Pelgrimeren van Gimoulle naar Grossouvre

Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vézelay
Van Gimouille naar Grossouvre
Dinsdag 20 juli 2010 – 18,5 km.
Dag 70: 1460,5 – 1479 km.

De wekker gaat om 6.00 uur; een uur eerder dan gebruikelijk. Om 7.00 uur brengen Durkje en ik de fietsen met de auto vanaf Camping Minnesma Sonja in Nevers naar Grossouvre. We fietsen dan zo’n 20 kilometer van Grossouvre naar Gimouille, waar we om 9.00 uur vertrekken. De temperatuur is vanmorgen vroeg zo’n 16 graden Celsius en die loopt later vandaag al weer op tot 31 graden Celsius. Het is iets meer bewolkt dan tijdens de afgelopen dagen maar het is ook vandaag zeker een behoorlijk warme wandeldag. We starten bij de 12e eeuwse Saint-Laurent-kerk van Gimouille.

In de Mairie zitten enkele mannen bij elkaar. Twee komen naar buiten om in de weinige schaduw de bloemperken vóór de kerk te onderhouden. Af en toe komen fietsers voorbij. Ook gisteren zagen we hier verschillende fietsers. Tijdens het groeten wordt duidelijk dat er ook Nederlandse duo’s voorbijfietsen. Aan de bewegwijzering met de hier en daar zichtbare Oude Wegen-stickers wordt duidelijk dat hier niet alleen wandelende pelgrims passeren, maar ook de fietsende pelgrims, reizend op het tracé van Maastricht naar de Pyreneeën.

We lopen vanuit het dorpscentrum van Gimouille naar het kanaal en komen dan in de oude haven van Gimouille. Twee oude schepen en een kleine hijskraan laten nog iets zien van deze voormalige kanaalhaven. Via de brug steken we hier het kanaal over en dan lopen we via een breed jaagpad naar het 343 meter lange aquaduct, daterend van 1838. Over de promenade van dit aquaduct steken we de Allier over, de rivier die een zijrivier is van de Loire. Aan de overzijde ligt in het dorpje Le Guétin een dubbele sluis met een totaal verval van 9,20 meter. Een aantal pleziervaartuigen wordt momenteel geschut. Ze liggen nog diep in de sluis en komen langzaam de vele meters omhoog.

Hier zijn we de grens overgestoken van de Nièvre en de Cher en zijn we aangekomen in de Berry. We steken de hooggelegen sluisbrug over om vervolgens rechtsaf te dalen naar de langgerekte aanleghaven van het lager gelegen kanaal. Dan stijgt de Rue de Port naar de D976. Hier steken we met de brug in de D976 het aanvoerkanaal over in de richting van La Grenouille.

Op de hoek van de D45 en de D976 staat een café met op de muur een plaquette van het Franse pelgrimsgenootschap van het departement Berry. Op het terras van dit “pelgrimscafé” drinken we op het terras een kop koffie. Zo’n pauze in een café is ook een geschikt moment voor een sanitaire stop, dus ook die laten we nu niet voorbijgaan. De caféhoudster is zichtbaar verzamelaar van alles wat met kikkers te maken heeft, want overal vind je kikkers of kikkergerelateerde decoraties. De waterkraan bij het toilet wordt gevormd door een oude waterpomp, die echter elektrisch is aangedreven.

We vervolgen onze weg via de D45 langs het kanaal. Iets voorbij een spoorbrug steken we via een brug het kanaal over. We komen dan op het hoge langgerekte deel tussen de rivier en het kanaal. Hoogstwaarschijnlijk wandelen we hier over de opgeworpen grond, die tijdens het graven naast het kanaal werd gedeponeerd. Hier gaan we tussen de bomen links en rechts door het hoge gras, dat nog nat is van de morgendauw. Een aantal vliegen steken hier venijnig. Verderop moeten we ons door meer dan manshoge struiken met grote bladeren een weg banen.

Uiteindelijk komen we aan in Les Lorrains, liggend aan de Allier. Hier treffen we een grote, diepe sluisrotonde aan, gebouwd in 1848. Schepen konden hier vroeger vanuit het kanaal in de sluisrotonde draaien en dan hun vaarweg na het schutten -voorbij de tussen het kanaal en de rivier gelegen dam - vervolgen over de rivier de Allier.

Wij gaan verder over de D45 naar het volgende dorp: Apremont-sur-Allier. Apremont verdiende met recht de erkenning als één van de mooiste dorpen van Frankrijk. Stuk voor stuk zijn de oude woonhuizen mooi gedecoreerd met veel bloeiende planten. De eigentijdse auto’s dissoneren hier helaas in dit antieke straatbeeld. Al in de Middeleeuwen was Apremont een winplaats van stenen. De stenen uit Apremont zijn bijvoorbeeld gebruikt bij de bouw van de kathedraal van Chartres. Een lange rij oude huizen met mooie tuinen staan langs de oever van de Allier. Apremont-sur-Allier heeft ook een kasteel, een oud Bourgondisch fort. Aan de voet van de kasteelheuvel, aan de oever van de Allier rusten we bij een picknicktafel, waar we ook eten en drinken.

Via de D110 wandelen we het dorp uit, om dan linksaf te slaan op de D76 in de richting van Grossouvre. Nu volgt een 8 kilometer lange asfaltweg, slingerend door het bos met de naam Forêt d’Apremont. Bos, heel veel bomen links en rechts van ons en alleen maar asfalt vóór en achter ons, kilometers lang.

Een kleine twee uren later laten we dit bos achter ons en dan komen we al snel door het buurtschap Les Coqs. Voorbij La Vigneronnie verlaten we deze lange asfaltweg om over een klein zijweggetje door La Noue te gaan. Dit is eigenlijk niet veel meer dan één boerenhoeve. Een grote zwarte hond aan een ketting blaft ons welkom. Over het boerenerf vervolgen we onze weg door La Noue heen.

Op deze boerenlandweg komt een boer ons tegemoet op een tractor met aanhanger. Wij steken iets verderop de D78 over en komen dan op een achteromweggetje van La Vilatte. Rechts tussen de bomen door zien we het 12e/13e eeuwse kasteel van Groussouvre. Getuige de eerdere vooraankondigingen langs de weg is het voor pelgrims mogelijk om hier in de gastenverblijven de nacht door te brengen. In de berm zien we twee wandelaars rusten; een man en een vrouw; wellicht wachtend op de opening van het gastenverblijf voor pelgrims.

We gaan achter het kasteel langs en komen dan bij de D920, die we hier over steken. Langs de zwaar ommuurde begraafplaats wandelen we nu Grossouvre in. Daar arriveren we na vier uren wandelen even na 13.00 uur op de Place de la Tuilerie, tegenover de dakpannenfabriek aan de andere zijde van het plein. Hier staat onze auto. We zoeken eerst nog enige verkoeling in de schaduw van een huis aan het plein en vertrekken dan met de auto uit Grossouvre om onze fietsen op de terugweg naar de camping in Nevers weer af te halen uit Gimouille.