Lustrumconcert Christelijk Mannenkoor Pro Rege in Stiens

Zaterdag 6 november 2010

Dit jaar bestaat het Christelijke Mannenkoor Pro Rege 45 jaar. Al die jaren klonken hun liederen "Pro Rege", ofwel "Voor de Koning". Een evangelisatiekoor dus, uit Dokkum, bestaande uit "minsken út'e stêd, út de wâlden en fan'e klaai". Dit mannenkoor bestaat uit ongeveer 90 mannen en dat aantal groeit momenteel weer.

Ter gelegenheid van dit 45e bestaansjaar organiseert Pro Rege twee jubileumconcerten. De eerste was gisteravond in de Grote of Sint Martinuskerk te Dokkum. Het tweede concert is vanavond in De Hege Stins in onze woonplaats Stiens. Durkje haar vader is al vele jaren lid van dit koor en het ligt dan ook geheel voor de hand dat Durkje en ik vanavond met haar moeder dit bijzondere concert bijwonen. En daarin staan we niet alleen, want in De Hege Stins ontmoeten we ook onze dorpsgenoot Jan Veltman en mijn Stenden-collega Peter de Vries, wiens beider vaders ook lid van dit Dokkumer mannenkoor zijn. Om 20.00 uur trekt een lange mannenstoet onder aanhoudend applaus door de kerkzaal, naar het podium.

Pro Rege komt met een kwalitatief hoogstaande muzikale bezetting. Muziekdocente Rennie Veenstra verzorgt de presentatie. Het koor staat onder leiding van dirigent Dirk Norbruis. Muzikale medewerking wordt verzorgd door Ineke van Slageren op fluit, Machiel Keekstra op piano, Pieter Reitsma op cornet en de virtuoze Rotterdamse organist Martin Mans, die vanavond als gastorganist excelleert.

Het concert begint met het lied dat ook als concertthema is gekozen, namelijk: "Klink no ús liet", met als aanvangswoorden:
"Klink no ús liet fleurich fan tonge.
Rûzje no't spylark bliid der ta.
Wol no rûnom sizze en sjonge dat jim fan herte wille ha".
Een passend begin, want daar zit het gezongen lied, de muzikale begeleiding èn de beoogde evangelisatie in.

Er wordt gezongen in verschillende talen, zoals het Fries (Sjong op foar Jezus), het Nederlands (Ik zou wel eens willen weten), het Engels (In the land of Zion) en in het Russisch (Otsje Nasj; het gezongen Onze Vader). Behalve muzikale begeleiding bij de koorzang, luisteren we ook naar instrumentele intermezzo's van duo's als Keekstra & Van Slageren en van Mans & Reitsma. Nu kennen Durkje en ik het kerkorgel van De Hege Stins van de zondagse kerkdiensten door en door en nu zijn wij in Stiens gezegend met goede organisten, maar het is toch opmerkelijk dat deze welbekende professionele organist Martin Mans klankcombinaties en klankkleuren uit ons kerkorgel haalt die mij als nieuw in de oren klinken, zelfs na al die jaren onder het gehoor van ons prima kerkorgel.

Het mooie van de opstelling in deze kerkzaal is dat je als concertganger allemaal het volle zicht hebt op de organist linksboven het grote koor. Je hoort het orgel niet alleen, maar je ziet ook de intense bewegingen van de hardwerkende organist. En deze organist heeft ook tijdens de orgelbegeleiding van de koorzang frequent oogcontact met de dirigent, dus het samenspel van orgel en koorzang vliegt nauwelijks uit de bocht; toch een prestatie bij de vele en af en toe ook moeilijke muziekstukken.

Mooi is ook het compositieduo van enerzijds "Er is een God, die hoort" (ingetogen aangevangen en dan aanzwellend met de full power van zo'n 70 mannenstemmen) en anderzijds de meer eigentijdse vertolking van psalm 116: "God heb ik lief", een muzikale bewerking van onze tijdgenoot Johan Bredewout.

Het laatste koorlied is het alom bekende "Hallelujah" van componist Georg Friedrich Händel en in samenzang zingen we - door Pieter Reitsma uitstekend op cornet begeleid - de vier verzen van het slotlied "Glory Hallelujah", dat we inzetten met de vurige woorden van:
"Ik geloof dat God mij nooit alleen zal laten staan,
want Hij is mijn Vader die mij altijd bij zal staan.
Zo zal Hij ons leiden in de strijd van het bestaan,
dit is mijn geloof in God ..."