Kustwandelen tussen Estoril en Cascais

Woensdag 25 februari 2015

Strandwandelen tussen Estoril en Cascais

Langs de Atlantische Oceaankust tussen Estoril en Cascais

Omdat de weersvooruitzichten voor deze week de dag van vandaag als de mooiste, meest zonnige dag aankondigen, besluiten we er vandaag een wandeldag van te maken. Na een stevig ontbijt verlaten we ons hotel, om direct af te dalen naar de brede boulevard langs het strand van Estoril. We zijn van plan om via de Portugese kustplaatsen Monte Estoril en Cascais een kustwandeling te maken naar Boca do Inferno, dat iets verder ten noorden van Cascais ligt.

Het is gezellig druk op de brede wandelpromenade langs de kust, die hier uit voornamelijk zandstranden en enkele rotspartijen bestaat. Er wordt hier volop gewandeld, door Portugezen en - getuige de verschillende talen die we onderweg horen - ook door toeristen. Dat alles maakt het tot een gezellige wandeling langs een mooie kust.

Als Jona toch weer terug op het goede pad

We hadden zojuist hier en daar langs de boulevard al de ons welbekende rood-witte routemarkeringsstrepen gezien, die wijzen op een langeafstandsroute. Tot onze verrassing zien we ter hoogte van Monte Estorel een routepaal, waarop staat dat we momenteel wandelen op de Camino van Fátima, één van de Portugese pelgrimsroutes naar onder andere Santiago de Compostela (een Camino de Santiago). Voor ons wel heel bijzonder is dat je niet van plan was om in deze voorjaarsvakantie een camino te bewandelen, en dat dan onverwachts blijkt dat je toch toevallig op één van de Europese pelgrimsroutes (camino) wandelt in de richting van het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela. Gewoontegetrouw volgen we dan maar weer de gele caminopijl en de rood-witte markering in noordelijke richting. Wij lieten deze vakantie – dachten we althans - de camino even los, maar de camino laat ons dus kennelijk niet los. We voelen ons een beetje als de bijbelse Jona: weer terug op weg naar de plaats waarheen je kennelijk moet gaan.

Jacobus niet aangetroffen in Cascais

Verderop wandelen we het mooie Cascais binnen. Een gezellig stadje, met hier en daar smalle centrumstraatjes vol kleine winkels en andere eenmanszaken. Bij het gemeentehuis van Cascais lopen we langs alle grote tegeltableau’s die tegen de gevel van dit oude gemeenthuis zijn bevestigd. Het zijn afbeeldingen van de apostelen van Jezus, maar helaas treffen we hier buiten en ook binnen de apostel Jacobus (Santiago) niet aan. Navraag bij en nader onderzoek door de bode van het gemeentehuis leert ons dat inderdaad het tegeltableau van de apostel Jacobus ontbreekt. En dat nota bene langs de route van de Camino van Fátima, die naar Santiago (Sint Jacob) leidt. De bode beaamt dat het hier in Cascais ontbreken van het tegeltableau van Jacobus inderdaad wel opmerkelijk is.

Van Cascais naar Boca do Inferno

Aan de  westzijde van Cascais – voorbij de vissershaven - lopen we om het grote fort met de omringende burchtmuren heen in de richting van de jachthaven. Bij Ponte de Santa Marta brengen we een bezoek aan de opvallende witte vuurtoren van Cascais.

Daarna lopen we langs de kust verder in de richting van Boca do Inferno, waar we de branding met zware golfslagen door de smalle rotsdoorgang ver beneden ons naar binnen zien komen in de diepe rotskloof.

Nóg iets verder lopen we door, totdat we in een lange bocht in de verte de plaats Guia zien liggen. Hier keren we om. Het prachtig zonnige weer slaat hier ter hoogte van Guia plotseling om. Het begint hard te waaien en ondertussen begint het heel licht te regenen. Omdat we net op dat moment al op een bankje in de luwte waren gaan zitten, deren ons de wind en de licht bui niet.

En weer terug naar Estoril

We wandelen weer terug naar Cascais, waar we een wandeling door het gezellige stadscentrum maken. Hier is het wegdek droog, dus de lichte regenbui van zojuist en verderop heeft Cascais niet eens bereikt. Daarna gaan we verder via dezelfde kustroute via Monte Estoril weer terug naar Estoril. Onderweg drinken we op een terras langs de kustpromenade nog even een kopje koffie, terwijl ondertussen de zon al weer volop en behoorlijk warm schijnt.

In Estoril lopen we over de boulevard de strandopgang naar ons hotel voorbij, om nog een eindje verder langs de oceaankust te wandelen. Aan het eind van Estoril klimmen we vanaf het strand omhoog naar het centrum van Estoril, om dan weer terug te gaan naar ons hotel.

Portugees dineren

Vanavond gaan we eerst weer terug naar de zeepromenade, om daar van ons avondeten te genieten in één van de restaurants aan de zeepromenade. Die blijken vanavond echter gesloten te zijn. Dat is ook geen wonder, want het toeristenseizoen is in februari uiteraard nog niet begonnen. Daarom wandelen we door naar het hoger gelegen stadscentrum, waar we een restaurant vinden om ons avondeten te nuttigen. Dit restaurant heeft een groot buitenterras vóór het restaurant. Vanwege de avondtemperatuur kiezen we er – in tegenstelling tot veel Portugese gasten – voor om binnen te dineren. Even later zien we trouwens dat de Portugezen die eerst nog buiten op het terras zaten, ook naar binnen komen voor de avondmaaltijd. En zo werd het ook in dit Portugese restaurant weer een gezellige, gemoedelijke avond.