zondag 2 juni 2019

Getemde Friese beekdalen in oude luister hersteld

Zondag 2 juni 2019 
Op een broekbospad tussen het dorp Steggerda en de rivier de Linde



















Tussen Landweer & Friese Waterlinie
In het jaar 2015 verscheen de wandelgids 'Tussen Landweer & Friese Waterlinie', geschreven door de landschapsjournalist Fokko Bosker. Deze wandelgids bevat vijf Themaroutes, die zijn opgebouwd uit 13 afzonderlijke wandelroutes door de Friese gemeenten Ooststellingwerf & Weststellingwerf, over een afstand van 250 kilometer, en qua etappe-routes gebaseerd op het Friese Wandelknooppuntennetwerk.
De 13 etappes worden door Bosker vooral verhalend beschreven, waarbij de streekhistorie en de flora en fauna van de streek uitgebreid aan bod komen. De gids heeft meer het karakter van een wandelgids, dan een routegids, want je leest wel veel over wat je onderweg wandelend passeert, maar de incidentele teksten over de te wandelen etappe-routes zijn zo globaal, dat ze niet kunnen worden gebruikt om de route onbezorgd foutloos te lopen.

Wandelen in thema's en in etappes
Durkje en ik hebben besloten vandaag weer een route te wandelen van de 13 etappes van deze wandelgids. We lopen vandaag de eerste en enige etappe van Themaroute 4, met als titel 'Modern waterbeheer zegen voor natuur'. Deze etappe is 21 kilometer lang.
Etappe 4.1 is getiteld: 'Getemde Friese beekdalen in oude luister hersteld'.

Spoorzoeken in het Wandelknooppuntennetwerk van Zuid-Oost Fryslân
Van elke etappe wordt in de wandelgids het startpunt en het eindpunt aangegeven, en de route-aanwijzing bestaat uit de opeenvolgende Wandelknooppuntennummers die je wandelend 'in het veld' passeert. Het kaartje in de wandelgids met daarin de knooppuntennummers is zozeer verkleind afgebeeld dat die niet kan worden gebruikt als betrouwbare gids.
We kunnen vandaag wel gebruik maken van het Wandelknooppuntennetwerk, maar de genoemde netwerknummers komen helaas niet overal overeen met de palen in het veld. Omdat we van Fokko een wandelnetwerkkaart van de Grontmij (2015) hebben gekregen, waarop bijna alle knooppuntennummers staan vermeld, zien we gelukkig kans om de route tamelijk goed volgens zijn bedoeling te lopen. Toch is het ook vandaag wederom enigszins spoorzoeken.
Verder zijn we onlangs door Recreatieschap Marrekrite prima geholpen met een nulversie van de 'Fiets- en wandelknooppuntenkaart Fryslân' van de regio Zuidoost-Fryslân; en eerlijk is eerlijk, als je die erbij hebt, los je de problemen van de wandelgids niet geheel op, maar lukt het je wel - met enige scherpe oriëntatie in het veld - om de route voor een groot deel correct te volgen.
Ook vandaag komen we weer op wandelknooppunten die op de beide kaarten wel zo worden vermeld, maar waar geen wandelknoopppuntpalen met wegwijzers staan, en we komen langs wandelknooppuntpalen met wegwijzers die op onze kaarten niet worden vermeld. Het is dus een heel gepuzzel om de juiste route aan te houden, en dat lukt meestal wel, maar net voorbij Wolvega ontbreken bijvoorbeeld enkele wegwijzers, waardoor we al in het begin iets afwijken van de geplande wandelroute; en ook aan het eind, maar dat heeft een heel andere reden, zoals direct hieronder beschreven.

Etappe 4.1: Getemde Friese beekdalen in oude luister hersteld
Rond 8:15 uur vertrekken we vanuit Feinsum, en brengen we onze auto naar het begin- en tevens eindpunt bij het NS-station in Wolvega.
Om 9:00 uur parkeren we onze auto op de P+R-parkeerplaats bij het treinstation, en dan zien we dat hier in de nabijheid van het spoor ook vandaag spoorwerkzaamheden plaatsvinden. Het treinverkeer tussen Leeuwarden en Meppel is gestremd, en we zien dat er touringcar-bussen af en aan rijden tussen Leeuwarden en Meppel.
Dit betekent overigens ook dat de spoorwegovergang ten zuiden van het treinstation is afgesloten voor alle verkeer. Als we die passeren, zien we direct al dat wij hier vanmiddag niet langs kunnen om over onze route weer terug te keren naar onze auto. We zullen dus vanmiddag bij terugkeer in Wolvega een andere aanlooproute moeten kiezen, wat overigens prima kan.
We verlaten Wolvega door het park 'De Nieuwe Aanleg', dat in 1837 is ontworpen door de beroemde Nederlandse tuinarchitect Lucas Roodbaard, en tot op vandaag nog steeds zo herkenbaar aan 'zijn' Engelse landschapsstijl. Twee jonge mannen zitten met een grote visuitrusting te vissen in de langwerpige vijverpartij die door het park loopt.

Door de Lindevallei
We gaan vandaag de Lindevallei in, en zullen enkele malen de rivier de Linde kruisen. Evenals bij de rivier de Tjonger is en wordt ook in het beekdal van de Linde er veel gedaan aan de oude en hernieuwde meanders van de Linde om dit Friese beekdal in oude luister te herstellen; zie derhalve ook het thema van deze etappe.
Als we de Linde zijn overgestoken, gaan we verder over de Domeinenweg in de richting van de A32. In het lage, natte plassengebied ten zuiden van de Domeinenweg, langs de A32, zien we een fouragerende lepelaar druk doende om zijn dagelijkse kostje op te sporen en naar naar binnen te werken:


Aan de overzijde van de A32 volgen we de loop van de Linde in oostelijke richting. Daar passeren we de Catspoolder. Ter hoogte van de vervallen oude Amerikaanse windmolen zien we een meerkoetenpaar met enkele kuikens aan de overzijde van de Linde zwemmen.


Verderop nabij de gedenkzuil ter nagedachtenis aan kunstenaar Rinny Siemersma volgen we een fietspad richting Steggerda.
Dat fietspad verlaten we op de plek waar we een prachtig natuurgebied van It Fryske Gea in kunnen lopen, dat bestaat uit broekbos, petgaten, rietvelden en moeras. Over een mooi smal veenpad doorkruisen we dit waterrijke veengebied, dat vol staat met allerhande kleurrijke flora.


Daarna volgen we weer de loop van de Linde, tot de plek waar we bij de Vinkegavaartweg via de brug de Linde weer oversteken.

Tropisch rond Oldeholtpade
Dan gaan we langs de Vinkegavaartweg, een zijweg, en verderop over een karrenspoor en door een klein bosperceel naar de N351, die we oversteken, om dan verderop aan de westzijde het dorp Oldeholtpade binnen te wandelen.
We lopen in het dorp eerst door tot aan de oude dorpskerk, waar we op het rokersbankje van het - nu helaas gesloten - dorpscafé 'De Rustende Jager' een lunchpauze hebben.
Daarna lopen we weer een eindje terug door het dorp, om dan bij de minicamping onze watervoorraad bij te vullen.
Het is een uitermate warme dag vandaag. De temperatuur loopt vanmiddag op tot 30 graden Celsius. Het KNMI geeft aan dat dit de eerste tropische dag van dit kalenderjaar is, en dat de recordtemperatuur van 2 juni 1904 (sinds de temperatuurmetingen in De Bilt) vandaag met een halve graad is overschreden. Gelukkig genieten we onderweg af en toe even van een verfrissende wind, maar deze etappe blijft één van de warme categorie met deze tropische temperatuur.

Over het Jabikspaad terug naar Wolvega
Ten noorden van Oldeholtpade gaan we door een klein bosperceel en over de Hamersweg naar de westelijke invalsweg van het Friese dorpje Ter Idzard. Vanaf dat punt wandelen we langs de Idzardaweg naar de A32, die we via tunnel van de Scheeneweg kruisen. 
Hier op de Scheeneweg moeten we een alternatieve invalsweg kiezen voor Wolvega, om straks niet voor de afgesloten spoorwegovergang komen te staan. We raadplegen onze wandelkaarten en kiezen ervoor om vanaf deze Scheeneweg de route van het Jabikspaad te volgen, waarvan we weten dat die verderop aan de noordoostzijde Wolvega in loopt. Als we verderop al het treinstation van Wolvega zien, passeren we tegenover de Frico een vrachtwagen met aanhanger, die op dit moment delen van het oude spoor over het spoorhek takelt, om deze spoordelen (inclusief onderliggende bielzen) op de oplegger te leggen. Voorzichtig lopen we door de berm langs deze takelwagen. Een eindje verder zien we een groep spoorwerkers in de volle zon hun spoorwerkzaamheden verrichten.
Als we door de diepe tunnelbak onder het spoor door zijn gelopen, wandelen we parallel aan het spoor weer terug naar onze auto op het NS-parkeerterrein naast het treinstation. We arriveren om 13:45 uur bij onze auto, dus deze 21 warme, maar wel mooie kilometers hebben we afgelegd in 4 uren en drie kwartier. Bij de auto eten en drinken we nog iets, waarna we terugrijden naar huis. De temperatuurmeter van de auto geeft gedurende nagenoeg de hele rit 30 graden Celsius aan, en daalt vlak vóór Feinsum even naar 29 graden Celsius.

Geen opmerkingen: