Pelgrimeren van Zuilichem naar Drunen

Woensdag 5 mei 2015 - Bevrijdingsdag

Aankomst bij de pont van Nederhemert-Noord naar Nederhemert Zuid

Pelgrimspad van Amsterdam naar Visé

Pelgrimspad Deel 1 van Amsterdam naar ’s-Hertogenbosch
Etappe van Zuilichem naar Drunen
Dinsdag 5 mei 2015 – 25,6 km.
Dag 7: 148,7 – 174,3 km

Nieuwe kloosters in ontwikkeling
Onze gastvrouw Margje brengt vanmorgen om 8.00 uur de picknickmand met ons ontbijt in de Pipowagen. De ontbijtbestanddelen zijn gedecoreerd met veldbloemen, zoals dat bij Bed & Breakfast ‘De Welldaad’ te doen gebruikelijk is, getuige het gastenboek. We spreken met haar over hun plannen om van De Welldaad een klooster te maken, een plek waar niemand wordt uitgesloten, een plek om tot rust en tot jezelf te komen. Dat de huidige locatie daartoe niet een stilteplek bij uitstek is, had het stel zelf ook al ervaren, dus ze zijn op zoek naar een alternatieve stille locatie, om daar hun klooster te ontwikkelen. We delen in dezen enkele ervaringen, omdat we in Fryslân ook bezig zijn met het ontwikkelen van het nieuwe klooster ‘Nijkleaster’. Margje belooft om ook eens bij Nijkleaster langs te komen, om iets van onze Friese initiatieven te zien en te ervaren.

Aalst en Drielsche Wetering
Na het ontbijt nemen we afscheid van onze gastvrouw, en dan gaan Durkje en ik om 8.40 uur weer op stap. Vandaag is de vierde etappe van onze wandelvijfdaagse. De tocht van vandaag loopt van Zuilichem naar Drunen, over een afstand van 25,6 kilometer. Omdat we ook nog wel ruim een kilometer door Drunen moeten lopen naar ons overnachtingsadres, is de bruto-afstand vandaag ongeveer 27 kilometer.

Als we de hoge Meidijk op klimmen, merken we direct dat het hard waait, maar wel met een tamelijk warme wind. We kunnen gewoon in een wandelshirt lopen; de trui kan dus direct al uit.

We lopen over deze dwarsdijk Meidijk en over de Maasdijk hoog langs Geerkamp, de Kraay en langs De Waarden naar de plaats Aalst. Voorbij Aalst lopen we eerst een eindje over de Eendenkade, maar daarna al spoedig door de hoog opgeschoten planten van het graspad langs de Drielsche Wetering. Het heeft gisteren de hele avond geregend, dus de begroeiing van dit graspad is nogal nat. Ondanks de natte begroeiing is het toch plezierig om dit graspad te volgen, want het pad ligt achter een dichte bosstrook, waardoor we nauwelijks last hebben van de straffe wind die over de polder waait.

Nederhemert-Noord

Op de Riemerstraat veranderen we van richting, naar Nederhemert-Noord. Door allerlei woonstraten doorkruisen we deze plaats, om uiteindelijk uit te komen bij de zeskante molen op de rivierdijk en bij de veerbootsteiger aan de Afgedamde Maas. Deze pont vaart niet op zondag, dus vandaag zou hij wel moeten varen. We hopen dat men hier Bevrijdingsdag niet beschouwt als zondagsdienst, want dan zou de oversteek niet doorgaan, en zouden we een eind moeten omlopen om onze route te vervolgen. Op de pont zien we geen veerbaas en geen passagiers, maar een eindje hoger op de wal staat een veerhuisje, waarin we de veerbaas vinden. Hij zet ons met de pont direct over de Afgedamde Maas,

Eiland van kasteel, schans en klooster

Aan de overzijde blijkt dat we nu de provincie Brabant binnenwandelen. Dan volgt een heel ander landschap, want we lopen ineens door een bosachtig landschap. Al spoedig blijkt dat we een oud landgoed met slotbos passeren, waarop Kasteel Nederhemert staat. We zijn nu in Nederhemert-Zuid, ook wel het ‘eiland’ genoemd, door de tamelijk geïsoleerde ligging tussen de Afgedamde en de Bergsche Maas.

Voorbij het kasteel is een horecagelegenheid met een speeltuintje. Op het door de zon volop beschenen terras is het al gezellig druk. We besluiten hier een koffiepauze te nemen, en raken daar al spoedig in gesprek met een ouder echtpaar, dat ook een enthousiast wandelstel is. We wisselen onze verschillende wandelervaringen uit.

Na deze koffiepauze wandelen we eerst over het bosgebied van de Oude Schans, ten zuiden van het kasteelterrein. Daarna lopen we nog langs het slotbos van het kasteel, en dan gaan we door naar het dorpje Bern. Hier heeft tot de Tachtigjarige Oorlog de Norbertijner Abdij van Bern gestaan. De Beeldenstorm betekende indertijd het eind van de bewoning en van het kloostergebouw.

Door de Bernsche Uiterwaard lopen we naar de pont waarmee we de Bergsche Maas oversteken.

Heusden

Over de Bakkersdam lopen we langs een langgerekt bedrijventerrein naar het prachtige stadje Heusden. Langs een bastion, een standerdmolen, de jachthaven, over de stadswal en door de Waterpoort lopen we naar de oude stadshaven, die nogal diep in het stadscentrum ligt. Op de Vismarkt - met het zicht op de Visbank - zoeken we een plekje op een terras, om daar even wat te eten en te drinken. Tot nu was het nog behoorlijk zonnig. We hebben nog maar enkele seconden enkele supergrote regendruppels over ons heen gekregen, maar nu begint het dan toch wat langer – zij het licht – te regenen. We krijgen een ander plekje op het terras, om weer droog te zitten.

Langs het Kommiezenhuis, over de Botermarkt, langs twee grote kerken en over het ruïneterrein van het voormalige kasteel van Heusden wandelen we naar de stadsrand van Heusden. Als we nog bovenop het bolwerk wandelen, begint het heel hard te waaien en te regenen, dus we doen snel de regenjassen aan, en zoeken vanwege de slagregen en het donderende onweer een droog en veilig heenkomen in een abri aan de rand van Heusden. Hier wachten we de hevige onweersbui af.

Zware regen en stormachtige wind

Als de hevige regen over gaat in lichte regen, durven we het aan om weer verder te gaan. Van Heusden lopen we naar Oud-Heusden. Voorbij Oud-Heusden steken we via een viaduct de autoweg van de N267 over. Als we langs de afrit naar beneden lopen, worden we in de open ruimte weer geconfronteerd met een hevige aanhoudende bui, met stormachtige wind. Gelukkig hebben we de regenjassen nog aan, maar onze wandelbroeken zijn aan de onderzijde in een ommezien kletsnat. Even gaan we samen achter een hele dikke boom staan, om te schuilen voor de slagregen en de harde wind.

Daarna gaan we de Kooilaan op, een fietspad van 2,5 kilometer dat grotendeels door het bos van Hooibroeken gaat. Die komt uit op de Zeedijk, die we nu moeten volgen tot aan de autosnelweg A59. Deze Zeedijk slingert door het landschap langs enkele grote en kleine Wielen. Op de momenten dat we zonder beschutting lopen, en waar de wind aanwakkert over het platte polderlandschap klimt de stormachtige wind bij de Zeedijk op, met als gevolg dat we af en toe bijna van de Zeedijk af worden geblazen. Maar we houden vol en komen ten zuiden van het dorpje Elshout uiteindelijk uit bij de A59.

Drunen

Aan de andere zijde van de A59 wandelen we Drunen binnen, de plaats die vandaag onze bestemming is. Ter hoogte van Drunen lopen we naar het verlengde van de Zeedijk, die wij zojuist ook volgden. Nu lopen we aan de voet van die oude zeedijk, met links van ons de nieuwbouwwijken van Drunen.

Op de plaats waar we het beste kunnen oversteken naar onze overnachtingsaccommodatie wandelen we Drunen in, om dan naar Bed & Breakfast ‘Bij de Duinen’ te gaan, waar we hartelijk worden ontvangen door onze gastvrouw Anja. Hier kunnen we ons genoeglijk installeren in onze kamer, en om vanavond uit eten te gaan in één van de restaurants ('De Zoete Kers') in het winkelcentrum van Drunen.