Dinsdag 19 oktober 2010Als Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim organiseren we vanavond twee bijeenkomsten in Stenden University Hotel te Leeuwarden. Eerste sessie is de statutaire, jaarlijkse Regionale Ledenvergadering, bedoeld voor alle leden van de Vereniging VU-Windesheim die wonen in Fryslân. Om 18.45 uur open ik deze bijeenkomst met het verwelkomen van de aanwezige verenigingsleden en medewerkers van de instellingen die ressorteren onder deze vereniging voor christelijk hoger onderwijs, onderzoek en patiëntenzorg.
Eerst blikken we terug op alle activiteiten van ons Regionaal Comité en de publieksactiviteiten die we in het werkverband met VU-connected hebben ontplooid. Vervolgens blikken we vooruit naar onze activiteiten die voor de komende maanden zijn gepland. En dan volgen de mutaties in de samenstelling van ons Regiocomité, die vandaag statutair de revue passeren. We benoemen Govert Gerlof tot lid van het Regiocomité. We stemmen in met de herbenoeming van Wil Lodewijk voor een tweede zittingstermijn. We nemen afscheid van onze Regiocomitéleden Henny Sybranda en Ties Jan Eekhof, die respectievelijk 12 jaar (maximale zittingsduur) en 4 jaar lid van ons Regiocomité waren, waarvan Ties Jan Eekhof ook drie jaar lid van de landelijke Ledenraad was.
Daarna verzorgt Albert Cornelissen een presentatie over de actuele ontwikkelingen in ons Verenigingsverband en binnen de daarvan uitgaande instellingen: Vrije Universiteit Amsterdam, Christelijke Hogeschool Windesheim, VU-medisch centrum en GGZ inGeest. Cornelissen spreekt hier als bestuurslid van de Vereniging VU-Windesheim, tevens Voorzitter van het College van Bestuur van Windesheim. Na zijn toespraak is er volop gelegenheid om onze bestuurder vragen te stellen en om over diverse verenigingszaken plenair met elkaar in gesprek te gaan.
Na de pauze wordt de bijeenkomst om 20.00 uur in een groter verband met overige belangstellenden voortgezet, als een openbare publieksbijeenkomst van VU-connected. Het is dit jaar de vierde maal dat we onze zogenoemde openbare "Sminialezing" hier in Fryslân aanbieden aan iedereen die belangstelling heeft voor het geprogrammeerde thema. De lezing is genoemd naar de voormalig rector-magnificus van de VU: Taede Sminia, zoals elk jaar ook nu weer met zijn echtgenote aanwezig bij deze openbare lezing. Spreker vanavond is Anne-Mei The. Ze is cultureel antropoloog en jurist, Lector Palliatieve Zorg, Ethiek en Communicatie aan Windesheim, tevens werkzaam bij de Pieter van Foreest Stichting en ook auteur van haar recente boek: "Verlossers naast God" (2009), over de geschiedenis van de palliatie. Thema van haar lezing is: "Euthanasie en Palliatieve zorg in Nederland".
Ze vertelt dat het mooi is dat we de medische zorg in de afgelopen decennia aanmerkelijk hebben verbeterd, waardoor mensen langer leven. Keerzijde is echter dat we daarmee creëerden dat veel zieken ook langer gingen lijden. Patiënten gingen artsen steeds vaker om de dood vragen. Nadat dit aanvankelijk alleen door artsen en familie van de patiënt werd besproken, ging in de 70er jaren van de vorige eeuw vooral ook de samenleving zich met dit vraagstuk bemoeien. Tijdens haar onderzoek zag Anne-Mei The dat door dit maatschappelijk debat de medische omgeving de publiciteit inzake euthanasie liever uit de weg ging.
Het regelen van het levenseinde is en blijft mensenwerk. De toewijding, empathie en zorgzaamheid van de professionals jegens de terminale patiënt komt in onze samenleving steeds meer haaks te staan op zaken als efficiency, kostenbesparing, planmatigheid en de illusie dat we alles kunnen meten. Anne-Mei The: "We moeten met mate meten en we moeten meer aandacht schenken aan aandachtigheid in de zorg". Ze trekt vanuit de zorg in dezen een parallel naar het onderwijs, waar diezelfde aandachtigheid ook centraal zou moeten staan. "Aandachtigheid", een mooi begrip!
"We hebben in Nederland vreemd genoeg eerst de euthanasie geregeld en toen pas de palliatieve zorg, die beoogt om het leven(seinde) draaglijk te maken", aldus The. "De angst voor de laatste levensfase is veel meer dan alleen een persoonlijke kwestie; het levenseinde gaat de hele samenleving aan". In Nederland is de balans tussen Cure & Care scheefgegroeid; we zorgen ervoor dat mensen langer leven, maar we zorgen nog niet genoeg voor die mensen àls ze langer blijven leven in onze verzorgings- en verpleeghuizen, volgens Anne-Mei The.
Na de pauze in aansluiting op deze lezing krijgen alle aanwezigen volop de gelegenheid om met lector Anne-Mei The het publieke gesprek aan te gaan over de inhoud van haar lezing en over allerlei maatschappelijke kwesties en vraagstukken aangaande euthanasie en palliatie. Er ontstaat een buitengewoon boeiend gesprek waar de aanwezige professionals uit bijvoorbeeld de gezondheidszorg en pastoraat en allerlei andere ervaringsdeskundigen van harte aan deelnemen.
Eén ding is duidelijk: goede zorg tijdens de fase van ons levenseinde is vooral ook gebaat bij "Aandachtigheid".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten