Op weg naar een beoordeling op instellingsniveau

Donderdag 31 maart 2011

Tijdens de derde module van de SBO-Leergang ‘Werken met het nieuwe Accreditatiestelsel in het Hoger Onderwijs’ staat als thema centraal: ‘Op weg naar een beoordeling op instellingsniveau’. In het ochtendprogramma in Regardz Meeting Center La Vie Utrecht wordt dat thema uitgewerkt vanuit het perspectief van de evaluerende buro’s in het hoger onderwijs, voorheen ook wel de Visiterende en Beoordelende Instanties (VBI) genoemd. Dit onderdeel wordt aangeboden door Wienke Blomen, directeur van de Hobéon Groep B.V., één van de Nederlandse evaluatieburo’s in het hoger onderwijs. Vanmiddag wordt het dagthema uitgewerkt vanuit het perspectief van de hoger onderwijsinstelling. Het middagprogramma wordt verzorgd door Paul Nieuwenhuis, manager afdeling Onderwijsontwikkeling & Kwaliteitszorg van Saxion Hogescholen. De dag staat onder leiding van hoofddocent Pieter Mostert, senior trainer en adviseur, tevens expert op het gebied van accreditatie.

Tijdens zijn inleiding vertelt Wienke Blomen dat Hobéon Certificering waarnemer is geweest bij een pilot-Instellingstoets en mede-uitvoerder is geweest van alle drie HBO-opleidingspilots ter voorbereiding op de invoering van het nieuwe accreditatiestelsel in het hoger onderwijs. Eerst vertelt Blomen over enkele karakteristieken van de nieuwe Instellingstoets in het hoger onderwijs. Kernvraag daarin is of de hoger onderwijsinstelling voldoende in control is. Daarna worden achtereenvolgens de zes standaarden besproken, die bij de beoordeling van de kwaliteit van een hoger onderwijsinstelling worden gebruikt als beoordelingscriterium. Wienke Blomen wijst ons erop dat in het nieuwe stelsel meer dan voorheen bij de beoordeling van de kwaliteit van een instelling gekeken wordt naar de cultuurelementen van kwaliteit, ofwel: stimuleert de instelling haar opleidingen om hun kwaliteit te monitoren en te verbeteren.

Beoordeeld wordt of een hoger onderwijsinstelling visie-gedreven is en hoe en of ze die visie middels een actieve rol van alle betrokkenen ook daadwerkelijk waarmaken. Bij de beoordeling wordt ook onderzocht in hoeverre tijdens de hogeschool-operaties de relatie tussen de zes beoordelingsstandaarden wordt gelegd. De beoordelingspraktijk van 2011 en daarna zal nog moeten uitwijzen waar de grens ligt van het in control zijn van een hogeschool. Is een hogeschool al niet meer in control als ergens in de organisatie een onvolkomenheid wordt geconstateerd op één van de geldende standaarden, of is pas sprake van onvoldoende control als er bijvoorbeeld in één organisatieonderdeel een samenstel van verschillende tekortkoming wordt geconstateerd of als er sprake is van eenzelfde tekortkoming op meer dan één plaats in de organisatie? Duidelijk is ook dat het alleen maar periodiek meten van de kwaliteit in alle organisatie-eenheden niet voldoende is. Op grond van de verkregen meetresultaten zullen de geconstateerde uitkomsten van kwaliteitsonderzoeken ook moeten worden geaggegreerd tot bedrijfsinformatie, die voor een goede besturing van een hoger onderwijsinstelling nodig is.

Kwaliteitsonderzoeken zullen voortaan ook gepaard gaan met horizontale en vertikale trails, om in beeld te krijgen of de onderwijsinstellingen over de breedte van alle organisatie-eenheden en van hoog tot laag in de organisatie in control is. Intern kwaliteitsonderzoek binnen bijvoorbeeld hogescholen zal dan ook moeten leiden tot bestuurlijke uitspraken met verklaringen of de beoogde kwaliteitsdoelen al dan niet zijn bereikt en of de resultaten van alle inspanningen (on)voldoende zijn. Wienke Blomen wijst ons erop dat - ook al komt een hogeschool met vlag en wimpel door een Instellingstoets - het dan nog wèl mogelijk is dat bij de daarna volgende opleidingsvisitaties onvoldoendes kunnen worden gegeven, indien op visitatiedata blijkt dat aanvankelijk positief beoordeelde elementen op de dag van de opleidingsvisitatie toch onvoldoende zijn.

Bij Instellingstoetsen zal de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) onderzoeken of aangetoond wordt dat het geldende kwaliteitszorgsysteem echt werkt. Niet het systeem zelf is relevant, maar de constatering of de Raad van Toezicht, het College van Bestuur en het management van de instelling aantoonbaar de regie voeren, leidend tot het bereiken van de gestelde doelen. Daarna geeft Wienke Blomen nog een aantal aandachtspunten mee die van belang zijn bij een goede voorbereiding en uitvoering van de visitatie in het kader van een Instellingstoets. Ook de rol die de evaluatieburo’s in dit kader kunnen spelen, wordt besproken. In de vorm van een groepsopdracht inventariseren we mogelijke accreditatierisico’s en bespreken op welke wijze we binnen onze instellingen aan risicobeheersing kunnen werken. Eén ding is duidelijk: permanente risico-inventarisatie blijft belangrijk en het gesprek over het al dan niet ontbreken van de kwaliteit van het gegeven onderwijs dient voortdurend hèt punt van gesprek te zijn in en tussen alle lagen van de onderwijsinstelling. De zorg voor kwaliteit is dus van belang voor iedereen en voor elke dag.

Na de lunch gaat Paul Nieuwenhuis verder met ons dagthema, gezien vanuit het perspectief van Saxion Hogescholen, één van de onderwijsinstellingen die heeft deelgenomen aan de pilot omtrent het nieuwe accreditatiestelsel. Dat doet Nieuwenhuis aan de hand van het gehanteerde Saxion Kwaliteitskader Bacheloropleidingen, bestaande uit Producten, Processen en Resultaten, uitgewerkt in Oriënteren, Specificeren, Uitvoeren, Ondersteunen en Kwalitatieve en Kwantitatieve Resultaten. Paul Nieuwenhuis geeft aan dat bestuurders in het onderwijs vooral ook oog moeten hebben voor de kwaliteit van de uitvoering van de onderwijspraktijk in de opleidingen; de zogenoemde ‘going concern’, die Saxion invult m.b.t.: Niveau, Inhoud en Oriëntatie. Profilering van en in het hoger onderwijs is interessant en aantrekkelijk, volgens Nieuwenhuis, maar ze leiden je af van ‘the going concern’. Zorg dus voor een goede balans tussen die twee, aldus Paul Nieuwenhuis.

Het tweede deel van zijn presentatie gaat over de voorbereiding op een Instellingstoets en op een opleidingsbeoordeling. Daarbij komen zaken aan de orde als: centrale vraagstelling, projectmatige aanpak, zelfreflectie en het locatiebezoek. Paul adviseert erop toe te zien dat de schrijvers van een Kritische Reflectie precies weten hoe alle processen binnen de hogeschool zijn ingericht. Hij beschrijft voorbeelden van trails en vertelt over de risico’s van gedifferentieerd beleid en over het gevaar van gefragmenteerd beleid. Interne monitoring met focus op onderwijspraktijk moet een hoge prioriteit krijgen. Rapportages van kwaliteitsmetingen binnen opleidingen moeten naar het management en met bijbehorende actieplannen naar het hogeschoolbestuur, om vooral het gesprek over kwaliteitsverbetering voortdurend te voeren. Nu visitatiepanels meer dan voorheen gaan focussen op de inhoud van de opleiding, is de tijd aangebroken om in Kritische Reflecties minder op processen te focussen en meer nadruk te leggen op de inhoud van het onderwijs, van de doelen, van het opleidingsprofiel, van het vak, van het programma, van nivo en van toetsen & beoordelen.

De lente vier je samen bij SBenRM @ Stenden

Woensdag 30 maart 2011

Als je de momenteel de coffee corner van de opleiding Small Business & Retail Management (SBenRM) van Stenden hogeschool passeert, wordt je door middel van een display geattendeerd op de vorige week aangevangen lente. Thema van deze seizoenspresentatie is: 'De lente vier je samen'.

De bloeiende tulpen, het groene gras, de eerste boomblaadjes aan de boomtakken, bloeiende planten en dartelende lammetjes; het zijn de lentebodes die je even iets vrolijks van dat voorjaarsgevoel van de prille lente meegeven.

Thema-avond over pelgrimeren in een gespreksgroep

Dinsdag 29 maart 2011

Naar aanleiding van het artikel over eigentijds pelgrimeren dat de Leeuwarder Courant op 10 oktober 201o publiceerde over onze pelgrimstocht, nodigde een gespreksgroep van de Protestantse Gemeente van Stiens Durkje en mij uit om vanavond met hen in gesprek te gaan over pelgrimeren vroeger en nu. Daartoe zijn Durkje en ik vanavond met de leden van deze gespreksgroep bijeen bij de familie Talsma te Stiens. We vertellen veel, luisteren gezamenlijk naar pelgrimsmuziek, bekijken fotoseries en beantwoorden hun vragen over onze pelgrimstocht.

Ons is gevraagd om eerst iets te vertellen over de historie van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Daarna komt aan de orde waarom en hoe je er als wandelaar toe komt om zo'n pelgrimstocht te ondernemen, hoe je je daarop voorbereidt en hoe je gaandeweg verandert van wandelaar in pelgrim. We vertellen over onze verwachtingen en ervaringen en leggen uit waarom pelgrimeren anders en/of meer is dan wandelen. Ook de dimensies van de sportieve uitdaging, natuurbeleving, cultuur, historie, spiritualiteit en religieuze belevingen komen aan bod.

Aan de hand van divers beeldmateriaal laten we zien wat we onderweg zien en beleven. Aan het eind van de avond is wel duidelijk dat we het iedereen aanbevelen om ooit eens zo'n bijzondere pelgrimswandeltocht te ondernemen.

Vergadering Landelijk Comité Tsjernobyl 25 jaar later

Maandag 28 maart 2011

Rond het avonduur komt het 'Landelijk Comité Tsjernobyl 25 jaar0 later' bijeen in Steenwijk. Naarmate we de datum van de landelijke Tsjernobyl-herdenking naderen wordt de samenstelling van het organisatiecomité uitgebreid. Vanavond zijn meerdere vertegenwoordigers van de vier organiserende partijen aanwezig, waaronder het Landelijk Platform Hulp aan Tsjernobylkinderen (LPHT), de Stichting Rusland Kinderhulp (SRK), VUconnected en het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG).

Aan de hand van het ontwerp-programma bespreken we de voorafgaande tentoonstellingsweek en de afsluitende herdenkingsdag, die in de maand april zullen worden georganiseerd in de Christelijke Hogeschool Windesheim te Zwolle. De inschrijving op de website van VUconnected is nog maar enkele dagen geopend en tot onze verrassing is het aantal aanmelding in die enkele dagen al opgelopen tot meer dan 120 deelnemers. Als dit zo doorgaat, zou het aantal aanmeldingen wel eens kunnen uitkomen boven de 300 deelnemers.

Het programma krijgt steeds meer vorm en inhoud. De deelnemers zullen worden ontvangen in de unieke Duitse tentoonstelling over de kernreactorramp van 26 april 1986 in Tsjernobyl. Dagvoorzitter is Esmé Wiegman, voor de Christenunie lid van de 2e Kamer. Keynote speaker is profesor Lucas Meijs, die zal spreken over de kracht van 25 jaar Nederlands vrijwilligerswerk. Daarna volgt een paneldiscussie als terugblik en vooruitblik op 25 jaar humanitaire kinderhulp aan Witrussische kinderen, waaraan deel zullen nemen: LPHT-voorzitter Johan van Dongen, SRK-bestuursadviseur Geert Metselaar, journaliste Franka Hummels en CDA-2e kamerlid Pieter Omzigt.

Voorafgaand aan de Lunchmarkt volgen korte presentaties over de beginjaren van de kinderhulp aan Wit-Rusland, over actuele agrarische projecten, over weeshuizen en over het Witrussische bijbelverspreidingproject dat het Nederlands Bijbelgenootschap binnenkort opstart in samenwerking met het Witrussische Bijbelgenootschap.

Na de informatiemarkt-lunch volgen twee lezingen over het leven in nucleair besmet gebied, waarbij we ons vooral richten op de leefomgeving en op de gevolgen voor de gezondheid voor wie leven in dit besmet gebied. Alle deelnemers mogen ook een individuele bijdrage leveren aan de zogenoemde 'Wens van Zwolle', waarin iedereen de gelegenheid krijgt om zijn of haar droom te verwoorden voor de mensen die in dit zwaar getroffen gebied wonen. Aan het eind van de dag eindigen we met enige liturgische elementen, waaraan ook een zangbijdrage zal worden geleverd door een groep Witrussische kinderen die momenteel al bij gastgezinnen in Nederland verblijven.

De herdenkingsdag in Zwolle zal ook worden bijgewoond door een veertigtal genodigde Witrussen, die rond de Paasdagen met een bus heen en weer zullen rijden tussen Wit-Rusland en Nederland om hun ervaringen met de deelnemers van deze herdenkingsdag te delen. De ambassadeurs van Wit-Rusland en van Oekraïne zullen deze herdenkingsdag bijwonen. Twee bijzondere Nederlandstalige boeken over Wit-Rusland zullen worden gepresenteerd. Werkgroepen laten in een Informatiemarkt zien wat ze aan humanitaire hulpverlening voor en in Wit-Rusland doen.

Kortom, het belooft een bijzondere dag te worden en het feit dat tegenwoordig de gevolgen van de kernreactorenramp van Japan in de pers zo prominent in beeld wordt gebracht, zal er allicht toe bijdragen dat de herdenking van deze kernreactorramp van Tsjernobyl ook landelijk volop in de belangstelling zal komen te staan.

Afscheid van de Basiscatechese in De Hege Stins

Zondag 27 maart 2011

Waar komt dat water weg...?! (vandaan)

Dat is het thema van de ochtendkerkdienst vanmorgen in De Hege Stins te Stiens. Het is een bijzondere dienst, want de kinderen van groep 8 van de Basiscatechese nemen in deze kerkdienst afscheid van de Basiscatechese. Voorganger is dominee Desirée Scholtens en in deze bijeenkomst worden diverse bijdragen verzorgd door de basiscatecheten, de Basiscatechese-tieners, onze eigen kerkband 'United' en ook de ouders van de basiscatechisanten doen mee.

Wij nemen natuurlijk niet echt afscheid van deze catechisanten, maar dragen ze na de certificaatuitreiking van de Basiscatechese over aan een ander team, aan het team van de huiscatecheten, die hen vanmorgen in deze kerkdienst - direct aansluitend op het afscheid van de Basiscatechese - alvast verwelkomen bij de Huiscateche. Voorganger, basiscatecheten en basiscatechisanten hebben samen een feestelijke dienst gemaakt rondom het thema "water".

Waar komt het levende water vandaan; waar is de bron? De bijbeltekst, die ook voor het nu lopende Veertigdagenproject op de rol staat, staat in Johannes 4 en gaat over de ontmoeting van Jezus met de Samaritaanse vrouw bij de put. Er gaat een verhaal dat de put waarbij zij zit, een oude bron is; niet alleen van water, maar ook van geloof. De één zegt: het is de enige bron die er is. De ander zegt: het is niet de goede bron. Daar kom je dus niet verder mee. Het is maar goed dat zij bij deze put een bijzondere ontmoeting heeft ..... met Jezus ..... de bron van levend water.

Geloven in verbondenheid

Zaterdag 26 maart 2011

In januari 2011 kreeg ik van Bert de Jong het boek “Geloven in verbondenheid”. Bert de Jong was vorig jaar de projectleider van de ‘Nationale Synode 2010’, die op 10 en 11 december 2010 werd georganiseerd in Dordrecht. Dit boek bevat 70 overdenkingen bij de Credo-tekst ter gelegenheid van de Nationale Synode/Protestants forum in Dordrecht. De auteurs van dit boekje zijn ds. Jasper Kuik, ds. Gijsbert J. van Beusekom en drs. Izak A. Kole. De productie en uitgave van dit boek is financieel mogelijk gemaakt door Donatus, de verzekeringsmaatschappij die op onderlinge basis kerken, pastorieën en andere kerkelijke eigendommen verzekert.

Het "Woord vooraf’ is geschreven door ds. Gerrit de Fijter, voorzitter van de stuurgroep Nationale Synode 2010. In de Leeswijzer staat dat de Nationale Synode 2010 graag wil benadrukken dat we verbonden zijn met elkaar, in geloof en vooral door de Bijbel. De 70 overdenkingen in dit boekje beginnen met een Credo-uitspraak. Bij die uitspraak staan één of meer bijbelteksten met een kort toelichting. Elke overdenking bevat een citaat (of een aantal), die binnenkwam als reactie op de Credo-tekst. Tevens zijn hier en daar ook nog psalmen, liederen, citaten of opmerkingen geplaatst.

Dan begint het boek met ‘Een lied van eenheid in verootmoediging’, geschreven door Koos Geerds. In het hoofdstuk ‘Achtergrond Nationale Synode 2010’ staat geschreven dat alle kerken en geloofsgemeenschappen die behoren tot de protestantse traditie in Nederland zijn uitgenodigd voor deze grootschalige kerkelijke bijeenkomst. De initiatiefnemers van deze Nationale Synode 2010 wilden hun verdeeldheid onder ogen zien en investeren in het onderlinge geloofsgesprek. Uit de reacties die de initiatiefnemers ontvingen, blijkt dat er een breed verlangen onder christenen is om de relevantie van het geloof in de moderne samenleving anno 2010 door te geven. Dit protestants forum van 2010 beoogt het begin te zijn van de aanloop naar de viering van 400 jaar ‘Nationale Synode van Dordrecht’ (1618-1619) in het jaar 2019.

De Credo-tekst in dit boekje is het statement dat in oktober 2009 als startschot werd getekend door vertegenwoordigers van zes verschillende protestantse kerkgenootschappen in Nederland. De Credo-tekst vangt aan met ‘Wij geloven in de levende God: Vader, Zoon en Heilige Geest’, en geeft vervolgens uitwerking aan een aantal statements over ‘God de Vader’, ‘Jezus Christus’ en ‘de Heilige Geest'.

Enkele citaten uit de 70 overdenkingen in dit boekje zijn:

- In al het spreken over God is het wezenlijk steeds terug te keren tot wat Hij zelf gezegd heeft over Wie Hij is;

- Als God ‘Abba’ genoemd wordt, dan heeft de naam ‘Vader’ alle associaties van vertrouwen, toewijding, zorg en liefdevolle aandacht;

- Tegen de christelijke vaders zou ik willen zeggen: neem je plaats in zoals God het bedoeld heeft;

- Er is geen sprake van een hopeloos einde, maar van een eindeloze hoop;

- Wie vanuit de mens naar deze wereld kijkt blijft somber, wie vanuit Christus kijkt, houdt moed;

- Wie voor zijn geloof staat, staat naast zijn medemens;

-Gods hulp is omzien naar ons;Daarom is er tegen het levenseinde meer belangstelling voor de dokter die de pijn bestrijdt, dan voor de troost van het Evangelie;

-Jezus laat ons zien wie God is;

-Johannes wijst erop dat de liefde van God zichtbaar moet worden in de liefde en zorg voor de naaste;

-Jezus heeft ons Gods wil voorgeleefd;

-Dan is de dood een doorgang naar het eeuwig bij God zijn!;

-Mensenlevens kunnen nog altijd veranderen, ten goede;

-Rust en kalmte zijn een groot goed;

-Bij God telt iedereen mee;Jezus schrijft niemand af;

-Met de Heilige Geest erbij kan het komen tot een gesprek van hart tot hart;

-De Heilige Geest opent je de ogen, zodat je de dingen gaat zien zoals ze werkelijk zijn;

-De Heilige Geest leert ons te gaan in Jezus’ spoor;

-God wil niet alleen woorden, maar ook daden van liefde;

-Het geheim van de blijdschap: een leven met Christus;

-Christus heeft ons aan elkaar gegeven;

-De enige die groei kan geven is … God!;

-Er is alle reden om te dromen en te vertrouwen op een God die eens recht zal doen;

-Geloof durft namelijk de ander te vertrouwen, hoop durft verwachting te hebben voor de toekomst en liefde durft zichzelf te geven;

-Ook wij kunnen het Goede Nieuws van Gods reddende kracht in Jezus toch niet voor onszelf houden?

Studentenwerkstuk @ Stenden OLB

Vrijdag 25 maart 2011

Aan de wand van de koffieruimte van de Opleiding tot Leraar Basisonderwijs (OLB) van Stenden hogeschool te Leeuwarden hangen regelmatig mooie werkstukken van OLB-studenten.

Dit werkstuk springt direct in het oog als je deze pauzeruimte momenteel passeert.

Jan Koehoorn (1934-2011)

Donderdag 24 maart 2011

Vanmorgen bezoeken Durkje en ik het graf van hait.

De prille lentezon beschijnt de mooie witte bloemen en bloemstukken op het graf.

De naamplaat van hait vermeldt zijn geboortedatum en overlijdensdatum.

Ga met ons mee langs wegen
van afscheid en gemis,
kom onze tranen tegen
voor wat verloren is.
Wij sterven hier ten leven,
als zaad voor eeuwigheid.
Wil ons uw uitzicht geven:
een venster door de tijd.

Begrafenis van hait

Woensdag 23 maart 2011

Een lange rouwstoet van auto's met daarin onze familie, vrienden en kennissen rijdt langzaam van Nieuwe Bildtdijk via Oude Bildtdijk naar Onze Lieve Vrouwenparochie, waar we hait begraven in zijn Bildtse geboortegrond.

Leer ons die taal te spreken,
als weerwoord op verdriet,
als leven af moet breken,
het oog slechts leegte ziet.
Als wij vervuld van zwijgen
het pad van raadsels gaan,
wees dan de God van leven,
die ons te na wil staan.

Dierbare nieuwe herinneringen

Dinsdag 22 maart 2011

De dagen tussen het overlijden en begraven van hait worden ook gebruikt om dierbare herinneringen op te halen uit de afgelopen recente jaren.

Breng ons de pijn te boven,
verlos ons van de nacht.
Leer ons in licht geloven,
dat op de morgen wacht.
Al leven wij ten dode,
gebonden aan de tijd,
wees ons het woord, de bode,
de taal van eeuwigheid.

Dierbare oude herinneringen

Maandag 21 maart 2011

De dagen tussen het overlijden en begraven van hait worden ook gebruikt om dierbare herinneringen op te halen uit al lang vervlogen tijden.

Want Heer, U bent ons baken in deze zee van tijd,
een zoeklicht voor wie varen in de oneindigheid.
Een loods, een vuur, een toren, een koers voor zwaar getij.
O Heer, wees duin en haven, en kom mijn tijd langszij.

Rouwen tussen de krokussen

Zondag 20 maart 2011

De dagen tussen het overlijden en begraven van hait zullen wij als gezin en familie waarschijnlijk tot in lengte van jaren altijd associëren met bloeiende krokussen, want overal waar we komen, staan ze tijdens deze dagen van diepe rouw in uitbundige bloei.

Wij mensen zijn als schepen, ten prooi aan wind en weer,
een eeuwig gaan en komen op golven zonder keer,
met ankers die niet hechten, geen touwwerk dat ons bindt.
O, Heer, wees duin en haven, waarin uw tijd ons vindt.

Hait overleden

Zaterdag 19 maart 2011

Na een moeilijke periode van ziek zijn, is vanmorgen om 6.20 uur mijn vader rustig in zijn slaap overleden.

De dagen zijn als water, als schelpen op het strand,
te zwak voor nu en later, verloren in het zand.
Waar tij en ontij heersen, waar eb en vloed ons vraagt.
O, Heer, wees duin en haven, dat ons geen tijd verjaagt.

Terug te plaatsen spoorbrug Stienservaart voor doorlopend Jabikspaad

Vrijdag 18 maart 2011

Het Jabikspaad is de Nederlandse aanlooproute voor pelgrims, die vanuit het Nederlandse Sint-Jacobiparochie wandelend of fietsend pelgrimeren naar het Spaanse Santiago de Compostela. De oostelijke variant van deze pelgrimsroute van het Friese Sint-Jacobiparochie tot het Overijselse Hasselt loopt ook door Stiens. Voor wandelaars gaat de route vanaf de Stienser Pim Mulierwei over het voormalige spoortracé in zuidelijke richting, over de Stienservaart tot aan de Menno van Coehoornwei, om vanaf daar linksaf in de richting van Britsum verder te gaan.

Jarenlang was dat een geliefd stuk van de wandelroute, omdat je hier temidden van het vele groen via de oude spoorbrug de Stienservaart over kon steken. Totdat voor velen onverwacht en onaangekondigd de oude spoorbrug werd verwijderd. De Stichting Jabikspaad Fryslân was hiervan niet op de hoogte gesteld, waardoor niet (tijdig) maatregelen konden worden genomen op het gebied van routewijziging en wandelroutebewegwijzering.

Inmiddels zijn tussen Stiens en Leeuwarden nagenoeg alle spoorrails, bielzen en overige onderdelen verwijderd. Niet alleen voor de Stichting Jabikspaad Fryslân was dat een onaangename verrassing, maar ook voor de Hilversumse ondernemer Chris Rijff, die al geruime tijd bezig is om van dit spoortraject een toeristische spoorverbinding te maken. Gisteren heb ik als bestuursvoorzitter van de Stichting Jabikspaad Fryslân overleg gevoerd met deze ondernemende projectontwikkelaar om te inventariseren waar de belangen van het Jabikspaad en het opnieuw in het leven geroepen Noord Friesche Lokaal Spoor met elkaar sporen, ofwel overeenkomen.

Evenals voor de Stichting Jabikspaad Fryslân is ook voor Chris Rijff het door ProRail weg laten halen van deze karakteristieke spoorbrug een lastige zaak. Niet alleen de wandelroute is door toedoen van ProRail onderbroken, maar ook de mogelijkheid om van een doorlopende spoorlijn gebruik te maken, werd hiermee om zeep geholpen. Gelukkig kon door Chris Rijff de schade nog net op tijd worden beperkt. Inmiddels heeft Rijff namelijk van de ijzerhandelaar de oude spoorbrug gekocht, met als doel om op afzienbare termijn deze spoorbrug weer terug te laten plaatsen over de Stienservaart.

Volgende week hopen we duidelijkheid te verkrijgen of alle inspanningen van en het overleg tussen Chris Rijff, ProRail en de gemeente Leeuwarderadeel zullen leiden tot het terugplaatsen van deze verwijderde spoorbrug. Zodra de brug weer over de Stienservaart ligt, is de doorgaande wandelroute van het Jabikspaad weer hersteld en biedt dat hernieuwd perspectief voor het beoogde spoorfietsentracé tussen Jelsum en Stiens. Ondertussen ligt - in afwachting van wat volgende week wordt besloten - de oude spoorbrug van de Stienservaart op het kale spooremplacement nabij het voormalige stationsgebouw van Stiens.

Tentoonstelling Minor Beeldende Praktijken

Woensdag 16 maart 2011

De HBO-Bachelor-opleiding Creatieve Therapie van Stenden hogeschool ontwikkelde de minor "Beeldende Praktijken". Dit keuzemoduul is bestemd voor alle studenten, die zich willen professionaliseren in de beeldende richting en die beeldende werkvormen willen inzetten binnen hun toekomstige beroepspraktijk van bijvoorbeeld Hulpverlening (SPH), Onderwijs (OLB), Therapie (CT) en Human Resource Management (PenA).

Door de associatieve werkwijze en door de speelse omgang met beeldende middelen vergroten de deelnemende studenten hun creativiteit en hun improvisatievermogen en ontwikkelen ze zich tot vindingrijke professionals, die creatieve processen weten te stimuleren bij diegenen die aan hun leiding en/of zorg worden toevertrouwd.

Gedurende deze minor worden workshops aangeboden op het gebied van:
- Schildertechnieken (zoals aquarel, acrylverf en olieverf);
- Taaldrukken (zoals eenvoudige druktechnieken, schrijfoefeningen en woord- en beeldcombinaties);
- Ruimtelijke Werkvormen (zoals gipsafdrukken, houtsculptuur en assemblage).
In de tweede helft van deze moduulperiode is er gelegenheid tot verdieping binnen één van deze richtingen.

De minor wordt tenslotte afgesloten met een presentatie van het gemaakte beeldend werk. In de vitrine van Creatieve Therapie aan de Kennisboulevard van Stenden hogeschool in Leeuwarden wordt momenteel een deel van dit beeldend werk gepresenteerd. De werkstukken in deze vitrine zijn gemaakt tijdens workshops van Frank Straatman. Met deze expositie krijgen we een beeld van wat in de werkplaatsuren van dit keuzemoduul zoal is gemaakt.

In transitie: pleidooi voor een adel van educatie

Dinsdag 15 maart 2011

De speech ter gelegenheid van de opening van het hogeschooljaar 2010-2011 van Stenden hogeschool is op 8 september 2010 uitgesproken door mijn collega Klaas-Wybo van der Hoek, vice-voorzitter van ons College van Bestuur. Een buitengewoon inspirerende toespraak, waarvan zowel het feit dat die werd uitgesproken door één van onze Stenden-bestuurders als vanwege de weldoordachte inhoud ertoe bijdroeg dat deze speech door veel collega’s hoog werd gewaardeerd, zo bleek mij bij navraag onder een aantal collega’s. Deze toespraak is na de opening van het hogeschooljaar uitgegeven als publicatie van Stenden hogeschool, getiteld: “In transitie: pleidooi voor een adel van de educatie”.

Deze toespraak gaat verder dan alleen de transitiefase waarin Stenden hogeschool zich momenteel tijdens het proces van haar instellingenfusie bevindt. Klaas-Wybo wil in zijn betoog dieper graven, op zoek naar de betekenis van een – en daarmee ook onze – hoger onderwijsinstelling in een transitieperiode, waarin ook de wereldeconomie en de wereldculturen staan te trillen en te schudden op hun grondvesten. Als hogeschool, als opleiding, als studenten en als hogeschoolmedewerkers resoneren wij immers mee met dat trillen en schudden. In dit (mee)bewegen reflecteren wij op de ons bekende mentale modellen, kennisstelsels en/of opvattingen. Wat kunnen we er dan – ondanks alle onzekerheden - mee in leren & onderwijzen, in onze rollen als student en medewerker en met onze missie als hogeschool?

Klaas-Wybo van der Hoek benoemt in de actuele transities en trends drie clusters van hedendaagse megaverschuivingen, te weten:
1. Verschuiving in economie en cultuur, van het Angelsaksische naar het Arabo-Aziatische gebied;
2. Een herpositionering en wellicht ook doorontwikkeling van ons objectivisme naar een Arabo-Aziatisch wereldbeeld en mensbeeld; op weg naar meer collectiviteit en harmonie;
3. Een heroriëntatie en herordening van organisaties door voortschrijdende digitalisering, door nieuwe technologie en door vergroening.

Deze veranderingen vragen van onze afgestudeerden als beginnende beroepsbeoefenaren een groter probleemoplossend vermogen, meer mogelijkheden om jezelf te kunnen leiden in en door veranderende situaties en kosmopolitisch te zijn. Ons Stenden-onderwijsmodel met Probleemgestuurd Onderwijs (pgo) kan daartoe een goede bijdrage leveren, mits de kwaliteit van de cases, van de tutoren en van de dialoog in de pgo-groepen hoog is. PGO is in onze ogen een onderwijsmodel bij uitstek om bij studenten mentale modellen aan te brengen in hun leerproces; de modellen die onze afgestudeerden gedurende hun (samen)leven & (samen)werken hard nodig zullen hebben in alle paradigmawisselingen, waarmee ze nu en in de komende jaren te maken (zullen) krijgen.

Naar een afronding toewerkend, geeft Klaas-Wybo aan dat de zogenoemde “adel van de educatie” gebaseerd is op de ontwikkeling van het hele onderwijs van kind - via jongvolwassene - naar volwassene, met begrip voor de grote humane ideeën en met respect voor traditie, in dialoog met bovengenoemde megaverschuivingen en met gevoel voor de nieuwe tijd. Van Stenden hogeschool mag dan worden verwacht dat wij onze studenten voor nieuwe kaders opleiden, dat we onze kennis voortdurend vergaren, bewaren, doorgeven en uitbreiden.

Wij gaan als internationale hogeschool met onze Stenden-strategie & visie door met al die uitdagingen, met aandacht voor de kwaliteit van ons Probleemgestuurd Onderwijs, met Personal Leadership en met ons Kosmopolitisme.

Toekomst voor het bijbelwerk van het NBG

Maandag 14 maart 2011

Het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) houdt in de maanden januari, februari en maart in heel Nederland speciale regioavonden voor leden, vrijwilligers en belangstellenden. Thema dit jaar is: 'Toekomst voor het bijbelwerk'. Samen met twee leden van de plaatselijke NBG-werkgroep van Stiens rijd ik vanavond naar het zalencentrum 'Nye Huys' in Heerenveen, waar de NBG-Regioavond voor Fryslân wordt gehouden. Zoals overal in Nederland is er vanavond veel aandacht voor het bijbelwerk in het buitenland (met name Peru) en voor bijbelactiviteiten in Nederland die gericht zijn op jongeren.

Al bijna 200 jaar is het NBG actief met het vertalen en verspreiden van de Bijbel. Dat werk kan gedaan worden dankzij de trouwe steun van alle leden en donateurs. Tijdens deze Regioavond wil het NBG laten zien welk effect ons bijbelwerk heeft. De jaarlijkse ledenbijeenkomst wordt geopend door Henk Ruiter, onze Regiocoördinator voor Noord-Nederland.

Als bestuurslid van het NBG krijg ik de gelegenheid om de nieuwe fondswervingsactie van het NBG aan te kondigen, die het NBG voor het Witrussisch Bijbelgenootschap organiseert in het kader van de aanstaande herdenking van de kernramp in Tsjernobyl, in april aanstaande al weer 25 jaar geleden. De gezamenlijke actie van het NBG, de Stichting Rusland Kinderhulp, het Landelijk Platform Hulp aan Tsjernobyl-kinderen en VUconnected wordt landelijk gepresenteerd onder het motto: 'Echo voor Tsjernobyl'.

Dan zingen we enkele liederen onder leiding van Hindrik van der Meer, die voor vanavond een aantal te zingen liederen heeft geselecteerd met als passend thema: 'Leven van de woorden die opgeschreven staan'. We zingen onder andere woorden als:

- Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd, dat is ... de mensen niet verlaten, Gods woord zijn toegedaan;
- Hieltyd âlde wurden om wer troch te jaan, al mar nije minsken om it wurd te dwaan;
- Looft God, die't leven aan ons deelt in tong en taal, in woord en beeld.

Onlangs bezochten de medewerkers Ruud Blom en Henk Ruiter namens het Nederlands Bijbelgenootschap diverse bijbelprojecten in Peru. Ruud Blom vertelt vanavond over zijn ervaringen in Peru en op Cuba. Hij vertelt over leesprojecten, over bijbelles voor kinderen, over alfabetiseringswerk in kerken en over bijbelvertaling in deze landen. We zien daarbij een fotopresentatie van bijvoorbeeld mensen die een Bijbel als een kostbare schat tegen hun hart drukken, foto's van kinderen die opgetogen hun bijbelboekjes in ontvangst nemen; hartverwarmend, mooi om te zien.

Na weer een zang-intermezzo van en met Hindrik van der Meer volgt de tweede spreker van vanavond. Het is Johan Wijnhorst, Regiocoördinator voor Noordwest-Nederland, tevens Coördinator van het Landelijk Team van alle Regiocoördinatoren. Bij toekomst voor het bijbelwerk denken we vooral ook aan de jeugd, volgens Johan Wijnhorst, 'want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst'. Daarom heeft jeugdwerk bij het NBG een belangrijke plaats. Dat motiveert veel mensen om ons bijbelwerk te steunen. Leden en donateur van het NBG vinden het belangrijk dat ook in de toekomst de Bijbel wordt gelezen. Johan Wijnhorst vertelt daarom vanavond over enkele nieuwe initiatieven die het NBG momenteel voor de jeugd ontplooit.

Conform de statuten vinden vanavond ook de verkiezingen plaats betreffende de voorgedragen kandidaten van het Landelijk Beraad en de Landelijke Ledenraad van het NBG. We sluiten de avond zingend af met Hindrik van der Meer met de woorden: 'God fan fier en hein ús Heit, wûnder heimnis is jo namme, grut yn krêft en hearlikheid, oan't yn alle tiden. Amen'. Daarna is er nog voldoende tijd om onder het genot van een hapje en een drankje met elkaar na te praten en om de informatiestand met uitgaven van het het NBG te bezoeken.

Aan het eind van de avond gaat iedereen weer naar huis met een verrassing: een gratis boek naar keuze; aan de leden van het NBG vanavond aangeboden door de Kristlik Fryske Folksbibliotheek (KFFB), al tientallen jaren één van de Friese samenwerkingspartners van het Nederlands Bijbelgenootschap.

Ik kies voor leven

Zondag 13 maart 2011

Om 7.15 uur rijd ik met Durkje en haar ouders Stiens uit, op weg naar Haarlem. Om 9.00 uur arriveren we in Haarlem in de Fonteinkerk, die deel uit maakt van het kerkverband van Gereformeerde kerken (vrijgemaakt). Deze gemeente van de Fonteinkerk is een geloofsgemeenschap van zo'n 280 leden, christenen die onderweg zijn met God. Ze komen hier samen in een voormalige bioscoop, die in 2006 van binnen is omgebouwd tot een lichte en open kerkruimte, met veel plek voor ontmoeting.

We zijn hier op uitnodiging van Alise & Florian. Zij zullen in de ochtenddienst van 9.30 uur belijdenis van hun geloof afleggen. Voor Alise is dit belijden de bevestiging van haar kinderdoop en voor Florian is deze belijdenis de bevestiging van zijn ‘Konfirmation’ van jaren geleden, toen hij als kind nog in Duitsland woonde. Samen staan ze vanmorgen als jong echtpaar vóór in de kerk om ten overstaan van elkaar, van God en van deze kerkelijke gemeente hun geloof te belijden. Alise bekrachtigt dat nadien met een uitgesproken persoonlijk getuigenis. Het is mooi om dit vandaag samen te mogen vieren.

Voorganger vanmorgen is de plaatselijke gemeentepredikant, dominee Jos Douma, die bij aanvang van de kerkdienst tot opluchting van zijn gemeente meedeelt dat hij het op hem onlangs uitgebrachte beroep uit de stad Groningen niet zal aannemen. Hij wil de komende periode hier in Haarlem ook graag nog samen met de gemeenteleden vorm en inhoud geven aan de missionaire taak van deze gemeente in de stad Haarlem, één van de door deze kerkelijke gemeente gekozen nieuwe speerpunten voor de komende periode.

Het thema van de ochtendkerkdienst is ‘Ik kies voor leven’, gebaseerd op de Bijbeltekst uit de Brief aan de Romeinen, die Alise voor haar belijdenis koos: ‘Wat onze eigen natuur wil brengt dood, wat de geest wil brengt leven en vrede’. Vóór en na de verkondiging en de belijdenis wordt gezongen uit diverse liedbundels. Ook liederen uit de gemeenschap van het Franse Taizé staan op het programma. Zo zingen we in het begin van de kerkdienst het ‘Laudate Dominum’, ofwel ‘looft den Heer’. Na de belijdenis luisteren we naar het ‘Behüte mich, Gott’.

Kaart- en Kwartetspel van de Gemeente Het Bildt

Zaterdag 12 maart 2011

Enkele weken geleden kreeg ik van mijn ouders het 'Kaart- en Kwartetspel van de Gemeente Het Bildt', de burgerlijke gemeente waaruit mijn voorgeslacht afkomstig is. Dit kwartetspel is indertijd uitgegeven door het Christelijk Bildts Mannenkoor in samenwerking met de Gemeente Het Bildt. De opbrengst van dit spel was toen bestemd voor het kledingfonds van dit mannenkoor, toen bestaande uit 55 leden, onder leiding van dirigent Henk Oosterhuis.

Het is zowel een kaartspel als een kwartetspel. Op de achterzijde van de speelkaarten staat het gemeentewapen van de Gemeente Het Bildt. Daarop is het blauw van de zee te zien; en de aren die uit de schelpen komen, symboliseren het resultaat van het jarenlang harde werken ten tijde van de bedijking van dit nieuwe land. De drie 'aren út skelpen' symboliseren de eerste drie dorpskernen van deze gemeente, te weten: Sint-Annaparochie, Sint-Jacobiparochie en Onze Lieve Vrouwenparochie.

De thema's van het kwartetspel zijn:

- Aannemers, waaronder Bouwbedrijf P.J. van Slooten van Oudebildtzijl;

- Banken, waaronder de Bildtse Bank-Frieslandbank;
- Bedrijven, waaronder Kooi B.V uit Vrouwenparochie, bekend van de Kooi-aap Meeneemheftrucks;
- Beroepen, waaronder de Bildtse Bakkerij van Sint-Annaparochie;
- Dienstverlening, waaronder het Groene Kruis van Minnertsga;
- Historie, waaronder 't Strandhuus fan de Bildtpôlen;
- Kerken, waaronder de Doopsgezinde kerk van Oude Bildtzijl: 'Weest daders des woords en niet alleen hoorders';
- Muziek, waaronder de Christelijk Gemengde Zangvereniging 'Looft den Heer' van Sint-Jacobiparochie;
- Ontmoetingscentra, waaronder De Utwyk van Nij Altoena;
- Scholen, waaronder de Ulbe van Houtenschool in Sint-Annaparochie;
- Sport, waaronder de Kaatsvereniging Klaine Izak, met op de afbeelding de ouwe 'Griep'-kaatsbal, die door de Vrouwbuursters is gewonnen in Beetgum in het jaar 1788;
- Vervoer, waaronder de firma H. Koelmans van Oude Bildtzijl: 'Wij kennen het vervoer van haver tot gort';
- Winkelen, waaronder Technisch Bureau Zonderland in Minnertsga.

CT-expo Boek 2.0 in Studielandschap@Stenden

Vrijdag 11 maart 2011

Een groep derde- en vierdejaars studenten van de opleiding Creatieve Therapie (CT) van Stenden hogeschool heeft tijdens het keuzemoduul 'Taal en Beeld' in het kader van hun onderwijsproject ‘Taalbeeld’ nieuwe boekkunstvormen ontwikkeld. De opdracht die deze studenten kregen, was: ‘Geef een bestaand boek een nieuwe vorm’. Dat leverde een verrassende, boeiende en inspirerende kijk op boeken op.

Zo'n 15 kunstwerken die de CT-studenten in het kader van deze 'minor' produceerden, worden momenteel geëxposeerd in het Studielandschap van Stenden hogeschool te Leeuwarden. De expositie in dit 'Library & Knowledge Centre @ Stenden university' kreeg als titel 'Boek 2.0'. Met deze versie-aanduiding '2.0' wordt gekarakteriseerd dat de hier en nu tentoongestelde boeken als het ware een gemuteerde update zijn van hun oorspronkelijke boekversie.

Eén van de meest in het oog springend 'Boek 2.0' is het werkstuk van Stenden-studente Anne-Katrin Schmidt, dat zij 'Tuinboek' als titel gaf.

3e Prijs in fotowedstrijd Levensbeschouwing op Straat

Donderdag 10 maart 2011

Levensbeschouwing is overal.
Als je goed kijkt, ligt het gewoon op straat.
Kerk, moskee, tempel en synagoge zijn duidelijk zichtbaar.
Soms kun je aan mensen zien welke levensbeschouwing ze hebben.
Levensbeschouwing kun je ook zien aan hun symbolen en hun rituelen.

Op 15 september 2010 schreef ik over de fotowedstrijd die het Centrum voor Levensbeschouwing in het najaar van 2010 had uitgeschreven. Het Centrum voor Levensbeschouwing is gevestigd in Stenden hogeschool te Leeuwarden, werkt nauw samen met opleidingen van Stenden hogeschool en met andere instellingen in Nederland die zijn gespecialiseerd in kennis betreffende levensbeschouwing. De uitnodiging om mee te doen aan deze fotowedstrijd, heb ik beantwoord door het inzenden van enkele thema-foto’s.

Aan deze fotowedstrijd namen 22 fotografen deel. Totaal zonden zij 49 foto’s in. Een fotojury heeft de inzendingen beoordeeld op fototechniek, compositie, creatief gebruik van de openbare ruimte en op het levensbeschouwelijke thema. De jury bestond uit: Suzan Bosch (Stenden-Instituut Service Management), Klaas-Wybo van der Hoek (Stenden hogeschool), Henk Postma (Stenden hogeschool) en Henk Pol (Centrum voor Levensbeschouwing).

De jury heeft zich stapsgewijs gebogen over de inzendingen en is zo tot een fotoselectie gekomen. Eerst werd beoordeeld of was voldaan aan de opdracht het thema ‘Levensbeschouwing op Straat’ in beeld te brengen. Foto’s die de opdracht op al te traditionele wijze uitbeeldden, werden terzijde gelegd. Foto’s van esthetische kwaliteit of verrassende verbeelding werden in rangorde gelegd.

De prijswinnaars met de winnende foto’s zijn inmiddels bekend gemaakt op de website van het Centrum voor Levensbeschouwing. De eerste prijs ging naar Nicole Loeve, de tweede prijs naar Abe Maaijen en mij viel de derde prijs ten deel. Eervolle vermeldingen werden toegekend aan Leonie Zuijdervliet en Yvon Salié, voor hun prachtige foto’s.

Mijn prijswinnende foto maakte ik op 28 juli 2009, op de laatste pelgrimsdag van Durkje en mij in 2009, toen wij het pelgrimspad bewandelden van het Franse Châteauneuf-Val-de-Bargis naar La Charité-sur-Loire. Het laatste dorpje dat we passeerden vóórdat we de oversteek door het veld maakten naar La Charité-sur-Loire was het dorpje ‘Raveau’. Evenals veel Franse dorpen ligt ook in Raveau de oude, geheel ommuurde begraafplaats vlak buiten het dorp. Het pelgrimspad loopt langs de hoge muur van deze begraafplaats en als je over de muur kijkt, zie je de laag en hoog boven de grafstenen uitstekende kruisen, van verschillende materialen en in uiteenlopende vormen gemaakt.

Deze foto deed mij denken aan een oud gezegde, dat je tegenwoordig bijna nooit meer iemand hoort zeggen, namelijk: “Wij leven onder het kruis’. Het leven gaat niet elke dag over rozen, niet elke dag halleluja en in de gloria. Zo is onze werkelijkheid van gisteren, vandaag en morgen. We hebben wel van die gelukzalige momenten, waarop als het ware de hemel voor ons open gaat, momenten waarop je niets anders kunt en wilt dan God loven en prijzen. Af en toe is onze weg echter geen gemakkelijke weg, een weg van pijn en verdriet, van ziekte, sterven en rouw; in bijbelse termen: onze weg door de woestijn; maar ... dan wel op weg naar het beloofde land, naar Kanaän.

Nog even en dan zitten we al weer in de Passietijd, de weken die voorafgaan aan het Paasfeest. Een tijd om ook stil te staan bij ons leven onder het kruis, ons kruis dragen op onze weg door de woestijn, stilstaan onder het kruis, stilstaan bij Jezus’ sterven aan het kruis, met elk jaar weer dat hoopgevend en wenkend perspectief van Pasen: opstanding uit de dood.

Bliid Boadskip no ek wrâldwiid fia ynternet

Woansdei 9 maart 2011

Grut nijs
Sûnt sneon 6 febrewaris 2011 steane de Fryske Bibels op it ynternet. Wrâldwiid kin ‘it Boek fan Heit yn de taal fan mem’ no oeral fia ynternet lêzen wurde, 24 oeren deis. Twa Bibels binne no op it web publisearre. It binne de saneamde ‘Wumkes-Bibel’ (1943) en de mear resinte ‘Nije Fryske Bibeloersetting’ dy’t datearret fan 1978. Jo kinne dizze twa bibelferzjes no fine op de thússide www.biblija.net

Bliid nijs
It wie yn it jier 2008 dat ik as lid fan it Lanlik Berie fan it Nederlânsk Bibelgenoatskip (NBG) in meiwurker fan it NBG ris frege oft it mooglik wêze soe om de Fryske Bibel op it ynternet te setten. Mei in tal oaren wie ik yn dy tiid yn it ferbân fan it Kristlik Frysk Selskip dwaande om it tsjintwurdige Frysk Oekumenysk Platfoarm ‘Krúspunt’ op te rjochtsjen en wy hearden hjir en dêr wol ris dat der ferlet wie fan de Fryske Bibel op ynternet. Dy fraach paste goed yn it motto fan it NBG: ‘Deryn foarsjen dat de Bibel safolle mooglik minsken berikt en oansprekt’, dat it duorre net salang of in lanlike projektgroep fan tige betûfte minsken wie oan it wurk om net ien, mar beide Fryske Bibels digitaal te publisearjen.

Goed nijs
Om’t de âlde bestannen fan de Fryske Bibels net brûkt wurde koenen, binne beide Bibels alhiel scand mei de kompjûter en op ’e nij oerset yn hjoeddeistige tekstbestannen, dêr ’t men tekstbewurkings mei dwaan kin. En no is it safier dat jo de teksten fan beide Fryske Bibels lêze kinne op Biblija.net. Op dit webstek kinne jo net allinnich de komplete Bibel lêze, mar it is ek mooglik om bygelyks fan ferskate bibelferzjes in grut of in lyts part fan de Bibel neistinoar op jo byldskerm op te freegjen. Sa kinne jo bygelyks deselde bibeltekst fan in Fryske, in Nederlânske mar ek in Russyske Bibel fergelykje. In grut tal Bibels yn allerhande talen binne hjir te lêzen. It is ek mooglik om hjir wurden yn bibelboeken te finen, sa kinne jo bygelyks sjen yn hoefolle en yn hokker psalmen it wurd ‘leafde’ stiet.

Ald en Nij nijs
It Alde en it Nije Testamint fan de ‘Wumkes-Bibel’ binne benammen basearre op ’e ‘Statenvertaling’. De mear resinte ‘Nije Fryske Bibeloersetting’ is it risseltaat fan in bysûnder projekt, om’t it de earste bibeloersetting yn Nederlân is dy’t troch gearwurkjen fan protestanten en roomsk-katolieken makke is. Eltse Bibel hat sa syn eigen skiednis, syn rykdom, syn boadskip yn eigen taal en mei in eigen takomst. De âlde en de nije Fryske Bibel steane foar jo klear op Biblija.net dat jo kinne der fuort mei oan ‘e slach.

Wrâldnijs
De Fryske Bibel is tige wichtig foar mannich Fries. Dûmnys yn Fryslân en ek Fryske dûmnys om utens brûke it Fryske Wurd gauris by harren preektarieding. By it meitsjen fan oarders fan tsjinst foar trou- en routsjinsten wurde ek Fryske bibelteksten brûkt. By bibellêzen en by bibelstúdzje kin in ferlykjen fan taalferzjes jo helpe om de Bibel better te ferstean. En as jo yn it bûtenlân op fakânsje binne of jo binne koartlyn of al lang lyn emigrearre, ek dan is Gods Wurd yn ús Fryske taal jo alle dagen fia ynternet deunby. It Bliid Boadskip komt no oeral dêr’t it ynternet tagonklik is. Sa wurdt wiermakke wat it tema is fan it NBG: ‘De Bibel iepen, wrâldwiid’. Fan de Stienzer Dr. G.A. Wumkesstrjitte oant it Nij-Seelânske Wellington. Wat in rykdom! Wa hie dat ea tocht doe’t dizze twa Bibels yn Fryslân ferskynden?

Mienskar in Stiens

Dinsdag 8 maart 2011

De Mienskar is een woonstraat in de wijk Aldlân van Stiens. Deze straat is aan de oostzijde toegankelijk via de Lege Marren. Als je dan van de oostzijde naar de westzijde rijdt, kun je wisselend linksaf en rechtsaf de kruisende straten in gaan. Vanaf de oostzijde zijn dat respectievelijk: rechtsaf naar de Treem, linksaf naar De Stripe, rechtsaf naar het Staaslân, linksaf naar De Blikken, rechtsaf naar It Swad, linksaf naar het Tiltsjepaad, links èn rechts naar het Mandelân en aan het eind - aan de westzijde - kun je tenslotte nog rechtsaf doorrijden naar de parallel aan de Mienskar liggende straat De Kaam. Aan de oostzijde heb je zicht op Kinderboerderij Doniastate en aan de westzijde heb je zicht op Sportcomplex ‘It Gryn’. Alleen langs de westzijde van de straat zijn – voorbij de knik in de straat - aan beide zijden woningen gesitueerd.

‘Mienskar’ was vroeger de aanduiding van een gemeenschappelijk (in het Fries: mienskiplik) stuk land, dat door verschillende inwoners van het dorp werd gebruikt. Het is als het ware een gemeenschappelijke weide, ook wel ‘meent’ genoemd. En als een Fries spreekt over “it grutte mienskar’, wordt daarmee ‘het kerkhof’ bedoeld.

In oude geschriften komen we de aanduiding ‘Stienzer Meenscharren’ tegen als de verspreid liggende stukken land, die worden begrensd door de Feinsumerfeart aan de noordzijde, de Dokkumer Ie aan de oostzijde en de Stienser Feart aan de zuidzijde. De oorspronkelijke ‘Mienskar’ die het langst is blijven bestaan, is het stuk land ten zuiden van de ‘Trijehoek’, liggende tussen de oostelijk van Stiens gelegen poel ‘De Dobbe’ en de Stienser Feart.

Vergadering Regiocomité Fryslân Vereniging VU-Windesheim

Maandag 7 maart 2011

Na onze avondmaaltijd in de 'Canteen' van Stenden University Hotel (SUH) vergadert het Regiocomité Fryslân in één van de vergaderzalen van SUH te Leeuwarden. De Regiocoördinator van VU-connected is zoals te doen gebruikelijk ook aanwezig, om samen met ons vorm en inhoud te geven aan de publieksactiviteiten van VU-connected, die we in en vanuit onze provincie organiseren.

Zo blikken we terug op het bijzonder geslaagde Debatcafé van 23 februari 2011, dat we in de vorm van het Provinciaal Verkiezingsdebat organiseerden. Op dit moment werken we aan publieksactiviteiten in het kader van VU-connected, zoals Debatcafé's, een landelijke herdenking, lezingen, de statutaire jaarvergadering, en de jaarlijkse aluminibijeenkomst van de Vrije Universiteit. Allerlei onderwerpen passeren de revue, zoals bijvoorbeeld: bijbelzilver, Tsjernobylramp, verschoolsing, jeugdzorg, terpen, het nieuwe werken en de beoogde University Campus Fryslân.

Daarna komen ook diverse verenigingsaspecten aan bod, zoals de samenstelling van ons Regiocomité, Linkedin, regiocoördinatie, bestuur, denk- en doetanks, landelijke ledenraad en het Voorzittersoverleg dat volgende maand zal worden gehouden. Aan het eind van de vergadering hebben we met zijn allen goed in beeld welke activiteiten en werkzaamheden we in de komende weken zullen uitvoeren om serieus werk te maken van een goed samenwerkend verband van de Vrije Universiteit, VU-medisch centrum, Christelijke Hogeschool Windesheim, Vereniging VU-Windesheim en hun gezamenlijke alliantie VU-connected.

Kloosterpad 1453 van Burgum naar Sijbrandahuis (deel 2)

Zondag 6 maart 2011

Op 21 februari 2011 liepen Durkje en ik het eerste traject van het Kloosterpad 1453 van Smalle Ee naar Burgum. Vandaag bewandelen we de tweede helft, namelijk: van Burgum naar Sijbrandahuis. Dat is een traject van ongeveer 24 kilometer. Even na 9.00 uur vertrekken we onder het imposante klokgelui van de Kruiskerk van Burgum. De kerk gaat in en wij wandelen over de Kerklaan Burgum uit. Tussen het Streekmuseum/Volkssterrenwacht van Burgum en Noardermar ontmoeten we mijn ex-Stenden-collega Robert Veenstra in het trainingspak van zijn nieuwe werkgever SC Heerenveen. Kortom, hier een korte rustpauze van wandelen en rennen om eerst even bij te praten.

Via een zandpad en de Zomerweg komen we ter hoogte van Noardburgum bij de Rijksstraatweg. Aan de overzijde lopen we over het zandpad van de Oostersingel naar Kuikhorne, waar we de Goddeloaze Singel op gaan. Eerst steken we de spoorlijn Leeuwarden-Groningen over en daarna ten oosten van Veenwouden de N356. Voorbij de Skillige Piip komen we in het schitterende Staatsbosbeheer-natuurgebied De Houtwiel, dat we weer verlaten bij de brug over de Valomstervaart bij het Goddeloos Tolhuis. In Broeksterwâld drinken we vervolgens koffie bij de ouders van Durkje.

Ter hoogte van de Broekmolen van Broeksterwâld komen we op de Schwarzenberglaan langs het Doopmonument nabij de waterloop de Lits. Dit is de plaats waar in 1861 de eerste bekeerlingen tot de 'Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in Nederland' werden gedoopt. Op het monument-reliëf zien we een man en een vrouw voor een watervlakte, de man wijzend naar de overvliegende duif, hèt bijbelse symbool van de Heilige Geest, en daarmee ook goed passend langs dit eeuwenoude Kloosterpad.

Via Damwâld lopen we door naar Rinsumageest, waar we vlakbij de unieke 'gibbeflecht' (een stenen duivenhuis van meer dan 200 jaar oud, met gimmengaten). Een tweede verwijzing vandaag naar de Heilige Geest, maar nu in Rinsumageest. In Rinsumageest bezoeken we de romaanse Sint-Alexanderkerk, de meest bijzondere kerk langs dit Kloosterpad, met als enige kerk hier in het noorden een crypte. Op de buiten hoorbare, uitnodigende orgelklanken gaan we even naar binnen. De organist oefent nu in de kerk, alvorens over drie kwartier hier de middagkerkdienst aanvangt.

Wij steken de Lauwersseewei over en gaan via de Trekweg in de richting van de Klaarkampster Mar. Over een smal boerenweggetje langs dikke knotwilgen lopen we naar de locatie waar vroeger het beroemde Friese klooster Klaarkamp heeft gestaan. Niets is hier in het landschap nog te zien van de voormalige cisterciënzerabdij Klaarkamp, al vóór 1163 hier op deze nu desolate plek gesticht. Nu hebben we de oorspronkelijke kloosterroute van het klooster van Smalle Ee tot aan het klooster Klaarkamp afgelegd.

Wij gaan door naar het Hervormde kerkje van Sijbrandahuis. Bij de ingang van deze kerk ontmoeten we onze Stienser dorpsgenoot Anne Dijkstra, die hier druk in de weer is om met een groep muzikanten het concert 'Diversity, Music for Education' voor te bereiden, het benefietconcert dat leerling Nadieh Wesseling hier in dit kerkje organiseert in het kader van haar Profielwerkstuk, waarvan de middagopbrengst is bestemd voor betere educatie in het Afrikaanse Rwanda. Alweer een verwijzing naar de Heilige Geest, hier, in het zicht van het voormalige klooster Klaarkamp. Toeval of niet?

Het duurt nog wel twee uren alvorens dit benefietconcert aanvangt, en wij moeten nog door naar de Bonifatiusstad Dokkum. We verlaten Sijbrandaburen en lopen langs de Birdaarderstraatweg naar de Friese Elfstedenstad Dokkum. Bij de Woudpoortbrug in Dokkum worden we door Pieter met de auto afgehaald, waarna Pieter ons terug rijdt naar de Kruiskerk van Burgum, waar wij vanmorgen onze auto parkeerden.

Pelgrim zonder God

Zaterdag 5 maart 2011

In 1990 publiceerde auteur Herman Vuijsje zijn boek “Pelgrim zonder God’, zoals de ondertitel zegt: ‘Een voettocht van Santiago de Compostela naar Amsterdam’. Inderdaad, in de omgekeerde richting, of zoals Spanjaarden dat noemen: ‘al contrario’. De atheïst en individualist Vuijsje verkoos het om in het verlengde van wat hij dacht en van wie hij was de eeuwenoude Sint-Jacobsroute te voet in omgekeerde richting te maken.

Dit boek dat hij over zijn lange wandeling schreef, is meer dan alleen een reisverslag geworden. De vier maanden durende voettocht van het (toen) nog streng-katholieke noorden van Spanje naar het ‘goddeloze’ Amsterdam werd voor Herman, en is voor zijn lezers, een reis door de Europese ideeëngeschiedenis; tevens een speurtocht naar de ankers voor moraal en spiritualiteit in de wereld waarin wij nu leven, een werelddeel waarin kerk en traditie zo op het eerste gezicht verdwijnen.

Zo vertrok Herman Vuijsje in 1989 als ‘pelgrim zonder God’. Herman weet dat veel pelgrims door hun pelgrimage een beslissende verandering ondergaan en dat zij voorgoed een ander mens worden. Wie dat beangstigend vindt, kiest er bijvoorbeeld voor om thuis te blijven, om het avontuur niet aan te gaan om als wandelaar op stap te gaan en om als pelgrim aan te komen. Vuijsje bleef niet in Amsterdam, maar hij begon als pelgrim zonder God in Santiago de Compostela. Maar, komt hij dan nog steeds zonder God als wandelaar aan in Amsterdam? Vuijsje waagt het erop.

Vuijsje schrijft in zijn boek:
- Alles bij elkaar heeft Compostela gemaakt dat ik de dingen een beetje meer neem zoals ze komen;
- Het gaat hier om super-quality time. Een pelgrimstocht is mega-leisure, maar tegelijk een mega-investering in een metamorfose die hopelijk een beter mens van je zal maken;
- Positief is de vrijheid van expressie en gedachten. Als pelgrim hoef je maar één ding: lopen;
- Mijn gedachten waren aan een voortschrijdende verdwijning ten prooi;
- Als ik aan het wandelen ben, is de hersenafdeling waar normaal gesproken alle grote en kleine besluiten worden genomen die een mens in zijn netwerk overeind houden, in diepe rust verzonken;
- Aanvaard liever het geschenk van hedendaags Compostela: vrijwaring van een teveel aan keuzen en bevrijding van een overmaat aan gedachten;
- Wie naar Santiago trekt, maakt zich juist los van begrippen als efficiëntie en effectiviteit;
- Wie de reis naar Compostela aanvaardt, toont juist zelfvertrouwen en autonomie;
- Santiago-pelgrims zijn het lijden voorbij;
- De kerk verliest zijn greep, maar juist daardoor wordt de camino meer dan ooit zichzelf;
- Nu overal ideologieën sneuvelen, behoren kerken tot de weinige instellingen die zich bezighouden met de vraag hoe het eigenlijk zou moeten;
- Een ware pelgrim reist naar een plek die hem inspireert om zich rekenschap te geven van zijn verleden en toekomst; een plek die een ijkpunt vormt voor persoonlijke integriteit;
- Duizend jaar trekken zij al over de camino, maar nog steeds is de nadering van een pelgrim een gebeurtenis in deze afgelegen gehuchten;
- Vroeger had je ook wel pelgrims, maar sinds een paar jaar lijkt het alsof de hele wereld voorbijkomt;
- …maar wat te doen wanneer doodarme mensen langs de route jou … gul laten meedelen in hun karige bezit?;
- …je moet kiezen, en als je je keus gemaakt hebt, houd je dan consequent daaraan;
- Pelgrims zijn onderweg veel opener in hun religieuze beleving dan thuis;
- Mensen die nooit iets voor een ander over hebben, nooit zomaar iets voor iemand doen, maken hier mee dat ze worden uitgenodigd, bijgestaan door wildvreemde, vaak heel eenvoudige mensen;
- Pelgrimeren doe je ’t beste in je eentje;
- Later bedenk ik dat ik niet zo gauw boos moet worden. Bekijk het ook eens van de andere kant;
- Maar de meest intieme relatie ontwikkelt de eenzame reiziger met zijn eigen lichaamsdelen;
- Die Noord-Europeanen die altijd zulke belangrijke dingen te doen hebben, …dat zijn degenen die op de camino het meest veranderen;
- De kerk wordt ontlast van iedereen voor wie godsdienst alleen maar een gewoonte was;
- De camino is geen jeugddomein; de pelgrimsgemeenschap is ook naar leeftijd gevarieerd samengesteld;
- Er is iets geks voor nodig om tegenwoordig de Tocht te ondernemen – juist vanwege het onvermogen om je omgeving precies uit te leggen waarom het begonnen is;
- ’s Pelgrims voortgang is ook een terugreis naar zijn verleden;
- …fundamentalisme en orthodoxie houden geen stand tegen democratisering en individualisering;
- De camino is van niemand en van iedereen, dat is zijn kracht, maar ook zijn zwakte;
- Dat is ook het mooie van de camino: je hoeft geen vragen te beantwoorden, niets te formuleren;
- Hier zoekt men naar datgene wat de gemeenschap ‘menselijk en spiritueel’ verenigt. De Sint-Jacobsweg is daarvan bij uitstek het symbool;
- Het eerste wat zo’n gemeente kan doen, is een halte maken voor de opvang van pelgrims;
- Inspiratie voor waardenvernieuwing valt de komende jaren vooral vanuit Europa te verwachten;
- Hoe lang hij ook is, de camino heeft iets intiems. Er is een Doel, de tocht is erkend en niet oeverloos. Je ervaringswereld is afgegrensd tot een heel bepaalde omgeving;
- Mij komt het voor dat zo’n pelgrimage zijn waarde ontleent aan het eenmalige karakter ervan;
- Wetten omschrijven nauwkeurig wat verkeerd en slecht is, maar bevatten weinig definities van wat nu het ‘goede’ gedrag is. Het kwade is als gedragsmaatstaf nu eenmaal beter hanteerbaar dan het goede;
- …voor slachtoffers betekent onverschilligheid …in laatste instantie de hel van totale verlatenheid;
- Het religieuze is persoonlijk geworden, en daarmee minder vanzelfsprekend en minder bespreekbaar;
- Op de Chemin kun je jezelf zijn;
- De diepe wens dat er méér moet zijn, en de bereidheid om een daarbij passende waarheid te construeren, verenigt mensen van toen en nu;
- Eén van de saaiste ervaringen ter wereld is het te voet passeren van een Frans dorp;
- In Spanje zie je haar nog overal: de laatste kromgetrokken generatie, die in Nederland al bijna is uitgestorven;
- God heeft ons zozeer lief dat we allemaal dóór mogen naar de hemel;
- Mijn meest opmerkelijke en dierbare ervaringen op deze tocht zijn ontmoetingen met anderen, met mensen die aardig durfden te zijn;
- Maar er is niets waar ik bij het wandelen zo’n hekel aan heb als terugkeren op mijn schreden;
- Eeuwen later kom je als wandelaar nog steeds onder de indruk van de geweldige integrerende kracht die moet zijn uitgegaan van die centrale, overal aanwezige instantie: de Kerk;
- Ik ben verslaafd geraakt aan het lopen, de endorfinen eisen dat ik tot sint-juttemis doorstap. Wat is er eigenlijk voor leuks aan om te arriveren?;
- …als we niet zelf verantwoordelijk zijn, dan is niemand het;
- De Weg was zeker even belangrijk als de aankomst;
- …ik zit boordevol indrukken die om uitwerking en overdenking strijden;
- De waarheid, laat ik het nu maar eerlijk zeggen, is dat God mij is tegengekomen. Naarmate ik mijn bestemming naderde, kwam hij me verder tegemoet;
- En wij worden meer mens naarmate wij ons effectiever inzetten voor het welzijn van anderen;
- De camino is een schouwtoneel van de convergentie van religieuze en spirituele opvattingen;
- Van lieverlede ben ik het door omstandigheden niet doorgaan van plannen met een zekere blijdschap gaan verwelkomen;
- ‘First things first’, dat is misschien de belangrijkste koude grondwijsheid waarvan ik onderweg doordrongen raakte;
- Een pelgrimage heeft iets weg van een zelfopgelegde noodsituatie – en in zo’n situatie is spontane hulp van en aan onbekenden onontbeerlijk.

Boekpresentatie Verheldering van de werkelijkheid

Vrijdag 4 maart 2011

Op uitnodiging van Uitgeverij Het Zuiden zijn we vanmiddag bijeen in de kloosterkapel van het voormalige Karmelklooster te Drachten. Hier woon ik de feestelijke presentatie bij van het nieuwe boek van dr. Gerben J. Stavenga uit Buitenpost. Uitgever Jan de Vlieger en auteur Gerben Stavenga bieden ter gelegenheid van deze boekpresentatie een afwisselend programma van drie genodigde sprekers en enkele muzikanten, die solo en samen de muzikale intermezzo's verzorgen tussen de speeches.

Het boek dat vandaag wordt uitgegeven, is getiteld: 'Verheldering van de werkelijkheid'. Als ondertitel is gekozen voor: 'Inzicht in de ontwikkeling van wetenschap en samenleving middels een relationele systeemtheorie'. De wetenschappen hebben een enorme hoeveelheid kennis voortgebracht, maar inzicht in de samenhang en diepere betekenis ontbreekt, volgens Gerben. Om dat inzicht toch te verkrijgen, wordt door dr. Stavenga in zijn boek een specifieke systeemtheorie ontwikkeld, die hij de 'theorie van de vier fundamentele systeeemrelaties' noemt.

Gerben Stavenga studeerde natuurkunde en filosofie. Hij promoveerde op de studie 'Science and Liberation' en was als wetenschapsfilosoof verbonden aan de Faculteit der Wijsbegeerte van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG). Na zijn leeftijdsontslag bij de RUG heeft Gerben Stavenga zijn levenswerk in de wetenschap nog zes jaar lang bijna elke werkdag met veel discipline thuis voortgezet, teneinde met dit boek over zijn vandaag geïntroduceerde fundamentele systeemrelaties zijn mijlpaal na jarenlang werk in de wetenschap te zetten. Dit boek mag je dan ook beschouwen als een majeur levenswerk, na al die jaren wetenschappelijke studie, onderwijs, onderzoek, analyse, schrijven en publiceren.

Behalve de auteur komen drie daartoe genodigde sprekers aan het woord als zogenoemde 'critical friends'. De eerste is Gerbens familielid dr. Kai Eigner, docent aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. De tweede critical friend is Gerbens ex-RUG-collega, dr. Hans Harbers, die zich in zijn reflectie op Gerbens boek meer 'critical' dan als 'friend' opstelt. De derde critical friend is de Sneker theoloog, ds. Alex van Ligten, die zich minder 'critical' en meer als 'friend' opstelt in zijn reflectie op dit bijzondere levenswerk.

Na de boekpresentatie is er volop gelegenheid om met de auteur en zijn familie, vrienden en vakgenoten verder te praten over deze nieuwe publicatie van Gerben. De uitgever verkoopt ondertussen goed en op verzoek signeert Gerben Stavenga zijn boek van harte voor wie dat op prijs stelt. Vanmiddag heeft dit boek de studeerkamer verlaten en zal de wereld van onderwijs en wetenschap in gaan, door de één wellicht bekritiseerd en door de ander allicht ook geprezen vanwege zijn visie en moed om een eigen theorie van vier fundamentele systeemrelaties aan ontwikkelde leken, filosofen en andere wetenschappers voor te leggen. De voortschrijdende tijd en nieuwe inzichten zullen nog ons leren welke bijdrage dit boek van Gerben Stavenga levert aan de progressie van de wetenschap.

Winterakonieten in bloei op Stienser kerkterp

Donderdag 3 maart 2011

In het nog vroege voorjaar is het lust voor het oog om vanuit het winkelcentrum Langebuorren in Stiens naar de Sint-Vituskerk te rijden. Hoog op de dorpsterp staat deze kerk. Op het omliggende kerkhof en op de aarden wal rondom de dubbele lindenlaan rond de kerk bloeien inmiddels de eerste lentebodes. Hier en daar bloeit het Sneeuwklokje en binnenkort zullen ook de Krokussen hier gaan bloeien.

Maar er bloeit meer. Heel bijzonder zijn de grote aantallen Winterakonieten die we hier op het kerkhof en op de rondgang om de kerk aantreffen. Vandaag schijnt de vrolijke lentezon op de schitterend geelgekleurde Winterakonieten.

De Winterakoniet (Eranthis hyemalis) behoort tot de zogenoemde Ranonkel-familie. Het is een stinsenplant, die in het vroege voorjaar bloeit; doorgaans in de maanden januari, februari en maart. In Nederland is deze plant zeldzaam. Ze komt vooral voor op en in de buurt van oude landgoederen; in Fryslân veelal op terreinen van oude states en stinsen. De Winterakoniet wordt in Fryslân het ‘Ayttablomke’ genoemd.

Dat we de Winterakoniet rond de Stienser terpkerk hebben staan, is de verdienste van de koster van de Sint-Vituskerk: Cees Buisman. Hij zorgt ervoor dat het behoud en de verspreiding van deze zeldzame lentebode is gegarandeerd. Vanmiddag sprak ik Cees Buisman hierover bij de Sint-Vituskerk. Hij vertelde me dat hij elk jaar ervoor zorgt dat de plant steeds verder rondom de kerkterp wordt verspreid. Daartoe moeten bijvoorbeeld de (wortel)knolletjes verder rond de terp worden geplant.

Belangrijk is ook dat Buisman elk jaar met onze gemeente Leeuwarderadeel regelt dat de eerste maaibeurt rond de terp zo lang mogelijk wordt uitgesteld, zodat alle planten na de bloeiperiode voldoende reserves kunnen opbouwen om volgend jaar weer behoorlijk tot bloei te komen. We nemen in Stiens dan graag voor lief dat de terp er na de bloei gedurende enkele weken wat minder mooi bij staat, omdat we weten dat dit van belang is voor de verspreiding en de bloei van volgend jaar.

Koster Cees Buisman vertelde me dat we nog even moeten wachten, want binnenkort zal ook de Holwortel op de kerkterp in bloei komen te staan. Laten we hopen dat het beheer nog vele jaren door Cees zo zorgvuldig gedaan kan worden, want als hij zijn bijzondere werk in dezen voort kan zetten, zullen we in de komende jaren een nog verder uitgebreide krans van bijzonder planten rond de Sint-Vituskerk aantreffen. Zo is niet alleen de kerk, maar wordt ook de flora op het kerkhof en op de rondgang rond de dorpsterp een steeds waardevoller sieraad voor het dorp.

Mobiel stembureau bij Leeuwarder hogescholen

Woensdag 2 maart 2011

Ongeveer 600 belangstellenden woonden vannacht het gratis verkiezingsfeest 'The Choice' bij in Leeuwarden. Vanaf middernacht konden de feestgangers al stemmen in een mobiel stembureau tegenover de ingang van de Leeuwarder stadsschouwburg De Harmonie. Van die gelegenheid is gebruik gemaakt door 221 kiezers met een geldige stempas, waaronder studenten, lokale politici, personeel van De Harmonie en - als eersten - ook de Leeuwarder burgemeester Ferd Crone en de Commissaris van de Koningin in Friesland John Jorritsma. Tot 6.30 uur kon hier vanmorgen worden gestemd in de Leeuwarder binnenstad.

Vanaf 7.30 uur tot 13.15 uur staat dit mobiel stembureau op het grote Kennisplein tussen Stenden hogeschool en de NHL Hogeschool. Gedurende dit tijdsbestek kunnen met name studenten en medewerkers van beide hogescholen tussen de bedrijven door hun stem uitbrengen tijdens deze Provinciale Statenverkiezingen. Van die service wordt ook dankbaar gebruik gemaakt. Later in de middag vertrekt deze truck met aanhanger om van 14.00 tot 16.30 uur gestationeerd te zijn bij de derde hogeschool van Leeuwarden, Van Hall Larenstein. Ook hier kunnen de kiezers vanmiddag op vertoon van stempas en identiteitsbewijs hun stem uitbrengen.

Expositie Creatieve Therapie na onderzoek over beeldend uiten

Dinsdag 1 maart 2011

Derdejaars studenten van de opleiding Creatieve Therapie (CT) van Stenden hogeschool in Leeuwarden onderzoeken tijdens hun stage verschillende manieren waarop mensen zich beeldend uiten. Ze bekijken en vergelijken in dat onderzoek het beeldend werk van kunstenaars, van cliënten uit de beroepspraktijk en ook eigen werk. Daarbij gaan ze op zoek naar de betekenis van dat beeldend werk.

In beeldend werk vertelt de maker namelijk veel over zichzelf. Niet alleen in de voorstelling ervan, maar vooral ook via de gebruikte kleuren, in de vormen en door het toegepaste materiaalgebruik. Beeldende voorkeuren vertellen veel over je persoonlijkheid; daar zijn bijvoorbeeld ook wel persoonlijkheidstesten op gebaseerd.

In hun mediumlessen hebben de CT-studenten één motief op verschillende momenten vormgegeven, om zo de relatie tussen vorm en inhoud van een beeld te onderzoeken. Eerst hebben de derdejaars studenten schetsen gemaakt van gewone, alledaagse dingen die we doorgaans om ons heen zien binnen en/of buiten de hogeschool. Daarna hebben ze één van die schetsen op vier verschillende manieren uitgewerkt, te weten:
- in natuurlijke vormen en in kleurtinten, naar waarneming;
- in grove of gestileerde vormen en in felle kleuren, vanuit zintuiglijke impulsen en gewaarwordingen;
- vanuit de fantasie en verbeelding: vervorming en vervreemding;
- geabstraheerd, ofwel teruggebracht tot primaire kleuren en in elementaire vormen.

Het resultaat van dit onderzoek en van dit beeldend werken is geëxposeerd in de vitrine van de opleiding Creatieve Therapie aan de Kennisboulevard in ons hogeschoolgebouw.