 |
| Taizéviering in de Sint-Vituskerk in Stiens |
Lof en lofzang gaan eeuwig door
Een serene sfeer hangt in de Sint-Vituskerk te Stiens als Durkje en ik vanavond de kerkzaal binnen lopen. We krijgen een orde van dienst en een kaars mee en lopen langs het verlichte doopvont naar het koor van de eeuwenoude dorpskerk. In een kring zitten ongeveer 25 deelnemers, die hier vanavond het Avondgebed volgens de liturgie van Taizé bijwonen.
Het thema van deze Taizé-viering is: 'Syn lof sil ivich bestean'. Dat lijken ware woorden te zijn, als je bedenkt dat hier in deze Stienser terpkerk de lofzang tot God en medemens al zo'n 700 jaar gaande wordt gehouden. En er is nog geen enkel teken dat die lofzang hier zal eindigen, dus ook wij hier in Stiens gaan voor Gods eeuwigheid.
Als de gedempte muziek van Taizé stil houdt, begint het avondgebed.
Meertalig & Stilte
Nadat iedereen welkom is geheten, zingen we achtereenvolgens drietalig het lied: "Laudate ..... alle volken .....loovje allegear de Hear"; gevolgd door het tweetalig zingen van: "In de Heer vind ik heel mijn sterkte, in mijn God de vreugdezang ..... Kristus dy't ús rêding brocht, op Jo betrou ik net om 'e nocht, ik freezje net, Jo ha om ús tocht".
Psalm 111 wordt wisselend met samenzang van een 'Alleluja' gelezen; en na deze lezing zingen we: "Beate voi poveri" (How blessed the poor in heart).
Na de bijbelse schriftlezing van de profeet Jesaja 42: 1-7 zingen we "U bent de bron van leven, U bent liefde, vuur en het licht. Kom tot ons Geest van liefde."
Dan volgt een moment van Stilte, van meditatie, van gebed, van inkeer, van stil zijn voor het aangezicht van God.
Ontsteek een vuur als alles duister is
De gesproken voorbeden worden afgewisseld met een gezongen Kyrië en eindigen met het 'Onze Vader'.
Dan geven we elkaar - in een inmiddels donker geworden kerkzaal - met onze eigen kaarsen het licht door, onderwijl repeterend zingend, het mooie lied: "Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft". Aansluitend zingen we enkele malen een belijdenis naar Augustinus: "Jezus, U bent het licht in ons leven: laat nimmer toe dat mijn duister tot mij spreekt; .... open mij voor Uw liefde, O Heer".
Afsluitend zingen we biddend eerst nog 'Dona nobis pacem cordium" (Geef ons vrede); en tenslotte het "Nada te turbe":
"Laat niets je verontrusten,
laat niets je beangstigen: Wie God heeft, ontbreekt niets.
God alleen is genoeg."
Ga heen met een stille zegenbede
Nu gaat de hoofdverlichting weer aan in de kerkzaal, en worden de kaarsen gedoofd.
We vertrekken in stilte; en wie dat wil, kan nog in de kerk blijven om te bidden.
De knielbankjes staan in het midden van de kring op een dik, warm vloerkleed.
Het wordt weer stil in de kerk; zachtjes klinkt Taizémuziek; en wie vertrekt krijgt goede woorden mee naar huis:
"De God van de liefde en de vrede zij altijd met ons".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten