Drenthepad van Langelo naar Roderwolde

Zaterdag 5 februari 2022
 

Waar het Lieversche Diep bij de vistrap over gaat in het Oude Diep

Wandelen door Nationale Parken

In 1996 publiceerde Nivon Natuurvrienden Nederland haar wandelgids van het Drenthepad, dat deel uitmaakt van het landelijk netwerk van doorgaande, meerdaagse wandelroutes in Nederland. In 2021 kreeg ik voor mijn verjaardag van onze kinderen onder andere de routegids van dit pad, in de 6e druk van 2019. Dit Drenthepad is een zogenoemd Streekpad, nummer 6, waarmee je het oer-Drenthe ontdekt, al wandelend door Drenthes Nationale Parken en door het Geopark, op het oudste naoorlogse langeafstandswandelpad van Nederland. Het is een pad om te genieten van Drenthe, over paden en wegen, langs akkers en weiden, door bossen en over heide, over het zand en door het veen. In Geopark De Hondsrug maak je kennis met de prehistorie van de provincie Drenthe. Onderweg ervaar je de rust en ruimte van deze mooie provincie.

• Nadat je bent vertrokken uit Beilen, kom je al snel in één van de mooiste natuurgebieden, om daar de uitgestrektheid van het Nationaal Park Dwingelderveld te ervaren. 
• Via Havelte, door het Holtingerzand en door Diever kom je in het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Uitgestrekte bossen, heide en stuifduinen laten je genieten van Drenthe op zijn mooist. 
• Tussen Leek en Eelde (in de Drents-Groningse Wolden) beleef je de Onlanden en voert het Drenthepad je langs schitterende landgoederen. 
• Je betreedt het Nationaal Park Drentsche Aa; een gebied dat als stroomdal is opgebouwd uit tientallen diepjes, stroompjes en romantisch kronkelende beken, in een landschap van heide, kleurrijke hooilanden en esdorpen.  
• Al snel kom je daarna in het UNESCO-Geopark. Op de Hondsrug wandel je door de Strubben en het Kniphorstbosch op het oostelijk deel van het Drenthepad. De route voert hier door het ‘Pompeï van Drenthe’: het enige archeologische reservaat van Nederland. met grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen. De route leidt je over de Hondsrug langs grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen naar het grootste hunebed van Nederland in Borger en je komt langs het Hunebed-centrum. 

Onderweg op het Drenthepad maak je ook kennis met Pingo-ruïnes, ontstaan in de laatste ijstijd. 

Kortom, dit is een langeafstandswandeling door het ontstaan van het gebied, van de provincie Drenthe.

Drenthepad in 58 etappes

Het Drenthepad bestaat uit 58 afzonderlijke etappes, welke allemaal omschreven zijn de wandelgids, met daarin veel informatie over de route en over wetenswaardigheden onderweg. De kortste etappe is 2,5 kilometer en de langste etappe is 7,5 km. Tussen Beilen (start) en Beilen (finish) kun je zelf de lengte van elke dag-etappe bepalen.

Achtereenvolgens loop je:

• 32,5 kilometer door het Dwingelderveld;
• 19 km over de Havelterberg;
• 20,5 km door het Drents-Friese Wold;
• 20,5 km door het Fochteloërveen en Veenhuizen;
• 31 kilometer door Noord-Drentse esdorpen;
• 17,5 km door de Drents-Groningse Wolden;
• 33,5 km door de Drentse Aa;
• 57 km over de Hondsrug;
• 35,5 km door Zuid-Drentse esdorpen;
• 62 km door het Hart van Drenthe.

Noord-Drentse Esdorpen en Drents-Groningse Wolden

Twee weken geleden wandelden Durkje en ik de tocht van Ravenswoud naar Langelo.

De 19e tot met de 23e etappe van vandaag zijn de laatste vijf etappes door de Noord-Drentse Esdorpen, en de 24e etappe direct daarna is de eerste etappe door de Drents-Groningse Wolden. 

De totale afstand van de zes etappes die we vandaag wandelen, is 27 kilometer. 

We beginnen in Langelo en lopen vandaag naar Roderwolde.

Van start in Langelo

Met beide auto's rijden we om 7:30 uur van Feinsum naar Roderwolde. Het is dan al nagenoeg licht, en de lucht is deels bewolkt. De temperatuur is vanmorgen in Fryslân 4 graden Celsius, en die loopt vandaag op naar 7 graden Celsius. Het blijft vandaag deels bewolkt, maar af en toe schijnt de zon al heel behoorlijk. Gedurende onze hele wandeldag blijft het droog. Aanvankelijk waait het nauwelijks, maar naarmate de uren voortschrijden, begint het tamelijk hard te waaien. Halverwege de middag, als we in zuidelijke richting lopen, is het vanwege de straffe wind gevoelsmatig iets kouder, maar als we de laatste kilometers in noordoostelijke richting lopen, krijgen we in die laatste drie kilometers de wind behoorlijk in de rug, hetgeen het volbrengen van de laatste kilometers aanmerkelijk vergemakkelijkt.  Gisteren was het nogal slecht weer, en ook morgen wordt veel regen en harde wind verwacht, dus al met kan worden gesteld dat dit de wandeldag bij uitstek is in dit huidige weekend. 

Vanuit Roderwolde rijden we met de andere auto naar Langelo, waar we de auto om 9:00 uur achterlaten op het parkeerterrein bij de voormalige basisschool op de Schoolbrink, want Langelo is het startpunt van vandaag.  

Door onland naar Roderesch

Eerst wandelen we Langelo uit, om dan op de Onlandsedijk langs de ijsbaan van Langelo de route te vervolgen op de T-kruising waar we twee weken geleden de etappe beëindigden. Via de Osbroeksweg en de Lieverseweg wandelen we naar de brug over het Oostervoortsche Diep, en dan komen we op de Zuidesch. 

Bij buurtschap De Tip verlaten we de Zuidesch, om over onverharde paden naar het Lieversche Diep te lopen. Daarna gaan we over een veldpad parallel aan deze beek langs de Zuidesch, een bolvormige es.

In de noordwesthoek van die Zuidesch steken we bij een doorwaadbare plaats het Lieversche Diep over. Dat kan overigens niet via die doorwaadbare plaats, want die doorgang staat geheel onder water. Gelukkig is er een brug naast om over te steken in natte tijden, zoals vandaag.

Ten noorden van de plaats Alteveer lopen we zuidelijk langs de Alteveerse Bossen in de richting van het Holveen. Vlak vóór het Holveen verlaten we de Melkweg, om dan over de Dennekamp naar de Hoofdweg van Roderesch te lopen. Als we de Norgerweg (N373) oversteken, worden we gepasseerd door enkele wielrenners, die verderop afstappen om koffie te gaan drinken in de plaatselijke herberg. Die is - helaas voor hen - echter nog gesloten, dus ze pauzeren derhalve buiten op het terras. 

Door de bossen naar Oude Stuw Sterrebos

Voorbij Roderesch steken we de Norgerweg weer over, en dan gaat het enkele kilometers verder over drassige bospaden. Rechts van ons ligt het restant van het heideveld van het Moltmakersstuk en daaronder liggen de Alteveerse Bossen, en links van ons ligt het Mensingebos, een 600 jaar oud landgoed. In noordelijke richting doorkruisen we het natuurreservaat van het Mensingebos, waarin we ook langs een groot bosmeer lopen. 

Aan de overzijde van de Mensingheweg komen we iets voorbij de Sterrenwacht in het Sterrebos. Op een bospad van het Sterrebos komt ons een groep van ongeveer twintig wandelaars tegemoet, met ook wel zo'n twintig honden van allerlei ras bij zich. Het drassige bospad voert ons het beekdal van het Lieversche Diep in, en even later lopen we betrekkelijk hoog langs de oever van het prachtig door dit beekdal meanderende Lieversche Diep. 

Lieversche Diep en Oude Diep

Op de plaats waar het Lieversche Diep bij Oude Stuw Sterrebos overgaat in het Oude Diep, is een vistrap gemaakt. Door de vele regenval van de afgelopen dagen is het beekje veranderd in een stroomversnelling. Aan de zijde van het Oude Diep is opeenvolgend enkele malen een licht verval gecreëerd, waardoor de vis deze stuw kan passeren via de hier aangelegde vistrap.

Voorbij de vistrap gaat de route verder over het schouwpad langs het Oude Diep. Ook langs de haaks erop staande waterloop richting Roden is het schouwpad buitengewoon drassig. We weten van onze vorige passages dat het hier twee drassige schouwpaden zijn, maar vandaag is het wel uitzonderlijk nat. Het water stroom zichtbaar vanaf de hoger liggende graslanden af naar de beek en naar de vaart, dus we moeten af en toe met onze wandelschoen diep door de zompige grond, om glibberend en glijdend verder te kunnen. Aan het eind van dit pad hangt op de wegwijzer van dit streekpad een mededeling dat je bij natte omstandigheden beter het zandpad van de boslaan verderop kunt bewandelen, maar die boodschap is voor de wandelaars die onze richting volgen dus mosterd na de maaltijd.

Over het brede zandpad verderop lopen we naar Roden, waar we ter hoogte van de plaatselijke camping de Havezathe Mensinge - met haar bijzondere duiventil - zien staan aan de zuidkant van Roden.

Roden

We zouden om de havezathe heen moeten lopen om onze route direct al weer in zuidelijke richting te vervolgen, maar we hebben inmiddels elf kilometer zonder pauze gelopen, dus zo langzamerhand is het wel tijd voor een lekkere kop koffie. Gelukkig is de horeca sinds ruim een week weer open na de verruiming van de Corona-regels, en het is in het centrum van Roden nabij de Catharinakerk geen probleem om een café te bezoeken.

Voorbij het standbeeld van Ot & Sien gaan we bij het Grand Café naar binnen om daar een kop koffie met iets lekkers erbij te nuttigen.

Na deze koffiepauze vervolgen we onze wandelroute langs en voorbij de Havezathe Mensinge. 

Langs de Norgerweg lopen we naar de Begraafplaats Roden, die we doorkruisen over het schouwpad langs een brede sloot, die de beide vakken van de begraafplaats doorsnijdt.

Een lang en recht traject over de Groene Zoom en de Woldzoom volgt dan tot aan de oversteekplaats van de Maatlanden. Ook aan de overzijde van de Maatlanden voorbij De Zuthe volgt dan weer een drassig bospad, dat bij de entree van Natuurschoon Terheijl bijna niet meer toegankelijk is, omdat het pad en aanliggend veld nagenoeg geheel onder water staan, en je ver wegzakt in de zompige grond. Toch moeten we er hier door om verder te kunnen.

Door Nietap en Leek

Maar gelukkig kunnen we daarna in dat bosgebied de hoger gelegen Toutenburgsingel volgen. Dat brede bospad verlaten we om dan wederom over drassige bospaadjes langs het bosven Vagevuur onze weg te vervolgen. Opmerkelijk overigens dat hier het Vagevuur in Terheijl ligt.

De Vagevuurselaan is daarna een droog zandpad, en dan gaan we vervolgens het kleine bosperceel van Natuurschoon Veghevuur in, waar we onze lunchpauze hebben op een houten bank op de laaggelegen oever van een ronde bosvijver. Omdat we zo laag en in het bos zitten, hebben we niets te duchten van de aanwakkerende koude wind. Hier kunnen we rond 13:00 uur in de luwte èn met heel even aangename zonneschijn heerlijk lunchen met de in onze thermosfles meegenomen koffie.

Na deze plezierige lunchpauze gaan we verder in noordelijke richting door Natuurschoon Nietap.

Over de Jozef Israëlsstraat en de J.P. Santeeweg wandelen we door Nietap naar het dorpscentrum van Leek. Hier steken we de Drents-Groningse provinciegrens over, exact op de plek waar het kombord van Leek staat. Hier maakt het Drenthepad namelijk een klein uitstapje door de provincie Groningen.

Aan het eind van de Bosweg in Leek wandelen we het landgoed Nienoord binnen. 

Op het landgoed passeren we aan onze linkerhand het openluchttheater, en even later aan onze rechterhand de Borg Nienoord, een 19e eeuwse Groningse buitenplaats, momenteel museum.

Over de bospaden van Landgoed Nienoord en door de Hooilanden gaat de route dan verder naar het Leeksterhoofddiep. Ook hier kun je weer aan de vele omgevallen en weggezaagde bomen zien dat de ondergrond hier uitermate vochtig is.

Grensroute langs het Leeksterhoofddiep

We steken het rond 1560 gegraven Leeksterhoofddiep over, komen dan weer terug in Drenthe, en volgen dan enkele kilometers het Leeksterhoofddiep over het vochtige oeverpad langs deze brede waterloop, die hier ook de provinciegrens van Drenthe en Groningen vormt. 

We wandelen nu - aangekomen in de Drents-Groningse Wolden - over een mooi oeverpad rond de Jarrens Middelvennen Polder, in de richting van het Vakantiepark Cnossen.

De inmiddels gewijzigde route van het Drenthepad gaat nu over de nieuwe aanleg van het deel van dit vakantiepark, waar aan het nieuw-gegraven water momenteel terrein wordt ingericht voor nieuw te creëren, royale kampeerplekken.

Bij het restaurant van dit vakantiepark krijgen we een mooi uitzicht over het Leekstermeer, en in de verte zien we dan de contouren van de gebouwen van de stad Groningen.

Van het Leekstermeer via Sandeburen naar Roderwolde

We hebben nu nog ongeveer vier kilometer te gaan. Dat levert voor ongeveer de eerste helft daarvan een heel andere ervaring van de rest van deze wandeldag. We lopen nu namelijk in zuidelijke richting, en merken nu pas dat het veel harder en veel kouder is gaan waaien vanmiddag. Met meer dan gebruikelijk kracht lopen we dan langs de Molensloot en de Bolmertsche Gouwe over fietspaden door het 'wetland' (onland) vol overwinterende ganzen, en langs de Esch van Leutingewolde (op de rand van de Drentse zandgronden) naar de Rodervaart. Die brede turfvaart steken we over bij het gemaal over Aan de Vaart, en dan vervolgen we onze route over de Sandebuursedijk. De laatste kilometers gaan nu verder in noordoostelijke richting, en met de stevige zuidwestenwind in de rug is dat een opluchting na de straffe tegenwind van zojuist. We wandelen het buurtschap Sandeburen binnen, op een hoger gelegen oude zandrug te midden van natte veengronden.

Over de Kruiskamp - in het verlengde van de Sandebuursedijk - lopen we om 15:20 uur Roderwolde binnen. 

Even later arriveren we bij onze auto in het dorpscentrum van Roderwolde. Roderwolde is ontstaan in de Middeleeuwen, als veenontginningsbasis.

Met deze auto halen we daarna de andere auto af uit Langelo, en dan brengen we één van de auto's naar Aduard, waar we die auto achterlaten. Met de andere auto rijden we door naar Meerstad, waar we voor het tweede deel van de middag en het begin van de avond op bezoek gaan bij Jan Wijbe & Gaby en Pepijn. Aan het begin van de avond rijden we weer terug naar Aduard, waar we de andere auto afhalen, om vervolgens met beide auto's weer huiswaarts te keren.