donderdag 19 september 2024

Hannekemaaierspad van Scheemda naar Hoogezand

Donderdag 19 september 2024
 
Bij de Koepelkerk met het Torentje in Sappemeer

















Stichting Hannekemaaiers-pad
De Stichting Hannekemaaierspad is opgericht om cultuurhistorisch waardevolle wandelpaden te behouden. Om haar doel te bereiken, houdt deze stichting zich sinds 1999 bezig met het ontwikkelen van een wandelpadennetwerk van meerdaagse trektochten, die zijn gebaseerd op de historische reisroutes van de zogenoemde Hannekemaaiers, de trekkende seizoen-arbeiders die al vanaf circa 1600-1650 vanuit Duitsland in Nederland kwamen werken.
Deze stichting vindt het belangrijk dat de bovengenoemde cultuurhistorische paden blijven bestaan, want anders zouden die meestal onverharde paden in rap tempo dreigen te verdwijnen. De stichting beijvert zich er derhalve voor om deze oude wandelpaden op te sporen, teneinde die cultuurhistorische wandelpaden op te nemen in wandelroutegidsen. Zo neemt de bekendheid ervan toe, en worden deze oude paden weer en meer belopen. 

Hannekemaaierspaden tussen Duitsland en Noord-Nederland
De stichting Hannekemaaierspad wil meerdere routes van Hannekemaaierspaden uitwerken. Daarbij wordt aangesloten op een oorspronkelijk trekroute van Bourtange via Bakkeveen naar Lemmer, en daar omheen komen uitbreidingen door het noorden van Nederland, vice versa tussen Duitsland en Nederland.
Een deel van de voormalige hannekemaaiers (1600-1900) ging vanuit Duitsland richting westen eerst aan de slag als veenarbeider in Nederlandse turfwinningsprojecten, voordat men verder trok naar de meer seizoensgebonden maaigebieden op de weidegronden in Fryslân.
Na de Nederlandse landbouwcrisis rond 1880 kwam er ook een omgekeerde stroom van trekarbeiders op gang.
De routes van het Hannekemaaierspad zijn beschreven in enkele handzame wandelgidsen, die zijn voorzien van wandelkaarten met bijbehorende routebeschrijvingen. Verder zijn de gidsen voorzien van  achtergrondinformatie over met name de geschiedenis, cultuur en natuur.
Deze routes zijn overigens niet bewegwijzerd, en ze maken ook geen gebruik van het wandelknooppuntennetwerk.

Hannekemaaierspad Nieuweschans - Groningen; In het spoor van de trekschuit
Eén van de wandelgidsen van het Hannekemaaierspad beschrijft de 59,2 kilometer lange trektocht van (Bad) Nieuweschans naar Groningen, beginnend bij het kanon aan de Voorstraat in Bad Nieuweschans en eindigend op de Grote Markt van de stad Groningen. 
Durkje en ik hebben gebruik gemaakt van de tweede druk van deze wandelgids, die is uitgegeven in het jaar 2016.
Deze wandelgids beschrijft een route die voor een groot deel het Winschoterdiep volgt.
Dergelijke routes werden tussen de 16e en de 20e eeuw als jaarlijks terugkerende tocht van Duitsland naar Nederland gelopen door marskramers, turfstekers, blekers, steenbakkers of grasmaaiers.
Zulke Duitse mannelijke maar ook wel vrouwelijke trek-handelaren (in textiel), werkten soms zelfstandig, maar soms ook wel voor de Tödden (Duitse kooplui). Deze zogenoemde lapkepoepen (kiepkerels of marskramers) gingen in eerste instantie - doeken en lakens verkopend - van deur tot deur. 
Daarnaast richt deze wandelgids zich ook op de Duitsers die vroeger (circa 1650-1920) als grasmaaiers (hannekemaaiers) seizoensarbeid verrichtten voor bijvoorbeeld Friese (greid)boeren.
Deze wandelgids gaat door een gebied langs het Winschoterdiep, waar veel trekarbeiders als 'tichelaars' aan de slag gingen in steenfabrieken. Anderen kwamen in de nijverheidssector aan het werk als ambachtslieden. De plaatsen aan het Winschoterdiep hadden overigens een gunstig klimaat voor allerlei religieuze groepen en vluchtelingen. 
Maar het bleef niet alleen bij arbeiders, want deze regio was ook in trek bij Duitse predikanten, en mensen die een functie hadden in het leger en in het bestuur. Behalve economische, hadden deze Duitse migranten dus ook wel religieuze of politieke motieven om in het noorden van Nederland te komen werken.
Aanvankelijk liepen deze trekarbeiders, maar later werd ook wel gereisd in trekschuiten op turfvaartroutes naar bijvoorbeeld Groningen of Lemmer.

Traject 2 van Scheemda naar Hoogezand
Vandaag bewandelen Durkje en ik het tweede van onze drie trajecten van dit Hannekemaaierspad, van Bad Nieuweschans naar Groningen, over een afstand van 16,5 kilometer, van Scheemda naar Hoogezand.
Daartoe vertrekken we vanmorgen rond 7:00 uur met de auto vanuit Feinsum, om naar het eindpunt van dit traject te rijden, in Hoogezand, waar we de auto parkeren bij het treinstation. 
Dan reizen we met de trein van 8:32 uur met vijf minuten vertraging van Hoogezand naar Scheemda, waar we iets na 8:45 uur arriveren. 
Vanaf het treinstation lopen we dan door Scheemda naar de Eexterbrug over het Winschoterdiep, want dat is het punt waar ons traject van vandaag begint. 
Bij vertrek vanmorgen is het al 14 graden Celsius, en het is dan nog mistig met een laaghangende dichte ochtendmist, maar dat verandert in de loop van de dag naar een zonnig weerbeeld. De temperatuur loopt tijdens deze etappe op tot 19 graden Celsius. Het is vandaag aangenaam nazomers wandelweer.

Trekschuit en Trekweg langs het (Oude) Winschoterdiep
Om 9:15 uur steken we het Opdiep in Scheemda over, om langs het Oude Winschoterdiep naar de Trekweg te lopen.  
Op de plek waar we vanaf de Scheepsjagerstraat het Trekpad op gaan, staat een kleurrijke zitbank, die is gedecoreerd met mozaïeksteentje. Op de achterzijde van het mozaïek zien we de afbeelding van een trekschuit, geheel passend bij het feit dat we hier de Trekweg langs het Oude Winschoterdiep op gaan, en dat verwijst naar het feit dat de hannekemaaiers veelal ook van de trekschuit alhier gebruik maakten om hun trektocht vanuit Duitsland via Groningen naar Fryslân te maken.
Na de oversteek over de (Oude) Rijksweg volgt een kilometers lang traject over een smalle asfaltweg lang het Winschoterdiep. Daar wordt aan de aanleg van nieuwe walbeschoeiing gewerkt, waar we door de dichte mist nog wel iets van kunnen zien.

Zuidbroeksterbrug en Zuidbroek
Als we onder de N33 door zijn gelopen, naderen we langs het Winschoterdiep de Zuidbroeksterbrug. Ook hier wordt volop gewerkt aan de vernieuwing van de walbeschoeiing langs het Winschoterdiep.
Bij de Zuidbroeksterbrug vinden we een zitbank, waarop we plaatsnemen voor onze koffiepauze, met de meegenomen broodjes en de koffie uit de thermoskan.
Daarna steken we eerst het Winschoterdiep over, en direct daarna gaan we via een ophaalbrug over het Muntendammerdiep.
Nadat we over de W.A. Scholtenweg de bebouwde kom van Zuidbroek uit zijn gegaan, gaat de route verder over de zuidzijde van het Westeind langs het Oude Winschoterdiep.
Om 11:50 uur lopen we op de Noorderstraat het volgende dorp binnen: Sappemeer.

Sappemeer en Hoogezand
Vanaf binnenkomst in Sappemeer blijven we voor de rest van deze etappe alleen maar de Noorderstraat volgen.
Als we langs de Koepelkerk met het Torentje komen, gaan we even kijken of die wellicht open is. Op het pad naar de kerkdeur steekt vlak vóór ons een egel over. Die geven we voorrang.
De Koepelkerk en ook het Torentje zijn beide gesloten, dus we kunnen niet naar binnen. 
Daarna passeren we het imposante gemeentelijke monument van de voormalige Rijks Hoogere Burgerschool.
En daarna komen we langs de Doopsgezinde kerk van Sappemeer. Ook daar gaan we het kerk-erf op, en ook hier constateren we dat deze kerk gesloten is. We lopen nog even om deze Vermaning heen, om naast de kerkmuur in de wijngaard met rijpe druiventrossen te kijken, en om achter de kerk de Bed & Breakfast-accommodatie van deze Doopsgezinde Gemeente te zien.
Om 12:45 uur wandelen we even later Hoogezand binnen, en hier stopt iets verderop dan de etappe van vandaag.
We verlaten de Noorderstraat, om dan door het park ten zuiden van de Noordersingel naar het treinstation te lopen. Daar staat onze auto geparkeerd. We stappen in en rijden terug naar Feinsum, waar we iets na 14:00 uur arriveren.

dinsdag 17 september 2024

Hannekemaaierspad Bakkeveen - Lemmer

Dinsdag 17 september 2024
 
Cover van de wandelgids Bakkeveen-Lemmer
Stichting Hannekemaaierspad
De Stichting Hannekemaaierspad is opgericht om cultuurhistorisch waardevolle wandelpaden te behouden. Om haar doel te bereiken, houdt deze stichting zich sinds 1999 bezig met het ontwikkelen van een wandelpadennetwerk van meerdaagse trektochten, die zijn gebaseerd op de historische reisroutes van de zogenoemde Hannekemaaiers, de trekkende seizoen-arbeiders die al vanaf circa 1600-1650 vanuit Duitsland in Nederland kwamen werken.
Deze stichting vindt het belangrijk dat de bovengenoemde cultuurhistorische paden blijven bestaan, want anders zouden die meestal onverharde paden in rap tempo dreigen te verdwijnen. De stichting beijvert zich er derhalve voor om deze oude wandelpaden op te sporen, teneinde die cultuurhistorische wandelpaden op te nemen in wandelroutegidsen. Zo neemt de bekendheid ervan toe, en worden deze oude paden weer en meer belopen. 

Hannekemaaierspaden tussen Duitsland en Noord-Nederland
De stichting Hannekemaaierspad wil meerdere routes van Hannekemaaierspaden uitwerken. Daarbij wordt aangesloten op een oorspronkelijk trekroute van Bourtange via Bakkeveen naar Lemmer, en daar omheen komen uitbreidingen door het noorden van Nederland, vice versa tussen Duitsland en Nederland.
Een deel van de voormalige hannekemaaiers (1600-1900) ging vanuit Duitsland richting westen eerst aan de slag als veenarbeider in Nederlandse turfwinningsprojecten, voordat men verder trok naar de meer seizoensgebonden maaigebieden op de weidegronden in Fryslân.
Na de Nederlandse landbouwcrisis rond 1880 kwam er ook een omgekeerde stroom van trekarbeiders op gang.
De routes van het Hannekemaaierspad zijn beschreven in enkele handzame wandelgidsen, die zijn voorzien van wandelkaarten met bijbehorende routebeschrijvingen. Verder zijn de gidsen voorzien van  achtergrondinformatie over met name de geschiedenis, cultuur en natuur.
Deze routes zijn overigens niet bewegwijzerd, en ze maken ook geen gebruik van het wandelknooppuntennetwerk.

Hannekemaaierspad Bakkeveen - Lemmer; van Veen naar Gras
Eén van de wandelgidsen van het Hannekemaaierspad beschrijft de 72,8 kilometer lange trektocht van Bakkeveen naar Lemmer, beginnend bij het Poepekruis aan de Bakkeveense Duerswâldmer Wei en eindigend bij de Sint-Willibrorduskerk van Lemmer. 
Deze wandelgids is het vervolg op de wandelgids van het Hannekemaaierspad van het Duitse Neurhede naar het Friese Bakkeveen.
Durkje en ik hebben gebruik gemaakt van de eerste druk van deze wandelgids, die is uitgegeven in het jaar 2011.
Deze wandelgids richt zich voornamelijk op de routes over de oude zandruggen, waarop werd gelopen door de Duitse trek-handelaren (in textiel), die soms zelfstandig, maar die soms ook wel voor de Tödden (Duitse kooplui) werkten. Deze zogenoemde lapkepoepen (kiepkerels of marskramers) gingen in eerste instantie - doeken en lakens verkopend - van deur tot deur. 
Daarnaast richt deze wandelgids zich ook op de Duitsers die vroeger (circa 1650-1920) als grasmaaiers (hannekemaaiers) seizoensarbeid verrichtten voor bijvoorbeeld Friese (greid)boeren.
Aanvankelijk liepen deze trekarbeiders, maar later werd ook wel gereisd in trekschuiten op turfvaartroutes naar Lemmer.
 

In drie dagen van Bakkeveen naar Lemmer
Van onze drie afzonderlijke etappes heb ik elke keer een dagverslag in de vorm van een blog geschreven, en die als praatje bij plaatjes (een fotoselectie) gepubliceerd op mijn (deze) weblog.
Hieronder staan van alle etappes - zoals Durkje en ik die samen in juli 2024 hebben gelopen - een weblink naar het dagverslag van de hieronder aangegeven 3 etappes.
Deze trektocht van 72,8 kilometer over de oude paden van de hannekemaaiers, de lapkepoepen en de fyndoekspoepen hebben Durkje en ik op de volgende drie wandeldagen gelopen.

maandag 16 september 2024

Vliegerfestival in Meerstad

Zondagmiddag 15 september 2024
 
Vliegerfestival in Meerstad
















Feest in Meerstad
Direct aansluitend aan de ochtendkerkdienst van Startzondag 2024 van onze Protestantse Gemeente te Stiens in De Hege Stins te Stiens rijden Durkje en ik door naar Meerstad, waar we dan samen met alle naaste familieleden aanwezig zijn bij de viering van de vierde verjaardag van onze kleinzoon Pepijn.
Als we arriveren in Meerstad zijn alle andere verjaardagsvierders al aanwezig, dus we kunnen direct samen lunchen.

Vliegerfestival 2024 
Na de lunch gaan we met z'n allen naar buiten, om een bezoek te brengen aan het Vliegerfestival dat elk jaar in het parkgebied van Meerstad wordt gehouden. 
Het waait niet erg hard, maar wel net genoeg om grote en kleine vliegers in de lucht te brengen en te houden. 

Veel inwoners van Meerstad en daarbuiten zijn naar dit Vliegerfestival inclusief Zomermarkt gekomen, om te genieten van al die mooie vliegers, van de gezelligheid, het mooie weer, en van de overige activiteiten die rondom dit openluchtfestival worden georganiseerd.
 

Als Nieuw in De Hege Stins van Stiens

Zondag 15 september 2024 - Startzondag
 
De uitnodigende flyer voor deze Startzondag
Als nieuw. 
Leven in het licht 
van Gods koninkrijk
Het nieuwe jaarthema 2024-2025 van onze Protestantse Kerk in Nederland is: 
'Als nieuw. 
Leven in het licht 
van Gods koninkrijk'.
Vandaag vieren we als Protestantse Gemeente te Stiens de start van ons nieuw kerkelijke seizoen 2024-2024 met de zogenoemde Startzondag. Deze dag bestaat uit een ochtendkerkdienst, koffiedrinken met iets lekkers van de appels uit de boom die bij de kerk staat, en verder workshops en een gezamenlijke lunch.
Het thema van de ochtendkerkdienst is 'Als Nieuw!'. Daarmee willen we graag de aloude Blijde Boodschap van Gods liefde voor ons vernieuwen met nieuwe muziek, beweging, gebeden, liederen en allerlei acties.

Beeldverslag Startzondag 2024
Hier zou een lange tekst kunnen volgen waarin uitgebreid wordt beschreven wat we vandaag tijdens deze Startzondag allemaal hebben gedaan, maar deze keer kies ik voor een beeldverslag met korte onderschriften, die als geheel een beeld geven van iets van al het moois van deze Startzondag in De Hege Stins te Stiens.
 
Aankleding van het liturgisch centrum in De Hege Stins

Meegenomen zonnebloemen

Muzikale begeleiding door United

Njiske Regeling vertelt over haar project in Panama

Schriflezing door lector Sjoerd Bakker
  
Bijbellezing over rechtvaardig belonen
 
Voorganger is dominee Jak Verwaal
 
De dansgroep oogst veel lof

Bingo voor de kinderen tijdens de kerkdienst
 
Jacoba Totays-Tilma introduceert 'De Mensen van PG Stiens'
 
Kerkelijke commissies laten zien waar ze voor staan en gaan

Ernst Jonker over 6 nieuwe Kernwaarden van onze kerkelijke gemeente
 
Johanna Aalberts presenteert het vervolgprogramma
  
Dominee Jak Verwaal zegent eerst alle kinderen
 
En daarna zegenen de voorganger en deze kinderen alle kerkgangers 

Popcorn voor jong & oud op het kerkplein

Zonsondergang in Feinsum

Zaterdagavond 14 september 2024
 
Zonsondergang in Feinsum




Hannekemaaierspad van Bad Nieuweschans naar Scheemda

Zaterdag 14 september 2024
  
Over de Oude Westerwoldsche Aa voorbij Oudeschans

Stichting 
Hannekemaaiers-pad
De Stichting Hannekemaaierspad is opgericht om cultuurhistorisch waardevolle wandelpaden te behouden. Om haar doel te bereiken, houdt deze stichting zich sinds 1999 bezig met het ontwikkelen van een wandelpadennetwerk van meerdaagse trektochten, die zijn gebaseerd op de historische reisroutes van de zogenoemde Hannekemaaiers, de trekkende seizoen-arbeiders die al vanaf circa 1600-1650 vanuit Duitsland in Nederland kwamen werken.
Deze stichting vindt het belangrijk dat de bovengenoemde cultuurhistorische paden blijven bestaan, want anders zouden die meestal onverharde paden in rap tempo dreigen te verdwijnen. De stichting beijvert zich er derhalve voor om deze oude wandelpaden op te sporen, teneinde die cultuurhistorische wandelpaden op te nemen in wandelroutegidsen. Zo neemt de bekendheid ervan toe, en worden deze oude paden weer en meer belopen. 

Hannekemaaierspaden tussen Duitsland en Noord-Nederland
De stichting Hannekemaaierspad wil meerdere routes van Hannekemaaierspaden uitwerken. Daarbij wordt aangesloten op een oorspronkelijk trekroute van Bourtange via Bakkeveen naar Lemmer, en daar omheen komen uitbreidingen door het noorden van Nederland, vice versa tussen Duitsland en Nederland.
Een deel van de voormalige hannekemaaiers (1600-1900) ging vanuit Duitsland richting westen eerst aan de slag als veenarbeider in Nederlandse turfwinningsprojecten, voordat men verder trok naar de meer seizoensgebonden maaigebieden op de weidegronden in Fryslân.
Na de Nederlandse landbouwcrisis rond 1880 kwam er ook een omgekeerde stroom van trekarbeiders op gang.
De routes van het Hannekemaaierspad zijn beschreven in enkele handzame wandelgidsen, die zijn voorzien van wandelkaarten met bijbehorende routebeschrijvingen. Verder zijn de gidsen voorzien van  achtergrondinformatie over met name de geschiedenis, cultuur en natuur.
Deze routes zijn overigens niet bewegwijzerd, en ze maken ook geen gebruik van het wandelknooppuntennetwerk.

Hannekemaaierspad Nieuweschans - Groningen; In het spoor van de trekschuit
Eén van de wandelgidsen van het Hannekemaaierspad beschrijft de 59,2 kilometer lange trektocht van (Bad) Nieuweschans naar Groningen, beginnend bij het kanon aan de Voorstraat in Bad Nieuweschans en eindigend op de Grote Markt van de stad Groningen. 
Durkje en ik hebben gebruik gemaakt van de tweede druk van deze wandelgids, die is uitgegeven in het jaar 2016.
Deze wandelgids beschrijft een route die voor een groot deel het Winschoterdiep volgt.
Dergelijke routes werden tussen de 16e en de 20e eeuw als jaarlijks terugkerende tocht van Duitsland naar Nederland gelopen door marskramers, turfstekers, blekers, steenbakkers of grasmaaiers.
Zulke Duitse mannelijke maar ook wel vrouwelijke trek-handelaren (in textiel), werkten soms zelfstandig, maar soms ook wel voor de Tödden (Duitse kooplui). Deze zogenoemde lapkepoepen (kiepkerels of marskramers) gingen in eerste instantie - doeken en lakens verkopend - van deur tot deur. 
Daarnaast richt deze wandelgids zich ook op de Duitsers die vroeger (circa 1650-1920) als grasmaaiers (hannekemaaiers) seizoensarbeid verrichtten voor bijvoorbeeld Friese (greid)boeren.
Deze wandelgids gaat door een gebied langs het Winschoterdiep, waar veel trekarbeiders als 'tichelaars' aan de slag gingen in steenfabrieken. Anderen kwamen in de nijverheidssector aan het werk als ambachtslieden. De plaatsen aan het Winschoterdiep hadden overigens een gunstig klimaat voor allerlei religieuze groepen en vluchtelingen. 
Maar het bleef niet alleen bij arbeiders, want deze regio was ook in trek bij Duitse predikanten, en mensen die een functie hadden in het leger en in het bestuur. Behalve economische, hadden deze Duitse migranten dus ook wel religieuze of politieke motieven om in het noorden van Nederland te komen werken.
Aanvankelijk liepen deze trekarbeiders, maar later werd ook wel gereisd in trekschuiten op turfvaartroutes naar bijvoorbeeld Groningen of Lemmer.

Traject 1 van Bad Nieuweschans naar Scheemda
Vandaag bewandelen Durkje en ik het eerste van onze drie trajecten van dit Hannekemaaierspad, van Bad Nieuweschans naar Groningen, over een afstand van 23,5 kilometer, van Bad Nieuweschans naar Scheemda.
Daartoe vertrekken we vanmorgen rond 7:00 uur met de auto vanuit Feinsum, om naar het eindpunt van dit traject te rijden, in Scheemda, waar we de auto parkeren bij het treinstation. 
Dan reizen we met de trein van 8:45 uur van Scheemda naar Bad Nieuweschans, waar we om 9:00 uur arriveren. 
Vanaf het treinstation lopen we dan door Bad Nieuweschans naar het kanon dat in de Voorstraat staat, want dat is het punt waar ons traject van vandaag begint. Daar staat een cortex-stalen beeld van een schildwacht, die samen met dit kanon de herinnering oproept van de toenmalige Bellingwolderpoort op deze locatie.
Bij vertrek vanmorgen is het 7 graden Celsius, en het is dan nog bewolkt, maar dat verandert in de loop van de dag naar een zonnig weerbeeld. De temperatuur loopt tijdens deze etappe op tot 17 graden Celsius. Het is vandaag aangenaam nazomers wandelweer.

Met Duitsland in de rug de Bovenlanden in
Om 9:30 uur laten we het kanon van Bad Nieuweschans achter ons, om via het Zuideinde en de Hamdijk onder de A7 door Bad Nieuweschans te verlaten in zuidelijke richting.
De Hamdijk waarop we lopen, is de grensweg tussen Duitsland links van ons en Nederland rechts van ons.
Bij het buurtschap Booneschans - dat herinnert aan de voormalige Booneschans - gaat de tweelandengrens verder in zuidelijke richting, maar wij draaien naar het westen, Nederland in, om daar eerst het BL Tijdenskanaal over te steken.
Langs dit brede kanaal lopen we over de Booneschanskerweg het natuurgebied van de Bovenlanden in. Dit natuurgebied is een waterbergingsgebied, in te zetten ingeval het waterpeil van bijvoorbeeld het Tijdenskanaal gevaarlijk hoog zou komen te staan. 
Bij de Hamsterweg aangekomen, verlaten we de Bovenlanden bij de dijkdoorgang op de plek waar boven op de dijk een uitzichtpunt is gecreëerd.

Oud en nieuw in Oudeschans
Op de Hamsterweg lopen we tussen uitgestrekte akkers door langs grote Groningse boerderijen naar het buurtschap Den Ham. 
Daar gaan we het fietspad op langs de Oudeschanskerweg, richting Oudeschans.
Als we de oude vestingwal op gaan van Oudeschans, kun je nog heel goed zien dat dit een voormalig vesting is van eeuwen her.
Bij het doorlopen van de vestingwal in de Voorstraat realiseren we ons dat het vandaag Open Monumentendag is, dus dat zou kunnen betekenen dat er meer horeca open is dan te doen gebruikelijk op een zaterdag. Maar De Javaan tegenover de oude smidse is gesloten, dus daar kunnen we geen koffie drinken. 
Als we bij het Vestingmuseum van Oudeschans arriveren, zien we dat daar net de Groninger vlag wordt uitgehangen. 
De vrouw die de vlag ophangt, blijkt kunstenares Erika Stulp te zijn, geboren in het Friese Berlikum, die naast het Vestingmuseum haar eigen kunstgalerie heeft. We kunnen direct naar binnen, en kunnen tijdens deze koffie met cake-pauze in alle rust de geëxposeerde kunstwerken bekijken, waaronder een groot aantal van haar eigen schilderijen van kleurrijk expressionistisch werk. 
Eén van de gastkunstenaars die momenteel in Erika haar galerie exposeert, is de Afrikaanse kunstenaar Carlos Monteiro, geboren in Angola, opgegroeid in Portugal, wiens expositie hier vooral gaat over zijn geboorteland Angola; over de getto's, over de sterke moeders, en over de rivier waar de lijken in werden gegooid tijdens de Angolese burgeroorlog. Zijn materiaalgebruik verwijst naar de sfeer van de Angolese cultuur: rauw, armoedig, ook rijk en vooral troostrijk.
Na de koffie en deze verrassende ontmoeting met Erika Stulp steken we de weg over, om daar de plaatselijke Garnizoenskerk te bezichtigen. Deze voormalige garnizoenskerk van Oudeschans is gebouwd in 1626, en die deed aanvankelijk dienst voor de in het Groninger Oudeschans gelegerde militairen.
Na de bezichtiging van deze zaalkerk laten we buiten de vestingwal Oudeschans achter ons als we over de karakteristieke ophaalbrug de Oude Westerwoldsche Aa oversteken.

Langs de Pekel-Aa naar d'Bleijhamsterpoort van Winschoten
Over de Uiterdijksweg lopen we na de oversteek van de Westerwoldsche Aa naar de Pekel-Aa. Dan gaat de route verder over het fietspad op de dijk langs de Pekel-Aa. Nog voordat we Winschoten bereiken, steken we via een brug de Pekel-Aa over.
Langs de overzijde van de Pekel-Aa gaat het dan verder naar de Winschoterhoogebrug over de Pekel-Aa.
Hier gaan we Winschoten in, om dan over de Blijhamsterweg naar de Stationsweg aan de overzijde van de spoorlijn Groningen-Bad Nieuweschans te lopen. 
In de Blijhamsterstraat komen we langs het cortex-stalen kunstwerk van de Hannekemaaier, die hier is gepositioneerd op de plek waar vroeger d'Bleijhamsterpoort toegang gaf tot het oude Winschoten.
De naam van het wooncomplex bij dit kunstwerk verwijst nog naar de voormalige stadspoort van Winschoten.
In de lunchroom van de plaatselijke Hema net voorbij de markante losstaande kerktoren de Olle Witte houden we onze lunchpauze.

De Sint-Vituskerk van Winschoten 
Gelukkig is de rooms-katholieke Sint-Vituskerk van Winschoten open voor bezichtiging, en daar worden we hartelijk ontvangen door enkele kerkvrijwilligers, die ons van alles vertellen en ook laten zien over de kerk en de kapel, over de parochie, en over het voormalige rooms-katholieke ziekenhuis achter de kerk, dat op afzienbare termijn grotendeels wordt afgebroken.
Tot in de 16e eeuw behoorde de Sint-Vituskerk van Winschoten tot de Duitse abdij van Corvey aan de Wezer, en daar ligt ook de link met de Sint-Vituskerken van Leeuwarden, Stiens (waarin wij ter kerke gaan) en de kleinere Sint-Vituskerk van onze woonplaats Feinsum, die alle drie op slechts enkele kilometers afstand van elkaar staan.
Van deze Winschoter Sint-Vituskerk bewonderen we met name de schitterende kerkramen, het koor, de kapel, en de diverse afbeeldingen van de heilige Vitus, die als één van de jongste martelaren van de Kerk wordt beschouwd.

Nederlandse en Oekraïense onafhankelijkheidsstrijd in Heiligerlee
We moeten aan het eind van de Langestraat even omlopen, vanwege de hardloop-run die vanmiddag in Winschoten wordt georganiseerd, en dan lopen we over de oude Trekweg naar Heiligerlee, over het voormalige jaagpad langs het hier inmiddels gedempte Winschoterdiep.  
In Heiligerlee brengen we een bezoek in het Beleefpark aan het grote monument dat hier is geplaatst ter herdenking van de Slag bij Heiligerlee. In dit grote beeld representeert de gewonde graaf Adolf van Nassau de Nederlandse Onafhankelijkheidsstrijd. Adolf wordt bijgestaan door Belgica (de Nederlandse Maagd) en Leo Belgicus, de Nederlandse Leeuw. 
Zoveel veelzeggender wordt dit grote standbeeld als we daar een jong stel ontmoeten, dat met hun smartphone de Nederlandstalige toelichtingtekst vertaald in een Russisch gelijkende taal luidop aan elkaar voorleest. Ondanks dat ze geen Nederlands, Engels of Duits spreken, raken we met hen in gesprek. Zij vertellen afkomstig te zijn uit Oekraïne, en nog maar pas enkele weken in Scheemda wonen. We proberen hen iets van de betekenis van dit markante standbeeld te vertellen, maar dat valt niet mee. Hoe mooi was het geweest dat wij hen beter hadden kunnen vertellen hoe belangrijk ook voor ons Nederlanders de onafhankelijkheidstrijd toen al was, met de link naar wat zij nu met hun eigen thuisland ervaren. Dat we hen hartelijk welkom heten in Nederland wordt door hen gelukkig wel goed begrepen.

Een bijzondere eerste etappe van dit Hannekemaaierspad
Langs de Provincialeweg verlaten we Heiligerlee, en bij de Eextahaven gaan we het water over via de hoge klapbrug.
Dan rest ons nog het fiets- en wandelpad te bewandelen langs het Winschoterdiep naar de Eexterbrug over het kanaal. Hier eindigt om 15:45 uur onze eerste etappe van dit Hannekemaaierspad.
Tot slot lopen we vanaf het kanaal over de Stationsstraat naar het treinstation, waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.
Dan rijden we terug naar Feinsum, waar we rond 17:30 uur arriveren, onderweg terugblikkend op een toch wel heel bijzondere eerste etappe van dit Hannekemaaierspad, waarop we veel bijzonders hebben gezien en beleefd.

Je Talent van de Bliid Boadskip Sjongers in Stiens

Zondag 8 september 2024
 
De Talenten-blaadjes aan de Talenten-boom in De Hege Stins

Themadienst
Vanmorgen komen we als kerkgangers van de Protestantse Gemeente te Stiens bijeen in de ochtend-kerkdienst in De Hege Stins te Stiens.
Voorganger van deze kerkdienst is dominee Jak Verwaal. 
Bijzonder deze keer is de medewerking aan deze ochtendviering door het gospelkoor 'Bliid Boadskip Sjongers' uit het naburige Berltsum.
In de door hen nagenoeg geheel verzorgde kerkdienst zijn het thema en de liederen op elkaar afgestemd rondom het thema van deze dienst: 'Je Talent’.

Van Talent naar gemeenteopbouw
Dat woord 'talent' had voorheen betrekking op een in de bijbelse tijd gebruikte gewichtsmaat, bijvoorbeeld voor goud, maar mede door het bijbelverhaal over het omgaan met de in bruikleen gegeven talenten - in bijvoorbeeld het bijbelverhaal in het bijbelboek Matteus - kreeg het begrip 'talent' ook een meer figuurlijk betekenis, die verwijst naar je persoonlijke gaven en talenten, en wat je met jouw eigen talenten en gaven doet in het dagelijkse leven.
Eén van de vele activiteiten in deze themadienst, is de uitnodiging van de Bliid Boadskip Sjongers aan alle kerkgangers om naar voren te komen, om je eigen talent op een papieren boomblad te schrijven, waarna al die boomblaadjes aan twee gevulde talentenbomen van onze kerkelijke gemeente voorin de kerkzaal komen te staan, waar na afloop van deze kerkdienst nog eens goed naar kan worden gekeken, om te beoordelen welke talenten van zo'n talentenboom we mogelijk nog meer zouden kunnen inzetten in deze Protestantse Gemeente te Stiens, teneinde onze gemeenschap binnen en buiten onze kerk in Stiens verder uit te bouwen.

Fietstocht door West-Vlaanderen

Woensdag 4 september 2024
 
Picknicken bij de Sint-Michielskerk van Zuienkerke

















Via Zwankendamme naar het pelgrimsstadje Lissewege
Vanmorgen slapen we tot 9:00 uur uit, en dan ontbijten Durkje en ik in de warme ochtendzon bij de caravan.
We gaan vandaag de fietsroute fietsen die de camping Bonanza 1 te Blankenberge over een afstand van 30,6 kilometer heeft uitgezet voor haar campinggasten. Deze route is gebaseerd op de fietsknooppunten van het fietsnetwerk West-Vlaanderen.
Vanaf de camping in Blankenberge fietsen Durkje en ik door het Zeebos richting Zwankendamme. Nabij Zwankendamme steken we de N31 en de spoorlijn over, om dan in zuidelijke richting naar Lissewege te fietsen. Daar stappen we af om één ander hier te gaan bekijken. Eerst gaan we de Onze Lieve Vrouwkerk binnen, waar een tentoonstelling is van ‘Beelden in het witte dorp’.
Mooi voor ons als pelgrims is dat in deze kerk een groot schilderij hangt van ‘De verering van Sint Jacob in Compostela’, maar wel jammer dat we die alleen maar kunnen bekijken met het felle tegenlicht dat door de kerkramen ons tegemoet schijnt.
Heel mooi zijn ook de kerkramen in het koor, waarvan er één de afbeelding toont van de heilige Jacobus. Aan zijn voeten zien we de Jacobsschelpen in het stadswapen van Lissewege. 
Eén van de glaskunstwerken in deze expositie is van Lambrecht Lut, met als werktitel ‘Natuurindustrie’. Daarin zit een kleurrijke Jacobsschelp verwerkt.
Ook hangt er een schilderij in de kerk, dat het geboorteverhaal van het kindje Jezus toont.
Bij de ingang van deze kerk hangen 18 Jacobsschelpen, met daarin kindernamen, met als opschrift: ‘In Zijn naam gedoopt’, dus dit zijn de 18 dopelingen van 2024 tot nu toe.
Na het bekijken van deze kerk en van de uitgebreide expositie, maken we een rondje om de kerk, waarbij we langs het (gesloten) Heiligenmuseum komen, waar we dan wel de expositie in de beeldentuin bekijken.
In Lissewege is ook de Spanienhof, het huis dat al vóór 1555 bij het Sint-Jacobsgilde hoorde, waar dit pelgrimsgilde de passerende pelgrims onderdak bood tijdens hun doortocht op de route tussen Skandinavië en Santiago de Compostela.

Op fiets en strand naar Wenduine
Voorbij Lissewege fietsen we tot bijna Dudzele. Daar gaan we tweemaal onder de A11 door, en dan fietsen we naar de meertjes van Polderwind, waar we tussendoor fietsen. We ontmoeten een Belgische fietser, die vertelt dat hij als sponsortocht voor totaal ongeveer zes euro per kilometer heel België rondfietst, bij alle landsgrenzen langs, over een afstand van ruim duizend kilometer.
We besluiten te gaan lunchen in Zuienkerke, en daartoe vinden we een mooie picknickplaats in het dorp naast de Sint-Michielskerk, die overigens gesloten is voor publieke bezichtiging.
Na deze lunchpauze volgt er een lang traject over smalle asfaltweggetjes door de grote Uitkerker Polder.
Ten noorden van Wenduine komen we bij de N34. We willen vandaag ook nog een strandwandeling maken, dus tussen Wenduine en Blankenberge stallen we onze fietsen bij de Brug Het Wrakhout. 
Daar steken we via die houten brug de N34 over, en dan komen we op het strand van de Noordzee.
Nu maken we een strand-wandeling in zuidelijke richting tot in Wenduine, en daarna lopen we dezelfde route langs de vloedlijn van het opkomende water terug naar de Brug Het Wrakhout. Vanmorgen scheen de zon, en daarna werd het zwaar bewolkt, en leek het erop dat het zou gaan regenen. Maar het blijft droog, en als we deze strandwandeling maken, schijnt de zon volop.

Zomervakantieafsluiting in Blankenberge
Dan gaat het terug naar Blankenberge, waar we ons zelf op de boulevard trakteren op een ijsje, en waar we een tafel voor twee reserveren in de (waarschijnlijk nieuwe) nieuwe pizzeria Pizzani aan de boulevard van Blankenberge.
Op de terugweg naar de camping fietsen we door het centrum van Blankenberge, en brengen we ook een bezoek aan de grote kerk. 
In de kerk zien we naast het koor een aantal uitingen van de verering van Sint Rochus als pelgrim.  
De rozet-ramen van deze kerk zijn overigens ook bijzonder kleurrijk en mooi.
Buiten hangt een enorm doekwerk van grote ronde en kleurrijke haakwerken.
En bij de kerkdeur hangt een uitnodigende tekst als een woord van welkom voor een ieder die deze kerk passeert of binnen gaat.
We gaan nu terug naar de camping, om ons daar te douchen en te verkleden, waarna we om half zeven vanavond bij bovengenoemde pizzeria arriveren waar we onze zomerpelgrimage en zomervakantie van 2024 afsluiten met een Italiaans diner. Daarna fietsen we terug naar de camping voor de laatste nacht van deze vakantiereis. Morgen keren we huiswaarts.

Stedendag in Damme en Brugge

Dinsdag 3 september 2024
 
Sightseeing in Brugge

















Damme
Vanmorgen slapen we uit tot 8:30 uur en ontbijten Durkje en ik in de caravan.
Aanvankelijk waren we van plan om vandaag naar Brugge te fietsen, om de stad te gaan bezichtigen, maar omdat er vandaag regen wordt verwacht, kiezen we ervoor om toch maar met de auto naar Brugge te rijden. Dat geeft ons dan ook de kans om via Damme naar Brugge te rijden. De receptioniste van de camping had ons geadviseerd om ook Damme even te gaan bezoeken, dus dat doen we ook.
Daarom rijden we vanmorgen eerst van Blankenberge naar Damme, waarna we vanaf een parkeerplaats buiten het stadje over een mooi wandelpad door een lange lindenlaan – nota bene een pelgrimspad - naar dit vestingstadje wandelen. Het is nu nog prachtig weer, met een beetje zon en ook lekker warm. 
We komen Damme binnen net buiten de stadswal, en lopen eerst naar de grote stadskerk binnen de stadswal. De kerk is helaas gesloten, en we zien dat vooral het torengebouw in gevaarlijk slechte staat verkeert, dus het ligt voor de hand dat je niet het kerkhofpad op mag om daar dicht langs de kerktoren te lopen.
Daarna wandelen we door de hoofdstraat van Damme, naar het stadsplein waaraan ook het stadhuis staat.
Daarna nog een klein eindje verder, tot aan het kanaal, waar je Damme al weer uit zou wandelen, en daar keren we om, om dan over het stadsplein vóór het stadhuis langs via een andere weg linksom door het stadje terug te lopen naar de grote kerk. Vanaf daar voert het voetpad van de lindenlaan ons weer terug naar onze auto op de parkeerplaats.

Brugge
Vanuit Damme rijden we vervolgens over een kleine afstand van enkele kilometers naar de buitenring van Brugge, waar we de auto parkeren aan de Boogschutterslaan. Van daaruit gaat het naar de Kruispoort, waar we de brede stadsgracht oversteken, en dan lopen we door de lange Langestraat en de Hoogstraat naar de Burg. Daar staan allemaal losse stoelen onder de schaduwrijke bomen, waarop we plaatsnemen en lunchen, met het zicht op de gezellige Burg.
Na deze lunchpauze gaan we het museum in, in het oude stadhuis aan de Burg. In de grote ontvangsthal hangt een fotowand met teksten over de Tweede Wereldoorlog in en over de bevrijding van Brugge.
Hierna gaan we naast het stadhuis-museum de binnentrap op naar de hoger liggende Basiliek van het Heilige Bloed, om dan het interieur van deze uitbundig versierde basiliek te bezichtigen. 
Na dit kerkbezoek maken we de korte doorsteek naar de grote Markt van Brugge, waar het een drukte van belang is.
We vinden daar aan de Markt ook een boekwinkel die zich specialiseert in reisboeken, maar die afdeling boven gaat pas om 13:30 uur open, dus daar komen we straks nog wel even terug.
Dan verlaten we de Markt en lopen we door de centrumstraten langs de grote Sint-Salvatorskerk naar ’t Zand, ook al weer zo’n groot stadsplein. Hier vandaan willen we namelijk de doorsteek maken langs Oud Sint-Jan naar de Mariastraat, ook al weer zo’n drukke straat vol toeristen met of zonder stadsgids en paardenkoets. 
Nu lopen we door de Wijngaardstraat naar het Begijnhof, een grote stilteplaats in het verder zo drukke stadscentrum van Brugge. Het Begijnhof is gelegen aan de brede stadsgracht van Brugge, waar frequent rondvaartbootjes met toeristen langs varen. Maar het gebied zelf is een stille, groene plek in de stad, waar het rustig vertoeven is. In dit Begijnhof wonen nog altijd alleenstaande vrouwen en religieuzen. 
Nadat we het Begijnhof hebben bekeken, lopen we terug naar de Markt van Brugge. Ondertussen is het begonnen te regenen, eerst heel zachte motregen, maar die blijft maar aanhouden met af en toe iets heviger neerslag. Op de Markt aangekomen, gaan we direct naar binnen bij de boekhandel van zojuist, waar boven inmiddels de reisboekenwinkel is geopend. We kunnen daar kiezen uit een groot aantal wandelgidsen van wandeltochten en pelgrimstochten door België, en daarbuiten. We selecteren drie wandelgidsen – in het Nederlands, Engels en Duits - van een Spaanse camino die we ooit nog eens willen gaan lopen, om ons thuis te zijner tijd dan goed voor te kunnen bereiden op die camino. 

Terug naar Blankenberge
Omdat het toch nog flink motregent, kopen we bij de Hema nabij de Markt eerst een paraplu, om vervolgens zo droog mogelijk de binnenstad te doorkruisen tot zo’n driekwart kilometer voorbij de Kruispoort, ver buiten de buitenste stadsgracht van Brugge.
Vanaf de parkeerplaats aan de Boogschutterslaan rijden we terug naar Blankenberge, waar we eerst boodschappen voor de komende dagen halen bij de Delhaize-supermarkt. Dan gaan we terug naar de camping, waar het dan niet meer regent. We eten vanavond binnen, en zo rond 20:00 uur breekt de zon nog even licht door, alvorens die onder gaat in het westen boven de zee bij Blankenberge.

Reisdag van Le Tréport (F) naar Blankenberge (B)

Maandag 2 september 2024
 
Zicht op de jacht-zeehaven van Blankenberge

















Vanuit Le Tréport door Frankrijk
Vanmorgen slapen we tot 7:30 uur, en daarna ontbijten Durkje en ik in onze caravan. De lunch voor deze reisdag maken we nog niet klaar, want we kunnen pas vanaf 9:00 uur bij het campingrestaurant het door ons gisteren bestelde verse brood afhalen. 
Daarna maken we - vlak voordat de zon aan kracht wint - de caravan klaar voor vertrek, en om 9:45 uur verlaten we de Paradis Camping Les Boucanniers van de Frans-Normandische kustplaats Le Tréport. Bij vertrek is het 21 graden Celsius en nog wel half bewolkt, en ook droog.
Via Calais (Frankrijk) en Duinkerken (België) rijden we richting Blankenberge, aan de Belgische kust. 
Onderweg knapt het weer op, want de bewolking verdwijnt grotendeels en de zon breekt door, waardoor het voor de rest van de dag een zomerse, zonnige dag wordt. Onderweg hebben we wel heel even een klein beetje motregen gehad.
Rond 12:00 uur rijden we Frankrijk binnen.

Door België naar Blankenberge
Onderweg tanken we een keer in België, en daar lunchen we dan ook op de vrachtwagenparkeerplaats van het tankstation. 
Daarna rijden we door naar de Belgische badplaats Blankenberge, waar we rond 14:00 uur een kampeerplek zoeken en vinden op de Camping Bonanza 1. Het is hier ook in het begin van dit naseizoen nog opvallend druk, want er wordt nog volop gekampeerd met caravans en tenten, en wij hebben voor de komende drie dagen nog keus uit drie kampeerplaatsen, waarvan er één pas vanaf 18:00 uur vanavond beschikbaar komt. We zoeken de voor ons mooiste plek uit, met een parkeerplaats verderop, achterop het terrein. 

Sightseeing in Blankenberge aan zee 
Als alles is geïnstalleerd eten we de tweede helft van onze lunch, en daarna gaan we op de fiets naar het centrum en het strand van Blankenberge. We fietsen de hele lange boulevard van noord naar zuid helemaal af, en fietsen daarna terug naar het midden, waarna we het strand op gaan voor een strandwandeling in noordelijke richting. Verderop verlaten we het strand, en steken we tussen de massaal aanwezige appartementengebouwen door naar de winkelstraten van Blankenberge die achter deze grote wooncomplexen liggen. Het is overal gezellig druk op straat en aan zee.
Daarna lopen we via de boulevard terug naar onze fietsen, en gaan we terug naar de camping. Bij de ingang van de camping hangt dan een bordje waarop staat dat de camping vol is.
Het is nog steeds mooi weer, en de lichte wind uit zee deert ons niet, dus we eten warm bij de caravan. Daarna is het tijd voor koffie, en een lekker warme douche, en daarmee sluiten we deze eerste van de drie dagen in Blankenberge af.

Rustdag en fietsdag in Le Tréport

Zondag 1 september 2024
 
Schilderachtige gevels in Mers-les-Bains

















Rust, was en plan
Vanmorgen slapen we eerst heerlijk uit, tot 9:00 uur. We halen het bestelde brood, en genieten van een heerlijk ontbijt met baguettes, in de aangename ochtendzon vóór de caravan.
Durkje laat dan de wasmachine een keer draaien op de camping, en de was hangt ze op in de overdekte droogruimte, waar de was in de wind prima te drogen hangt.
We besluiten een fietstocht te gaan maken vandaag, langs de bezienswaardigheden van Le Tréport, Mers-les-Bains en in het achterland van deze beide plaatsen.

Fietsen en sightseeing in Le Treport
Eerst fietsen we naar de VVV, waar we enkele fietskaarten en stadsplattegronden krijgen, met daarbij de nodige aanvullende informatie.  
Daarna fietsen we in Le Tréport door de oude binnenstad naar boven, naar de hele grote Sint-Jacobskerk, die hoog torent boven dit havenstadje. De kerk is open, en daar treffen we tot onze verrassing een mooi beeld aan van de heilige Jacobus, die helaas wel zijn rechterhand mist. In de kerk hangt ook een mooi kerkraam dat het geboorteverhaal van Jezus Christus afbeeldt, en we zien er een kapel met daarin de gekruisigde Jezus achter visnetten, geheel passend bij zo’n vissersplaats.
Daarna fietsen we weer naar beneden door de oude stad, en komen langs de expositieruimte, waarin tot en met vandaag een fotografisch overzicht wordt gegeven van de bezetting door de Duitsers en de bevrijding door de Canadezen, hetgeen hier in Le Tréport vandaag precies 80 jaar geleden is. We hebben eerder al activiteiten gemerkt in het kader van dit evenement, onder andere legertrucks van Keep Them Rolling en vuurwerk gisteravond, en vanmorgen muziek nabij de camping. 
Over de havenkade fietsen we naar de boulevard. Aan het eind van de boulevard gaan we naar Le Funiculaire, de gratis kabelbaan waarmee je door de hoge rots heen naar boven gaat om boven op de rotsformatie te komen, vanwaar je een schitterend panoramisch uitzicht hebt over de zee, het achterland, en beneden ons de vissersplaatsen Le Tréport en Mers-les-Bains. In de schaduw van het bovengebouw van de kabelbaan lunchen we.

Van Mers-les-Bains via Eu naar Saint-Quentin-la-Motte-Croix-au-Bailly
Daarna gaan we met de kabelbaan naar beneden, om dan door Le Tréport naar de havenkade terug te fietsen, vanwaar we de zeesluis oversteken, en dan in Mers-les-Bain aankomen.  
Daar wandelen we met de fiets over de boulevard langs een groot aantal kunstwerken, waar op dit moment veel graffity artists bezig zijn om hun voorstelling op grote zwarte wandpanelen te spuiten.
Zo lopen we door tot aan het eind van de boulevard, waar het kiezelstrand begint.
Vanuit Mers-les-Bains fietsen we dan naar de entree van de plaats Eu, waar we een ijsje kopen bij de Burger King. 
Dan fietsen we Eu uit, en gaan we over een asfaltweg lang heuvelopwaarts langs een bosperceel naar de plaats Saint-Quentin-la-Motte-Croix-au-Bailly, dat ten oosten van Mers-les-Bain ligt.
Vanuit deze plaats fietsen we via een andere weg in een lange afdaling via Eu en Mers-les-Bains terug naar de camping in Le Tréport. 
Op de camping drinken we een pilsje op deze warme dag, waarvan we hebben gezien dat het vanmiddag in elk geval 31 graden Celsius is geweest.
Vanavond eten we vóór de caravan, en daarna maken we de eerste zaken gereed voor ons vertrek naar België morgenochtend.