Proefvisitatie van MILTS en MISM in Leeuwarden

Dinsdag 31 maart 2009

In 2004 was de toenmalige Christelijke Hogeschool Nederland (inmiddels Stenden hogeschool) één van de eerste hogescholen van Nederland die hun HBO-masteropleidingen liet accrediteren in een zogenoemde Toets Nieuwe Opleiding. Elke zes jaar wordt deze accreditatie opnieuw aangevraagd en bij een voldoende beoordeling opnieuw toegekend. Dit jaar is het zover dat die accreditatie opnieuw zal worden aangevraagd. Het is mijn professie om de opleidingen van Stenden hogeschool met control & consult bij te staan om het hele accreditatietraject conform geldend protocol te doorlopen; zo ook gisteren en vandaag voor wat betreft de beide masteropleidingen MILTS en MISM.

Over enkele weken zullen de twee opleidingen "Master of International Leisure and Tourism Studies" (MILTS) en "Master of International Service Management" (MISM) worden gevisiteerd door een internationaal visitatiepanel, dat beoordeelt of deze twee opleiding aan alle kwaliteitscriteria voldoen, zoals die bij de Wet op het Hoger Onderwijs en Wetenschappelijk Onderzoek (WHW) zijn vastgesteld. Het schrijven van een gedegen Zelfevaluatierapport gaat vooraf aan het verficatieonderzoek (de visitatie) door een externe, visiterende organisatie.

De beide masteropleidingen MILTS en MISM van Stenden hogeschool hebben hun zelfevaluatie inmiddels afgerond en maken zich op voor de visitatie, die over enkele weken zal plaatsvinden. Gisteren en vandaag wordt met een interne audit (de proefvisitatie) van Stenden hogeschool generaal gerepeteerd of de afgeronde zelfevaluatie voldoende basis biedt voor een visitatie, of alle beschikbare documenten voor afdoende bewijsvoering zorgen en of alle stakeholders van de twee masteropleidingen adequaat zijn voorbereid op de komende visitatie. Na vandaag worden de laatste voorbereidingen getroffen en dan zijn deze twee masteropleidingen klaar voor de geplande visitatie.

SSH Image Short Stay Solutions @ Stenden University

Maandag 30 maart 2009

De zorg voor de huisvesting van internationale studenten die aan de drie Leeuwarder hogescholen studeren, is vorig jaar overgenomen door Short Stay Solutions, een onderdeel is van SSH Utrecht. De huisvesting van deze "internationals" van NHL, Stenden University en VHL is daarmee door de drie hogescholen gezamenlijk uitbesteed, want "housing" is niet de "core business" van hogescholen. SSH-Short Stay Solutions kwam - mede vanwege hun goede reputatie - als beste uit de bus.

Short Stay Solutions heeft vorig jaar de bestaande contracten van het voormalige Housing Office overgenomen. Inkomende international students kunnen zich al vanuit hun thuisland op de website van SSH aanmelden voor een studentenkamer. Het woningaanbod varieert qua prijs en kwaliteit en de studenten kunnen bij registratie hun voorkeur aangeven voor kamers in de Vrijheidswijk, in de wijk Bilgaard, in de Egelantierstraat en in de Kanaalstraat, allemaal in Leeuwarden, nabij de hogeschoolgebouwen.

Het SSH-housing office kreeg een centrale plaats in Stenden hogeschool en vormt een mooie aanvulling op het uitgebreide pakket aan voorzieningen dat Stenden hogeschool deels zelf en deels samen met de beide andere collega-hogescholen aanbiedt aan onder andere de meer dan 60 nationaliteiten die Stenden hogeschool rijk is. Vandaag presenteerde SSH Short Stay Solutions haar nieuwe image in Stenden hogeschool.

Afscheidsdienst Basiscatechese in De Hege Stins

Zondag 29 maart 2009

Op deze vijfde zondag van de Veertigdagentijd - Zondag Judica (verschaf mij recht) - beëindigt een grote groep Basiscatechisanten hun periode van catechisatie tijdens de basisschoolperiode. Twee jaar lang hebben ze in vier aaneengesloten blokken catechese gevolgd met een breed scala aan thema's zoals: het kerkelijk leven, de Bijbel, belangrijke mensen in de kerkgeschiedenis, symbolen in de kerk, de liturgie en diverse excursies naar uiteenlopende godshuizen in onze regio.

Vandaag is het dan zover dat ze in De Hege Stins van Stiens afscheid nemen van deze Basiscatechese. De 27 Basiscatechisanten laten tijdens de ochtendkerkdienst het een en ander zien en horen wat ze in de afgelopen twee jaar hebben gedaan. Zo wordt bijvoorbeeld de preek van dominee Gerrit Wessels vandaag op het liturgisch centrum interactief gehouden, in de vorm van een vraaggesprek met zes catechisanten.

Organist is de heer Boerma en de muzikale intermezzo's worden vandaag verzorgd door onze eigen Hege Stins Band, bestaande uit Jan Veltman, Gerke Draaistra, Tineke Kok, Henk-Jan Broersma en Taco Osinga. Er wordt veel en gevarieerd gezongen.

Aan het eind van de dienst volgt het formele afscheid van de Basiscatechese. De namen van de kinderen worden één voor één genoemd, ze komen naar voren op het liturgisch centrum en krijgen daar van de Basiscatecheten Trudy Bijland en Joske Klatter een Basiscatechese-certificaat. Daarna volgt een gevoelig moment als alle ouders worden gevraagd om ook naar voren te komen, om niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk achter hun kind te gaan staan, aangezien deze kinderen na het verlaten van de basisschool een bewogen puberteit-tijd in zullen gaan, waarin ze het nodig zullen hebben dat hun ouders met zorg achter hen blijven staan.

Als de Basiscatechisanten samen met hun ouders op het liturgisch centrum staan, worden ze door voorganger en gemeente samen gezegend op hun verdere levensweg, opdat zij zich samen gedragen mogen voelen door de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Een waarde(n)vol moment van deze mooie dienst.

Meester Davids

Zaterdag 28 maart 2009

Ruim een maand geleden maakte minister-president Jan Peter Balkenende - na een steeds verder toenemende politieke druk - bekend dat er tòch een commissie komt die als opdracht krijgt om onderzoek te verrichten naar de manier waarop ons kabinet in het jaar 2003 besloot om Nederlandse politieke steun te verlenen aan de Amerikaanse inval in Irak. Deze "Onderzoekscommisie Irak" onder leiding van de voormalig president van de Hoge Raad meester Willibrord Davids wordt inmiddels ook wel de "Commissie Davids" genoemd.

Het tekent meester Davids en het wekt vertrouwen dat niet de door premier Balkenende voorgestelde Ministers van Staat deel uit maken van de Commissie Davids. De commisieleden zijn uiteindelijk geworden: een taalwetenschapper (Monica de Boer, hoogleraar aan de VU), twee historici (Cees Fasseur en Marjan Wegman), een diplomaat (Peter van Walsum), een tweede jurist (Tim Koopmans), een volkenrechtdeskundige (Nico Schrijver) en als secretaris onderzoeker Koos van Bruggen. Dit team zou met alle onderzoekservaring geëquipeerd zijn voor de gewenste waarheidsvinding.

De inmiddels zeventigjarige Willibrord Davids is niet alleen meester in de rechten, maar was in de tachtiger jaren ook "mijn meester" in het onderwijs. Meester Davids groeide op in een Rotterdams onderwijsgezin; vader èn moeder waren beiden werkzaam als leraar cq lerares in het onderwijs. Toen ik in 1979 als docent begon in Delfzijl, trad meester Davids aan als rechter-plaatsvervanger bij de rechtbank in Assen, waarvan hij later rechter en uiteindelijk vice-president werd. Voordat meester Davids in 1986 werd benoemd tot raadsheer bij de Hoge Raad te Den Haag, was Willibrord Davids mijn docent Privaatrecht toen ik voor de onderwijsakte MO-A Boekhouden studeerde in Groningen.

Meester Davids ontpopte zich daar als een buitengewoon bekwaam docent, niet alleen qua inhoudelijke expertise, maar bovenal als fenomenaal docent. Zijn colleges waren bijzonder uitdagend. Het was mijn eerste kennismaking met de socratische onderwijsmethode. De socratische methode (Socrates, 469-400 voor Christus) is een vorm van filosofisch onderzoek. Als je zijn college bezocht, had je alle leerstof voor die dag diepgaand bestudeerd, want die kennis zou je hard nodig hebben om deel te nemen aan zijn vorm van super-activerend onderwijsleergesprek. Socrates noemde zijn filosofie-methode "telenchus", wat je zou kunnen vertalen als "kruisverhoor". Meester Davids koos een juridische casus en startte zijn onderwijs-kruisverhoor onder de aanwezige studenten. Hij stelde vanuit diverse perspectieven aanhoudend feiten, rechtsregels, opvattingen en meningen van casus-opponenten en van ons ter discussie, legde alle overeenkomsten en tegenstellingen daarin bloot en toonde vervolgens aan welke standpunten (on)juist waren.

Als Commissievoorzitter Davids - inmiddels nog eens 22 jaar jaar ervaring bij de Hoge Raad, waarvan 4 jaar als president - zijn commissieleden mee kan en mee zal nemen in zijn socratische onderzoeksmethodiek, heb ik er tot nader order het volste vertrouwen in dat wij in november van dit jaar - als het onderzoek afgerond zal moeten zijn - optimaal inzicht verkrijgen in de resultaten van zijn (methode van) waarheidsvinding.

Helmert Woudenbert speelt Waterman

Vrijdag 27 maart 2009

In de Leeuwarder stadsschouwburg De Harmonie verstomt even na half negen vanavond de muziek. Het licht gaat uit. Even later gaat het licht weer aan. Op het podium zit Waterman, in ochtendjas, blote voeten, vol in het licht, alleen.

Helmert Woudenberg staat dit seizoen met zijn elfde theatersolo in het theater. Woudenberg speelt vanavond het aangrijpende onderduikverhaal van de joodse Hatty (Hartog) Waterman. Hatty Waterman, zoon van Benito Waterman en Rebecca Waterman-Polak, is de vierde in een gezin met 14 kinderen. Op 10 november 1942 slaat bij dit Joodse gezin het noodlot toe. Het gezin wordt verscheurd en afgevoerd naar Auschwitz, waar zij de dood zullen vinden. Hatty is op dat moment 21 jaar en staat wonderbaarlijk niet op de razzia-lijst. Hatty blijft verslagen en als verdoofd alleen achter.

Dan begint een bizar en aangrijpend onderduikverhaal, dat tijdens de bezetting in de Tweede Wereldoorlog heeft plaatsgevonden. Voortdurend zich verschuilend en van adres veranderend, weet Hatty zijn noodlot te ontlopen. Veel markante figuren treden in zijn leven op, zoals zijn heldhaftige Tante Dora en de niet vermoede Jodenverraadster Ans van Dijk. De homofiele Hatty, die in zijn jeugd een hechte band met zijn moeder had, ziet zijn moeder in visioenen nog enkele malen als zijn beschermengel.

De overgrootvader van Helmert Woudenberg, was destijds boer in de Jodenbuurt in Amsterdam. Hij had veertien koeien, die hij op platte schuiten dagelijks naar Watergraafsmeer vervoerde, om daar op weilanden te grazen. Hij was orthodox-Christen, maar kon goed aarden tussen de Joodse mensen. Hij verkocht ze melk, onder anderen ook aan de toen nog zevenjarige Hatty.

Vanavond zitten Durkje en ik in de theaterzaal tegenover de verhalende Hatty Waterman, de Joodse jongen die inmiddels 85 jaar is. Wij luisteren ademloos naar zijn verhaal.

Drank: een epidemie onder jongeren?

Donderdag 26 maart 2009

In het Leeuwarder Café Wouters organiseren we vanavond als Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim samen met het Friesch Dagblad een Debatcafé met als thema: "Drank: een epidemie onder jongeren?". Het gesprek wordt geleid door avondvoorzitter Siem Jansen, directeur van de NOM en bestuurder van de Vereniging Het Friesch Dagblad. Siem Jansen gaat in gesprek met de volgende twee sprekers.

Eerste spreker is professor Guus Smit, hoogleraar Moleculaire en Cellulaire Neurobiologie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Een aantal uitspraken van professor Smit over drankconsumptie door jongeren:
- Ouders van bijvoorbeeld 14-jarigen moeten hun verantwoordelijkheid nemen m.b.t. het drankgebruik van hun kinderen, want op die leeftijd kunnen kinderen zelf hierover nog geen verstandige keuzes maken;
- Wetenschappelijk onderzoek - zoals over de invloed van drankgebruik door zwangeren op het groot aantal vroeggeboortes en hersenbeschadiging bij babies - zou ons nu ook helpen om de schadelijke werking van drank op de hersenen van kinderen aan te tonen;
- Er is nog te weinig onderzoek gedaan naar de schadelijke werking van alcohol op hersenen omdat drank nog steeds een geaccepteerde drug is;
- Je kunt tieners niet kwalijk nemen dat ze over grenzen heen gaan, dat hoort bij opgroeien en volwassen worden, maar hun ouders zouden die grensoverschrijding wel onder ogen moeten zien en er met hun kinderen over moeten spreken;
- De negatieve gevolgen van alcohol op de kwaliteit van de hersenen van kinderen is bij 12-jarigen 5 keer zo groot als bij 18-jarigen; het zolang mogelijk uitstellen van drankconsumptie bij jongeren is het beste wat je kunt doen;

Tweede spreker is burgemeester Arie Aalberts, burgervader van de Friese gemeente Dantumadiel. Een aantal uitspraken van burgemeester Aalberts over drankconsumptie door jongeren:
- Drank maakt bij teveel tieners teveel kapot;
- Als de ouders hun verantwoordelijkheid jegens hun kinderen niet nemen, moet de overheid dat doen;
- Wij moeten hier allen tegenover onze kinderen niet over zwijgen, maar er vooral met de jeugd over praten;

- De toename van overmatig drankverbruik onder jongeren (vooral door jonge meisjes, aldus prof. Smit) is de laatste jaren wel heel erg snel gegaan;
- Alcoholconsumptie versterkt bij jongeren hun natuurlijke eigenschap van risicoacceptatie;
- De detailhandel onttrekt zich er nog te zeer van om hun verantwoordelijkheid inzake de berperking van drankverkoop aan jongeren te nemen.

Van de Nederlandse jongeren onder de 16 jaar drinkt maar liefst 21% met regelmaat grote hoeveelheden alcohol. Nederland is daarmee koploper in Europa. Een zorgwekkende ontwikkeling.

Expect voor Panti Asih op Midden-Java in Indonesië

Woensdag 25 maart 2009

Tegenover de balie van Expect - het Leeuwarder Studentenpastoraat - staat bij de ingang van het Ontmoetingscentrum van Stenden hogeschool Leeuwarden een dubbel presentatiebord, waarmee aandacht wordt gevraagd voor het verlenen van hulp aan gehandicapten in ontwikkelingslanden.

Bij dit collage-presentatiebord liggen folders van de Stichting Camelia: de stichting die als doel heeft om vanuit Nederland Panti Asih financieel te ondersteunen. Panti Asih ligt op de helling van de vulkaan Merapi ten noorden van Yogyakarta op Midden-Java in Indonesië. Panti Asih betekent: Huis van Liefde. In dit tehuis wonen ongeveer 90 mensen met een verstandelijke handicap. In Panti Asih krijgen ze zorg en stimulerende begeleiding èn er zijn passende onderwijsmogelijkheden en kleine werkprojecten.

Deze folder vestigt onze aandacht op de hulpverlening in Panta Asih, wijst op de mogelijkheid om te helpen in de vorm van bijvoorbeeld een donatie èn is samen met het grote presentatiebord een middel om aan Panti Asih en aan de Stichting Camelia meer bekendheid te geven. Voorzitter van deze Stichting Camelia is onze Leeuwarder studentenpastor ds. Rein Veenboer, dus wie meer wil weten over deze stichting en wie mogelijk een bijdrage kan en wil leveren aan Stichting Camelia, kan zich daartoe bij de balie van Expect melden, in Stenden hogeschool te Leeuwarden. Van harte aanbevolen.

Veertig dagen + Veertig doosjes = Veertigdagenkalender

Dinsdag 24 maart 2009

De 40-dagentijd is volgens de christelijke traditie vanaf Aswoensdag 27 februari 2009 tot Pasen 12 april 2009. Het is een tijd van inkeer en bezinning. Stilstaan bij je eigen leven in relatie met je eigen ik, met de ander(en) en met de Ander (God). In deze tijd staat de verbondenheid tussen God & mensen en tussen hemel & aarde centraal.

In de uitbeelding van de 40-dagenkalender in het Stiltecentrum van Stenden hogeschool Leeuwarden wordt aan deze verbondenheid vorm gegeven door het gebruik van kleuren (zie mijn weblogbericht van 4 maart 2009). De paarse & witte doeken van de hemel zijn geknoopt aan de gele & groene doeken van de aarde. De verbondenheid wordt zichtbaar in de vorm waarin de doosjes zijn neergezet en in het aantal doosjes: 40 is een symbolisch getal in verschillende Bijbelverhalen.

Het is de bedoeling dat de doosjes één voor één worden geopend en dat er met de inhoud wat gebeurt in overleg/samenwerking met collega's. Onze collega die de presentaties in het Stiltecentrum altijd maakt - Jettie Holwerda - heeft me gevraagd of ik op de 16e dag een doosje van de 40-dagenkalender mee wil nemen om die elders te openen. Twee andere collega's op onze werkplek gingen mij daarin al voor. Inmiddels staan op de tafel in het Haak-gebouw drie van de 40 Veertigdagenkalender-doosjes met uitleg.

Bomenkap op Kenniscampus Leeuwarden

Maandag 23 maart 2009

Met de (her)inrichting van de "Kenniscampus Leeuwarden" verandert het Rengersparkgebied. Deze groene zône in het hart van Leeuwarden wordt opnieuw ingericht. Aan de oostzijde staan de twee hogescholen die op de Kenniscampus Leeuwarden gevestigd zijn: de Stenden hogeschool en de NHL. Het huidige gebouw van de NHL is deels gesloopt en wordt momenteel vervangen door en uitgebreid met een grotendeels nieuw gebouw. Van de twee hogeschoolgebouwen zijn straks de voorkanten naar elkaar gericht en tussen de beide gebouwen sta je dan op het Kennisplaza (plein); over enkele maanden het hart van Kenniscampus Leeuwarden.

De Kenniscampus Leeuwarden wordt met een hoog ambitieniveau ingericht. Op één terrein verschijnen naast de twee hogescholen: studentenwoningen, kennisintensieve bedrijven, sporthal & sportvelden, strand, horeca en een evenemententerrein. De Kenniscampus Leeuwarden wil gaan en staan voor "duurzaam en innovatief". Het wordt tevens een nieuw recreatiegebied in Leeuwarden, op loopafstand van het stadscentrum, met wandel- en fietspaden door groen en langs water en met faciliteiten waar iedereen gebruik van kan maken. Je kunt elkaar hier zien en ontmoeten, ook als je hier niet studeert!

Zoals bij veel grote bouwprojecten blijkt ook hier het kappen van bomen onvermijdelijk. Op de Kenniscampus Leeuwarden zijn de eerste bomen en oude boomsingels gekapt. Na de aanvraag van een vergunning voor het kappen van deze bomen, is er bezwaar aangetekend door de Stichting Bomenridders. Op donderdag 9 april 2009 dient nog een hoorzitting over deze kapvergunning. Stichting Bomenridders en de Kenniscampus Leeuwarden hebben inmiddels enkele gesprekken gevoerd en op verzoek van de Stichting Bomenridders is besloten om, in afwachting van de hoorzitting, een aantal knotwilgen langs het eeuwenoude riviertje - de Oude Meer -, een kastanje en een wilg in te passen in het ontwerp. Uiteindelijk zullen op en rond de Kenniscampus Leeuwarden circa 200 nieuwe bomen worden aangeplant.

Leading like Madiba - Leadership lessons from Nelson Mandela



Cover van het boek over Mandela

Zondag 22 maart 2009

Leiderschapslessen van Mandela
In 2006 publiceerde Martin Kalungu-Banda zijn boek "Leading like Madiba". De auteur geeft leiderschapstrainingen en is adviseur van de regering van Zambia. Ineke de Groot vertaalde dit boek van Martin Kalunga-Banda, ex-Tweede Kamerlid Paul Rosenmöller schreef er een Voorwoord bij en Dick van der Meer voegde er een Bijlage aan toe over het Afrikaanse Ubuntu-principe. Deze Nederlandstalige editie verscheen vorig jaar in 2008 met als titel "Leiderschapslessen van Mandela".

Kracht en inspiratie
In dit boek vertellen verschillende mensen over wat hun ontmoeting met Nelson Rolihlahla Mandela voor hen heeft betekend. Verhalen die laten zien hoe Mandela kracht en inspiratie over brengt op anderen. Hoe hij mensen verandert en de wereld bijzonder maakt door gewoon mens te zijn. Justin Forsyth, de adviseur van voormalige Britse regeringsleder Tony Blair, verklaart dat deze ervaringsverhalen van mensen die Mandela ontmoeten, ons laten inzien dat leiderschap zeker niet alleen om heldendaden gaat, maar vooral ook om de dagelijkse kleine gebaren.

Groei naar dienstbaar leiderschap
In diverse bewoordingen wordt deze eerste zwarte president van Zuid-Afrika betiteld als een bijzonder mens, een ongelooflijke staatsman, (liefdevol) als Madiba, een tovenaar en als Tata ("vader) van ons land". De verhalen die Martin Kalungu-Banda in dit boek navertelt, gaan over - wat hij noemt - het Madiba-pad naar leiderschap; met de volgende tien manieren om te groeien naar dienstbaar leiderschap:
1. Kweek groot respect voor iedereen;
2. Geef jezelf de kans door het talent van andere mensen geïnspireerd te worden;
3. Laat je moed groeien;
4. Ga heen en predik het evangelie, indien nodig met woorden;
5. Creëer je eigen vorm van leiderschap;
6. Wees nederig;
7. Leef met de Madiba-paradox;
8. Verras je tegenstanders door in hen te geloven;
9. Vier het leven;
10. Weet wanneer en hoe je jezelf vervangbaar maakt.

Niet heersen, maar dienen

De leiderschapsfilosofie van Nelson Mandela komt voort uit een oude Afrikaanse traditie: Ubuntu, hetgeen 'medemenselijkheid' betekent. De oorsprong ligt in het "community"-denken van de vroegere dorpsoudsten. Tegenwoordig geven moderne managers wereldwijd leiding volgens deze Afrikaanse traditie in een wat we tegenwoordig "stakeholdersbenadering" noemen. Grote (Ubuntu-)leiders herken je aan hun menselijkheid, hun gemeenschapsoriëntatie en hun zorg voor de ander. Ze zijn vriendelijk, genereus, bescheiden, informeel, ontspannen en behulpzaam. Een belangrijk bijbels principe is in hen te herkennen: niet heersend, maar dienend leiderschap.

Negendarische Ouderdag van Kroton in Groningen

Zaterdag 21 maart 2009

"Negendarisch" in plaats van "Legendarisch" staat in het logo voorop het programmaboekje van de Ouderdag van de Groningse studentenvolleybalvereniging Kroton. Deze week vieren de volleybalminnende studenten hun negende lustrum. Eén van de activiteiten van de lustrumweek was vorige week zaterdag de liftwedstrijd van Groningen naar Leuven, die Jan Wijbe met zijn duo-dame met een voorsprong van slechts enkele minuten nipt won. Vandaag organiseert Kroton tijdens een reguliere thuiswedstrijdendag een Ouderdag voor alle ouders van spelende leden. Durkje en ik zijn er de hele avond bij.

Het is een gezellige drukte van belang in de HES-hal van Sportcentrum ACLO te Groningen. Na ontvangst eten we gezamenlijk van de feestmaaltijd in de grote sporthalkantine. We ontmoeten daar ook mijn oud-collega Jan Berend van der Wijk met zijn echtgenote en met hun beide dochters, die ook beiden spelende studentleden van Kroton zijn. Later op de avond zien en spreken we ook mijn ex-collega, de bij Lycurgus volleyballende Agnes Meijer nog en verder ontmoeten we nog (ouders van) voormalige (Stasko-Stiens) en huidige teamgenoten (Kroton-Groningen) van Jan Wijbe. Al met al een gezellig evenement en mooi om er met veel ouders samen bij te zijn.

Rond negen uur in de avond wordt voor het herenteam van Kroton waar Jan Wijbe in speelt het centercourt opgebouwd voor de laatste wedstrijd van deze dag. Kroton speelt tegen AFC, hoog in de competitierangorde. In het programmaboekje staat over Kroton: "Ze zullen vechten als leeuwen en zweten als otters ....". Deze twee herenteams laten hun spelfanatisme zien, want ze willen beide koste wat kost winnen. Het is een prachtige wedstrijd, die met spectaculaire spelmomenten in lange rallies qua tussenstanden voortdurend gelijk op gaat. Na een 2-2 setstand volgt de laatste, vijfde set, die AFC nipt wint met een eindstand van 15 tegen 13 punten. Wel jammer dat Kroton dus verloor, maar dat mag de pret niet drukken, want het was een prima wedstrijd voor een groot(s) en enthousiast publiek.

Op het moment dat wij rond het middernachtelijk uur weer thuis arriveren, start in het Groningse zwembad De Parrel de lustrum-slotactiviteit: een spetterend zwembadfeest, dat tot in de vroege ochtend door gaat.

Dank aan alle bestuursleden, lustrumcommissieleden en alle andere organiserende en spelende leden voor deze mooi Kroton-ouderdag.

KFFB-bestjoersgearkomste yn 't Ponkje fan Wâldsein

Freed 20 maart 2009

Oan 'e ein fan 'e middei komme wy as bestjoer fan 'e Kristlik Fryske Folks Bibleteek gear yn restaurant 't Ponkje fan Wâldsein. It wurdt in bysûndere gearkomste. It earste diel fan 'e gearkomste is formeel bestjoerlik en it twadde diel is in ynformeel jûnsbarren.

De bestjoersgearkomste yn 'e boppeseal fan 't Ponkje hat in folle wurklist oer (presintaasjes fan) nije útjeften, boekefeesten dy't west hawwe en noch komme, propaganda om nije ferieningsleden oan te bringen èn lange en brede petearen oer it kommende jubileumfeest fan 'e KFFB, soks mei it each op it 75-jierrich bestean fan ús Fryske boekeklub KFFB yn desimber 2009.

Nei it omfreegjen en sluten geane wy nei ûnderen ta om yn it restaurant fan 't Ponkje ús gearkomste mei lekker iten fuort te setten, mei ús ôfgeand bestjoerslid, frou Coby Laanstra. Hja hat mear as tritich jier bestoerslid west fan 'e KFFB, dat wy tochten dat it wis wol fertsjinne wie om har in noflike jûn mei in lekker miel oan te bieden. It docht bliken dat wy foar dizze jûn in goed plak útsocht hawwe. It sit tige treflik yn dit restaurant, dat jierren ferlyn al kaam is yn dit âlde skûltsjerkje, de âld-Fermoanje fan Wâldsein.

Wy krije lekker iten, hawwe de hiele jûn ris noch mear persoanlik praat as dat wy wend binne yn ús bestjoersgearkomsten en oan 'e ein fan 'e jûn is it ús foarsitter Minne Vis, dy't mei in ôfskiepraatsje komt mei tige wurdearjende wurden foar it folle en it goede dat Coby yn al dy jierren yn 'e KFFB en mei alle KFFB-(bestjoers)leden dien hat. It is al let op 'e jûn as ik Coby nei hûs ta ryd en har thúsbring. Sa'n moaie jûn, it is wol it minste dat wy as bestjoer noch dwaan kinne foar dit ofskienimmend bestjoerslid, dy't har in soad fan har aktive jierren fol oertsjûging mei hert en siel ynset hat foar ús feriening èn foar harren leden en lêzers. Coby, farwol!

Spreekbeurt bij de Protestantse Gemeente te Burdaard

Donderdag 19 maart 2009

Op uitnodiging van de Protestantse Gemeente (PKN) van Burdaard verzorg ik vanavond een spreekbeurt tijdens hun Gemeenteavond. De kerkenraad vroeg me te komen spreken over het thema "Een enthousiaste en betrokken visie op de kerk en op bijzondere diensten". Deze gemeenteavond vindt plaats in het verenigingsgebouw Pro Rege. Gevraagd is om het eerste deel van de gemeenteavond inhoudelijk te verzorgen. Deze kerkenraad en de aanwezige gemeenteleden steken daarmee hun nek uit, want ook zij laten elkaar vanavond zien dat ze bereid zijn na te denken over anders kerk zijn, over gemeenschapsverhogende stimulansen, langs de weg van de democratisering van het ontwerpen, ontwikkelen, aanbieden en evalueren van kerkdiensten.

In mijn toespraak begin ik uit te leggen wat de beide PKN-gemeenten van Stiens er in 2002 toe heeft gebracht om per 2003 over te gaan tot het tweewekelijks organiseren van de zogenoemde Gemeentediensten op de zondagavond in de Gereformeerde en Hervormde kerken van Stiens. De problematiek van de terugloop van het aantal kerkgangers tijdens de tweede zondagse kerkdienst, die in het jaar 2002 in Stiens de aanleiding was om het roer om te gooien, speelt in veel Friese kerkelijke gemeenten, zo ook aan beide zijden van de Dokkumer Ee te Burdaard.

Strekking van mijn betoog is dat de Gemeentediensten - zoals we die nu al voor het zevende jaar in Stiens organiseren - niet zozeer de toveroplossing is voor het afremmen van de leegloop van de zondagse tweede kerkdiensten, maar dat die Gemeentediensten wel een belangrijke bijdrage leveren aan het besef van gemeenteleden dat de kerkelijke gemeente niet alleen maar iets van die ander is, maar dat die geloofsgemeenschap vooral ook een complete gemeente wordt als ik - en met mij veel andere gemeenteleden - daar zelf een eigen, positieve, actieve bijdrage aan lever.

Zo hebben de gemeenteleden van de twee Stienser PKN-kerken in de afgelopen zes jaren bewezen dat het wel degelijk mogelijk is om een groter aandeel gemeenteleden via de rijke variëteit van allerlei gemeentegroepen binnen en buiten de kerken te interesseren, te motiveren èn te activeren om een persoonlijke bijdrage te leveren aan de verhoging van het gemiddeld aantal kerkgangers en met name aan de vormenrijkdom van allerhande soorten Gemeentediensten: zondagse avondkerkdiensten door, met, voor en in de gemeente. De succesrijke Gemeentediensten van Stiens krijgen zo langzamerhand navolging in andere kerkelijke gemeenten. Het is beslist geen tovermiddel, maar het helpt wel om "meer en beter kerk" te zijn.

Gele school op het erf van Dago

Woensdag 18 maart 2009

De Dienst Welzijn van de Gemeente Leeuwarden is opdrachtgever van de bouw van de Brede School op Techum. De gemeente loopt met de bouw vooruit op de verwachte toestroom van kinderen. De gemeente heeft zich ingespannen om hiermee een inspirerende leeromgeving en centrumfunctie voor de nieuwe woonwijk "De Zuidlanden" te realiseren.

De in Amsterdam werkende Japanse architect Yushi Uehara heeft met zijn bureau Zerodegree Architecture een eigen interpretatie gegeven van de Friese stolpboerderij. De ontwerpfilosofie bij de vormgeving van het gebouw is volgens Uehara, dat het gebouw een trotse blik geeft op het verleden en zich daarbij tevens afvraagt hoe de cultuur een toekomstige vernieuwing zou belichamen. Onder een grote kap worden 15 leslokalen, een kinderopvang, een peuterspeelzaal en een sportvoorziening gerealiseerd. De brede school Techum beoogt hiermee een ruimtelijke relatie aan te gaan met de originele stolpboerderij, die naast de school staat.

Deze brede school kan al vanaf de start van het ontstaan van de wijk zijn belangrijke functie als centrum voor onderwijs, sport, peuter- en kinderopvang vervullen. De drie schoolbesturen (openbaar, christelijk en katholiek), de BV-Sport, de SKL-Kinderopvang en HWL-peuterspeelzalen verheugen zich over het feit dat de kinderen direct in hun eigen wijk naar school (bovenverdieping), naar de sportzaal (benedenverdieping), de kinderopvang en naar de peuterspeelzaal kunnen. Alle partijen spannen zich in om de brede school nog voor het volgende schooljaar (2009-2010) in gebruik te nemen. Op dit moment is de buitenkant van de nieuwbouw ingepakt met het welbekende gele isolatiemateriaal, alvorens het exterieur zijn definitieve aankleding krijgt.

Volgens mijn oud-collega (destijds CHN-PABO-directeur) Karel Gildemacher (momenteel naamkundige bij de Fryske Akademy te Leeuwarden) is Techum de verbastering van "Dacheim", hetgeen "het erf van Dago" zou kunnen betekenen.

Emmer gips

Dinsdag 17 maart 2009

Vanmorgen ben ik aan het werk op de Leeuwarder campus van Stenden hogeschool. We verzenden vanochtend onze bestuurlijke reactie van het College van Bestuur op het concept-Visitatierapport van de Besturenraad voor Christelijk Onderwijs, voor wat betreft de visitatie van het Diploma Christelijk Basis Onderwijs (DCBO) (zie mijn weblogbericht van 28 januari 2009).

Als dat klaar is, vertrek ik vanuit Leeuwarden naar onze campus in Emmen, om daar vanmiddag tijdens een periodiek Voortgangsconsult in een gesprek met de directie van de opleidingen "Logistiek en Economie" en "International Business and Languages" alle ins en outs omtrent de voorbereidingen van deze twee accreditatietrajecten te monitoren.

Mijn autorit van Leeuwarden via Beilen naar Emmen krijgt een onverwachte wending. Ter hoogte van Westerbork moet ik de provinciale weg N381 - de zogenoemde Frieslandroute tussen Friesland en Drenthe - verlaten om binnendoor via o.a. Meppen en Aalden bij Zweelo weer op de N381 terug te kunnen komen. Vannacht rond 2.00 uur vond hier bij Zweeloo op de N381 namelijk een frontale aanrijding plaats tussen een bestelwagen en een vrachtauto. Door de aanrijding schaarde de vrachtwagencombinatie en deze belandde op de zijkant nabij een talud. De lading bestond uit ongeveer 30 ton meel. De wrakstukken lagen over zo'n 150 meter over de weg verspreid. Door dit ongeval en de bijkomende bergingswerkzaamheden is de N381 vandaag tussen Westerbork en Zweeloo nagenoeg de hele dag afgezet.

Bij aankomst in Emmen blijkt maar weer dat de fusierelatie tussen onze vestigingen in Leeuwarden en Emmen voortdurend hechter wordt, want ik ontmoet hier een groot aantal Leeuwarder collega's die hier vergaderen (het voltallige College van Bestuur, en ook een groep Bouwstenen-collega's beginnen hier zojuist elk een overleg). Er zijn hier ook collega's ten behoeve van Arbo-werkzaamheden en om in de ontvangsthal studenten voorlichting te geven over de Minor Sportmanagement.

In de wandelgangen bij de receptie van de Christelijke Opleiding tot Leraar Basisonderwijs valt mijn oog op een prachtig werkstuk van enkele studenten. Het is een schildersdoek met daarop een beschilderd gipsreliëf, gesigneerd met "Maren, Mareile, Sianien, Nathalie". Een knap stuk werk op een mooie plek in het hogeschoolgebouw.

New Bar Topaz @ Stenden University Hotel

Maandag 16 maart 2009

Stenden University Hotel van Stenden hogeschool in Leeuwarden heeft het afgelopen jaar een metamorfose ondergaan.

Eerst is het congres- en vergadercentrum gemoderniseerd, daarna is afgelopen zomer 2008 de hotellobby gerestyled (zie mijn weblogbericht van 25 juni 2008) en inmiddels is ook Bar Topaz verbouwd en opnieuw stijlvol ingericht.

Eerder waren al de hotelkamers en de beide restaurants gemoderniseerd.

Van God los, los van God? O jee, O nee!

Zondag 15 maart 2009

De Gemeentedienst op deze avond van "Zondag Oculi" wordt georganiseerd door de Gereformeerde Evangelisatie Commissie van Stiens. We komen om 19.00 uur in een prima gevulde kerkzaal bijelkaar in De Hege Stins te Stiens. Voorganger is mevrouw Lammie Brandwijk-de Vries en Han Giesing is de organist. Het thema van deze kerkdienst is "Van God los, los van God".

Gospelgroep "The Rising Hope" uit Burgum is door de Evangelisatiecommissie uitgenodigd om medewerking aan deze Sing In te verlenen. The Rising Hope bestaat uit ongeveer 30 leden tussen de 13 en 35 jaar en staat onder leiding van Wim Dijkstra. Het koor wordt ondersteund door een combo, bestaande uit drums, basgitaar, piano en synthesizer. Het is een gospelgroep met "power", want ze maken het zichzelf niet gemakkelijk met de gevarieerde muziekstukken - zoals bijvoorbeeld "Still" en "Testify" - die ze uitvoeren. Veel solo's, veel zang met tegenzang, wisselingen van zacht naar keihard en weer terug naar zacht, èn in de liederen wisselingen van toonhoogte; het is duidelijk een gospelgroep met lef.

Een mooi lied is ook hun "Don't look at me if you're looking for perfection, don't look at me, look at Him!" En juist dat lied pas perfect bij deze "Zondag Oculi" van de Veertigdagentijd. Oculi is Latijn voor "Mijn ogen", afkomstig uit de intochtspsalm 25 (vers 15): "Mijn ogen zijn altijd gericht op de Heer". Hoezo "Van God los, los van God"?, want "Oculi mei semper ad Dominum". En dan duurt een zondag veel te lang, aldus de verkondiging van mevrouw Brandwijk, want die blijde boodschap willen we met het oog op onze grote Voorganger Jezus direct de eerstvolgende werkdag(en) toch al in de praktijk brengen?! Dus niet los van God, maar met het oog (Oculi) op God.

Tussen donker en licht

Zaterdag 14 maart 2009

De vele contacten die de geestelijk verzorgers van het VUmc (Vrije Universiteit Medisch Centrum Amsterdam) hebben met patiënten en met hun familie en/of vrienden heeft de Dienst Pastoraat en Geestelijke Verzorging van VUmc er toe gebracht om te komen tot de publicatie van een een klein boek met gebeden met als titel 'Tussen donker en licht'. Dit kleine gebedenboek is bedoeld voor ieder die naar woorden zoekt. Het zijn woorden om te horen en om zelf gehoord te worden. Het zijn woorden om uit te spreken, wellicht door iemand, een ander, misschien God zelf wel, daar in de diepte van ons hart. Woorden die je passen, zijn niet altijd zo gemakkelijk te vinden. Daarom zijn in dit boek ook visuele beelden tussen donker en licht te vinden. Het zijn beelden die willen verbinden.

In dit gebedenboek tref je gebeden en teksten aan uit de joodse, christelijke en islamitische traditie. Dat komt omdat de geestelijk verzorgers van dit academisch ziekenhuis vanuit al deze verschillende achtergronden nauw samenwerken. Helaas staan er in dit boek geen teksten uit de boeddhistische, hindoeïstische of humanistische traditie, maar wellicht komt dat nog eens in een volgend boek. De Vereniging VU-Windesheim heeft de uitgave van dit gebedenboek grotendeels bekostigd; m.i. een waarde(n)vol gebaar, waarmee onze vereniging laat zien dat het wel heel goed mogelijk is om vanuit een christelijke identiteit - zo concreet met raad & daad - bij te dragen aan de zorg voor mens & wereld.

De gebeden worden door de samenstellers van VUmc op voortreffelijke wijze gepresenteerd in woorden en beelden, in allerlei "taal & teken", waaronder Arabisch, Engels, Duits, Frans, Hebreeuws, Nederlands, Spaans en Turks. Voor wie meer wil lezen, is er een uitgebreide bronvermelding opgenomen. De ringband maakt het mogelijk om het gebedenboek omgevouwen of opengevouwen overal neer te leggen. Het is in een handzaam formaat uitgegeven en bevat prachtige fo'to's en tekening. Kortom, bijzonder mooi!

Het gebedenboek is als volgt thematisch ingedeeld:

1. Licht om je heen; met woorden om stil te worden voor God, met o.a. bijdragen uit de Bijbel en de Koran en bijdragen van Sytze de Vries, David Adam, Frère Roger, Paul Aymar en enkele bewerkte teksten;
2. Uit de diepte; met woorden om te roepen als het donker je omringt, met o.a. bijdragen van G.K. van het Reve, Huub Oosterhuis, Paul Bruggeman & Gerard Zuidenberg en Rainer Maria Rilke;
3. Licht dat draagt, met woorden om te blijven bidden, met bijdragen van o.a. Dietrich Bonhoeffer, Moeder Teresa en Fum van den Ham;
4. Door de nacht heen; met woorden om te danken ondanks alles, met bijdragen van Toon Tellegen, Sedulius Caelius en St. Patrick.

Tenslotte, uit allerlei gebeden hieronder enkele zinsneden, om kort de sfeer te tekenen:

- Gij verbergt U in de stilte, maar ik weet u rakelings dichtbij, als een lied dat in mij zingt;
- Aber Ich freue mich dass Du die Adresse meiner Gedanken bist;

- En toen ik op weg ging om u te ontmoeten, vond ik u op weg naar mij;
- Morgen zal het zijn: gloed van nieuw begin;
- Maar ik kan niet niet om U roepen, want ik kan niet anders dan roepen: Heb mij lief;
- Gij die het sprakeloze bidden hoort achter de woorden die wij tot U roepen;

- De Eeuwige zal onder je zijn, een veilig net wanneer je valt.

Beeldend werk van CT-studenten @ Stenden

Vrijdag 13 maart 2009

In de grote vitrine van de Kennisboulevard van Stenden hogeschool te Leeuwarden passeer ik vandaag de Tentoonstelling van Beeldend werk van studenten Creatieve Therapie (CT).
Binnen CT wordt gebruik gemaakt van kunstzinnige middelen om gevoelens gedachten en innerlijke conflicten tot uitdrukking te brengen.

In het 1e jaar van deze opleiding tot Creatief therapeut maken studenten materiaal-, kleur- en vormstudies en onderzoeken zij de uitdrukkingsmogelijkheden hiervan.
In het 2e jaar oriënteren zij zich op het werkveld en onderzoeken ze de impact van het beeldend werken op zichzelf en op anderen.
De 3e jaars studenten onderzoeken tijdens de jaarstage de verbanden tussen het beeldend werk en de maker (de student, de cliënt en/of de kunstenaar).
In het 4e jaar van de opleiding geven de studenten vorm aan hun eigen thema's. Ze belichten de relevantie van hun beeldend werk voor de beroepspraktijk.

Bestuur Stichting Jabikspaad Fryslân bijeen in Bolsward

Donderdag 12 maart 2009

Het is de derde bestuursvergadering van de Stichting Jabikspaad Fryslân die ik bijwoon; vanavond is het de eerste maal dat ik als nieuwe voorzitter deze bijeenkomst leid. We komen bijeen ten huize van ons mede-bestuurslid pastoor Jan Romkes van der Wal, in het parochiehuis te Bolsward. We starten met een behoorlijk gevulde agenda. Er gebeurt veel in deze kring; we hebben veel ambities.

Enkele bestuursleden rapporteren over hun ervaringen van twee weken geleden in de beursstand van het Jabikspaad in het Pelgrimspaviljoen van de Fiets- en Wandelbeurs in de RAI te Amsterdam. Het was een prima beurs, met veel belangstelling voor ons Fries-Overijsselse Jabikspaad.

Dan volgt de bespreking van drie nieuwe initiatieven:

- de samenwerking die we inmiddels zijn gestart met de gemeente Het Bildt en met de opleiding Vrijetijdsmanagement van Stenden hogeschool te Leeuwarden; een mooi studentenproject in het kader van het jubileumjaar 2010, waarin het Jabikspaad tien jaar bestaat;

- de publicatie van onze primeur: de allereerste "Nieuwsbrief Jabikspaad Fryslân", die wij na vanavond gaan verspreiden onder alle mensen en organisaties die het Jabikspaad een warm hart toedragen;

- de twee Kloostermoppenprojecten, waarvan de eerste - "De Jinsumer Moeting" - inmiddels een bouwvergunning heeft en die na de toekenning van de reeds aangevraagde subsidie van de Provincie Fryslân zal leiden tot een markant pelgrimsmonument op de plaats waar de oostvariant en de westvariant van het Jabikspaad in het Friese Jirnsum elkaar ontmoeten.

Evidence based: het beste onderwijs?

Woensdag 11 maart 2009

Vanmiddag en vanavond vindt de Windesheim Onderwijslezing 2009 plaats in de Christelijke Hogeschool Windesheim te Zwolle. De School of Education van Windesheim en VU podium organiseren jaarlijks deze Onderwijslezing voor een brede doelgroep binnen het onderwijswerkveld, zoals docenten, managers en bestuurders van partnerscholen, onderwijskundigen en studenten. Het thema dit jaar is: ‘Evidence based: het beste onderwijs?’.

Eerst wetenschappelijk bewijzen dat een methode werkt, daarna pas invoeren. Deze Evidence based-aanpak om vernieuwingen in het onderwijs aan te brengen, wint steeds meer terrein. Het Ministerie van OC&W steekt veel geld in projecten zoals "Onderwijs Bewijs". Universiteiten en hogescholen richten onderzoeksinstituten in. Onderzoek wordt steeds belangrijker bij het ontwikkelen en invoeren van onderwijsvernieuwingen. Maar hoe bepaal je de kwaliteit en het resultaat van onderwijs en onderwijsvernieuwingen? Een vraagstuk met zeer uiteenlopende dimensies, dat direct verbonden is aan de dagelijkse onderwijspraktijk en tevens het Windesheim-speerpunt "Pedagogische kwaliteit van het onderwijs".

Vanuit uiteenlopende aandachtsgebieden schenkt de Onderwijslezing 2009 aandacht aan Evidence based-onderwijs. De volgende vier deskundigen geven hun visie:

Prof. dr. Geertje van der Werf, hoogleraar Onderwijs & Leren bij het GION, Gronings Instituut voor Onderzoek van Onderwijs van de Rijksuniversiteit Groningen en van daaruit ook betrokken bij het Top Institute for Evidence Based Education Research (TIER). Van der Werf: We hebben meer Evidence nodig op basis van hoogwaardig onderzoek dat het gegeven onderwijs effectief is. De kwaliteit van het onderwijs moet in de praktijk worden aangetoond. We moeten Evidence based-beleid formuleren, Evidence based-onderwijs in praktijk brengen en een Evidence based-cultuur bevorderen.

Dr. Yvonne Leeman, lector Pedagogische Kwaliteit van het Onderwijs aan Windesheim. Leeman: Onderwijs dat alleen put uit een reservoir van kennis volstaat niet. Beroepsmatig handelen gebeurt op grond van cognitie èn emotie. Je moet kennis leren gebruiken, daarbij gebruik makend van je morele denkkaders en van je creativiteit. Kennis is meetbaar, maar je morele denkkaders en je emotie zijn moeilijk tot niet meetbaar en derhalve in de Evidence based-aanpak eenvoudig terzijde te schuiven. De Evidence based-aanpak biedt dus maar een zeer beperkte kijk op het functioneren van leerkrachten.

Prof. dr. Jan Jacob van Dijk, tweede kamerlid (CDA) met onderwijs in zijn portefeuille. Van Dijk: Het is vrijwel onmogelijk om het te onderzoeken onderwijs zo te isoleren dat je kunt aantonen welk onderwijs het beste is. Omdat taal en rekenen eenvoudig meetbaar zijn, leggen we daar de nadruk op, maar waar blijft nu eigenlijk onze aandacht voor bijvoorbeeld de mate waarin leerlingen leren/kunnen samenwerken? De kwaliteit van de docent is van doorslaggevend belang; ze moeten bovenal een onderzoekende houding aanleren tijdens hun lerarenopleiding.

Dhr. Pierre Noordmans, docent en ontwikkelaar aan het Deltion College te Zwolle. Noordmans: De laboratorium-onderzoeken van de Evidence based-aanpak vertragen alle innovatie, want dan zou we een een onderwijsinnovatie bijvoorbeeld pas na vier jaar onderzoek kunnen invoeren. Dan is die innovatie allang weer verouderd. En de Amerikaanse filosoof Dewey (1859-1952) zei al: "Research can tell us what worked, but cannot tell us what works".

Na de bijdragen van deze vier deskundigen wordt tijdens een paneldiscussie, waarin het publiek een actieve bijdrage heeft, verder ingegaan op de voor- en nadelen van evidence based-onderwijs. Tijdens het buffet krijgen we de opdracht om in subgroepjes een flessenpost-brief op te stellen met daarin een korte beschrijving van ons droom-onderwijs. Die flessen worden van boven uit het raam gegooid, beneden in het duister opgevangen, in een rubberboot geladen en dan verdwijnen ze over water in het duister. Zullen al deze dromen in het toekomstig onderwijs ooit uit komen?

Jaarevaluatie Gemeentediensten 2008

Dinsdag 10 maart 2009

Op uitnodiging van het Gezamenlijk Moderamen van de beide PKN-gemeenten van Stiens zijn mede-werkgroeplid Aukje Brouwer en ik vanavond aanwezig in de vergadering van het Gezamenlijk Moderamen in De Hege Stins te Stiens. We zijn uitgenodigd om de "Jaarevaluatie Gemeentediensten 2008" met elkaar te bespreken; een aktiviteit die altijd in het eerste kwartaal van elk jaar staat geprogrammeerd.

Als SOW-Werkgroep Gemeentediensten presenteren we vanavond onze jaarevaluatie van alle 22 Gemeentediensten die in 2008 in Stiens zijn georganiseerd. Een Gemeentedienst is een tweewekelijkse avondkerkdienst in één van beide kerkgebouwen, die door een groep uit één van beide kerkelijke gemeenten wordt georganiseerd. Groepen kunnen daar op intekenen en krijgen dan één of meer Gemeentediensten per jaar toegekend. Eén van de groepen die elk jaar mee doet, is de SOW-Jeugdraad met een aantal van hun jongerengroepen, zoals bijvoorbeeld de jongerengroep "Rondom 20" , die op 13 april 2008 een bijzonder mooie musical presenteerde in een nagenoeg volle kerkzaal (zie ook mijn weblogbericht van die datum).

Met grote toewijding organiseren de gemeentegroepen een bijzondere kerkdienst. Het zijn dus bijzondere diensten die worden georganiseerd in, voor, met en bovenal door de gemeente. Het zijn niet alleen kerkelijke groepen die zo'n dienst organiseren. Ook groepen die lokaal niet onder de verantwoordelijkheid van beide kerkenraden functioneren, worden elk jaar uitgenodigd om met ons mee te doen. Daar wordt gelukkig goed gebruik van gemaakt. De Gemeentediensten zijn laagdrempelig en open voor alle belangstellenden. We zien dan ook regelmatig gasten van buiten onze gemeenten en ook van buiten Stiens onder de bezoekers. Op deze manier brengen we onze kerkdiensten in het dorp en het dorp in onze kerkdiensten. Al ruim zes jaar is dit een succesformule. Voor 2010 zijn nu al 23 zondagavonden door groepen gereserveerd, dus het gaat buitengewoon goed.

Na afloop evalueren alle groepen hun eigen Gemeentedienst schriftelijk. Daarvan maken we als werkgroep een Jaarevaluatierapport. De inhoud daarvan leidt jaarlijks tot verbeteringen in het Handboek Gemeentediensten èn in de organisatie en uitvoering van deze diensten. Alle aanpassingen die een kerkenraadbesluit behoeven, worden jaarlijks voorgelegd aan de beide kerkenraden. Dat hebben we vanavond gedaan. Om de kwaliteit voor 2009, 2010 en daarna verder te optimaliseren, zijn er vanavond een aantal kerkenraadsbesluiten genomen, waarmee we weer prima vooruit kunnen.

6e Landelijk Beraad van het NBG in Eemnes

Maandag 9 maart 2009

We komen als leden van het Landelijk Beraad van het Nederlands Bijbel Genootschap (NBG) bijeen in hotel De Witte Bergen in Eemnes. Het is de eerste keer dat we gezamenlijk vergaderen met alle leden van het Landelijk Team, bestaande uit de beroepskrachten van het NBG, die allen Regiocoördinator zijn van een NBG-regio in den lande. Evenals de vorige keren, toen we bijvoorbeeld eens met de direkteur van het NBG spraken en ook tweemaal vergaderden met een bestuurslid in ons midden, is het ook vandaag als prettig ervaren om - toegespitst op specifiek hiertoe geagendeerde zaken - met elkaar in gesprek te zijn, om daarbij vanuit diverse perspectieven vanuit de werkorganisatie èn vanuit de vrijwilligersbeweging te komen tot eigentijdse ideeën, voorstellen en besluiten.

Belangrijkste agendapunt van vandaag is de beleidsnotitie "Een beweging in beweging"; over het beoogde beleid met betrekking tot het vrijwilligerswerk van het NBG voor de jaren 2009 - 2014. Na alle voorbesprekingen die er her en der in de organisatie zijn geweest, bespreken we vandaag in breed comité de nagenoeg definitieve versie van de beleidsnotitie, die over enkele weken ter vaststelling zal worden aangeboden aan het bestuur van de NBG.

Wederom ontspint zich de discussie over waar nu precies het primaat van het NBG ligt: in de werkorganisatie van beroepskrachten òf in de beweging van de vrijwilligersorganisatie. Dat ligt hier en daar gevoelig, krijgt dan ook veel aandacht, vooral ook omdat wij als vrijwilligers en beroepskrachten eigenlijk voortdurend op zoek zijn naar de beste wijze waarop de beroepskrachten en de vrijwilligers (de laatsten opgeteld zo'n 80 fte's) tot optimale samenwerking en resultaat komen. Voorwaar een fikse uitdaging, en zeker als in de praktijk blijkt dat beide partijen zich zo betrokken voelen op hun doel & werk.

Diverse metaforen komen hiertoe ter tafel, zoals bijvoorbeeld de groep vrijwilligers en de groep beroepskrachten die van een vogel elk een vleugel vormen, die beide en tegelijk nodig zijn om de vogel te laten vliegen teneinde zijn doel te bereiken. In de concept-beleidsnotitie staat nu dat de vrijwiligersbeweging het hart is van het Bijbelwerk van het NBG. Dat kun je zo wel stellen, maar dan moet je m.i. ook de beroepsorganisatie in die beeldspraak een plaats geven. Daarom heb ik onder andere gesteld dat je daarop voortbordurend ook de metafoor kunt kiezen van de vrijwiligersbeweging als het lichaam met hoofd, hart en handen, waarin je de professionele werkorganisatie net zo goed ook als het hart kunt beschouwen, dat de essentiële levensader vormt voor het goed doen functioneren van dat hele grote lichaam (van NBG-vrijwilligers). En we zijn het er toch zeker wel over eens dat hart & lichaam bij elkaar horen en niet zonder elkaar kunnen, moeten en willen functioneren.

Reminiscere: gedenk Uw barmhartigheden

Zondag 8 maart 2009

In onze huidige periode van bezinning (zie ook mijn weblogberichten van 1 en 4 maart 2009) zijn we vandaag aangekomen in de tweede zondag van de Veertigdagentijd.
Deze zondag wordt “Reminicere” genoemd.
Dat is Latijn voor 'Gedenk uw barmhartigheden'.

Reminiscere wordt genoemd naar de eerste woorden uit het gezang dat bij de intrede van de kerkdienst voor deze zondag wordt gezongen:

"Reminiscere miserationum tuarum Domine
et misericordiarum tuarum quia a saeculo sunt."

ofwel:

Denk aan uw barmhartigheid, Heer,
aan uw liefde door de eeuwen heen.
(Psalm 25, vers 6)

Op het liturgisch centrum van De Hege Stins te Stiens staat vanmorgen tijdens de kerkdienst een bijpassende liturgische uitbeelding.

VU connected @ Amersfoort

Zaterdag 7 maart 2009

Namens het Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim woon ik vandaag samen met Wil Lodewijk-Onderstal en Hans Capel de Programmabijeenkomst bij die door een groep medewerkers van VU connected voor alle Regiocomité's wordt georganiseerd in het voormalige klooster Mariënhof te Amersfoort. Centraal staat vandaag de rol van de verenigingsregio's in VU connnected, de in wording zijnde uitvoeringsalliantie van VU podium, de Vereniging VU-Windesheim en de drie instellingen die daarvan uit gaan, zoals de Vrije Universiteit, VU medisch centrum en de Christelijke Hogeschool Windesheim.

De inleiding op het programma wordt verzorgd door Kas de Vries, de directeur ad interim van VU connected. Hij praat ons bij over de actuele stand van zaken van VU connected en gaat nader in op de wederzijdse verwachtingen van VU connected en de Verenigingsregio's met betrekking tot de veranderingen op het gebied van de samenwerking en ondersteuning.

Na een plenaire discussie gaan we in vier groepen uiteen, waarbij twee parallelgroepen met elkaar in gesprek gaan over de verwachtingen en wensen m.b.t. de nieuwe Programmering en waarin de twee andere parellelgroepen de verwachte en gewenste ondersteuning qua Marketing & Communicatie bespreken. In de kloostergang bespreken we vervolgens aan de hand van de beschreven flaps de resultaten van de vier deelsessies.

Het is in elk geval duidelijk geworden dat onder leiding van Kas de Vries met alle betrokken beroepskrachten serieus werk wordt gemaakt van het inrichten van een robuuste, vernieuwde werkorganisatie. Maar nu komt de hamvraag voor deze organisatie nog. Eén van de hoofddoelen van deze operatie is dat de Vereniging VU-Windesheim weer aanmerkelijk meer leden aan zich gaat binden. Nieuwe generaties leden van studenten, hun ouders, alumni, medewerkers, relaties en al die andere doelgroepen die waarde hechten aan identiteitsgericht werken in Onderwijs & Wetenschap. Duizenden nieuwe leden die zich - misschien wel in een "web based community"? - verbinden aan deze vereniging en aan haar drie instellingen en die bereid zijn om samen te zaaien en samen te werken, om dan ook de zoete vruchten te plukken van een toekomstgeoriënteerde gemeenschap, waar je graag als lid bij wilt horen.

We zijn allemaal benieuwd welke actieplannen er na vandaag tot ons zullen komen. We zien allen uit naar de manier waarop deze nieuwe, robuuste werkorganisatie van na de reorganisatie in samenwerking met de regiocomités, de ledenorganisatie en met andere partijen de ambitieus geformuleerde doelen van de Vereniging gaat realiseren. Het fors aantal nieuwe leden en de merkbaar verhoogde mate waarin de leden zich verbinden aan de Vereniging en haar instellingen zullen uit de periodieke tussenmetingen het bewijs moeten gaan vormen of de gestelde doelen worden en zijn bereikt.

Vrijetijdsmanagement (20) ..... what's in a name?

Vrijdag 6 maart 2009

De rechtsvoorgangers van Stenden hogeschool hebben al een lange onderwijstraditie achter de rug, inmiddels al meer dan honderd jaar. De twee voormalige Groninger en Leeuwarder christelijke kweekscholen voor meesters en juffen in het lager onderwijs zijn uiteindelijk door allerlei fusies met andere onderwijsinstellingen èn door het opstarten van een groot aantal nieuwe, eigentijdse HBO-opleidingen uitgegroeid tot een middelgrote hoger onderwijsinstelling van inmiddels respectabele omvang.

Eén van de relatief nieuwe loten aan deze oude hoger onderwijsstam is de opleiding Vrijetijdsmanagement. Deze opleiding bestaat nu ruim 20 jaar. De opleiding heeft met (oud) medewerkers, (oud) studenten, werkveldvertegenwoordigers en diverse andere genodigden inmiddels haar vierde lustrum gevierd met een groot feest in Leeuwarden. Grote, feestelijke presentatieborden op de 3e verdieping van het Leeuwarder hogeschoolgebouw zijn nog de stille getuigen van dit mooie jubileumfeest.

Twintig jaar geleden begon deze opleiding onder de naam "Toegepaste Vrijetijds Wetenschappen" (afgekort: TVW). Behalve het onderwijs, moest ook de naam mee in de vaart der volkeren; het werd toen "Vrijetijdskunde" (VTK). Maar wildgroei van uiteenlopende opleidingsnamen voor dezelfde opleidingen her en der in het land maakte het er voor de studentenmarkt en voor het werkveld niet duidelijker op. Daarom spraken de hogescholen die deze opleiding allemaal aanbieden af dat ze voortaan (en nog tot op heden) onder de naam "Vrijetijdsmanagement" (VM) de markt op gaan. Mede vanwege het feit dat Stenden hogeschool een internationale hogeschool is, en omdat het werkveld (the leisure industry) een internationaal karakter heeft gekregen, wordt intern de opleidingsnaam "Leisure Management" (LM) gebruikt; in het Brits-engels uitgesproken als "lezzjur" en in het Amerikaans-engels uitgesproken als "liezzjer".

Maar wat is dan een leisure manager?

Welnu:

De Leisure Manager,

als sociale Trendwatcher,

Creëert en Vermarkt vanuit een Organisatie

in Samenwerking met verschillende Partijen

Sferen en Belevingen (zowel producten als diensten)

die kunnen leiden tot Waardecreatie.

Expositie van Gerrit Hendrik Tuininga in De Hege Stins

Donderdag 5 maart 2009

Op dit moment exposeert Gerrit Hendrik Tuininga schilderijen en pentekeningen in De Hege Stins te Stiens. De heer Tuininga is 71 jaar oud en een geboren & getogen Stienser. Na een bouwkundige basisopleiding heeft hij op tekenkamers gewerkt, want tekenen was & is zijn lust en zijn leven. Uiteindelijk kwam hij op de tekenkamer van de Provinciale Planologische Dienst in Friesland, waar hij 32 jaar werkzaam is geweest. In de loop van deze jaren is die tekenkamer uitgegroeid tot een Cartografische afdeling. Deze ontwikkeling zorgde ervoor dat hij een groot aantal opleidingen kon doorlopen, zoals Bouwkunde, Stedenbouw, Verkeerstechniek, Cartografie en Kalligrafie.

Daarnaast wilde Tuininga graag zijn hobby tekenen & schilderen verder ontwikkelen, wat hij deed door middel van veel cursussen. Al heel jong waren papier & potlood voor hem het einde. Alles waar hij maar op kon tekenen, werd daartoe door hem gebruikt. Zelfs schuttingen en muren waren voor de jonge Gerrit Hendrik niet veilig, hetgeen hem uiteraard niet altijd in dank werd afgenomen.

Inspiratie is bij Tuininga altijd aanwezig en overal om hem heen te vinden. Ook de technieken & werkwijzen hebben hem altijd geboeid. Zo is Gerrit Hendrik Tuininga dan ook afwisselend bezig met potloodtekenen, pentekenen, aquarelleren, schilderen, etsen en het maken van pastels of een mix van deze technieken.

Het is de veelzijdige Gerrit Hendrik Tuininga zijn bedoeling om de afwisseling van de door hem gebruikte technieken op deze expositie in De Hege Stins te laten zien. Zijn werk is doorgaans realistisch, maar ook zijn meer figuratieve werk - zoals bijvoorbeeld het olieverfschilderij "Stiens in lijnen gevangen" - is alleszins de moeite waard om nader te bekijken. Wie Stiens goed kent, zal in dit olieverfdoek zeker een aantal karakteristieken van Stiens herkennen.

Veertigdagen Verbondenheid

Woensdag 4 maart 2009

Op de pauzetafel van onze werkplek staan vandaag enkele kleine, ronde doosjes. Er ligt een briefje bij. Collega Aafke van der Wal heeft de doosjes hier gebracht. Ze komen uit het Stiltecentrum in het Ontmoetingscentrum van onze hogeschoolvestiging te Leeuwarden. Aafke legt de verbinding en nodigt uit om te gaan kijken. Nieuwsgierigheid wordt zo geprikkeld.

In de uitbeelding in het Stiltecentrum wordt aan "verbondenheid" vorm gegeven, onder andere op volgende manieren:

* door gebruik te maken van de kleuren van het kerkelijk jaar, te weten: paars voor het lijden & sterven en wit voor de opstanding (dit is de verbondenheid met de traditie);
* er is verbinding tussen de hangende en de liggende lappen stof;
* in de vorm van de Veertigdagenkalender, met een cirkel van doosjes;
* het aantal doosjes is 40: een uit de Bijbel afkomstig symbolisch getal (ook hier weer de verbondenheid met de traditie).

Maar er zit nóg een dimensie in deze uitbeelding. Aan een aantal medewerkers van Stenden hogeschool is gevraagd om doosjes te openen. De ontvanger van zo'n doosje mag iets bedenken met de inhoud van "zijn/haar" doosje(s): nl. iets voor of iets met je naaste collega('s). Aafke heeft dat aldus op haar manier gedaan. De doosjes hoeven niet weer teruggebracht, dus zo ontstaat over de hele campus verbondenheid tussen de de bron-uitbeelding in het Stiltecentrum en de doosjes her en der op de werkplekken van onze collega's. Al weer zo'n waarde(n)volle presentatie van onze collega Jettie Holwerda, die een aantal malen per jaar zoveel en goede zorg besteedt aan religieuze symboliek binnen Stenden hogeschool.

We leven en werken momenteel in de Veertigdagentijd, de tijd waarin we tussen Aswoensdag en Pasen stil staan bij het lijden en sterven (Goede Vrijdag) en de opstanding van Christus (Pasen). Door deze gedenkdagen (zie ook mijn weblogbericht van 1 maart 2009) wordt ons de verbondenheid van "God met alle mensen" en de verbondenheid van "hemel & aarde" zichtbaar.'t Is goed om daar in deze 40 dagen zowel letterlijk als figuurlijk even bij stil te staan; om jezelf ook verbonden te voelen met .............

Achtergebleven

Dinsdag 3 maart 2009

Meer dan een jaar geleden waren Durkje en ik op bezoek bij onze schoonzus en mijn zwager Jelke de Jong - predikant te Waddinxveen. Hij ruimde boeken op en ik kon meenemen waar ik in geïnteresseerd was. Eén van de boeken die ik meenam, was de dichtbundel "Achtergebleven" van Joke Verweerd, met als subtitel "een handvol begrip en troost voor mensen die alleen achterbleven". Het bleef lang liggen, maar ik heb het nu toch maar eens even gelezen. De dichtbundel is precies 20 jaar oud en bevat een aantal goed bijpassende tekeningen in het binnenwerk èn een omslagtekening van Mandy Liem, die er alle mee toe bijdragen dat de bundel een harmonieus geheel wordt.

Rouw is een moeilijk te hanteren gegeven in een mensenleven; je moet er doorheen groeien. Het verdriet blijft, maar het wordt anders in de loop van de tijd. Joke Verweerd onderkende de verschillende fasen van verwerking in het rouwproces in de ontmoetingen die zij had met mensen die hun levenspartner moesten missen. Die fasering van het rouwproces heeft Verweerd goed gepresenteerd in de opeenvolgende hoofdstukken van haar dichtbundel. Ze gebruikte de volgende vier rouwfase-citaten als hoofdstukkenindeling:
1. Ik kan het niet ontkennen, maar ook nog niet bevatten, het is alsof ik val in een put die steeds dieper blijkt...
2. Wat is er nog over van mijn bestaan?

3. Is er iemand die weet wat het is, die voelt wat ik voel? Is er een mens die een nieuwe weg gevonden heeft?
4. Ik zal je altijd wel bijven missen, maar ik kan nu weer verder, al is het met vallen en opstaan. En gelukkig kan ik ook weer dankbaar zijn, voor de tijd dat we samen waren...

En zo neemt Joke Verweerd je mee in de stille wereld van begrip en medeleven en in de herkenning van het eigen verdriet in dat van de ander. Voor de lezer die zelf het verdriet ervaart, zal het wellicht een waardevolle verzameling van opeenvolgende gedichten en korte anekdotes zijn, daar waar doorgaans woorden ontbreken of tekortschieten.

Dit boek overtuigt je van de kracht van de liefde, die blijft bestaan, zelfs over het graf; de liefde die het verdriet dragelijk maakt. De gedichten tonen je de ontroering en de genegenheid, die wel blijft leven, zonder te worden gevoed. Joke Verweerd hoopt dat de gebruikte woorden en beelden een troostende hand zijn voor de achtergeblevenen, die wij - ook gevangen tussen geboren en sterven - welbeschouwd allen zijn.

Informatiebijeenkomst Accreditatie in Deventer

Maandag 2 maart 2009

Stenden hogeschool-collega Helma en ik wonen vanmiddag de Regiobijeenkomst omtrent het nieuwe Accreditatiestelsel 2010 bij. Deze vindt plaats in de Saxion Hogeschool te Deventer en wordt georganiseerd door de HBO-raad, de vereniging van hogescholen. Ongeveer dertig vertegenwoordigers van diverse hogescholen wonen deze collegiale consultatie bij.

Tijdens deze bijeenkomst staan de volgende drie onderwerpen centraal:
1. De ontwikkelingen op landelijk niveau rond het accreditatiedossier en de werking van het nieuwe stelsel, gepresenteerd door de organisator van deze middag: Erwin van Braam, hoofd Algemeen Beleid van de HBO-raad;
2. De bevindingen die door verschillende hogescholen zijn opgedaan met de accreditatiepilots die onlangs hebben plaatsgevonden bij o.a. Saxion Hogeschool (gepresenteerd door Paul Nieuwenhuis) en bij de Hanzehogeschool Groningen (gepresenteerd door Hiltje Burgler);
3. Vervolgens formuleren we gezamenlijk een aantal conclusies & aandachtspunten ten aanzien van het functioneren van het toekomstige stelsel en spreken we af dat we in de komende maanden elkaar af en toe op deze wijze zullen ontmoeten indien daartoe gezien de invoering van het nieuwe accreditatiestelsel concrete aanleiding bestaat.

Vanmiddag is o.a. gesproken over pilotevaluaties, instellingstoets & opleidingsbeoordeling, overgangsmaatregelen, succesfactoren, trailbeoordeling, hogeschoolprofilering, standaarden, track records, instellingsportret, kwaliteitsdoelstellingen, beoordelingsnormen & oordeelsvorming, archivering en benchmarking.

Al met al een welkome, informatieve middag; met dank aan de HBO-raad en de deelnemende hogescholen.

Van Carnaval via Vasten & Lijden naar Opstanding

Zondag 1 maart 2009

Vorige week kwam er een eind aan het jaarlijkse carnaval in Nederland. Dikke Dinsdag & Aswoensdag luidden afgelopen week de Veertigdagentijd in, ook wel Vastentijd en Lijdenstijd genoemd; nog 40 dagen totdat het Pasen is. In deze periode staan we stil bij het lijden & sterven van Jezus Christus, dat uiteindelijk zijn hoogtepunt krijgt in het feest van de Opstanding van de Here Jezus op Paasmorgen.

Maar niet overal is het carnaval al geëindigd en de Vastentijd aangevangen. Zo kregen we van onze vrienden die op het Griekse eiland Zakynthos wonen gisteravond een romantische foto geëmaild van het carnaval dat daar nog niet ten einde is gekomen. De Grieks-orthodoxe Kerk volgt - evenals de Russisch-orthodoxe Kerk - namelijk een andere kalender van het kerkelijk jaar. Zo was er gisteren op Zakynthos de jaarlijkse optocht ter gelegenheid van de zogenoemde Venetiaanse bruiloft. Vandaag is dan nog de grote afsluitende carnavalsoptocht.

Het carnaval (apokries) in Griekenland wordt daarna afgesloten met "Schone Maandag" (kathara deftera). Het is een traditionele vliegerdag en de dag waarop speciaal plat brood (laganes) wordt gegeten. De Vastenperiode voorafgaand aan Pasen gaat ook daar deze week beginnen.