Pelgrimsroute van Sevilla (S) naar Santiago de Compostela (S)
Vía de la Plata van Sevilla naar Astorga
Van Mérida naar Aljucén
Maandag 31 maart 2025 – 16,2 km.
Dag 11: 211,8 – 228,0 km.
 |
| Bij het standbeeld van Sint-Jacobus in Aljucén |
Spaanse Vía de la Plata
Vanuit het zuiden van Spanje lopen verschillende Spaanse pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela.
Eén van die aanlooproutes die Durkje en ik in 2024 richting Santiago de Compostela al liepen, is de zogenoemde ‘Camino Mozárabe’, die begint in Almería, en dan ongeveer 630 kilometer noordwestelijker eindigt in Merída, waar de Camino Mozárabe aansluit op de ‘Vía de la Plata’, die bij Astorga in het noorden van Spanje aansluit op de Camino Franchés, richting Santiago de Compostela.
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om dit jaar (2025) te beginnen met de Vía de la Plata, ook vanuit het zuiden van Spanje, en ook richting Santiago de Compostela. De ‘Vía de la Plata’ is de ongeveer 680 kilometer lange pelgrimstocht van Sevilla naar Astorga.
Vandaag lopen we daarvan onze 11e etappe, over een afstand van 16,2 kilometer, van Mérida naar Aljucén. We stijgen daarbij van ongeveer 208 naar 270 meter hoogte.
Vertrek vanuit het Hotel Rambla Emérita in Mérida
Om 7:30 uur gaat onze wekker af in Hotel Rambla Emérita in Mérida, waar wij vannacht hebben overnacht. Voor zover ons bekend, waren er naast ons geen andere pelgrims die hier hebben overnacht.
Om 8:00 uur ontbijten we in onze hotelkamer, en ook ons lunchpakket voor onderweg maken we dan in de hotelkamer van onze boodschappen van gisteren gereed voor vandaag.
Om 8:30 uur verlaten we onze comfortabele driepersoons hotelkamer.
We lopen vanuit het hotel eerst naar het Plaza de España .
Daar vanaf dalen we naar de Plaza Roma, waar we de doorgaande route hervatten bij de Puente Romano.
Parallel aan de Río Guardiana passeren we de pelgrimsherberg van Mérida.
Na het oversteken van een kanaal lopen we recht af op de Acueducto de los Milagros.
Dit is het aquaduct dat is gebouwd door de Romeinen, toen zij nog heer en meester waren in deze stad.
Dit aquaduct haalde het water van zo’n tien kilometer afstand naar de stad, kortom een bouwprestatie van formaat.
Straks zullen we het stuwmeer zien, vanwaar de Romeinen indertijd het water naar deze stad haalden.
Embalse de Proserpina
Bij een grote rotonde laten we de stedelijke bebouwing achter ons en gaan we over het brede fietspad van de Avenida del Lago op stap naar het stuwmeer. We ontmoeten op dit stuk ook twee oudere pelgrimerende dames die samen lopen, en we worden ingehaald door een jonge, snel wandelende Spaanse pelgrim.
Na de nodige klim krijgen we rond 10:00 uur het prachtige uitzicht over het stuwmeer, het Embalse de Proserpina.
Een kwartier later staan we op de oever van dit stuwmeer.
Dan gaan we links om het stuwmeer, waarbij we op een gegeven moment links in de diepte de voormalige nederzetting van Presa Romana de Proserpina zien liggen.
Een ooievaar heeft een nestplaats gebouwd in deze nederzetting.
Hier staat trouwens ook een informatiepaneel, waarop wordt uitgelegd hoe de Romeinen indertijd met de nodige bouwtechniek erin slaagden om het water vanuit dit stuwmeer met een heel licht verval over een afstand van zo’n tien kilometer te laten stromen naar de stad Mérida.
We vervolgen onze route langs de met grote stenen gebouwde dam van de stuwdam.
Hier en daar zitten sportvissers te vissen.
Verderop gaat het pad dichter en lager langs de oever van het stuwmeer.
Over asfalt naar de volgende afslag
Aan de noordzijde van het stuwmeer gaan we een stille asfaltweg op.
Links van deze weg bevinden zich ook enkele weilanden, waarin onder andere zwarte koeien grazen.
Rechts van de weg ligt een lager gebied, waardoor het vanuit de heuvels komende water door een rustig beekje stroomt, in de richting van het stuwmeer.
Aan de stand van de zon & schaduw kunnen we zien dat we even wegdraaien in zuidoostelijke richting, en dat moet natuurlijk niet al te lang duren, want we gaan hoofdzakelijk in noordelijke richting.
Daar zien we ook de Italiaanse pelgrim Rosanne vóór ons lopen. We komen steeds dichter bij haar, maar halen haar niet in. Dan draait de route haaks links in noordelijke richting, waar we de asfaltweg moeten verlaten om een zandachtig pad de heuvel in te nemen. Maar we zien dat Rosanne deze afslag voorbij is gelopen, en aangezien we zeker weten en kunnen zien aan de pijlen dat we hier af moeten slaan, roepen we Rosanne, en lukt het ons om haar net op tijd terug te roepen naar deze afslag. Dan volgt Rosanne ons de heuvels in.
Door een kleurrijke en geurende Dehesa del Toril
Nu volgt een schitterend deel van deze etappe.
De route gaat nu door een landschap waarin de gele brem heerlijk geurend volop in bloei staat.
Hier en daar is het pad nogal rotsachtig, waarbij we over grote rotsblokken de heuvel op lopen.
Maar er zijn zeker ook nog hele drassige delen bij, waar we over enkele bypasses moeten lopen om met droge schoenen en sokken voorwaarts te kunnen gaan. Op één van die plekken is een doorwaadbare plaats met stapstenen, maar hier staat het water zo laag dat we wel met onze wandelschoenen door het flinterdunne laagje water heen kunnen lopen.
Dit is de Dehese del Toril waar we doorheen wandelen. Links van het pad op een weiland graast een grote kudde schapen.
Het zou niet ver meer moeten zijn naar het volgende dorp, dus we besluiten daar onze lunchpauze te nemen. En dan om 12:00 uur – klokslag van de plaatselijke kerkklok – krijgen we Carrascalejo in zicht.
Lunchpauze in Carrascalejo
Op een tamelijke landelijke wijze wandelen we het dorpje Carrascalejo binnen.
Al snel komen we langs de enorme Iglesia Nuestra Senora de la Consolación y el Camino de Santiago.
Verderop zien we een abri staan, waarin we heerlijk uit de wind en uit de zon kunnen lunchen. Daarin nemen we plaats voor onze broodjeslunch.
Het is vandaag stralend mooi weer, met een helderblauwe lucht, en een heerlijke wandeltemperatuur van zo’n 20 graden Celsius met een aangenaam verfrissend windje.
Na deze pauze lopen we langs een standbeeld van een jonge vrouw met een waterkruik en een emmer het dorp weer uit.
Daar passeren we ook het etappebord van de etappe van vandaag.
Iets lager komen we dan langs de gemeentelijke herberg, waar je als pelgrim zou kunnen overnachten. Naast de herberg staat een bar, die vanmiddag vanaf 13:00 uur open zal gaan, waar de hier verblijvende pelgrims dan hoogstwaarschijnlijk dankbaar gebruik van gaan maken.
Waar je het veld weer in gaat, staat een hoog wegkruis, met daarop de afbeelding van het zwaardkruis, het teken van de Orde van Santiago.
Op en neer naar Aljucén
We laten het dorp achter ons, en gaan weer over een behoorlijke afstand omhoog. Direct daarna gaat het weer naar beneden, want we moeten door een viaduct onder de autosnelweg A-66 door.
En dan gaat het wederom fiks omhoog, totdat we boven op de pas voor het eerst zicht krijgen op de plaats Aljucén, waar we vandaag naar toe lopen.
Wat vooral opvalt als je de bebouwde kom van Aljucén binnen komt, is het grote standbeeld van Santiago, gedecoreerd met het rode zwaardkruis en de plaatsnaam achter zich.
Langs dit mooie beeld wandelen we de bebouwde kom van Aljucén binnen.
In het dorp lopen we recht af op een grote muurschildering voor pelgrims.
En in het wegdek zie ik een gele caminopijl als richtingwijzer.
Op de linkerzijde van de muurschildering zie je het lokale landschap, een Jacobsschelp en een beek met stapstenen.
En op de rechterzijde van de halfronde muurschildering zien we twee Jacobusfiguren, allerlei pelgrimssymbolen en een wegkruis met een zwaardkruis, lokale flora, en helemaal rechts een Jacobsschelp.
Bij de afbeelding van Jacobus als apostel staat dat het vanaf hier nog 740 kilometer is naar Santiago de Compostela.
Links van deze muurgraffity-wand staat het gemeentehuis. We gaan daar naar binnen en krijgen vlot een gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten.
Iglesia de Nuestra Senora de la Consolación
In het wegdek zien we ook nog het mozaïek van een Jacobsschelp.
Dan lopen we in de richting van de dorpskerk. Bij de opgang naar de kerk hangt het etappebord van onze etappe van morgen.
In de speeltuin erachter staat een stenen pilaar waaraan een zwaardkruis is bevestigd.
De kerkdeur staat open, dus we lopen door de speeltuin naar de grote dorpskerk, de Iglesia de Nuestra Senora de la Consolación, die gewijd is aan de heilige Andreas.
Binnen zien we dat het kerkraam van het torengebouw onder andere de afbeelding van een Jacobsschelp heeft.
In het koor van de kerk zit een nis, waarin twee engelen zichtbaar zijn tegen de warmrode kleuren van de verlichte stof waarmee de nis is bekleed.
Diverse heiligen worden afgebeeld aan de muren van het schip van deze kerk.
Verder is het een tamelijk eenvoudig gedecoreerde kerk.
Casa Rural de la Plata
Weer buiten gekomen, lopende naar onze overnachtingsaccommodatie, ontmoeten we de Zuid-Koreaanse pelgrim Kim op straat. We hebben hem enkele dagen al niet meer gezien, maar hij is dus ook rustig doorgegaan in de etappes die wij eveneens hebben gelopen. Hij vertelt dat de Britse pelgrims Kitty & John ook al zijn gearriveerd, en in de accommodatie zijn waarin wij ook overnachten.
We gaan het winkeltje binnen naast Casa Rural de la Plata. Daar checken we voor 50 euro in voor onze tweepersoonskamer in deze herberg. We krijgen een stempel in onze pelgrimspaspoorten, kopen hier de eerste boodschappen voor vanmiddag en morgen, en dan brengt de eigenaresse ons naar het huis naast de winkel. Ze toont ons de royale gemeenschappelijke voorzieningen en onze kamer.
Dit is hier super mooi gemaakt voor de gasten, overduidelijk in Ikea-stijl, en alles keurig qua verzorging, met een hele royale en lichte kamer met prachtig uitzicht op de kerk en op de heuvels in de verte.
We kunnen gebruik maken van de wasmachine, en buiten hangen waslijnen in de zon, dus dat is ook helemaal mooi zo. We hebben in de afgelopen dagen al enkele mooie accommodaties voor pelgrims gehad, maar dit is tot nu toe zeker de mooiste.
Vanavond is het winkeltje weer open, dus dan kunnen we onze laatste boodschappen voor morgen halen, en verder is er een bar-café en een hotel-restaurant met thermen in Romeinse stijl in dit dorp, dus het ziet er naar uit dat we hier vanavond ook wel ergens een warme maaltijd kunnen krijgen. Dat zien we later vandaag dan nog wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten