Pelgrimeren van Condeixa-A-Nova naar Coimbra

Woensdag 4 mei 2016

Portugese vrouw met handkar wenst ons een goede bedevaart

Caminho Portugués de Santiago van Condeixa-A-Nova naar Coimbra

Woendag 4 mei 2016 – 17,1 km.
Dag 11: 227,5 – 244,6 km

Diner & ontbijt met vlees & kaas van geit

Na het avondeten (geitenvleesmenu) – samen met het Zwitserse pelgrimerende stel – en een goede nachtrust in Residencial Borges staan we vanmorgen op om 6.45 uur. Na drie kwartier wandelen we naar de moderne pastelaria in het stadscentrum, waar we heerlijk ontbijten met verse, zelfs warme broodjes. Vlak vóór 8.00 uur staan we weer buiten, op het stadsplein bij de helaas nog gesloten kerk, klaar voor vertrek.

We gaan vandaag de 17,1 kilometer naar de stad Coimbra lopen, maar daarvoor moeten we eerst nog de ene kilometer vanuit Condeixa-A-Nova naar de aansluiting op de pelgrimsroute lopen. Totaal lopen we vandaag dus ruim 18 kilometer.

Bij het Café Triplo Jota zijn we al snel weer aangekomen op de doorgaande caminho.

Wassen in de openbare wasplaats

Durkje en ik lopen ook vandaag weer door veel kleine buurtschappen, die niet te benoemen zijn, omdat ze geen plaatsnaamborden langs de route hebben. Af en toe krijg je een mooi doorkijkje over een erf, of naar de ingangspartij van een huis.

Aan de rand van zo’n buurtschap moeten we een snelstromend riviertje over. Op de rivieroever is een openbare wasplaats gebouwd, zoals je die ook in Spanje nog veel ziet. Die zijn voor zover wij dat zien meestal niet meer in gebruik, maar bij deze hier in Portugal is dat wel het geval.

Een mevrouw staat hier in de openbare wasplaats haar was met de hand te wassen.

We maken even een praatje met haar, en gaan dan weer verder.

Bij de bocht buiten het buurtschap worden we ingehaald door een man met een wagentje met hulpmotor.

Vrouw met handkar

Iets verderop zie ik een oude vrouw met een handkar achter het huis vandaan komen.

Ze gaat de openbare weg op, ondertussen de handkar hoog voor zich uit duwend. We halen haar in en praten kort met haar.

Ze wenst ons een goede bedevaart naar Santiago de Compostela, en draait dan achter ons een klein perceel land op, waar ze een groententuin heeft. Daar wil ze nu aan het werk.

Orelhude

Het eerste dorp dat we doorkomen, is Orelhude.

Het valt ons op dat de Portugezen hier in de regio nogal tamelijk groot bouwen. De nieuwere huizen zijn nogal fors en de meest moderne woonhuizen zijn buitengewoon strak, modern gebouwd, voornamelijk rechthoekige vormen, met veel wit, grijs en zwart.

We passeren een mooie groenbegroeide berm.

Waterloop door het huis

Het volgende dorp waar we doorheen wandelen, is Ribeira de Casconha. Langs de weg lopen vaak waterlopen, waarmee het regenwater op natuurlijke wijze van boven naar beneden wordt geleid. Ook hier in dit dorp is dat het geval. We horen het water zelfs onder de huizen doorstromen, iets wat je hier wel vaker ziet en hoort. Bij één van de huizen in dit dorp kun je zelfs de betonnen waterloop zo het huis in zien gaan, dus dat water stroomt het huisgebouw in, gaat er doorheen, en stroomt er aan de andere zijde weer uit.

Cernache en Pousada

Nadat we bij een basisschool over een viaduct over de N1 zijn gegaan, komen we aan in Cernache. We lopen langs de pelgrimsherberg, en komen dan in het dorpscentrum. Omdat we nu nog maar 7,3 kilometer hebben gelopen, pauzeren we hier nog niet. Dat willen we verderop doen in het plaatsje Palheira, in de hoop dat daar een café is.

Het volgende dorpje dat we doorkruisen, is Pousada.

Onverhard van Pousada naar Palheira

Pas voorbij Pousada verlaten we de verharde wegen om over onverharde paden verder te gaan. Aan de rand van Pousada wijst een vrouw ons aan dat we daar over het grindpad verder moeten. We komen dan in een heuvelachtig bosperceel met eerst een breed karrenspoor, dat verderop versmalt. Hier en daar liggen er van de vele regen van zo’n twee weken geleden nog grote waterplassen op de paden, waar we voorzichtig omheen moeten.

Verderop groeien en bloeien prachtige gele bremstruiken langs het pad. Een mooi gezicht, en bovendien heerlijk geurend.

De gemeente Coimbra heeft in haar regio mooie nieuwe bermpaaltjes geplaatst, met daarop duidelijke bewegwijzering van de caminho. Onderaan het bermpaaltje maakt de verantwoordelijke gemeente zichzelf als afzender bekend met een geglazuurde gemeentetegel.

Geen café in Palheira

Dan krijgen we van bovenaf de veel lager gelegen plaats Palheira in zicht.

Op een betonnen muurtje heeft iemand twee wandelschoenen gezet, die zijn gespoten in de kleuren geel (voor de Caminho de Santiago) en blauw (voor de Caminho de Fátima). Een heel mooi symbool van de twee caminho’s, die in deze regio elkaar tegemoet komen.

In Palheira gaan we op zoek naar een café, maar zonder succes. Een man die we in Palheira ontmoeten, maakt ons duidelijk dat deze plaats geen café heeft.

Daarom lopen we via een sterk stijgend pad Palheira uit, en op de plaats waar de twee uitgaande caminho-dorpspaden bij elkaar komen, nemen we plaats op een bermmuurtje in de schaduw, waar we gaan zitten, om te rusten, iets te eten, en wat te drinken.

Café gesloten in Cruz de Mourocos

We komen dan aan in Atanhol.

Verderop steken we via een hoge ijzeren loopbrug de N1 weer over.

En dan lopen we door naar het plaatsje Cruz de Mourocos, waar volgens onze routegids wel een café is.

Dat café is er inderdaad, maar het is helaas gesloten, dus ook dat biedt ons niet de mogelijkheid om er even een kop koffie of thee te nemen. We moeten weer door.

Vanaf de hooggelegen dorpsrand van Cruz de Mourocos krijgen we trouwens wel een prachtig uitzicht over de ruim vier kilometer verderop gelegen stad Coimbra.

Mezura en Santa Clara

Nu volgt een behoorlijk steile en lange afdaling. Als we de N1 over een viaduct weer oversteken, zien we de restanten van een oud aquaduct, dat deels is gesloopt om doorgang te geven aan deze brede autoweg.

We komen nu in stedelijk gebied; eerst in Mezura.

Langs de drukke doorgaande weg lopen we naar en door Santa Clara. Een ambulance passeert ons en blijft verderop staan om daar een oudere vrouw te verzorgen, die op straat onwel is geworden. De straat loopt hier weer behoorlijk omhoog en het is warm en benauwd, dus dan zit een flauwte in een klein hoekje.

Tegenover een bushalte is een café met ernaast een kruidenierswinkelje. We gaan bij het café naar binnen om daar twee koppen thee te bestellen en te drinken. Als ik ondertussen even buitenom naar de mini-supermarkt ernaast ga om een paar bananen en een pak vruchtensap te kopen, zie ik tot mijn verrassing weer hetzelfde personeel van het café hier in de winkel. Zij lopen achterom en binnendoor om hun klanten in het café èn in de winkel te bedienen.

Afdalen naar Coimbra

Langzamerhand komen we dichter bij Coimbra. Vanaf de hooggelegen toegangsweg krijgen we voortdurend een mooi uitzicht over de laag aan de rivier Rio Mondego gelegen stad.

Coimbra in zicht

Mooi vormgegeven metalen platen op straat wijzen ons ook de weg van de caminho naar, in en door Coimbra.

Voordat we een wel heel steile afdaling naar de rivier inzetten, lopen we langs de majestueuze pelgrimsherberg van Santa Clara.

En verderop, veel lager, komen we langs een kerk, die getuige de vele bouwmaterialen en hekken rondom, momenteel onderdeel is van een restauratieproject.

Beneden aangekomen, steken we via de brede rivierbrug de Rio Mondego over, en dan zijn we in Coimbra.

Stadswandeling

Direct bij de entree van de stad is het toeristenkantoor. Daar krijgen we vlot alle informatie die we vragen, over de treintijden voor morgen, de treintijden voor overmorgen, en over de overnachtingsaccommodaties in de buurt van het A-station van Coimbra.

Sint Jacobus in de Igreja de São Tiago

Daarna wandelen we conform de caminho-route door de stad. Eerst naar de Santiago-kerk aan het Praca do Comércio. We bezoeken deze sobere Sint-Jacobskerk, waarin trouwens wel een beeld van Sint Jacobus als pelgrim en apostel staat.

De andere bezienswaardigheden van de stad, waarop het toeristenkantoor ons heeft gewezen, gaan we vandaag en morgen nog wel bekijken, maar eerst willen we ons installeren in een hotelletje in het stadscentrum, om onze spullen te stallen, ons te douchen, boodschappen voor morgen te halen, en het verslag van deze wandeldag te schrijven.

Domus met dakterras

Het eerste hotel dat we bezoeken, heeft nog wel een kamer voor de eerste nacht, maar niet voor de tweede. Het tweede hotel kan ons wel een kamer voor twee nachten bieden, en we hebben ook nog keus. In pension Domus kunnen we een kamer met of zonder dakterras krijgen. Om het dakterras erbij te krijgen, moeten we dan nog wel ongeveer een half uur wachten, want de hoteleigenaar is momenteel bezig een douchegordijn op te hangen, en daarna volgt nog de schoonmaak van de kamer. We kiezen dan toch zeker voor de kamer met het dakterras, waarop we alvast plaats kunnen nemen, in afwachting van de oplevering van de hotelkamer.

Alle was kunnen we laten drogen op het dakterras.

Onder het uitstaande zonnescherm kan ik vanmiddag op het dakterras dit verslag van deze wandeldag schrijven. Wat een voorrecht om tijdens ons verblijf er zomaar een privé-dakterras van zo’n 60 vierkante meter bij te krijgen.

Het is nog steeds heel mooi weer, dus we kunnen buiten genieten van de zonneschijn en van de schaduw op dit met veel potplanten ingerichte groene dakterras.

Terugblik eerste deel Caminho Portugués

Hiermee eindigt ons eerste deel van de ‘Caminho Portugués de Santiago’. In de afgelopen elf pelgrimsdagen hebben we de afstand van 244,6 kilometer van Lissabon naar Coimbra afgelegd, wat neerkomt op ruim 22 kilometer per dag. We hebben daarmee ruim een derde deel van de hele pelgrimsroute achter de rug, en zijn zeker van plan om het nog volgende traject van Coimbra tot Santiago de Compostela ooit ook nog eens te lopen. Wanneer dat er van zal komen, is nu nog ongewis, maar deze mooie route en de nu al zo aangename ervaringen onderweg van de afgelopen dagen doen ons verlangen naar het vervolg.

Morgen gaan we de stad Coimbra bekijken. Overmorgen reizen we met de trein van Coimbra naar Lissabon, om ook Lissabon weer te bezoeken, en aanstaande zaterdag vliegen we terug, van Lissabon naar Zaventem bij Brussel, om aansluitend huiswaarts te keren.