 |
| Unieke berken in de sompige Weerribben |
6
De pelgrimstocht van Durkje en mij van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela, en iets verder door naar Cabo Fisterra duurde 152 + 4 = 156 dagen. Met enige berekening had dat ook wel in 150 dagen gekund.
Wij zijn er op uit getrokken, naar buiten getreden, en ontdekten onderweg steeds meer dat je gaandeweg ook een reis naar binnen maakt, een innerlijke reis. Die reis naar binnen kun je sturen door elke dag een tekst ter bezinning mee te nemen, die je dan wandelend en/of rustend overdenkt. Durkje en ik hebben dat niet gedaan.
Maar daar hoeft het niet bij te blijven.
Ik ben opnieuw op reis gegaan.
Deze denkbeeldige tocht is een reis van Psalmen, van één Psalm voor elke pelgrimsdag. Een avontuur met de vraag wat het verbinden van de volgende Psalm aan de volgende Pelgrimsdag op je wandeling naar binnen van je vraagt, en wat het je heeft geschonken als je wandeling met God en met elkaar ten einde is.
Een inleiding op deze Psalmenpelgrimage schreef ik in mijn blog van 16 januari 2015.
Nog steeds nieuwsgierig naar onze bestemming en bovenal naar wat deze weg ons brengt, wandel ik vandaag verder op deze denkbeeldige Psalmenreis met Psalm 6 op Pelgrimsdag 6.
Leestip
Hieronder staat eerst een weblink naar ons wandelverslag van deze Pelgrimsdag, en daaronder staat een weblink naar deze Psalm, met de bijbeltekst van de 'Nieuwe Bijbelvertaling' (NBG 2004). Onder de Psalm staan altijd de tussenkopjes van de 'Bijbel in Gewone Taal' (NBG 2014).
Ultreia!
Van Oldemarkt naar Genemuiden
Help mij, Heer
De Heer hoort mijn gebed
Een eigen wordingsgeschiedenis
Tijdens onze zesde pelgrimsdag kwamen Durkje en ik in, en gingen wij door het Nationaal Park 'De Weerribben', een 'Europees natuurgebied' dat wordt beheerd door Staatsbosbeheer. We volgen een fietspad dwars door dit sompige natuurgebied, dat door de vroegere turfwinning is ontstaan.
"Aan weerszijden van dit fietspad staat een lange rij berken in uitzonderlijke vormen.
Deze bomen groeien hier in allerlei vormen.
Ze verliezen vaak een zware tak die ze niet meer kunnen dragen.
Op de plaats waar de takken zijn afgebroken, ontstaan rottende plekken, die steeds groter worden, zodat de berk van binnenuit geheel uitholt en van boven naar beneden veelal niet meer is dan een halve stam.
De takken die daarop groeien, breken dan weer af en het proces begint opnieuw.
Zo is geen boom gelijk; elke boom heeft een eigen vorm en eigen wordingsgeschiedenis."
Mensen als bomen
Zoals geen berk gelijk is, is ook ieder mens uniek.
Geen mens is gelijk. Iedereen heeft een eigen herkomst en wordingsgeschiedenis. Het maakt nogal wat uit of je geboren bent in de 15e of in de 21e eeuw, dat je opgroeit in een plaggenhut op de Friese heide of in een paleis in Soestdijk, dat je je schoolcarrière al na de lagere school moest afbreken vanwege de Tweede Wereldoorlog of dat je met een riante studiebeurs kon promoveren en een doctorstitel verwierf. En dan nemen we nog niet eens in ogenschouw of je geboortehuis in Somalië, in Lahore of op Lombok stond. De grond waarop je staat en waarin je wortelt, bepaalt voor een belangrijk deel je leven.
Hoeveel mensen zijn er om ons heen die - zoals de hierboven genoemde berken - in hun leven een 'tak', iets van hun leven verliezen, omdat ze die 'zware tak' in hun leven niet meer kunnen dragen.
Hoe vaak zie je dan dat op die afbreukvlakken in hun leven rottende plekken in geest en lichaam ontstaan, die alsmaar groter worden, met het gevoel dat er nooit een eind komt aan je ellendige bestaan hier op aarde.
Het voelt alsof je lichaam en geest van binnenuit steeds verder uitholt, en dat er na alle leed en pijn van jezelf niet veel meer over is dan slechts een halve stam.
Geen mens is gelijk, jij en ik, wij allen hebben zo onze eigen wordingsgeschiedenis.
Hoor mijn gebed en help mij toch!
De zesde Psalm is een lied van David, waarin de psalmist de Heer om hulp roept, en de Heer vraagt om zijn gebed tenminste te horen.
Ook de gelovige die het moeilijk heeft in het leven, roept vertwijfeld tot God om vooral niet boos te zijn op hem/haar, om hem of haar niet te straffen, en geen pijn te doen, maar te redden, omdat er toch zeker eens een einde komt aan je levenskracht. Doodsbang om te sterven vraagt de psalmist hoe lang die ellende nog moet duren. We kennen dat ook uit het bijbelverhaal van Job, maar wij kennen allemaal wel iemand van wie we weten dat hij of zij ook vandaag en wellicht ook morgen nog ten einde raad is, niet meer weet hoe het leven en/of sterven verder moet.
"Eli, Eli, lema sabachtani!"
Voor wie zo zwaar lichamelijk of geestelijk lijdt, is het gevoel van hulpeloos alleen en/of eenzaam te zijn uitzichtloos onmenselijk. Zelfs de gekruisigde Jezus Christus riep dan ook niet voor niets de smartelijke woorden tot zijn Hemelse Vader: "Mijn God, Mijn God, waarom hebt U mij alleen gelaten?"
Ik zal er zijn
Zo verschrikkelijk veel mensen om ons heen zijn moe van pijn en verdriet. Je hoeft de kranten maar te lezen, of vraag eens tien mensen naar hun levensverhaal. Er zit altijd wel iets in van verliezen aan het leven en/of verliezen aan de dood. We kennen allen bijvoorbeeld de verhalen van extreme kindermishandeling, van mensonterende verkrachtingen, van gruwelijke martelingen in tijden van oorlog, van het uitzichtloze leven in vluchtelingenkampen, en van mensen - veraf en dichtbij - die al vele jaren zo schrijnend geplaagd worden door depressies en door ongeneeslijke ziekten.
Elke nacht weer is hun doorweekte bedkussen nat van de tranen van pijnverblinde ogen, en zijn ze moe en bang van het leven dat zo vijandelijk voelt.
Onze Vader in de Hemel, toon ons Uw genade & trouw, luister, en hoor toch hun smeekgebeden, hoe zij huilen en zuchtend om hulp roepen, en verjaag toch hun vijanden van geest en lichaam, zodat zij tenminste voor even, maar liever nog voor altijd ervaren dat die vernederende vijanden plotseling weg zijn, en dat zij ervaren dat ze gehoord zijn, dat hun lijden is gezien, en dat er verkwikking komt in deze nacht, en verlichting in de komende dag.
Dan zal ik eeuwig zingen,
en dichtbij U zijn.
Kijk, luister en zing mee: PSALM 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten