Drenthepad van Exloo naar Emmen

Zaterdag 19 maart 2022
 

Veldpad tussen het Odoornerzand en het Zuiderveld

Wandelen door Nationale Parken

In 1996 publiceerde Nivon Natuurvrienden Nederland haar wandelgids van het Drenthepad, dat deel uitmaakt van het landelijk netwerk van doorgaande, meerdaagse wandelroutes in Nederland. In 2021 kreeg ik voor mijn verjaardag van onze kinderen onder andere de routegids van dit pad, in de 6e druk van 2019. Dit Drenthepad is een zogenoemd Streekpad, nummer 6, waarmee je het oer-Drenthe ontdekt, al wandelend door Drenthes Nationale Parken en door het Geopark, op het oudste naoorlogse langeafstandswandelpad van Nederland. Het is een pad om te genieten van Drenthe, over paden en wegen, langs akkers en weiden, door bossen en over heide, over het zand en door het veen. In Geopark De Hondsrug maak je kennis met de prehistorie van de provincie Drenthe. Onderweg ervaar je de rust en ruimte van deze mooie provincie.

• Nadat je bent vertrokken uit Beilen, kom je al snel in één van de mooiste natuurgebieden, om daar de uitgestrektheid van het Nationaal Park Dwingelderveld te ervaren. 
• Via Havelte, door het Holtingerzand en door Diever kom je in het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Uitgestrekte bossen, heide en stuifduinen laten je genieten van Drenthe op zijn mooist. 
• Tussen Leek en Eelde (in de Drents-Groningse Wolden) beleef je de Onlanden en voert het Drenthepad je langs schitterende landgoederen. 
• Je betreedt het Nationaal Park Drentsche Aa; een gebied dat als stroomdal is opgebouwd uit tientallen diepjes, stroompjes en romantisch kronkelende beken, in een landschap van heide, kleurrijke hooilanden en esdorpen.  
• Al snel kom je daarna in het UNESCO-Geopark. Op de Hondsrug wandel je door de Strubben en het Kniphorstbosch op het oostelijk deel van het Drenthepad. De route voert hier door het ‘Pompeï van Drenthe’: het enige archeologische reservaat van Nederland. met grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen. De route leidt je over de Hondsrug langs grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen naar het grootste hunebed van Nederland in Borger en je komt langs het Hunebed-centrum. 

Onderweg op het Drenthepad maak je ook kennis met Pingo-ruïnes, ontstaan in de laatste ijstijd. 

Kortom, dit is een langeafstandswandeling door het ontstaan van het gebied, van de provincie Drenthe.

Drenthepad in 58 etappes

Het Drenthepad bestaat uit 58 afzonderlijke etappes, welke allemaal omschreven zijn de wandelgids, met daarin veel informatie over de route en over wetenswaardigheden onderweg. De kortste etappe is 2,5 kilometer en de langste etappe is 7,5 km. Tussen Beilen (start) en Beilen (finish) kun je zelf de lengte van elke dag-etappe bepalen.

Achtereenvolgens loop je:

• 32,5 kilometer door het Dwingelderveld;
• 19 km over de Havelterberg;
• 20,5 km door het Drents-Friese Wold;
• 20,5 km door het Fochteloërveen en Veenhuizen;
• 31 kilometer door Noord-Drentse esdorpen;
• 17,5 km door de Drents-Groningse Wolden;
• 33,5 km door de Drentse Aa;
• 57 km over de Hondsrug;
• 35,5 km door Zuid-Drentse esdorpen;
• 62 km door het Hart van Drenthe.

Hondsrug

Vorige week wandelden Durkje en ik de tocht van Gieten naar Exloo.

De 40e tot en met de 42e etappe van vandaag lopen we over de Hondsrug, en aansluitend wandelen we vandaag de 43e etappe langs Zuid-Drentse Esdorpen.

De totale afstand van de vier etappes die we vandaag wandelen, is 25 kilometer. 

We beginnen in Exloo en lopen vandaag naar de Delftlanden in Emmen.

Essen en Molenveld

Met beide auto's rijden Durkje en om 7:30 uur van Feinsum naar de nieuwbouwwijk Delftlanden in Emmen. Daar laten we de ene auto achter, om vervolgens met de andere auto samen door te rijden naar Exloo, waar om 9:20 uur onze etappe vandaag begint nabij de Schaapskooi in het centrum van Exloo. Vanmorgen vroeg in Feinsum was het 4 graden Celsius, en bij aankomst in Exloo is het 6 graden Celsius, bij een stralend blauwe lucht.

Exloo verlaten we aan de zuidkant, waar we in het open veld tussen de Westeresch en de Zuideresch naar de Nieuwe Kamp lopen. 

Daar passeren we een groep Drentse heideschapen, waarvan de schapen grazen in een omheind veldje. 

De schapen begroeten ons in het voorbijgaan met geblaat.

Verderop, op de Westeresch, graast een grote schaapskudde, wellicht behorend bij de schaapskooi van Exloo, waar zojuist onze etappe aanving.

Dan gaan we de heide van het Molenveld op. 

Eerst langs de rand in noordwestelijke richting, en vervolgens steken we het Molenveld over in zuidwestelijke richting.

Daarna verder in zuidoostelijke richting langs de bosrand om dit heideveld te verlaten.

Via Odoornerzand en Zuiderveld naar Hunzebos

Waar we het Molenveld verlaten, wandelen we het bos van het Odoornerzand in. Ook al weer zo'n prachtig natuurgebied van bos en heide.

Aan de overzijde van de Exloërweg gaat de wandelroute verder langs de bosrand van een uitloper van het Odoornerzand. Een kudde roodbonte koeien met kalveren graast hier op de grens van bos en veld. De koeien grazen onverstoorbaar door, maar de kalveren kunnen hun nieuwsgierigheid niet onderdrukken en doen enkele stappen in onze richting, maar daarbij behouden ze wel de nodige distantie.

Door het open gebied van grasland en heide lopen we over het Zuiderveld naar het Hunzebos, en na 150 meter veldkeienweg vervolgens lángs het Hunzebos.

 

Bloesemtocht naar Valthe

Zo lopen we recht op het Villapark Hondsrug af. Langs de omheining van dit recreatiepark gaat het even later in zuidelijke richting verder, en zien we ver linksvóór ons al het dorp Valthe liggen.

In de routegids hebben we vooraf al gezien dat we pas in Emmen vandaag een horecagelegenheid zullen passeren, dus we hebben koffie in de thermoskan meegenomen voor onderweg. Vlak vóór de ijsbaan van Valthe vinden we een picknicktafel tegen de bosrand bij het Engelveensbos, dus daar gaan we zitten voor onze koffiepauze. 

We hebben vandaag schitterend weer. Een helderblauwe lucht garandeert onophoudelijk zonneschijn, terwijl daarentegen de wind vanuit het oosten nog wel wat koud is. Maar hier in de volle zon met de wind in de rug genieten we van een zonovergoten rustpauze. Recht vóór ons zien we in de verte de eerste huizen van Odoorn langs de Dennenweg. 

We gaan na deze koffiepauze niet naar Odoorn, maar over de Schaapskuilweg door het Noorderveld naar Valthe. Voorbij de ijsbaan en de Valtherbouwkampen steken we de Hondsrugweg over, en dan wandelen we de bebouwde kom van Valthe binnen. Over de hele lengte van de Schaapskuilweg kunnen we aan de witte, de rode en de gele bloesem van de bomen langs de weg zien dat de lente al volop is aangevangen. Prachtig zijn de kleurrijke bomen, evenwel nog zonder blad. 

Historische locaties in het Valtherbos

Via de Hoofdstraat lopen we door Valthe, en over de Brinkweg wandelen we Valthe even later al weer uit.

Tussen Valthe en Klijndijk gaan we voor een kilometerslang traject het Valtherbos in. Aan de noordzijde van dit langgerekte bos komen we langs hunebed Klijndijk (nummer D35), die op een gletsjerheuvel ligt, vanwaar we uitzicht hebben op de gletsjerkuil die aan de voet van deze bosheuvel ligt.

Even later passeren we het kei-monument van het Onderduikershol dat hier in de oorlogsjaren van 1942 tot en met de bevrijding in 1945 de schuilplaats is geweest voor Joodse onderduikers. 

Naast dit monument is een replica gemaakt van dit Onderduikershol.

Op de wanden van deze oorlogsschuilplaats en bij het hol hangen diverse informatiepanelen, die verhalen over de geschiedenis van deze plek, en ze verwijzen naar de moedige Drenten die in de Tweede Wereldoorlog met gevaar voor eigen leven de in het boshol schuilende Joden hebben behoed voor deportatie en dood. De Drentse boer Albertus Zefat die de Joden op deze locatie verborg, is in de oorlog geëxecuteerd, maar de hier in de bosholen verstopte Joden zijn door de Duitse bezetters niet gepakt, en hebben de oorlog overleefd, dankzij het zwijgen van Zefat en van hun andere moedige Drentse beschermers.

Over allerlei bospaden doorkruisen we het Valtherbos.

Emmerdennen

Vlak ten noorden van Emmen gaat het Valtherbos over in de Emmerdennen. Eerst wandelen we in dit bosgebied door een loofbosperceel, maar even later volgt de overgang inderdaad naar een naaldbosperceel, waarin veel dennen staan.

We komen ook langs het bosmeertje met de naam 'Het Appeltje'. Het is een pingo-ruïne. In de rietkraag zien we verderop een blauwe reiger roerloos staan, spiedend naar prooi. 

Op ruime afstand van het meertje zien we midden op het wandelpad een dikke pad zitten. Ook die zit roerloos, wellicht in de hoop niet ten prooi te vallen aan die twee grote wandelaars die zijn/haar pad kruisen.

Evenals in de voorgaande bospercelen, zijn ook hier in de Emmerdennen heel veel bomen het slachtoffer geworden van de drie zware stormen die enkele weken geleden ook Drenthe hebben geteisterd. Ook vandaag moeten we af en toe over omgevallen bomen heen klimmen, en zien we links en rechts van de bospaden veel omgevallen bomen en afgewaaide takken.

Sprookjesachtig Chinalights in het Rensenpark

Dan is het moment aangebroken dat we de bebouwde kom van Emmen binnenwandelen. Door enkele woonstraten lopen we naar de spoorlijn en het bus-/treinstation van Emmen. 

In Emmen kun je twee verschillende routes volgen. De ene blijft doorgaan door enkele woonstraten richting stadscentrum, maar de variant-route gaat tijdens haar openingsuren over het terrein van het voormalige Noorder Dierenpark Emmen. 

Nadat deze vroegere dierentuin is verplaatst naar de nieuwe locatie van Wildlands Adventure Zoo Emmen, is de oude dierentuin getransformeerd in een park, dat nu de naam Rensenpark draagt, genoemd naar de oprichters van de voormalige Emmer dierentuin.

In deze groene oase van de stad is momenteel de openluchttentoonstelling Chinalights opgesteld. 

Op veel plaatsen in het park zijn allerhande kleurrijke figuren geplaatst, die in het donker prachtig zijn verlicht. 

Niet alleen in het donker, maar ook vandaag in de volle zon genieten de vele bezoekers in dit park van de sprookjesachtige entourage.

Waar je ook kijkt, overal word je verrast door schitterende vormen en kleuren. 

We nemen plaats op een houten bank in het park, en genieten hier van onze lunchpauze, ook al weer volop in de aangename voorjaarszon.

Na deze rustpauze verlaten we aan de westkant het Rensenpark.

Van Emmen via Westenesch terug naar Emmen

Niet alleen in het park, maar ook in het stadscentrum van Emmen is het een drukte van belang. Veel mensen hebben de gelegenheid te baat genomen om buiten te genieten van het schitterende weer. De vele terrassen tegenover de Grote Kerk van Emmen zitten bijvoorbeeld nagenoeg vol. 

Als we de Hondsrugweg even later oversteken bij het Emmer gemeentehuis, zien we achter het gemeentehuis de hoge contouren van het ontvangstgebouw van dierenpark Wildlands.

Nu wandelen we Emmen uit langs de zuidkant van de Emmeres, over de Westenesscherstraat. 

In het buurtschap Westenesch stappen we vanaf de brink te midden van enkele Saksische boerderijen over op de Heirweg. 

Voorbij Westenesch steken we het Oranjekanaal over.

Bij een manege en een oude gaswinput gaat de route weer het bos in, het Noordbargerbos. Daar steken we op een gegeven moment ook een smal en open heideveld over.

Als we langs een bosrand verderop de Ermerweg bereiken, steken we die over, om dan aan de overzijde weer het Noordbargerbos in te gaan. Nu hoeven we nog maar enkele bospaden te volgen, totdat we vlak vóór het einde van het bos de doorgaande route moeten verlaten.

Hier gaan we namelijk in zuidelijke richting verder over een betonpad, dat ons voert naar de Rondweg van Emmen, de N391. Middels het viaduct steken we de N391 over, en dan wandelen we aan de overzijde de nieuwbouwwijk Delftlanden binnen, weer terug in Emmen.

Tussenhalte Delftlanden

Hier hebben we vanmorgen onze auto geparkeerd. We stappen om 15:30 uur in onze auto, en rijden dan terug naar Exloo, om daar onze andere auto af te halen. Inmiddels is de temperatuur vandaag gestegen tot 15 graden Celsius.

We waren van plan om direct door te rijden naar huis, omdat we vanavond nog op verjaardagsvisite zouden gaan, maar vandaag kregen we bericht dat dit niet door kan gaan wegens ziekte van de jarige. Een niet gepland bezoek in Odoorn kan eveneens niet doorgaan, ook vanwege ziekte aldaar, dus we hebben onze dochter Baukje gevraagd of we daar op weg naar huis even langs kunnen gaan. Ze zijn daar allen thuis in Westerbork en nodigen ons ook uit voor het avondeten, dus we rijden van Exloo naar Westerbork, waar we tot aan het begin van de avond verblijven bij onze kinderen en kleinkinderen. Om ongeveer negen uur zijn we vanavond weer thuis.

We hebben vandaag op het Drenthepad het punt bereikt dat hemelsbreed het verst verwijderd is van onze woonplaats, dus de komende vier laatste wandeldagen op het Drenthepad zullen iets dichter bij huis plaatsvinden.