Pelgrimeren van Arfeuilles naar Le Mayet-de-Montagne

Pelgrimsroute van Vézelay (F) via Le Puy-en-Velay (F) naar Santiago de Compostela (S)

Van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensis (GR13 & GR3)

Verbindingsroute van Vézelay naar Le Puy-en-Velay

Pelgrimeren van Arfeuilles naar Le Mayet-de-Montagne

Donderdag 24 juli 2025 – 22,4 km lopen & 16,6 km fietsen.

Dag 13: 218,3 – 238,3 km

 

Bij de Eglise de Notre Dame van Châtel-Montagne

Verbindingsroute voor pelgrims van Vézelay naar Le Puy-en-Velay

Tijdens onze eerste pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2005 tot en met 2012 van het Friese Sint-Jacobiparochie (NL) via het Franse Vézelay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Lemovicensis naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.

Tijdens onze tweede pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2011 tot en met 2015 van het Franse Le Puy-en-Velay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Podiensis wederom naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.

Dit jaar (2025) gaan we de verbindingsroute voor pelgrims lopen van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensies, van Vézelay zuidwaarts naar Le Puy-en-Velay. Die pelgrimsroute heeft volgens de pelgrimsgids van Francois Lepère - ‘Chemin de Compostelle de Vézelay au Puy-en-Velay’ (2024) - een lengte van 452 kilometer, door Lepère in 17 etappes beschreven via de GR13 & GR3. Wij zijn van plan deze verbindende pelgrimsroute in 24 etappes te lopen.

Eerst fietsen van Le Mayet-de-Montagne naar Arfeuilles

Vandaag wandelen we daarvan de 13e etappe, van Arfeuilles naar Le Mayet-de-Montagne, over een etappe-afstand van 22,4 kilometer.

Voordat we die etappe gaan lopen, fietsen we eerst van Le Mayet-de-Montagne naar Arfeuilles, over een afstand van 16,6 kilometer.

De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op de Municipal Camping van het Franse bergdorpje La Guillermie.

Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:15 uur, en rijden we met de auto – met er achter op het fietsenrek onze fietsen – van La Guillermie naar Le Mayet-de-Montagne, waar we onze auto parkeren op de grote parkeerplaats in het dorpscentrum op Place au Foires. Dan fietsen we van Le Mayet-de-Montagne naar Arfeuilles, waar we onze fietsen stallen bij de brug over Le Barbenan. 

Het is vanmorgen 17 graden Celsius als we vertrekken. Het is geheel bewolkt, met een koude wind, dus het is best fris op de fiets, vooral als je bij de berg naar beneden zoeft op de fiets.

De temperatuur stijgt vandaag tijdens de enkele zonnige perioden naar zo’n 23 graden Celsius tijdens onze etappe. Het blijft  verfrissend  waaien. Het is doorgaans droog, met af en toe heel even een druppeltje neerslag, en eenmaal krijgen we met aanmerkelijk meer regen te maken, en schuilen we een kwartiertje onder een paraplu. Daarna breekt de zon al weer door, maar het blijft een koele dag, met een prima temperatuur om te wandelen.

Van Arfeuilles via Pétrassin naar Montmorillon

Om 8:55 uur staan we bij onze fietsen bij de rivierbrug van Arfeuilles klaar voor vertrek. 

Dan klimmen we steil het dorp uit naar het buurtschap Pétrassin.

Bovenin het gehucht gaan we linksaf een asfaltweg op, en dan loop je ook direct al het buurtschap uit. 

Een half uur later lopen we zo hoog over, dat we rechts van ons in de verte nu al Châtel-Montagne in het berglandschap kunnen zien liggen. Daar zijn we nu naar op weg voor onze koffiepauze.

Eerst gaan we nog een mooi breed bospad op, dat af en toe door bos gaat, en dan langs een bosrand of door een brede singel.

Hier en daar staan langs de route duidelijke richtingwijzers van verschillende routes in deze regio. Wij volgen nu die van de GR3, maar we wijken er van af als de wandelgids van Lepère ons daar aanleiding toe geeft.

Bij Montmorillon passeren we een kudde loeiende koeien, die de aandacht vragen van twee boeren die hier bezig zijn om de geleidetouwen voor de koeien te plaatsen.

Iets verderop komen we op het bospad langs een dode eik die enkele hele grote, mooie zwavelzwammen op de stam heeft. 

Zwavelzwammen zijn parasitaire zwammen die je vooral ook op dode eiken vindt.

Enkele minuten verderop heeft iemand een boomstronk beschilderd met een vervaarlijk uitziende gezichtsuitdrukking.

Van Moutet via Le Moulin Gonge een beekdal in

Het eerste buurtschap dat we voorbij de bosrand bereiken, is Moutet.

We lopen eerst rechts hoog om het gehucht. 

Dan gaan we er door heen.

Moutet is een buitengewoon karakteristiek bergdorpje, waarin het lijkt alsof de tijd hier tientallen jaren heeft stilgestaan.

We dalen af naar Le Moulin Gonge, en lopen daar een eindje over de D207.

We volgen daarna de loop van de D207 wel een heel eind, maar snijden over mooie veldpaden steeds een stuk ervan af.

Dan volgt een heel lang traject over een breed veldpad naar diep beneden, totdat we aankomen bij een rotsstenen bruggetje over een bergbeekje.

En dan volgt vanuit het beekdal - zoals dat zo vaak het geval is - een klim om het beekdal weer uit te komen.

Bergopwaarts van Châtel-Montagne naar Maria op Le Puy du Roc

In dit geval is het een lange, maar vooral hele steile klim naar de kerk van Châtel-Montagne.

We lopen links om het forse kerkgebouw heen naar het kerkplein tussen de kerk en het centrum.

Gelukkig is de kerk open, dus we kunnen de Eglise de Notre Dame bezichtigen.

Deze bijzondere kerk heeft een heel breed rondvormig koor met verschillende zijkapellen.

Ook als je vóór de kerk staat, zie je hoe indrukwekkend zo’n kerk is voor zo’n toch wel kleine bergplaats als Châtel-Montagne.

We halen tegenover de kerk een stempel voor onze pelgrimspaspoorten bij de VVV, en drinken ernaast een kop koffie op het terras van het café. Heel even begint het dan licht te regenen, maar dat stoort ons niet.

Langs het markante Hotel des Touristes lopen we Châtel-Montagne uit.

We maken dan eerst een fikse klim de Puy du Roc op, waar boven op de rotspunt een groot beeld staat van Maria (Madonna).

Als je daar van grote hoogte terugblikt, zie je Châtel-Montagne in de diepte liggen.

Door Bassinet en Le Mas afdalen naar La Besbre

Vanaf hier gaat het lange tijd naar beneden. Daarbij lopen we over mooie veldpaden, onder andere langs graslanden met kuddes koeien.

Om 12:35 uur komt het buurtschap Bassinet in zicht.

Vóórin Bassinet staat bij de eerste boerderij een oude ploeg op het erf.

En aan het eind van dit gehucht komen we langs het lokale hok waarin de boeren de hoeven van hun koeien en paarden konden verzorgen.

Omdat we dan toch nog wel hoog lopen, hebben we prachtige vergezichten over de bergen en dalen rondom.

Vervolgens komen we door het buurtschap Le Mas.

Na een kilometers lange afdaling arriveren we bij de rivier La Besbre.

Daar steken we via de stenen brug de Besbre over.

Wandelen langs het stuwmeer van La Besbre

Nu volgt een mooi traject langs de Besbre. Daarbij komen we eerst door het buurtschap Canivet.

Bij Canivet is een stuwdam in de Besbre aangebracht, waar momenteel werkzaamheden plaatsvinden.

Daarom moeten we eerst een eindje langs het stuwmeer van de Besbre lopen, om een goed zicht te krijgen op het aanzicht van de stuwdam.

Er is een mooi breed pad met houtsnippers aangelegd langs het brede stuwmeer van de Besbre.

We blijven lang langs het stuwmeer lopen, en komen dan langs het grote recreatiegebied van het stuwmeer, waar onder andere kan worden gezwommen en gevaren met huurbootjes. Ondanks dat we in het hoogseizoen lopen van deze zomervakantie zijn er niet of nauwelijks recreanten te zien.

Iets drukker is het een klein eindje verderop bij het avonturenpark, waar je onder andere via een kabelbaan van de ene kant van het stuwmeer naar de andere kant kunt rollen, en dan ook nog weer terug. We zien een jongeman onze kant op komen met deze kabelbaan, over het water, het avonturenpark weer in.

Verderop zijn enkele tieners in een soort boomkroonpad onderweg van boom naar boom, waarbij ze zichzelf van boom naar boom zorgvuldig steeds opnieuw zekeren.

Dan komen we langs een herinneringsplek, die ons erop attendeert dat Saint-Clément het middelpunt van de Europese Unie was in de jaren dat er nog maar twaalf EU-lidstaten waren.

De GR3 verwijdert zich nu van onze pelgrimsroute die Francois Lepère in zijn pelgrimsgids beschrijft, dus wij blijven – in afwijking van de GR3 tot nader order -  Lepère volgen.

Ter hoogte van Coindre komen we langs de camping Les Planes, die zich aan de andere kant van het riviertje bevindt. 

Te restaureren kerk en tractoren in Saint-Clément

Voorbij de camping steken we via de brug de rivier de Besbre over, om dan aan de andere zijde van de rivier naar Saint-Clément te lopen, dat op een hoogte van 486 meter ligt.

Opvallend is dat overal in het dorp houten poppen zijn gemaakt en geplaatst, die allemaal verschillende voorstellingen hebben, vooral van uiteenlopende beroepen.

In het centrum van het dorp komen we bij de imposante dorpskerk. Die is waarschijnlijk in deplorabele staat, want de kerkdeur is gebarricadeerd en in plaats van door de zinken regenpijpen, wordt het hemelwater van het kerkdak afgevoerd naar beneden door provisorisch aangebrachte plastic buizen vanaf het dak de grond in. 

Tegenover de kerkingang vinden we een bankje, waarop we plaats nemen voor onze lunchpauze. 

Na de lunchpauze maken we een praatje met een Nederlander, die tegenover dit pauzebankje woonachtig is, en daar in de tuin achter het huis bezig is met het restaureren van oldtimer tractoren. Hij werkt daar momenteel aan een tractor van het merk Renault, van het bouwjaar 1959, zo vertelt hij. Hij koopt ze van boeren in de regio, die deze tractoren vaak tientallen jaren al in familiegebruik hebben op hun boerderij. Tractoren gaan hier dus heel lang mee, van generatie op generatie, daarom zien we hier ook zoveel oude tractoren. 

Na deze ontmoeting met de tractorrestaurateur lopen we verder door het dorp.

Daar komen we langs een hoog expositiegebouw, dat ook in het teken staat van het feit dat Saint-Clément indertijd het middelpunt van de 12 Europese Unie-lidstaten was.

Vóór dit gebouw staat een oude tractor, met daarop in hout een boer, en er achter een houten boer met ploeg.

Pad zoeken & vinden vanuit Noireterre

Aan de overzijde van de rivier gaat het heel steil bergopwaarts naar het buurtschap La Bruyère.

We zoeken hier naar het pad richting Noireterre, maar lopen het eerste stukje verkeerd, tot bij een vijver.

We oriënteren ons nog eens met Organic Maps en zien dan dat we een grasland kunnen oversteken naar het veel hoger liggende pad van de Chemin de la Croix, dat we moeten hebben. We gaan daar een hele smalle veldsingel in richting Noireterre.

Verderop gaat deze smalle singel over in een veel bredere holle weg door een oude bomensingel.

Aangekomen in Noireterre krijgen we een fikse regenbui te verduren. Daarom blijven we een kwartiertje in de boomsingel staan, en schuilen daarin onder een paraplu. Dan lopen we onder de paraplu het buurtschap Noireterre in. 

Hier gaan we op zoek naar een voetpad door het open veld dat door Lepère in zijn gids staat vermeld, maar dat feitelijk niet (meer) bestaat. Ook Organic Maps ontkent dit voetpad. Daarom lopen we over het uitvalspad van het erf naar de D120, en volgen die asfaltweg tot op de T-kruising met de D7, ter hoogte van de grote houtzagerij die hier aan de overzijde van de D7 volop in bedrijf is.

Met behulp van de lijnen in de wandelgids van Lepère en van de pad-lijnen van Organic Maps zoeken en vinden we een bypass over een mooi karrenspoor vanaf de D7 naar waar de GR3 vanuit het veld van rechts komt. Vanaf dit punt gaan we de GR3 volgen naar Le Mayet-de-Montagne. Als we bij de rand van de bebouwde kom komen, krijgen we de kerk van Le Mayet-de-Montagne al prominent in beeld.

Aankomst in Le Mayet-de-Montagne

We komen nu in de afdaling vanaf het smalle veldpad de plaats Le Mayet-de-Montagne binnen, waar we nog door een smal steegje verder de stad in lopen. Omdat het doorgaande straatje volgens een bewoner verderop is afgesloten voor alle verkeer, nemen we een parallelle weg naar het centrum van de stad, waar we dan uiteindelijk uit komen op het grote plein waarop we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.

Met de auto rijden we nu terug naar Arfeuilles, waar we onze fietsen afhalen. En dan rijden we terug naar onze municipal camping in La Guillermie.

Het is al tegen zes uur als we het dorp binnenrijden. In het centrum zien we een pizza-foodtruck staan. De pizzabakker is net de foodtruck met pizza-oven aan het opstarten. We bestellen twee pizza’s en maken een afhaalafspraak voor half zeven. Dan hebben wij verderop op de camping nog mooi even de tijd om ons te douchen, en dan even na half zeven zitten we in de caravan heerlijk te genieten van de lekkere pizza’s.