vrijdag 30 november 2012

Bestuursvergadering Nederlands Bijbelgenootschap

Vrijdag 30 november 2012 
Bijbelpresentatietafel in het NBG-kantoor















Bestuur & management
In het kantoor van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) in Haarlem komt vandaag het bestuur - samen met het management team van het NBG - bijeen in een reguliere bestuursvergadering.
Nadat eerst de notulen, de mededelingen, de relevante correspondentie en contacten de revue zijn gepasseerd, wordt de NBG-Begroting voor het volgende boekjaar besproken.
Vóór de pauze staan daarna achtereenvolgens nog de voortgang van de productie van de 'Bijbel in Gewone Taal' en het proces van de vernieuwing van de Verenigingsstatuten op de agenda.

Strategie 2014+
Een belangrijk deel van de tweede helft van de deze bestuursvergadering wordt ingevuld door Satori-adviseur Bert Flierman, die met ons in gesprek gaat over het traject dat het NBG heeft ingezet ten behoeve van de nieuwe strategie voor de toekomst van het NBG na 2014.
Aansluitend volgt het besloten deel van de bestuursvergadering, waarin we een aantal personele en bestuurs- en verenigingszaken bespreken.
Tenslotte worden - voorafgaand aan de sluiting - nog enkele kleine zaken met elkaar doorgenomen, en dan is ook deze voorlaatste vergadering van dit kalenderjaar al weer ten einde, en kan het welverdiende weekend voor ons allen aanvangen.

donderdag 29 november 2012

Proefvisitatie van Commerciële Economie in Emmen

Donderdag 29 november 2012
Proefvisitatiepanel in gesprek met een deel van het docententeam















Kwalitatief goed onderwijs
Na de voorbereiding en de eerste twee auditsessies van gistermiddag en gisteravond, starten we vanmorgen in onze hogeschoolvestiging in Emmen door met de proefvisitatie van de HBO-opleiding Commerciële Economie van Stenden Hogeschool.
Vandaag vinden de interviews van het proefvisitatiepanel plaats met de studenten, met het opleidingsmanagement, met een docentendelegatie van het medewerkersteam en met een docentenvertegenwoordiging van de diverse commissies die in deze opleiding werkzaam zijn. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om de curriculumcommissie, de opleidingscommissie, de toetscommissie, de scriptiecommissie en de opleidingsexamencommissie; allemaal commissies die hun bijdrage leveren aan het adequaat en correct ontwerpen, ontwikkelen, aanbieden, evalueren en verbeteren van het beroepsonderwijs van deze opleiding.

Terugkoppeling van eerste bevindingen
Na ontvangst en registratie ontvangen alle deelnemende groepen eerst een korte briefing over het interview dat daarna zal volgen. Na dat auditgesprek komen ze weer bij ons terug, waar we als (de)briefingsteam met hen terugblikken op het zojuist met het proefvisitatiepanel gevoerde gesprek.
De proefvisitatiecommissie gebruikt tussen de gesprekken door de tijd om aan de hand van de voorliggende documentatie nader onderzoek te doen naar de kwaliteit van de opleiding.
Daarna worden de eerste bevindingen van deze audit gedeeld met de leden van het management team, waarna het proefvisitatiepanel aan het eind van de middag een plenaire presentatie verzorgt als terugkoppeling van haar voorlopige bevindingen van deze proefvisitatie. De deelnemers van deze proefvisitatie luisteren belangstellend naar alle 'tops & tips', die in deze plenaire sessie worden gepresenteerd, waarna nog gelegenheid is voor een eerste reactie van de alle auditees.
Eind volgende week publiceert het audit team haar proefvisitatierapport, waarna de opleiding de komende maanden aan het werk gaat met de uitkomsten van dit onderzoek.

woensdag 28 november 2012

Proefvisitatie Commerciële Economie van start

Woensdag 28 november 2012
Interieur van de proefvisitatiekamer















Keurmerk
In maart 2013 zal de opleiding Commerciële Economie van Stenden Hogeschool in Emmen worden gevisiteerd, teneinde de heraccreditatie van deze HBO-opleiding aan te vragen voor de komende zes jaren. De opleiding schrijft daarvoor een zelfevaluatierapport, dat tegenwoorde de 'Kritische Reflectie' wordt genoemd. Daarna zal de opleiding worden beoordeeld door een visitatiepanel van onafhankelijke, gezaghebbende experts. Bij een positief advies van deze visitatiecommissie kan de hogeschool dan het door de overheid erkende keurmerk aanvragen.

Stakeholders
Bij zo'n proces van zelfevalueren en visiteren betrekt Stenden Hogeschool zoveel mogelijk verschillende belanghebbende partijen. Behalve bestuur, stafdiensten, opleidingsmanagement en vooral ook studenten worden allerlei ander stakeholders bij dit proces betrokken, zoals afgestudeerden en een aantal vertegenwoordigers van het werkveld waarvoor deze opleiding haar studenten opleidt.

Voorbereiding
Zo'n proces vraagt veel van alle deelnemende partijen, want voor velen is het bijvoorbeeld de eerste keer dat ze meedoen aan zo'n evaluatieonderzoek. Om iedereen goed voorbereid te laten deelnemen aan de visitatiedagen, organiseren alle opleidingen van Stenden Hogeschool op enig moment in dit proces een zogenoemde proefvisitatie. Vertegenwoordigers van alle belangengroepen komen dan in kleine groepen bijeen om in een bijeenkomst met een proefvisitatiecommissie in gesprek te gaan over alle ins en outs van hun opleidingen. Vanmiddag begint zo'n proefvisitatie bij Commerciële Economie in Emmen.

Start van de proefvisitatie
Eerst wordt de proefvisitatiecommissie van Stenden Hogeschool ontvangen en wegwijs gemaakt in de kamer waarin de gesprekken zullen plaatsvinden. In deze gesprekskamer liggen alle documenten ter inzage, om deel uit te maken van het onderzoek naar de kwaliteit van deze opleiding.
Vanavond gaat dit panel in gesprek met afgestudeerden en met afstudeerbegeleiders van de opleiding en van de bedrijven waar deze afgestudeerden hun afstudeeronderzoek hebben verricht.
Morgen zullen dan alle andere opleidingsvertegenwoordigers met de leden van de proefvisitatiecommissie in gesprek gaan.
   

dinsdag 27 november 2012

Onderzoek Accreditatiestelsel Hoger Onderwijs

Dinsdag 27 november 2012

Kantoor van de Inspectie van het Onderwijs te Utrecht















Nieuw accreditatiestelsel
De Inspectie van het (Hoger) Onderwijs stelt periodiek onderzoek in naar het functioneren van het Nederlandse accreditatiestelsel in het hoger onderwijs. Momenteel wordt het onderzoek voorbereid naar het functioneren van het nieuwe accreditatiestelsel, dat is gestart met ingang van het jaar 2011. Dit onderzoek draagt bij aan de evaluatie (van het nieuwe stelsel), die het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap uitvoert.
 
Meta-toezicht
De onderwijsinspectie houdt al vanaf de start van het visitatiestelsel zogenoemd ‘meta-toezicht’ op dit stelsel. Bij de start van het huidige accreditatiestelsel - aanvang 2011 - is dit toezicht voortgezet. In dit verband zijn er al diverse evaluaties uitgevoerd en mede op grond hiervan zijn er verbeteringen van het accreditatiestelsel doorgevoerd.

Maatschappelijk vertrouwen
Met het vorige maand begonnen inspectieonderzoek wordt deze lijn voortgezet. Het accreditatiestelsel neemt in de kwaliteitsborging in het hoger onderwijs een centrale positie in. De inspectie wil met haar toezicht op het accreditatiestelsel de kwaliteit van dit stelsel onderzoeken en bevorderen. Dit toezicht staat daarmee ten dienste van een goed functioneren van het accreditatiestelsel, met het oog op het behoud en de versterking van het maatschappelijk vertrouwen in dit stelsel, en daarmee in de kwaliteit van het hoger onderwijs.
 
Resonansgroep
Ten behoeve van dit onderzoek heeft de onderwijsinspectie een Resonansgroep ingesteld, die haar zal adviseren over de onderzoeksopzet, tijdens de uitvoering van dit onderzoek en over de rapportage van dit onderzoek. Deze Resonansgroep bestaat uit leden van koepelorganisaties, deskundigen vanuit visitatiepanels, docentenvertegenwoordigers, een student en een onafhankelijk lid. Vandaag woon ik als representant van de onderwijsvakbond CNV-Onderwijs de eerste bijeenkomst van deze Resonansgroep bij.

Stelselonderzoek
Coördinerend inspecteur hoger onderwijs, onderzoeksleider Bert de Vries legt bij aanvang van deze bijeenkomst in het inspectiekantoor te Utrecht uit dat het hier gaat om een onderzoek, dat het Nederlandse accreditatiestelsel betreft. Dit toezicht betreft dus niet primair het toezicht op de Nederlands Vlaamse Accreditatieorganisatie (NVAO) en/of het toezicht op de kwaliteit van het aangeboden onderwijs in een instelling, maar onderzoekt het functioneren van het actuele accreditatiestelsel
 
Gesprekspunten
In deze bijeenkomst spreken we als Resonansgroep vanmorgen over de inhoud van het concept-Toezichtskader en over de beoogde opzet van het reeds aangevangen ‘Onderzoek Accreditatiestelsel 2012-2013’. Een aantal zaken die daarbij onder andere aan bod komen, zijn:
  • Het stapelen van toezicht;
  • Met betrekking tot het stelsel: de basis, de effectiviteit en efficiëntie, de kwaliteit, de mate van tevredenheid en het vertrouwen dat dit stelsel uitstraalt;
  • De gehanteerde definities in het veld;
  • De onderzoeksobjecten: statische elementen zoals het vastgelegde kader en dynamische aspecten zoals latere aanpassingen van het stelsel;
  • Het scheiden van toezicht op het stelsel en op de hoger onderwijsinstellingen;
  • De kwaliteit van Kritische Reflecties en van Visitatiepanels;
  • De verbeterfunctie van het huidige accreditatiestelsel;
  • De administratieve lasten en de kosten van het accreditatiestelsel;
  • Beoordelingsstandaarden, Evaluatievragen en Onderzoeksvragen;
  • De projectopzet en de inrichting van het onderzoek;
  • De inspectierapportage van èn het bestuurlijk vervolg op dit inspectieonderzoek.
Inrichting van het onderzoek
In de volgende bijeenkomsten zal de Resonansgroep met de projectleiding nader ingaan op de onderzoeksvragen en op de nadere inrichting van specifieke case studies in de tweede fase van dit onderzoek. Aan de Resonansgroep is het dan om goed te adviseren op de voorgestelde onderzoeksvragen, waarbij zoveel mogelijk rekening moet worden gehouden met het uniformeren en differentiëren van de onderzoeksvragen, rekening houdend met de diversiteit van het Nederlandse Hoger Onderwijs.

zondag 25 november 2012

Heer, herinner U de namen

Memoriazondag 25 november 2012 

23 kaarsen branden voor wie ons zijn voorgegaan

Heer, herinner U de namen van hen die gestorven zijn,
en vergeet niet dat zij kwamen langs de straten van de pijn,
langs de wegen van het lijden door het woud der eenzaamheid,
naar het dag en nacht verbeide Vaderhuis, hun toebereid. 

Namen noemen
In onze Protestantse Gemeente van Stiens staan we in beide kerkgebouwen op de laatste zondag van het kerkelijk jaar stil bij de gemeenteleden die in het afgelopen kerkelijk jaar zijn gestorven.
We noemen vandaag hun namen. Het is bijbels om voortdurend de namen te blijven noemen van wie ons zijn voorgegaan.  
Heer, herinner U de namen, die wij vandaag noemen.

Grillige strepen door ons leven
In De Hege Stins en in de Sint-Vituskerk gedenken we vandaag de overledenen  van het afgelopen jaar. Het zijn dit jaar 22 gemeenteleden, waaronder een baby, en volwassenen tussen 52 en 93 jaar.  
Alleen in de maand augustus ging de dood aan onze gemeente voorbij. De dood trok grillige strepen door ons leven; plotseling of lang verwacht, soms schokkend of opluchtend, hier een kind, daar een ouder, een vriend, of anderszins gekend en geliefd.
Vanmorgen worden we eraan herinnerd dat zij en wij allen geborgen zijn in Gods hand. In leven, sterven en dood waakt Hij over ons komen en gaan, nu en in eeuwigheid.

23 kaarsen voor geliefden
Tijdens deze herdenkingsdienst worden de namen van alle 22 overleden gemeenteleden genoemd door de beide voorgangers, dominee Desirée Scholtens en dominee Janny van Dijken. 
Eerst wordt de middelste kaars ontstoken voor alle andere overledenen, van wie hier vanmorgen de namen door beide voorgangers niet worden genoemd.
Daarna worden de 22 namen en overlijdensdata in kleine groepen genoemd, waarna hun nabestaanden tegelijk naar voren komen om een kaars voor hun geliefde te ontsteken. Ouderling van dienst Hendrik ten Hoeve ontsteekt daarna de kaars voor de overledene voor wie daarna nog geen kaars is aangestoken.
Dan branden de 23 kaarsen voor allen, die ons zijn voorgegaan in het afgelopen kerkelijk jaar.

Heer, herinner u hun dromen van geluk en levensvreugd.
Laat Uw rijk nu tot hen komen, waarin ieder zich verheugt,
dat Uw licht hen zal verlichten, dat zij leven vrij en blij,
met een lach op hun gezichten, alle pijn is toch voorbij.

Laat je licht schijnen
Aansluitend worden alle gemeenteleden uitgenodigd om ook een waxinelichtje te ontsteken voor alle geliefden, die in het afgelopen jaar - of al eerder - zijn overleden, en die nog zo vaak worden gemist in ons leven. 
Een grote groep gemeenteleden komt naar het liturgisch centrum en ontsteekt een licht, om dat op een grote glasplaat voorin de kerk te zetten.

Heer, voltooi hen in uw leven dat alleen maar vreugde kent,
wil hun uw genade geven, U die nu hun toevlucht bent.
Heer, herinner U hun namen, steeds geschreven in Uw hand,
wil hun hoop toch niet beschamen in Uw hemels vaderland.

Geloven als Thomas
Daarna gaat de dienst verder; wordt er gebeden, wordt uit de Bijbel gelezen en volgt de preek van dominee Desirée Scholtens over de (on)gelovige Thomas, één van de leerlingen van Jezus.
Tijdens het muzikaal intermezzo direct na de verkondiging, klinken de laatste woorden van de preek ter persoonlijke overdenking door:

Een geloof,
aan dood en leven getoetst,
houdt stand!
 

zaterdag 24 november 2012

Ich bin dann mal weg

Zaterdag 24 november 2012
Cover van 'Ik ben er even niet'

Gezondheid
Hape Kerkeling (1964) werkt als entertainer, cabaretier en presentator voor de Duitse televisie. In het jaar 2001 kampt Hans-Peter (want zo heet hij feitelijk) met zijn gezondheid, waardoor het verstandig is dat hij een pauze in zijn carrière inlast. Hape daarover: “Ik ben er nog steeds woedend over dat ik het zover heb laten komen”.
Kerkeling besluit de beroemde Spaanse pelgrimstocht (de camino) vanuit de Frans-Spaanse grensplaats Saint-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostela te lopen. Die bedevaart van ongeveer 800 kilometer over de ‘Camino Francés’ wordt de reis van zijn leven. Hape: “De weg leert me een hoop over mijn kracht”.

Strijd
Alhoewel Kerkeling zich aanvankelijk ernstig afvraagt waar hij eigenlijk aan is begonnen, loopt hij toch in zes weken bijna het hele traject van 800 km, met zijn rugzak als zware last. Hape ervaart de eenzaamheid en stilte op zijn weg; hij vecht tegen uitputting en grote twijfel (Hape: “Ik heb de situatie niet meer onder controle”), maar ondervindt ook gastvrijheid en vriendschap.
Gaandeweg gaat zijn strijd over in een meegaande beweging en aan het eind van de pelgrimsroute heeft hij een vorm van pelgrimeren gevonden (het gezelschap van twee vrouwelijke medepelgrims), die de tocht veraangenaamt. Hape: “Op de een of andere wijze voltrekt zich in mij een heel heilzame verandering”.

Ik ben er even niet
Over zijn pelgrimage schreef en publiceerde (2006) Hape Kerkeling een boek, dat als titel kreeg: ‘Ich bin dann mal weg’ en als subtitel ‘Meine Reise auf dem Jakobsweg’.
Katja Hunfeld vertaalde dit boek uit het Duits voor het Nederlandse taalgebied, waarna het op de Nederlands markt kwam met de titel: Ik ben er even niet’, en als subtitel: ‘Mijn spirituele tocht naar Santiago de Compostela’.
Het boek kreeg lovende kritieken en was op een gegeven moment in Duitsland zelfs het best verkochte boek sinds 1945.

Hape is geen pelgrim
Toch is niet iedereen lovend over het boek. Toen Durkje en ik de afgelopen meivakantie 2012 op de camino wandelden, ontmoetten we enkele dagen steeds de Duitse pelgrim Silvia uit Hamburg, die ons vertelde dat veel Duitse pelgrims de wijze van pelgrimeren van Hape sterk bekritiseren; enerzijds vanwege het feit dat Hape weigert om in de Spaanse refugio’s te slapen (Hape: “.. en daar ga ik mezelf niet voor straffen door in deze refugio te slapen”) en anderzijds vanwege het feit dat Hape regelmatig stukken van de camino overslaat en dan bijvoorbeeld met het openbaar vervoer verder reist naar een volgende plaats. Silvia: “Hape is geen pelgrim’.

Ontmoetingen
Het is een wandelverslag zoals er veel zijn: gewoon een verslag, met ook het benadrukken van ontberingen. De wegen vindt hij soms gevaarlijk, door auto's, of doordat de paden slecht zijn. Soms is het regenachtig of vindt hij het juist te heet. En iedere dag is het voor hem weer een uitdaging om een beetje behoorlijk onderdak voor de komende nacht te vinden. De ontmoetingen onderweg zijn veelal heel gewoon of soms ook bizar (zoals met ‘Ruco Urco’ ofwel ‘Jorge’), maar met enkele pelgrims (met de Britse Anne en de Nieuw-Zeelandse Sheelagh) ook wel heel speciaal. Het is in elk geval een verslag, waarin een groot aantal pelgrims die deze tocht hebben gelopen, zich hier en daar zullen herkennen.

Meer dan een wandelverslag
Dit boek gaat verder dan alleen een wandelverslag. Kerkeling brengt ook een psychologisch element in zijn verhaal; over hoe hij met deze reis omgaat. Ook filosofische en theologische aspecten passeren de revue; als Hape ingaat op vragen die je jezelf kunt stellen over de zin van het leven en over de rol van (een) God in zijn levensverhaal. Zo ‘wandelt’ in dit boek een middeleeuwse reis door een hectische wereld van de 21ste eeuw. Daar zie je toch ook een aantal waarden opduiken, die je doorkijkjes geven in de tijden van weleer.
Het verhaal laat ook iets zien van Kerkelings ontdekkingstocht naar God. Hape daarover: “Voor mij is de belofte dat ik door mijn bedevaart God en daarmee mezelf terug zal vinden belangrijker”.

Inzicht van de dag
Hape Kerkeling zoekt voor elk dagrapport weer een zogenoemd “Inzicht van de dag’; bijvoorbeeld:

  • Doorlopen! Niet omkijken!
  • Lachen is het beste medicijn – basta!
  • Open je hart en omhels de dag!
  • Mijn zwakte is ook mijn kracht.
  • Het hart heeft altijd gelijk!
  • Je moet niet elke omweg ook maken.
  • Leegte maakt volkomen gelukkig.

Hape Kerkeling:

  • “Je moet in het leven gewoon op God vertrouwen. Op de een of andere manier lost Hij alle problemen op Zijn eigen manier op;
  • Het moet niet uitmaken wie er voor je staat;
  • Hier zie je er van buiten altijd hetzelfde uit, maar verander je van binnen elk uur;
  • Het is zo grappig hoe dingen hier in elkaar grijpen;
  • Toch schrijf ik alles heel precies op, alsof het moet, en mijn aantekeningen worden steeds nauwkeuriger;
  • Mocht ik ooit rotsvast hebben geloofd, dan wil ik daar graag naar terug;
  • Alles wat er in mijn leven tot nu toe gebeurd is, komt hier onderweg weer bovendrijven en op de een of andere manier voegen alle dingen zich hier samen;
  • Deze reis is het gekste wat ik tot nu toe in mijn leven heb gedaan.
  • Maar soms moet je boven jezelf uit stijgen om wezenlijke dingen te beleven!
  • God bouwt met ieder van ons een individuele relatie op. Dat kan alleen iemand die echt liefheeft;
  • Als je problemen hebt op je werk of ergens anders, denk er dan niet meer over na. Blijf er niet aan hangen. Alleen zo is er verlossing;
  • Ik wil even niet over mijn beroep praten, ook al hou ik er nog zoveel van;
  • Hoe langer we samen lopen, des te meer we ervan genieten.
  • Er zijn maar weinig dingen in het leven echt belangrijk en als je ze zelf aan een nader onderzoek onderwerpt, stel je vast dat je maar weinig echte hartenwensen hebt;
  • Natuurlijk zijn we allemaal bang voor de aankomst, want we zijn door en door pelgrims geworden en het mag wat ons betreft nog wel even zo doorgaan.
  • Ieder mens zoekt naar houvast. Daarbij zit het enige houvast ‘m in het loslaten.”


“Deze weg is hard en prachtig.
Het is een uitdaging en een uitnodiging.
Hij maakt je kapot en leeg. Totaal.
En hij bouwt je weer op. Grondig.
Hij ontneemt je alle kracht
en geeft je die dubbel en dwars weer terug.”

Gods nabijheid ervaren als pelgrim
En helemaal aan het eind van zijn boek benadrukt Hape Kerkeling zijn ervaren van Gods nabijheid tijdens zijn wekenlange bedevaart, waar hij zijn boek afsluit met de woorden:

“De Schepper gooit ons in de lucht
om ons uiteindelijk onverwacht toch op te vangen.
De boodschap luidt:
heb vertrouwen in degene die je omhoog gooit,
want Hij houdt van je
en zal geheel onverwacht ook de vanger zijn.
En als ik nog eens over alles nadenk wat ik heb beleefd,
heeft God me onderweg voortdurend de lucht in gegooid
en me weer opgevangen.
We hebben elkaar elke dag ontmoet.”

vrijdag 23 november 2012

Stenden StudieKeuzeEvent 2012

Vrijdag 23 november 2012 
Welkome ontvangst in virtuele studentenkamers


















Twee Open Dagen
Vandaag en morgen vindt in Stenden Hogeschool het 'Stenden StudieKeuzeEvent' plaats. Dat zijn twee Open Dagen, maar dan in een nieuw jasje, namelijk: uitgebreider, relevanter en specifieker dan ooit. 

Vandaag is het programma vooral gericht op belangstellende MBO’ers. 
Morgen is de Open Dag breder van opzet, voor iedereen die meer wil weten over studeren bij Stenden Hogeschool.

Persoonlijk en dichtbij
Met deze nieuwe opzet van dit StudieKeuzeEvent 2012 hopen we goede resultaten te bereiken, namelijk een flinke instroom van nieuwe studenten, die bij onze hogeschool een studie aanvangen, die goed bij hun belangstelling en verwachtingen past.
De kernwaarde ‘Persoonlijk en Dichtbij’ van onze hogeschool zal hier vandaag en morgen nog meer dan voorheen naar voren komen.

Nieuw dit jaar
Voor deze twee Open Dagen zijn dit jaar nieuw:
  • De 'opleidingspitches',  waarmee de opleidingen zich op een creatieve manier presenteren aan bezoekers; 
  • De 'studentenkamers', als ontvangst- en gespreksruimte. Dit zijn virtuele kamers per opleiding, met een fotoachterwand en met meubeltjes en spulletjes, waar je gemakkelijk even naar binnenloopt voor een persoonlijk gesprek met studenten van de betreffende opleiding;
  • Een 'programma op maat', voor de studiekeuzefase waarin de student in spe zich nu bevindt.
Een fantastische studietijd
De Open Dagen bieden weer een ambitieus programma, waar studenten en medewerkers met z'n allen enthousiast voor gaan. De studenten en de docenten van de opleidingen en de ondersteunende stafmedewerkers van verschillende afdelingen van de hogeschool heten gezamenlijk alle bezoekers van de Open Dagen warm welkom. De presentaties stralen kwaliteit uit en ze laten Stenden Hogeschool zien als een toegankelijke en innovatieve hogeschool, waar voor studenten volop mogelijkheden zijn voor een mooie opleiding en zeker ook een fantastische studietijd.

donderdag 22 november 2012

Prestatieafspraken in het hoger onderwijs



Donderdag 22 november 2012
Kennisuitwisseling in subgroepen















Collegiale verkenning
Tijdens de netwerkbijeenkomst van ons Platform HBO van het Nederlands Netwerk voor Kwaliteitsmanagement (NNK) staan we vandaag stil bij de Prestatieafspraken, die zijn gemaakt tussen enerzijds het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCenW) en anderzijds de instellingen in het hoger onderwijs. Hoewel alle afspraken nog niet formeel afgesloten zijn en er inmiddels een nieuw kabinet is aangetreden, achten we het verstandig om in dit stadium als kwaliteitszorgmedewerkers alvast met elkaar te verkennen wat deze afspraken ons en anderen waard zijn.
Paul Nieuwenhuis – voorzitter van dit HBO-netwerk  - heet de 17 deelnemers welkom in een vergaderzaal van het ‘Cursus- en Vergadercentrum Domstad’ te Utrecht en introduceert het thema “Prestatieafspraken” aan de hand van één van de afspraken (Bachelor-rendement), die Saxion Hogeschool met het onderwijsministerie heeft gemaakt.

Werkvragen
Enkele vragen die in de bijeenkomst van vandaag aan de orde komen, zijn:

  1. Welke Prestatieafspraken hebben de hogescholen gemaakt?;
  2. Hoe zijn die afspraken tot stand gekomen en wie waren daarbij betrokken?;
  3. Hoe zijn en/of worden deze Prestatieafspraken binnen de betreffende hogescholen geïmplementeerd?;
  4. Wat is bij die implementatie de rol van kwaliteitszorgsmedewerkers?;
  5. Hoe kijken instellingen voor hoger onderwijs aan tegen de Prestatieafspraken, en hoe kijkt men van buiten hier naar?

Programma
In vier subgroepen wisselen we eerst uit hoe de verschillende hogescholen met de prestatieafspraken omgaan, uitgaande van de bovenstaande vraagstelling.
Een aantal items die in de terugkoppeling na afloop uit deze subgroepen komen, zijn:

  • De eigen – al bestaande – ambitienivo’s van hogescholen zijn veelal leidend geweest voor het formuleren van de Prestatieafspraken;
  • In dit proces verander(d)en de rollen van enerzijds de afdelingen Planning & Control en anderzijds de afdeling Kwaliteitszorg van een hogeschool. Daarbij kregen de afdelingen Planning & Control – die doorgaans meer procesgeoriënteerd waren/zijn – meer invloed;
  • Prestatieafspraken gaan vaker over het verhogen van normen, dan over het verhogen van de studenteninstroom in het hoger onderwijs;
  • Het formuleren van Prestatieafspraken zorgde doorgaans niet voor een stormachtige sfeer in de hogeschool; ze bouwden namelijk veelal voort op de inhouden van de reeds voorliggende management-contracten;
  • Een ook nu nog voortdurend probleem blijft het hanteren van de verschillende definities omtrent de gehanteerde prestatieafspraken;
  • De meeste Prestatieafspraken zijn niet bijster ambitieus;
  • Sommige hogescholen hebben nu – i.v.m. hun prestatieafspraken – een grote(re) focus op de Studententevredenheidsonderzoeken (van bijvoorbeeld NSE);
  • Sommige Colleges van Bestuur gaven het opleidingsmanagement hoge, strenge normen, maar geven de opleidingen wel volop ruimte om die normen op eigen wijze te behalen;
  • De door de hogescholen vastgestelde Prestatieafspraken worden veelal door één of meer specifieke projectgroepen geïmplementeerd in de staande organisatie van een hogeschool;
  • Veel studentengerelateerde Prestatieafspraken zijn veelal heel concreet geoperationaliseerd en zijn voor studenten en docenten dan ook uitdrukkelijk controleerbaar;
  • Veel Jaarplannen/Teamplannen van opleidingen bevatten inmiddels informatie over instrumenten en middelen, die worden ingezet om de Prestatieafspraken te implementeren en te behalen.

Casus Hogeschool van Amsterdam
Na de pauze volgt een presentatie van beleidsmedewerker Jos van Hijfte, werkzaam bij de Hogeschool van Amsterdam (HvA). Hij neemt ons in zijn presentatie mee in de praktijk van deze hogeschool met betrekking tot het tot stand komen en het implementeren van de Prestatieafspraken.

  • Van Hijfte benadrukt de kwaliteitsproblemen, die onvermijdelijk ontstaan door een te snelle groei van het aantal studenten van een hogeschool.
  • Een ander punt is dat de Planning & Control-processen van een hogeschool veel meer een inhoudelijke component moeten krijgen voor wat betreft onderwijs en onderzoek, maar dan loop je tegen het probleem aan dat dergelijke afdelingen van een hogeschool doorgaans geen expertise bezitten op het gebied van onderwijs en onderzoek in een opleiding voor hoger onderwijs.
  • Naast het proces om te komen tot Prestatieafspraken heeft de HvA parallel ook en proces laten lopen van Profilering (met betrekking tot Urbanisatie en Ondernemerschap).
  • Voor hogescholen vormt het moeten werken met verschillende stelsels voor het fungerende hogeschoolinformatiesysteem een praktisch probleem. Dat ene hogeschoolinformatiesysteem moet nu bijvoorbeeld informatie leveren op grond van vraagstellingen uit de eigen hogeschoolorganisatie, naast de vereisten van de Basisgegevens waar de NVAO om vraagt, naast de gegevens en informatie die hogescholen nu ook nog moeten leveren voor de Prestatieafspraken. Verschillen in definities en verschillen in daarbij behorende systeemvereisten bemoeilijken de invoer, verwerking en uitvoer van respectievelijk gegevens en informatie.

Implementatieperikelen
Bij de HvA worden per Prestatieafspraak de maatregelen benoemd, die nodig zijn om de betreffende Prestatieafspraken te behalen, waarna ook per maatregel zowel kwalitatief als kwantatief monitoring op processen en resultaten plaatsvindt. Bij de implementatie en bij de monitoring worden ook direct de NVAO-standaarden al meegenomen.
Het grootste probleem binnen een hogeschool vormt de stapeling van de dossiers die niet (geheel) op orde zijn. Denk bijvoorbeeld aan onvolkomenheden in studentendossiers/-portfolio’s, in opleidingsrendementen en/of in het niet correct functioneren van opleidingsexamencommissies.
Jos van Hijfte: “Een deel van het geheim van je succes zit in je docenten”.

Afsluiting
Aan het eind van deze bijeenkomst volgt nog een korte ronde ‘Halen en brengen’. Daarna sluit netwerkvoorzitter Paul Nieuwenhuis deze netwerkbijeenkomst.

woensdag 21 november 2012

International Day 2012 @ Stenden

Woensdag 21 november 2012

Genieten van tradionele Afrikaanse muziek

Veel te zien
Zomaar even snel door de brede Kennisboulevard lopen bij Stenden Hogeschool in Leeuwarden gaat vanmiddag niet lukken. Het is hier een drukte van belang en het bruist er van activiteiten. Het is vandaag International Day bij Stenden Hogeschool. Internationale studenten zijn met Nederlandse studenten druk aan het werk geweest om zich vanmiddag prachtig te presenteren. Er is veel te zien en veel te doen. Zo verzorgt bijvoorbeeld dr. Meltem Caber vanmiddag een gastworkshop over Toerisme Trends in Turkije.

40 internationale karakteristieken
Studenten van ongeveer 40 nationaliteiten presenteren zich in evenzoveel stands in de lange en brede gangen van onze hogeschool. De presentatiestand zijn schitterend aangekleed met onder andere nationale vlaggen, de voor het land karakteristieke gebruiksvoorwerpen, foto- en filmmateriaal en natuurlijk niet te vergeten: de proeverijen van nationale gerechten; heerlijk eten en drinken, veelal bereid door de studenten uit het betreffende land van herkomst.
Ook qua kleding zijn de nationaliteiten duidelijk herkenbaar. Specifieke klederdrachten en nationale symbolen - zoals bijvoorbeeld een Vikinghoorn of gezichtsbeschilderingen - kleden de studenten af in nationale stijl.

Muziek gaat door de landen
Vanuit veel informatiestand klinkt nationale muziek en hier en daar brengen studenten de muziek - soms ook met specifieke muziekinstrumenten - ten gehore. Maar ze blijven niet alleen bij hun marktkraam staan; ze trekken er ook op uit. Ik hoor en zie twee Afrikaanse studenten met hun muziekinstrumenten zingend op me af komen. Ze lopen langzaam tussen de bezoekers door en krijgen daarbij de aandacht en ruimte die ze verdienen. Vrolijk zingend gaan ze langzaam tussen de kramen en de mensen door, door de lange gang, daarbij landen passerend zoals bijvoorbeeld: China, Equador, Polen, Verenigde Staten, en Nederland, waarbij aangetekend dat er uiteraard ook een Friese informatiestand is, om ook de Friese cultuur aan onze (inter)nationale studenten te tonen. En de muzikanten lopen verder, langs Aruba, Spanje, Korea, Nieuw-Zeeland, Portugal, Afghanistan, Denemarken en Zimbabwe. Zij - en nog veel andere landen - zijn hier vanmiddag allemaal vertegenwoordigd.

Vieren van een veelzijdige onderwijsgemeenschap
Studenten en medewerkers van de hogeschool - en hier en daar ook enkele welkome gasten van buiten - genieten hier volop met elkaar van de gezelligheid van de internationale populatie van studenten en medewerkers van onze hogeschool. Er wordt goed gekeken, lekker gegeten en gedronken, veel met elkaar gesproken en gelachen. Hier en daar wordt tussen de bedrijven door even op de muziek gedanst en iedereen geniet duidelijk van deze internationale, interculturele ontmoetingen.
Samen vieren we binnen onze hogeschool vandaag de diversiteit en de ontmoeting van mensen, van dichtbij en veraf, allen met elkaar in internationaal hoger onderwijs verbonden door Stenden Hogeschool.

dinsdag 20 november 2012

Bertina Tilma exposeert in Stiens



Dinsdag 20 november 2012
Schilderij van Bertina Tilma

Autodidact
De Friese kunstschilder Bertina Tilma is in 1981 geboren in Dokkum. Ze groeide op in het Friese dorpje Hantum. Bertina is een autodidact. Wat ze ziet, schildert ze. Haar creativiteit  heeft ze van huis uit meegekregen. Als klein meisje was ze al bezig met kleur en compositie. Rond haar elfde levensjaar maakte ze haar eerste aquarel. Vanaf 2004 is schilderen haar passie geworden.
Ze gebruikt met name de techniek van het aquarelleren en schildert met acryl. Hierin heeft ze in de afgelopen jaren haar eigen stijl ontwikkeld. Haar schilderstukken zijn fijn geschilderd, realistisch en daardoor herkenbaar. Ze benadrukt de kracht van de eenvoud.

Aquarel en acryl
Haar aquarellen zijn realistische kunstwerken van de natuur; met name landschappen, bloemen en dieren. De acryl-schilderijen zijn vaak van koeien en paarden en worden zwart-wit in een eigentijdse stijl afgebeeld.
Tot en met december 2012 exposeert Bertina Tilma enkele kunstwerken in het gemeentehuis van de gemeente Leeuwarderadeel te Stiens.
In het gemeentehuis hangen onder andere enkele zwart-wit schilderijen van paarden en koeien, maar ook schilderijen in kleur – zoals bijvoorbeeld Friese zeilschepen (skûtsjes) – maken deel uit van deze schilderijententoonstelling in de hal van het Stienser gemeentehuis.

maandag 19 november 2012

De grote kennis scheurkalender 2011



Maandag 19 november 2012
Cover van de kenniskalender 2011

365 wetenswaardigheden
Of je nu van sport, cultuur, wetenschap, literatuur, algemene feiten of leuke wetenswaardigheden houdt, de vele verschillende onderwerpen die in ‘De grote kennisscheurkalender2011’ aan bod komen, maken dat deze kalender voor ieder wat wils biedt.
Deze jaarkalender is even veelomvattend als subtiel; hij getuigt van subtiele humor en van de realiteit der dingen.
‘De grote kennisscheurkalender’ biedt 365 dagen per jaar een scala aan ‘nice to know’- en ‘need to know’-informatie over kunst, cultuur, sport en ontspanning, film en muziek, (wereld-)geschiedenis, gezondheid, en veel andere thema’s.
Deze kalender is samengesteld naar een idee van drs. Peter M. Verhey.

Kennis het jaar rond
Elke dag heeft een eigen scheurkalenderblad, met daarop een korte beschrijving van een wetenswaardigheid, zoals bijvoorbeeld:

  • 14 januari – Middeleeuws klooster – over de verschillende ruimtes in en rond het klooster, zoals bijvoorbeeld het ‘caldarium’ als de enige plek waar de kloosterlingen zich konden opwarmen bij een grote open haard;
  • 24 februari – Steve Paul Jobs, oprichter van Apple – over de wijze waarop hij zijn speeches afsloot, door na eerst het podium te verlaten, terug te komen met de opmerking: “One more thing…”, waarna hij een nieuw Apple-product introduceerde;
  • 27 maart – Orthorexia nervosa – over de stoornis waarbij de mens last heeft van een obsessie voor gezond eten;
  • 24 april – Anton de Kom – de antikoloniale schrijver en verzetsstrijder, die in 1920 opkwam voor het Surinaamse volk, dat aan het koloniale bewind was onderworpen;
  • 21 mei – Het Johari-venster – dat inzicht geeft in je manier van communiceren en hoe je je aan anderen presenteert;
  • 23 juni – Het grootste orgaan van de mens – onze huid als grootste orgaan, waaraan je – als je goed kijkt – veel kunt aflezen over de lichamelijke en geestelijke conditie van de mens;
  • 15 juli – Koninklijke bijnamen – over de bijnamen van de leden van het Nederlandse koningshuis, zoals ‘Moeder des Vaderlands’, waarmee Koningin Wilhelmina wordt bedoeld;
  • 15 augustus – De Socratische methode – waarbij je redenerend vanuit een verzameling details naar het geheel toe werkt, als basis voor nieuwe overtuigingen;
  • 27 september – Kakkerlakken – de taaie dieren, die 10 – 40 dagen zonder eten kunnen en die zonder kop nog wel een maand kunnen doorleven;
  • 20 oktober – Is zeezout gezonder? – de vraag waarop het antwoord ‘nee’ is, want zout dat uit steenzout wordt gewonnen, is schoner, omdat het van miljoenen jaren geleden dateert, van ver vóór de milieuverontreiniging;
  • 15 november – Wie liegt en wie niet? – over enkele aanwijzingen in iemand lichaamstaal, die je kunnen helpen om in te schatten of iemand mogelijk liegt;
  • 24 december – Earthships – de gebouwen van gerecyclede en natuurlijke materialen die in de eigen omgeving kunnen worden gevonden; de biotectuur-gebouwen, die geïntegreerd zijn in hun natuurlijke omgeving.

zondag 18 november 2012

De pelgrims zijn weer thuis

Zondag 18 november 2012
Inleiding op het Heilig Avondmaal voor pelgrims

Thuiskomen in je kerkelijke gemeente
In de afgelopen jaren hebben Durkje en ik regelmatig met elkaar gedeeld hoe het voor ons zou zijn als de pelgrimage naar Santiago de Compostela voorbij zou zijn. We hebben daarover gelezen en er met andere pelgrims onderweg ook over gesproken. We konden ons er geen voorstelling van maken en hadden geen idee welk impact dat voor ons zou hebben.
Eenmaal thuisgekomen hebben we ervaren dat deze pelgrimsreis voor ons nog niet voorbij was. Wat voor ons gevoel ontbrak, was het delen van de spirituele beleving van de pelgrimsreis in onze kerkelijke gemeente van Stiens. Daarover zijn we in gesprek gegaan met onze predikant ds. Jaap Overeem.

Pelgrimsavondmaal
Vanmorgen hebben we tijdens de kerkdienst - waarin ook het lopend avondmaal werd gevierd - samen met de gemeente gedeeld hoe de pelgrimage een plek heeft gekregen in ons geloofsleven, en wat we daarover aan de gemeente mee willen geven.
Het is een bijzondere dienst geworden, waarin we het volgende met de gemeente hebben gedeeld:

“Als wij samen op reis zijn per vliegtuig en aankomen op een vliegveld, sturen we vaak een sms-bericht naar onze kinderen met de korte tekst: “Landed at …, bijvoorbeeld Schiphol”, als teken dat we de bestemming hebben bereikt, dat we zijn geland.
Afgelopen herfstvakantie hebben we in Santiago de Compostela, èn aan de kust bij Cabo Fisterra, de eindbestemming van onze 7 jaren durende pelgrimage bereikt.

Behouden thuisgekomen in Stiens hebben we ervaren dat we hier thuis nog niet echt zijn geland.
Er ontstond een leegte, na alles wat we hebben beleefd.
Mede daarom staan we nu hier bij u en bij jou, bij de tafel van brood & wijn, om thuis te komen.

Als wandelaars zijn wij 7 jaar geleden op weg gegaan vanuit Sint-Jacobiparochie.
Na de eerste 7 dagen wandelen over het Jabikspaad werd het wandelen voor ons pelgrimeren, met als einddoel de Spaanse oceaankust, 90 km voorbij Santiago de Compostela.
We wilden van het Friese Sint Jacob naar het Spaanse Sint Jacob, en van zee naar zee lopen.
Daarbij heeft God als Metgezel ons nooit losgelaten, ook niet wanneer wij de moed verloren.
Wij waren geborgen onder zijn hoede.

Als pelgrim leer je dat je een voorbijganger op doortocht bent, die gastvrij wordt opgevangen, waar anderen zich als gastvrouw/gastheer over ontfermen.
Afgelopen jaren hebben we onderweg door Nederland, België, Frankrijk en Spanje - als getuigen van Gods nabijheid - heel veel mensen ontmoet, die ons tot vrienden werden.

  • We hebben ons daarbij altijd welkom gevoeld als gast en voorbijganger. We zijn gastvrij opgevangen door mensen ‘die ons hebben ondersteund en die achterbleven’, om gastvrij te zijn voor volgende pelgrims. Zij toonden ons hun verbondenheid en zij hielpen ons daarmee vooruit.
  • We zijn langs veel kapellen, kerken, basilieken en kathedralen gewandeld en zijn daar vaak naar binnen gegaan, op zoek naar een droge plek, verkoeling, stilte en inkeer.
  • We hebben onderweg van een priester de pelgrimszegen ontvangen. We zijn in Santiago de Compostela gezegend en bewierookt door de aartsbisschop van Spanje, en hebben met parochianen en medepelgrims communie gevierd in verschillende kerken.

Nu onze indrukwekkende pelgrimage voorbij is, komen we weer thuis in Stiens, tijdens het vieren van één van onze sacramenten: het Heilig Avondmaal.
Wij willen graag weer het brood delen en de wijn drinken, in onze eigen gemeente.

Deze pelgrimage heeft ons geleerd te ‘gaan met God’, en dàt is wat we onze gemeente vandaag graag mee willen geven: ‘Ga met God, die ons de weg wijst, en die onze bestemming is.
Wij gaan u en jullie na het zingen van het volgende Iona-lied graag vóór tijdens dit lopend avondmaal, nu niet meer als pelgrim - zoals bij onze aankomst in Santiago - maar als uw mede-gemeentelid, weer thuis!

  • God, die ons begeleidt op al onze wegen, wij danken U.
  • Pelgrims, landed in De Hege Stins”.

Een geloofsgemeenschap van pelgrims
Na deze presentatie hebben we als gemeente samen het Heilig Avondmaal gevierd. Ons was gevraagd om tijdens dit lopend avondmaal voorop te lopen, om zo samen met de andere kerkgangers een lange stoet van pelgrims te vormen, die samen optrekken naar het avondmaal.
De muziek van het gelegenheidsensemble van de zogenoemde ‘Muziekfabriek’ verzorgde vandaag de perfect bijpassende muzikale begeleiding.
We voelen ons bevoorrecht dat we op zo’n mooie manier terug mochten keren in onze kerkelijke gemeente.
De warme reacties na afloop van deze avondmaalsviering hebben ons duidelijk gemaakt dat niet alleen wij als teruggekeerden een waarde(n)volle viering hebben beleefd, maar dat ook veel aanwezige gemeenteleden met ons deelden in de verdieping van ons geloofsleven en van onze geloofsgemeenschap hier in Stiens.

Nijkleaster voorbij transitie

Zaterdag 17 november 2012 
Iepenje my foar Jo goedens, en reitsje my oan < God > Take me as I am

Nij Frysk Kleaster
Op 28 oktober 2012 is de officiële openingshandeling en formele start gevierd van Nijkleaster, het nieuwe protestantse klooster in oprichting, gevestigd in het stille midden van onze provincie Fryslân, in Jorwert. Onze Stifting Nijkleaster werkt bij de oprichting en inrichting van dit nieuwe Friese klooster nauw samen met de kerkelijke gemeente Westerwert en met de afdeling Missionair Werk & Kerkgroei van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), die Nijkleaster heeft aangewezen als één van de Nederlandse pioniersplekken van de Protestantse Kerk.

Dienen
Eerder vanmiddag zijn alle toekomstige en huidige vrijwilligers bijeengekomen in de Voorkerk van de oude dorpskerk van Jorwert. Daar was de gelegenheid om kennis met elkaar te maken en om gezamenlijk ideeën uit te wisselen voor het eerste bestaansjaar van Nijkleaster. Met elkaar hebben de vrijwilligers het hele jaarprogramma doorgenomen en tot verrassing en grote tevredenheid wordt aan het eind van deze vrijwilligersbijeenkomst geconstateerd dat de bezetting voor het komende seizoen, inclusief het Pinksterweekend van 2013, geheel is ingevuld.
Dan is het tijd voor een nieuwe ontmoeting.

Ontmoeten
Even na 16.00 uur arriveren namelijk allen die op bestuurlijk nivo zijn betrokken bij Nijkleaster. Als nieuw bestuur komen we hier vanmiddag bijeen, samen met de oprichtingsbestuurders, met de leden van het Comité van Aanbeveling, met de vertegenwoordigers van de kerkelijke gemeente van Westerwert en met vertegenwoordigers van de afdeling Missionair Werk & Kerkgroei van de PKN.
Voor beide groepen is er bij binnenkomst eerst gelegenheid om met elkaar kennis te maken. Daarna gaan beide groepen gezamenlijk naar de kerkzaal van de Jorwerter kerk om samen te vieren.

Vieren
In de (k)oude dorpskerk komen we bijeen in een sfeer die lijkt op vroegere tijden van middeleeuwse kerken en klooster in Fryslân. Het is koud en het duister valt langzaam in. De Paaskaars die ons is geschonken door de Oud-Katholieke Kerk en de nieuwe stormlamp van Nijkleaster in een nis in de dikke kerkmuur branden, dus de viering kan beginnen, onder leiding van pionierspredikant Hinne Wagenaar.
We zingen in wisselzang 'Iepenje my foar Jo goedens, en reitsje my oan'. Daarna leest de voorganger Psalm 133 en voordat ook uit het Marcus-evangelie wordt gelezen, zingen we de drietalige versies van het Iona-lied 'Nim my, nim my sa't ik bin'. Een stille tijd van rust en inkeer volgt, ter bezinning. Daarna volgt het gezongen Taizé-lied 'Laudate omnes gentes' en eindigen we tussen de gebeden en de zegen met de Friese versie van het gezongen 'Onze Vader', getiteld: 'God fan fier en hein ús Heit'.

Transitie
Na deze viering vertrekken de vrijwilligers en komen allen die bestuurlijk betrokken zijn bij Nijkleaster bijeen in de Voorkerk, de ruimte die speciaal is ingericht door en voor Nijkleaster, als eerste en voorlopige vestigingsplaats van Nijkleaster.
We benoemen dat we nu de transitie doormaken van een beginnende beweging naar een officiële organisatie. Er is al geschoven met functies en structuren. De initiatiefbestuurders gaan nu voor een deel de uitvoering van Nijkleaster ter hand nemen, of starten door in het nieuwe stichtingsbestuur, samen met twee nieuwe stichtingbestuurders, waarvan ik er sinds enkele weken één ben.

Pionierspredikant
We zullen vandaag vooral aandacht besteden aan het verleden, het heden en de toekomst van Nijkleaster. Dominee Hinne Wagenaar begint met een presentatie over het verleden, waarin hij ons meeneemt in de geschiedenis van Nijkleaster van 1988 tot heden. Iedereen die hier vanmiddag met ons bijeen is, heeft en krijgt een plek in die geschiedenis, in grote lijnen als volgt:
  • 1988 - Het Amerikaanse initiatief van Holden Village, als ontstaansgrond voor het idee van een nieuw Fries klooster;
  • 2005 - Een studiereis naar Iona;
  • 2006 - De brainstormsessie in het Karmelklooster te Drachten;
  • 2009 - Oprichting van Stifting Nijkleaster;
  • 2010 - Een gemeenteavond van Westerwert en Nijkleaster, als start voor een onderzoek om samen verder te gaan;
  • 2010 - De eerste presentatie van Nijkleaster in Jorwert;
  • 2010 - De landelijke PKN komt overleggen over samenwerking tussen PKN, Nijkleaster en Westerwert;
  • 2011 - De eerste vergadering van de Kleasterried, waarin bovenstaande drie partijen participeren;
  • 2011 - Het bedrijfsplan voor Nijkleaster is gereed;
  • 2012 - De officiële start van de pioniersplek Nijkleaster op 28 oktober 2012 in Jorwert.

Bestuur
Na deze presentatie neemt bestuursvoorzitter Henk Kroes de presentatie over. Hij toont de huidige organisatiestructuur en legt uit hoe de taken, verantwoordelijkeheden en bevoegdheden op dit moment zijn verdeeld. Henk benadrukt dat het een pioniersplek is, hetgeen voor ons allen betekent dat we voortdurend alert zullen zijn en blijven op het continue doorontwikkelen van een goede structuur, communicatie en doeltreffend samenwerken.
Dan volgt een verrassing. Het bestuur biedt aan het echtpaar Hinne Wagenaar & Sietske Visser een nieuw ontworpen vlag aan, met daarop het wit-groene logo van Nijkleaster. Voortaan kan bij activiteiten dus ook de vlag van Nijkleaster wapperen en vinden die activiteiten letterlijk en figuurlijk plaats onder de vlag van Nijkleaster.
Als we de belangrijkste zaken van de transitie van de oude naar de nieuwe structuur hebben besproken,  gaan we met zijn allen naar het dorpscafé aan de andere zijde van de dorpsstraat, waar we tijdens een eenvoudige maaltijd deze mooie dag afsluiten.

Afscheid van onze nestor

Vrijdag 16 november 2012 
Afscheidsspeech van Wil voor Hans














Nestor
Een 'nestor' is de oudste persoon binnen een groep. Die aanduiding is afgeleid van de persoonsnaam Nestor, van de koning van Pylos, die nog op hoge leeftijd als vorst ten strijd trok tegen de Trojanen.
In de politiek en in besturen is een nestor ook wel de functionaris met de meeste dienstjaren, ook wel aangeduid met senioriteit.
Zo zouden wij Hans Capel kunnen aanduiden als de nestor van het Regiocomité Fryslân van de VU-Vereniging. Hans heeft met zijn groot aantal van enkele tientallen dienstjaren de langste staat van dienst binnen ons Regiocomité.

Termijnen
Enige jaren geleden is in ons Verenigingsverband een stelsel van aantreden en aftreden vastgesteld, waarin staat dat leden van Regiocomité's voor vier jaar worden benoemd en daarna aansluitend voor twee termijnen van vier jaar herbenoembaar zijn.
Voor Hans was deze toen nieuw in werking getreden termijn van aftreden nog niet verstreken, maar hij vond dat het zo langzamerhand wel eens tijd werd om af te treden, om plaats te maken voor nieuwe leden van ons Regiocomité. Al vonden we het jammer dat Hans dit besluit nam, ons paste het om zijn besluit te respecteren en hem een waardig afscheid aan te bieden als dank voor het respectabel aantal jaren van inzet en voor zijn verdiensten voor ons Regiocomité en voor onze Friese Verenigingsleden.

Speeches
VU-Connected biedt Hans vanavond een afscheidsdiner aan, om Hans daarmee hartelijk te bedanken voor zijn trouw en inzet en inbreng. Deze avond vindt plaats in restaurant De Grote Wielen, nabij Leeuwarden.
Samen met onze echtgenoten/partners genieten we van een driegangenmenu en van een gezellig samenzijn, daarbij per dinergang van plaats wisselend, om zo per dinergang van nevenzittende gesprekspartners te wisselen.
Na het hoofdmenu mag ik als voorzitter een aantal afscheidsspeeches in gang zetten. We hebben afgesproken dat ons Regiocomitélid Wil Lodewijk-Onderstal de officiële speech voor haar rekening zal nemen, want Wil is immers het comitélid, die met Hans het grootste aantal jaren in ons Regiocomité heeft gedeeld. Wil biedt namens alle leden van ons comité een vriendenboek aan, met daarin ook een terugblik op de vele activiteiten die ons regiocomité in de afgelopen jaren samen met Hans organiseerde.
Aansluitend biedt comitélid Roalah Leppink aan Hans een boek aan, waarvan hij bij de eerste aankondiging direct al aangeeft dat dit precies zijn geliefde genre is, wat wij - Hans al jaren kennende - dus goed hadden ingeschat.

Bedankt nestor
Voordat het dessert wordt opgediend, geven we Hans de gelegenheid om zijn woorden ten afscheid tot ons te richten, hetgeen Hans op de ons zo welbekende en passende manier, op aangenaam onderhoudende wijze doet.
Wij zullen als regiocomité verder gaan zonder de inbreng en ondersteuning van onze secretaris Hans Capel. We hebben gelukkig al goede vervangers voor Hans in onze kring opgenomen, dus dat zal ook allemaal wel weer goed komen. Maar die historische beschouwingen van Hans over hoe het was en hoe het zover  is gekomen, zullen we in de komende vergaderingen wel eens node missen, nu onze nestor niet langer meer samen met ons 'ten strijde trekt' in bestuur en organisatie.

Toekomsttraject voor het NBG



Donderdag 15 november 2012 
Bert Flierman in gesprek met de Vrijwilligers-binnenring















Naar 2014 en later
Ook een organisatie zoals het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) dient zich op gestelde tijden te bezinnen op haar verleden, heden en toekomst. In deze periode loopt bij het NBG een project, waarbij we ons beraden op de toekomst van het NBG. Het NBG zal in het jaar 2014 haar 200-jarig bestaan vieren; een mooie gelegenheid om dan ook wat concreter te worden en te zijn over de beoogde strategie en het beleid voor de daaropvolgende jaren van ons bijbelwerk.

Externe analyse
In dit toekomsttraject laat het NBG zich professioneel ondersteunen door Bert Flierman van Satori, ‘bouwer van klantwaarde’. Inmiddels heeft Bert Flierman bij verschillende werknemers en vrijwilligers van het NBG interviews afgenomen, heeft het NBG-toekomstteam vergaderd, en wordt nu gewerkt aan een interne en externe analyse. Ten behoeve van de externe analyse wordt nu hulp gevraagd van vertegenwoordigers van verschillende belangengroepen (stakeholders) van het NBG. Vandaag vindt daartoe de eerste zogenoemde ‘Klantarena’ plaats en in de drie weken hierna zullen in het land nog eens vier zulke klantarena's plaatsvinden.

Klantarena
Een klantarena is een (interactieve) discussie onder leiding van een ervaren gespreksleider, tussen 'klanten' en ‘medewerkers’ van een organisatie.
- In het werkverband van het NBG worden in dit geval onder ‘klanten’ verstaan: Vrijwilligers, Leden, Niet-leden, Donateurs, Zakelijke contacten en Experts. Voor al deze groepen wordt een speciale klantarena georganiseerd in de komende weken.
- Onder ‘medewerkers’ verstaan we onder andere: Werknemers, Ledenraadsleden en Bestuurders.
Met deze twee verschillende hoofdgroepen willen we een open dialoog creëren. Als vertegenwoordigers van het NBG kunnen we zo voelen en beleven wat mensen beweegt met betrekking tot ons bijbelgenootschap en bijbelwerk.

Vrijwilligersarena
Als bestuursleden van het NBG zijn we ook uitgenodigd om deel te nemen aan zo’n klantarena. Omdat ik in het NBG-bestuur als specialisatie het ‘vrijwilligersbeleid & vrijwilligerswerk’ behartig, heb ik besloten vandaag deel te nemen aan de ‘Vrijwilligersarena’, die vanavond wordt gehouden in de Aula van het Dominicanenklooster te Zwolle. Gespreksleider vanavond is Bert Flierman.
De zaalopstelling wordt in de vorm van een arena opgezet. De 14 uitgenodigde ‘klanten’ - hier dus NBG-vrijwilligers - zitten in de binnenring. In de buitenring zitten enkele werknemers, enkele Ledenraadsleden en ik als bestuurslid van het NBG.

Binnen- en buitenring
De klantarena van vanavond bestaat uit twee gespreksronden.
- In de eerste ronde zijn alleen de vrijwilligers in de binnenring aan het woord, en wij in de buitenring luisteren goed naar het gesprek dat zij met Bert Flierman voeren. 
- In de tweede ronde komen ook wij als leden van de buitenring aan bod. Na de pauze mogen wij vragen stellen naar aanleiding van hetgeen de vrijwilligers in de binnenring gedurende de eerste ronde hebben besproken.
Aan het eind van de tweede gespreksronde vat de gespreksleider tenslotte enkele zaken van de avond samen.

Zoveel mogelijk mensen bereiken en aanspreken met de Bijbel
Enkele onderwerpen die vanavond aan de orde komen, zijn: de rol en functie van vrijwilligers, de Bijbel en de kerken in Nederland, het NBG en de functie nu en in de toekomst, en het NBG en de Bijbel wereldwijd.
Een buitengewoon interessant en boeiend gesprek vindt vanavond plaats. Enkele gespreksitems die bijvoorbeeld aan de orde komen, zijn:

  • De Kerken vinden de Bijbel wel belangrijk, maar hebben de Kerken ook wel een ‘klik’ met het NBG?;
  • Veel mensen kennen het NBG wel, maar weten eigenlijk maar weinig over het NBG, en je kunt je afvragen of het in kerkelijke gemeenten wel leeft waar het NBG voor staat en gaat;
  • Kerkgangers en Bijbellezers zeggen tegenwoordig niet zomaar en gemakkelijk toe om lid te worden van het NBG;
  • Heeft het NBG nog een slag te maken om haar buitenlands bijbelwerk beter bekend te maken?;
  • Bij veel (wel) belangstellenden constateren we in dit (crisis)tijdperk vaak enige ‘bindingsangst’, om zich in onzekere tijden als lid of als vaste donateur te verbinden aan het NBG;
  • Waar zou ik als toekomstig donateur voor kiezen, als ik moest kiezen uit het geven van een bijdrage voor (inter)nationaal bijbelwerk, of voor een bijdrage voor bijvoorbeeld kinderen in hongersnood, als het voor die naasten gaat om leven of dood? Er zijn zoveel ‘goede doelen’ om je geld aan te doneren.
  • Ook in Nederland is veel ‘honger’ naar Gods Woord, naar de Bijbel;
  • Jongeren willen concrete resultaten zien op hun donaties, willen weten waaraan ze geven, zijn bereid om heel gericht te sponsoren. Moet het NBG dan nog meer (dan nu) daarop ‘inzoomen’?, dus verhalen vertellen en resultaten tonen?;
  • De Bijbel, een mooier geschenk kun je iemand niet geven!’
  • Jonge gezinnen, waar misschien niet meer dagelijks uit de Bijbel wordt gelezen, zijn veelal nog wel op zoek naar wat ze in plaats daarvan aan tafel wel kunnen en willen doen;
  • Zouden we wat minder zakelijke kwesties moeten aanraken, en daarvoor in de plaats meer kwesties van het hart aanraken, dus met minder ‘hoofd’ en met meer ‘hart’ in de zaak? Je gaat toch liever voor waar je hart ligt?
  • Zouden we doelstelling- en doelgroepgerichter moeten gaan werken?;
  • Het NBG wil ervoor zorgen dat de Bijbel de mensen bereikt en aanspreekt. Waar zou het NBG haar taak dan moeten stoppen, en waar zouden de Kerken het dan kunnen overnemen?
  • Zou het NBG na 2014 meer uitgesproken en meer radicaal moeten worden?

Betrokken en enthousiast
We hadden afgesproken dat we om 22.00 uur zouden stoppen, maar dat valt niet mee. In de tweede ronde van deze Vrijwillgersarena komen zoveel indringende vragen en suggesties nog ter tafel, zodat het niet meevalt om de betrokken en enthousiaste deelnemers van deze Klantarena tot een afronding van ons gesprek te laten komen. Desalniettemin slaagt Bert Flierman erin om in enige resumerende bewoordingen een passende, afsluitende draai aan deze buitengewoon boeiende Vrijwilligersarena te geven.

Einde en nieuw begin
Na het afsluiten van deze discussieavond blijven velen hier en daar nog even staan napraten, want de inhouden van vanavond hebben hoofd en hart behoorlijk geactiveerd. De medewerker van het Dominicanenklooster moet er dan ook echt haar best voor doen om ons zo snel mogelijk buiten de kloostermuren te krijgen, zodat het kloostercomplex voor de komende nacht op de gestelde tijd kan worden afgesloten.
Wij mogen terugkijken op een geslaagde ontmoeting, met inhoud en resultaat. Nog vier volgende Klantarena’s zullen volgen en dan kunnen we beoordelen wat de oogst van alle vijf gespreksavond is geweest. Als ze allemaal zoveel input leveren, zullen we een ware schat aan gegevens verkrijgen ten behoeve van toekomstgericht beleid voor het NBG na 2014.