Zondag 18 oktober 2009"Wij geloven" is het thema van de Sing In, die vanavond door de Evangelisatiecommissie wordt georganiseerd in De Hege Stins te Stiens. Voorganger van deze Gemeentedienst is dominee Klaas Snijder uit Marrum. Verder wordt medewerking verleend aan deze kerkdienst door het Interkerkelijk Burgumer Mannenkoor, een 80-100 leden tellend koor, onder leiding van de Leeuwarder dirigent Pieter Postma. Het is een Sing In, dus er is vanavond veel gelegenheid om te zingen: Psalmen & Gezangen, maar ook liederen uit Opwekking en uit de Zangbundel van Johannes de Heer. Kortom, een avonddienst die vooral door het oudere segment van de zondagse kerkganger in grote dank wordt aanvaard. Er wordt dan ook uit volle borst gezongen.
De meditatie van dominee Snijder - handelend over de genezing van de blinde Bartimeüs - begint met een lange aanloop over "Wij geloven, maar wat geloven we eigenlijk?" Dat vraagteken laat hij nog even open als de Marrumer predikant onze specifieke aandacht vraagt voor de tekst waarop hij vanavond focust, te weten Marcus 10:50, waarin staat: "Hij (lees: Bartimeüs) gooide zijn mantel af, sprong op en ging naar Jezus".
De mantel in dit verhaal wordt wel eens uitgelegd als het afwerpen van datgene in ons leven wat ons zou weerhouden om ons met spoed tot Jezus te wenden (immers, de mantel belemmerde je vroeger om snel te lopen). Maar dominee Snijder geeft die mantel een andere betekenis. Hij betitelt de mantel als een soort "schild" dat de blinde Bartimeüs beschermde tegen zand, stof, spuwende voorbijgangers en kou en regen. En juist díe bescherming werpt Bartimeüs van zich af, want in de nabijheid en in de geborgenheid van Jezus heeft hij die aardse bescherming niet langer nodig.
En de sprong van de blinde Bartimeüs benoemt dominee Klaas Snijder als "de sprong in het duister", het gaan naar Jezus, in het letterlijk en figuurlijk blinde vertrouwen dat hij bij Jezus in vertrouwde handen is.
En dan is de brug van "wat wij (kunnen) geloven" en "waarin wij (kunnen) geloven" en "in Wie wij (kunnen) geloven" snel geslagen. Daaraan hoeft onze voorganger van vanavond dan nog maar weinig woorden te wijden.
De zang van het grote mannenkoor uit Burgum oogst veel lof. Naar hun vertolkingen van bijvoorbeeld "Er is een God die hoort" en "Nearer my God to thee" wordt ademloos geluisterd. En bij de samenzang biedt dit mannenkoor een stevig fundament onder een ouderwets uitbundig zingende gemeente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten