Pelgrimeren van São João da Madeira naar Porto

Woensdag 24 april 2019

Over het hellend bospad van Perosinho naar Vila Nova de Gaia

Van Lissabon naar Santiago de Compostela
Caminho Portugués de Santiago van São João da Madeira naar Porto

Woensdag 24 april 2019 – 34,3 km.
Dag 16: 337,9 – 372,2 km

Begin van een regenachtige dag

Durkje en ik hebben voor vandaag een lange route op het programma staan. De afstand van São João da Madeira naar Porto is 34,3 kilometer. We staan om 6:15 uur op, want vanaf 7:00 uur zouden we volgens onze gastvrouw van Residencial Solar São João kunnen ontbijten. Om 6:55 uur staan we bij een afgesloten deur van de ontbijtzaal. Achter die glazen deur is het nog donker, en we horen ook niets van enige voorbereiding voor het ontbijt. We wachten nog tot iets na 7:00 uur, maar nog steeds geen beweging in de ontbijtzaal te bekennen. Ondertussen is één van de vier Zuid-Koreaanse pelgrims ook al voorbij gekomen. We besluiten niet langer te wachten, en gaan naar boven om onze rugzakken te halen. Als we zullen vertrekken, merken we dat de ontbijtzaal open is, en gaan we toch naar binnen. In het keukentje achter de ontbijtzaal tref ik een man aan die net – te laat - begint om alles voor het ontbijt gereed te maken in de keuken. Inmiddels zijn ook de vier Zuid-Koreanen aangeschoven in de ontbijtzaal, en er komt een Portugees ook erbij.

De man in de keuken doet erg zijn best om het verlate ontbijt snel op gang te brengen, en het duurt maar even of Durkje en ik hebben broodjes, beleg en koffie op tafel staan. We kunnen beginnen, en de Zuid-Koreanen iets later ook.

Om 7:45 uur staan we klaar voor vertrek.

We kijken nog even naar buiten, of het al droog is, maar dat is het nu niet, en het ziet er ook niet naar uit dat het op korte termijn wel droog zal worden. We trekken de regenponcho’s direct maar aan en gaan dan naar buiten. Daar starten we in de regen en stevige wind, maar gelukkig hebben we de wind in de rug, en de regenponcho’s behoeden ons voor al te natte kleding, dus we wandelen toch maar São João da Madeira uit.

Van Malaposta via Ferradal naar Mozelos

We kruisen de N-227 en de N-1 en lopen dan naar het dorpje Malaposta. Onze routegids geeft aan dat we dit dorp uit wandelen over een oude Romeinse weg, een zogenoemde ‘calzada romana’, geplaveid met keien, en aan weerszijden grote stapstenen. Het noopt ons in elk geval om voorzichtig over de natte, gladde keien te lopen.

Verderop wandelen we weer een dorpje binnen. Omdat we hier in deze regio nauwelijks plaatsnaamborden zien staan, vragen we aan een passerende Portugese vrouw in welk dorpje we nu zijn gearriveerd. Ze vertelt dat het Ferradal is.

Dan hebben we nu 9,3 kilometer gelopen. We besluiten nog de 3,8 kilometer naar het volgende dorpje te lopen, want daar is volgens onze routegids ook een café, en dan hebben we daar zo ongeveer een derde deel van de etappe van vandaag gelopen.

Om 10:30 uur wandelen we Vila de Mozelos binnen. Langs de drukke doorgaande weg van de N-1 komen we langs een bakkerswinkel, waar ze ook koffie serveren. We kopen binnen een paar verse broodjes, en eten die in de bakkerszaak op met twee koppen koffie erbij.

Als we weer aanstalten maken om te vertrekken, raadt de bakkersvrouw ons aan om nog even te wachten, want het regent weer pijpenstelen, dus we zouden er goed aan doen om eerst die stevige bui af te wachten. Die goede raad volgen we op.

Buiten lopen we verder door het dorp. We passeren een huis met een tuin waarin veel beelden in de verkoop staan, waaronder een beeld van Sint Jacobus.

Verjaardagskaart voor Elwin vanuit Portugal

Na enige tijd doorkruisen we het dorpje Vila de Nogueira da Regedoura.

Daarna volgt de stad Grijó, waar we het klooster ‘Mosteiro San Salvador’ passeren.

We willen doorlopen tot aan Perosinho, want spoedig daarna gaan we een stedelijk gebied in. In Perosinho nemen we een pauze in het eerste café dat we hier aantreffen.

Zojuist passeerden we onderweg al een klein postkantoor, waar we enkele postzegels hebben gekocht. In Perosinho doen we een mooie verjaardagskaart in de brievenbus, die we thuis al hebben gemaakt, voor de verjaardag van ons eerste kleinkind Elwin, die over enkele dagen één jaar wordt. Pake en beppe zijn dan nog op de Caminho, dus samen vieren doen we later zeker nog.

In de stromende regen gaat de enveloppe in de brievenbus, om te worden verzonden naar Nederland, waar het – getuige de foto’s die we vandaag via Whatsapp delen – wèl stralend mooi weer is.

Bospaden naar Vila Nova de Gaia

Voorbij Perosinho volgt het mooiste deel van deze dagetappe.

We gaan eerst over een lang traject van een calzada romana (Romeinse weg).

Daarna gaat het verder over een mooi breed bospad (met overigens wel heel veel grote waterplassen op het pad), en verderop over een smal rotsachtig pad.

Ondertussen passeren we nog enkele pelgrims, en ontmoeten we – evenals ook al eerder vandaag - enkele pelgrims die in tegenovergestelde richting onderweg zijn naar de populaire Portugese bedevaartsplaats Fatima. Ook drie mountainbikers passeren ons met behoorlijke snelheid over dit toch wel gevaarlijke pad. 

Als we het bos uit komen, zien we in de verte de stad Vila Nova de Gaia liggen, de voorstad van Porto, waar we nu naar toe lopen.

Twee nachten in Porto

We moeten vanaf het begin van het stedelijk gebied van Vila Nova de Gaia nog zo’n 6,5 kilometer in noordelijke richting en heuvelafwaarts lopen. Op een zeker moment zien we voor het eerst de stad Porto liggen, met de hooggelegen kathedraal van Porto.

De aanhouder wint ook hier, want om 16:00 uur staan we in Jardim do Morro aan het begin van de lange brug over de Rio Douro, die ons nog scheidt van Porto.

Als we deze brug over steken, wandelen we Porto binnen.

Over de Rio Douro naar de kathedraal van Porto

We steken via de voetgangersstrook de lange en hoge brug over. De wind uit zee is sterk, koud en nat, dus onze pelgrimshoeden beschermen ons linker oor voor de straffe ijskoude zeewind.

Weer aan vaste wal lopen we door naar de kathedraal.

Die gaan we morgen bezoeken, dus voorbij de kathedraal wandelen we naar de VVV. Daar krijgen we een stadsplattegrond mee, met daarop een aantal mogelijke overnachtingsadressen. Door Porto blijven we de pelgrimsroute volgen, en krijgen we bij onze derde poging in het centrum van de oude binnenstad een verrassend mooie dubbele kamer toegewezen in Hotel Peninsular, en ook nog tegen een pelgrimsvriendelijk tarief. We boeken de kamer direct voor twee nachten, want morgen willen we de stad Porto bezichtigen, om overmorgen dan weer verder te trekken op de Caminho Portugués.