Sloop in de Bûterhoek van Stiens

Maandag 30 mei 2011

Na enkele jaren leegstand worden in Stiens nu ook de laatste oude woonhuizen van de Bûterhoek gesloopt. De sloper is inmiddels begonnen met het verwijderen van de asbesthoudende materialen en met het slopen van de nog resterende opstallen.

De vrijgekomen percelen worden daarna gebruikt voor uitbreiding van de naastgelegen Aldi Markt en voor extra parkeerplaatsen, als uitbreiding van de er tegenoverliggende parkeervoorziening van het Sint-Vitusplein.

Brandnew Themadienst van Kèrugma

Zondag 29 mei 2011

Om 19.00 uur begint vandaag de themadienst van de Harlingse Gospelgroep Kèrugma in De Hege Stins te Stiens. Deze Gemeentedienst wordt georganiseerd door de Evangelisatiecommissie van de Protestantse Gemeente van Stiens.

Gospelgroep ‘Kèrugma’ (het Griekse woord voor ‘verkondiging’) is een enthousiaste groep jonge mensen, die samen popachtige gospelmuziek maken. De groep bestaat inmiddels vijfendertig jaar en ze verlenen hun medewerking met name aan kerkdiensten, festivals en tentdiensten. De groep bestaat uit een band met ongeveer tien zangers. Het repertoire van Kèrugma is veelzijdig, van pop tot praise. Het hoofdzakelijk Engelstalige repertoire bestaat vooral uit covers van bekende gospelartiesten, aangevuld met een aantal eigen nummers. De performance is divers. Nu eens herken ik de stijl van K3, dan weer de stijl van het Oslo Gospel Choir. Juist ook die diversiteit maakt het kijken en luisteren naar Kèrugma aangenaam. Komt nog bij dat de groep ook het zingen van de moeilijker melodieën goed af gaat. Verrassend en veelzijdig dus.

Sinds 2007 zijn de leden van Kèrugma ambassadeurs van Compassion, een sponsororganisatie voor kinderen in armoede. Tijdens de themadienst van vanavond laat men ons kennismaken met het werk van deze hulpverleningsorganisatie. Compassion probeert kinderen in erbarmelijke omstandigheden weer hoop te geven voor hun toekomst. Dit doen zij door middel van het ondersteunen met voeding, medische zorg en onderwijs. Compassion werkt in diverse landen samen met de lokale kerken. Zo leren de kinderen tegelijk over het evangelie, de Blijde Boodschap van Jezus Christus.

Kèrugma-dirigent Piet de With is weer terug van een ambassadeursreis met Compassion naar Brazilië. Hij laat ons vanavond in een korte film zien waar hij is geweest; de locatie waar Compassion in Brazilië haar werk doet. De With: ‘Een indrukwekkende reis, indrukwekkende mensen. Goed om te zien dat Compassion daadwerkelijk het verschil kan maken voor deze kinderen". De collecte is vanavond bestemd voor het werk van Compassion.

Sinds 2008 biedt Kèrugma complete thema-diensten aan. Hun thema van 2011 is "Brandnew", hetgeen ook de titel is van hun nieuwe cd. De themadienst bevat veel (samen)zangnummers, een kort kids-blok, een korte overdenking en enkele eigen muziekproducties van Kèrugma.

Centraal in deze kerkdienst vanavond staat het bijbelverhaal van de tollenaar Zacheüs. Deze tollenaar deed in zijn leven dingen die het daglicht niet konden verdragen. Toch ging Jezus juist bij hem op bezoek, om hem aan te spreken en om bij hem thuis te zijn. Jezus blijkt niet iemand om bang voor te zijn om wie je bent of wat je doet. Hij komt bij je als een vriend, heel gewoon en kan/zal door Zijn aanwezigheid je leven radicaal veranderen, op een manier zoals niemand dat kan/doet. Hij maakt je letterlijk ‘Brandnew’. Je leven gaat dan wel totaal over de kop, maar wat je ervoor terug krijgt, is een leven waar je vooraf alleen nog maar van kon dromen.

Jezus vraagt ook aan jou en aan mij of Hij bij jou en bij mij binnen mag komen; in ons huis en vooral in ons hart.
Sta jij er al open voor?
Ben je klaar voor de ‘Brandnew Start’?

Echo voor Tsjernobyl

Zaterdag 28 mei 2011

Op 26 april 2011 was het precies 25 jaar geleden dat de ramp in de kerncentrale van Tsjernobyl plaatsvond. Rond die datum is dat al op veel manieren in binnen- en buitenland herdacht, zo ook tijdens de landelijke herdenking op 23 april 2011 in Zwolle. Voor deze landelijke herdenking is een landelijk comité opgericht, waarvan ik één van de vier leden ben. Dit organiserend comité is het zogenoemde ‘Landelijk Comité Tsjernobyl 25 jaar later’. Het Nederlands Bijbelgenootschap en VU Connected zijn hier via mijn bestuurlijke vertegenwoordiging ondermeer bij betrokken. De andere twee organisaties die in het landelijk comité vertegenwoordigd zijn, zijn het Landelijk Platform Hulp aan Tsjernobyl-kinderen en de Stichting Rusland Kinderhulp.

De Nederlandse activiteiten rond 26 april 2011 beperken zich niet tot alleen maar het 'herdenken' van de ramp. Ook nu nog in 2011 hebben de mensen in de Witrussische regio nog dagelijks te maken met de vervelende gevolgen van de catastrofe. Daarom is het plan een speciale actie te voeren voor Wit-Rusland, dat door de ramp het zwaarst is getroffen. Het gaat dan om het verspreiden van Bijbels, kinderbijbels en Bijbelboekjes, in combinatie met humanitaire/medische hulp.

Mensen die getroffen zijn door de kernramp in Tsjernobyl hebben grote behoefte aan Bijbels en bijbels materiaal. Eerdere acties van het Witrussisch Bijbelgenootschap hebben dat al wel aangetoond, zo bleek mij. In oktober 2010 tijdens ons familiebezoek in Wit-Rusland had ik een ontmoeting met de project manager en de directeur van het Witrussisch bijbelgenootschap, waarin zij mij vertelden over hun manier van werken en over de behoeften en wensen van de inwoners van Wit-Rusland en over de wijze waarop het Witrussisch bijbelgenootschap daar graag snel in wil voorzien.

In veel gevallen wordt bijbelverspreiding in scholen, ziekenhuizen of andere medische instellingen in Wit-Rusland door hun directie alleen toegestaan of bespoedigd als gelijktijdig ook humanitaire, bijvoorbeeld medische, hulp wordt gegeven. Bij bijbelgenootschappen zoals het Nederlands Bijbelgenootschap is minder ervaring op het gebied van humanitaire hulp. Samenwerking tussen het Nederlands Bijbelgenootschap en Nederlandse humanitaire hulporganisaties ligt dus voor de hand. Die succesbepalende samenwerking heb ik binnen het bovengenoemde landelijk comité gezocht en gevonden.

De nieuwe bijbelverspreidingsactie van het Nederlands Bijbelgenootschap voor Wit-Rusland wordt gevoerd onder de naam ‘Echo voor Tsjernobyl’. Voor wie dit leest: jouw gift voor dit project is nu extra effectief. Het Nederlands Bijbelgenootschap verdubbelt namelijk alle giften die vóór 30 november 2011 binnenkomen voor dit project, tot het benodigde bedrag van € 27.500,- is bereikt. Vijf euro bijdrage van u, betekent dus een totale opbrengst van tien euro voor het werk van het Witrussisch bijbelgenootschap. Je kunt je bijdrage aan dit mooie bijbelverspreidingsproject overmaken op bankrekeningnummer 44.000 van het Nederlands Bijbelgenootschap, onder vermelding van ‘Echo voor Tsjernobyl’.

Daarnaast proberen het ‘Landelijk Comité Tsjernobyl 25 jaar later’ en het Nederlands Bijbelgenootschap op plaatselijk niveau samenwerking tot stand te brengen tussen vertegenwoordigers van alle Nederlandse Tsjernobyl-initiatieven en de regionale verbanden van de Vereniging VU-Windesheim en alle werkgroepen en vrijwilligers van het Nederlands Bijbelgenootschap. De actie van Stiens, Dronrijp en Leeuwarden gezamenlijk is daarvan een mooi voorbeeld. Op deze manier proberen we zoveel mogelijk geld bijeen te brengen, opdat het Witrussische bijbelgenootschap haar driejarenplan voor bijbelverspreiding kan realiseren binnen de organisaties die daarvoor hun belangstelling kenbaar hebben gemaakt, zoals bijvoorbeeld kerken, scholen, revalidatiecentra en ziekenhuizen.

Via de kerkelijke gemeenschappen in het door de kernramp zo zwaar getroffen zuiden van Wit-Rusland zullen ook Bijbels en Bijbelboekjes worden verspreid onder de in deze radioactieve regio wonende gehandicapten, ouderen, kinderen en hun gezinnen. Over drie jaar kunnen we dan wellicht zeggen: Wij hebben een Bijbel en Zij hebben een Bijbel!

I am Stenden

Vrijdag 27 mei 2011

Stenden-ICT van Stenden hogeschool komt begin juni 2011 met een mobiele applicatie voor je iPhone. Je kunt nu al de gratis bètaversie downloaden. In april 2011 is de iPhone app ‘I am Stenden’ van Stenden hogeschool gelanceerd. Als hogeschool willen we met deze app laten zien waar we voor staan en wat wij als internationale hogeschool te bieden hebben. Stenden hogeschool is immers een internationale school met vestigingen in Leeuwarden, Emmen, Groningen, Meppel, Assen, Doha (in Qatar), Bangkok (in Thailand), Port Alfred (in Zuid-Afrika) en Bali (in Indonesië).

Met de ‘I am Stenden’ app kunnen toekomstige en huidige studenten, medewerkers, alumni en andere relaties van Stenden hogeschool foto’s uploaden, direct vanuit de fotogalerij of via de fotocamera van de iPhone. Deze ‘I am Stenden’ foto’s kun je dan als gebruiker vervolgens delen met vrienden via Facebook of met followers van Twitter.

Stenden-collega Edgar van Gorkum (ICT-manager) zegt over de ‘I am Stenden app’: “We hebben de mobiele applicatie gemaakt om na te gaan wat het kan betekenen voor een onderwijsorganisatie als Stenden. Hoe wordt de app ontvangen, hoe is het gesteld met het gebruik en wat voor effect sorteert het? Dat willen we graag weten. Daarom stellen wij het zeer op prijs dat gebruikers ons via iphone@stenden.com laten weten wat hun bevindingen zijn en wat wij kunnen doen om de applicatie door te ontwikkelen en te verbeteren. We staan open voor suggesties voor aanvullende functionaliteiten.” Stenden hogeschool staat ook open voor suggesties voor aanvullende functionaliteiten en beloont de meest actieve bètatester met een iPad 2.

Het is ook mogelijk een ’I am Stenden, because...’-commentaar bij een foto te plaatsen. De link naar de foto wordt automatisch opgenomen in het bericht. Op basis van vestigingen, type gebruiker en een google-maps-kaart kan vervolgens gezocht worden op deze foto’s. Ook voor het laatste Stenden nieuws, films, links, adressen en telefoonnummers van alle Stenden vestigingen kan de gebruiker in de ‘I am Stenden’ app terecht.

‘I am Stenden’ wordt op diverse manieren aangekleed en vormgegeven. De iPhone Screenshot is al klaar en op de Samenscholingsdag van Stenden hogeschool op 26 januari 2011 was de première van de Stendenfilm 'I am Stenden' in Stadsschouwburg De Harmonie. In deze film vertellen studenten en medewerkers van Stenden hogeschool hoe zij Stenden beleven. Het doel van deze film is ook om te laten zien waar Stenden voor staat en wat wij als internationale hogeschool te bieden hebben.

Proefvisitatie van Creatieve Therapie

Donderdag 26 mei 2011

Om de zes jaar wordt elke opleiding in het hoger onderwijs gekeurd. Zo'n opleiding moet dan tenminste voldoen aan de basiskwaliteitsnormen die gelden voor alle graadverlenende opleidingen in het Nederlandse hoger onderwijs, conform de kwaliteitscriteria die zijn opgesteld door de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO). Voldoen aan die basisvereisten is voor bijvoorbeeld overheidsbekostigde hoger beroepsopleidingen van wezenlijk belang om de komende jaren door de overheid te worden bekostigd, om in die jaren ook geaccrediteerde, door de overheid erkende diploma's te mogen uitreiken èn het verkrijgen van dit keurmerk garandeert de bij zo'n geaccrediteerde opleiding ingeschreven studenten ook dat zij gedurende hun studie in aanmerking komen voor studiefinanciering.

Tenminste voldoen aan de kwaliteitsnormen is belangrijk, maar nog veel mooier is het uiteraard om met kop en schouders boven die minimumnormen uit te steken, om op zoveel mogelijk kwaliteitscriteria bijvoorbeeld goed of excellent te scoren. Om continu goed onderwijs aan te bieden, staat verbeterbeleid bij Stenden hogeschool hoog in het vaandel. Periodiek worden op diverse terreinen kwaliteitsmetingen gehouden om de kwaliteit van opleidingen goed in de gaten te houden en om te zien in welke mate het verbeterbeleid effect heeft. Ook voor de opleiding Creatieve Therapie van Stenden hogeschool geldt dat de kwaliteit van haar onderwijs goed in de gaten wordt gehouden.

In het najaar zal de opleiding Creatieve Therapie worden bezocht door een externe, onafhankelijke visitatiecommissie, die op de daartoe geldende standaarden gaat onderzoeken of deze opleiding van Stenden hogeschool nog steeds voldoet aan alle van toepassing zijnde kwaliteitscriteria. Om zo'n kwaliteitsmeting goed voor te bereiden, schrijft een opleiding een Kritische Reflectie, waarin de kwaliteit van de opleiding wordt geëvalueerd. Daarna volgt een proefvisitatie, een audit waarin door interne en externe deskundigen wordt geverifieerd of alles binnen de opleiding nog steeds op orde is. Vandaag organiseert Creatieve Therapie in Leeuwarden zo'n proefvisitatie.

Een uitgebreide expositie van onderwijsdocumentatie, van onderwijsproducten en van werkstukken van studenten is daartoe ingericht in het Ontmoetingscentrum van Stenden hogeschool. Het audit panel bestudeerde het voorgelegde materiaal gisteren en vandaag en vandaag voert het proefvisitatiepanel auditgesprekken met groepen studenten, afgestudeerden, docenten, werkveldvertegenwoordigers en met het management van de opleiding. Studenten van Creatieve Therapie presenteren hun afstudeerwerken met betrekking tot hun eigen media Drama, Beeldend en Muziek. Het onderzoekspanel gaat vervolgens in gesprek met deze studenten en met de docenten en werkveldvertegenwoordigers die deze studenten begeleid(d)en.

Aan het eind van de dag rapporteert het panel haar voorlopige bevindingen in een plenaire bijeenkomst, die door een grote groep studenten, docenten en stafmedewerkers wordt bijgewoond. Over enige tijd zal dit proefvisitatiepanel een onderzoeksrapport presenteren, dat door de opleiding wordt gebruikt om de kwaliteit van de opleiding op een nog hoger niveau te brengen. Door voortdurend te verbeteren en periodiek te meten, houdt zo'n opleiding de vinger dus aan de pols om zich elke keer aan te passen, om te innoveren en te verbeteren op grond van wat de maatschappij in het algemeen en van wat het werkveld - waarvoor wordt opgeleid - in het bijzonder vraagt.

Expositie Walls Between People nu ook in Stenden hogeschool

Woensdag 25 mei 2011

Mensen hebben altijd muren gebouwd. Muren bijvoorbeeld om zichzelf te beschermen. Denk maar aan kasteelmuren en aan de stinsen in Fryslân. Maar men bouwde ook muren om zich van andere mensen af te zonderen, denk maar aan woonhuizen. Wereldwijd zijn er echter ook voorbeelden te over van muren, waarmee je mensen binnen of buiten een bepaald gebied wilt houden. We kennen daarvan allemaal nog wel het voorbeeld van de in 1989 gevallen Berlijnse Muur.

De fototentoonstelling ‘Walls between People’ van het internationale Rode Kruiscomité (ICRC) vertoont een serie foto’s over acht muren in de wereld, die mensen van elkaar scheiden. District Groningen van de Humanitair Oorlogsrecht Groep (HOR-Groep) van het Nederlandse Rode Kruis heeft deze fototentoonstelling vanuit Genève naar Nederland gehaald. Samen met het Koor van Culturele Vereniging 4 Mei-Projekt uit Groningen zijn in Leiden, Groningen, Oude Bildtzijl en Sint-Jacobiparochie deze foto’s tentoongesteld en zong het koor in Groningen, Leiden en Sint-Jacobiparochie liederen die betrekking hebben op landen uit deze fototentoonstelling.

De in 2008 door het Internationale Rode Kruis en Rode Halve Maan geproduceerde fototentoonstelling vraagt middels foto’s en teksten aandacht voor de volgende scheidingen van landen, volken, vrienden, kennissen en families:
1. De Gedemilitariseerde Zone; een strook van zo’n 250 kilometer lang en 4 kilometer breed, die in 1953 is ingesteld na de wapenstilstand tussen het stalinistische Noord-Korea en het kapitalistische Zuid-Korea.
2. De Peace Lines van Noord-Ierland, in 1969 ingesteld om de gevechten tussen protestanten (orange) en katholieken (green) te voorkomen.
3. The Berm, de zandwal in de Westelijke Sahara, ook wel de Marokkaanse Muur genoemd, 2.700 kilometer lang.
4. The Green Line, die vanaf 1964 de demarcatielijn vormt tussen de Griekstalige bevolking en de Turkstalige minderheid.
5. Het hek tussen Mexico en de Verenigde Staten, de 3.200 kilometer lange grens, die moet voorkomen dat Mexicanen en andere Latijns-Amerikanen illegaal de grens naar de VS oversteken.
6. De prikkeldraadhekken rond de Spaanse autonome steden Ceuta en Mellilla, liggend in Marokko, in 1993/1996 geplaatst toen Spanje toetrad tot het Schengen-gebied, sindsdien het symbool van ‘Fort Europa’ geworden.
7. De Line of Control, vanaf 1972 het schrikdraadhek in Kasjmir, een electrische omheining die de scheiding vormt tussen Pakistan en India.
8. De Israëlische Westoeverbarrière, door Israëliers gezien als veiligheidsmuur en door Palestijnen beschouwd als een muur van schaamte; 790 kilometer lang en in de steden bestaande uit betonnen platen van 9 meter hoog.

Deze tentoonstelling staat nog tot 1 juni 2011 opgesteld bij de entree van het Ontmoetingscentrum van Stenden hogeschool aan de Rengerslaan te Leeuwarden. De tentoonstelling is voor iedereen vrij toegankelijk. Studenten, medewerkers en andere bezoekers worden uitgenodigd om authentieke verhalen over hun eigen ervaringen met deze muren op te schrijven. Die getuigenissen worden toegevoegd aan de tentoonstelling om de realiteit van deze ‘Muren tussen Mensen’ zo mogelijk nog realistisch neer te zetten.

De grote expositiedoeken zijn bevestigd aan ijzeren hekwerken, die naast elkaar opgesteld als het ware een ‘ijzeren gordijn’ vormen.

Bij het bezichtigen van deze expositie moest ik vandaag denken aan het Kerstgedicht dat ik na het bezoek van Durkje en mij aan Praag (oktober 1989) schreef in december 1989, in de periode tussen de val van de Berlijnse Muur en het Kerstfeest. Op de door ons verzonden kerstkaart van dat jaar staat dit gedicht:

1989

Men sloot het Bamboe gordijn
men sloot het IJzeren gordijn
Wij sloten onze ogen
en deden óns gordijn maar dicht.

Het waren mensen
die muren zagen vallen
in Jericho
in Oost- en West-Berlijn
in “Tsjechoslowakei”
en wij ….??

Als onze muren vallen
als onze ogen open gaan
dan komen wijzen uit het Oosten
naast ons bij Jezus staan.

Zijn licht straalt door de ramen
wij zagen dat in Praag
Gods Zoon daar in die ramen
de Alpha en de Omega.

Minor Beeldende Praktijken van Stenden hogeschool

Dinsdag 24 mei 2011

De Minor (een keuzevak) 'Beeldende Praktijken' van Stenden hogeschool wordt aan het eind van de onderwijs-moduulperiode afgesloten met een presentatie van het gemaakte beeldend werk. Zo wordt ook nu in de vitrine van Creatieve Therapie aan de Kennisboulevard van Stenden hogeschool in Leeuwarden momenteel een deel van dit beeldend werk gepresenteerd. Met deze expositie van schetsen, experimenten en werkstukken krijgen we een beeld van wat in de werkplaatsuren van dit keuzemoduul zoal is gemaakt.

De HBO-Bachelor-opleiding Creatieve Therapie van Stenden hogeschool ontwikkelde de minor "Beeldende Praktijken". Dit keuzemoduul is bestemd voor alle studenten, die zich willen professionaliseren in de beeldende richting en die beeldende werkvormen willen inzetten binnen hun toekomstige beroepspraktijk van bijvoorbeeld Hulpverlening (SPH), Onderwijs (OLB), Therapie (CT) en Human Resource Management (PenA).

Door de associatieve werkwijze en door de speelse omgang met beeldende middelen vergroten de deelnemende studenten hun creativiteit en hun improvisatievermogen en ontwikkelen ze zich tot vindingrijke professionals, die creatieve processen weten te stimuleren bij diegenen die aan hun leiding en/of zorg worden toevertrouwd.

Gedurende deze minor worden workshops aangeboden op het gebied van:
- Schildertechnieken (zoals aquarel, acrylverf en olieverf) en gemengde technieken;
- Taaldrukken (zoals eenvoudige druktechnieken, schrijfoefeningen en woord- en beeldcombinaties);
- Ruimtelijke Werkvormen (met bijvoorbeeld karton, cement, hout en aluframes).
In de tweede helft van deze moduulperiode is er gelegenheid tot verdieping binnen één van deze richtingen.

It Swad in Stiens

Maandag 23 mei 2011

It Swad is een woonstraat in de wijk Aldlân van Stiens. Deze straat vormt de verbinding tussen de Lege Bosse aan de noordzijde en de Mienskar aan de zuidzijde. Het smalle 1/3-wegdeel aan de westzijde is met name bedoeld voor het langzame verkeer en wordt doorgaans ook gebruikt als parkeerstrook. Het brede 2/3-wegdeel aan de oostzijde wordt in principe bereden door het gemotoriseerde verkeer. It Swad ligt parallel aan de oostelijk gelegen straat Staaslân.

De plaatsaanduiding ‘Swad” komt al voor in oude geschriften van 1629 en 1695, als liggend op de grens tussen de dorpen Wyns aan de oostzijde en Stiens aan de westzijde. Swad is de benaming van moerassig, laagliggend land.

Het woord Swadde (fries) of Zwadde (nederlands) of Swette (fries) of Zwette (nederlands) wordt ook gebruikt als aanduiding van een grens. Zo is in Fryslân bijvoorbeeld het riviertje “De Swadde” de watergang, die de gemeenten Kollumerland en Achtkarspelen als grens van elkaar scheidt.

Plezier in je werk

Zondag 22 mei 2011

Werk is meer dan geld verdienen, maar dat wordt lang niet altijd zo ervaren. Hoe kunnen wij in alle hectiek en in toenemende stress zóveel zin geven aan ons handelen, dat wij werk als een even waardevol als plezierig onderdeel van ons leven ervaren? De bekende Duitse benedictijner monnik Anselm Grün schreef op verzoek van het Christelijk Nederlands Vakverbond (CNV) een boek over plezier in je werk krijgen, hebben en houden. Dit boek met als titel “Plezier in je werk” is in 2010 uitgegeven. Hein Pieper, politicus en voormalig pastor, schreef de uitgebreide inleiding bij de boektekst van Anselm Grün. Franck Ploum vertaalde de Duitse tekst van Anselm Grün naar het Nederlands. De uitgever beschouwt dit boek als ‘een must voor ieder die met plezier wil werken’.

Bert van Boggelen – de waarnemend voorzitter van het CNV - schreef het woord vooraf, met als titel: ‘Thank God, it’s Monday’. Van Boggelen schrijft dat juist in een tijd waarin van mensen wordt gevraagd om langer door te werken het plezier in het werk onmisbaar is. Betrokkenheid en motivatie noemt hij daarbij als voorwaarden. Hij geeft aan dat het er uiteindelijk om gaat wat mensen zelf van hun werk maken, hoe ze specifiek met hun werk omgaan en hoe ze in het algemeen in het leven staan.

Hein Pieper is directeur van het Verband van Katholieke Maatschappelijk Organisaties (VKMO) en lid van de CDA-fractie in de Tweede Kamer. Pieper geeft zijn inleiding als titel: ‘Zinvol werken’. Hij noemt Toewijding, Aandacht en Betrokkenheid de deugden, die geworteld zijn in wat mensen van waarde vinden. Hij geeft aan dat werk voor veel mensen een zingevingsbron is; mensen ontlenen veelal ook hun identiteit aan hun werk. Hein Pieper stelt dat daar waar bij ons het evenwicht tussen waarden, beleid en verantwoording verloren is gegaan, bij ons de nadruk te veel is komen te liggen op beleid en op theoretische top-down-aanpak van werkproblemen.

In zijn hoofdstuk over het Rationaliseringsproces gaat Pieper dieper in op het Secularisatieproces, op de Individualisering en op de Economisering van de samenleving.
Zijn tweede hoofdstuk gaat over de sociale markteconomie, waarin Pieper onder andere nader ingaat op het zogenoemde Rijnlandse model, over het christelijk-sociale gedachtegoed.
Het derde hoofdstuk gaat over Professionaliteit, die volgens Pieper verschillende vaardigheden verbindt en in goed evenwicht brengt en waarbij passie en betrokkenheid een grote rol spelen.
In hoofdstuk vier over Spiritualiteit schrijft Hein Pieper dat spiritualiteit in ons dagelijkse leven zichtbaar wordt, dat ze authentiek is, wordt gekenmerkt door waarden en dat ze mensen voortdurend verandert.
Zijn vijfde en laatste hoofdstuk over Plezier in werk als duurzame verandering, eindigt Pieper met zijn stelling dat het echte werk daar gebeurt waar ruimte is voor de bezieling van mensen en dat die bezieling mensen meer plezier in hun werk geeft.

Grün zijn bijdrage in dit boek kreeg als titel: ‘Plezier in je werk’, naar de gelijknamige titel van dit boek. Grün begint met een verwijzing naar de heilige Benedictus, die werk beschouwde als de mogelijkheid om je onafhankelijk te maken en om vrij te zijn van weldoeners. Benedictus wijst ook op de sociale en de spirituele betekenis van werk.
Het eerste hoofdstuk van Grün gaat over de kwaliteit van werk, waarbij hij antwoord geeft op vragen als: hoe ga ik om met arbeidsdruk, hoe motiveer ik mezelf voor opdrachten die ik niet leuk vind, hoe voorkom ik dat ik aan het eind van de dag uitgeput en leeg ben, hoe blijf ik bij mezelf en bij mijn eigen kern en hoe kan ik medewerkers meenemen in een diepere ervaring van werk, waarin ook ruimte is voor dankbaarheid, zegen en vreugde.
In hoofdstuk 2 laat Grün zien dat mensen elkaar moeten betrekken bij het werk. Dat doet hij door antwoord te geven op vragen als: hoe kan ik bijdragen aan betere verhoudingen op het werk, hoe ga ik om met macht en onmacht, hoe kan ik collega’s laten weten dat ze welkom zijn, hoe kan ik dienend leidinggeven binnen een organisatie waarin alleen markt en productie belangrijk zijn, wat is de betekenis van duurzaam ondernemen voor een bedrijf en voor de bedrijfscultuur en hoe kan ik als leidinggevende ervoor zorgen dat anderen plezier in hun werk vinden, me realiserend dat ik maar een klein scharniertje in een grote organisatie ben.
In het derde hoofdstuk over werk en persoonlijke ontwikkeling geeft Anselm Grün zijn antwoorden op vragen als: hoe kan ik mijn talenten in mijn werk inbrengen en aan het licht brengen, hoe kan ik als mens in mijn werk rijpen en mezelf ontplooien, hoe vind ik een goed evenwicht tussen werk en privé en hoe kunnen we de lasten en de lusten van het werk met elkaar verbinden.
Hoofdstuk vier over gevoelens en emoties op het werk gaan over kwesties als: hoe gaan we tijdens het werk om met onze emoties van ergernis, teleurstelling, angst en verdriet, wat kunnen we leren van mislukkingen, mogen we trots zijn op ons werk, hoe gaan we in het werk om met verslaving, zoals werkverslaving, maar ook met verslavingen aan alcohol en drugs, is werk een bevrijdende kracht en hoe is de relatie tussen werk en vrijheid, en hoe kunnen we tijdens het werk positieve gevoelens ontwikkelen als plezier, humor, opgewektheid en tevredenheid.
Het vijfde hoofdstuk van Grün betreffende waarden en normen binnen het werk gaat over hoe de relatie is tussen werk en roeping en wat roeping betekent, over welke beelden mijn werk bepalen, of het gezond of gevaarlijk is om helemaal in je werk op te gaan en wat overgave aan je werk betekent en of/hoe werk een dienst kan zijn. Hij geeft de betekenis van ‘het werk bezielen’. Ook geeft hij zijn antwoord op de vraag of je geloof moet hechten aan dromen, of dat je tevreden moet zijn met de realiteit van je werk. Tenslotte schrijft hij wat ‘werk en spiritualiteit’ betekent en hoe spiritualiteit je werk kan bepalen.

Door het thema ‘Plezier in je werk’ te verbinden met spiritualiteit, krijgt het een diepere betekenis. Grün maakt je met zijn boodschap duidelijk hoe je door bezinning en bewustwording kunt bouwen aan meer voldoening op je werk, voor jezelf en voor anderen. Hij vertaalt daartoe heel praktische noties uit de Regel van de benedictijner monniken naar het functioneren in bedrijven en instellingen in het hier en nu. Dat biedt een verrassend perspectief voor tal van actuele vraagstukken waarvoor wij ons dagelijks geplaatst zien, zoals werkdruk, burn-out, motivatie, scheiding werk en privé, en spiritualiteit op de werkvloer.

In de slotparagraaf van zijn bijdrage in dit boek sluit Anselm Grün af met de woorden: ‘Mensen het plezier in werk te laten ervaren, is volgens mij een beslissende bijdrage aan de humanisering van de wereld van de arbeid, aan de genezing van de werkende mens en aan de levenskwaliteit van mensen die elke dag hard moeten werken.

Familiedag in Alphen aan den Rijn

Zaterdag 21 mei 2011

Bij stralend mooi weer arriveren we met zijn allen rond 12.00 uur in Alphen aan den Rijn. Hier komen we als familie De Jong bijeen op de jaarlijkse familiedag. Vanmiddag verblijven we in Vogelpark Avifauna. In dit openlucht vogelpark zoeken en vinden we een mooie terrasplek waar we voor alle 38 familieleden voor vanmiddag onze ontmoetingsplek inrichten. Van hieruit kunnen we het vogelpark geheel doorwandelen, om een grote verscheidenheid aan vogels binnen en buiten te bewonderen.

Om 13.30 uur wonen we gezamenlijk de vogeldemonstratie bij, waarin een mooie show wordt opgevoerd met een grote verscheidenheid aan grote en kleine vogels, die aan alle kanten rond ons komen aanvliegen. Daarna bezoeken Durkje en ik 'Lori Landing', een hal waar we tussen de rondfladderende en rustig zittende vogels door kunnen wandelen. De Lori's - kleine papegaaien - laten zich hier mooi van nabij fotograferen. Om 15.00 uur bezoeken we de roofvogelshow bij de centraal gelegen vijver.

Van 17.00-20.00 uur verblijven we voor het gezamenlijke avondeten in pannenkoekboerderij "De Schaapskooi' in het recreatiegebied 'Zegersloot' in Alphen aan den Rijn. De jongste van onze familie - kleinkind Thijs - is een half jaar oud en de oudste - pake Pieter - is 83 jaar. De gevarieerde menukaart van dit restaurant biedt jong en oud een aangenaam verpozen tijdens de driegangenmaaltijd. Om 22.00 uur rijden we als gezin met zijn zevenen Stiens weer binnen.

Eerste Europese Chevrolet Kodiak C8500 rijdt in Fryslân

Vrijdag 20 mei 2011

In de afgelopen jaren zag ik hem regelmatig rijden op de N357 tussen Leeuwarden en Stiens. Een opvallende verschijning op de weg. De Chevrolet Kodiak C8500.

Aan het eind van de middag wandel ik thuis door de tuin als ik het geluid van een zware vrachtwagenmotor hoor. Daar is’ie: de Chevrolet Kodiak C8500.

Mark Themmen van ‘Themmen Heftrucks Ferwert’ stapt uit. Hij vertelt enthousiast dat hij deze voor Nederland zo bijzondere bedrijfswagen in 2008 heeft aangeschaft om die te gebruiken voor het transport van machines. Themmen verkoopt en verhuurt onder andere heftrucks, hoogwerkers, verreikers, pallettrucks en minikranen.

Via rechtstreekse import van de General Motors fabriek in het Amerikaanse Detroit heeft Themmen deze Chevrolet Kodiak gekocht. Het is de eerste in Europa. Met een zogenoemde ‘Gross Combined Weight Rating’ (GCWR; maximaal toelaatbaar bruto-gewicht) van 36 ton blijft er een netto-laadvermogen over van 25 ton.

Speciaal is de semi-dieplader. Die is volledig verzonken en heeft een lift-as vóór en een sturende as achter. De laadklep is een eigen ontwerp. Deze laadklep vouwt zichzelf op de trailer, zodat er tijdens het rijden een zo gering mogelijke luchtweerstand is. Daarnaast is de laadklep ook verticaal te vergrendelen ingeval een lange lading op de oplegger moet worden vervoerd.

Pace, Pas, Paz, Paco, Paix, Peace

Donderdag 19 mei 2011

Wie in deze meidagen na Dodenherdenking en Bevrijdingsdag letterlijk en figuurlijk stil wil staan bij Vrede, kan daartoe tijdens de nadagen van deze herdenkings van oorlog & vrede prima terecht in het Stiltecentrum in het Ontmoetingscentrum van Stenden hogeschool te Leeuwarden.

Op het altaar in deze stiltekapel liggen bladen met daarop in vele talen het woord 'Vrede", zoals: pace, pas, paz, paco, barix, fred, paix, sjaloom, vrede, frieden en peace. Vanaf het altaar reiken twee blauwe en witte kleden naar het hoogste punt. Op de witte kleden zie ik witte harten, de liefde symboliserend; de liefde, die tot ons komt, die wij kunnen geven, die wij zo nodig hebben om aan vrede te werken.

Tussen de beide kleden hangen foto's van witte duiven, vredesvogel bij uitstek.

Op het altaar ligt ook een uitnodiging om je eigen vredesvogel te vouwen. Het vouwvoorbeeld ligt erbij. Twee vredesvogels liggen al op het altaar.
- Wie wil hier de komende dagen en weken zelf werken aan vrede?
- Hoeveel vredesvogels zullen hier aan het eind van de week liggen?
- En volgende week?
- En in de week daarna?

Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim bijeen

Woensdag 18 mei 2011

De bijeenkomst van het Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim is vanavond in één van de vergaderzalen van Stenden University Hotel te Leeuwarden. Alle regiocomitéleden zijn vanavond aanwezig. Eén van de kandidaatleden van ons regiocomité meldt vanavond dat hij wegens een aanstaande verhuizing onze provincie gaat verlaten en derhalve in oktober van dit jaar niet als kandidaat voor het regiocomité kan worden voorgedragen in de statutaire ledenvergadering. Daarentegen zijn we blij met een nieuw kandidaatlid voor dit regiocomité, die vanavond voor het eerst een bijeenkomst van ons regionaal verband bijwoont.

Na de gebruikelijke startzaken van de vergadering richten we ons op de publieksactiviteiten die wij onder de naam van VU Connected voor de komende maanden agenderen. We werken aan een aantal Debatcafé's over bureaucratie in de jeugdzorg, over duurzaam en sociaal ondernemen en over het beheren van terpen. Daarnaast zullen we in diverse verbanden en bijeenkomsten activiteiten organiseren over bijvoorbeeld de University Campus Fryslân en staan een VU-alumnibijeenkomst en de statutaire ledenvergadering op onze werklijst. In december 2011 sluiten we dit kalenderjaar qua publieksactiviteiten af met een lezing over het onlangs uitgegeven boek van ons regiocomitélid Gerben Stavenga. De nieuwe activiteiten van VU Connected zullen worden gepubliceerd in de nieuwe huisstijl van VU Connected.

Vervolgens komende de verenigingsactiviteiten van onze vereniging aan bod. We evaluerende bijeenkomsten van de afgelopen maanden met regiocomitéleden van andere regio's, met de andere regiocomitévoorzitters en met de bestuurders van de vereniging. Binnenkort ontvangen we de vergaderstukken voor de ledenraadsvergadering van juni 2011, die wij in onze eerstvolgende regiocomitévergadering zullen voorbespreken. Diverse ontwikkelingen binnen onze vereniging passeren vanavond de revue.

Aan het eind van deze bijeenkomst evalueren we de publiekactiviteiten die wij in de afgelopen weken hebben georganiseerd, zoals de bijzondere Landelijke Herdenking Tsjernobyl 25 jaar later en de ook uitermate geslaagde Debatcaféavond over het Testen van jonge kinderen. We sluiten de bijeenkomst met de "Jûnsbea" van Gysbert Japicx.

Meester en leerlingen exposeren in gemeentehuis te Stiens

Dinsdag 17 mei 2011

Op 5 april 2011 is door Agda Wachter, wethouder cultuurzaken van onze gemeente Leeuwarderadeel, de schilderijen-expositie van Edgar de Cruijer en zijn leerlingen geopend in het gemeentehuis in Stiens. Tot 1 juli 2011 kan deze tentoonstelling in de ontvangsthal van het gemeentehuis worden bezichtigd.

Edgar de Cruijer exposeert regelmatig; momenteel in Veenklooster, in het najaar in Leeuwarden en op dit moment dus ook in Stiens. Edgar de Cruijer woont in Stiens en werd geboren in Rotterdam. Daar volgde hij de opleiding voor de beeldende kunsten, onder leiding van Pierre Jansen. ‘De Cruijer’ is een oude familienaam uit de zeventiende eeuw en die naam gebruikt hij nu als schildersschuilnaam.

Als schilder is Edgar de Cruijer autodidact. De kennis van het schilderen heeft hij zichzelf eigen gemaakt. In zijn schilderijen die op dit moment in het gemeentehuis hangen, ervaar je het streven naar schoonheid en harmonie. Al weer voor het vierde jaar geeft Edgar de Cruijer schilderles aan twee schilderklassen. Die lessen worden gegeven in een Leeuwarder galerie van twee oud-Stiensers.

Behalve de schilderwerken van Edgar de Cruijer hangen in het gemeentehuis nu ook de schilderijen van zijn leerlingen. Edgar de Cruijer blijkt als realistisch schilder in staat, zijn eigen kwaliteit ook bij zijn leerlingen naar boven te halen. Deze schilderijen van zijn leerlingen zijn alle bijzonder, en zeker ook de moeite van het aandachtig bekijken waard.

In zijn schildersklassen zitten leerlingen met heel veel talent en/of ook mensen die puur uit liefhebberij schilderen. De Cruijer begeleidt alle leerlingen individueel, om hen zo tot een goede artistieke ontwikkeling te laten komen. Hij leert hen bijvoorbeeld om een schilderij op te bouwen in lagen, precies zoals de oude meesters dat deden. Ook kleine talenten komen bij De Cruijer vaak tot verrassende resultaten. Zes van deze leerlingen van De Cruijers schilderklassen zijn afkomstig uit Stiens, te weten: Gerrit Tuininga, Hannie Honderd, Astrid Legerstee, Wobbina Elgersma, Harrie van der Wal en Nynke Draaier.

Evaluatie Landelijke Herdenkingsdag Tsjernobyl 25 jaar later

Maandag 16 mei 2011

Rond het avonduur komen we als 'Landelijk Comité Tsjernobyl 25 jaar later' in principe voor het laatst bijeen op onze vaste vergaderlocatie in Steenwijk. Samen met het organisatieteam van de landelijke herdenkingsdag te Zwolle op 23 april 2011 blikken we terug op de belangrijkste elementen, die van deze dag een succes hebben gemaakt.

Zo evalueren we bijvoorbeeld de Duitse IBB-tentoonstelling, de nationale conferentie die we op 23 april 2011 in de Christelijke Hogeschool Windesheim organiseerden en bespreken we de financiële afwikkeling van dit evenement.

Ook de herdenkingskerkdiensten en het bijbelverspreidingsproject dat we samen met het Nederlands Bijbelgenootschap en met het Witrussich bijbelgenootschap organiseren, passeren vanavond de revue. Nu alle werkgroepen in den lande goed op de hoogte zijn van alle ins en out van dit herdenkingsjaar, brengen we een dezer dagen bij alle werkgroepen onder de aandacht op welke wijze de lokale, regionale en/of provinciale werkgroepen met elkaar herdenkingsvieringen kunnen organiseren en/of hoe ze een goede bijdrage kunnen leveren aan het bijbelverspreidingsproject, dat door Stichting Rusland Kinderhulp in Wit-Rusland zal worden ondersteund met humanitaire goederentransporten.

Terugblikkend zien we uiteraard hier en daar een aantal zaken die we nog beter en nog mooier hadden kunnen doen, maar het geheel overziend zijn we uitermate tevreden over de resultaten van onze inspanningen in dezen. De publicitaire aandacht, de bijzondere tentoonstelling, de geslaagde nationale conferentie en de participatie van veel belangstellende groepen en deelnemers èn het feit dat ook in de komende maanden in den lande nog volop aandacht zal worden gegeven aan dit bijzondere herdenkingsjaar, stemt ons als organiserend comité tot grote tevredenheid. Het eerste half jaar van dit herdenkingsjaar is nog niet eens om en we zijn er al van verzekerd dat we het gros van onze jaardoelen nu al hebben bereikt. We zien dan ook de aktiviteiten van de komende maanden her en der in het land met vertrouwen tegemoet.

Herdenkingsdienst Tsjernobyl 25 jaar later

Zondag 15 mei 2011

Om 19.00 uur zit de kerkzaal al goed gevuld. De aanwezigen zijn grotendeels afkomstig uit Stiens, Dronrijp en de Leeuwarder wijk Camminghaburen. Dat zijn de dorpen en de wijk waar in de afgelopen jaren regelmatig Witrussische kinderen voor een gezondheidsverblijf zijn opgevangen in Friese gastgezinnen. Vanavond staan we met elkaar stil bij het feit dat het op 26 april 2011 al weer 25 jaar geleden was dat we werden geconfronteerd met de kernreactorramp in Tsjernobyl. De herdenkingskerkdienst van vanavond is georganiseerd door de Werkgroep Stiens en omstreken van het Nederlands Bijbelgenootschap in samenwerking met de drie werkgroepen uit Stiens, Dronrijp en Leeuwarden van de Stichting Rusland Kinderhulp.

De voorganger van deze vesper is dominee Janny van Dijken. Aan de viering werken veel gastouders en hun kinderen mee. Zeven maal tijdens deze kerkdienst wordt een kaars aangestoken ter herdenking. Ik mag de vijfde kaars aansteken, waarbij als meditatieve tekst wordt voorgelezen: 'Wij ontsteken de vijfde kaars en gedenken met verwondering dat de grote ramp in Tsjernobyl de muur van onbekendheid en achterdocht veranderde in liefde en vriendschap'. De andere kaarsen worden achtereenvolgens aangestoken door Marije de Boer (Stiens), Reinder Bakker (Leeuwarden), Wopke van der Schaaf (Dronrijp), Esmee Strating (Stiens), Nynke de Boer (Stiens) en Nynke Plat (Stiens).

Gebeden worden uitgesproken, de bij een vesper behorende stiltes worden in acht genomen, passende liederen worden gezongen en een uitgebreide serie korte bijbellezingen ter overdenking worden voorgelezen door lector Judith Smit. Aan het begin van de kerkdienst wordt op het beamerscherm een enkele minuten durende fotopresentatie vertoond, bestaande uit een groot aantal door muziek ondersteunde fotobeelden van het rampgebied van Tsjernobyl van bijna 25 jaar na de ramp. Met deze beelden, de gezangen, de gebeden en de korte meditatie van de voorganger komt het aspect van 'herdenken' volop en passend tot zijn recht.
Ongeveer halverwege de herdenkingsdienst zit een vraaggesprek, uitgevoerd door interviewer Tjeerd Tijsma (Dronrijp). Tjeerd Tijsma interviewt Dick Jager van de 'SRK-werkgroep Leeuwarden' en mij als lid van het 'Landelijk Comité Tsjernobyl 25 jaar later'. Dit interview op het liturgisch centrum gaat vooral over onze eerste herinneringen aan de kernramp in Tsjernobyl, over de eerste contacten met onze Witrussische gastkinderen en hun gezinnen en over de meer recente contacten die we nog steeds onderhouden en of wij nog iets over onze toekomstwensen inzake de humanitaire hulp aan Wit-Rusland willen vertellen.

Ook jongeren uit Nederlandse gastgezinnen leveren belangrijke bijdragen aan deze herdenkingsdienst. Zo leest Nynke de Boer (Stiens) haar verslag voor van onze oktoberreis 2010 naar Wit-Rusland. Wieteke Houtstra en Annemieke Reidsma (beiden Leeuwarden) vertellen aan de hand van een Powerpointpresentatie met foto's en korte films over hun ervaringen met Witrussische gastgezinnen en Nynke Plat en Judit Smit (beiden Stiens) leren ons het lied "Lees je Bijbel, bid elke dag" samen in het Witrussisch te zingen.

Aan het eind van de kerkdienst vertelt voorzitter Gerrit Woudstra van de Stienser NBG-werkgroep over de fondswervingsactie 'Echo voor Tsjernobyl', de vanavond hier in Fryslân gelanceerde actie van het Nederlands Bijbelgenootschap, die ten doel heeft de bijbelverspreiding door het Witrussisch Bijbelgenootschap gedurende de komende drie jaren in het zuiden van Wit-Rusland te ondersteunen met Bijbels en bijbelboekjes, gecombineerd met humanitaire goederentransporten van Stichting Rusland Kinderhulp.

Na deze prachtige herdenkingsdienst is iedereen hartelijk welkom om in de ontvangsthal van De Hege Stins nog na te blijven praten met koffie, thee, frisdrank en koeken. Bijna iedereen maakt daar graag gebruik van, want het is ook een mooie gelegenheid voor gastgezinnen en organisatoren en ook een landelijk bestuurder van SRK om de vele boeiende ervaringen van de afgelopen jaren met elkaar uit te wisselen. Ondertussen is er ook volop de gelegenheid om hier en nu een bezoek te brengen aan de informatiestands van het Nederlands Bijbelgenootschap en van de Stichting Rusland Kinderhulp om kennis te nemen van al het goede werk dat deze twee organisaties landelijk en internationaal voor Wit-Rusland verrichten.

Dankbaar voor al dat goeds mogen we vanavond terugblikken op een geslaagde, waarde(n)volle herdenkingsdienst van Tsjernobyl 25 jaar later.

Bekendmaking Tsjernobyl Herdenkingsdienst in Leeuwarderadeel

Zaterdag 14 mei 2011

Wie vanuit Leeuwarden over de N357 naar Stiens rijdt, ziet bij de eerste afslag naar Stiens het grote digitale mededelingenbord dat de gemeente Leeuwarderadeel hier heeft geplaatst. Elke dag geeft dit bord met voortdurend wisselende teksten aan welke publieksactiviteiten er in onze burgerlijke gemeente worden georganiseerd.

Eén van de mededelingen van de afgelopen dagen is de aankondiging van de Herdenkingsdienst voor 'Tsjernobyl 25 jaar later', die morgen - op de zondagavond - vanaf 19.00 uur wordt georganiseerd in De Hege Stins te Stiens. Deze herdenkingsdienst wordt georganiseerd om met zijn allen stil te staan bij de gevolgen van de desastreuse kernreactorramp waar de inwoners van Tsjernobyl, haar directe omgeving, Wit-Rusland en ook van een aantal andere Europese landen (waaronder ook Nederland) mee werden geconfronteerd.

Op 26 april 2011 was het al weer 25 jaar geleden dat deze kernramp plaatsvond; een castastrofe waarbij veel dodelijke slachtoffers vielen bij en direct na de ontploffing van de vierde reactor van Tsjernobyl. Nog veel meer mensen zijn op korte of langere termijn overleden aan de gevolgen van de radioactieve straling, die bij en na de ontploffing vrijkwam. En een nog veel groter aantal mensen is direct of indirect fysiek en/of psychisch ziek geworden van de ramp en van alle gevolgen daarvan.

Naast alle negatieve gevolgen, heeft deze ramp ook geleid tot een aantal positieve effecten. Zo kwam er in Nederland, in de rest van Europa en wereldwijd in de loop van de afgelopen jaren een omvangrijk pakket aan humanitaire hulpverlening tot stand. Organisaties zoals bijvoorbeeld Stichting Rusland Kinderhulp (SRK) en het Landelijk Platform Hulp aan Tsjernobyl-kinderen (LPHT) hebben er in de afgelopen jaren onder andere voor gezorgd dat duizenden Witrussische kinderen één of meerdere malen voor een korte of lange gezondheidsvakantie naar Nederland zijn gekomen, om in gastgezinnen te worden ondergebracht. Ook in het Friese Stiens, Dronrijp en Leeuwarden zijn in de afgelopen jaren bussen vol met Witrussische kinderen opgevangen.

Om de slachtoffers van toen en nu te herdenken en te gedenken en om ook stil te staan bij alle negatieve en positieve gevolgen van deze kernramp, wordt morgenavond in De Hege Stins te Stiens een herdenkingskerkdienst georganiseerd. Vier werkgroepen werken hierbij samen om deze herdenking in stijl plaats te laten vinden. Dat zijn de Werkgroep Stiens en omstreken van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) en de drie Werkgroepen van Stiens, Dronrijp en Leeuwarden van de Stichting Rusland Kinderhulp. De viering begint om 19.00 uur in het kerkgebouw aan de Gysbert Japixcstrjitte te Stiens. Aan deze bijeenkomst werken ook gastouders en hun kinderen mee, die in de afgelopen jaren Witrussische vakantiekinderen gastvrij in hun gezin hebben opgenomen.

Tijdens deze herdenkingsdienst gaat in de provincie Fryslân ook de fondswervingsactie van start, die het NBG organiseert in samenwerking met SRK, LPHT en VU Connected, de vier organisaties die op 23 april 2011 de landelijke herdenking in Zwolle organiseerden. Het Nederlands Bijbelgenootschap verdubbelt elke euro die deze inzamelingsactie tot en met eind november van dit jaar landelijke opbrengt. Samen met de United Bible Societies (UBS) zorgt het NBG ervoor dat er in de komende drie jaren een bijbelverspreidingsactie wordt opgezet in het zuiden van Wit-Rusland, het gebied dat zo ernstig werd getroffen door deze kernramp. Bijbelverspreiding door het Witrussisch Bijbelgenootschap en humanitaire goederentransporten van SRK zullen hand in hand gaan om de gewenste hulp en het evangelie op de goede plaatsen te brengen.

Voor de herdenkingsdienst van a.s. zondagavond 15 mei 2011 in Stiens zijn alle belangstellende uit Stiens, Dronrijp en Leeuwarden gericht uitgenodigd, maar uiteraard is iedereen van harte welkom om deze bijzondere herdenkingsviering morgenavond bij te wonen. Aan de gemeente Leeuwarderadeel zal het niet liggen, want die heeft gedurende de afgelopen week aan deze herdenkingsdienst met haar mededelingenbord ruimhartig publicitaire aandacht gegeven ter promotie van deze bijzonder herdenkingsbijeenkomst. Iedereen is van harte welkom.

In Control Statement

Vrijdag 13 mei 2011

Om te borgen dat werkprocessen standaard resulteren in goede kwaliteit van producten of diensten helpt het organisaties doorgaans om die werkprocessen goed te beschrijven. Het opstellen en het evalueren van werkprocessen biedt een goede kans om die werkprocessen te optimaliseren, met als doel verbeterde werkprocessen te laten resulteren in verbeterde produkten of diensten.

In navolging van productiehuishoudingen zie je dat ook dienstverlenende organisaties ervoor kiezen om hun werkprocessen goed te beschrijven, te evalueren en te verbeteren. Zo ook in het hoger onderwijs. Een steeds groter wordende groep hogescholen heeft er in de afgelopen jaren voor gekozen om ook de werkprocessen binnen hogescholen te beschrijven. Zo ook binnen Stenden hogeschool.

Regelmatig ben ik in gesprek met twee collega's van Stenden hogeschool, om ook het werkproces van mijn portefeuille te beschrijven. Die collega's Otto Kooistra en Kor Buitenwerf maken daarbij gebruik van software, waarmee zo'n werkproces kan worden gevisualiseerd. De interviews die zij daartoe afnemen, zorgen ervoor dat je heel systematisch je eigen werkproces onder de loep neemt om het enerzijds te verwoorden en om het proces anderzijds aan een kritische beschouwing te onderwerpen. Hun wijze van vraagstelling helpt me ook om systematisch te reflecteren op alle ins en outs van zo'n werkproces, en wel zo dat de gestelde vragen en de gegeven antwoorden ter plekke leiden tot overzichtelijke processchema's, waarmee ik op termijn aan collega's, met wie wordt samengewerkt, bijvoorbeeld goed kan laten zien in welke volgorde werkzaamheden worden verricht, wie daarbij betrokken worden, welke termijnen daarvoor gelden, welke risico's we tijdens het werk onder ogen moeten zien, tot welke resultaten onze gezamenlijke inspanningen zouden moeten leiden en hoe we de kwaliteit van onze deelprocessen en van de daaruit voortvloeiende producten kunnen waarborgen.

We werken web based, hetgeen het mogelijk maakt dat we alle onderlinge verbanden met eenvoudige weblinks kunnen invoeren middels het gebruikte softwarepakket. Als binnenkort het werkproces voldoende is uitgewerkt, is het mogelijk om onze collega's te autoriseren, die toegang moeten hebben tot de in schema gezette deelprocessen, opdat we zowel individueel als in plenaire sessies kennis en inzicht verkrijgen in optimale procesvoering. Het lezen van omvangrijke handboeken of gedetailleerde protocolboeken is niet langer noodzakelijk, want het gebruikte softwarepakket maakt het je mogelijk om snel en goed overzicht te krijgen van wat er in een (deel)proces moet worden gedaan, wanneer dat gedaan moet worden, wie daarbij betrokken zijn en tot welke resultaten de inspanningen van ons werk zouden moeten leiden.

Nieuwe waterafvoer naar de Kletsefeart

Donderdag 12 mei 2011

Voor het verbeteren van de waterafvoer van het gebied Stiens Centrum Oost en de Stienser sportvelden van Sportcomplex "It Gryn" wordt volgende week een duiker onder de Griene Leane naar de Kletsefeart aangelegd. Verder wordt een oversteekvoorziening voor voetgangers en fietsers ter plaatse van het Gezondheidscentrum aangebracht en zullen de twee bushaltes op deze locatie beter toegankelijk worden gemaakt voor mindervaliden.

Deze week worden hiertoe de nodige voorbereidende graafwerkzaamheden verricht tussen de Griene Leane en de Kletsefeart.

Debatcafé Fryslân over Testen van jonge kinderen

Woensdag 11 mei 2011

‘Kinderen worden op veel te jonge leeftijd klaargestoomd voor de kenniseconomie. Dat heeft een averechts effect’, stelt professor dr. Sieneke Goorhuis, orthopedagoog/spraakpatholoog van het Universitair Medisch Centrum Groningen. In het Debatcafé Fryslân gaat zij vanavond in debat over de (on)zin van het testen van kinderen op jonge leeftijd met drs. Berend Kamphuis, voorzitter van het College van Bestuur van het Christelijk Voortgezet Onderwijs in Zuid-West Friesland, tevens lid van de Onderwijsraad.

Als Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim organiseren we deze debatavond van VU Connected in Tresoar te Leeuwarden, in samenwerking met het Friesch Dagblad en met Tresoar. De opkomst is groot. De Gysbert Japicx Seal zit vol, met zo'n 85 belangstellenden, hoofdzakelijk werkzaam (geweest) in het onderwijs, waarvan een aanmerkelijk deel in de groepen 1 en 2 van de basisschool. Maar er zijn ook ouders van jonge kinderen, (oud)docenten, een kinderarts, studenten, vertegenwoordigers van belangengroepen, politici en een ex-onderwijsinspecteur. Kortom een grote en gevarieerde belangstelling vanavond.

Heeft het testen van jonge kinderen zin? Goed onderwijs begint al vroeg. Sommige deskundigen vinden het zaak om verschillen bij kinderen zo snel mogelijk in kaart krijgen. We moeten leerlingen daarom zo jong mogelijk testen en toetsen om vervolgens snel te beginnen met bijspijkeren waar dat nodig is. Maar kun je bij jonge kinderen wel spreken van achterstanden? En heeft het testen van jonge kinderen eigenlijk wel zin? Onder leiding van onze vaste gespreksleider Siem Jansen voeren de beide debaters een stevig debat met elkaar en met de aanwezigen in de zaal. Sieneke Goorhuis en Berend Kamphuis spreken vurig met en tegen elkaar en zijn duidelijk in hun soms gedeelde en soms verdeelde standpunten, zoals:

Sieneke Goorhuis:
- De hemel op aarde is het voor mij als peuters en kleuters hun eigen ontwikkeling mogen volgen; dat gun ik ieder kind;
- Peuters en kleuters moeten eerst hun spraakvermogen opbouwen en verhalen horen en verhalen vertellen; ze zijn dan nog niet toe aan letters, woorden en zinnen leren; we moeten daartoe hen niet bij de scholen aanhaken, maar we moeten de kinderopvang verrijken;
- We zitten in de basisscholen nu met een generatie leerkrachten die de expertise m.b.t. het jonge kind niet heeft; het zou dus nog jaren duren voordat curriculumaanpassingen in die richting hun positief effect in het onderwijs zullen krijgen;
- In peuterspeelzalen/kinderdagopvang voor kinderen van 0-6 jaar hebben we een goed pedagogisch klimaat nodig; we moeten het daar niet cognitief, maar creatief aanpakken;
- Heb toch vertrouwen in de eigen ontwikkeling van het kind; wij moeten alleen zorgen voor het juiste materiaalaanbod en dat is heel wat anders dan de schoolse aanpak;
- Ouders vragen zich altijd af: wat is er eigenlijk mis met mijn kind?;
- Ik zie de periode van 0-6 jaar als voorbereiding op onderwijs; daarna mogen kinderen naar groep 3 en dan mag je keihard schools leren. Je mag hooguit eind groep 2 testen of het kind al wel toe is aan onderwijs (in groep 3);
- We moeten weer in communities met elkaar gaan spreken over de opvoeding van jonge kinderen.

Berend Kamphuis:
- Een schraal onderwijsaanbod is voor onze kinderen momenteel niet genoeg; breng het onderwijs van het economische terrein naar het pedagogische domein en zorg voor een rijk pedagogisch aanbod en koester hoge verwachtingen van kinderen;
- De Pabo's moeten de specialisatie van het jonge kind weer in ere herstellen;
- Bij het testen van kinderen ga je objectiveren; bij iets van kinderen verwachten ga je iets hopen en wacht je op een zich uitrollende ontwikkeling van het kind;
- We krijgen te maken met een kloof tussen hoog en laag opgeleiden en de laag opgeleiden worden in onze samenleving aan hun lot overgelaten, ook al omdat organisaties zoals kerken en verenigingen die kloof tegenwoordig al lang niet meer dichten;
- In onze samenleving wordt (door bijvoorbeeld politiek en inspectie) vanuit een fundamentele onzekerheid geroepen om toetsen;
- Als het ministerie toetsen verplicht, laat het dan ontwikkelingsgerichte toetsen zijn, en niet toetsen als een instrument van bestuurlijk regime (zoals budgetkortingen opleggen) gaan zien;
- Tegenwoordig wordt van onze kinderen veel meer gevraagd op moreel, cognitief en persoonlijk gebied, dan dat indertijd van ons werd gevraagd; de scholen moeten daar op inspelen en moeten daar heel hard aan werken, want de vormingskant is veel ingewikkelder geworden;
- Non-interventie overheerst in docententeams in een groot aantal scholen; we moeten de professionaliteit van de docenten veel hoger waarderen; we moeten toewerken naar beter communiceren, naar het creëren van communities waarin met elkaar wordt gecommuniceerd;

Maar ook de ouders en andere aanwezigen deden stevig mee tijdens dit debat:
- Ouders zijn het lang niet altijd eens met de huidige toetscultuur in het onderwijs; overigens andere ouders zien dat zeker wel zitten;
- Het onderwijs zoals dat nu wordt gegeven, is gewoon op; het gaat zo niet meer in het onderwijs;
- Gooi je kont tegen de krib als ouders en leerkrachten en trek je niks aan van de onderwijsinspectie en zeg tegen de inspectie: wij maken zelf onze eigen keuzes met betrekking tot de ontwikkeling van onze kinderen;
- Ik hoor ons hier alleen maar praten over een versmalling van onze mensvisie; een mens is toch veel meer dan alleen maar een leerprestatie?;
- Hoe kan ik ooit weten wie ik ben, als een ander dat voortdurend voor mij bepaalt?:
- We hebben behoefte aan eerherstel van de kleutermethodiek.

En dan is het al ruim na de gestelde eindtijd van 22.00 uur en we zijn nog lang niet klaar met debatteren. Toch wordt de avond formeel afgesloten met woorden van dank voor ieders deelname en inbreng. En dan gaat het gesprek in kleinere groepen nog wel even door, in de zaal, in de ontvangsthal van Tresoar en zelfs nog tot buiten het gebouw. Prachtig om te zien hoe betrokken en bewogen de aanwezige debaters en gasten vanavond deze debatavond tot een groot succes maakten.

Eend doodt kokmeeuw

Dinsdag 10 mei 2011

Soms denk je dat alles wel weer op zijn pootjes terecht komt.
Toch is dat niet altijd het geval.

Eergisteren zag ik een moedereend in de Kletsefeart te Stiens haar agressie botvieren op een kokmeeuw, die te dicht bij haar eendenkuikens kwam. Na de stevige schermutseling tussen de eend en de kokmeeuw kon de gehavende kokmeeuw het zichtbaar nog met grote fysieke inspanning opbrengen om zo'n honderd meter verderop een veilig heenkomen te zoeken en te vinden in de Kletsefeart. De kokmeeuw streek neer aan het eind van de Kletsefeart, ter hoogte van de Griene Leane. Ik verwachtte dat de kokmeeuw na geruime hersteltijd het luchtruim weer zou kiezen.
Toch bleek dat niet het geval.

Als ik vanavond langs de oever van de Kletsefeart wandel op de plaats waar de kokmeeuw zondagavond neerstreek bij de walbeschoeiïng, zie ik het tragische resultaat van het gevecht op leven en dood van de beide watervogels. Hier in de Kletsefeart drijft nu het kadaver van de inmiddels dode kokmeeuw. Kennelijk is de aanval van de wilde (moeder)eend deze kokmeeuw noodlottig geworden.

Jorijn de Gooijer exposeert in Stiens

Maandag 9 mei 2011

Als je momenteel langs de Openbare Bibliotheek van Stiens loopt of rijdt, zie je aan de wanden van de expositieruimte van deze bibliotheek kleurrijke figuren, in allerlei vormen en formaten. Tot eind juni 2011 exposeert Jorijn de Gooijer uit Goutum in de Openbare Bibliotheek van Stiens. Het werk van Jorijn omvat onder andere muurschilderingen, schilderijen op doek en op paneel, illustraties en beschilderde gebruiksvoorwerpen, zoals meubels, schoenen, kleding en zelfs benen!.

In 2007 is Jorijn de Gooijer afgestudeerd aan Kunstacademie Minerva Groningen, afdeling Autonome Beeldende Kunst, Schilderen. Haar eindexamenwerk bestond uit diverse grote wandschilderingen. In de jaren daarna volgden er meerdere exposities.

Jorijn de Gooijer over haar tekeningen en schilderijen: ‘Geschrokken, gestresste, boze, fantasierijke, vreemde, gewelddadige, vrolijke, huilende, absurde, schreeuwende, verveelde, angstige, communicerende, verliefde, maar vooral bijzondere figuren vullen de ruimte van onder tot boven. Tussen de lijnen, vloeistof, trappen, beesten, gebouwen, machines en motieven ontstaat een wirwar van deze figuren.’

Met dit werk probeert Jorijn niet een specifieke boodschap over te brengen. Het gaat vooral over haar fantasie, fascinaties, obsessies, ingevingen en haar improvisaties. Ze werkt op een heel impulsieve manier; heeft ook een enorme lust om te tekenen. Een ontwerp maakt ze niet, maar ze begint op een willekeurig punt dikke, strakke, zwarte lijnen te schilderen. Hieruit ontstaan dan de eerste figuren, die de basis vormen van het schilderij. Langzamerhand vult Jorijn het doek met steeds meer van deze figuren. Hierbij probeert ze zo weinig mogelijk na te denken, opdat de spontaniteit erin blijft.

Haar werk moet zo vol mogelijk worden. Dit probeert ze te bereiken door alle fantasierijke figuren aan elkaar te schilderen. Van de dan ontstane restvormen maakt ze vervolgens nieuwe figuren. Het toevoegen van ogen, handen en monden zorgt ervoor dat de afgebeelde figuren tot leven komen. Haar schilderijen lijken dan chaotisch vol, alsof er geen ruimte onbenut blijft. Toch zoekt Jorijn de Gooijer wel naar een balans in het geheel. Als ze alleen met lijnen schildert, doet ze dat heel zorgvuldig: door het inkleuren van de figuren met knallende, vrolijke kleuren. En in haar zwart-wit werk zorgt ze voor een balans, door middel van arcering en vlakvulling. Ook krijgen deze figuren in het zwart-witte werk meer details.

Zo ontstaat van onder tot boven een wirwar aan figuren, die de hele ruimte in beslag lijkt te nemen. Er is geen centrale figuur of een bepaalde compositie. Het is de bedoeling dat je ogen telkens opnieuw door haar beeld kunnen dwalen, voortdurend op zoek naar weer nieuwe figuren. Jorien de Gooijer: ‘Een fantasierijke zoekplaat van blije, boze, paniekerige of knettergekke figuren. Mijn inspiratie hiervoor haal ik uit speelgoed, outsider art, menselijk gedrag, designer toys, robots en uit straatkunst. Deze dingen vormen mijn eigenzinnige beeldtaal.’

Jonge watervogels

Zondag 8 mei 2011

Wie momenteel bij onder andere sloten, vaarten, grachten en kanalen goed oplet, ziet regelmatig broedende watervogels zoals zwanen en waterhoentjes. Ook jonge watervogels zie je regelmatig hun eerste zwemlessen ondergaan. In een sloot bij Buitenpost zien we vandaag een stel meerkoeten met vier jongen.

Rond het avonduur observeer ik in de Kletsefeart te Stiens een wilde eend met vijf eendenkuikens. Als een kokmeeuw te dicht in de buurt van de jongen komt, wordt de moedereend behoorlijk agressief. Ze overvalt de kokmeeuw door fladderend bovenop de kokmeeuw te landen. De wilde eend takelt de kokmeeuw gedurende enkele minuten behoorlijk toe. De eend blijft daarbij bovenop de kokmeeuw zitten, zodat die herhaaldelijk kopje onder gaan. Met de snavel pikt de wilde eend herhaaldelijk fiks op de kokmeeuw in, totdat die geen enkel verweer meer toont. Als de wilde eend de kokmeeuw na enige minuten met rust laat, blijkt die niet meer in staat te zijn om weg te vliegen. Herhaalde pogingen van de kokmeeuw om het luchtruim te kiezen, mislukken daarna. Na bijna een kwartier zwemmen en fladderen, lukt het de kokmeeuw uiteindelijk om op een hoogte van zo'n halve meter boven het wateroppervlak van de Kletsefeart over een afstand van zo'n honderd meter weg te vliegen, om op veilige afstand van de wilde eend weer in het water te landen.

Voorjaarsbloei van struiken in Stiens

Zaterdag 7 mei 2011

Niet alleen op Tenerife staan de struiken in voorjaarsbloei. Thuisgekomen in Stiens blijkt dat ook in de tuin meerdere struiken volop in bloei staan. De paarse seringen vormen een mooi contrast met het frisse voorjaarsbladerengroen en met het wit, rose, rood en geel van de andere bloeiende struiken, bomen en kruidachtigen.

De veerboot van Armas loopt binnen

Vrijdag 6 mei 2011

Liggend op de strandstoelen op één van de stranden van Los Cristianos zien we nu en dan één van de veerboten de haven binnenlopen. Eén van die steeds weerkerende veerboten is van Armas, een redelijk klassiek model veerboot. Een meer futuristisch ogende veerboot die regelmatig deze oceaanhaven aandoet, is van Fred Olsen Express, die heen en weer vaart tussen Tenerife en het nabijgelegen eiland La Gomera.

Het Laatste Avondmaal in Candelaria

Donderdag 5 mei 2011

Op doorreis van Los Cristianos naar Santa Cruz de Tenerife, verlaten we de Autopista tijdelijk, omdat we een bezoek willen brengen aan de basiliek van Candelaria. Deze basiliek heeft een imposant interieur. In een zijkapel van deze kerk bewonderen we bijvoorbeeld een mooie weergave van Het Laatste Avondmaal van Jezus Christus met zijn discipelen.

Santiago del Teide

Woensdag 4 mei 2011

Heen en weer reizend tussen Los Cristianos en Puerto de la Cruz komen we door het dorpje Santiago del Teide. Dit "Sint Jacob" (Santiago) van Tenerife ontleent haar bijnaam "Teide" aan de imposante vulkaan 'El Teide' op het midden van het eiland. Pico del Teide is met een hoogte van 3.718 meter de hoogste berg van Spanje. Gedurende ons verblijf is de top van deze vulkaan gehuld in een dik, donker wolkendek.

Bloeiende Cactussen

Dinsdag 3 mei 2011

Op doorreis van Viaflor naar Los Cristianos komen we door Arona. Durkje en ik maken een wandeling door het historische centrum van dit stadje. Zoals op zoveel plaatsen op Tenerife zien we hier ook regelmatig bloeiende cactussen.

Av Londres

Maandag 2 mei 2011

De Av Londres is een lange laan waarover je in Los Cristianos afdaalt naar de boulevard en het strand. Aan beide zijden een dubbele rijbaan voor doorgaand verkeer. Tussen die rijbanen wandel je over het voetpad door een groenstrook met recht voor je het zicht op de blauwe Atlantische Oceaan.

Av Amsterdam

Zondag 1 mei 2011

Elke dag wandelen we tussen ons appartementencomplex en de boulevard over de Av Amsterdam. Vlakbij de hoek van deze straat met de Av Londres in Los Cristianos lopen we onder een prachtige roodbloeiende struik door. Elke dag weer een lust voor het oog.

Punta del Camisón

Zaterdag 30 april 2011

Op Koninginnedag verkennen we Los Cristianos op het Spaanse eiland Tenerife, waar we gedurende de meivakantie verblijven. De temperatuur is aangenaam en het waait stevig. Als we bij Punta del Camisón zijn, hebben we een prachtig uitzicht over de oceaankust ter hoogte van Los Cristianos.

Breaking & Broken News

Vrijdag 29 april 2011

Eergisteravond 'breaking news' over uitgelekte onderzoeksresultaten over de kwaliteit van opleidingen in het Nederlandse hoger beroepsonderwijs. Gisteren was dat het gesprek van de dag. Als Durkje en ik vandaag de veiligheidscheck zijn gepasseerd op Schiphol valt mijn oog bij een lektuurshop op de rij dagbladen, waarvoor het 'breaking news' van eergisteren ook vandaag nog voorpaginanieuws is. Als je het nog niet in de gaten had, dan weet je na drie dagen wel dat de kwaliteit van het hoger onderwijs in Nederland in elk geval in de belangstelling staat. Duidelijk is dat er ook na de meivakantie nog volop werk aan de winkel is.