Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de CompostelaSentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vézelay
Van Briantes naar Vignonnet
Donderdag 29 juli 2010 – 20,5 km.
Dag 77: 1605,5 – 1626 km.
Om 7.45 uur brengen Durkje en ik de beide fietsen met de auto naar Vignonnet. Dan fietsen we van Vignonnet via La Châtre naar Briantes, ons beginpunt van vandaag. Om 9.15 uur begint onze wandeltocht. Het is dan zo’n 16 graden Celsius en de zon schijnt al behoorlijk. De temperatuur loopt vandaag op tot 22 graden Celsius, maar er waait de hele dag een frisse wind, dus het is buitengewoon aangenaam, fris wandelweer. We starten bij Le Grand Moulin, nabij Briantes. Eerst lopen we naar de rand van de bebouwde kom van Briantes.
Vlak voor Briantes nemen we de D83 linksaf. Bij de Indre steken we de rivier over via de brug van de D83. Als we een eindje verder bij het kruis de asfaltweg rechtsaf zullen nemen, komt een groep van zo’n 8 oudere Franse wandelaars in onze richting. Ze groeten ons en hebben al snel in de gaten dat we onderweg zijn naar Santiago de Compostela, hetgeen de laatste dame ook nadrukkelijk memoreert tijdens haar groet. Wij gaan over een veldpad en lopen om een klein bos heen. Na een stuk asfaltweg gaan we net voorbij een woning weer een veldpad op. In de tuin van de woning zet een vrouw in nachtjapon een parasol op. Het is ons opgevallen dat veel vrouwen in deze streek ’s morgens nog lang in de nachtjapon blijven rondlopen, óók buiten op het erf èn in de tuin. Zo ook hier en nu. Met een loopbrug steken we weer de Indre over.
We volgen nu in noordelijke richting de oostoever van de Indre, met aan onze rechterzijde een hoogopgaande heuvelwand. Voor het eerst zien we in deze regio rotsen in de heuvelwand. We passeren ook de hoger gelegen camping van Roche, die we echter door de hoge heuvelhelling en de begroeiïng niet kunnen zien. Via een karrenspoor dalen we later af tot aan de oever van de Indre. Dan volgt een schitterend smal wandelpad langs de rivieroever. Het is tevens een trimpad en gaat helemaal langs de Indre naar La Châtre. We passeren daarbij enkele overlopen van de rivier, gaan over enkele bruggetjes en passeren ook drie andere wandelaars èn een sportvisser met twee honden. Dit mooie wandelpaadje langs de Indre voert ons uiteindelijk naar de rand van de bebouwde kom van La Châtre, waar we om 10.20 uur arriveren.
We komen de stad binnen bij de jeugdherberg, waar drie personenbusjes vol worden geladen met jeugd en hun bagage. Dan volgt de voormalige leerlooierswijk van La Châtre, aan de rivier gelegen. Via de stadswijk Le Petit-Mur en de slottoren klimmen we naar het oude stadscentrum van La Châtre. We passeren de oude stadskerk, die we binnengaan. Hier staat een behoorlijk groot beeld van Sint Jacobus in vol ornaat: met hoed, pelgrimsmantel, Jacobsschelp, pelgrimsstaf met kalebas en een hondje bij zich met een stuk brood in de bek.
Vanuit de kerk lopen we naar de hoofdwinkelstraat van het centrum. La Châtre is een oude stad met nog veel 15e-16e eeuwse huizen. Aan de hoofdstraat staat nog een prachtig exemplaar van een vakwerkhuis, waarin momenteel een drogisterij is gehuisvest. We wandelen naar het stadsplein, waar momenteel de markt is. In een zonnige hoek van het marktplein drinken we een kop koffie op het goed gevulde terras van een hotel-restaurant, met uitzicht op de marktkramen. In de viskraam tegenover onze terrastafel wordt prima verkocht. Voortdurend staan er Fransen in de rij om hier verse vis te kopen.
Na de koffiepauze verlaten we La Châtre, daarbij de rood-witte richtingwijzers in de stad opvolgend, want de routebeschrijving die we bij ons hebben, noemt helaas de straten die we door moeten niet. Al vrij snel zijn we de stad uit en als we boven op een heuvelrug aankomen, constateren we dat we een aantal objecten die we volgens de routebeschrijving ondertussen toch al gepasseerd hadden moeten hebben niet hebben gezien. Met de detailkaart erbij komen we erachter dat we de stad hoogstwaarschijnlijk uit zijn gelopen via de GR46 in plaats van de GR654. De richting is nagenoeg gelijk, maar de route verschilt deels. Vanaf de hoge heuvelkam waar we nu op staan, zien we dat het eerstvolgende dorp dat wij via de GR654 moeten passeren (Montgivray) rechts van ons in het dal ligt. Dus besluiten we daar over de heuvelkam naar af te dalen, om daar de Grand Randonnee 654 weer verder te volgen. Daarbij passeren we het buurtschap Les Conges, waar we een Britse familie ontmoeten, die ons bevestigt dat we inderdaad weer in de goede richting van het volgende dorp Montgivray lopen. Om 11.45 uur arriveren we via een stukje D49 in Montgivray. We hebben hier onze lunchpauze in het park van het kasteel van Montgivray.
De camping waar we onze caravan hebben staan, ligt achter deze kasteeltuin. We kunnen tijdens deze lunchpauze dus ook mooi even gebruik maken van de campingtoiletten. Na deze pauze passeren we de hoofdingang van het voormalige kasteel, momenteel in gebruik als Mairie (gemeentehuis).
Voorbij de ommuurde begraafplaats verlaten we via een onverharde weg Montgivray. Spoedig lopen we weer langs de rivier de Indre, die we oversteken bij de molen van Fontpisse. Dit is een schilderachtige plek; de oude woning met het draaiende waterrad, gelegen in een mooie tuin. Over twee loopbruggetjes komen we aan de overzijde van de Indre. Hier volgen we een pas geëgaliseerde, brede onverharde weg met links de hoogopgaande heuvelhelling en rechts van ons de licht stromende rivier. Na dit lange rivierpad komen we op een asfaltweg, waarmee we linksaf onder een viaduct lopen van een voormalige spoorlijn.
Over een asfaltweg en een grindweg wandelen we door het gehucht Vieilleville en daarna volgen we een hooggelegen veldpad naar Laloeuf, waarbij we ook de versterkte boerderij van Laloeuf passeren. De zeer oude boerderij heeft dikke muren, ligt rond een grote open binnenplaats en heeft tegen het hoofdgebouw een donjon, oorspronkelijk onder andere bedoeld als vluchtplaats bij onraad. In Laloeuf steken we de D49 over en dan gaan we via een veldpad en een onverharde boerenweg in de richting van Preugnarrault. Waar we afbuigen van Preugnarrault staan een aantal koeien vóór een enorme bult koeienmest in het weiland dat langs de boerderij ligt. Daarna arriveren we via een dalende, stenige weg in het gehucht Chavigner, waar we een korte pauze houden.
Buiten Chavigner gaat het met een asfaltweg omhoog naar een heuvelrug. We lopen over de heuvelkam en dalen verderop af naar het gehucht Chenil, waar we via een paadje tussen twee huizen door en een loopbruggetje de rivier de Couarde over steken. Als we na Chenil een bosperceel aan onze linkerzijde voorbij zijn gelopen, zien we links van ons in de verte het kasteel van Sarzay al liggen.
Hoe dichter we bij Sarzay komen, hoe beter we de ware afmetingen van dit opvallende kasteel kunnen zien. We wandelen langs een dikke, liggende stier, die langzaam opstaat als wij voorbijkomen. Iets verderop, aan de voet van de kasteelmuur, grazen de koeien en hun kalveren. Tegenover het kasteel staat een voormalig woonhuis met bedrijfspand dat inmiddels geheel is verbouwd tot café-restaurant. De gevel van deze horecagelegenheid is met een dikke klimop begroeid.
Het imposante Middeleeuwse kasteel heeft een massieve donjon en is omgeven door vier hoektorens met schietgaten. De vier hoge hoektorens zijn verbonden door een wachtrondweg met kantelen. Vroeger had dit kasteel zelfs 38 torens en 3 ophaalbruggen. Het moet dus indertijd al een bijzonder indrukwekkend kasteel zijn geweest. Het kasteel is opengesteld voor betalende bezoekers. Bij de kasteelpoort ontmoeten we een Nederlands gezin met drie kleine kinderen. Op ons verzoek maakt de vrouw een foto van ons beiden met het kasteel op de achtergrond.
Tegen 14.30 uur verlaten we het kasteel. Enkele honderden meters verderop moeten we onze weg vervolgen over een lang graspad over een heuvelkam. Bij het begin van dit graspad staat een groot paneel met daarop de tekst: “Saint Jacques de Compostelle”. Twee Jacobsschelpen zijn aan het paneel bevestigd. Een mooi signaal om te laten zien dat dit kasteel aan de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela ligt. Het tweede, bovenstaande bordje geeft erbij aan dat het hier gaat om de wandelroute. Een man op een grasmaaier zorgt er op dit moment voor dat het omliggende grasveldje er straks weer piekfijn, kortgemaaid bij ligt. Op het graspadenkruispunt van Montgarny gaan wij rechtsaf om langzaam af te dalen in het dal van de rivier de Gourdon. Vlak voordat we Vignonnet binnenwandelen, pauzeren we nog enige tijd op een picknickbank bij het bruggetje over de Gourdon.
Na hier iets gegeten en gedronken te hebben, steken we de Gourdon over en komen we om 15.00 uur aan bij onze auto. We hebben vandaag een route van 20,5 kilometer gelopen. Daarna rijden we via La Châtre naar Briantes om daar onze fietsen weer af te halen. Het was een heerlijke frisse wandeldag. ’s Morgens bijna onbewolkt, later iets zwaarder bewolkt, maar met volop zonnige perioden en halverwege de wandeling enkele donkere, dreigende regenwolken. Toch heeft het niet geregend en kreeg de zon steeds weer de overhand. Prachtig weer en een hele mooie route met bovendien veel en mooie bezienswaardigheden.
Over een asfaltweg en een grindweg wandelen we door het gehucht Vieilleville en daarna volgen we een hooggelegen veldpad naar Laloeuf, waarbij we ook de versterkte boerderij van Laloeuf passeren. De zeer oude boerderij heeft dikke muren, ligt rond een grote open binnenplaats en heeft tegen het hoofdgebouw een donjon, oorspronkelijk onder andere bedoeld als vluchtplaats bij onraad. In Laloeuf steken we de D49 over en dan gaan we via een veldpad en een onverharde boerenweg in de richting van Preugnarrault. Waar we afbuigen van Preugnarrault staan een aantal koeien vóór een enorme bult koeienmest in het weiland dat langs de boerderij ligt. Daarna arriveren we via een dalende, stenige weg in het gehucht Chavigner, waar we een korte pauze houden.
Buiten Chavigner gaat het met een asfaltweg omhoog naar een heuvelrug. We lopen over de heuvelkam en dalen verderop af naar het gehucht Chenil, waar we via een paadje tussen twee huizen door en een loopbruggetje de rivier de Couarde over steken. Als we na Chenil een bosperceel aan onze linkerzijde voorbij zijn gelopen, zien we links van ons in de verte het kasteel van Sarzay al liggen.
Hoe dichter we bij Sarzay komen, hoe beter we de ware afmetingen van dit opvallende kasteel kunnen zien. We wandelen langs een dikke, liggende stier, die langzaam opstaat als wij voorbijkomen. Iets verderop, aan de voet van de kasteelmuur, grazen de koeien en hun kalveren. Tegenover het kasteel staat een voormalig woonhuis met bedrijfspand dat inmiddels geheel is verbouwd tot café-restaurant. De gevel van deze horecagelegenheid is met een dikke klimop begroeid.
Het imposante Middeleeuwse kasteel heeft een massieve donjon en is omgeven door vier hoektorens met schietgaten. De vier hoge hoektorens zijn verbonden door een wachtrondweg met kantelen. Vroeger had dit kasteel zelfs 38 torens en 3 ophaalbruggen. Het moet dus indertijd al een bijzonder indrukwekkend kasteel zijn geweest. Het kasteel is opengesteld voor betalende bezoekers. Bij de kasteelpoort ontmoeten we een Nederlands gezin met drie kleine kinderen. Op ons verzoek maakt de vrouw een foto van ons beiden met het kasteel op de achtergrond.
Tegen 14.30 uur verlaten we het kasteel. Enkele honderden meters verderop moeten we onze weg vervolgen over een lang graspad over een heuvelkam. Bij het begin van dit graspad staat een groot paneel met daarop de tekst: “Saint Jacques de Compostelle”. Twee Jacobsschelpen zijn aan het paneel bevestigd. Een mooi signaal om te laten zien dat dit kasteel aan de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela ligt. Het tweede, bovenstaande bordje geeft erbij aan dat het hier gaat om de wandelroute. Een man op een grasmaaier zorgt er op dit moment voor dat het omliggende grasveldje er straks weer piekfijn, kortgemaaid bij ligt. Op het graspadenkruispunt van Montgarny gaan wij rechtsaf om langzaam af te dalen in het dal van de rivier de Gourdon. Vlak voordat we Vignonnet binnenwandelen, pauzeren we nog enige tijd op een picknickbank bij het bruggetje over de Gourdon.
Na hier iets gegeten en gedronken te hebben, steken we de Gourdon over en komen we om 15.00 uur aan bij onze auto. We hebben vandaag een route van 20,5 kilometer gelopen. Daarna rijden we via La Châtre naar Briantes om daar onze fietsen weer af te halen. Het was een heerlijke frisse wandeldag. ’s Morgens bijna onbewolkt, later iets zwaarder bewolkt, maar met volop zonnige perioden en halverwege de wandeling enkele donkere, dreigende regenwolken. Toch heeft het niet geregend en kreeg de zon steeds weer de overhand. Prachtig weer en een hele mooie route met bovendien veel en mooie bezienswaardigheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten