Drenthepad van Ansen naar Diever

Donderdag 6 januari 2022
  

Bij het Finse Meertje ofwel Het Gat van Berend Boer op het Uffelterzand

Wandelen door Nationale Parken

In 1996 publiceerde Nivon Natuurvrienden Nederland haar wandelgids van het Drenthepad, dat deel uitmaakt van het landelijk netwerk van doorgaande, meerdaagse wandelroutes in Nederland. In 2021 kreeg ik voor mijn verjaardag van onze kinderen onder andere de routegids van dit pad, in de 6e druk van 2019. Dit Drenthepad is een zogenoemd Streekpad, nummer 6, waarmee je het oer-Drenthe ontdekt, al wandelend door Drenthes Nationale Parken en door het Geopark, op het oudste naoorlogse langeafstandswandelpad van Nederland. Het is een pad om te genieten van Drenthe, over paden en wegen, langs akkers en weiden, door bossen en over heide, over het zand en door het veen. In Geopark De Hondsrug maak je kennis met de prehistorie van de provincie Drenthe. Onderweg ervaar je de rust en ruimte van deze mooie provincie.

• Nadat je bent vertrokken uit Beilen, kom je al snel in één van de mooiste natuurgebieden, om daar de uitgestrektheid van het Nationaal Park Dwingelderveld te ervaren. 
• Via Havelte, door het Holtingerzand en door Diever kom je in het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Uitgestrekte bossen, heide en stuifduinen laten je genieten van Drenthe op zijn mooist. 
• Tussen Leek en Eelde (in de Drents-Groningse Wolden) beleef je de Onlanden en voert het Drenthepad je langs schitterende landgoederen. 
• Je betreedt het Nationaal Park Drentsche Aa; een gebied dat als stroomdal is opgebouwd uit tientallen diepjes, stroompjes en romantisch kronkelende beken, in een landschap van heide, kleurrijke hooilanden en esdorpen.  
• Al snel kom je daarna in het UNESCO-Geopark. Op de Hondsrug wandel je door de Strubben en het Kniphorstbosch op het oostelijk deel van het Drenthepad. De route voert hier door het ‘Pompeï van Drenthe’: het enige archeologische reservaat van Nederland. met grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen. De route leidt je over de Hondsrug langs grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen naar het grootste hunebed van Nederland in Borger en je komt langs het Hunebed-centrum. 

Onderweg op het Drenthepad maak je ook kennis met Pingo-ruïnes, ontstaan in de laatste ijstijd. 

Kortom, dit is een langeafstandswandeling door het ontstaan van het gebied, van de provincie Drenthe.

Drenthepad in 58 etappes

Het Drenthepad bestaat uit 58 afzonderlijke etappes, welke allemaal omschreven zijn de wandelgids, met daarin veel informatie over de route en over wetenswaardigheden onderweg. De kortste etappe is 2,5 kilometer en de langste etappe is 7,5 km. Tussen Beilen (start) en Beilen (finish) kun je zelf de lengte van elke dag-etappe bepalen.

Achtereenvolgens loop je:

• 32,5 kilometer door het Dwingelderveld;
• 19 km over de Havelterberg;
• 20,5 km door het Drents-Friese Wold;
• 20,5 km door het Fochteloërveen en Veenhuizen;
• 31 kilometer door Noord-Drentse esdorpen;
• 17,5 km door de Drents-Groningse Wolden;
• 33,5 km door de Drentse Aa;
• 57 km over de Hondsrug;
• 35,5 km door Zuid-Drentse esdorpen;
• 62 km door het Hart van Drenthe.

 

Dwingelderveld en Havelterberg

Nu wij afgelopen maandag het Groot-Frieslandpad hebben afgesloten, beginnen we vandaag aan dit nieuwe wandelproject van het Drenthepad. Aanvankelijk was het de bedoeling om te beginnen met de eerste vijf etappes vanuit Beilen, de startplek van het pad. De derde en vierde etappe gaan over de Dwingeloosche Heide. Natuurmonumenten heeft echter het fietspad de Benderse - dat dit heideveld doorkruist - tijdelijk afgesloten in verband met grootschalig onderhoud, hetgeen betekent dat we een groot deel van de eerste vijf etappes niet zouden kunnen lopen. Daarom hebben we er gisteravond voor gekozen om deze eerste vijf etappes in later instantie te gaan lopen, en vandaag het Drenthepad te beginnen met de etappes 6 tot en met 9. 

De 6e etappe is de laatste door het Dwingelderveld en de 7e tot met de 9e etappe zijn alle drie etappes over de Havelterberg. De totale afstand van de vier etappes die we vandaag wandelen, is 24,5 kilometer. We beginnen in Stroovledder en lopen vandaag naar Diever.

   

Van Stroovledder naar Uffelte

Met beide auto's rijden we om 8:20 uur van Feinsum naar Diever. Thuis is het twee graden boven nul, maar naarmate we verder naar het zuiden rijden, daalt de temperatuur naar twee graden onder nul. Ten zuiden van Drachten - waar de temperatuur beneden het vriespunt ligt - is het aanzien van het landschap winters, met een dunne laag rijp over velden en akkers.

Vanuit Diever rijden we met de andere auto naar Stroovledder, waar we de auto achterlaten, want dit is het startpunt van vandaag.  

Vanaf startpunt Stroovledder, bij boerderij De Dollard, gaan we om 10:00 uur de zandweg van de Kattemade op. De toplaag van dit zandpad is nog licht bevroren. Als we een voetstap op de toplaag van het zand zetten, voel je heel even de weerstand van de bevroren bovenste laag, en dan zak je een eindje door die bevroren zandkorst heen, om vaste grond te krijgen op de niet bevroren zandgrond. 

Verderop op de Koematenweg - ook een zandpad - geldt hetzelfde. De waterplassen in het zandpad zijn bevroren. Ze zijn bedekt met een heel dun laagje ijs, waar soms ook al geen water meer onder ligt. Het ijs vertoont prachtig decoratieve vormen. In Fryslân noemen we dit ultradunne ijs ook wel 'bomiis'. Enkele foto's die ik op dit zandpad van die mooie ijspatronen heb gemaakt, staan in dit verslag tussen de teksten. 'Bomiis' is een mooie illustratie van iets wat niet is gemaakt, maar dat is ontstaan.

Door de Anser Hooilanden lopen we vanaf Hooge Stukken over de Madeweg en de Mandematenweg naar een bosperceel. Dat bosje doorkruisen we over drassige bospaden. Op de Reestweg vind ik tussen de balken van een bankje een wit doosje, met daarin een klein maar fijn kunstwerkje van speksteen, waarschijnlijk achtergelaten door de maker, voor de oplettende passant. Een soort 'happy stone', maar dan anders.

We steken de Oude Vaart over, en komen dan aan bij de Drentse Hoofdvaart bij Uffelte.

Van Uffelte naar Holtingerzand

Via de 1e Uffelter Brug steken we de Drentsche Hoofdvaart over, en dan proberen we een kop 'coffee to go' te scoren bij het wegrestaurant aan de overzijde van de vaart. Het bordje 'Open' hangt bij de ingang, en je wordt gewezen op de 'Bel'. Maar de deur is gesloten en er is geen bel, dus koffiedrinken zal hier niet lukken. 

Daarom lopen we door, de Dorpsstraat in. Aan het begin van de Dorpsstraat zijn drie rietdekkers aan het werk om de rieten kap van het voorhuis van een oude boerderij met riet te dekken. We raken in gesprek met de eigenaar van het rietdekkersbedrijf, die verguld is met het schitterend zonnige winterweer van vandaag. Gisteren kon hij vanwege het slechte weer geen buitenwerk doen, maar vandaag is het met z'n drieën alle hens aan dek om al werkend te profiteren van het uniek mooie winterweer van vandaag.

Bij Herberg De Roskam in Uffelte vragen we de eigenaar of we een kop 'koffie to go' kunnen kopen en of we even op zijn houten bank buiten mogen pauzeren. Het tamelijk cynische taalgebruik van de eigenaar maakt ons wel duidelijk dat deze horeca-uitbater het waarschijnlijk erg moeilijk heeft met de huidige Corona-beperkingen die op zijn bedrijfsvoering momenteel van toepassing zijn. Sneu voor ons, maar tragisch en erger voor deze uitbater.

We blijven de lange Dorpsstraat volgen, totdat we bij het Westeinde het bos van het Uffelterzand in gaan. In het bos passeren we het Finse Meertje, ook wel Het Gat van Berend Boer genoemd. 

Langs de Studentenkampweg tussen de schaapskooi en de prehistorische grafheuvels zien we in de ondergrond nog de staven van het voormalige smalspoor dat hier vroeger waarschijnlijk in de turfwinning werd gebruikt.

Nadat we enkele oude en gerestaureerde grafheuvels hebben gepasseerd vinden we aan het eind van het Leemkuilpad een bank. De hagelstenen - die we ook rondom ons op de bosbodem al zagen - liggen hier ook nog op de zitbank, dus die vegen we eraf en dan nemen we plaats op deze houten bank, om hier volop in de zachtwarme winterzon te genieten van onze koffiepauze met een broodje en onze in de thermoskan meegenomen koffie. Wat een weldaad om zo heerlijk vol in het zonlicht even uit te rusten van de eerste (ongeveer) tien kilometers.

Van Holtingerzand naar Oosterzand

Over een drassig bospad gaan het daarna verder naar de Havelterberg. Bij Het Hunehuis buigen we af naar het noorden, om dan het militair oefenterrein op het uitgestrekte heideveld van Havelte Oost op te gaan. Op een kruising van twee zandpaden zitten de twee jonge moeders even te rusten, die ons zojuist tijdens onze koffiepauze passeerden, beiden een baby in een draagzak, de één op de buik en de ander op de rug.

Langs een fietspaadje richting Westerzand ligt ook een heel dun laagje ijs op de greppels. Door het ijspatroon heen kun je de onder water staande grassen in de greppel met prachtige geel-groene kleurschakeringen zien, door het volle zonlicht dat door het flinterdunne ijslaagje heen schijnt. Ook hier weer - net zoals eerder bij het bomiis - niet door mensen gemaakt, maar ontstaan door een combinatie van natuur-elementen.

Op het Holtingerveld wandelen we over een schaduwrijk asfaltpaadje - bedekt met hagel - het bos van het Westerzand in. Verderop passeren we het veenmeertje Meeuwenkolonie, waar we overigens geen meeuw aantreffen. Wel zien we aan de overzijde van de Studentenkampweg een kudde Schotse Hooglanders grazen langs de bosrand.

Dieper gaan we dit bosperceel van het natuurreservaat Holtingerveld in. Even later wandelen we om een aaneenschakeling van twee andere veenmeren heen, het Brandeveen, gegraven in de verveningstijd, toen hier turf werd gewonnen om als fossiele brandstof te dienen. 

Zo lopen we over van het Westerzand in het Oosterzand, het oostelijke bosperceel van het Holtingerveld. Waar we even later het Oosterzand-bosperceel over het Wittelterveldpad verlaten, vinden we nabij een Rustpunt een bankje, waarop we om 14:00 uur plaatsnemen voor onze lunchpauze. 

Van Oosterzand naar Diever

We hebben nu 18 kilometer afgelegd, en dus nog 6,5 kilometer te gaan tot in Diever. 

De route gaat verder over De Broeken. Over een zandpad draaien we achter een boerderij langs, om dan ten zuiden van Wittelte over veldpaden langs boomsingels naar de Wittelterweg te lopen. Bij het voormalige tolhuis gaan we de onverharde Tolhuisweg op, om zo van de Witte Heuvel in de richting van de Oosteresch te lopen. 

Over de stijgende Meester Boerweg gaan we de hoger gelegen es van Oosteresch op. Over een smal schouwpad tussen een sloot en en boomsingel maken we de oversteek van de Meester Boerweg naar de Holtenweg. Zo langzamerhand verliest de zon haar kracht, en wordt het al weer een beetje kouder, ook omdat de wind iets aan kracht wint.

Vanaf nu blijven we voortdurend de Holterweg volgen, totdat we bij het buurtschap Oldendiever het dorp Diever binnenwandelen. 

Over Het Bulte lopen we op de Kloosterstraat zo de dorpskom van Diever binnen. Deze Kloosterstraat blijven we volgen, totdat we arriveren op de Brink van Diever. Op de Brink maken we nog een rondje om de eeuwenoude Sint-Pancratiuskerk, en daar kopen we bij de plaatselijke bakker nog iets lekkers om dat mee te nemen naar Westerbork, waar we bij het gezin van Baukje & Rauke nog even gaan koffiedrinken, alvorens we met onze logé Elwin weer naar Feinsum rijden.

Deze 6e tot en met 9e etappe van het Drenthepad waren voor ons de eerste wandeling op dat Drenthepad, en wij kunnen stellen dat de combinatie van deze prachtige route met het fantastische winterzonnige weer deze dag als een buitengewoon mooie wandeldag heeft gemaakt.