 |
| Door de Brunstinger Plassen van het Westerveld |
Wandelen door Nationale Parken
In 1996 publiceerde Nivon Natuurvrienden Nederland haar wandelgids van het Drenthepad, dat deel uitmaakt van het landelijk netwerk van doorgaande, meerdaagse wandelroutes in Nederland. In 2021 kreeg ik voor mijn verjaardag van onze kinderen onder andere de routegids van dit pad, in de 6e druk van 2019. Dit Drenthepad is een zogenoemd Streekpad, nummer 6, waarmee je het oer-Drenthe ontdekt, al wandelend door Drenthes Nationale Parken en door het Geopark, op het oudste naoorlogse langeafstandswandelpad van Nederland. Het is een pad om te genieten van Drenthe, over paden en wegen, langs akkers en weiden, door bossen en over heide, over het zand en door het veen. In Geopark De Hondsrug maak je kennis met de prehistorie van de provincie Drenthe. Onderweg ervaar je de rust en ruimte van deze mooie provincie.
- Nadat je bent vertrokken uit Beilen, kom je al snel in één van de mooiste natuurgebieden, om daar de uitgestrektheid van het Nationaal Park Dwingelderveld te ervaren.
- Via Havelte, door het Holtingerzand en door Diever kom je in het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Uitgestrekte bossen, heide en stuifduinen laten je genieten van Drenthe op zijn mooist.
- Tussen Leek en Eelde (in de Drents-Groningse Wolden) beleef je de Onlanden en voert het Drenthepad je langs schitterende landgoederen.
- Je betreedt het Nationaal Park Drentsche Aa; een gebied dat als stroomdal is opgebouwd uit tientallen diepjes, stroompjes en romantisch kronkelende beken, in een landschap van heide, kleurrijke hooilanden en esdorpen.
- Al snel kom je daarna in het UNESCO-Geopark. Op de Hondsrug wandel je door de Strubben en het Kniphorstbosch op het oostelijk deel van het Drenthepad. De route voert hier door het ‘Pompeï van Drenthe’: het enige archeologische reservaat van Nederland. met grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen. De route leidt je over de Hondsrug langs grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen naar het grootste hunebed van Nederland in Borger en je komt langs het Hunebed-centrum.
Onderweg op het Drenthepad maak je ook kennis met Pingo-ruïnes, ontstaan in de laatste ijstijd.
Kortom, dit is een langeafstandswandeling door het ontstaan van het gebied, van de provincie Drenthe.
Drenthepad in 58 etappes
Het Drenthepad bestaat uit 58 afzonderlijke etappes, welke allemaal omschreven zijn de wandelgids, met daarin veel informatie over de route en over wetenswaardigheden onderweg. De kortste etappe is 2,5 kilometer en de langste etappe is 7,5 km. Tussen Beilen (start) en Beilen (finish) kun je zelf de lengte van elke dag-etappe bepalen.
Achtereenvolgens loop je:
- 32,5 kilometer door het Dwingelderveld;
- 19 km over de Havelterberg;
- 20,5 km door het Drents-Friese Wold;
- 20,5 km door het Fochteloërveen en Veenhuizen;
- 31 kilometer door Noord-Drentse esdorpen;
- 17,5 km door de Drents-Groningse Wolden;
- 33,5 km door de Drentse Aa;
- 57 km over de Hondsrug;
- 35,5 km door Zuid-Drentse esdorpen;
- 62 km door het Hart van Drenthe.
Hart van Drenthe
Vorige week wandelden Durkje en ik de tocht van Orvelte naar Herinneringscentrum Kamp Westerbork.
Vandaag lopen we van het Herinneringscentrum Kamp Westerbork naar Beilen. Het tweede deel van de 55e etappe tot en met de 58e etappe (de laatste) lopen we door het Hart van Drenthe. De totale afstand van de vier etappes die we vandaag wandelen, is 20 kilometer. We beginnen op het parkeerterrein van het Herinneringscentrum Kamp Westerbork en eindigen op de P+R-parkeerplaats bij het NS-station van Beilen. Dit is tevens het eindpunt van het Drenthepad, dus daarmee beëindigen we de 329 kilometer lange wandelroute van dit Streekpad (nummer 6) van Nivon-natuurvrienden, waarmee we onder andere wandelden door Nationale Parken in Drenthe.
Bij vertrek vanuit Feinsum is het 8 graden Celsius. Het is nagenoeg onbewolkt, met volop zon en een heerlijk verfrissende bries, kortom, heel mooi wandelweer.
Stukje Westerborkpad naar Hooghalen
Met onze auto's rijden Durkje en ik om 7:40 uur van Feinsum naar Beilen. Daar laten we de auto achter op het parkeerterrein bij het treinstation van Beilen. Vervolgens rijden we met de andere auto door naar het parkeerterrein van Herinneringscentrum Kamp Westerbork, waar dan nog maar enkele auto's staan. Hier begint vanmorgen om 9:10 uur onze etappe van vandaag.
Voorbij de parkeerplaats steken we de Oosthalen over, om dan in het bos ten zuiden van de Meeuwenplas het brede bospad te nemen naar bungalowpark Het Grote Zand. Links van het bospad staan heel veel bielzen rechtop gesteld, en op die bielzen staan per datum het aantal op transport gestelden (in de Tweede Wereldoorlog) naar de op de metalen plaatjes aangegeven concentratiekampen. Op één van die bielzen staan van nota bene vijf concentratiekampen de slachtoffersaantallen vermeld. Zoveel mensen werden op die dag afgevoerd naar die vijf concentratiekampen. Daaruit blijkt wel dat ook 5 april 1944 een tragische oorlogsdag was. Wij lopen hier op het laatste deel van het Westerborkpad, het bezinningspad van Amsterdam naar Hooghalen.
In het bungalowpark is het parkrestaurant nog niet open, dus drinken we de door ons van thuis meegenomen koffie op het terras van dit parkrestaurant. Op de rest van de route zullen we geen horeca-koffiepauzeplek meer passeren, maar hier in de vroege ochtendzon is de koffiepauze op het terras aangenaam.
Voorbij het recreatiepark wandelen we via de Hof van Halen eerst over het spoor en dan over de Oude Provincialeweg, om direct daarna al Hooghalen binnen te wandelen.
Voorbij Laaghalen het Noorderveld op
Voorbij Hooghalen gaan we met het viaduct over de A28 heen, en dan wandelen we parallel aan deze snelweg naar Laaghalen.
Vanaf het Laaghalerveen gaan we het heideveld van het Noorderveld op. Vóór ons ligt een uitgestrekt heideveld, en rechts vóór ons zien we in de verte de zendmast van Smilde.
Over prachtige heidepaden doorkruisen we het heideveld. Verderop zien we bij een bosrand een kudde Schotse Hooglanders grazen.
Slechts hier en daar staat een solitaire boom op het heideveld.
Als we op een gegeven moment een zandrug van een zandverstuivingsduin moeten oversteken, krijgen we van enige hoogte een mooi uitzicht over de heidevennen van dit heideveld.
We passeren twee andere wandelaars, die met grote rugzakken hetzelfde pad bewandelen. Heel even moeten we een stukje over het asfalt van een fietspad, maar direct daarna gaan we al weer over een heidepad verder de heide op. Tot onze verrassing zien we vlak boven enkele boomtoppen verderop een vlucht kraanvogels in onze richting vliegen.
Dat mag best uitzonderlijk worden genoemd, want zoveel kraanvogels hebben we nu ook weer niet in het noorden van Nederland. We weten dat ze ook in het Fochteloërveen zijn, maar dus hier ook al.
We gokken erop dat we ten zuiden van het Diependal wel een bankje passeren, en tot onze vreugde staat daar inderdaad één, hoog op een zandrug, met een schitterend uitzicht over het Diependal, een voormalig vloeiveld van een aardappelmeelfabriek.
Tijdens onze lunchpauze genieten we van een prachtig vergezicht over het Diependal.
Na deze lunchpauze wandelen we langs Jeneverbessen door het Noord Hijkerzand naar de Leemdijk.
Dan verlaten we het Hijkerveld, één van de grootste Drentse heidevelden.
Bij het Oranjekanaal aangekomen, kunnen we via een boogbrug het brede kanaal oversteken.
Iets verderop in westelijke richting lopen we dan het natuurreservaat van het Zuid Hijkerzand binnen. Links is de bosrand, en rechts hebben we het uitzicht over het heideveld van dit glooiende natuurgebied, dat ook in dit geval een stuifzandgebied is.
Over de Vorrelveenseweg gaan we onder de N381 door, en direct daarna buigen we in zuidoostelijke richting af, om parallel aan de N381 verder te gaan over een geasfalteerd fietspad.
Op een gegeven moment moeten we het fietspad verlaten, want dan gaat de route verder over een smal heidepaadje, tussen de N381 en het Dijkjesveen in het Westerveld. Links van ons graast een kleine kudde schapen. Eén van de lammeren blijft onrustig - en daarom blatend - achter; het loopt namelijk mank.
We steken het Brunstingerveld over - voorzichtig vanwege herhaaldelijk schrikdraad - en gaan dan verder door het heideveld van de Brunstinger Plassen.
Over de Brunsting gaat het dan verder naar het buurtschap Brunsting.
Bestemming Beilen
Nu komt de plaats van onze bestemming in zicht, want even later gaan we met het viaduct over de A28, en dan bereiken we de bebouwde kom van Beilen.
Eerst volgen we een paadje bovenlangs het talud van de geluidswal van de A28, en even later gaat een asfaltpad verder langs de voet van dat talud.
Bij de Ossebroeken is het in de lucht een drukte van belang. De bomen langs de Ossebroeken herbergen namelijk een grote kraaienkolonie. De vogels vliegen druk heen en weer rond de hoog boven in de bomen gebouwde nesten.
In het winkelcentrum trakteren we onszelf op ijs op deze betrekkelijk warme Paasmaandagmiddag. Niet alleen vanwege de hoge temperatuur van ongeveer 18 graden Celsius, maar ook en vooral omdat we vandaag ons wandelproject van het Drenthepad voltooien. Het ijs smaakt prima. Als we op een bank zitten, arriveert een grote motorgroep. De motorrijders parkeren hun motoren, en komen ook op het terras voor een consumptie in de zon.
Voorbij het winkelcentrum komen we bij de eeuwenoude Stefanuskerk. De kerkdeur staat open, dus we gaan naar binnen. In de kerkzaal klinkt vrolijke muziek. Binnen ontmoeten we een kerkbeheerder, die ons van alles vertelt over de kerk en over haar recent afgewikkelde restauratie.
De kerk is nu ook voor multifunctionele doeleinden geschikt gemaakt. Er heeft intensief archeologisch onderzoek plaatsgevonden, nieuwe inrichtingselementen zijn aan de kerk toegevoegd, en andere oude items van dit rijksmonument zijn behouden gebleven. Binnenkort zal ook het kerkorgel feestelijk weer in gebruik worden genomen. Het zonlicht schijnt vanmiddag mooi door de gekleurde kerkramen.
Drenthepad voltooid op 2e Paasdag
Als we de Beiler Stefanuskerk verlaten, hoeven we nog maar door enkele woonstraten te gaan, totdat we ten finale arriveren bij de Beiler zuivelfabriek, tegenover het NS-station van Beilen. Hier eindigt voor ons het Drenthepad, na 329 kilometers wandelplezier.
In de Stefanuskerk zagen we zojuist een flyer liggen, die recent is uitgegeven ter gelegenheid van de pas afgelopen Veertigdagentijd en van het Paasfeest van gisteren en vandaag. 'Het is Volbracht' staat op de flyer, hetgeen wijst op de laatste kruiswoorden van Jezus, toen hij leed & stierf aan het kruis. Dat zijn geen woorden van een verliezer, maar van iemand die zijn taak tot een goed einde heeft gebracht. In de oorspronkelijke bijbeltaal van het Nieuwe Testament verwijst deze uitspraak soms naar het volledig hebben betaald van een schuld, maar ook naar het afronden van een vervulde taak.
Durkje en ik hebben vandaag ook een project afgewikkeld, het Drenthepad; weliswaar van een geheel andere orde dan wat de Bijbel met dit kruiswoord bedoelt, maar het ligt dus ook wel een beetje voor de hand dat ons juist deze flyer zo in het oog sprong toen wij de foldertafel van de Stefanuskerk passeerden.
We stappen in de auto, en halen op de terugweg van Beilen naar huis eerst de andere auto van de parkeerplaats van Herdenkingscentrum Kamp Westerbork. We blikken terug op een fraai gevarieerde wandelroute, waarbij we een veelzijdige indruk hebben gekregen van het mooie Drenthe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten