 |
| Bij de Kapittelkerk Notre Dame van Huy aan de Maas |
De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 26, over het traject van het Belgische Villers Le Temple naar Huy.
Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Via Mosana van Villers Le Temple naar Huy
Zaterdag 4 augustus 2007 – 12,4 km.
Dag 26: 576,6 – 589 km
Late start in Villers Le Temple
Vandaag is de tweede wandeldag in een serie van vier opeenvolgende.
We rijden na het ontbijt op de camping eerst met de auto van Hony-Esneux naar de Maasstad Huy.
Daar parkeren we onze auto bij het treinstation.
We arrangeren vóór het station een taxi, die ons voor 24 euro van Huy naar Villers Le Temple brengt.
In Villers Le Temple drinken we eerst even een kop koffie op het terras van het café, waar we gisteren onze wandeldag afsloten.
Omdat we vandaag niet zo ver hoeven te lopen, starten we later dan te doen gebruikelijk.
Om 11:30 uur vertrekken we voor de wandeldag naar Huy.
We starten bij de Sint-Pieterskerk en wandelen dan langs de kasteelmuur en de toren van dit oude kasteel.
Als we dan rechtsaf gaan in de richting van Les Marlières, passeren we binnen de bebouwde kom van Villers Le Temple nóg een kerk met burchtwoning.
Beek en bos
Daarna gaan we over de beek van Le Font, passeren we de molen van Neufmoulin en steken we ook de beek van Neufmoulin over.
Dan vervolgen we onze weg stijgend, totdat we arriveren in het dorpje Outrelouxhe.
Vanaf hier wandelen we naar en door Ferée, een gehucht onder de rook van het dorp Strée.
Daarna arriveren al vrij snel in het dorpje Les Gottes.
Vanaf een driesprong in het dorp zien we de kerk van Les Gottes een eindje verderop staan.
We passeren aan de rand van de bebouwde kom nog de agrarische school en gaan dan tussen de velden door in de richting van het Bois de Tihange.
Langs de bosrand lopen we in westelijke richting, meestal vol in de zon, maar af en toe met enige schaduw van overhangende bomen.
Op het pad liggen her en der rijpe, uit de bomen gevallen hazelnoten en tegen de bosrand vinden we veel bramen.
Boerderij en kasteel
Eerst passeren we dan de boerderij van Gée.
Deze boerderij heeft een monumentale toegangspoort met een klokkentorentje, en in de gevel de wapens van priester Ponty de Pontillas.
We maken van deze toegangspoort een foto, maar worden er dan direct al door twee grote loslopende honden op gewezen dat we ons toch eigenlijk op hun erf bevinden.
De beide honden posteren zich bij de ingang van de oprit om zich ervan te vergewissen dat we het boerderijterrein verlaten.
Enige meters verder aan de andere kant van de zandweg, passeren we dan de oprijlaan van het tussen de bomen liggende rode kasteel van La Motte.
Dit Chateau de la Motte en Gée is gebouwd in de 19e eeuw en vervangt een 17e eeuws kasteel.
Kernenergie uit Tihange
Verderop wijkt de bosrand in noordelijke richting enkele honderden meters.
Op de hierdoor ontstane open plek is tegen de bosrand een belangrijk en groot transformatorstation gebouwd, die de stroom krijgt van de aan de Maas liggende kerncentrale van Tihange, vlakbij Huy.
Na nog weer een stukje gelopen te hebben, steken we de verkeersweg van Tihange naar Stréé over en komen dan nogmaals door een stukje van het bos van Tihange.
Vlak voordat we bij het dorp La Sarte arriveren, kunnen we over een groep roodbont vee heen en tussen de bomen door in het Maasdal verderop de drie grote schoorstenen van de kerncentrale van Tihange zien.
Als we de verkeersweg van Strée naar Huy zijn overgestoken, gaan we in noordwestelijke richting verder op weg naar de stad Huy.
Over vluchtelingen en pelgrims
We pauzeren dan eerst even bij het pretpark met speeltuin van La Sarte.
Dan arriveren we al snel bij de kerk van het oude Dominicanenklooster van La Sarte.
De parkeerplaats van het vandaag drukbezochte recreatiepark ligt aan de voet van de toren van deze kerk Notre Dame de la Sarte.
De kerk is gebouwd in 1624-1628, kreeg er in 1860 een Dominicanenklooster bij en werd in het begin van de 20e eeuw vergroot met een ver in de omtrek zichtbare in 1928 gebouwde hoge toren, de zogenaamde Phare de Notre Dame.
Eén van de Dominicaanse paters – Dominique Pire – kreeg in 1958 de Nobelprijs voor de Vrede, omdat hij de wereldbeweging voor het vluchtelingenwerk stichtte.
In de kerk bevinden zich veel pelgrimssouvenirs, waaronder ook Turkse vaandels van de belegering van Venetië in 1683.
Hoog in het koor van de kerk zien we een 15e eeuws beeldje van de Zittende Onze Lieve Vrouw.
Dit beeld werd in 1656 opnieuw bekleed, waarbij het zijn huidige aanzien kreeg van de zogenaamde Madonna, op zijn Spaans.
Bij de hoofdingang vinden we een wijwaterbak, vormgegeven in de vorm van een Jacobsschelp.
Chemin des Chapelles
Vanaf deze kerk gaat het steil naar beneden in de richting van Huy.
Op het wegdek is met grote regelmaat de plaatsnaam Huy geschilderd.
Wij dalen af langs de weg van de kapellen, de Chemin des Chapelles.
In de zeven 18e eeuwse kapelletjes zien we de reliëfbeelden van Geedst uit de 19e eeuw, samen de zeven stadiën verbeeldend, ofwel de Zeven Smarten van Maria.
We hadden voor deze afdaling echter ook kunnen kiezen voor de kabelbaan, die vanaf La Sarte afdaalt tot naar de noordelijke overzijde van de Maas in het centrum van Huy.
Op het moment dat wij afdalen, gaat de kabelbaangondel over ons heen.
Ook passeren we op deze kapellenweg de 18e en 19e eeuwse gebouwen van het kasteel van Grimomont, een kasteel dat al in de 15e eeuw in een document werd vermeld.
Kussen op zijn Frans
En dan komen we in het oude centrum van Huy aan.
Tussen de oude en hoge stadsmuren van de Rue des Frères Mineurs gaan we verder naar beneden.
Via het grote, gezellige stadsplein wandelen we nog even door de drukbezochte winkelstraat.
Daar worden we staande gehouden door twee tieners.
De jongen en het meisje vertellen ons in het Frans dat zij een taalstage volgen en in het kader van die taalcursus de opdracht hebben om winkelend publiek in de Franse taal te verzoeken om deel te nemen aan een korte opdracht, teneinde daarbij de benodigde punten te verdienen.
En de opdracht is dat één van ons een iets verderop zittende jongerenleidster een kusje zou moeten geven.
Durkje geeft de tieners direct te kennen dat ik dat wel zou willen doen, wat overigens ook geen straf was.
Na de jongedame gekust te hebben, krijgen de jongen en het meisje een punt op hun scorelijst aangetekend en scheiden onze wegen weer.
Het koor van de Kapittelkerk Notre Dame
Even later verlaten we het winkelcentrum bij de fonteinen tegenover het Grande Place.
Tenslotte wandelen we in de richting van de Maas, de rivier die de stad Huy doorsnijdt.
We komen dan uit bij de Kapittelkerk Notre Dame de Huy: een enorme kerk, waarvan het exterieur alleszins toe is aan een grote schoonmaak en restauratie.
Een groot deel staat daartoe ook al in de steigers.
We bezichtigen het interieur van deze kerk en genieten binnen van de repetitie van een jongerenkoor, dat onder begeleiding van een dirigent en enkele jonge muzikanten diverse liederen oefent, hetgeen mooi klinkt in deze grote kerkzaal.
Tenslotte verlaten we rond 16.00 uur de kerk en steken de brug over de Maas over.
Frietkot voor pelgrims
Bij het treinstation van Huy zoeken we de auto weer en rijden daarna naar onze camping in Hony-Esneux.
Daar is vanavond het zogenaamde frietkot open: een tot snackbar omgebouwde caravan, waarin de vader van de Nederlandse campingeigenares enkele malen per week de campinggasten verwent met onvervalste patat, frikandellen en kroketten.
Wij laten ons het eten goed smaken en kunnen met genoegen terugzien op een warme dag, waarop we in kalm tempo de 12,4 kilometer van vandaag hebben afgelegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten