Pelgrimeren van Villenouvelle naar Montgiscard

Van Arles richting Santiago de Compostela

Via Tolosana van Villenouvelle naar Montgiscard

Maandag 15 juli 2019 – 15,8 km 

Dag 22: 429,1 – 444,9 km

De klokkengevel van de kerk van Baziège in zicht

Elf maanden later weer verder

Bijna elf maanden geleden – op 16 augustus 2018 – eindigde onze zomerpelgrimage op de Via Tolosana in het Franse dorp Villenouvelle. In 21 dagen liepen Durkje en ik vorig jaar van Arles naar Villenouvelle.

Vandaag is de dag dat we weer terugkeren op de Via Tolosana, om onze pelgrimstocht richting Santiago de Compostela te vervolgen. Vandaag gaan we de etappe van Villenouvelle naar Montgiscard lopen, over een afstand van 15,8 kilometer. Een mooie korte wandeldag, om rustig in het ritme te komen van een dagelijkse etappe op de Via Tolosana.

Montlaur

We staan om 6:00 uur op. Met onze auto rijden Durkje en ik om 7:00 uur vanaf camping Municipal du Pont Tourné in L’Isle-Jourdain naar Montlaur. Als we wegrijden, is het 16 graden Celsius. Het begint als een mooie frisse zomerochtend, en langzamerhand verandert dat van aangenaam warm tot warm als je in de volle zon loopt. De temperatuur loopt vandaag op tot 28 graden Celsius.

We parkeren de auto om 8:15 uur in de berm bij een verlaten treinstation, midden in het veld, ergens tussen Montlaur en Montgiscard. Gisteren hebben we bij de VVV van L’Isle-Jourdain geïnformeerd of we van hier uit ’s morgens vroeg met de trein naar Villenouvelle kunnen reizen, waarop de VVV-medewerkster ons vertelde dat hier een trein vertrekt om 8:36 uur, en dat we dan 8 minuten later arriveren in Villenouvelle. In het wachthuisje op het perron hangt een display waarop staat dat er dan inderdaad een trein komt, waarmee wij naar Villenouvelle kunnen reizen. We wachten een kwartier op de trein.

Villenouvelle

Stipt op tijd arriveert de trein op dit eenvoudige station. We stappen in, nemen plaats en wachten op de conducteur, van wie we twee treinkaartjes kopen. Ondertussen maken we een tussenstop in Baziège, en enkele minuten later arriveren we al in Villenouvelle. Hier zijn we weer terug op het treinstation, waar we vorig jaar zijn gestopt.

Vanaf het station wandelen we het dorpscentrum in, om in het gemeentehuis van Villenouvelle een startstempel te vragen voor ons pelgrimspaspoort.

De jonge gemeenteambtenares zet blijmoedig twee mooie stempels in onze pelgrimspassen, en vertelt daarna hoe wij vanuit het centrum verder kunnen lopen door het dorp, om uit te komen aan de noordkant van het dorp, waar wij vorig jaar aan de rand van de bebouwde kom onze zomerpelgrimage van 2018 beëindigden. We wandelen vervolgens naar die plek aan de dorpsrand.

Op de kruising van de doorgaande asfaltweg en het doorgaande veldpad van het pelgrimspad houden we even halt om enkele foto’s te maken van deze vertrekplek. Hier vallen eindpunt 2018 en beginpunt 2019 samen.

Heuvelpaden

Over een mooi veldpad verlaten we Villenouvelle. Al vrij snel dalen we af naar een met planten overwoekerd pad, dat vroeger ooit een karrenspoor was.

Iets verderop komen we door een bebost perceel, waar een smal paadje doorheen gaat, dat nagenoeg geheel is overwoekerd met allerhande planten, waaronder hoog opschietende brandnetels en venijnig scherpe uitlopers van bramenstruiken. Mijn wandelbroek komt gehavend met een scheur ter hoogte van het bovenbeen uit deze wandelstrijd.

Het pad wordt verderop beter toegankelijk en gaat dan een eind heuvelopwaarts. Onze eerste klim. Als we boven op de heuvelrug zijn, hebben we achter ons een prachtig uitzicht over de vallei, en vele kilometers verderop zien we nu al de vage contouren in het zuiden van de hoge bergtoppen van de Pyreneeën.

We gaan verder tussen uitgestrekte akkers door. Hier lopen we over prachtige veldpaden tussen kale graanstoppelakkers en percelen met schitterend bloeiende zonnebloemen. Een lust voor het oog.

Solitaire boerderij en kerk

We zijn weer helemaal terug op de Franse paden en wegen, en dat voelt heel goed.

Over een asfaltweggetje passeren we een oude boerderij. Onder een afdak staat een oude boerenkar.

In het wagenhok verderop staat oud en nieuw boerenmaterieel.

We lopen door over asfalt en mooie veldpaden naar de Sainte-Colombe-kerk, een 17^e eeuwse kapel, zomaar ergens midden in het veld.

Rood-wit lint en een informatiebord wijzen ons erop voorzichtig te zijn op de plek waar grote aantallen bijen druk in en uit vliegen door een spleet in de oude kerkmuur. In een hoekje tegen de buitenmuur ligt een geëmailleerde oude ijzeren schaal, met daarin een aantal keien.

We lopen om de kerk heen, en vinden aan de andere zijde van de kerk het hoog ommuurde kerkhof.

Baziège

Over karrensporen tussen de akkers door - en verderop een tijdje stijgend - komen we steeds hoger, totdat we bij een asfaltweg weer naar beneden kunnen, en we verderop in het dal de klokkengevel van de kerk van Baziège hoog boven de bomen uit zien steken.

We dalen af naar Baziège, en wandelen door het spoorviaduct het centrum binnen.

Onder een platanen-laan eten we een broodje, en dan wandelen we verder door het centrum, op zoek naar een café, waar we een kop koffie drinken.

Op het caféterras arriveert ook een stel op fietsen. We raken in gesprek met dit stel, waarvan de jonge vrouw ons vertelt dat ze zijn begonnen aan een maandenlange fietstocht, vanuit Zuid-Frankrijk via België, Nederland, Duitsland en Denemarken naar Trondheim in Noorwegen, waarna ze weer terug zullen fietsen naar thuis in Frankrijk. Hun hond hebben ze mee in een fietskorf.

Ecluse de Canal du Midi

We gaan verder, en willen Baziège verlaten, om ons pelgrimspad vanuit Baziège te vervolgen. We zien echter twee verschillende wegwijzers, die ons twee verschillende richtingen wijzen. Vanmorgen hebben we steeds de rood-witte tekens gevolgd, die onze route goed wezen. Die route gaat rechtdoor, terwijl gele caminotekens ons linksaf wijzen. Voor de zekerheid vragen we een oudere Fransman welke de juiste route is van de Sint-Jacobsweg. Die vertelt ons dat wij nu de gele caminoschelpen moeten volgen in de richting van het Canal du Midi. Hij vertelt ons met enkele woorden Nederlands ook dat hij enkele jaren geleden met zijn gezin een jaar in het Nederlandse Scheveningen heeft gewoond, toen hij voor een ruimtevaartproject in Nederland werkte.

We nemen afscheid van de goed Engels sprekende gepensioneerde, en volgen vanuit Baziège de gele tekens.

Die richtingwijzers sturen ons eerst via een brug over de rivier L’Hers, om ons daarna onder de snelweg A61 door te leiden naar het Canal du Midi.

Bij de sluis(kolk) van Canal du Midi halen de twee Franse fietsers ons in. We vertellen hen nog dat ze er in Nederland rekening mee dienen te houden dat de Afsluitdijk voor langere tijd is gesloten voor fietsend verkeer, en dat ze in Amsterdam even moeten overwegen hoe ze hun route door Nederland richting Duitsland kunnen en zullen gaan vervolgen.

Sluiskolk van Canal du Midi tussen Baziège en Ayguevives

Ayguevives

We steken de sluis (ecluse) van Canal du Midi over en wandelen dan door naar de volgende halteplaats op de route: Ayguevives.

In deze plaats volgen we de pelgrimstekens, die ons naar het gemeentehuis voeren, dat is gehuisvest in een oud ‘chateau’.

Binnen vragen en krijgen we het gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten.

Daarna lopen we door naar de kerk, die bij het gemeentehuis staat. Deze kerk met haar enorme klokgevel is helaas gesloten.

Derhalve wandelen we Ayguevives weer uit, over dezelfde route die we op de heenreis ook al volgden.

Langs Canal du Midi

We komen dan weer terug bij dezelfde sluis in Canal du Midi.

Het kanaal steken we over via de hoge ijzeren voetgangersbrug, en aan de overzijde gaan we verder over het pad langs het kanaal. Dit asfaltpad wordt veel door fietsers gebruikt, dus af en toe moeten we even aan de kant om de fietsers de nodige ruimte te bieden.

Links van ons ligt het kanaal, en rechts van ons gaat het drukke verkeer over de autosnelweg A61 tussen Toulouse vóór ons en Montpellier achter ons.

Het kanaal blijven we volgen totdat we arriveren bij de plaats Montgiscard, dat aan de overzijde van het kanaal ligt.

Daar ligt een boot afgemeerd, die fleurig is gedecoreerd met veel bloeiende planten.

Montgiscard

Via de sluisbrug steken we het kanaal over, om dan de plaats Montgiscard binnen te wandelen.

We lopen door deze plaats naar het veel hoger gelegen dorpsplein, waaraan de grote kerk staat met haar enorme klokkengevel, zo kenmerkend voor deze regio.

Daarna vervolgen we onze route door Montgiscard, totdat we arriveren bij de rand van de bebouwde kom, vanwaar wij morgen verder zullen lopen.

Terug richting Montlaur

Om vannacht weer op onze camping in L’Isle-Jourdain te overnachten, moeten we nu eerst nog terug naar onze auto, die we vanmorgen bij het treinstation van Montlaur achterlieten. Daarom lopen we weer terug naar Canal du Midi, steken die over, om dan langs de D31 richting Montlaur te wandelen. Het treinstation van Montlaur ligt namelijk aan de D31 tussen Montgiscard en Montlaur. Na een halfuurtje wandelen, arriveren we bij het treinstation waar onze auto staat. Daarmee rijden we vervolgens via Toulouse weer terug naar de aangenaam stille Camping Municipal du Pont Tourné, waar we heerlijk in de schaduw kunnen uitrusten van deze prachtige eerste wandeldag van deze zomerpelgrimagevakantie op de Via Tolosana.