Pelgrimsroute van Vézelay (F) via Le Puy-en-Velay (F) naar Santiago de Compostela (S)
Van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensis (GR13 & GR3)
Verbindingsroute van Vézelay naar Le Puy-en-Velay
Pelgrimeren van Bourbon-Lancy naar Diou
Zaterdag 19 juli 2025 – 14,2 km lopen & 12,7 km fietsen.
Dag 9: 165,5 – 179,7 km
 |
| Bij het Maria-kapelletje net voorbij Saint-Aubin-sur-Loire |
Verbindingsroute voor pelgrims van Vézelay naar Le Puy-en-Velay
Tijdens onze eerste pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2005 tot en met 2012 van het Friese Sint-Jacobiparochie (NL) via het Franse Vézelay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Lemovicensis naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.
Tijdens onze tweede pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2011 tot en met 2015 van het Franse Le Puy-en-Velay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Podiensis wederom naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.
Dit jaar (2025) gaan we de verbindingsroute voor pelgrims lopen van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensies, van Vézelay zuidwaarts naar Le Puy-en-Velay. Die pelgrimsroute heeft volgens de pelgrimsgids van Francois Lepère - ‘Chemin de Compostelle de Vézelay au Puy-en-Velay’ (2024) - een lengte van 452 kilometer, door Lepère in 17 etappes beschreven via de GR13 & GR3. Wij zijn van plan deze verbindende pelgrimsroute in 24 etappes te lopen.
Eerst fietsen van Diou naar Bourbon-Lancy
Vandaag wandelen we daarvan de 9e etappe, van Bourbon-Lancy naar Diou, over een etappe-afstand van 14,2 kilometer.
Voordat we die etappe gaan lopen, fietsen we eerst van Diou naar Bourbon-Lancy, over een afstand van 12,7 kilometer.
De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op Camping Les Tournesols de Beaulieu in het Franse Saint-Prix (Beaulieu).
Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:05 uur, en rijden we met de auto – met er achter op het fietsenrek onze fietsen – van Saint-Prix naar Diou, waar we onze auto parkeren op het parkeerterrein tegenover de Mairie. Dan fietsen we van Diou naar Bourbon-Lancy, waar we onze fietsen stallen bij de VVV en de Tour de l’Horloge, op het stadsplein, waar op dat moment de warenmarkt is.
Het is vanmorgen 19 graden Celsius als we vertrekken, en tijdens de autorit loopt de temperatuur op naar 22 graden Celsius. Het is vanmorgen dus al tamelijk warm, maar wel geheel bewolkt, met hier en daar ietwat dreigende wolken, die regen voorspellen. Tijdens het fietsen blijft het droog, maar als we zijn aangekomen in Bourbon-Lancy en voorafgaand aan onze etappe eerst even een kop koffie willen drinken, begint het te regenen. Vanaf dat moment blijft het doorgaans regenen, met af en toe even een droge periode tussen de buien door. Het regent overigens niet hard, maar wel zo hard dat het dragen van de regenbroek en de regenponcho nodig is en nodig blijft. Na aankomst in Diou wordt het droog, en vanaf dat moment breekt de zon door.
De temperatuur daalt vandaag naar zo’n 17 graden Celsius tijdens onze etappe. Vergeleken met de temperaturen van 27-30 graden Celsius van de afgelopen dagen, is het wel aangenaam om zo’n koele dag er tussendoor te hebben.
Vertrek met regen vanuit een schilderachtig Bourbon-Lancy
Om 8:50 uur staan we bij onze fietsen op het stadsplein van het prachtige Bourbon-Lancy klaar voor vertrek, en dan lopen we eerst even door de winkelstraat, omdat we weten dat daar een café-terras open is. Als we daar aankomen, begint het te regenen. De café-eigenaar zet alle terrasmeubilair snel binnen, waar de café-gasten al zitten, en dan bestellen we een kop koffie.
Na deze koffiestart verlaten we het café. Het regent onophoudelijk, dus we trekken onze regenkleding aan in het café, en gaan dan naar buiten, de regen in. Drie koffiedrinkende dames kijken ons bij ons vertrek dan meewarig aan. De route geeft aan dat we de binnenstad uit moeten lopen over een steile afdaling door smalle stadstraatjes. Aan het eind van een smal voetpaadje komen we dan echter vóór een beekje te staan, die we over zouden moeten steken. Maar het brugdek ontbreekt van dit beekbruggetje, dus we moeten over het smalle paadje weer naar boven klimmen, om dan een alternatieve route te proberen. Verderop zien we trouwens het Thermen-centrum van dit kuuroord.
Uiteindelijk staan we dan om 9:50 uur aan het begin van de Chemin de la Forêt, waar we nog een mooie terugblik krijgen op de stad achter ons. Ondertussen horen we het regelmatig onweren om ons heen. En ook dat blijft met enige tussenpozen nog wel een uur aanhouden.
Veel stormschade in Forêt de Germigny
De Chemin de la Forêt voert ons het bos van Germigny in. Waar het asfalt ophoudt, gaat het over in een mooi breed bospad, dat verderop overigens regelmatig een eindje heel smal is.
Waar we figuurlijk niet omheen kunnen, maar letterlijk wel, zijn de vele bomen van allerlei soorten en omvang die in het bos zijn omgewaaid vanwege de zware storm van zo’n vier weken geleden.
We staan regelmatig vóór zo’n omgevallen boom die de doorgang verspert. Dan zit er niets anders op dan links of rechts het bos in te gaan teneinde op een doorgangsmogelijkheid zo’n boom te passeren.
Op andere plekken duwen we takken omhoog om een doorgang te forceren, of klauteren we over de takken of over een boomstam heen.
Waar we het Forêt de Germigny verlaten, gaat de route verder over een mooie veldpad door het open veld.
Waar dat veldpad uitkomt op een asfaltweg, geeft de rood-witte route van de GR aan dat we linksaf zouden moeten gaan, maar de pelgrimsgids van Lepère laat op de kaart zien dat onze pelgrimsroute rechtsaf gaat, afdalend in de richting van de Loire, dus die route volgen we.
Reeën bij Château de Saint-Aubin langs de Route du Champbon
De asfaltweg voert ons heuvelafwaarts naar de Route du Champbon, ofwel de D979. Die weg moeten we zuidwaarts volgen, maar dat hoeft gelukkig niet over deze drukke verkeersweg. Er loopt namelijk een langeafstandsfietspad langs deze D979, en dat is de route die wij dienen te volgen, conform de wandelgids.
Dit fietspad loopt langs het landgoed van Château de Saint-Aubin. Tussen het fietspad en het landgoed is een enorm lange en hoge muur gebouwd, die alle zicht op het château ontneemt. Door twee kleine hekwerken in die muur heen kunnen we iets van de gevel gewaar worden, maar ook de bomen verhullen het château, waar we dus nauwelijks iets van zien.
Wat we wel zien, zijn twee reeën, die in de verte op en langs het fietspad lopen. Het lijkt erop dat ze van het landgoed komen, maar de plek terug door het hekwerk niet kunnen vinden, en dat ze ook niet de D979 over durven te steken, omdat daar zo vaak een auto passeert.
Als ze ons zien, zit er voor hen niets anders op dan door de berm en over het fietspad vóór ons uit te rennen, totdat ze op een gegeven moment voorbij het landgoed linksaf het ruige veld in kunnen vluchten, waar we ze even later zien staan en lopen tussen het hoog opgeschoten gras.
Pauze met regen in Saint-Aubin-sur-Loire
We blijven het fietspad volgen naar Saint-Aubin-sur-Loire, dat we binnenwandelen ter hoogte van een vroeger overwegstation.
Dit stationsgebouwtje huisvest momenteel een keurig verzorgde toilet-unit, waar passerende langeafstandswandelaars en langeafstandsfietser tijdens hun etappe naar hartenlust gebruik van kunnen maken, hetgeen ook wij doen.
Vanwege het overstekende dak kunnen we onze rugzakken tegen de muur zetten, waar ze dan droog blijven. Wij houden de regenkleding aan, en gaan daarin op een bankje zitten onder een grote boom bij het voormalige station. Daar houden we onze broodjes- met koffiepauze, terwijl de regendruppels vanuit de boom onophoudelijk om en over ons heen druppelen. Maar het gaat prima zo, dus we nemen even rustig de tijd voor deze pauze in de lichte regen.
Langs Maria naar een château
Als we klokslag twaalf uur Saint-Aubin-sur-Loire achter ons laten, horen we rechtsachter ons de kerkklokken van de dorpskerk luiden. Als we het dorp via de Rue Barraud achter ons laten, komen we langs een woning waarbij in de tuin aan de weg een klein Maria-kapelletje staat, met daarin een beeld van Maria met het kindje Jezus.
Ruim tien minuten later passeren we de boerderij van La Vèvre. Inmiddels is hier het asfalt al overgegaan in een halfverhard karrenspoor, stijgend en dalend door het golvende landschap.
Nog weer ruim een kwartier later komen we aan in het buurtschap Brosse, bestaande uit enkele bij elkaar gebouwde huizen.
Bij de uitgang van het gehucht staat een château langs de weg, dat vanaf de top een prachtig uitzicht heeft over de vallei aan de voorzijde.
Net buiten Brosse krijgen we dan al het zicht op Diou aan de Loire, waar we vandaag naar toe lopen.
Loire en lateraalkanaal bij Diou
Om 12:45 uur komen we na een lange, geleidelijke afdaling aan bij de rivierbrug over La Loire.
We steken direct de hier al brede rivier de Loire over.
Aan de overzijde moeten we in de bocht de doorgaande weg oversteken, omdat we daar over het wandel- en fietspad langs het lateraalkanaal van de Loire richting Diou moeten lopen.
Zo blijven we het asfaltpad langs dit Canal Lateral de la Loire volgen, totdat we ter hoogte van de Mairie van Diou langs de parkeerplaats lopen, waar wij vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.
Hier verlaten we de doorgaande pelgrimsroute om 13:10 uur, om dan door de regen eerst onze auto nog even voorbij te lopen, om onder een overkapping naast de Mairie onze lunchpauze te hebben. Hier kunnen we droog onze regenkleding uittrekken, en lunchen.
Op het moment dat we klaar zijn met lunchen, is het droog geworden, en lopen we naar de auto, waarna we terugrijden naar Bourbon-Lancy om onze fietsen daar af te halen.
Het blijft droog, en naarmate we dichter bij onze camping in Saint-Prix/Beaulieu komen, breekt de zon steeds meer door, en wordt het aangenaam zonnig weer.
En ook de rest van de dag blijft het mooi weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten