 |
| Pleisterplaats bij Houthuizen voor het goede doel |
De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 17, over het traject van Meerlo naar Venlo.
Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Pieterpad van Meerlo naar Venlo
Maandag 21 augustus 2006 – 25,5 km.
Dag 17: 365 – 390,5 km
Bakker gesloten in Meerlo
Omdat het vanmorgen om 7.30 uur regent, blijven we nog maar even liggen in onze tent totdat het droog is.
Na het ontbijt staan we om 9.40 uur klaar om te vertrekken.
Een regenbui verhindert dat echter.
We wachten in de auto - bij de tent - tot het droog wordt.
Om 10.00 uur wandelen we Camping ’t Karrewiel af in de richting van Meerlo.
In Meerlo gaan we eerst nog even een klein stukje terug op de route, omdat we bij de plaatselijke warme bakker een aantal verse broodjes willen kopen.
Helaas staan we bij deze bakker voor de dichte deur; gesloten!
Daarna wandelen we in zuidelijke richting door de hoofdstraat naar de rand van de bebouwde kom.
Hier verlaten we na een halve kilometer Meerlo, op het punt waar het 3e deel van de Pieterpad-étappe van Vierlingsbeek naar Swolgen eindigt.
Café gesloten in Swolgen
We wandelen het Keuter op en zien daar al spoedig vlak voor ons een ree langzaam vanuit het veld de bossage inlopen.
Langs een vervallen boerderij en enkele andere boerderijen arriveren we door het open landschap uiteindelijk in het dorpje Swolgen.
Op de Pieterpad-kaart hebben we gezien dat aan het eind van dit 4e deel van de étappe een café is, dus we verheugen ons op een kop koffie.
Met de eerste halve kilometer en met de 3,5 kilometer van dit étappe-deel hebben we nu 4 kilometer gelopen, ongeveer een uur gaans vanaf de camping bij Meerlo.
Maar tot onze spijt is op deze maandagochtend het café en nota bene ook nog het daarbij gelegen Pieterpad-terras gesloten.
Geen koffie dus en al met al ook geen levendige entourage om hier op de maandagochtend het Pieterpad te bewandelen.
Swolgender heide
Ten zuiden van Swolgen betreden we voorbij een manege het bosperceel van de Swolgender heide.
Deze Swolgender heide werd in de 20e eeuw bebost om de zandverstuivingen tegen te gaan.
In het bos bemerken we nog de restanten van de zandverstuivingen waar we hier en daar op het pad over enkele stuifduinen stijgen en dalen.
Tussen Meerlo en Swolgen bleef het heel licht motregenen, maar even voorbij Swolgen wordt het droog en breekt de zon ook door de wolken; tijd dus om de trui uit te doen in dit beschutte bosperceel met boven ons de lekker warme zon.
Vlak voordat we de Broekhuizerbroek binnen wandelen, passeren we een klein - door bos omsloten - heideveld; een hele mooie paarsbloeiende heide-oase midden in het bos.
Broek
Het natte Broekhuizerbroek betreden we via de knuppelbrug over het Schuitwater, een natte en moerassige plek als restant van afgesneden Maasmeanders.
Als we door het natuurreservaat Schuitwater lopen, belt onze jongste zoon Pieter vanaf thuis om eens even te informeren hoe het met ons gaat.
Langs het Hoogbroek en door het buurtschap Zwaanenheike komen we in de buurt van Lottum na weer 6 kilometer bij het eindpunt van dit étappe-deel.
We hebben tot hier vandaag 10 kilometer gewandeld.
Gastvrijheid op rozen
En dan staan we ineens bij de loods van een rozenkweker bij een picknickbank.
Er ligt een papier op de bank, waarop staat dat deze picknickbank is uitgeroepen tot Pieterpadbank en dat we daar vrij gebruik van mogen maken.
Maar het wordt nog veel mooier, want hier viert gastvrijheid hoogtij!
De koffie staat hier voor je klaar in de loods en er is een waterkraantje naast de loodsingang.
Als we de loods aan de voorzijde betreden, vinden we tot onze buitengewoon aangename verrassing een zithoek met tafel en stoelen.
Er staan gevulde thermoskannen: koffie en heet water, met thee en ook bouillon.
Schone mokken in de picknickmand, suiker en koffiemelk en nota bene een snoeptrommeltje met snoepjes voor onderweg.
Dankbaar maken we gebruik van dit gastvrije aanbod; wat een weldaad om aan het eind van deze maandagochtend na 10 kilometer hier in alle rust je eerste kopje koffie te mogen drinken.
Fijn dat er zulke aardige mensen zijn die oog hebben voor lange afstandswandelaars en dat ook in zo’n aangenaam aanbod praktiseren.
Hulde en grote dank aan de gastvrije aanbieders Jan en Ria van Eijk!
Poppenhuis en Playmobil als goed doel
Met een goed gevoel gaan we verder langs en door diverse bospercelen.
En dan in de buurt van Houthuizen weer een verrassing.
Kinderen hebben hier een mooie pleisterplaats gecreëerd: stoelen, een parasol met een tafel, een koelbox en een prullenmand.
Op de tafel vinden we een briefje van een kind.
Op dat briefje staat dat hier tegen betaling van kleine bedragen (slechts enkele dubbeltjes) gebruik gemaakt mag worden van een breed aanbod van fruit, drinken, koeken, chips, etc.
De opbrengst is bestemd voor een gewenst poppenhuis en Playmobil.
Zulk jong ondernemerschap willen we aanmoedigen, dus we nemen chips en een gevulde koek en deponeren geld in het glazen geldpotje.
Dank voor dit prima aanbod en voor het daarbij in de voorbijgaande wandelaars gestelde vertrouwen.
Grubbenvorst
Voorbij een kapel, enkele bospercelen en over de Broekloop Molenbeek van Lottum arriveren we bij kasteelhoeve Kaldenbroek.
Via Broekeind arriveren we vervolgens bij de bebouwde kom van Grubbenvorst.
We lopen voor het grote klooster langs, kopen bij supermarkt Jan Linders verse broodjes (ook hier is de warme bakker op maandag nl. gesloten) en nuttigen een lekkere lunch bij de IJssalon in het centrum van Grubbenvorst.
Als we bij de Grubbenvorster pontveer over de Maas arriveren, staat die op het punt van oversteek.
De veerbaas geeft al gas om te vertrekken, maar ziet ons nog net op tijd aankomen, over de Maasdijk heen.
Hij wacht gelukkig even en zet ons met een andere Pieterpadwandelaarster en met de overige passagiers over.
Dit is ook het eindpunt van het 2e deel van de 8e Pieterpad-étappe van Swolgen naar Venlo.
Weer 6,5 kilometer achter de rug, die de totaalstand voor vandaag op 16,5 kilometer zet.
Velden
Aan de overzijde van de Maas wandelen we langs de rivier in zuidelijk richting en passeren na de eerste mini-camping ook nog een tweede op de plaats waar de gemeente ons wandelpad de passende naam 'Pieterpad' heeft gegeven.
Voorbij een groot tuincentrum en een grote champignon-onderneming komen we bij de Oude Venloseweg ter hoogte van Velden.
Tussen Zwaanenheide en Venlo hebben we door het Noordlimburgs tuinbouwgebied gewandeld.
Nu gaan we onder de snelweg E34 Eindhoven – Venlo – Oberhausen door en arriveren in Venlo.
Volksdevotie in de Kapel van Genooi
Tussen deze snelweg en de bebouwde kom van Venlo passeren we de kapel van Genooi, waarvan op dat moment door enkele mensen gebruik wordt gemaakt om een kaarsje aan te steken en te bidden.
De Kapel van Genooi in Venlo-Noord is springlevend.
Al 375 jaar wordt Maria hier vereerd.
Opeenvolgende generaties Venlonaren zochten bij haar troost en bemoediging.
Nog steeds gaan veel mensen even naar de kapel.
Onze Lieve Vrouw Hulp der Christenen, zoals de officiële titel van Maria van Genooi luidt, is niet uit de Venlose volksdevotie weg te branden.
Tussen de beide gebouwen van deze kapel treffen we het Indië-monument aan, waarbij achter het rood-witte lint herdenkingskransen en bloemen liggen ter gelegenheid van de twee dagen eerder alhier gehouden Indië-herdenking.
Bij het huidige monument staan de namen van vijftien Venlonaren, die tussen 1945 en 1950 zijn gesneuveld in het toenmalig Nederlands-Indië.
Bij deze kapel eindigt het 5e, vijf kilometer lange, deel van deze étappe.
We hebben nu 21,5 kilometer gelopen.
Venlo
Voorbij deze kapel komen we weer bij de Maas.
We lopen langs deze rivier naar het centrum van Venlo.
Door de dijkdoorgang en langs het Wilhelminapark komen we uiteindelijk in de Grote Kerkstraat, waar we de kerk van binnen bezichtigen en er tegenover het mooie oude weeshuis zien staan.
Door de winkelstraten van Venlo arriveren we (na 4 kilometer) om 15.30 uur bij het NS-station van Venlo.
Daar halen we uit de bewaakte stalling en bij de fietsenmaker onze beide fietsen, om weer terug te kunnen fietsen naar Meerlo.
Afsluiting met regen en pasta
We fietsen om 16.10 uur in Venlo via de Eindhovenseweg over de Maas in de richting van Blerick en gaan dan via de Venrayseweg aan de westzijde langs de Maas in noordelijke richting naar Meerlo.
Als we Grubbenvorst binnen fietsen, schuilen we in een hangplek voor jongeren ongeveer 20 minuten voor een hele zware regenbui.
Via Lottum, Broekhuizen, Broekhuizenvorst en Swolgen fietsen we – nog eenmaal schuilend voor een regenbui – naar de camping in Meerlo, waar we om 17.30 uur arriveren.
Nadat we ons hebben gedoucht, rijden we in de auto weer naar Broekhuizenvorst, waar we op de fiets een eetcafé hadden gepasseerd dat we hebben gekozen als diner-gelegenheid voor deze dag.
We hebben hier heerlijk gegeten van het pasta-maandmenu.
Vandaag hebben we op deze tweede wandeldag 25,5 kilometer gewandeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten