Pelgrimeren van Saint-Léon naar Barrais-Bussolles

Pelgrimsroute van Vézelay (F) via Le Puy-en-Velay (F) naar Santiago de Compostela (S)

Van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensis (GR13 & GR3)

Verbindingsroute van Vézelay naar Le Puy-en-Velay

Pelgrimeren van Saint-Léon naar Barrais-Bussolles

Maandag 21 juli 2025 – 19,4 km lopen & 16,6 km fietsen.

Dag 11: 198,9 – 218,3 km

 

In de Mairie van Saint-Léon krijgen we een gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten 

Verbindingsroute voor pelgrims van Vézelay naar Le Puy-en-Velay

Tijdens onze eerste pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2005 tot en met 2012 van het Friese Sint-Jacobiparochie (NL) via het Franse Vézelay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Lemovicensis naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.

Tijdens onze tweede pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2011 tot en met 2015 van het Franse Le Puy-en-Velay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Podiensis wederom naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.

Dit jaar (2025) gaan we de verbindingsroute voor pelgrims lopen van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensies, van Vézelay zuidwaarts naar Le Puy-en-Velay. Die pelgrimsroute heeft volgens de pelgrimsgids van Francois Lepère - ‘Chemin de Compostelle de Vézelay au Puy-en-Velay’ (2024) - een lengte van 452 kilometer, door Lepère in 17 etappes beschreven via de GR13 & GR3. Wij zijn van plan deze verbindende pelgrimsroute in 24 etappes te lopen.

Eerst fietsen van Barrais-Bussolles naar Saint-Léon

Vandaag wandelen we daarvan de 11e etappe, van Saint-Léon naar Barrais-Bussolles, over een etappe-afstand van 19,4 kilometer.

Voordat we die etappe gaan lopen, fietsen we eerst van Barrais-Bussolles naar Saint-Léon, over een afstand van 16,6 kilometer.

De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op Camping Les Tournesols de Beaulieu in het Franse dorp Saint-Prix (of eigenlijk in het gehucht Beaulieu).  

Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:20 uur, en rijden we met de auto – met er achter op het fietsenrek onze fietsen – van Saint-Prix naar Barrais-Bussolles, waar we onze auto parkeren op een parkeerplek tegenover de Salle Polyvalente nabij de Mairie. Dan fietsen we van Barrais-Bussolles naar Saint-Léon, waar we onze fietsen stallen bij de Mairie. 

Het is vanmorgen 15 graden Celsius als we vertrekken. Het is vanmorgen nogal fris door de fikse wind. Het is geheel bewolkt.

De temperatuur stijgt vandaag wegens enkele zonnige perioden naar zo’n 21 graden Celsius tijdens onze etappe. Het blijft flink waaien, en soms nogal hard waaien. Vlak voordat we het bos in gaan vóór Barrais-Bussolles begint het hard te regenen, maar dat blijft gelukkig beperkt tot een fikse bui, want als we een eindje het bos in zijn gelopen, is het al weer droog. Verder hebben we heel af en toe een enkele regendrup van geen betekenis gevoeld.

Start bij de Mairie van Saint-Léon

Om 8:40 uur staan we bij onze fietsen bij de Mairie van Saint-Léon klaar voor vertrek. 

Dan lopen we eerst de Mairie binnen, want daar vragen en krijgen we een gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten.

We lopen nog even op en neer naar het dorpscentrum, en zien daar een blinde muur met een mooie muurschildering.

Aan de overzijde van de dorpsstraat is een leegstaande winkel, waarvan ik nog de vroegere naam kan ontcijferen, namelijk ‘Au bon marché’, gelijknamig naar het eerste warenhuis van Parijs.

Daarna lopen we in oostelijke richting het dorp uit, in de richting van het buurtschap Le Pavillon. 

Net buiten Le Pavillon verlaten we de D21, en nemen we een smal asfaltweggetje dat eerst het buurtschap La Bologne doorkruist, en dat verderop overgaan in een onverhard breed bospad door het bosgebied ten oosten van Saint-Léon.

Aan de zuidkant uit het bos komend, steken we bij het wegkruis de D21 over.

Van het wegkruis van Montperroux naar Château Le Seu

We zijn hier nu in het buurtschap Montperroux. Een tractor met een grote hooibaal komt vanuit het buurtschap naar de D21 rjjden, en draait vóór ons ter hoogte van het wegkruis de D21 op.

We lopen even later door het buurtschap Montperroux.

Links op enige afstand van de asfaltweg zien we een oud kerkje, met een klokgevel, die we hier niet veel zien, maar die we van onze Spaanse pelgrimages daarentegen heel goed kennen.

Vervolgens lopen we door naar het buurtschap Le Seu. Daar staat een soort tuinmanswoninkje tegenover een château.

We lopen op een halfverhard karrenspoor langs de hoge muur van het château en verlaten daarmee Le Seu als we tussen de graanvelden het gehucht achter ons laten.

Stormschade bij Les Devines en zonnebloemen bij Terre des Eaux

In de buurt van Les Devines zien we in de verte een oud vrouwtje met een riek iets van de ene kant van het pad naar de andere zijde van het pad verplaatsen. 

Als we dichterbij komen, zien we dat op het kruispunt van veldwegen – waarschijnlijk gisteren tijdens de  harde valwinden – een boom is omgewaaid. Inmiddels hebben de vrouw en een man de takken al van het pad verwijderd, en hebben ze het draadwerk van hun afscheiding al weer hersteld. Daar is de man nog mee bezig, en de vrouw schept elke keer een stapel bladeren en takjes op, en verplaatst dat dan naar de overzijde van het pad, waar die omgevallen boom ook ligt. De oude vrouw is tamelijk slecht ter been, maar volhardt in haar werk.

Ter hoogte van Terre des Eaux moeten we even goed opletten. Heel mooi is dat we hier tussen twee hele grote akkers vol bloeiende zonnebloemen wandelen.

De zon schijnt net even heel mooi, en dan is zo’n zonnebloemenakker een weldaad voor het oog.

Maar opgelet, want de rood-witte GR-route gaat hier door een smalle doorgang linksaf, terwijl onze pelgrimsroute van Lepère – en ook de blauwe route van Organic Maps – hier rechtdoor gaan. Wij gaan dus rechtdoor, verder langs de zonnebloemenakker.

 

La Queue du Chien

Het veldpad gaat over in een asfaltweg, die we volgen tot aan de D989. Die bredere asfaltweg gaan we op middels een rechte hoek, en een klein eindje verder verlaten we die al rechtsaf in een scherpe bocht, om dan een halfverhard veldpad op te gaan, in de vorm van een kampad.

We lopen hoog over de kam, en hebben achteromkijkend een heel mooi uitzicht over de vallei achter ons, terwijl we op een gegeven moment linksvóór ons al de plaats Montcombroux-les-Mines zien liggen, waar we nu naar toe lopen.

Maar eerst komen we nog in het buurtschap La Queue du Chien.

Bij een boerderij lopen we langs een draaiende generator, die waarschijnlijk in verband met de geleden stormschade de boerderij moet voorzien van noodstroom, in afwachting van de reparatie van de stroomvoorziening.

We dalen betrekkelijk steil af over een smal asfaltweggetje dat zoals op zoveel plekken hier in de streek bezaaid ligt met dood hout, takken, twijgen en bladeren, allemaal het gevolg van de hevige storm van gistermiddag.

In een bocht van de weg hangt zelfs een enorme tak aan de stroomdraden van de bovenleiding langs de weg.

Montcombroux-les-Mines

Om 11:20 uur wandelen we het dorp Montcombroux-les-Mines binnen, waar we willen gaan pauzeren. 

Ook hier zijn de gevolgen van de hevige storm van gisteren duidelijk zichtbaar. In een bocht van de weg ligt bijvoorbeeld nog een grote boom over het dak van een woning.

Bij de Mairie gaan we naar binnen. Daar is het postkantoor geopend, waar we postzegels kopen, en zowaar ook weer een stempel in onze pelgrimspaspoorten erbij krijgen. 

Op een bankje vóór het gemeentehuis nemen we onze broodjes bij de koffiepauze. Ondertussen lopen er enkele mensen het gemeentehuis in en uit. Twee mannen zijn bezig om de stormschade van gisteren op te nemen bij een huis naast het gemeentehuis, waar in de nok van het huis een groot aantal dakpannen is weggewaaid, en nu in brokken vóór de gevel ligt. 

Aan het eind van het dorp staat een rijtje woonhuizen. 

Er tegenover zijn een dichte en een open tent gebouwd, waar enkele dorpelingen alvast gezellig bijeen zijn rond de bar.

Recht vóór ons zien we het kleine kerkje van het dorp.

We gaan dit kerkje binnen om het te bezichtigen.

Vanuit een zijdeur van de kerk kan ik een foto maken van het pittoreske huis dat naast de kerk staat.

We verlaten de kerk door de hoofddeur onder het grote rozetraam van deze kerk van Montcombroux-les-Mines.

Stormschade ook tussen Les Lards en Croix Laurent

Net buiten het dorp gaat het over een nogal smal asfaltweggetje heel steil naar beneden, het dal in. We horen dan de klok van de kerk; het is nu klokslag twaalf. 

We moeten voorzichtig afdalen om niet uit te glijden over alle takjes en bladeren die door de storm van gisteren het wegdek op sommige plekken grotendeels bedekken.

Beneden komen we langs een recycle-bedrijf, waar ziende op het aantal auto’s op het parkeerterrein wel enkele tientallen werknemers werken.

Verderop houdt de asfaltweg op bij een boerderijerf in Les Lards, waar twee mannen bezig zijn met het installeren van kabels voor de twee hier geplaatste electriciteitskasten.

Vanaf hier gaan we het halfverharde veldpad op. Ook hier komen we af en toe op plekken waar dikke takken op en langs het pad liggen, ten gevolge van de storm van gisteren.

In het open veld passeren we een kudde koeien, die ons nieuwsgierig gadeslaan in ons voorbijgaan.

Bij Croix Laurent is de storm wel heel heftig geweest.

Hier is een enorme boom over het pad gevallen. 

Het deel dat over het pad lag, is zojuist weg gezaagd.

Maar in de tuin van het huis langs dit pad ligt nog de bovenkant van die hele dikke boom.

Op deze boom was trouwens ook de rood-witte wegwijzer van de GR-route geschilderd.

Hier zullen de mannen nog wel enige uren zaagwerk nodig hebben om die omvangrijke boomtop uit de tuin te verwijderen.

Bert

Om 12:45 uur krijgen we het dorpje Bert in zicht, te herkennen aan het oude dorpskerkje.

We lopen het dorp binnen, waar het stil op straat is.

In het dorp ontmoeten we een opa en oma met de hier logerende dochter en twee kleindochters. Ze komen uit Vlaams België, en opa & oma wonen vooral hier in een huisje in Bert. 

Net voorbij dat huis komen we langs de school, het zwembad en de gemeentelijke camping, die Durkje en ik enkele dagen geleden ook hebben bekeken als mogelijke kampeerplek. Toen was er wel een kinderkamp, maar waren er geen andere kampeerders, en nu staat er wel een Franse caravan op één van de kampeerplekken.

Voorbij Bert volgt eerst een smalle asfaltweg, en dan al vrij snel een mooi bospad, eerst door een vallei over een beekje, en daarna een breed bospad in een flinke klim.

Pestbui

Waar we het bos uitkomen, gaan we ter hoogte van twee boerderijen het open veld weer in, en verruilen we het halfverharde pad voor een asfaltweg.

Op de plek waar we verderop van het asfalt af moeten, om een veldpad op te gaan dat in een vrij rechte lijn richting Barrais-Bussolles gaat, wordt het ons wel duidelijk dat de dreigende lucht niet alleen bij regendreiging blijft. We stoppen, trekken onze regenponcho’s snel aan, en dan begint het heftig te regenen. Dat duurt overigens niet erg lang, want als we enkele honderden meters het bos in zijn gelopen, houdt het langzamerhand op met regenen.

De zon breekt dan ook al vlot weer door de wolken, en als we voorbij het bos weer over een mooi veldpad lopen, hebben we de regenponcho’s al weer uitgetrokken, en drogen onze broekspijpen in een ommezien als gevolg van de zon en de harde wind.

Dagbestemming Barrais-Bussolles

Om 14:30 uur wandelen we de bebouwde kom van Barrais-Bussolles binnen. 

We lopen dan niet direct door naar onze auto, want we willen eerst in een zijweg nog een bezoek brengen aan de 12e-14e eeuwse dorpskerk van het dorp. 

Die is helaas gesloten, maar er staan wel enkele stenen bankjes tegen de kerkgevel, waarop we gaan zitten voor onze lunchpauze, met vóór ons het zicht op de voormalige Sainte-Julien-priorij tegenover deze kerk.

Na deze lunchpauze wandelen we door een licht regenachtig weer naar onze verderop geparkeerde auto, waarna we met de auto terugrijden naar Saint-Léon, waar we onze fietsen afhalen.

Op de terugweg naar de camping halen we nog boodschappen bij de Carrefour-supermarkt van Lapalisse, waar we aan de overzijde van de weg ook nog tanken. Tot slot rijden we van Lapalisse terug naar onze camping in Beaulieu.