zondag 21 februari 2016

Pelgrimsdag 11 pelgrimeren op Psalm 11

Zondag 21 februari 2016 
Bestemming bereikt















11
De pelgrimstocht van Durkje en mij van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela, en iets verder door naar Cabo Fisterra duurde 152 + 4 = 156 dagen. Met enige berekening had dat ook wel in 150 dagen gekund.
Wij zijn er op uit getrokken, naar buiten getreden, en ontdekten onderweg steeds meer dat je gaandeweg ook een reis naar binnen maakt, een innerlijke reis. Die reis naar binnen kun je sturen door elke dag een tekst ter bezinning mee te nemen, die je dan wandelend en/of rustend overdenkt. Durkje en ik hebben dat niet gedaan.
Maar daar hoeft het niet bij te blijven.
Ik ben opnieuw op reis gegaan.
Deze denkbeeldige tocht is een reis van Psalmen, van één Psalm voor elke pelgrimsdag. Een avontuur met de vraag wat het verbinden van de volgende Psalm aan de volgende Pelgrimsdag op je wandeling naar binnen van je vraagt, en wat het je heeft geschonken als je wandeling met God en met elkaar ten einde is.
Een inleiding op deze Psalmenpelgrimage schreef ik in mijn blog van 16 januari 2015.
Nog steeds nieuwsgierig naar onze bestemming, en bovenal naar wat deze weg ons brengt, wandel ik vandaag verder op deze denkbeeldige Psalmenreis met Psalm 11 op Pelgrimsdag 11.

Leestip
Hieronder staat eerst een weblink naar ons wandelverslag van deze Pelgrimsdag.
Daaronder staat een weblink naar deze Psalm, met de bijbeltekst van de 'Nieuwe Bijbelvertaling' (NBG 2004).
Onder de Psalm staan altijd de tussenkopjes van de 'Bijbel in Gewone Taal' (NBG 2014).
Ultreia!

Van Zutphen naar Vorden

De Heer is een eerlijke rechter

Goed op koers blijven
Bij het wandelen van onze pelgrimsroutes maken Durkje en ik altijd gebruik van de beschikbare wandelgidsen, waarin de routes al dan niet gedetailleerd zijn beschreven, en waarin de te lopen route staat ingetekend op in meer of mindere mate gedetailleerde kaarten van de omgeving. Als we dan in het open veld, in het bos en door dorpen en steden dan ook nog een duidelijke bewegwijzering aantreffen op bijvoorbeeld palen, bomen en muren, is de kans groot dat we het juiste spoor volgen en op het goede pad blijven.
Zo is het in het dagelijkse leven ook, op school, op je werk, als je winkelt, op vakantie bent of televisie kijkt. Een goede gids doet wonderen en brengt je daar waar je wilt komen.
In je geloofsleven is het niet anders. Om op de goede weg te blijven, om je goede doel te bereiken, helpt het je ook als twijfelaar of als gelovige om te mogen beschikken over een goede Gids. Het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) doet al het mogelijke om met hun Bijbels alle mensen in Nederland, en ook (in vele talen) in het buitenland met een Bijbel te bereiken, teneinde hen de gids voor het goede leven van de Levensgids voor te houden, als een aansprekend gidsboek voor het leven.

De goede weg wijzen
Maar hoe geheel anders was het voor Durkje en mij om op 23 februari 2006 op stap te gaan van Zutphen naar Vorden, om op die dag op onze pelgrimage richting Santiago de Compostela de overstap te maken van het Hanzestedenpad naar het Pieterpad. Beide zijn goed beschreven en bewegwijzerde routes, die de wandelaars wel op het goede pad houden.
Omdat we wisten dat we deze twee gebaande paden voor één dag zouden verlaten om zelf de verbinding te leggen tussen het ene en het andere pad, moesten we bij het ontbreken van een goede gids zelf de goede weg zien te vinden op dit voor ons onbekende terrein. Daartoe hadden we in elk geval een kopie meegenomen van een wegenkaart, waarop in elk geval de hoofdwegen stonden ingetekend. Maar een beter gedocumenteerde routewijzer zou ons heel goed van dienst kunnen zijn om de juiste koers aan te houden. Het lag dan ook wel voor de hand dat we in het VVV-kantoor van Zutphen aan de VVV-medewerkers de vraag stelden om ons goed op weg te helpen, om via de juiste weg later op de dag aan te komen op onze bestemming in Vorden. Tot onze teleurstelling konden zij ons niet goed op weg helpen.

De Bijbel als richtingwijzer
In je geloofsleven is dat ook al niet anders. Zolang alles goed gaat en je de Bijbel als richtsnoer hanteert, weet je de weg nog wel, maar o wee als je op je levenspad moet oversteken van een doodlopende weg naar een andere, doorgaande weg, dan kan het zijn dat de Bijbel voor je gevoel je even niet de juiste antwoorden geeft op de ongebruikelijke vragen in jouw leven. Hoe goed is het dan om te weten dat er mensen zijn in je nabijheid, in je kerkelijke gemeente, zoals bijvoorbeeld een predikant, die daar wel raad mee weten, die je met Gods routegids - de Bijbel - weer (verder) op weg kunnen helpen. Maar dan moet die goede kennis, die kerk, of die predikant wel een richtinggevend antwoord op je levensvraag hebben en geven. Kerken doen heel erg hun best om ook vandaag de dag te luisteren naar wat mensen beweegt, en aan te geven in welke richting volgens de Bijbel de weg naar het heil gaat.
We moeten onder ogen zien dat de kerk niet op alle vragen een pasklaar antwoord voor je heeft, maar dat hindert niet, want je bent er zelf ook altijd nog bij, en je blijft zelf ook mede-verantwoordelijk voor het bepalen van je eigen bestemming, en voor de juiste weg daarheen.
Zo verlieten Durkje en ik met onze globale wegenkaart, daarbij enkele mondelinge tips van de VVV-medewerkers en een praktische routesuggestie van een Hema-serveerster de stad Zutphen, op goed geluk op weg naar Vorden.

Op het verkeerde pad
Psalm 11 maakt onderscheid tussen enerzijds mensen die het verkeerde pad hebben gekozen, en anderen die de goede weg bewandelen.
De mensen op het verkeerde pad, die in duisternis wandelen, worden de zondaars genoemd. Zij leven als geweldenaars, ten koste van de oprechten.
God ziet het kwaad van die onrechtvaardigen, haat het, is woedend, en straft de mensen van het kwaad, ook omdat hij trouw wil zijn aan wie Hem wel liefhebben en daar naar doen en laten.

Op de goede weg
De mensen die op de goede weg zijn, worden in deze Psalm de rechtvaardigen genoemd. Deze eerlijke mensen worden bedreigd door slechte mensen, die recht veranderen in onrecht; en de goede mensen kunnen daar niets tegen doen. Toch weten die goede mensen zich uiteindelijk veilig bij God, zij weten zich - als mensen van het verbond met God - gezien en geliefd door God.
De mensen die wandelen op de goede weg, zullen het gelaat van God aanschouwen. Op het rechte pad zullen zij Hem zien en ontmoeten.

Ommekeer
Maar, hoe lang nog Heer zullen goede mensen nog gebukt gaan onder het onrecht van de onrechtvaardigen?
Hoe lang nog vinden de oprechten als bange vogeltjes nog een schuilplaats tegen de dreiging, tegen het ten prooi vallen aan vuur en zwaard?
Moeten de slachtoffers die Ene, God nog lang blijven aanroepen om hulp?
Of zal 'Ik ben en Ik zal' de onmenselijke daders ter verantwoording roepen?
Wanneer in hemelsnaam breekt het moment weer aan dat de inwoners van Kobani, Homs en Damascus in Syrië, van Gao in Noord-Mali, in het Zuid-Yemenitische Aden, en van Diyarbakir in Oost-Turkije weer kunnen beginnen om hun verwoeste huizen weer op te bouwen, om weer bomen te planten in tuinen en parken?
Wanneer zullen hun kinderen thuis weer veilig in hun eigen bed slapen, en wanneer zullen zij weer zorgeloos buiten spelen, veilig op straat, en zorgeloos in tuinen en parken?

Heer,
keer U om,
be-keer ons.
Zie ons allen aan, 
onrechtvaardigen en rechtvaardigen.
Trouw aan Uw verbond.

Toon ons allen Uw rechte paden.
Breng ons op het goede pad.
Houd ons in Uw rechte spoor.
Laat ons samen wandelen op Uw wegen.

Zegen ons onderweg, bescherm ons,
verhef Uw aangezicht over ons.
Bemin ons, 
en geef ons allen Uw Vrede.
Amen

Kijk, luister en zing mee: PSALM 11

Geen opmerkingen: