Zondag 31 juli 2016
 |
| Verrassende ontvangst met verjaardagsmuziek en een dronk met Orujo |
57
Op deze feestelijke dag van de 57e verjaardag van
Durkje slapen we lekker lang uit, tot nota bene 10.15 uur. Het motregent
vanmorgen en het is zwaarbewolkt. Pieter is vanmorgen de eerste die vanuit
Nederland belt voor Durkje haar verjaardag. Na het ‘verjaardag met kado-ontbijt’
maken we in en rond de caravan alles klaar voor vertrek, en om 11.45 uur
verlaten we de camping van Barreiros. We rijden dan via Mondoñedo en Vilalba
naar het verkeersknooppunt van Baamonde, om daar af te buigen richting O Coruña, om dan al vrij snel de snelweg te
verlaten bij de afslag Guitiriz. Ondertussen belt Baukje mede namens Rauke (samen
net weer terug van hun Afrikaanse huwelijksreis) om Durkje te feliciteren.
Vanuit de motregen rijden we vanaf de kust zo alsmaar
stijgend naar de hoogvlakte van de Spaanse provincie Lugo, waarmee we weer in
de gebruikelijk hardnekkige laaghangende bewolking en regen van de
heuvels/bergen nabij Mondoñedo terechtkomen. De temperatuur zakt dan onderweg
van 19 naar 16 graden Celsius.
Guitiriz
We rijden door de stad Guitiriz en zien op een
campingwegwijzer dat we via de N VI iets terug moeten rijden richting Baamonde,
waar we ter hoogte van de plaats Parga dan op de camping van Méson da Cabra
arriveren, zo’n vier kilometer ten oosten van Guitiriz. We worden hier
bijzonder hartelijk – ook Engelstalig – ontvangen, en krijgen alle hulp bij het
vinden van een mooie kampeerplek op deze rustige, aangename camping, waar nog
veel plaatsen vrij zijn. Nadat we alles hebben geïnstalleerd, krijgen we (van
Durkje) een feestlunch met pannenkoeken, ter gelegenheid van de verjaardag van
Durkje.
Hier in Méson da Cabra is het halfbewolkt met af en toe
zonnige perioden. De temperatuur loopt weer op naar 19 à 20 graden Celsius en
hoger, en als de zon dan schijnt, is het buiten heerlijk op de camping. De
campingbeheerder gaf ons de tip om vanavond als campinggast naar het restaurant
naast de camping te gaan, omdat we daar vanavond dan heerlijk zouden kunnen
dineren voor een speciaal campingtarief van zo’n tien euro per persoon. We
maken graag gebruik van dit goedbedoelde advies, en worden daarin vanavond
beslist niet teleurgesteld.
Welgevoed
De grote zaal van het restaurant zit nagenoeg vol met de
plaatselijke kaartclub, dus om 20.00 uur – dan gaat de keuken hier open – nemen
we plaats in het café-restaurantdeel. Een vriendelijk ober komt met een heel
klein handmatig geschreven briefje met daarop kort twee gangen van elk drie
keuzegerechten, en met alles wat hij kan bedenken (in benamingen en met
dierengeluiden) maakt hij duidelijk wat de hoofdbestanddelen van de gerechten
zijn. We krijgen een buitengewoon smakelijk voorgerecht van zeevruchten en een
al evenzo lekker Galicisch hoofdgerecht met schapenbout. En na een fris
nagerecht, en koffie met Galicische destillaat (Orujo, 40-60% alcohol) zullen
we dit verjaardagsdiner afsluiten, ware het niet dat de campingeigenaar nog
even langskomt en ons voor zijn rekening nog een tweede kop koffie met nog een
extra Orujo erbij laat bezorgen door de ober. Weldoorvoed en welverzorgd
wandelen we terug naar de camping om de nacht in de gaan voor onze volgende
wandeldag. Dachten we althans……
Het feest gaat door
We wandelen om het entreegebouw van de camping heen, en tot
onze grote verrassing zit en staat alle campingpersoneel met enkele
campinggasten op het terras bij de receptie ons op te wachten. En daar klinkt dan
direct uit de laptop van campingeigenaarsdochter Carla het o zo Nederlandse
verjaardagslied ‘O wat zijn wij heden
blij’, en ‘Lang zal ze leven’,
wat Carla heeft opgezocht en klaargezet in YouTube. Campingeigenaresse Yolanda
gaat rond met borrelglaasjes door schoonvader 35 jaar geleden gedestilleerde Orujo
en campingeigenaar Antonio komt naar buiten met een Galicische tulbandcake.
 |
| Durkje krijgt Galicische cake van Antonio |
Hij
houdt de cake hoog voor Durkje met daarbij een vuuraansteker, en dan moet
Durkje dit gelegenheidskaarsje uitblazen. Dan krijgt iedereen verjaardagscake
en toosten we met zijn allen op de verjaardag van Durkje.
Naarmate de tijd verstrijkt, komen er meer campinggasten
naar voren bij de receptie, waaronder ook enkele Vlaamse stellen. Het wordt
laat, maar het is en blijft bijzonder gezellig, en iedereen geniet zo ook van
de gezelligheid die de campingeigenaarsfamilie op deze wijze voor haar gasten,
en in het bijzonder voor Durkje, schept. Tegen middernacht hakken we zelf de
knoop toch maar door, bedanken we de campingeigenaarsfamilie en ander aanwezigen
hartelijk voor hun gezelligheid en gaan we toch maar naar bed in de caravan,
want morgenochtend klinkt daar in alle vroegte de pelgrimswekker, omdat de
volgende wandeletappe voor ons dan in de planning staat. Maar wat kunnen wij
terugzien op een prachtige verjaardagsrust- en -feestdag voor Durkje hier in
het o zo hartelijk-gastvrije Spaanse Galicië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten