De kernramp van Tsjernobyl is de grootste kernramp die ooit heeft plaatsgevonden. Het ongeval gebeurde op 26 april 1986 nabij de Oekraïense (toen nog deel van de Sovjet-Unie) steden Tsjernobyl en Pripjat, vlak bij de grens met Wit-Rusland. Reactor 4 van de kerncentrale explodeerde bij dit ongeluk. Dit gebeurde midden in de nacht, toen de meeste inwoners van Tsjernobyl en Pripjat sliepen.
Een groot deel van de regio was zo ernstig radioactief besmet, dat de bevolking permanent werd geëvacueerd.
De radioactieve besmetting verspreidde zich echter ook naar het noorden van Europa, waar het ook Wit-Rusland ernstig trof.
Gezondheidsvakantie
Kinderen die in dat jaar en in de jaren daarna zijn geboren, kwamen later voor gezondheidsvakanties naar landen als Canada, Italië, Duitsland, Ierland en Nederland.
Zo kwam in de herfst van 1997 de nog maar tienjarige Wit-Russische Aksana in ons gezin wonen, voor een gezondheidsverblijf van acht weken. Dat werd het begin van een jarenlange vriendschap van ons gezin en onze familie met Aksana en met haar gezin en familie. Vele malen verbleef Aksana in zomervakanties steeds vier weken weer in ons gezin, en in 2004 konden we zelfs haar broertje Djima in de zomervakantie mee laten komen van Wit-Rusland naar ons in Stiens. En tijdens de kerstvakantie en jaarwisseling van 2005 op 2006 zorgden we ervoor dat Aksana en Djima voor het eerst samen met hun moeder bij ons het Kerstfeest en de jaarwisseling konden vieren. Een warme en hechte band is zo ontstaan tussen hun en ons gezin. Heel waardevol voor ieder van ons.
Werken in het buitenland voor je gezin
Dat jongetje van toen, deze Djima, is nu een volwassen man, getrouwd en vader van twee kinderen. Nog steeds hebben Wit-Russische gezinnen moeite om het hoofd boven water te houden. Er is nauwelijks werk voor de mannen, en de inkomens zijn bijzonder laag, net boven het bestaansminimum.
Djima en een bevriende collega zagen zich genoodzaakt om via een uitzendconstructie in het buitenland te gaan werken, om met hun beide gezinnen toch het hoofd boven water te houden. Via een mechanisch constructiebedrijf in Litouwen kregen ze onlangs werk in een groot constructieproject in het noorden van België. Zes weken lang werken ze zes dagen per week zo'n tien uren per dag, en dan mogen ze twee weken naar hun gezin voor een korte vakantie.
Omdat ze dit weekend konden beschikken over de personenbus van hun uitzendburo hebben we Aleksandr en Djima uitgenodigd om bij ons op bezoek te komen in hun eendaagse weekend.
Warme contacten
Rond het middaguur arriveren ze. Na de lunch gaan we op stap naar de gezellige binnenstad en de zonovergoten Waddenpromenade van Harlingen, en daarna komen onze kinderen ook bij ons thuis op bezoek om Djima en zijn collega te ontmoeten. Durkje en ik hebben Djima in 2004, 2008 en 2010 ook ontmoet tijdens onze bezoeken aan hun familie in Wit-Rusland, dus het is al weer 12 jaar geleden dat we elkaar persoonlijk hebben ontmoet.
Voor ons allemaal is het natuurlijk een bijzondere ervaring om elkaar na zoveel jaar weer te ontmoeten, en het is mooi dat we dat met onze kinderen in Feinsum vandaag samen mogen delen en beleven.
Vanavond nemen we afscheid. Zij rijden weer terug naar België, waar ze rond middernacht arriveren. Morgenochtend vroeg moeten ze weer aan de slag, zes dagen aaneen. Gelukkig hebben ze een goede werkgever, een prima onderdak, hebben ze mooi werk en kunnen ze hun vakmanschap goed gebruiken in hun werk zo ver van huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten