David van Kampen exposeert in Stiens

Vrijdag 24 april 2009

Tot 1 juli 2009 exposeert David van Kampen in het Gemeentehuis van Leeuwarderadeel te Stiens. Van Kampen is in 1939 geboren in Leeuwarden en woont en werkt momenteel op een Belgische vrachtschip aan de Emmakade van Leeuwarden. Hij studeerde als beeldhouwer en kunstschilder cum laude af aan de Rietveld Academie in Amsterdam. David van Kampen verwierf bekendheid met zijn bronzen en natuurstenen beelden, waaronder ook zijn beeldhouwwerk dat al jaren prominent in de hal van het gemeentehuis in Stiens staat.

Schilderen is voor Van Kampen altijd belangrijk gebleven. In de loop der jaren zijn schilderen en beeldhouwen in zijn werk met elkaar verweven geraakt. De lichtinval en de kijkrichting zijn belangrijke elementen geworden: kleuren, structuren en vormen veranderen daardoor van waarde. Het perspectief en het reliëf in zijn werk versterkt de ruimtelijke werking. Zo worden hekken, sloten en dijken als krassen in de aarde, zo ook zijn nu in Stiens geëxposeerde serie over het Noorderleeg op de Bildtse Waddenzeekust.

De op de tentoonstelling getoonde werken zijn een verbeelding van de door deze kunstenaar onderweg al varend geziene landschappen en steden. Zijn reliёfschilderijen balanceren tussen het platte vlak en het ruimtelijk beeld. Hierin komt zijn tweezijdigheid naar voren, die als een rode draad door zijn oeuvre loopt. Zo wordt de persoonlijke beeldtaal van David van Kampen zichtbaar.

Mestweg

Donderdag 23 april 2009

De tijd waarin mijn grootvader (pake fan 'e koeien) vroeger als boer de mest met paard en wagen over zijn Bildtse percelen ten noorden en ten zuiden van Nieuwe Bildtdijk (Nijediek) uitreed, is passé. Boeren en loonbedrijven rijden tegenwoordig veelal met een tractor met aanhangende giertank de mest uit. Nadeel daarvan is echter dat je met het zware materieel van een volle giertank het land op moet. Een ander nadeel is dat je met de tractor en giertank steeds weer van het land af moet om over de openbare weg bij de boerderij een nieuwe giertank vol mest te halen. Een verkeersriskante en tijdrovende bezigheid dus.

Dat kan op dit moment met lichter materieel ook efficiënter worden gedaan. Firma Wassenaar uit het naburige Beetgumermolen voert de mest met een grote 38 kubs tankauto aan. De mest wordt door een dikke slang van de tankauto overgepompt naar een grote container die langs de openbare weg bij het te bemesten land wordt geplaatst. Vanuit deze mestcontainer wordt de mest over het land door een lange sleepstang gepompt naar de lichte bemestingsinstallatie die achter de tractor hangt. Op deze wijze wordt met veel lichter materieel direct vanuit de mestcontainer het land bemest. De tankauto rijdt af en aan om de container voortdurend met nieuw aangevoerde mest te vullen. De tractor op het te bemesten land kan voortdurend doorrijden.

Vanmorgen vroeg staat op de Griene Leane tussen Stiens en Britsum zo'n bemestingsinstallatie klaar voor gebruik. Als ik vanavond huiswaarts rijd, is de tankwagen met een grote Friese vlag (met Pompeblêden) als opdruk van de firma Wassenaar nog bezig om de mestcontainer te vullen. In de open ruimte tussen Britsum en Stiens is zo'n eigentijdse mobiele bemestingsinstallatie een opvallend tafereel.

2e Prijs voor jonge ondernemers Stenden hogeschool Emmen

Woensdag 22 april 2009

Afgelopen donderdag en eergisteren was ik in Emmen ter begeleiding van de Proefvisitatiedagen voor de twee opleidingen van de sector Economie & Management van Stenden hogeschool in Emmen (zie mijn weblogbericht van 16 april 2009). Vanmiddag voer ik hier het Accreditatiestartgesprek met het management en de stafmedewerkers van de vijf Techniek-opleidingen van Stenden hogeschool in Emmen.

Als het Accreditatiestartgesprek is afgerond, ontmoet ik in de ontvangsthal van de hogeschool een student van de opleiding International Business and Languages, die afgelopen maandag participeerde in de Proefvisitatie van IBandL. Hij staat hier bij een verkoopstand van YoungBrand SC, waar Riemclips worden gepresenteerd en verkocht. Deze ondernemende student vertelt dat zeven Economie-studenten samen met één Techniek-student in het kader van "Jong Ondernemen" het studentenbedrijf "YoungBrand SC" hebben opgericht op Stenden hogeschool in Emmen.

Bij de start van deze onderneming werd over een product nagedacht en door middel van onderzoek kwam naar voren dat veel mensen op zoek zijn naar een oplossing voor een neerhangende riem. Daarom heeft dit studentenbedrijf hiervoor een oplossing bedacht: de zogenoemde "MAXClip". Met deze clip kan het neerhangende eindstuk van de broekriem worden vastgezet. Bovendien is de riemclip ook een modisch accessoire: de clip is namelijk verkrijgbaar in verschillende kleuren èn met of zonder sticker-opdruk.

De productie van deze clip wordt helemaal binnen de technische afdeling van onze hogeschool gedaan. Er zijn dan ook alleen studenten bij het ontwerp, de productie en de verkoop betrokken. Op de regio-marktdag voor alle studentenbedrijven van afgelopen zaterdag 18 april 2009 in Hoogeveen werden de inspanningen van dit team jonge ondernemende studenten met de 2e plaats van alle deelnemende HBO-teams gewaardeerd. Gefeliciteerd! Na uiteraard een aantal riemclips van deze "young entrepreneurs" gekocht te hebben, rijd ik weer terug van Emmen naar Leeuwarden.

Floere zilverwitte wilgenkatjes

Dinsdag 21 april 2009

De bomen vertonen weer barensweeën.
Hun zwellende knoppen
springen door de wat koele lentezon.

Floere zilverwitte wilgenkatjes
lijken net regendruppeltjes,
al hangend aan hun naakte takken
contrasterend tegen een azuurblauwe lucht.

De verlokking om je heel even aan te raken,
doet mij ontwaken uit een gevoelloze winterslaap.

Bovenstaand gedicht "Lente in de knop" (2004) past mooi bij deze foto, die ik op 3 april 2009 maakte in de rietkraag langs de oever van het Slotermeer. Het is één van de vele gedichten van de Belgische internetdichter Roger Bamps (1955), die zijn werk als volgt zo treffend onder woorden brengt: "gedichten schilderen het leven door gevoelens in woorden weer te geven".

Tulpenpracht in Drenthe

Maandag 20 april 2009

Tijdens de autoritten die ik de afgelopen weken maakte tussen de Stenden hogeschool-locaties van Leeuwarden en Emmen, viel steeds mijn oog op het prachtige tulpenveld ter hoogte van Eursinge en Westerbork, ten noorden van de Frieslandroute N381. Vanavond staan deze Drentse tulpen nog schitterend in bloei.

Tijdens het avondgebed van gisteravond sprak dominee Wessels in Stiens de dankzegging uit voor al het mooie om ons heen. Als je al het mooie maar wilt zien, is het in overvloed om je heen, zo ook hier, mede mogelijk gemaakt dank zij de hemelse en de aardse Tulpenbollenboer.

Lanterfanten over Route 3.4 van Hindeloopen naar Makkum

Zondag 19 april 2009

"Zuiderzeeballade vol melancholie en verlangen". Zo noemde auteur Fokko Bosker de Lanterfanten-route van Hindeloopen naar Makkum, die wij vandaag over een afstand van 23 kilometer bewandelen. De auto parkeren we in de jachthaven van Hindeloopen. Durkje en ik wandelen vanuit Hindeloopen over de hoogopgaande IJsselmeerdijk, met aan onze rechterhand het Workumer Nieuwland en links van ons het Natuurreservaat Stoenckherne en daarachter het IJsselmeer. Voorbij de voormalige Workumer watertoren en de hoge schutsluit lopen we bij scheepstimmerbedrijf De Hoop Workum binnen, waar we op het Waagplein op een terras pauzeren. We spreken hier een even fervent wandelechtpaar uit Leek, dat vanuit Workum ook naar Makkum loopt, maar dan via het Friese Kustpad, dat wij vorig jaar bewandelden.

Door het smalle steegje "de Tillefonne" gaan we eerst over een slingerend, smal veldpad en daarna over de IJsselmeerdijk bij Doniaburen en binnedijks in Ferwoude. Voorbij Ferwoude komen we bij Gaast weer op de IJsselmeerdijk. Over de IJsselmeerdijk gaan we langs de Kooiwaard en ter hoogte van Kooihuizen gaan we even van de route af om tussendoor even een smal pad richting IJsselmeer te bewandelen, tot we aan de IJsselmeeroever uitkomen bij en in een vogelkijkhut van It Fryske Gea.

Daarna gaan we weer over de IJsselmeerdijk, langs Piaam, naar Makkum. Via de Workumerdijk, door de haven en over de sluisbrug komen we dan in het centrum van Makkum, waar Baukje, Rauke en Pieter ons even later met een auto weer afhalen om ons naar onze auto in Hindeloopen te brengen. In Hindeloopen is het gezellig druk. Op het moment dat we Hindeloopen verlaten, rijdt een lange stoet van de Harley Davidson-damesclub op hun motoren dit oude Friese stadje binnen.

Madeliefjes vóór de eerste snee van 2009

Zaterdag 18 april 2009

Een mooie zonnige dag met vooral vanmorgen nog een vrij harde, frisse wind. Een geschikte middag om voor het eerst dit kalenderjaar het gras weer te maaien: de eerste snee van 2009. Vorig jaar was de eerste maaibeurt op dezelfde zaterdag (zie mijn weblogbericht van 19 april 2008).

Vóórdat het gras gemaaid is, tref ik her en der in het grasveld nog allerlei andere planten aan tussen het opgeschoten gras. Inmiddels bloeien hier de Paardenbloem, het Madeliefje en de Pinksterbloem. Na de eerste maaibeurt volgt een vertikuteersessie, zodat aan het eind van de middag het grasveld nagenoeg mosvrij en kruidenvrij is. Eigenlijk toch best jammer van die mooie madeliefjes, die vanmorgen nog zo mooi bloeiden.

Wieger de Jong Slagerij support

Vrijdag 17 april 2009

Mijn zwager Wieger de Jong uit Dokkum heeft de majeure overstap gemaakt van een dienstbetrekking naar een eigen bedrijf. Hij is al meer dan dertig jaar werkzaam in verschillende slagerijen en slagerijfuncties. Deze waardevolle ervaring en vakkennis wil hij voortaan graag inzetten ter ondersteuning van plaatselijke slagerijafdelingen. De drie hoofdactiviteiten zijn: adviseren, trainen en ondersteunen.

Als bedrijfsnaam is gekozen voor: "Wieger de Jong Slagerij support". Zijn ondernemersmissie bij de recente bedrijfsstart is: "Het consumentgericht inzetten van managementinstrumenten voor het realiseren van een structureel en gezond rendement op de slagerijafdeling van de supermarkt".

De modules waaruit zijn dienstenassortiment is samengesteld, zijn de managementinstrumenten waarin de organisatie van de slagerijafdeling beschreven of geïnventariseerd worden. De modules als geheel vormen de basis van de organisatie van de slagerijafdeling. De modules kunnen ook ieder afzonderlijk van elkaar worden toegepast. De keuze voor het wel of niet inzetten van één of meerdere modules is afhankelijk van de plaatselijke situatie.

Aan de vorm en inhoud van de website van deze nieuwe onderneming wordt momenteel gewerkt. De eerste opdrachtgevers hebben zich reeds aangediend. Zijn succesvolle start is een eerste, hoopgevend teken dat het aangeboden dienstenpakket voorziet in een zekere behoefte.

Proefvisitatie van IBandL & LenE in Emmen

Donderdag 16 april 2009

De hele dag ben ik als briefer/debriefer aan het werk op de Stenden hogeschoollocatie te Emmen. Voor onze HBO-Bachelor-opleidingen "International Business and Languages" en "Logistiek en Economie" staat vandaag de eerste proefvisitatiedag ten behoeve van de visitatie in juni 2009 op het programma.

Vandaag voert een intern proefvisitatiepanel voor beide opleidingen panelgesprekken met groepen studenten, alumni, collega's en vertegenwoordigers uit de afzonderlijke werkvelden. Eén van de subgroepen die zo'n testgesprek voert, bestaat uit het bestuur, management en de stafmedewerkers.

De eerste dag van de tweedaagse proefvisitatie levert zoals altijd waardevolle informatie op om ter voorbereiding op de naderende visitatie de "laatste puntjes op de i" te zetten.

Je zóú kunnen zeggen dat ik dapper ben

Woensdag 15 april 2009

De Verenigde Naties riep het jaar 2001 uit als het "Internationaal Jaar van Vrijwilligers" om aandacht te vragen voor èn waardering uit te spreken voor het vele en goede werk dat vrijwilligers in de samenleving verrichten. Toenmalig Minister van Justitie, de heer A.H. Korthals, greep die gelegenheid aan om zijn waardering uit te spreken aan de ruim 18.000 vrijwilligers, die het justitiële werk in Nederland kent. Deze vrijwilligers zijn de onmisbare bruggenbouwers tussen de cliënten in de justitiële inrichtingen, de justitiële instanties en de samenleving.

Minister Korthals kwam met een mooi geschenk voor al die vrijwilligers. Korthals liet een bloemlezing met prachtige dierenverhalen samenstellen van de vermaarde schrijver Toon Tellegen. De in deze gelegenheidsbundel opgenomen verhalen illustreren op symbolische wijze de alledaagse moraal, die kenmerkend is voor het werk van de vrijwilligers. De verhalen van Toon Tellegen gaan over betrokkenheid, over solidariteit en over zorg voor de ander.

De illustraties bij de verhalen zijn van Anne van Buul en Mance Post. De verhalen gaan over: ziek zijn en dapper zijn, over elkaar missen en elkaar vergeten, over argwaan en over het niet langer grenzen overschrijden, over somber zijn en over oefenen, over dansen en op reis gaan, over bang voor jezelf zijn, over zwaarmoedigheid en over het genoeg van een ander hebben, over weten wie je zelf bent en over het willen ruilen met een ander, over de ander gelijk geven en over het gevaar van het handelen in een opwelling.

Ook nu weer de verhalen van Toon Tellegen lezend, groeit mijn waardering voor zijn schitterende schrijfstijl. Het zijn stuk voor stuk allemaal verhalen die je zondermeer kunt voorlezen aan kleine kinderen. Kinderen genieten van die mooie dierenverhalen. Maar die andere kant, die diepere laag, is minstens zo knap, waar Toon Tellegen erin slaagt om met deze ogenschijnlijk eenvoudige dierenverhalen de mens van alledag zo treffend te typeren in al diens gedachten, gedragingen, overwegingen, blijdschap, verdriet en onzekerheden. Af en toe een periode gewoon elke dag één verhaal van Toon Tellegen lezen is een absolute aanrader om jezelf en je medemens weer eens een beetje beter te begrijpen.

En dan die titel van dat boek: "Je zóú kunnen zeggen dat ik dapper ben". Dat is nou taal van Toon Tellegen ten voeten uit.

Fotomicrografie van Wim van Egmond

Maandag 14 april 2009

De autorit naar en vanuit onze Stenden hogeschool-locatie Emmen is altijd een geschikt moment om je via de autoradio te laten informeren over allerlei actuele zaken van uiteenlopende aard. Zo ook aan het eind van deze middag. Op de lange Frieslandroute van Emmen naar Leeuwarden luister ik naar het VPRO-radioprogramma "Wetenschapsnieuws"; een programma waarin diverse noviteiten uit de wetenschap worden gepresenteerd en vervolgens door diverse wetenschappers van hun commentaar worden voorzien.

Vanmiddag gaat het onder andere over het werk van fotograaf Wim van Egmond, die zich heeft toegelegd op de zogenoemde fotomicrografie. Hij wist met behulp van microscopen prachtige detailfoto's van insecten te maken. Bij deze vorm van fotografie is het niet een kwestie van lukraak een aantal foto's maken en daar de mooiste van te selecteren. Het is moeilijk om diepte in microscopische foto's te krijgen, maar door veel foto’s van hetzelfde insect over elkaar heen te leggen, is het Wim van Egmond gelukt om scherptediepte op micro-niveau te creëren. De fotokleuren van de beestjes zijn echt. Door diffuus licht te gebruiken, komen de kleuren van de insecten prachtig op de foto.

Fotograaf Wim van Egmond heeft ook een virtueel museum aan zijn foto's gewijd: het zogenoemde "Micropolitan Museum". De foto hierboven is een representatief exemplaar uit de collectie van zijn museum. Op deze foto staat de kop van een wesp. Daarop zijn de sterke kaken zichtbaar, waarmee de wesp in staat is om harde materialen zoals hout af te knagen om dat vervolgens te gebruiken bij het bouwen van het wespennest. Zie voorts ook de welbekende sprieten op de kop van de wesp.

Voor wie nog meer van het bijzondere werk van deze microfotograaf Wim van Egmond wil zien, hierbij de weblink naar zijn virtueel museum.

Daar juicht een toon ....

Zondag 12 april 2009

Vanmorgen - op Paasmorgen, bij aanvang van de tweede kerkdienst - wordt in De Hege Stins te Stiens de nieuwe Paaskaars de kerkzaal ingedragen: Licht van Christus!
Op de Paaskaars 2009 staat tussen de Alpha en de Omega het Chi-Rho-kruis (symbool van Christus), in een bruine kleur, met sierlijke gouden randen. Daaronder zien we een medaillon met daarop de Vredesduif met een palmtakje in zijn snavel.

We zingen veel en uitbundig, waaronder:

Daar juicht een toon,
daar klinkt een stem,
die galmt door gans Jeruzalem.
Een heerlijk morgenlicht breekt aan,
de Zoon van Gods is opgestaan.

Geen graf hield Davids Zoon omkneld,
Hij overwon, die sterke held.
Hij steeg uit 't graf door eigen kracht,
want Hij is God, bekleed met macht.

Nu jaagt de dood geen angst meer aan,
want alles, alles is voldaan.
Die met geloof op Jezus ziet,
die vreest voor dood of helle niet.

Want nu de Heer is opgestaan,
nu vangt het nieuwe leven aan;
een leven, door Zijn dood bereid,
een leven in Zijn heerlijkheid.

Paasfeest: de Heer is waarlijk opgestaan.

Fan twa lamkes yn Gasterlân

Sneon 11 april 2009

Doe't ik juster mei Durkje tusken de Gasterlânske greiden troch fan Warns nei Skarl rûn, sieten dêr twa lytse wite lamkes by de sleat, yn 'e sleatswâl. Wy moasten doe tinke oan it berneferske fan juffrou G. Dam, dat wy ferhinne mei ús bern songen doe't hja noch beukers wienen:

Twa lytse wite lamkes, dy boarten by de sleat.
Har mem sei: "Hjir gau berntsjes, dat komt aanst grif ferkeard!"

Dy smoarge lamkes tochten, ús mem dy praat mar wat.

Lit ús hjir mar moai boartsje, dat wetter wat soe dat?

Hja sprongen en hja dûnsen, en ja it kaam ferkeard.
Want 't wie ynienen: hoepla! Kopke-ûnder yn'e sleat.

't Ald skiep begûn te gûlen, dêr kaam de boer op ôf.
Hij sei: "Ik sil jim helpe, mar 'k set jim gau oan 't tou".

Boarne: Beukerbûnt XIV, Afûk, 1977

Lanterfanten over Route 3.3 van Bakhuizen naar Hindeloopen

Vrijdag 10 april 2009

Deze Goede Vrijdag is een dag met aangenaam warm voorjaarsweer. De temperatuur loopt op tot 22 graden Celcius. Durkje en ik trekken er vandaag op uit. Wij niet alleen, want op deze aanloopdag naar Pasen zijn er velen die op eigen wijze buiten genieten van het mooie weer. We laten de ene auto achter in Hindeloopen en rijden dan met de andere naar Bakhuizen. Op de plek waar we vorige week vrijdag onze wandeltocht eindigden (zie het weblogbericht van 3 april 2009), vertrekken we voor een 26 kilometer lange wandeling naar Hindeloopen.

Vanuit Bakhuizen lopen we langs Hemelum door het Flinkeboskje naar Galamadammen. Dan wandelen we tussen de Morra en Vogelhoek (van It Fryske Gea) door weer terug naar Hemelum, waar we eerst het Russisch-orthodox klooster passeren, om vervolgens - zo blijkt later - het terras te openen van de "Bed & Breakfast", de oude dorpsherberg tegenover de PKN-kerk. Vandaag opent de eigenaar zijn (nieuwe) terras en wij zijn zo vroeg in de ochtend zijn allereerste terrasgasten.

Vanuit Hemelum gaan we door de Zoolpolder via Warns en Scharl naar het monument Reaklif, op de tien meter hoge keileembult van Roode Klif aan de IJsselmeerkust. "Leaver dea as slaef", staat er op de grote zwerfkei van dit monument, dat herinnert aan de overwinning van de Friezen op de Hollandse graaf Willem IV in 1345. Dit kei-harde monument symboliseert de onverzettelijke strijdbaarheid van de Friezen, waarbij nog elk jaar tijdens de "betinking" (herdenking) door voor de Friese taal & cultuur strijdende Friezen wordt stilgestaan.

Over de IJsselmeerdijk - tussen de blatende schapen en hun mekkerende lammeren door - wandelen we naar het Hooglandgemaal, waar we Stavoren binnengaan, het Johan Friso Kanaal overstekend. In deze Hanzestad is het druk, veel Duitse Paastoeristen, waaronder een zojuist arriverende groep Duitse jongeren, die in de binnenhaven op één van de schepen van de "bruine vloot" aanmonsteren. We verlaten Stavoren aan de noordkant over de IJsselmeerdijk in de richting van Molkwerum, bekend om de "Mokwarder koeke".

Voorbij Koudum lopen we door de polder Het Hooge Land en langs de Haukesloot in de richting van ons eindpunt in Hindeloopen. We komen hier aan het eind van de middag aan in het ook al weer met veel Paastoeristen gevulde Hindeloopen. Nadat we hier gegeten hebben, rijden we via Bakhuizen weer naar huis.

De vernieuwde NS-Intercitytrein ICMm 4011

Donderdag 9 april 2009

Het lijkt zo gewoon. Zoals gisteren. In Leeuwarden stap je in de trein richting Utrecht. Gewoon een trein, zo lijkt het, althans aan de buitenkant. Binnengekomen valt de geur van nieuw materiaal op. Een oude trein met een nieuw interieur?

Ja, klopt, ik stap een ICMm binnen, hetgeen een type treinstel is. ICM is het eerste materieel van de Nederlandse Spoorwegen (NS) dat speciaal werd ontworpen voor intercitydiensten. De afkorting ICM betekent: InterCityMaterieel. Uniek aan het ICM is de doorloopkop, beter bekend onder de officiële bijnaam "Koploper". Tot 2005 konden treinreizigers ook tijdens de treinreis door zo'n doorloopkop tussen twee verschillende treinstellen lopen.

In 2007 werd begonnen met de revisie van de eerste serie ICM. Het treinstel waar ik gisteren in reisde, wordt na de revisie ICMm genoemd. Deze treinstellen zijn op het moment van de reivisie al 20 jaar oud en gaan na de revisie nog weer eens 15 jaar mee.

De revisie bestaat onder andere uit het afsluiten van de doorloopkop, een modernisering van het interieur, de creatie van extra zitplaatsen, inbouw van airco en een invalidentoilet, het aanleggen van draadloos internetten en beeldschermen met actuele reisinformatie en entertainment. De kosten van deze hele revisie-operatie zijn begroot op 190 miljoen euro. Het nieuwe interieur van de ICMm 4011 ziet er prachtig uit: rode lederen stoelen in de 1e klas en met blauwe stof in de 2e klas.

Door het keukentje en twee van de drie toiletten te verwijderen, zijn er ruim 10% meer zitplaatsen bij gekomen. Bij de eerste klas is er één coupé verdwenen, waardoor er nu nog maar twee coupé's in zitten. De 1e en 2e klas zijn van elkaar gescheiden door een transparante glazen wand met draaideur.

Voorzittersoverleg Vereniging VU-Windeheim in Utrecht

Woensdag 8 april 2009

Een- of tweemaal per jaar komen alle voorzitters van de Regiocomité's van de Vereniging VU-Windesheim bijeen in een zogenoemd Voorzittersoverleg. Vanavond vindt dat overleg plaats in Hotel Park Plaza in Utrecht. Het doel van dergelijk overleg is om buiten statutair verband op een wat informele wijze met elkaar in gesprek te zijn over zaken rond de Vereniging, de regio's en de Ledenraad. Van het College van Bestuur en van de Raad van Bestuur zijn de beide verenigingsbestuursvoorzitters, respectievelijk de heren René Smit en Elmer Mulder, en enkele medewerkers van de bestuursstaf aanwezig. Als voorzitter van het Regiocomité Fryslân woon ik deze bijeenkomst vanavond bij.

Op de agenda staan vanavond voornamelijk de ontwikkelingen rondom het in oprichting zijnde VU connected en de voorbereiding van de bijeenkomst van de landelijke Ledenraad die in juni 2009 zal worden gehouden. Vanuit het bestuur liggen er een aantal voorstellen ter tafel en de voorzitters van de regionale comité's kunnen daar inhoudelijk en aanvullend op reageren. Voorts is er alle gelegenheid om een aantal niet geagendeerde zaken staande de vergadering ter tafel te brengen. Veelal zijn dat regionaal getinte kwesties, die op een of andere wijze toch ook altijd wel weer verband houden met het werk van de andere regio's, danwel met allerlei uiteenlopende werkzaamheden van onze vereniging in het algemeen.

Nachtelijke duikvlucht van vleermuizen onder het Kennisplein

Dinsdag 7 april 2009

In de weken dat de vleermuizen van het Leeuwarder Rengersparkgebied uit hun winterslaap ontwaken, wordt een duiker voor vleermuizen aangelegd, die onder het in aanleg zijnde Kennisplein van de Kenniscampus Leeuwarden door loopt. Na het kappen van bomen voor de nieuwbouw van de NHL aan de Rengerslaan ontstond twee jaar geleden in het voorjaar grote commotie rondom de hier verblijvende vleermuizen. Deze beschermde dieren zouden door de bomenkap van de bomen die langs de Oude Meer stonden hun natuurlijke oriëntatiepunten kwijt zijn.

Verwacht wordt dat deze vleermuizen die in het Rengerspark wonen vanaf begin april 's avonds weer gebruik gaan maken van de gebruikelijke vliegroute naar hun voedselgebied in de Groene Ster ten oosten van Leeuwarden. Op aandringen van onder andere de Algemene Inspectie Dienst (AID) en de Friese Milieu Federatie (FMF) is twee jaar geleden een corridor geplaatst en ook vorig jaar werden de vliegende zoogdieren langs de nieuwbouw tussen de NHL en Stenden hogeschool door geleid.

De corridor bestond vorig jaar uit een drie meter hoog hekwerk dat aan weerskanten van de doorvliegroute kwam te staan. Die schermen werden met zwarte doeken bekleed. Uit onderzoek van het Ministerie van Landbouw, Natuur en Visserij bleek twee jaar gelden dat de vleermuizen de corridor inderdaad gebruikten.

De aanleg van het Kennisplein tussen Stenden hogeschool en de NHL begint met de gebruikelijke grondwerkzaamheden èn met het ondergronds plaatsen van een grote buis, een zogenoemde "duiker". Deze grote tunnel is speciaal gemaakt voor de bijzondere vleermuizen in dit gebied. De tunnel maakt straks deel uit van de route die de verblijfplaats van de vleermuizen in het Rengerspark verbindt met het voedselgebied in natuurgebied de Groene Ster. Op het Stenden hogeschoolterrein wordt op deze wijze rekening gehouden met de aanwezige vleermuizen. Medio maart is begonnen met de aanleg van de betonnen duiker. Hiermee kunnen de vleermuizen op het traject waar het bovengronds vliegen voor problemen zou kunnen zorgen, door de inmiddels aangelegde duiker deels ook ondergronds van het Rengerspark naar de Groene Ster vliegen.

Lêste gearkomste ta oprjochting Frysk oekumenysk platfoarm

Moandei 6 april 2009

Nochris komt ús oprjochtingswurkgroep gear yn Wurdum foar de lêste tariedings ta de oprjochting fan in nij Frysk oekumenysk platfoarm. It Kristlik Frysk Selskip (KFS) wurdt no noch net ûntbûn sa't earder noch it doel wie. De KFS-leden hawwe yn 'e Ledegearkomste 2009 yn Stiens frege om it KFS noch in skoftsje oerein te hâlden, oan't dit nije platfoarm har wearde wier makke hat as fuortsetter fan it wurk fan it KFS.

Hjoed karre wy de lêste feroarings yn it konsept fan it karbrief fan 'e notaris goed. No is ek bekend wa't de earste sân bestjoerders wurde fan it nije platfoarm. En hjoed beslute wy ek wat de nije namme wurdt fan it platfoarm. In wichtige gearkomste, want no binne wy klear om de nije stifting notarieel op te rjochtsjen. Dat it sil no wêze.

Wy hawwe der hjoed net safolle wurk fan om ek fuortendaliks de datum, de lokaasje en it programma fan 'e oprjochtinggearkomste fêst te lizzen. Us skriuwer hat fuort ek al in konsept fan it útnoegingsbrief klear makke, dat it duorret net lang en wy binne klear.

Alle beëage dielnimmende organisaasjes wurde ynkoarten útnoege om oer in tal wiken de feestlike oprjochtingsgearkomste mei de notaris yn ús fermidden by te wenjen. As it programma dat wy op it each hawwe ek sa útfierd wurde kin, sette wy noch foar kommende simmer mei fleur en faasje útein. Fryslân is dan in weardefol platfoarm ryker, wêrfan in soad grutte en lytse organisaasjes mei in kristlike sinjatuer no al oanjûn hawwe dat hja ferlet hawwe fan sa'n fysyk en fral firtueel nij moetingsplak foar Fryske oekumene.

Groep 7 Basiscatechese over Vriendschap

Zondag 5 april 2009

Eindelijk is het weer zover. De jeugd van basisschoolgroep 7 van de twee Stienser PKN-kerken verzorgt een Gemeentedienst in de Sint Vituskerk van Stiens. Vanavond verzorgt een groep kinderen van de Basiscatechese de Jeugddienst met als thema: Vriendschap. Han Giesing begeleidt de samenzang op piano en dominee Klaas Snijder van Marrum is voorganger in deze avonddienst.

De jeugd is enthousiast in alles wat ze doen. Deze Basiscatechisanten verzorgen de Bijbellezing, spelen toneel, lezen gedichten voor, presenteren een playback-act van The Young Continentals en verzorgen zelfstandig de kollekte aan het eind van hun jeugddienst. Dominee Snijder spreekt de kinderen - en daarmee ook alle andere bezoekers van deze kerkdienst - op heel persoonlijke en directe wijze aan. Op beeldende wijze maakt hij duidelijk dat wij allemaal vrienden nodig hebben die ons dichter bij Jezus brengen. Onze gastpredikant illustreert dat vanavond in zijn preek op concrete wijze aan de hand van het verhaal van de vier vrienden die hun zieke, verlamde vriend via het dak van een huis vóór Jezus' aangezicht brachten. Zo zorgden deze vier vrienden voor een dubbele genezing: de verlamde werd door Jezus zijn zonden vergeven en bovendien ging hij letterlijk op eigen benen weer terug naar huis.

Aan het eind van deze dienst komt dominee Snijder nog met een heel persoonlijke noot voor de aanwezige jeugd. Hij vertelt dat hij jaren geleden de Here Jezus leerde kennen. Dat kwam zo. Hij is niet christelijk of met een kerk opgevoed, maar juist anti-kerk en anti-geloof. Na de middelbare school werd hij dagbladjournalist. Dat heeft hij 17 jaar gedaan. In 1984 raakte hij zwaar verslaafd aan de drank. Toen wees iemand hem op Jezus en bad voor hem (hier kwam de vriend dus in beeld). Dat veranderde alles. De Heer kwam in zijn hart en leven. Hij is toen bij de krant weggegaan en heeft toen als straatevangelist in de Randstad en als jongerenwerker in Swifterbant gewerkt. In 1992 is hij theologie gaan studeren in Kampen en in 1998 werd hij eerst predikant in Peasens-Moddergat, daarna een aantal jaren in Sint-Jansklooster en sinds kort in het nabij Stiens gelegen Marrum. Hij ontpopt zich hier en nu als een vriend(elijke) predikant, met hart voor jongeren; hij spreekt ze letterlijk en figuurlijk aan.

It sil jin mar oerkomme

Sneon 4 april 2009

As de doarbel giet, moetet Durkje oan 'e foardoar Romke Grijpstra, fan Jelsum. Grijpstra rint net foar in kollekte, mar hy hat in oar ferhaal, of eins in tal ferhalen. Hij ferkeapet boeken oan 'e doar, hûs oan hûs. It giet om in boek dat hysels skrean hat. "It sil jin mar oerkomme" is de titel fan syn boek en Romke hat it yn it Frysk skrean; hat him yn it skriuwen hâlden oan 'e sprektaal. No sammelje ik alle soarte fan Fryske boeken - en dizze hie ik noch net - dat Durkje betinkt har net en keapet fan dizze skriuwer-ferkeaper syn boek as in kado foar Heitedei 2008.

Romke Grijpstra is in pensjonearre fersekeringsman. Jierrenlang hie Romke himself foarhâlden dat er alle slimme ûngefallen dy't foarby kamen, net meinimme woe en soe nei hûs. Mar nei syn pensjonearren kamen dochs noch allerhânde fersekeringssaken út it wurkferline boppe driuwen, dat hy sette him dochs ta it beskriuwen fan in tal fan dizze nijgjirrige anekdoates. It needlottich ûngefal fan harren soan yn 1983 hat dêr grif ek mei de trochslach ta jûn, sa skriuwt Grijpstra op 'e achterflap fan syn boek.

It boek - mei in tal yllustraasjes fan Ronald de Haan út Koarnjum - befettet in breed ferskaat fan 57 ferhalen fan allerhânde fersekeringssaken. Ferhalen oer bygelyks autoraces, fiskmaten, iiswille, kuilride, punttried, in stikje glês en wintersport. De ferhalen binne foar in diel humoristysk, somtiden ek tige fertrietlik en in oare kear geane se oer domme list en bedroch. De kearnen fan alle ferhalen binne wier bart.

It lêst noflik, it lit diels sjen hokfoar fersekeringssaken in fersekeringsman lykas Grijpstra en alle oaren yn harren deistig wurk ûnder hânnen hawwe. Studinten dy't leare foar fersekeringsagint en fral ek foar alle beropskrêften yn dit soarte fan assurânsjewurk lyket my it lêzen fan sa'n praktykboek in wollen of eins faaks of perfoarst in moatten. It boek lit sjen wat de ien de oar allegearre oandwaan kin en hoe slim in soad minsken nei allerhânde slimme kwestjes sitten bliuwe mei in grut fertriet en oare skea. It is lykas Romke Grijpstra syn boek neamde: It sil jin mar oerkomme".

Lanterfanten over Route 3.2 van Sloten naar Bakhuizen

Vrijdag 3 april 2009

Weerman Gerrit Hiemstra van het NOS-Journaal betitelt deze dag in het achtuurjournaal als officieel de eerste warme dag van dit jaar, want de temperatuur van 20 graden Celsius werd vandaag voor het eerst in 2009 overschreden. Op deze inderdaad warme dag (om 18.00 uur was het nog steeds 19 graden Celcius) lopen Durkje en ik van Sloten naar Bakhuizen, vanuit het merengebied gaan we Gaasterland binnen, over een afstand van 27 kilometer.

De ene auto parkeren we in Bakhuizen en dan rijden we met de andere auto naar de startplaats Sloten - één van de elf Friese steden -, waar we eerst in het feestelijke Sloten in de vroege ochtendzon op het terras genieten van een kop koffie. Vanmiddag starten hier de festiviteiten in het kader van het eeuwfeest van de Friese Elfstedenvereniging. Ondernemers en gemeentewerkers zien we hier en daar druk in de weer om alles op tijd gereed te hebben voor de komende feestavond in dit pittoreske stadje.

Buiten Sloten gaat we eerst langs het Slotergat en dan via een smal pad door een hoogopgaande rietkraag langs de oever van het Slotermeer, waarna we door de Coehoornspolder, langs het Menno van Coehoornbos uiteindelijk op de Menno van Coehoornweg arriveren in Wijckel, het dorpje waar in het koor van de dorpskerk met de uit de kluiten gewassen kerktoren een wit praalgraf is van de wereldberoemde vestingbouwer Menno van Coehoorn. Dan gaat de route verder via Bargebeck en Delburen door de Bremer Wildernis naar de klokkenstoel op de begraafplaats van Ruigahuizen.

Daarna volgt een groot aantal bospaden door de Starnuman bossen, langs Kippenburg, over de Schaarslijpersbrug, door het bos Elfbergen en langs de zandput Wyldemerk naar het dorp Oudemirdum. Bij Rijs gaan we het Rijsterbos in. Voorbij het Vredestempeltje passeren we een oude, majestueuze beuk in dit oude bos, een natuurreservaat, dat in eigendom is van It Fryske Gea. Na een behoorlijke klim over gaasten en kliffen komen we uit bij het Mirnser Klif, waar we geruime tijd tussen de andere badgasten op het strand langs het IJsselmeer vertoeven in de warme middagzon.

Aan het eind van de middag wandelen we langs de zoom van het Rijsterbos door naar Bakhuizen, waar we bij camping De Wite Burch de auto afhalen, om vervolgens via Sloten weer naar huis terug te keren.

New University - Tocht naar de toekomst

Donderdag 2 april 2009

Stenden hogeschool wil een zogenoemde "New University" worden: een instelling voor hoger onderwijs met een wetenschappelijk karakter. Om de missie van de hogeschool van de toekomst handen en voeten te geven, is het Strategieplan 2008-2012 opgesteld, met als titel: "New University; Tocht naar de toekomst".

Stenden hogeschool is sterk in haar authenticiteit, op innovatie en vanwege haar goede naam. Ze is zowel regionaal als internationaal goed verankerd en heeft haar focus op waarden(oriëntatie). Aandachtspunten in de komende jaren zijn de omvang, ligging en de slagkracht. Stenden hogeschool wil haar organisatie klaar maken voor de toekomst en daarbij de kwaliteit van onderwijs & organisatie waarborgen. Om dat te realiseren, gaan we:

- New Faculties ontwikkelen;
- Het huidige hogeschoolprofiel verdiepen en versterken;
- Beheerst doorgroeien tot een organisatie die meetelt;
- Onze externe oriëntatie nog verder vergroten;
- Het strategisch vermogen vergroten;
- Zelf de ruimte creëren voor groei in de publieke en private sector;
- Onze basisprocessen en interne organisatie verder professionaliseren.

Het is aantrekkelijk om te werken in zo'n ambitieuze organisatie. We stellen hoge eisen aan onszelf en aan elkaar. Studenten & afgestudeerden, docenten & stafmedewerkers, management & bestuur, overheid & samenleving vormen samen de sleutel die de toegang verschaft tot de beoogde New University, geworteld in de regio en positief present in de internationale context.

Hello World!, our "Journey to the future" already started.

Toets Nieuwe HBO-Opleiding in Emmen

Woensdag 1 april 2009

Door een (af en toe zeer) dichte mist rijd ik vroeg in de ochtend vanuit Friesland naar het Drentse Emmen. Bij het oprijden van de Kennis Campus Emmen van Stenden hogeschool is direct zichtbaar dat hier vandaag een visitatiepanel van de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) welkom wordt geheten. Dat is ook de reden dat ik deze hele dag op onze Emmer campus werkzaam ben.

Om een nieuwe geaccrediteerde HBO-Bachelor-opleiding in Emmen te mogen aanbieden, is het voorgeschreven dat de beoogde opleiding wordt gekeurd en geaccrediteerd door de NVAO. Het voorbereiden van een nieuwe opleiding is een langdurend traject dat alleszins zorgvuldig moet worden doorlopen, teneinde de gewenste goedkeuringen van de NVAO en van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap te verkrijgen. Reeds op 1 oktober 2008 is in de aanloop naar vandaag een proefvisitatiedag in Emmen georganiseerd, om de visitatiedag van vandaag vlekkeloos te laten verlopen (zie mijn weblogbericht van 1 oktober 2008).

Voor de visitatiecommissie van de NVAO zijn twee werkkamers ingericht: een spreekkamer waar alle panelgesprekken plaatsvinden en een documentatiekamer waar alle elementen van deze aangevraagde opleiding uitvoerig worden gedocumenteerd, teneinde aan te tonen dat we klaar zijn om gedegen van start te kunnen gaan met deze nieuwe opleiding. Voordat ik met een aantal collega's in de de (de)briefingruimte aan het werk ga, verzeker ik me ervan dat alle werkruimtes van vandaag klaar zijn, hetgeen - met de complimenten aan het hele voorbereidingsteam - ruimschoots het geval is. We zijn helemaal klaar voor een uitdagend dagprogramma.

De hele dag verzorg ik de briefings en de debriefings voor het College van Bestuur en opleidingsmanagement, voor de docenten, onderwijsontwikkelaars en werkveldvertegenwoordigers, teneinde er zorg voor te dragen dat de gesprekken die deze groepen aaneensluitend met het visitatiepanel voeren, correct verlopen, zodat het NVAO-panel zich een betrouwbaar beeld kan vormen van alle onderwerpen, facetten en criteria inzake deze nieuwe opleiding. Het wordt een uitdagende werkdag, waarin alle belanghebbenden hun grote motivatie, betrokkenheid, inzet, expertise en reeds geleverde prestaties tonen.