 |
| Jacobsschelp op het wegdek in Luik als wegwijzer voor pelgrims |
De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 24, over het traject van het Belgische Luik naar Esneux.
Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Via Mosana van Luik naar Esneux
Zondag 20 mei 2007 – 17,5 km.
Dag 24: 538 – 555,5 km
Zwijgen tijdens ontbijt
De dag begint met een ontbijt in het Holiday Inn Hotel in Luik, te midden van twee busladingen Amerikaanse en Duitse toeristen. Also: Frühstück mit Kaffee.
De ene buur-Duitser spreekt zijn afschuw uit over het feit dat de koffie uit een automaat komt, terwijl vijf minuten later een andere buur-Duitser aan onze naburige ontbijttafel aanschuift en dezelfde koffie de hemel in prijst. De eerste buur-Duitser zwijgt wijselijk.
Na een stevig ontbijt verlaten we tegen 8:00 uur het hotel voor onze laatste van de drie opeenvolgende wandeldagen.
Met Jacobsschelpen Luik uit
Vanaf de parkeerplaats van het hotel - en van het congrespaleis dat er naast staat - dalen we af naar de promenade Ravel langs de Maas.
Verderop wandelen we langs de grote parkvolière van Parc de la Boverie.
Gisteren zagen we hier en daar in Luik op het wegdek enkele Jacobsschelpen.
Ook hier in het park treffen we op het pad enkele van die wegwijzende Jacobsschelpen aan.
Via de Pont Mativa steken we het Omleidingskanaal van de Maas over, op deze wijze het grote riviereiland van Luik verlatend.
Verderop passeren we de Sint-Vincentiuskerk en na nog een eindje steken we via de Pont de Fétinne de rivier de Ourthe over; hetgeen een zijrivier is van de Maas.
Het pad voert verder langs de zuidoever van de Ourthe.
Na het jaagpad langs de Ourthe vervolgen we onze weg over een industrieterrein in stille zondagochtendrust, totdat we bij een sluisbrug over het Ourth-kanaal gaan.
Langs de zuidoever van het Ourth-kanaal komen we - na onze eerste 3 kilometer van vandaag - uiteindelijk onder de autosnelweg E25 door bij het treinstation van Angleur.
Angleur en de Luikse agglomeratie
Als we onder de spoortunnel door zijn gekomen, pauzeren we een paar minuten op een bankje in het centrum van Angleur.
Aan de zuidwestzijde verlaten we Angleur, en wandelen daar over een sterk stijgend wandelpad het Sint-Jacobsbos in: het voormalig domein van de Sint-Jacobsabdij van Luik.
We stijgen behoorlijk en hebben al snel een mooi uitzicht over Angleur en de Ourth-vallei en over de stad Luik.
De zon wint al aan kracht en het waait nauwelijks, dus de klim zet ons ertoe aan de trui alvast uit te doen.
Daarna volgen we na een lange boswandeling een breed pad langs de gebouwen van de Universiteit van Luik.
Hier zien we veel mensen die wandelen, joggen en hardlopen; kennelijk een populaire route tussen het bos en het universiteitscomplex.
Verderop ontmoeten we een wandelende man, gearmd met een verstandelijk gehandicapte jongen, zo op het eerste oog vader en zoon gezellig natuurwandelend op deze zonnige zondagochtend.
Het park van Le Sart-Tilman waar we nu door lopen, is een mooie groene long in deze Luikse agglomeratie.
Waar we het park Le Sart-Tilman verlaten, staat een bushalte, waarin we in de volle zon even pauzeren om wat te eten en te drinken.
Daarna passeren we het Universitair Medisch Centrum van Luik en het golfterrein van Le Sart-Tilman.
De Ourth-vallei
Daarna komen we - voortdurend licht stijgend en dalend - langs de boerderijen en het Bos van La Famelette èn van Nomont.
We hebben tot hier vandaag ongeveer 13 kilometer gelopen.
Vanaf de boerderij van Nomont vervolgen we de wandelroute over een sterk stijgend pad, totdat we tussen de bomen door een mooi, weids uitzicht over het Ourth-dal krijgen.
Het smalle bospad gaat hoog over een langgerekte kam van een heuvelrug langs de ruime bocht in de rivier de Ourthe.
Even verderop komen we bij een schitterend uitzichtpunt met ruim zicht over het Ourth-dal, bij de Roche aux Faucons, ofwel de 'valkenrots'.
Wat een magnifiek uitzicht over de hier meanderende, diepliggende Ourthe.
Links ligt een mooie kleine camping aan de Ourthe en ver vóór ons in het dal ligt de plaats Esneux, waar we vandaag naar toe wandelen.
Na een lange tocht over de heuvelkam langs ook een nieuwbouwwijk, komen we na een lange afdaling uit bij de boerderij van Rosière aan de oever van de Ourthe.
Deze nog steeds bewoonde boerderij was in de 17e eeuw het verblijf van de monniken van Le Val St. Lambert.
Dan gaan we over een prachtig, bijna dicht en vooral hoog begroeid smal wandelpad stroomopwaarts.
Bestemming Esneux
Vlak vóór Esneux komen we weer op de doorgaande verkeersweg, die we volgen totdat we arriveren bij de brug over de Ourthe bij Esneux.
We wandelen over de brug en door het gezellige toeristenplaatsje Esneux.
Op de terrassen langs de weg zitten al veel gasten, genietend van een consumptie in de lekker warme zon.
Om 12.45 uur arriveren we bij het treinstation van Esneux.
We wachten hier totdat we met de trein van 13:19 uur naar Luik kunnen.
Terugblik op drie dagen pelgrimeren
Vandaag hebben we 17,5 kilometer gewandeld over een heel mooi en gevarieerd traject.
In Luik stappen we over in de trein naar Maastricht.
Om 15:00 uur zijn we weer bij onze auto in Maastricht om weer huiswaarts te keren.
In de afgelopen drie dagen hebben we totaal 63,5 kilometer gelopen.
Het is ons prima bevallen om de auto op het beginpunt te laten staan, om vervolgens onderweg een slaapplaats voor de nacht te zoeken.
Dat is zeker voor herhaling vatbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten