zondag 28 juni 2009

Wees niet bezorgd, sta op en ga helpen

Zondag 28 juni 2009

Voorganger van de ochtendkerkdienst van deze zondag in De Hege Stins te Stiens is de heer Hille Vlasman uit Hallum. Vanmorgen nemen de basisschoolkinderen van groep 8 afscheid van de Kindernevendienst. Aan deze fleurige kerkdienst in de goed gevulde kerkzaal werkt naast organist Han Giesing ook onze eigen Hegestinsband mee. Zonder met de blote voeten in het zand te zitten, gaan we straks wel ervaren wat het is om met Hagar & Ismaël de woestijn van Berseba in te trekken, aldus de dienstdoende voorganger.

Vóórin de kerkzaal zingen alle basisschoolkinderen een prachtig kinderlied voor, waarna ook wij als gemeente dit lied met hen zingen. Daarna gaat deze kinderschare zingend tussen de rijen door naar de bijzalen, waar met hen de Kindernevendienst verder gaat. Na afloop komen ze met allerhande muziekinstrumenten weer terug, waarna ze de afscheidnemende Kindernevendienstgroep toezingen en tenslotte ten afscheid van de Kindernevendienst handjes van ballonnen en van papier geven aan de kinderen van groep 8.

In de grote kerkzaal worden we door voorganger Vlasman in figuurlijk opzicht samen met Hagar & Ismaël meegenomen naar en in de woestijn van Berseba. De bijvrouw, slavin en draagmoeder van Abraham & Sarai wordt door Abraham op last van zijn vrouw Sarai met haar kind van Abraham de woestijn ingejaagd, om nooit weer terug te keren. Als het meegekregen water al lang op is, huilt Hagar bittere tranen nabij haar uitgedroogde, stervende zoon. Maar zo mag het niet aflopen. God roept Hagar in deze nood om haar bezorgdheid weg te nemen. Als ze opdracht krijgt om op te staan om haar zoon te helpen, blijkt dat de aanvankelijk hopeloos ogende situatie niet zo hopeloos is als eerder door haar werd gedacht. Als ze opstaat om actief te worden, biedt God haar het zicht op een waterput.

De oplossing voor haar probleem was er dus al wel, maar die werd door Hagar nog niet gezien. Zo zouden ook wij in ons dagelijks leven in nood kunnen gaan berusten in de gegeven situatie. Maar de opwekkende en activerende boodschap van de heer Vlasman is duidelijk en overtuigend: wees niet bezorgd, sta op en ga aan de slag. Je ziet dan ineens nieuwe kansen, bent dan in staat om ook anderen overeind te helpen en hen te ondersteunen; een nieuwe, betere toekomst tegemoet. En neem maar van mij aan dat deze voorganger Hille Vlasman alle recht van spreken heeft om óns deze waardenvolle levenskunst te leren.

Geen opmerkingen: