Pelgrimeren is voor iedereen

Dinsdag 3 april 2018 

Samen beleef je meer op het Jabikspaad

Die moeilijke beslissing
Er wordt wel eens gezegd dat één van de moeilijkste beslissingen voor de pelgrim is om op weg te gaan. Tot dat besluit komen en dan ook nog de deur achter je dicht doen en vanuit Fryslân de duizenden kilometers lange pelgrimsroute volgen, doe je niet zomaar op een doordeweekse namiddag. Daar komt veel bij kijken, en het betekent nogal wat voor je leven en voor je naaste omgeving.

Zo kan het ook
Als je al het besluit hebt genomen om op bedevaart naar bijvoorbeeld Santiago de Compotela te gaan, zal ook een besluit moeten worden genomen over allerlei zaken, zoals: wanneer vertrek ik, welke route volg ik, ga ik alleen of met anderen samen, wat moet ik allemaal meenemen (wat je thuis laat, is meegenomen), wat moet ik vooraf allemaal regelen, en hoe ga ik pelgrimeren: lopen, op de fiets, te paard; en enkelen kiezen voor gemotoriseerd, middels electrische fiets, bromfiets, motor of auto.
Het kan allemaal, maar het kan ook nog anders!

Gewoon bijzonder
Er zijn meerdere voorbeelden bekend van pelgrims die hun pelgrimage op bijzondere wijze doen, soms ook met de onmisbare hulp van anderen.
Ik las het boek van de slechtziende pelgrim Robert van der Wolk, die het toch aandurfde om op pad te gaan.
In 2011 was ik bij een presentatie van de blinde pelgrim Bert Glorie, die met behulp van een stok werd begeleid door de ziende pelgrim André Brouwer.
En van televisiedocumentaires en van YouTube ken ik voorbeelden van pelgrims die het aandurven om in hun rolstoel de pelgrimstocht te doen. Stoer zijn de filmbeelden van de rolstoelers die samen met hun begeleider(s) - en op bijkans onmogelijke trajecten vaak ook met extra hulp van passerende andere pelgrims - toch volhouden, om uiteindelijk triomfantelijk en bovenal dankbaar bij de kathedraal van Santiago de Compostela aan te komen, na vele onvergetelijke kilometers en persoonlijke contacten.

Het kan wel
Aan dat alles moest ik aan het eind van vanmiddag denken toen ik vóór ons huis in Feinsum een groep pelgrimerende wandelaars en rolstoelers over de Hege Hearewei Feinsum zag naderen, waarna ze vrolijk over de slingerende Hege Hearewei het Jabikspaad vervolgden richting Stiens.
Bepakt met rugzakken, wandelschoenen aan en een enkeling zelfs met de Jacobsschelp op de rugzak.
Het zag er allemaal gezellig uit, en wat is het een pracht en waardevol dat zo'n samengestelde groep van rolstoelers samen met wandelaars deze fascinerende pelgrimsroute begaan.
Een mooi voorbeeld van kijken hoe iets wel kan, en bewijzen dát het ook echt kan; een schoolvoorbeeld voor al die weifelaars en twijfelaars, die ooit eens van plan waren om op pelgrimage te gaan, maar die het vaak ook tot hun eigen spijt tot op heden nog niet deden.

Your life-changing experience
Er zijn veel meer redenen te bedenken om het niet te gaan doen, maar wellicht hoef je maar één goede reden te bedenken om de knoop toch door te hakken, om vandaag of morgen het levensveranderende besluit te nemen om de pelgrimstocht wel te gaan ondernemen.
Als je dat moedige besluit eenmaal hebt genomen, zal er toch ook een oplossing komen voor alles wat moet worden gedaan om op weg te gaan, om te volharden tijdens de tocht, om op eigen wijze en op eigen tijd eens het magische stadsplein op te lopen, om dan na de eerste emoties de indrukwekkende kathedraal van Santiago de Compotela binnen te gaan.

Pelgrimeren, een 'life-changing experience'.