Bospad in de Marke van Een |
Wandelen van West-Friesland (NL) naar Ostfriesland (D)
Stichting Wandelnet publiceerde in het jaar 2016 de wandelgids van het ‘Groot-Frieslandpad’, inmiddels bekend als ‘Lange-Afstand-Wandelpad 14’. Dit wandelpad begint in het Nederlandse Bergen aan Zee en eindigt in het Duitse Leer. De lengte van dit wandelpad is 362 kilometer.
De subtitel van deze wandelgids luidt ‘Wandelen van West- naar Ostfriesland’.
Het Groot-Frieslandpad loopt door de Nederlandse provincies Noord-Holland, Fryslân. Drenthe en Groningen, en loopt vanaf de Nederlands-Duitse grens door de Duitse plaatsen Papenburg en Weener naar Leer.
De wandelgids heeft deze lange route opgeknipt in de volgende zeven regio’s: Noord-Kennemerland (19,8 km), West-Friesland (71,3 km), Súdwest-Fryslân (70,7 km), Opsterland (62,3 km), Kop van Drenthe (49,4 km), Veenkoloniën & Westerwolde (49,7 km) en Ostfriesland (39,1 km).
Van Opsterland naar de Kop van Drenthe
Vorige week arriveerden we in Klein Groningen, dus daar begint vanmorgen onze volgende etappe op het Groot-Frieslandpad. Vandaag gaan we de derde en laatste etappe lopen door Opsterland, en alvast een eerste traject in de Kop van Drenthe; totaal over 28,9 kilometer, van Klein Groningen naar Norg.
Durkje en ik vertrekken vanmorgen om 7:50 uur met beide auto's vanuit Feinsum. Het is bewolkt en de temperatuur is slechts 2 graden Celsius. De bewolking houdt vandaag de hele dag aan. Maar onderweg tussen Drachten en Wijnjewoude genieten we van de kleurrijke zonsopkomst recht vóór ons. We zien dan zelfs een klein stukje blauwe lucht, maar die is even later al weer helemaal weg, en die zien we ook niet weer terug vandaag. De temperatuur blijft hangen tussen de 2 en 4 graden Celsius, en de door Piet Paulusma vandaag voorzegde winterse buien komen vandaag inderdaad voorbij.
Wetterkâld
We krijgen vandaag regelmatig te maken met korte en lichte regenbuien, waarmee de paraplu nog net volstaat om redelijk droog te blijven tijdens die buien. De wind in de rug is niet hard, maar in combinatie met de lichte regen is de gevoelstemperatuur nogal laag. In Fryslân zeggen we dan ook wel dat het een 'wetterkâlde' dag is.
Eerst brengen we de ene auto naar de brink in Norg, om die auto bij de Sint-Margaretakerk op het eindpunt van vandaag daar achter te laten. Met de andere auto rijden we dan via Een weer terug naar Klein Groningen, waar we de auto parkeren aan de Opper Haudmare. Hier begint vandaag onze etappe om 9.25 uur.
Van Klein Groningen naar de Duurswouderheide
Vanuit Klein Groningen gaan we de Opperbuorren op, om verderop over de Loksleane naar het bosperceel aan de zuidwestzijde van de Duurswouderheide te gaan. Als we dit grootst overgebleven heideveld van Fryslân oversteken, regent het behoorlijk, dus we maken de komende kilometers gebruik van de paraplu om zo droog mogelijk voorwaarts te gaan. Halverwege het heidegebied komt ons een ander wandelstel tegemoet, ook met paraplu.
Over dit hele heideveld verspreid liggen enkele vennetjes, waarvan wordt vermoed dat het pingo-ruïnes zijn, die al zijn ontstaan in de IJstijd. Hier en daar grazen heideschapen in de regen op de Duurswouderheide.
Janssenstichting
Voorbij de Duurswouderheide volgen we eerst De Biskop, en later een veldpad langs een sloot. Via een smal bruggetje steken we de Biskopswyk over, en dan wandelen we door een klein bosperceel naar de Leidijk. Die steken we over, om dan aan de overzijde van de Leidijk naar het buurtschap Janssenstichting te wandelen.
Tot onze verrassing passeren we een bordje met het opschrift 'Pylgersrêstplak' (pelgrimsrustplek). Enkele tientallen meters verderop staan we dan vóór een huisje met het opschrift 'Maria ter Claesze'. Dit blijkt een oecumenisch communiteitshuis te zijn voor dienst en ontmoeting. Een plek van gastvrijheid. Naast het huisje staat de Mariakapel, een plaats van rust, persoonlijke ontmoeting en meditatie. De deur van de kapel is helaas afgesloten, en ook in de woning is geen teken van leven te ontdekken. Daarom gaan we door.
Voorbij dit buurtschap volgen een aantal mooie smalle veldpaden langs weilanden en bomenrijen.
Door een klein bosperceel verderop stroomt een waterloop. De brede sloot is gehekkeld en verderop zien we aan de overzijde een prachtig kleurenpalet van plantengroei langs de oever.
Haulerwijk
Even later steken we de Kruisweg over, om een eindje verderop het Haulerveld op te gaan. Dit natuurgebied gaat verderop over in het Blauwe Bos, dat we ook van west naar oost doorkruisen.
We zijn nu op weg naar Haulerwijk. Gisteravond hadden we op internet al gezien dat hier een horecagelegenheid is, waar we vandaag een koffiepauze kunnen houden. En inderdaad, Pand 1880 is geopend, en we kunnen in dit restaurant even heerlijk opwarmen met een warm pauzedrankje. Er zijn dan geen andere gasten, maar even later komen er nog twee andere stellen binnen.
We hebben nu zo ongeveer de helft van de etappe van vandaag achter de rug.
Na de pauze vervolgen we onze route eerst langs de Haulerwykster Voart, maar even later buigen we af naar het zuiden, om door een bosachtig parkgebied en Sportpark De Hichte naar de Scheidingsreed te lopen. Die volgen we tot aan de Haulerwykster Voart.
Over de Slinke lopen we in de richting van de Norgerweg. Daar steken we de Haulerwykster Voart over, om dan langs de Norgerweg een eind in de richting van Haulerwijk te lopen.
De grens over van Fryslân naar Drenthe
We hoeven echter niet helemaal terug naar Haulerwijk, maar maken over het karrenspoor van de Vennootswijk een doorsteek naar de Scheidingsweg. Die heeft niet voor niets deze straatnaam gekregen, want dit is namelijk de provinciegrens tussen Fryslân ten zuiden en Drenthe aan de noordzijde.
We volgen deze grensweg, en passeren in een bocht vlak vóór de Norgerweg de witte grenspaal Fryslân-Drenthe. Hier gaat de Norgerweg over in de Haulerwijksterweg, en hier wandelen we nu op het Groot-Frieslandpad voor het eerst de provincie Drenthe binnen.
Door de Marke van Een
De Haulerwijksterweg volgen we tot aan de zuidwestelijke punt van het bosgebied van de Marke van Een. Over mooie bospaden slingeren we voort door de Marke van Een.
Aan de andere zijde van het bos wandelen we het dorp Een binnen. Het is ondertussen al 14:30 uur, en een lunchpauze hebben we nog niet gehad, dus we gaan in Een op zoek naar een lunchplek. Die vinden we aan de andere zijde van Een op een picknickbank op het schoolplein van de plaatselijke basisschool.
Als onze lunchpauze ten einde loopt, begint het stevig te regenen, en schuilen voor de regen blijkt hier op het schoolplein niet mogelijk, dus we maken ons regen-gereed en vertrekken, om de laatste kilometers van deze dag-etappe te gaan lopen.
In een rechte lijn lopen we naar de Eenerbrug over de Aa, ofwel het Groote Diep.
Aan de overzijde van de Drentse Aa gaan we de Noordstukken op, met links van ons het natuurreservaat van de Noordstukken ten oosten van de Aa.
Door de Langeloërduinen naar de Kerkbrink van Norg
Verderop komen we op de T-splitsing met het brede zandpad van de Postmaatseweg. Die zandweg voert ons het bos van de Langeloërduinen in. Bij het Bungalowpark Den en Duin nemen we de afslag van de Molenveenweg, en dan wandelen we even later bij het Molenduinbad langs de Eenerstraat het dorp Norg binnen.
Over de Fabrieksstraat, Grootveenweg, Zandvoort en Brinkstraat wandelen we dan recht op de Sint-Margaretakerk af, aan de Kerkbrink van Norg, waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.
Om vijf uur sluiten straks alle horeca-gelegenheden vanwege de vanmiddag ingaande verplichte sluitingstijden in de strijd tegen Corona, maar wij hebben nog voldoende tijd om in het Grand Café van Norg aan de Kerkbrink een kopje koffie te drinken, alvorens we terugrijden naar huis.
Binnen heerlijk aan het haardvuur verwarmd, gaan we om 16:15 uur terug naar de auto, waarna we op de terugweg naar Feinsum vanuit Klein Groningen ook nog onze andere auto meenemen.
Ook onderweg krijgen we nog regelmatig met winterse buien te maken, en als we al thuis zijn, zien we dikke hagelstenen de omgeving rond ons huis wit maken.