Pelgrimeren van Avilés naar Muros de Nalón

Uitzicht op de Spaanse kustplaats Salinas

Van Le Puy-en-Velay naar Santiago de Compostela

Camino del Norte & Camino de la Costa > Irún – Santiago de Compostela

Camino de la Costa van Avilés naar Muros de Nalón

Donderdag 21 juli 2016 – 22,5 km.
Dag 26: 511,8 – 534,3 km

Taxi regelen in Muros de Nalón

Het is vanmorgen 7.45 uur als Durkje en ik de camping van San Pedro de la Ribera verlaten. Het is dan 16 graden Celsius en die temperatuur loopt vandaag op tot ongeveer 21 graden Celsius. Het is doorgaans bewolkt, maar af en toe breekt de zon toch even door het wolkendek. De heerlijk verkoelende westenwind uit zee maakt het plaatje van de weersomstandigheden van vandaag compleet, en tot aangenaam wandeldagweer.

We rijden naar het dorpje Muros de Nalón, dat voor onze derde wandeldag op de Camino de la Costa onze bestemming zal zijn.

Op het dorpsplein vragen we een politieagent of er in dit dorpje ook een taxi is. Dat is niet het geval, maar hij vertelt dat er wel een taxi kan komen uit een naburig dorp. We lopen daarom naar het dorpscafé iets verderop aan het dorpsplein en vragen de barkeepster of zij voor ons een taxi wil bellen. Ze doet dat direct, vertelt daarna dat we ongeveer twintig minuten moeten wachten, wat ons beiden in de gelegenheid stelt om dan bij haar eerst maar een kop koffie te drinken.

Kerkenpad door Avilés

Met de taxi rijden we naar Avilés. De chauffeur mag met zijn taxi het verkeersluwe deel van de oude binnenstad in, zodat hij ons af kan zetten tegenover het gemeentehuis op het Plaza España, waar wij gisteren onze tweede pelgrimsdag beëindigden.

We checken – evenals gisteren - aan de overzijde van het plein of de stadskerk open is, maar dat is helaas niet het geval. Daarom beginnen we op Plaza España direct aan onze derde wandeldag. Avilés kenmerkt zich door de prachtige gebouwen in de oude binnenstad.

De eerste open kerk die we passeren, is de romaanse, 13^e eeuwse Iglesia de los Padres de Franciscanos. Het middenschip van deze kerk is het oudste gebouw van de stad Avilés. We bezichtigen het middenschip en de beide zijbeuken.

Daarna lopen we door naar de wijk Sabugo, de voormalige visserswijk, waar ook een mooie oude kerk aan het hoofd van een stadplein staat; op dit moment helaas gesloten voor het publiek.

Daarna verlaten we de stad Avilés, voortdurend klimmend, door te lopen naar San Christóbal, een woonwijk aan de rand van Avilés.

Koffiepauze in Salinas

Voorbij San Christóbal krijgen we een uitzichtpunt, waar we de zee weer eens kunnen zien.

We zien daar aan de kust ook de plaats Salinas liggen, waar we nu naar toe lopen.

Aan de rand van San Christóbal worden we in het ongewisse gelaten over de juiste weg. De gele caminopijlen wijzen naar links, maar daar staat toch duidelijk het woord ‘no’ op geschreven, en met een zwarte kleur is aangegeven dat de doorgaande camino-route richting Santiago de Compostela rechtsaf is. Twee pelgrims die vóór ons lopen, vragen een passerende Spanjaard wat nu te doen. Hij adviseert om toch rechtsaf te gaan naar Salinas. Wij volgen hen en dan lopen we met zijn vieren over de doorgaande asfaltweg naar beneden, naar de plaats Salinas.

In Salinas wijken Durkje en ik even van de route af, omdat we in deze toeristenplaats eerst nog een kop koffie willen drinken, voordat we de volgende bijna 13 kilometer horecavrije route zullen vervolgen. Ondertussen gaat de vrouw – een pelgrim uit Den Helder – naar het toilet van een benzinestation, om dan direct door te gaan, en later horen we dat de jongeman in Salines de weg kwijt is geraakt. Toch ontmoeten we elkaar enige tijd later allemaal weer op de goede route verderop.

Kerk open voor pelgrims in San Martín de Laspra

Na een kop koffie in de Ierse pub van Salinas gaan we weer verder.

Direct buiten Salinas wandelen we het volgende dorpje al binnen. Dat is San Martín de Laspra.

Het is een behoorlijke klim om bovenin dit dorpje te komen, en om de pelgrims niet over de doorgaande asfaltweg te laten lopen, wordt voor de camino gebruik gemaakt van een smal pad dat achter de bebouwing langs loopt.

We komen bovenin het dorp bij de kerk van San Martín de Laspra, en lopen om het woonhuis van de pastoor heen, dat aan de voorzijde tegen de kerk is gebouwd. Aan de torenzijde is de toegangsdeur gesloten. Twee mannen zijn met een hoogwerker bezig om de begroeiing tegen en op de toren te verwijderen. Een andere, oudere man komt naar ons toe, waarschijnlijk de pastoor. We vragen hem of de kerk ook is opengesteld, want we willen graag de kerk bekijken, die bekend staat om het mooie mozarabisch, preromaanse kerkraam. De man opent de zijingang van de kerk om ons binnen te laten. We bestuderen alle ramen, maar we treffen hier het bijzondere kerkraam helaas niet aan.

Daarna gaan we verder, en lopen we afdalend in een grote bocht om de kerk heen.

Heuvels met weiden en bos

Iets verderop ontmoeten we de pelgrim uit Den Helder weer. Zij heeft hier pas gepauzeerd op een bankje langs de weg. Ze vertelt dat ze drie jaar ernstig ziek is geweest, en nu weer zo goed is hersteld dat ze het aandurft om deze camino te lopen. Dat is ook een mooie testcase om te checken in hoeverre ze weer is hersteld. We lopen een eind met zijn drieën verder, en daarna nemen we afscheid om ons hogere wandeltempo weer aan te nemen. We genieten van de mooie route hier door het groene heuvelachtige landschap, waar veeteelt een belangrijke bron is van bestaan.

We komen door het dorpje El Cordel.

Daarna komen we door een bosperceel met eucalyptusbomen.

Tegen één van de hellingen is een grote partij eucalyptusbomen verwijderd. Een boswerker is er nu nog bezig om de achtergelaten takken met een machine samen te binnen tot dikke takkenbossen.

Santiago del Monte

We hebben vandaag een wandeldag met veel klimmen en dalen. Nooit erg steil en nooit heel hoog, maar wel regelmatig op en neer. Zo komen we op enig moment ter hoogte van La Campa vanaf een behoorlijke hoogte bij een vallei die we moeten oversteken. Verderop zien we het hoge viaduct van de A8 de afstand tussen de ene zijde en de andere zijde van de vallei overbruggen. Aan de overzijde van de vallei gaan we weer heuvelopwaarts.

We komen dan langs het dorpje Santiago del Monte, waar enkele mannen aan het werk zijn om het gras en de struiken langs de doorgaande weg respectievelijk te maaien en te snoeien.

Bosverkeer

Verderop, als we al weer op behoorlijke hoogte zijn, volgt een prachtige route door eucalyptusbos. Op een plek midden in het bos zien we langs het brede bospad op enig moment een aantal verkeersborden vlak achter elkaar staan. Eén verkeersbord wijst ons op de (auto)verlichting (dat men hier bij donkere tunnels gebruikt) en een ander bord meldt dat hier rechts een parkeerverbod geldt. Kennelijk hebben enkele wegwerkers na een klus enkele borden over gehad en wilden ze hier een grap mee uithalen, op een bospad waar dergelijke verkeersborden echt niet nodig zijn.

De ondergrond van de bospaden wisselt ook steeds. Soms lopen we over restanten van asfalt, dan weer is het pad steenachtig of rotsachtig, en soms gaan we over een steenachtig zandpad.

Hoezeer je in zo’n langgerekt bosgebied al snel je oriëntatie kwijtraakt, dat maakt hier niet uit, want bij alle splitsingen en kruisingen in het heuvelachtige bos staan de bekende bermpalen met camino-wegwijzers, aangevuld met hier en daar ook nog de gele caminopijlen. Verdwalen hoeft hier dus beslist niet.

We komen het bos uit vlak vóór de plaats El Castillo. In het bosperceel zagen we ook veel vlinders en bijen, die af en aan vliegen op de bloemen van de verschillende soorten planten langs het bospad.

Een kasteel boven de Nalón

Omdat we op behoorlijke hoogte het bosperceel verlaten, krijgen we vóór ons een mooi uitzicht over de ria van de Nalón, en hoog op de heuvel de kasteeltoren van het oorspronkelijke kasteel van de plaats El Castillo.

Ook de huizen van het dorpje El Castillo zien we dan tegen de heuvelhelling.

We wandelen El Castillo - heel toepasselijk - binnen op de Calle del Peregrino.

Tegen een zijgevel van een woning maken enkele geveltegels duidelijk dat we op de goede weg zijn van El Castillo naar Soto (del Barco).

We lopen op grote hoogte vóór de huizen van El Castillo langs en genieten van de prachtige vergezichten over de rivier, het kasteel en het landschap waarin dit alles ligt.

Het thema van deze route van vandaag (en morgen) luidt niet voor niets: ‘Een kasteel boven de Nalón’.

Pauze in Soto del Barco

We lopen nog bijna een kilometer door naar de plaats Soto del Barco. Daar willen we weer gaan pauzeren, want dan hebben we de eerste 18 kilometer achter de rug, waarvan bijna 15 kilometer na onze vorige pauze in Salinas. Tijd voor een stop dus.

Op het terras van de bar bij de ingang van het dorp nemen we plaats om hier tijdens ons rustmoment even wat lekkers te eten en te drinken. Er wordt een heerlijke pastasalade voor ons klaargemaakt, die we ons op het terras goed laten smaken.

Zicht op San Esteban

Na deze middagpauze hebben we nog 4,5 kilometer te gaan; ongeveer een uur gaans dus. We verlaten Soto del Barco en krijgen dan al snel weer even uitzicht op zee.

We komen door het dorpje La Magdalena.

Daarna volgen we de doorlopende asfaltweg, waarvan we op enig moment – getuige een verkeersbord in de berm – zien dat het een doodlopende weg is. Pas een heel eind verderop blijkt dat dit een voormalige brede doorgaande asfaltweg was, die aansloot op de lange brug over de rivier van San Esteban. Bij de brug is de doorgang afgesloten, en een andere weg die nu van rechts komt, heeft wel aansluiting op deze brug gekregen. We steken de lange rivierbrug over op een smalle doorgang aan de linkerzijde van de brug.

Op de andere oever volgt een smal stijgend bospaadje richting Muros de Nalón. Als we bovenaan de heuvel zijn gekomen, krijgen we wederom een prachtig uitzicht over de Ria de San Esteban met de plaats San Esteban langs de rivieroever. We vangen hier ook weer de heerlijk verkoelende wind uit zee, die een aangename verkoeling geeft na de toch al wel warme heuvelbeklimming van zojuist.

Bestemming Muros de Nalón

Als we weer een eindje verder zijn, zien we Muros de Nalón hoog vóór ons liggen, tegen en op een heuvel. Daar gaan we vandaag naar toe.

Door enkele smalle straatjes van het dorp worden we alsmaar klimmend naar het dorpsplein van Muros de Nalón geleid. Naast de kerk aan het dorpsplein zitten enkele gasten op het terras, waaronder ook twee pelgrims, die we nog niet eerder hebben ontmoet in de afgelopen drie pelgrimsdagen.

Het is nu 15.15 uur, dus we hebben de 22,5 kilometer lange route vandaag afgelegd in zes uren. Een mooie wandeldag, met aangenaam weer, veel afwisseling qua landschap en ondanks het vele stijgen en dalen toch zeker wel prima te doen.