Elfstedenpad van Hindeloopen naar Bolsward

Zondag 1 maart 2020

Over een smal veldpad van Angterp naar Bonjeterp

De wandeltocht der wandeltochten
Gebruikmakend van voormalige jaagpaden en kerkpaden, van eeuwenoude grasdijken, van veel betreden handelswegen, zijn routemakers Johan Vellinga en Broer Adema erin geslaagd de elf Friese steden op een voor wandelaars zo aantrekkelijk mogelijke manier aan elkaar te rijgen.
Het door hen ontwikkelde 'Elfstedenpad' is met 283 kilometer een stuk langer dan de andere Elfstedentochten. Daar is een goede reden voor. Volgen schaatsers en ook wandelsporters over het algemeen de kortste weg, deze wandelroute zoekt de mooiste paden uit. Meer nog dan om de steden, gaat het om het tussenliggende land en om de paden die de steden verbinden.
De schoonheid van de Fryske Greidhoeke en het Friese Merengebied staat buiten kijf, maar Fryslân is meer dan weiland en water.
Het Elfstedenpad maakt een royale slag door de heuvels en bossen van Gaasterland. Voorbij Dokkum doorkruist het pad de typische houtwallen in het coulissenlandschap van de Fryske Wâlden. Met het Elfstedenpad is een prachtig stukje Friesland niet alleen voor schaatsers, fietsers en watersporters, maar nu ook voor wandelaars ontsloten.
Van dit Streekpad nummer 19 bestaat een routegids met gedetailleerde topografische kaarten. waar de route op is ingetekend. Daarnaast verschaft deze wandelgids veel handige informatie, zoals over het openbaar vervoer langs de route.

Stormachtig Hindeloopen
Vandaag gaan Durkje en ik verder met het bewandelen van het Elfstedenpad. Voor vandaag staan het 20e tot en met het 23e traject op het programma; voor ons de zesde etappe, van Hindeloopen naar Bolsward, over een afstand van 25,3 kilometer, door Súdwest-Fryslân en Westergo.
Zes uur wekt de wekker. Om 7:15 uur verlaten we Feinsum, en rijden we met beide auto's naar Bolsward, waar we de ene auto parkeren voor de terugreis van vanmiddag. Omdat het openbaar vervoer tussen Bolsward en Hindeloopen een veel tijd-vragende aansluiting kent, rijden we met de andere auto door naar Hindeloopen, waar we deze auto om 8:15 uur parkeren op het jachthavenparkeerterrein bij Hindeloopen. Vanaf hier begint vandaag onze wandeling in koud en stormachtig weer. De temperatuur is hier en nu 6 graden Celsius, en die loopt gedurende onze etappe op naar 12 graden Celsius. We wandelen het parkeerterrein af en daarmee Hindeloopen uit.

Stoenckherne
Vlak vóór de plek waar de spoorlijn de Aesterfeart kruist, gaan we de IJsselmeerdijk op, waar we iets verderop de op de kop gebouwde schuurwoning van Hindeloopen zien staan. Aan de oostkant van de dijk liggen aan de voet van de dijk graskeien, en bovendien waait het hard vanuit het zuidwesten, dus we kiezen ervoor om onder aan de de dijk aan de oostzijde te wandelen, in de noordelijke richting van Workum.
We lopen hier door het prachtige, waterrijke natuurgebied van de Stoenckherne. Rechts van ons wordt in deze periode riet gesneden, zo zien we aan de rietsnijmachinerie en de geoogste rietrollen.
Als we verderop het pad verder de dijk op volgen, krijgen we een mooie uitzicht over de rietlanden aan de westzijde van de IJsselmeerdijk, met verderop de schuimkoppen op de woelige baren van het IJsselmeer; resultaat van die harde wind.

Workum
We passeren op de IJsselmeerdijk de voormalige vuurtoren van Workum. Daarna buigt de route af naar het noordoosten, waarna we langs It Soal richting Workum lopen. Bij de ijsbaan vlak vóór het stadje staat een ooievaar eenzaam boven op een ooievaarsnest, erg zijn best doend om rechtop bovenop het nog te nestelen plateau te blijven staan in die harde wind.
Op het moment dat we de bebouwde kom van Workum binnen wandelen, begint het flink te regenen, maar gelukkig vinden we voorin Workum direct een goede schuilplaats, een schuur, waarin we de regenbui afwachten.
Als het weer droog is, wandelen we Workum in, om daar conform onze routegids eerst een rondje door deze Elfstedenstad te maken. Zo lopen we onder andere om de imposante Grote of Sint-Gertrudiskerk heen, en passeren we ook de Elfstedenfontein van Workum.
Als we dat rondje hebben volbracht, komen we op de Merk, bij de Sint-Gertrudiskerk, waar we in Folkerts Restaurant een kop koffie scoren. Gelukkig zijn ze zo vroeg in de ochtend al open, want dit blijkt gedurende de hele wandeldag de enige gelegenheid te zijn waar we vandaag een kop koffie kunnen verkrijgen.

Over De Tillefonne naar Doniaburen
Net op het moment dat we Workum willen verlaten, valt er een heftige regenbui, dus we wachten binnen nog even totdat het weer droog is.
Dan verlaten we Workum door een smal steegje, om dan De Tillefonne op te gaan. Dat is een tegelpaadje van één tegel breed door de weilanden, in noordwestelijke richting. Wegens de vele neerslag van de afgelopen weken en dagen, ligt dit tegelpaadje op veel plekken vaak over een afstand van enkele meters onder water, dus we moeten regelmatig van het smalle pad af, om dan door de iets hoger liggende - maar uitermate drassige - graslanden een stukje voorzichtig verder te gaan, teneinde in elk geval droge wandelsokken te houden. Dat gaat gelukkig goed, en een eind verder komen we dan al weer op een verharde weg langs de oostzijde van de voormalige Zuiderzeedijk, die we volgen tot aan het buurtschap Doniaburen.

Van Angterp naar Bonjeterp
Op De Tillefonne hebben we al even gevoeld hoe hard het waait toen we iets naar het westen draaiden, maar vanuit Doniaburen hebben we naar Ferwoude de wind weer stevig in de rug, hetgeen het wandelen over het weggetje vlot laat verlopen.
Vanuit Ferwoude lopen we eerst even richting Parrega, maar al snel buigen we weer af naar het noorden.
Via een stukje Angterperlaan lopen we naar het buurtschap Angterp, waar een schuurwoning op een opvallend hoge terp in het landschap staat.
Vanuit Angterp gaat het dan over verschillende weggetjes en paden in de richting van Bonjeterp. Eén van die paden is een smal veldpaadje langs een boerensloot.

Museumdorp Allingawier
Als we bij de Bonjeterperweg komen, slaan we linksaf om dan langs de boerderijen van het buurtschap Vierhuizen in oostelijke richting naar Allingawier te lopen. Vanwege deze richting krijgen we bijna de wind van voren, dus dit stuk betekent voor ons even flink in de wind op boksen om in het bijzondere museumdorp Allingawier te komen.
Hier is alles gesloten, dus we zoeken - wandelend door dit museumdorpje - een plek uit de wind en in de zon (want die schijnt inmiddels aangenaam), en die vinden we vlakbij de oude dorpskerk, op een picknickbank naast een oude Zwitserse wals.

Van Exmorra naar Bolsward
Na deze lunchpauze vervolgen we onze route, en steken we het Van Panhuyskanaal over, om dan door te lopen naar Exmorra, waar we heel kort een hagelbuitje over ons heen krijgen.
Nadat we de 13e eeuwse Johannes de Doperkerk van Exmorra hebben gepasseerd, verlaten we Exmorra, om tenslotte via een lang recht stuk van de Bolswarderweg richting Bolsward te lopen. Deze laatste drie kwartier hebben we de harde wind in de rug, dus met dit wind-duwtje in de rug zijn we al spoedig bij de A7. We gaan onder de A7 door en wandelen dan direct al de Friese Elfstedenstad Bolsward binnen.
In Bolsward hebben we vanmorgen onze eerste auto geparkeerd, dus als we daar om 13:30 uur arriveren, stappen we in, en rijden we terug naar Hindeloopen, om daar onze andere auto weer af te halen.
De ruim 25 kilometers van vandaag hebben we afgelegd in vijf uren en een kwartier, en als we dan in aanmerking nemen dat we onderweg tweemaal hebben gepauzeerd voor koffie en broodjes, dan hebben we vandaag vlot gewandeld, maar dat hoeft ons ook niet te verbazen, want de vele en harde wind in de rug, heeft ons het vlot wandelen alleszins vergemakkelijkt.