• Het leven van een pelgrim is fantastisch mooi, en ik besef nu dat menig pelgrim de Camino-koorts niet meer uit zijn systeem krijgt.
• Sinds ik besloten heb niet meer te vechten tegen de route - en belangrijker nog - tegen mezelf, is er meer rust ontstaan.
• De Camino heeft me vele kansen gegeven en veel van die kansen heb ik ook gegrepen. Ik ben er wijzer door geworden, sterker en ben veel meer over mezelf en het leven te weten gekomen.
• Ik ervaar het wandelen op zichzelf meer als een therapeutische, relaxte en zeer fijne en effectieve manier om tot mezelf te komen.
• Wanneer je de Camino naar Santiago loopt, merk je dat mensen er zijn op het moment dat ze er moeten zijn, en voor de tijd dat ze er moeten zijn.
• De kathedraal van Santiago de Compostela straalt iets uit dat ik met geen mogelijkheid kan beschrijven.
• Het is de groei tijdens de reis die de Camino waardevol maakt.
• Het leven is hier ongeremd, vrij en dat maakt het zo waardevol. Een groot contrast vergeleken met het stressvolle en door deadlines gerunde Nederland.
• De Camino naar Santiago de Compostela zorgt telkens weer voor nieuwe gebeurtenissen, nieuwe mensen, nieuwe ervaringen en nieuwe uitdagingen. Een levenservaring om nooit te vergeten.

Terugblik op de Camino

• De mensen die ik op de Camino ben tegengekomen, en met wie ik de eer had om mee te lopen, zijn als een familie van me geworden. Ieder voor zich.
• Het zal nog wel even duren voordat ik volledig ‘geland’ ben.
• Er zijn een hoop dingen die ik vanuit mijn ervaringen tijdens mijn Camino wil meenemen naar mijn dagelijkse leven hier. Het afgaan op mijn intuïtie, durven dromen, stapje voor stapje gaan voor wat ik belangrijk vind en waar ik naartoe wil, me toestaan meer te voelen en minder te rationaliseren, dankbaar zijn voor dat wat er is – elke dag, en bovenal mezelf toestaan te genieten van wat de dag ook brengt.
• Vechten (vaak tegen mezelf) kost me uiteindelijk veel meer dan het me oplevert.
• Ik denk aan plekken waar ik geweest ben, waar ik nu liever zou willen zijn en waar ik kan ontsnappen aan de hectiek van de wereld.
• Er is geen beter moment dan het nu.
• Ik kan er beter voor zorgen dat ik in de flow meega en mijn doel voor ogen houd.
• Jouw pad, jouw levenspad loop je uiteindelijk zelf en alleen.
• Ik ben groter dan mijn beperkingen. Ik ben net zo groot als mijn dromen die ik durf toe te laten in mijn mind.
• Elke stap is een risico. Hoe klein ook.
• Wat ik schrijf, dat leef ik.
• Geef nooit op.