 |
| Zonsondergang in Feinsum |
woensdag 29 april 2020
Rondje wandelen in Friesland: Elsloo en Oranjewoud
Maandag 27 april 2020 - Koningsdag
Mooiste routes
In het jaar 2019 heeft uitgeverij Lantaarn de wandelgids 'Rondje Wandelen in Friesland' uitgegeven.
De subtitel van deze routegids luidt: '11 prachtige wandelingen door het Friese landschap'.
Dit boek bevat naast de genoemde elf wandelroutes ook zes picknickrecepten.
De ronde vorm van dit routeboekje past prima bij de titel van de gids.
De routes die in deze wandelgids staan beschreven, zijn eigendom van Mooisteroutes.nl, een website met meer dan duizend routes door heel Nederland, voor wandelaars, fietsers en kanoërs.
Van vrijwel alle routes is een gps-versie beschikbaar, ook voor smartphones.
De elf beschreven wandelroutes worden in zeven van de elf routes ook in een verkorte versie beschreven, en in één geval zelfs met twee verkorte varianten. De kortste verkorte route heeft een lengte van 6 kilometer, en de twee langste volledige routes zijn elk 18 kilometer lang.
Elke routebeschrijving begint met een topografische routekaart in kleur, gevolgd door een korte routebeschrijving, met hier en daar enige aanvullende praktische informatie of een korte toelichting bij wat je onderweg ziet. De tekst wordt verlevendigd met hier en daar een mooie foto van een representatieve plek op de betreffende route.
Mooi Fryslân te voet leren kennen
De door Durkje en mij gebruikte wandelgids voor de provincie Fryslân bevat elf gevarieerde wandelroutes door landschappelijk fraaie gebieden. Hiermee ontdek je mooie plekjes van onze prachtige provincie, want ook Fryslân heeft zo zijn eigen bezienswaardigheden en mooie landschappen.
Met deze wandelgids ontdek je bijvoorbeeld de terpen, de bossen, de meren, de paadjes en de duinen in Fryslân, en door de aanvullende informatie kom je ook meer te weten over de geschiedenis en de karakteristieke elementen van ons Friese landschap.
De twee routes die we vandaag lopen, kregen als thema:
Nadat Durkje en ik vanmorgen vroeg eerst de Nederlandse vlag hebben gehesen voor Koningsdag, vertrekken we enkele minuten vóór acht uur met de auto vanuit Feinsum. We rijden eerst naar Elsloo, want vlakbij dit dorp begint vandaag onze eerste wandeling van de twee routes die vandaag op het programma staan.
Vanmorgen wandelen we 12 kilometer nabij Elsloo, en vanmiddag 13 kilometer rond Oranjewoud; totaal voor vandaag dus een wandelafstand van 25 kilometers.
Onze auto parkeren we op het parkeerterrein van Aekingerzand, het startpunt van de eerste route door het natuurreservaat Drents-Friese Wold & Leggerderveld. We zien daar dat een deel van dit parkeerterrein met rood-wit lint is afgesloten, met als doel dat er minder auto's kunnen staan, opdat er ook minder mensen zullen gaan wandelen in dit kwetsbare natuurgebied. Het is één van de vele maatregelen die zijn genomen in het kader van de actuele Corona-crisis.
Als wij het parkeerterrein op rijden om 8:45 uur is er nog volop parkeergelegenheid. De passagiers van de vijf auto's die er wel staan, zullen dus geen al te grote passage-druk leggen op de paden in dit mooie natuurgebied.
Kale Duinen
Het door zandverstuivingen vormgegeven Aekingerzand wordt ook wel de Kale Duinen genoemd.
Bij een ondiep heidemeertje betreden we het Aekingerzand. Vlak vóór de eerste hoge kale duinen gaan we in zuidwestelijke richting, om verderop naar het zuiden af te buigen naar het heideven de Grenspoel, die precies op de grens ligt van de provincies Drenthe en Fryslân.
We laten de Grenspoel achter ons, om het stuifzandgebied weer in te lopen, naar de 10 meter hoge houten uitkijktoren. Bij de entree van het natuurgebied worden de bezoekers er al op gewezen dat de uitkijktoren gesloten is, omdat het in de huidige anderhalve meter-samenleving bijkans onmogelijk is om de verplichte anderhalve meter afstand tot elkaar te houden bij het klimmen en dalen en ook als je je boven op het platform van de uitkijktoren bevindt.
We lopen verder over het fietspad, en volgen verderop de bewegwijzering van het Drenthepad door dit duinenlandschap. Verderop komen we door een waterwingebied.
We verlaten het open landschap, om dan door het bosperceel aan de noordzijde naar de bosbrasserie en het Buitencentrum van Staatsbosbeheer te gaan. Die zijn wegens Corona-perikelen op last van de overheid gesloten, en het buitenterras is dan ook geheel met rood-witte linten afgesloten, ten teken dat het niet is toegestaan om het terras te betreden.
Ruim rond het Canadameer
Vanaf dit bezoekerscentrum gaan we vervolgens over het parkeerterrein voor ruiters weer het bos in, om verderop weer langs een heideven te lopen. Door het bos lopen we naar de doorgaande weg Canada, die we oversteken, om aan de andere zijde door het bos naar en door het in aanbouw zijnde recreatiepark Bultingerbrink te lopen.
Vanuit dit recreatiepark gaan we verder in de richting van het Canadameer, maar omdat we een afslag van de doorgaande 'gele route' nergens zien, ontdekken we even later dat we te ver zijn doorgelopen. Resultaat is dat we met een iets grotere bocht nu om het Canadameer lopen, precies over de Drents-Friese provinciegrenslijn. Daar nemen we ook een rust- en etenspauze op een picknickbank in het open veld.
Als we even later op de doorgaande weg komen, waar de Appelschaseweg over gaat in Canada, wandelen we in de berm van het fietspad langs Canada weer terug naar de parkeerplaats van het Aekingerzand, waar we vanmorgen onze auto parkeerden. Onderweg kun je heel goed zien waar geruime tijd geleden een aanmerkelijk deel van het bosperceel is weggehaald. Een groot aantal boomstronken staat kriskras in de open zandvlakte, waar de wind weer vrij spel krijgt op het zand.
Op Koningsdag op het voormalige landgoed van de Oranjes
Vervolgens rijden we van Aekingerzand naar Oranjewoud, waar we de auto parkeren bij Hotel Tjaarda. Hier begint onze tweede etappe van vandaag.
Toen we vanmorgen het Aekingerzand op gingen, werden we al verwend met een heerlijke ochtendzon, en ook nu in Oranjewoud schijnt de zon volop. De temperatuur loopt hier vandaag op tot 18 graden Celsius, dus de jas kan uit, en de trui kan ook uit, want wandelen in alleen een wandelshirt is vanmiddag prima te doen.
Landgoed Oranje, waar we vanmiddag doorheen wandelen, is in 1676 gesticht door Albertine Agnes van Oranje, die was getrouwd met stadhouder Willem Frederik, die één van de voorvaderen is van ons huidige koningshuis. Vandaag - op Koningsdag - wandelen wij op het vroegere landgoed van deze eeuwenoude Oranje-familie.
Reigerbosch
We wandelen door lange lanen: eikenlanen en beukenlanen; en lopen op het meest zuidwestelijke punt van deze etappe rondom de Woutersberg. Verderop passeren we een mooie tweelingbeuk en een eindje verder gaan we in het Reigerbos langs een perceel kleurrijke rode beuken.
In het bos gaan we via een bruggetje over de Prinsenwijk, en dan wandelen we het Landgoed Oranjehoeve in.
Vlak voordat we door een draaihek afslaan naar de uitkijktoren Belvédère worden we door een fietsster geattendeerd op een grote groep reeën, die op hele grote afstand verderop in de bosrand staat. Het lukt me om met de telelens van mijn fotocamera toch nog een aantal van die groep reeën te fotograferen. Dan zie ik dat er ook een witte ree in de groep aanwezig is.
Terug naar Oranjewoud
Voor de hoge uitkijktoren op de hoge heuvel gaan we verder in de richting van Brongergea. Daar passeren we de klokkenstoel op de begraafplaats waar ook de grafkelder van de familie van de staatsman Van Limburg Stirum is.
Bij de Pauwenburg slaan we een smal graspad in, dat we echter al snel weer verlaten, om aan de overzijde van de doorgaande weg het bos van Brongergea in te lopen.
Voorbij dat bosperceel lopen we rond het Tuimelaarsbos, waarna we voorbij de Amalia-boom over een lang recht pad linea recta op Museum Belvédère af lopen.
Voorbij dit gesloten museum gaat de route verder over een vlonderpad door een moerasachtig gebied.
En dan gaan we weer in zuidelijke richting terug naar de bebouwde kom van Oranjewoud.
Oranjestein en Oranjewoud
In Oranjewoud lopen we in de richting van het landhuis Oranjestein, en dan zien we dat er ter gelegenheid van Koningsdag een grote nationale driekleur hangt aan de hoge vlaggenmast van landhuis Oranjewoud, dat is gebouwd op de plek waar vroeger paleis Oranjewoud van de Oranje-familie heeft gestaan.
Tegenover landhuis Oranjewoud ligt de Overtuin van Oranjewoud, die wij binnenlopen. Met veel bochtenwerk gaat de route verder door deze indrukwekkende Overtuin. Nadat we ook door de kruidentuin zijn gelopen, verlaten we de Overtuin weer, om dan tenslotte terug te lopen naar Hotel Tjaarda, waar onze auto staat geparkeerd.
Vanuit Oranjewoud rijden we dan weer terug naar huis.
 |
| Bij een heideven op het Aekingerzand |
Mooiste routes
In het jaar 2019 heeft uitgeverij Lantaarn de wandelgids 'Rondje Wandelen in Friesland' uitgegeven.
De subtitel van deze routegids luidt: '11 prachtige wandelingen door het Friese landschap'.
Dit boek bevat naast de genoemde elf wandelroutes ook zes picknickrecepten.
De ronde vorm van dit routeboekje past prima bij de titel van de gids.
De routes die in deze wandelgids staan beschreven, zijn eigendom van Mooisteroutes.nl, een website met meer dan duizend routes door heel Nederland, voor wandelaars, fietsers en kanoërs.
Van vrijwel alle routes is een gps-versie beschikbaar, ook voor smartphones.
De elf beschreven wandelroutes worden in zeven van de elf routes ook in een verkorte versie beschreven, en in één geval zelfs met twee verkorte varianten. De kortste verkorte route heeft een lengte van 6 kilometer, en de twee langste volledige routes zijn elk 18 kilometer lang.
Elke routebeschrijving begint met een topografische routekaart in kleur, gevolgd door een korte routebeschrijving, met hier en daar enige aanvullende praktische informatie of een korte toelichting bij wat je onderweg ziet. De tekst wordt verlevendigd met hier en daar een mooie foto van een representatieve plek op de betreffende route.
Mooi Fryslân te voet leren kennen
De door Durkje en mij gebruikte wandelgids voor de provincie Fryslân bevat elf gevarieerde wandelroutes door landschappelijk fraaie gebieden. Hiermee ontdek je mooie plekjes van onze prachtige provincie, want ook Fryslân heeft zo zijn eigen bezienswaardigheden en mooie landschappen.
Met deze wandelgids ontdek je bijvoorbeeld de terpen, de bossen, de meren, de paadjes en de duinen in Fryslân, en door de aanvullende informatie kom je ook meer te weten over de geschiedenis en de karakteristieke elementen van ons Friese landschap.
De twee routes die we vandaag lopen, kregen als thema:
- Aekingerzand; met als startplaats: Elsloo (12 kilometer);
- Oranjewoud Belvedère; met als startplaats: Oranjewoud (13 kilometer).
Nadat Durkje en ik vanmorgen vroeg eerst de Nederlandse vlag hebben gehesen voor Koningsdag, vertrekken we enkele minuten vóór acht uur met de auto vanuit Feinsum. We rijden eerst naar Elsloo, want vlakbij dit dorp begint vandaag onze eerste wandeling van de twee routes die vandaag op het programma staan.
Vanmorgen wandelen we 12 kilometer nabij Elsloo, en vanmiddag 13 kilometer rond Oranjewoud; totaal voor vandaag dus een wandelafstand van 25 kilometers.
Onze auto parkeren we op het parkeerterrein van Aekingerzand, het startpunt van de eerste route door het natuurreservaat Drents-Friese Wold & Leggerderveld. We zien daar dat een deel van dit parkeerterrein met rood-wit lint is afgesloten, met als doel dat er minder auto's kunnen staan, opdat er ook minder mensen zullen gaan wandelen in dit kwetsbare natuurgebied. Het is één van de vele maatregelen die zijn genomen in het kader van de actuele Corona-crisis.
Als wij het parkeerterrein op rijden om 8:45 uur is er nog volop parkeergelegenheid. De passagiers van de vijf auto's die er wel staan, zullen dus geen al te grote passage-druk leggen op de paden in dit mooie natuurgebied.
Kale Duinen
Het door zandverstuivingen vormgegeven Aekingerzand wordt ook wel de Kale Duinen genoemd.
Bij een ondiep heidemeertje betreden we het Aekingerzand. Vlak vóór de eerste hoge kale duinen gaan we in zuidwestelijke richting, om verderop naar het zuiden af te buigen naar het heideven de Grenspoel, die precies op de grens ligt van de provincies Drenthe en Fryslân.
We laten de Grenspoel achter ons, om het stuifzandgebied weer in te lopen, naar de 10 meter hoge houten uitkijktoren. Bij de entree van het natuurgebied worden de bezoekers er al op gewezen dat de uitkijktoren gesloten is, omdat het in de huidige anderhalve meter-samenleving bijkans onmogelijk is om de verplichte anderhalve meter afstand tot elkaar te houden bij het klimmen en dalen en ook als je je boven op het platform van de uitkijktoren bevindt.
We lopen verder over het fietspad, en volgen verderop de bewegwijzering van het Drenthepad door dit duinenlandschap. Verderop komen we door een waterwingebied.
We verlaten het open landschap, om dan door het bosperceel aan de noordzijde naar de bosbrasserie en het Buitencentrum van Staatsbosbeheer te gaan. Die zijn wegens Corona-perikelen op last van de overheid gesloten, en het buitenterras is dan ook geheel met rood-witte linten afgesloten, ten teken dat het niet is toegestaan om het terras te betreden.
Ruim rond het Canadameer
Vanaf dit bezoekerscentrum gaan we vervolgens over het parkeerterrein voor ruiters weer het bos in, om verderop weer langs een heideven te lopen. Door het bos lopen we naar de doorgaande weg Canada, die we oversteken, om aan de andere zijde door het bos naar en door het in aanbouw zijnde recreatiepark Bultingerbrink te lopen.
Vanuit dit recreatiepark gaan we verder in de richting van het Canadameer, maar omdat we een afslag van de doorgaande 'gele route' nergens zien, ontdekken we even later dat we te ver zijn doorgelopen. Resultaat is dat we met een iets grotere bocht nu om het Canadameer lopen, precies over de Drents-Friese provinciegrenslijn. Daar nemen we ook een rust- en etenspauze op een picknickbank in het open veld.
Als we even later op de doorgaande weg komen, waar de Appelschaseweg over gaat in Canada, wandelen we in de berm van het fietspad langs Canada weer terug naar de parkeerplaats van het Aekingerzand, waar we vanmorgen onze auto parkeerden. Onderweg kun je heel goed zien waar geruime tijd geleden een aanmerkelijk deel van het bosperceel is weggehaald. Een groot aantal boomstronken staat kriskras in de open zandvlakte, waar de wind weer vrij spel krijgt op het zand.
Op Koningsdag op het voormalige landgoed van de Oranjes
Vervolgens rijden we van Aekingerzand naar Oranjewoud, waar we de auto parkeren bij Hotel Tjaarda. Hier begint onze tweede etappe van vandaag.
Toen we vanmorgen het Aekingerzand op gingen, werden we al verwend met een heerlijke ochtendzon, en ook nu in Oranjewoud schijnt de zon volop. De temperatuur loopt hier vandaag op tot 18 graden Celsius, dus de jas kan uit, en de trui kan ook uit, want wandelen in alleen een wandelshirt is vanmiddag prima te doen.
Landgoed Oranje, waar we vanmiddag doorheen wandelen, is in 1676 gesticht door Albertine Agnes van Oranje, die was getrouwd met stadhouder Willem Frederik, die één van de voorvaderen is van ons huidige koningshuis. Vandaag - op Koningsdag - wandelen wij op het vroegere landgoed van deze eeuwenoude Oranje-familie.
We wandelen door lange lanen: eikenlanen en beukenlanen; en lopen op het meest zuidwestelijke punt van deze etappe rondom de Woutersberg. Verderop passeren we een mooie tweelingbeuk en een eindje verder gaan we in het Reigerbos langs een perceel kleurrijke rode beuken.
In het bos gaan we via een bruggetje over de Prinsenwijk, en dan wandelen we het Landgoed Oranjehoeve in.
Vlak voordat we door een draaihek afslaan naar de uitkijktoren Belvédère worden we door een fietsster geattendeerd op een grote groep reeën, die op hele grote afstand verderop in de bosrand staat. Het lukt me om met de telelens van mijn fotocamera toch nog een aantal van die groep reeën te fotograferen. Dan zie ik dat er ook een witte ree in de groep aanwezig is.
Terug naar Oranjewoud
Voor de hoge uitkijktoren op de hoge heuvel gaan we verder in de richting van Brongergea. Daar passeren we de klokkenstoel op de begraafplaats waar ook de grafkelder van de familie van de staatsman Van Limburg Stirum is.
Bij de Pauwenburg slaan we een smal graspad in, dat we echter al snel weer verlaten, om aan de overzijde van de doorgaande weg het bos van Brongergea in te lopen.
Voorbij dat bosperceel lopen we rond het Tuimelaarsbos, waarna we voorbij de Amalia-boom over een lang recht pad linea recta op Museum Belvédère af lopen.
Voorbij dit gesloten museum gaat de route verder over een vlonderpad door een moerasachtig gebied.
En dan gaan we weer in zuidelijke richting terug naar de bebouwde kom van Oranjewoud.
Oranjestein en Oranjewoud
Tegenover landhuis Oranjewoud ligt de Overtuin van Oranjewoud, die wij binnenlopen. Met veel bochtenwerk gaat de route verder door deze indrukwekkende Overtuin. Nadat we ook door de kruidentuin zijn gelopen, verlaten we de Overtuin weer, om dan tenslotte terug te lopen naar Hotel Tjaarda, waar onze auto staat geparkeerd.
Vanuit Oranjewoud rijden we dan weer terug naar huis.
Rondje wandelen in Friesland: Bakkeveen en Jistrum
Zondag 26 april 2020
Mooiste routes
In het jaar 2019 heeft uitgeverij Lantaarn de wandelgids 'Rondje Wandelen in Friesland' uitgegeven.
De subtitel van deze routegids luidt: '11 prachtige wandelingen door het Friese landschap'.
Dit boek bevat naast de genoemde elf wandelroutes ook zes picknickrecepten.
De ronde vorm van dit routeboekje past prima bij de titel van de gids.
De routes die in deze wandelgids staan beschreven, zijn eigendom van Mooisteroutes.nl, een website met meer dan duizend routes door heel Nederland, voor wandelaars, fietsers en kanoërs.
Van vrijwel alle routes is een gps-versie beschikbaar, ook voor smartphones.
De elf beschreven wandelroutes worden in zeven van de elf routes ook in een verkorte versie beschreven, en in één geval zelfs met twee verkorte varianten. De kortste verkorte route heeft een lengte van 6 kilometer, en de twee langste volledige routes zijn 18 kilometer lang.
Elke routebeschrijving begint met een topografische routekaart in kleur, gevolgd door een korte routebeschrijving, met hier en daar enige aanvullende praktische informatie of een korte toelichting bij wat je onderweg ziet. De tekst wordt verlevendigd met hier en daar een mooie foto van een representatieve plek op de betreffende route.
Mooi Fryslân te voet leren kennen
De door Durkje en mij gebruikte wandelgids voor de provincie Fryslân bevat elf gevarieerde wandelroutes door landschappelijk fraaie gebieden. Hiermee ontdek je mooie plekjes van onze prachtige provincie, want ook Fryslân heeft zo zijn eigen bezienswaardigheden en mooie landschappen.
Met deze wandelgids ontdek je bijvoorbeeld de terpen, de bossen, de meren, de paadjes en de duinen in Fryslân, en door de aanvullende informatie kom je ook meer te weten over de geschiedenis en de karakteristieke elementen van ons Friese landschap.
De twee routes die we vandaag lopen, kregen als thema:
Om 8:15 uur vertrekken we uit Feinsum en rijden we met onze auto naar de Slotplaats van Bakkeveen. Hier begint om 9:00 uur onze eerste etappe in het bosgebied De Slotplaats, gelegen achter het historische landhuis de Slotplaats. Met informatieborden bij de entree van de parkeerplaats wordt aan parkerende automobilisten gevraagd om hier niet te parkeren als alle parkeerplaatsen bezet zijn, omdat anders de druk van alle boswandelaars - ziende op de huidige Corona-crisis - te groot zou worden. Ook wordt verzocht om met de wijzers van de klok door het bosperceel te lopen, opdat je dan niet of nauwelijks te maken zou krijgen met tegemoetkomende wandelaars. Grote drukte in het bos hoeven we waarschijnlijk zo vroeg in de ochtend nog niet te verwachten, want het aantal auto's dat hier nu al staat geparkeerd, is op één hand te tellen.
Langs het gesloten toeristisch informatiepunt wandelen we het bos in, waar we al spoedig het monument van de Burmaniazuil passeren. Dit wordt ook wel de 'poppestien' genoemd.
Het bos ligt ongeveer een meter hoger dan de omliggende weilanden, omdat de bosbouwers het bos vanaf het jaar 1700 hebben aangeplant op zogenoemde 'rabatten': stroken opgeworpen grond, waarin de bomen werden geplant, om zo te voorkomen dat ze zouden verdrinken in de oorspronkelijk veel lager gelegen natte gronden. De slootjes tussen de rabatten zorgden voor de natuurlijk afwatering van het bosperceel.
Alddjip en sterrenschans
De boswandeling voert ons naar de noordwestzijde van het bosperceel, tot aan de stuw in het Koningsdiep, in Fryslân ook wel het Alddjip genoemd. Bij de stuw in dit oude riviertje drinken we koffie uit de meegenomen thermosbeker. Alle horeca is in deze Corona-crisis gesloten, dus we moeten zelf voor koffie zorgen onderweg, dus dat doen we met deze thermosbeker.
Vanaf It Alddjip lopen we het natuurgebied Slotplaats weer in. Verderop passeren we bij een uitzichtpunt de sterrenschans, die hier vroeger in een kleine open plek in het bos is opgeworpen als verdedigingswerk.
Vanaf de sterrenschans lopen we in oostelijke richting door het bos weer terug naar de bebouwde kom van Bakkeveen.
Van de Roepende sluiswachter naar het bospaviljoen
In het centrum van Bakkeveen steken we bij het standbeeld van de Roepende sluiswachter via een bruggetje over de vaart. Een mevrouw die haar hond uitlaat, wacht aan de overzijde keurig totdat wij de vaart over zijn gestoken, waarna zij de brug op gaat. Enkele uitzonderingen daargelaten zien we overigens dat de mensen die zich buitenshuis begeven, goed rekening met anderen houden, door zoveel mogelijk meer dan anderhalve meter afstand van elkaar te houden. De anderhalve meter-samenleving burgert al behoorlijk in.
Langs scholen en sportvelden lopen we naar het eveneens gesloten Bospaviljoen Bakkeveen, waar we rechtsom het natuurgebied De Bakkefeansterdunen binnen gaan.
Toevallige ontmoetingen
De resterende kilometers van deze etappe voeren ons door natuurreservaat de Bakkeveense Duinen, It Mandefjild en De Miumer.
In de Bakkeveense Duinen schijnt de zon al volop, dus het wandelen hier is een weldaad, en zeker ook na al weer een week thuiswerk in Corona-tijd. Onderweg ontmoeten we bij toeval mijn oud-studente en inmiddels ook hogeschoolcollega Bianca Harms met haar partner, en bij die eerste toevallige ontmoeting blijft het vandaag niet.
Als we de Bakkeveense Duinen achter ons hebben gelaten, komen we in een smal bosperceel van het Mandeveld. Daar nemen we een korte rustpauze bij het oorlogsmonument, waar slechts enkele dagen vóór de bevrijding van de Tweede Wereldoorlog tien verzetsstrijders op de valreep nog zijn gefusilleerd door de Duitse Sicherheitsdienst, waarbij ook de Groninger kunstenaar Hendrik Werkman om het leven werd gebracht.
Op het moment dat we willen vertrekken bij het monument horen we tussen de bomen door een ons bekende stem dichterbij komen. Het blijkt ons Dokkumer nichtje Anne-Berber te zijn, die hier met twee vriendinnen een wandeling maakt, die wij overigens ook kennen, omdat deze Anna en Femke vroeger huisgenoten van Baukje waren in hun Groninger studentenhuis.
Voor de tweede maal nemen we in een meerdananderhalvemeteropstelling even de tijd om met elkaar een praatje te maken. Nu we hier toch zijn, maken we van deze gelegenheid gebruik.
Pitstop in Drachten
Ter hoogte van het drieprovinciënpunt gaat we It Mandefjild weer op, in de richting van de Heide van Allartsoog. Dan passeren we op enige afstand ook de Volkshogeschool Nieuw Allardsoog.
In het heideveld op It Mandefjild lopen we tussen de Drentse heideschapen en hun lammeren door, om daar voorbij weer het bos in te wandelen.
We steken de Mjûmster Wei over en komen dan in het bosgebied van De Miumer.
Tussen prachtige oude naaldbomen lopen we door dit bosperceel naar de scheidslijn van Bakkeveens bos en bebouwing. Daar lopen we recht op de Slotplaats af, waar onze auto geparkeerd staat.
Weer terug op die parkeerplaats stappen we in de auto, om dan onderweg naar Jistrum bij Drachten even een uitstapje te maken naar mim, waar we de meegenomen broodjes voor onderweg nuttigen.
Na dit gezellige familiebezoek verlaten we Drachten, op doorreis naar de startplaats van onze tweede dag-etappe.
Jistrum yn 'e Wâlden
Vanuit Drachten rijden we naar het centrum van het Friese dorp Jistrum, waar onze tweede route van vandaag begint bij hotel Phoenix.
Deze wandeling gaat door het Nationaal Landschap 'De Noordelijke Friese Wouden', een prachtig gebied, met hele mooie paden door een besloten landschap met de oude houtwallen en elzensingels.
Over smalle paden en verderop een zandweg lopen we naar de noord-oever van het Prinses Margrietkanaal. Dat kanaal volgen we in westelijke richting, waar we bij het Knillesdjip in noordelijke richting afbuigen, op de locatie waar je een prachtig uitzicht hebt over het Burgumer Mar.
Langs de Jistrumer Opfeart wandelen we terug naar Jistrum, maar vlak vóór Jistrum slaan we linksaf, om dan over een breed zandpad (in het Fries noemen we dat een 'sânreed') van de Achterweg in noordelijke richting verder te gaan.
Alde Harstewei en poepestien
Verderop zien we dat de picknicktafel aan het begin van de Alde Harstewei al is bezet, dus om de anderhalve meter afstand in acht te nemen, beslissen we onze pauze te hebben op een partij opgestapelde betonwegplaten. Een broodje en wat drinken, zittend bij een zonovergoten houtwal, blijkt garant te staan voor aangenaam verpozen.
Vervolgens gaan we de Alde Harstewei op; een mooi smal kuierpad tussen twee heggen en boomwallen door. Dit is een mooi voorbeeld van hoe hier vroeger de oude wegen door dit bijzondere cultuurlandschap liepen.
Na dit pad lopen we een eindje langs de drukke verkeersweg tussen Leeuwarden en Groningen, om al vrij snel weer verder te gaan over een mooie onverharde weg.
In de berm van dit pad ligt een zogenoemd 'poepekrús', waarmee wordt herdacht dat hier op deze plek vroeger een Duitse hannekemaaier (in het Duits ein Bube, en in het Fries een Poep) is vermoord. Pas veel later is hier nog een grote zwerfsteen bij geplaatst.
Kuieren door de Friese Wouden
Via een klinkerweg lopen we door het buurtschap Opperkoaten. Een kudde schapen completeert hier zo mooi het beeld dat zo karakteristiek is voor de Friese Wouden.
Over de onverharde zandwegen Heideweg en Achterweg lopen we vervolgens terug naar Jistrum.
In Jistrum komen we nog langs de 13e eeuwse dorpskerk, die nog een aantal mooie oude hagioscopen heeft, wat kleine vensters op ooghoogte zijn, die in vroeger eeuwen zicht gaven op het altaar in de kerk, met name bedoeld voor hen die niet in de kerk konden of mochten komen. Zo kon men vanaf buiten toch nog een glimp opvangen van het altaar in de dorpskerk.
Door het dorp lopen we tenslotte terug naar de verderop geparkeerd staande auto. Daarna rijden we weer terug naar huis.
We hebben vandaag achtereenvolgens 16 + 13 = 29 kilometer gewandeld, door twee schilderachtige streken in onze schitterende provincie Fryslân. Een mooi begin van de eerste twee etappes van deze voor ons nog nieuwe wandelgids.
 |
| Starten bij de Slotplaats van Bakkeveen |
Mooiste routes
In het jaar 2019 heeft uitgeverij Lantaarn de wandelgids 'Rondje Wandelen in Friesland' uitgegeven.
De subtitel van deze routegids luidt: '11 prachtige wandelingen door het Friese landschap'.
Dit boek bevat naast de genoemde elf wandelroutes ook zes picknickrecepten.
De ronde vorm van dit routeboekje past prima bij de titel van de gids.
De routes die in deze wandelgids staan beschreven, zijn eigendom van Mooisteroutes.nl, een website met meer dan duizend routes door heel Nederland, voor wandelaars, fietsers en kanoërs.
Van vrijwel alle routes is een gps-versie beschikbaar, ook voor smartphones.
De elf beschreven wandelroutes worden in zeven van de elf routes ook in een verkorte versie beschreven, en in één geval zelfs met twee verkorte varianten. De kortste verkorte route heeft een lengte van 6 kilometer, en de twee langste volledige routes zijn 18 kilometer lang.
Elke routebeschrijving begint met een topografische routekaart in kleur, gevolgd door een korte routebeschrijving, met hier en daar enige aanvullende praktische informatie of een korte toelichting bij wat je onderweg ziet. De tekst wordt verlevendigd met hier en daar een mooie foto van een representatieve plek op de betreffende route.
Mooi Fryslân te voet leren kennen
De door Durkje en mij gebruikte wandelgids voor de provincie Fryslân bevat elf gevarieerde wandelroutes door landschappelijk fraaie gebieden. Hiermee ontdek je mooie plekjes van onze prachtige provincie, want ook Fryslân heeft zo zijn eigen bezienswaardigheden en mooie landschappen.
Met deze wandelgids ontdek je bijvoorbeeld de terpen, de bossen, de meren, de paadjes en de duinen in Fryslân, en door de aanvullende informatie kom je ook meer te weten over de geschiedenis en de karakteristieke elementen van ons Friese landschap.
De twee routes die we vandaag lopen, kregen als thema:
- Bakkeveen; met als startplaats: Bakkeveen (16 kilometer);
- Poepekrús; met als startplaats: Jistrum (13 kilometer).
Om 8:15 uur vertrekken we uit Feinsum en rijden we met onze auto naar de Slotplaats van Bakkeveen. Hier begint om 9:00 uur onze eerste etappe in het bosgebied De Slotplaats, gelegen achter het historische landhuis de Slotplaats. Met informatieborden bij de entree van de parkeerplaats wordt aan parkerende automobilisten gevraagd om hier niet te parkeren als alle parkeerplaatsen bezet zijn, omdat anders de druk van alle boswandelaars - ziende op de huidige Corona-crisis - te groot zou worden. Ook wordt verzocht om met de wijzers van de klok door het bosperceel te lopen, opdat je dan niet of nauwelijks te maken zou krijgen met tegemoetkomende wandelaars. Grote drukte in het bos hoeven we waarschijnlijk zo vroeg in de ochtend nog niet te verwachten, want het aantal auto's dat hier nu al staat geparkeerd, is op één hand te tellen.
Langs het gesloten toeristisch informatiepunt wandelen we het bos in, waar we al spoedig het monument van de Burmaniazuil passeren. Dit wordt ook wel de 'poppestien' genoemd.
Het bos ligt ongeveer een meter hoger dan de omliggende weilanden, omdat de bosbouwers het bos vanaf het jaar 1700 hebben aangeplant op zogenoemde 'rabatten': stroken opgeworpen grond, waarin de bomen werden geplant, om zo te voorkomen dat ze zouden verdrinken in de oorspronkelijk veel lager gelegen natte gronden. De slootjes tussen de rabatten zorgden voor de natuurlijk afwatering van het bosperceel.
Alddjip en sterrenschans
De boswandeling voert ons naar de noordwestzijde van het bosperceel, tot aan de stuw in het Koningsdiep, in Fryslân ook wel het Alddjip genoemd. Bij de stuw in dit oude riviertje drinken we koffie uit de meegenomen thermosbeker. Alle horeca is in deze Corona-crisis gesloten, dus we moeten zelf voor koffie zorgen onderweg, dus dat doen we met deze thermosbeker.
Vanaf It Alddjip lopen we het natuurgebied Slotplaats weer in. Verderop passeren we bij een uitzichtpunt de sterrenschans, die hier vroeger in een kleine open plek in het bos is opgeworpen als verdedigingswerk.
Vanaf de sterrenschans lopen we in oostelijke richting door het bos weer terug naar de bebouwde kom van Bakkeveen.
Van de Roepende sluiswachter naar het bospaviljoen
In het centrum van Bakkeveen steken we bij het standbeeld van de Roepende sluiswachter via een bruggetje over de vaart. Een mevrouw die haar hond uitlaat, wacht aan de overzijde keurig totdat wij de vaart over zijn gestoken, waarna zij de brug op gaat. Enkele uitzonderingen daargelaten zien we overigens dat de mensen die zich buitenshuis begeven, goed rekening met anderen houden, door zoveel mogelijk meer dan anderhalve meter afstand van elkaar te houden. De anderhalve meter-samenleving burgert al behoorlijk in.
Langs scholen en sportvelden lopen we naar het eveneens gesloten Bospaviljoen Bakkeveen, waar we rechtsom het natuurgebied De Bakkefeansterdunen binnen gaan.
Toevallige ontmoetingen
De resterende kilometers van deze etappe voeren ons door natuurreservaat de Bakkeveense Duinen, It Mandefjild en De Miumer.
In de Bakkeveense Duinen schijnt de zon al volop, dus het wandelen hier is een weldaad, en zeker ook na al weer een week thuiswerk in Corona-tijd. Onderweg ontmoeten we bij toeval mijn oud-studente en inmiddels ook hogeschoolcollega Bianca Harms met haar partner, en bij die eerste toevallige ontmoeting blijft het vandaag niet.
Als we de Bakkeveense Duinen achter ons hebben gelaten, komen we in een smal bosperceel van het Mandeveld. Daar nemen we een korte rustpauze bij het oorlogsmonument, waar slechts enkele dagen vóór de bevrijding van de Tweede Wereldoorlog tien verzetsstrijders op de valreep nog zijn gefusilleerd door de Duitse Sicherheitsdienst, waarbij ook de Groninger kunstenaar Hendrik Werkman om het leven werd gebracht.
Op het moment dat we willen vertrekken bij het monument horen we tussen de bomen door een ons bekende stem dichterbij komen. Het blijkt ons Dokkumer nichtje Anne-Berber te zijn, die hier met twee vriendinnen een wandeling maakt, die wij overigens ook kennen, omdat deze Anna en Femke vroeger huisgenoten van Baukje waren in hun Groninger studentenhuis.
Voor de tweede maal nemen we in een meerdananderhalvemeteropstelling even de tijd om met elkaar een praatje te maken. Nu we hier toch zijn, maken we van deze gelegenheid gebruik.
Pitstop in Drachten
Ter hoogte van het drieprovinciënpunt gaat we It Mandefjild weer op, in de richting van de Heide van Allartsoog. Dan passeren we op enige afstand ook de Volkshogeschool Nieuw Allardsoog.
In het heideveld op It Mandefjild lopen we tussen de Drentse heideschapen en hun lammeren door, om daar voorbij weer het bos in te wandelen.
We steken de Mjûmster Wei over en komen dan in het bosgebied van De Miumer.
Tussen prachtige oude naaldbomen lopen we door dit bosperceel naar de scheidslijn van Bakkeveens bos en bebouwing. Daar lopen we recht op de Slotplaats af, waar onze auto geparkeerd staat.
Weer terug op die parkeerplaats stappen we in de auto, om dan onderweg naar Jistrum bij Drachten even een uitstapje te maken naar mim, waar we de meegenomen broodjes voor onderweg nuttigen.
Na dit gezellige familiebezoek verlaten we Drachten, op doorreis naar de startplaats van onze tweede dag-etappe.
Jistrum yn 'e Wâlden
Vanuit Drachten rijden we naar het centrum van het Friese dorp Jistrum, waar onze tweede route van vandaag begint bij hotel Phoenix.
Deze wandeling gaat door het Nationaal Landschap 'De Noordelijke Friese Wouden', een prachtig gebied, met hele mooie paden door een besloten landschap met de oude houtwallen en elzensingels.
Over smalle paden en verderop een zandweg lopen we naar de noord-oever van het Prinses Margrietkanaal. Dat kanaal volgen we in westelijke richting, waar we bij het Knillesdjip in noordelijke richting afbuigen, op de locatie waar je een prachtig uitzicht hebt over het Burgumer Mar.
Langs de Jistrumer Opfeart wandelen we terug naar Jistrum, maar vlak vóór Jistrum slaan we linksaf, om dan over een breed zandpad (in het Fries noemen we dat een 'sânreed') van de Achterweg in noordelijke richting verder te gaan.
Alde Harstewei en poepestien
Verderop zien we dat de picknicktafel aan het begin van de Alde Harstewei al is bezet, dus om de anderhalve meter afstand in acht te nemen, beslissen we onze pauze te hebben op een partij opgestapelde betonwegplaten. Een broodje en wat drinken, zittend bij een zonovergoten houtwal, blijkt garant te staan voor aangenaam verpozen.
Vervolgens gaan we de Alde Harstewei op; een mooi smal kuierpad tussen twee heggen en boomwallen door. Dit is een mooi voorbeeld van hoe hier vroeger de oude wegen door dit bijzondere cultuurlandschap liepen.
Na dit pad lopen we een eindje langs de drukke verkeersweg tussen Leeuwarden en Groningen, om al vrij snel weer verder te gaan over een mooie onverharde weg.
In de berm van dit pad ligt een zogenoemd 'poepekrús', waarmee wordt herdacht dat hier op deze plek vroeger een Duitse hannekemaaier (in het Duits ein Bube, en in het Fries een Poep) is vermoord. Pas veel later is hier nog een grote zwerfsteen bij geplaatst.
Kuieren door de Friese Wouden
Via een klinkerweg lopen we door het buurtschap Opperkoaten. Een kudde schapen completeert hier zo mooi het beeld dat zo karakteristiek is voor de Friese Wouden.
Over de onverharde zandwegen Heideweg en Achterweg lopen we vervolgens terug naar Jistrum.
In Jistrum komen we nog langs de 13e eeuwse dorpskerk, die nog een aantal mooie oude hagioscopen heeft, wat kleine vensters op ooghoogte zijn, die in vroeger eeuwen zicht gaven op het altaar in de kerk, met name bedoeld voor hen die niet in de kerk konden of mochten komen. Zo kon men vanaf buiten toch nog een glimp opvangen van het altaar in de dorpskerk.
Door het dorp lopen we tenslotte terug naar de verderop geparkeerd staande auto. Daarna rijden we weer terug naar huis.
We hebben vandaag achtereenvolgens 16 + 13 = 29 kilometer gewandeld, door twee schilderachtige streken in onze schitterende provincie Fryslân. Een mooi begin van de eerste twee etappes van deze voor ons nog nieuwe wandelgids.
dinsdag 28 april 2020
Klei-verstuiving bij Feinsum
Zaterdag 25 april 2020
Klei-storm
Het is momenteel droog op het land, heel droog.
Lang heeft het al niet meer geregend, dus de akkers en weilanden zijn ook rondom Feinsum kurkdroog.
Vanuit de provincie Drenthe krijgen we deze week bericht van kennissen dat daar sprake is van grote hoeveelheden zandverstuiving, waar de stevige wind over de droge akkers waait.
Ook tegenover onze woning is te zien hoe droog de kleigrond tussen Feinsum en Onze Lieve Vrouwenparochie is.
Een boer egaliseert daar het enkele weken geleden al geploegde stuk land, om daar later pootaardappelen in te poten.
De stevige wind krijgt vat op de kleine kleideeltjes die daardoor geen tijd krijgen om direct op de akker te vallen, waardoor er een grote klei-wolk vanuit het noorden in zuidelijke richting over de akkerlanden waait.
 |
| Klei-verstuiving tussen Feinsum en Onze Lieve Vrouwenparochie |
Klei-storm
Het is momenteel droog op het land, heel droog.
Lang heeft het al niet meer geregend, dus de akkers en weilanden zijn ook rondom Feinsum kurkdroog.
Vanuit de provincie Drenthe krijgen we deze week bericht van kennissen dat daar sprake is van grote hoeveelheden zandverstuiving, waar de stevige wind over de droge akkers waait.
Ook tegenover onze woning is te zien hoe droog de kleigrond tussen Feinsum en Onze Lieve Vrouwenparochie is.
Een boer egaliseert daar het enkele weken geleden al geploegde stuk land, om daar later pootaardappelen in te poten.
De stevige wind krijgt vat op de kleine kleideeltjes die daardoor geen tijd krijgen om direct op de akker te vallen, waardoor er een grote klei-wolk vanuit het noorden in zuidelijke richting over de akkerlanden waait.
Feinsum van Boppen
Donderdag 23 april 2020
Fryslân fan Boppen
Enkele drones en een helikopter vliegen gedurende deze twee weken over Fryslân om tijdens de huidige Corona-crisis hoopvolle boodschappen van Friezen - aan elkaar - vast te leggen. De opgenomen videobeelden van deze vliegroutes zijn vanaf de daarop volgende dag te zien op de website van de Leeuwarder Courant en op de website van Omrop Fryslân. Het thema van dit project luidt: 'Fryslân fan Boppen'.
Met ‘Fryslân fan Boppen’ krijgen wij in onze mooie provincie allen de kans om anderen een hart onder de riem te steken. Dit videoproject wordt mede mogelijk gemaakt door de Friese gemeenten, in samenwerking met de provincie Fryslân, met Leeuwarden-Fryslân 2028, Omrop Fryslân en met de Leeuwarder Courant.
De drones en de helikopter vliegen filmend in tien vlucht-etappes over onze provincie.
Inwoners van Fryslân die aan de aangekondigde vliegroutes wonen, zijn gevraagd om vanuit de eigen tuin of vanaf het balkon te zwaaien naar de overvliegende camera, en om daartoe vooraf acties te organiseren, door bijvoorbeeld met spandoeken, stoepkrijt of andere creatieve uitingen iets zichtbaar te maken van opwekkende tekens van medeleven.
Bevrijdingsroute, Elfstedenroute, Slachtemarathon en Waddeneilanden
De eerste route die werd gevlogen, was de zogenoemde ‘Bevrijdingsroute’, die - net als in 1945 - begon boven Appelscha en die eindigde in Leeuwarden. Het was op 15 april 2020 namelijk 75 jaar geleden dat Fryslân door de Canadese geallieerden werd bevrijd.
Een dag later werd er gevlogen over de route van de Slachte(dyk)(marathon).
Deze week worden opnamen gemaakt boven Elfstedenroute-etappes en boven de Friese Waddeneilanden.
De opnames worden vooral in de ochtend gemaakt. Gisterochtend is de Drone Command Unit in Feinsum geweest, en heeft de filmploeg een aantal opnamen gemaakt van versierde locaties in ons dorp.
Feinsum van boppen
Vanaf vanmiddag kunnen de filmbeelden van Feinsum vanuit de lucht worden bekeken op Omrop Fryslân TV en als een soort 'uitzending gemist' worden bekeken op de websites van Omrop Fryslân en van de Leeuwarder Courant.
De dronebeelden laten ons zien dat er vanuit Stiens wordt gevlogen naar Feinsum. Mooi zijn de filmbeelden van oost naar west over de Holdingawei met daarop de Sint-Vituskerk van Feinsum, en tegelijk op de achtergrond de Sint-Vituskerk van Stiens.
Een ander filmfragment is vanuit het westen naar het oosten gemaakt, vanaf de noordkant parallel aan de Feinsumer Feart, waarop ook ons huis is te zien aan de westelijke rand van het dorp.
Op weer een ander shot is te zien dat Durkje en ik naar de drone staan te zwaaien bij onze vlaggenmast, met daarbij op het terras ook Pieter, bij de drie vlaggen op het dak en op het terras.
De filmbeelden van Feinsum kunnen nog op internet worden bekeken op deze website van Omrop Fryslân. Als je het tijdbalkschuifje met de muis naar rechts schuift naar 11 minuten en 50 seconden, en dan vervolgens tot 13 minuten en 5 seconden kijkt, dan zie je alle filmbeelden van Feinsum.
In die 70 seconden komt kort maar wel duidelijk een mooie serie van vlaggen en prachtige stoepkrijttekeningen in beeld. Mooi om te zien!
 |
| Drone-beeld van ons huis in Feinsum |
Fryslân fan Boppen
Enkele drones en een helikopter vliegen gedurende deze twee weken over Fryslân om tijdens de huidige Corona-crisis hoopvolle boodschappen van Friezen - aan elkaar - vast te leggen. De opgenomen videobeelden van deze vliegroutes zijn vanaf de daarop volgende dag te zien op de website van de Leeuwarder Courant en op de website van Omrop Fryslân. Het thema van dit project luidt: 'Fryslân fan Boppen'.
Met ‘Fryslân fan Boppen’ krijgen wij in onze mooie provincie allen de kans om anderen een hart onder de riem te steken. Dit videoproject wordt mede mogelijk gemaakt door de Friese gemeenten, in samenwerking met de provincie Fryslân, met Leeuwarden-Fryslân 2028, Omrop Fryslân en met de Leeuwarder Courant.
De drones en de helikopter vliegen filmend in tien vlucht-etappes over onze provincie.
Inwoners van Fryslân die aan de aangekondigde vliegroutes wonen, zijn gevraagd om vanuit de eigen tuin of vanaf het balkon te zwaaien naar de overvliegende camera, en om daartoe vooraf acties te organiseren, door bijvoorbeeld met spandoeken, stoepkrijt of andere creatieve uitingen iets zichtbaar te maken van opwekkende tekens van medeleven.
Bevrijdingsroute, Elfstedenroute, Slachtemarathon en Waddeneilanden
De eerste route die werd gevlogen, was de zogenoemde ‘Bevrijdingsroute’, die - net als in 1945 - begon boven Appelscha en die eindigde in Leeuwarden. Het was op 15 april 2020 namelijk 75 jaar geleden dat Fryslân door de Canadese geallieerden werd bevrijd.
Een dag later werd er gevlogen over de route van de Slachte(dyk)(marathon).
Deze week worden opnamen gemaakt boven Elfstedenroute-etappes en boven de Friese Waddeneilanden.
De opnames worden vooral in de ochtend gemaakt. Gisterochtend is de Drone Command Unit in Feinsum geweest, en heeft de filmploeg een aantal opnamen gemaakt van versierde locaties in ons dorp.
Feinsum van boppen
Vanaf vanmiddag kunnen de filmbeelden van Feinsum vanuit de lucht worden bekeken op Omrop Fryslân TV en als een soort 'uitzending gemist' worden bekeken op de websites van Omrop Fryslân en van de Leeuwarder Courant.
De dronebeelden laten ons zien dat er vanuit Stiens wordt gevlogen naar Feinsum. Mooi zijn de filmbeelden van oost naar west over de Holdingawei met daarop de Sint-Vituskerk van Feinsum, en tegelijk op de achtergrond de Sint-Vituskerk van Stiens.
Een ander filmfragment is vanuit het westen naar het oosten gemaakt, vanaf de noordkant parallel aan de Feinsumer Feart, waarop ook ons huis is te zien aan de westelijke rand van het dorp.
Op weer een ander shot is te zien dat Durkje en ik naar de drone staan te zwaaien bij onze vlaggenmast, met daarbij op het terras ook Pieter, bij de drie vlaggen op het dak en op het terras.
De filmbeelden van Feinsum kunnen nog op internet worden bekeken op deze website van Omrop Fryslân. Als je het tijdbalkschuifje met de muis naar rechts schuift naar 11 minuten en 50 seconden, en dan vervolgens tot 13 minuten en 5 seconden kijkt, dan zie je alle filmbeelden van Feinsum.
In die 70 seconden komt kort maar wel duidelijk een mooie serie van vlaggen en prachtige stoepkrijttekeningen in beeld. Mooi om te zien!
Drone-beelden van Feinsum voor Omrop Fryslân TV
Woensdag 22 april 2020
Fryslân fan Boppen
Enkele drones en een helikopter vliegen gedurende deze twee weken over Fryslân om tijdens de huidige Corona-crisis hoopvolle boodschappen van Friezen - aan elkaar - vast te leggen. De opgenomen videobeelden van deze vliegroutes zijn vanaf de daarop volgende dag te zien op de website van de Leeuwarder Courant en op de website van Omrop Fryslân. Het thema van dit project luidt: 'Fryslân fan Boppen'.
Met ‘Fryslân fan Boppen’ krijgen wij in onze mooie provincie allen de kans om anderen een hart onder de riem te steken. Dit videoproject wordt mede mogelijk gemaakt door de Friese gemeenten, in samenwerking met de provincie Fryslân, met Leeuwarden-Fryslân 2028, Omrop Fryslân en met de Leeuwarder Courant.
De drones en de helikopter vliegen filmend in tien vlucht-etappes over onze provincie.
Inwoners van Fryslân die aan de aangekondigde vliegroutes wonen, zijn gevraagd om vanuit de eigen tuin of vanaf het balkon te zwaaien naar de overvliegende camera, en om daartoe vooraf acties te organiseren, door bijvoorbeeld met spandoeken, stoepkrijt of andere creatieve uitingen iets zichtbaar te maken van opwekkende tekens van medeleven.
Bevrijdingsroute, Elfstedenroute, Slachtemarathon en Waddeneilanden
De eerste route die werd gevlogen, was de zogenoemde ‘Bevrijdingsroute’, die - net als in 1945 - begon boven Appelscha en die eindigde in Leeuwarden. Het was op 15 april 2020 namelijk 75 jaar geleden dat Fryslân door de Canadese geallieerden werd bevrijd.
Een dag later werd er gevlogen over de route van de Slachte(dyk)(marathon).
Deze week worden opnamen gemaakt boven Elfstedenroute-etappes en boven de Friese Waddeneilanden.
De opnames worden vooral in de ochtend gemaakt.
Feinsum op de Elfstedenroute
Vandaag begint één van de drone-Elfsteden-etappes in ons dorp, in Feinsum. De inwoners van Feinsum hebben vooraf een e-oproep thuis ontvangen om vandaag tussen 9:00-13:00 uur iets bijzonders te doen, om zo deel te nemen aan deze opwekkende video-actie.
In Feinsum zijn hier en daar gisteren en vandaag grote stoepkrijttekeningen gemaakt, en vlaggen zijn her en der op de grond gelegd opdat ze van bovenaf goed zichtbaar gefilmd kunnen worden.
Durkje en ik hebben de Friese en de Nederlandse vlaggen over het dak van onze woning gehangen, om de over Feinsum vliegende drones met onze Friese en Nederlandse rood-wit-blauwe vlagkleuren te begroeten.
Drone boven Feinsum
Op het Flinterplein vóór ons huis stopt even na 8:00 uur de auto van de 'Drone Command Unit'.
De drone wordt op het grasveldje van het Flinterplein in gereedheid gebracht, en ruim drie kwartier later gaat de drone de lucht in, om buiten en boven Feinsum mooie video-beelden op te nemen van al het moois dat de Feinsumers ten behoeve van deze mooie actie hebben gecreëerd.
Vanaf morgen zijn deze drone-beelden te bekijken.
 |
| De drone wordt gereed gemaakt op het Flinterplein van Feinsum |
Fryslân fan Boppen
Enkele drones en een helikopter vliegen gedurende deze twee weken over Fryslân om tijdens de huidige Corona-crisis hoopvolle boodschappen van Friezen - aan elkaar - vast te leggen. De opgenomen videobeelden van deze vliegroutes zijn vanaf de daarop volgende dag te zien op de website van de Leeuwarder Courant en op de website van Omrop Fryslân. Het thema van dit project luidt: 'Fryslân fan Boppen'.
Met ‘Fryslân fan Boppen’ krijgen wij in onze mooie provincie allen de kans om anderen een hart onder de riem te steken. Dit videoproject wordt mede mogelijk gemaakt door de Friese gemeenten, in samenwerking met de provincie Fryslân, met Leeuwarden-Fryslân 2028, Omrop Fryslân en met de Leeuwarder Courant.
De drones en de helikopter vliegen filmend in tien vlucht-etappes over onze provincie.
Inwoners van Fryslân die aan de aangekondigde vliegroutes wonen, zijn gevraagd om vanuit de eigen tuin of vanaf het balkon te zwaaien naar de overvliegende camera, en om daartoe vooraf acties te organiseren, door bijvoorbeeld met spandoeken, stoepkrijt of andere creatieve uitingen iets zichtbaar te maken van opwekkende tekens van medeleven.
Bevrijdingsroute, Elfstedenroute, Slachtemarathon en Waddeneilanden
De eerste route die werd gevlogen, was de zogenoemde ‘Bevrijdingsroute’, die - net als in 1945 - begon boven Appelscha en die eindigde in Leeuwarden. Het was op 15 april 2020 namelijk 75 jaar geleden dat Fryslân door de Canadese geallieerden werd bevrijd.
Een dag later werd er gevlogen over de route van de Slachte(dyk)(marathon).
Deze week worden opnamen gemaakt boven Elfstedenroute-etappes en boven de Friese Waddeneilanden.
De opnames worden vooral in de ochtend gemaakt.
Feinsum op de Elfstedenroute
Vandaag begint één van de drone-Elfsteden-etappes in ons dorp, in Feinsum. De inwoners van Feinsum hebben vooraf een e-oproep thuis ontvangen om vandaag tussen 9:00-13:00 uur iets bijzonders te doen, om zo deel te nemen aan deze opwekkende video-actie.
In Feinsum zijn hier en daar gisteren en vandaag grote stoepkrijttekeningen gemaakt, en vlaggen zijn her en der op de grond gelegd opdat ze van bovenaf goed zichtbaar gefilmd kunnen worden.
Durkje en ik hebben de Friese en de Nederlandse vlaggen over het dak van onze woning gehangen, om de over Feinsum vliegende drones met onze Friese en Nederlandse rood-wit-blauwe vlagkleuren te begroeten.
Drone boven Feinsum
Op het Flinterplein vóór ons huis stopt even na 8:00 uur de auto van de 'Drone Command Unit'.
De drone wordt op het grasveldje van het Flinterplein in gereedheid gebracht, en ruim drie kwartier later gaat de drone de lucht in, om buiten en boven Feinsum mooie video-beelden op te nemen van al het moois dat de Feinsumers ten behoeve van deze mooie actie hebben gecreëerd.
Vanaf morgen zijn deze drone-beelden te bekijken.
zaterdag 25 april 2020
Fleur in de crisis
Dinsdag 21 april 2020
Fleurig voorwaarts
Toen ik in het najaar van 2019 de tulpenbollen - die we van een muziekkorps hadden gekocht - bij ons in de tuin plantte, was er van Corona en van een crisis in het geheel nog geen sprake.
In het vroege voorjaar van 2020 stak de Corona-crisis de kop op, en enige tijd later deden de tulpen hetzelfde; eerst nog heel klein, maar de groei kwam al snel op gang naarmate de dagtemperatuur steeg.
En nu zitten we midden in de Corona-crisis, en juist nu hebben we het zo hard nodig dat we weer fleur in ons dagelijks leven krijgen. Aan de tulpen in de tuin zal dat niet liggen, want dag in dag uit gaan in de ochtenduren de knoppen voor ons allen open, en kunnen alle passanten, wandelend of rijdend, een tikkeltje fleuriger verder, ons dorp in of uit.
En daar hoeven we niets voor te doen, alleen maar kijken en ervan genieten.
 |
| Bloeiende tulpen in Feinsum |
Fleurig voorwaarts
Toen ik in het najaar van 2019 de tulpenbollen - die we van een muziekkorps hadden gekocht - bij ons in de tuin plantte, was er van Corona en van een crisis in het geheel nog geen sprake.
In het vroege voorjaar van 2020 stak de Corona-crisis de kop op, en enige tijd later deden de tulpen hetzelfde; eerst nog heel klein, maar de groei kwam al snel op gang naarmate de dagtemperatuur steeg.
En nu zitten we midden in de Corona-crisis, en juist nu hebben we het zo hard nodig dat we weer fleur in ons dagelijks leven krijgen. Aan de tulpen in de tuin zal dat niet liggen, want dag in dag uit gaan in de ochtenduren de knoppen voor ons allen open, en kunnen alle passanten, wandelend of rijdend, een tikkeltje fleuriger verder, ons dorp in of uit.
En daar hoeven we niets voor te doen, alleen maar kijken en ervan genieten.
dinsdag 21 april 2020
zondag 19 april 2020
The Pretty Sunday After
Zondag 19 april 2020
Zo geheel anders
Deze zondag, zo geheel anders als de voorgaande twee dagen.
Vandaag geen trouw-activiteiten, wel dankbaar terugblikken op al dat goeds van de afgelopen twee dagen.
Deze zondag begint vanmorgen om 10:00 uur met een mooie online kerkdienst op de televisie van Omrop Fryslân TV, live uitgezonden vanuit de Martinikerk van Franeker, hetgeen zo langzamerhand al een traditie begint te worden in Corona-tijd.
Verder genieten we deze dag van de felicitaties die wij als ouders van het bruidspaar al hebben ontvangen en ook vandaag nog binnen krijgen.
Mooi ook om te zien hoe enthousiast de lezers van mijn weblog reageren op de verslagen over deze twee waarde(n)volle trouw-dagen van Esther & Pieter van eergisteren en van gisteren. Het verslag over de viering van gisteren schreef en publiceerde ik vandaag op deze weblog.
Delen en beleven van beeld & geluid
In gezinsverband wisselen we vandaag nog foto's uit, om samen na te genieten van alle beelden die op het netvlies blijven hangen. Verder kijken we nog naar de online-videobeelden van de viering van gisteren, die gisteren als livestream zijn gedeeld met familie, vrienden en kennissen. Ook daarop zijn veel positieve reacties gekomen, waaruit blijkt hoe velen het waarderen dat het bruidspaar alle genodigden die vanwege de Corona-beperkingen er niet bij konden zijn toch kennis hebben laten nemen van de liturgische viering van gistermiddag in de kerk van Terkaple. Online-kijkers zaten niet alleen in Fryslân, maar uit de ingekomen reacties blijkt dat ook in andere delen van ons land, en zelfs in Duitsland en in Wit-Rusland familie heeft zitten kijken en meebeleven.
De Corona-crisis heeft ons allen dan wel - begrijpelijkerwijs - allerlei beperkingen opgelegd, maar dat heeft het bruidspaar met hun ceremoniemeesters en alle familie, vrienden en kennissen er niet van weerhouden om de voor het bruidspaar zo belangrijke viering met hen te delen.
Kortom, alles overziend vandaag, op deze aangename 'day after', een dag om als gezin - samen met vele anderen - nog volop na te genieten van twee hele mooie trouw-dagen.
 |
| De fleur die resteert van twee schitterende trouw-dagen |
Zo geheel anders
Deze zondag, zo geheel anders als de voorgaande twee dagen.
Vandaag geen trouw-activiteiten, wel dankbaar terugblikken op al dat goeds van de afgelopen twee dagen.
Deze zondag begint vanmorgen om 10:00 uur met een mooie online kerkdienst op de televisie van Omrop Fryslân TV, live uitgezonden vanuit de Martinikerk van Franeker, hetgeen zo langzamerhand al een traditie begint te worden in Corona-tijd.
Verder genieten we deze dag van de felicitaties die wij als ouders van het bruidspaar al hebben ontvangen en ook vandaag nog binnen krijgen.
Mooi ook om te zien hoe enthousiast de lezers van mijn weblog reageren op de verslagen over deze twee waarde(n)volle trouw-dagen van Esther & Pieter van eergisteren en van gisteren. Het verslag over de viering van gisteren schreef en publiceerde ik vandaag op deze weblog.
Delen en beleven van beeld & geluid
In gezinsverband wisselen we vandaag nog foto's uit, om samen na te genieten van alle beelden die op het netvlies blijven hangen. Verder kijken we nog naar de online-videobeelden van de viering van gisteren, die gisteren als livestream zijn gedeeld met familie, vrienden en kennissen. Ook daarop zijn veel positieve reacties gekomen, waaruit blijkt hoe velen het waarderen dat het bruidspaar alle genodigden die vanwege de Corona-beperkingen er niet bij konden zijn toch kennis hebben laten nemen van de liturgische viering van gistermiddag in de kerk van Terkaple. Online-kijkers zaten niet alleen in Fryslân, maar uit de ingekomen reacties blijkt dat ook in andere delen van ons land, en zelfs in Duitsland en in Wit-Rusland familie heeft zitten kijken en meebeleven.
De Corona-crisis heeft ons allen dan wel - begrijpelijkerwijs - allerlei beperkingen opgelegd, maar dat heeft het bruidspaar met hun ceremoniemeesters en alle familie, vrienden en kennissen er niet van weerhouden om de voor het bruidspaar zo belangrijke viering met hen te delen.
Kortom, alles overziend vandaag, op deze aangename 'day after', een dag om als gezin - samen met vele anderen - nog volop na te genieten van twee hele mooie trouw-dagen.
Dat de weg jullie tegemoet komt
Zaterdag 18 april 2020
Trouwen in Corona-tijd
Vandaag beleven we het tweede deel van het huwelijk van Esther & Pieter. Rekening houdend met alle verordeningen die van kracht zijn in de huidige Corona-crisistijd heeft het nieuwe bruidspaar het programma van hun trouwdag grondig gereorganiseerd naar een driedaags trouw-evenement, dat gisteren van start ging met het burgerlijk huwelijk, dat vandaag wordt voortgezet met een liturgische viering, en dat volgend jaar in mei zal worden afgerond met de kerkelijke huwelijksbevestiging en aansluitend het bruiloftsfeest.
Door de geldende noodverordeningen in den lande mogen de samenkomsten in dit huidige tijdsbestek immers alleen in zeer beperkte kring worden georganiseerd.
Beperkende maatregelen
Omdat ze toch nu willen trouwen, hebben Esther & Pieter samen met hun ceremoniemeesters en met vele anderen vormen gezocht en gevonden om overeenkomstig de huidige regelgeving twee belangrijke huwelijksceremonies nu wel te organiseren.
Gisteren het burgerlijk huwelijk, en vandaag een liturgische viering in de knusse dorpskerk van het Friese Terkaple, waar we in klein familieverband van wederzijdse gezinnen toch een zegen vragen over deze pas getrouwden.
Bij het tegenwoordig organiseren van bijvoorbeeld een huwelijk loop je aan tegen allerlei beperkende maatregelen. Zo krijgen aanstaande bruidsparen bij de gemeente De Fryske Marren bijvoorbeeld te horen dat deze Friese gemeente de van kabinetszijde beperkende maatregel van maximaal 30 aanwezigen in een trouwaccommodatie op eigen gemeentelijk initiatief nog verder terug heeft geschroefd van 30 naar 10 aanwezigen, en dan alleen in het Jouster gemeentehuis. Voor veel gezinnen betekent die extra beperking dat het onmogelijk is dat eigen gezinsleden bij de burgerlijke huwelijkssluiting aanwezig mogen zijn. Het zij zo, maar wij blijven daarentegen positief denken en handelen.
Denken in mogelijkheden
Anderen gaan echter - en gelukkig - met een aanstaand bruidspaar juist op zoek naar een zo royaal mogelijke ruimte binnen de vastgestelde kaders van wat wel is toegestaan.
Dit bruidspaar ervoer dat het de kerk van Terkaple en dominee Jaap Overeem waren die in mogelijkheden mee gingen denken met hen, en die met een positieve insteek met het aanstaande bruidspaar op zoek gingen naar wat wel mag en wat wel kan, zij het met recht binnen alle beperkende maatregelen.
En zo mag dit bruidspaar en mogen de naaste familieleden het vandaag beleven dat we in de prachtig versierde kerk van Terkaple een liturgische huwelijksviering mogen vieren onder leiding van de Stienser predikant dominee Jaap Overeem.
Op voortreffelijke wijze is in de kerkzaal van Terkaple een opstelling gekozen waarbij de diverse kleine gezinsclusters bijeen kunnen zitten, waarbij de regel van anderhalve meter afstand tussen de afzonderlijke gezinnen ruimschoots kan worden gehanteerd. Door een goede logistiek van binnenkomst, wisselen van sprekers en van uitgaan kan ook bij die nodige verplaatsingen aan alle regels prima worden voldaan. De ceremoniemeesters houden daarbij de regie in handen, en de aanwezige genodigden volgen dat correct op. Zo kunnen wij onbezorgd en wel degelijk ook vrolijk vieren.
Fleurige start
In Sneek en in Feinsum maken respectievelijk bruid en bruidegom zich vanmorgen vroeg klaar voor deze gedenkwaardige dag.
Als Pieter in trouwkostuum klaar staat, rijden Durkje en ik met hem van Feinsum naar Gau, waar we eerst het bruidsboeket en de trouwcorsages afhalen bij de bloemist.
Daarna rijden we tegen half tien naar Sneek, waar bruid Esther haar bruidegom Pieter ontvangt, en waar zij zichtbaar genieten van elkaars prachtige bruidskledij.
Het bruidspaar gaat dan met de fotografe op stap voor een fotoshoot op diverse locaties in Sneek, en wij zijn in afwachting van het middagprogramma dat over enkele uren in Terkaple zal plaatsvinden.
Viering in de kerk van Terkaple
Om 13:00 uur zijn alle gasten na de nodige desinfecterende handelingen de kerkzaal binnengegaan en hebben plaatsgenomen op hun aangegeven zitplaats.
Bij het klinken van muziek komt het bruidspaar de kerkzaal binnen, en neemt plaats op de plek die voor hen speciaal in ingericht in het koor van de kerk.
De ceremoniemeester en dominee Jaap Overeem heten alle gasten achtereenvolgens hartelijk welkom, waarna deze viering wordt geopend met gebed.
Het bruidspaar heeft met de ceremoniemeesters ervoor gezorgd dat alle niet aanwezige familieleden en vrienden en kennissen deze viering gelijktijdig kunnen meebeleven middels een livestream video.
Samen eten: ontmoeting en gemeenschap
Deze livestream wordt nu even stopgezet, omdat onze viering begint met een zogenoemde 'heilige maaltijd', die is verzorgd door Lahore Catering uit Stiens, gerund door de geliefde Pakistaanse vrienden van het bruidspaar. Alle aanwezigen genieten in deze gezellige setting van heerlijke Pakistaanse maaltijdcomponenten. Alle eten en drinken inclusief al het benodigde gerei was voorafgaand aan deze viering al uitgeserveerd op de afzonderlijke zitplaatsen, dus een ieder kan op de eigen zitplaats nu genieten van de maaltijd.
Maaltijden zijn in de Bijbel veelal het symbool van een betekenisvolle ontmoeting. Met een maaltijd vier je de gemeenschap, en dat is wat wij hier in Terkaple vanmiddag met volle overgave doen.
Toon mijn liefde, aan de ander
Na deze maaltijd gaan we verder met de viering.
Eerst krijgen de ouders van Esther het woord om zich met goedbedoelde adviezen te richten tot het bruidspaar. Aan het eind van deze toespraak bieden zij een prachtige, zelfgemaakte trouwquilt aan, overeenkomstig de traditie ven de Amerikaanse Mennonieten (de Amish); een indrukwekkend mooie quilt, bestaande uit een groot aantal afgebeelde trouwringen.
Aansluitend krijgen Durkje en ik het woord om als ouders het jonge paar iets uit - ook - eigen ervaring te vertellen over hoe je de liefde voor elkaar hoofd, hart en handen & voeten kunt geven in het dagelijkse samen-leven. Wij vertellen over tijd nemen voor elkaar en aandacht schenken aan elkaar, over het spreken met positieve woorden, over het zorgen voor lichamelijke aanraking, over het elkaar schenken van cadeau's, en over het dienstbaar zijn voor elkaar en voor anderen, bijvoorbeeld middels: insluiting, samenwerking en zorgzaamheid.
Aansluitend zingt Pieter bij zijn gitaar - en mede begeleid door Janneke - het prachtig en bruid-ontroerende lied:
Verwachtingsvol leven
Daarop volgt een gebed, en lezen achtereenvolgens de beppe van Esther en de ceremoniemeester de Friestalige en Nederlandstalige versie uit het evangelie van Lucas (3:15-16).
Dominee Jaap Overeem geeft een toelichting op deze bijbeltekst over Johannes de Doper, die handelt over een volk dat vol verwachting was.
Na deze uitleg leggen ten overstaan van de voorganger en met ons allen als getuige de bruid en bruidegom hun trouwgelofte jegens elkaar af.
'Omkesizzer' Elwin komt daarna naar voren met de twee trouwringen in een van inscriptie voorziene boomstamschijf, waarna de beide echtelieden elkaar de trouwring om de vinger schuiven.
Daarna zingen Pieter en Janneke met hun gitaarbegeleiding het gebed 'Onze Vader', waarbij ook de woorden klinken van:
De aanwezige nieuwe Paaskaars van deze kerk heeft nog niet gebrand, dus het Paasfeest is hier in deze kerk nog niet gevierd. Ook de oude Paaskaars brandt vanmiddag niet, maar de viering wordt wel vervolgd met het door dominee Overeem voorlezen van het Paasevangelie. Ook al weer zo'n tekst waarin het woord 'verwachting' centraal staat.
Vanmiddag klinkt dat woord verwachting dan ook door in deze viering, die vooraf gaat aan de kerkelijke huwelijksbevestiging die pas volgend jaar mei zal gaan plaatsvinden, als hopelijk de Corona-crisis voorbij zal zijn; een kwestie van hoop en toch ook van verwachting.
Zoete afsluiting
Met een dankgebed sluit dominee Jaap Overeem daarna deze trouwceremonie af.
En dan volgt het zogenoemde taartmoment. Vandaag niet het aansnijden van de gebruikelijke bruidstaart, maar het eten van prachtig gedecoreerde cupcakes, die door een vriendin van Esther allemaal vooraf zijn gemaakt, verpakt in afzonderlijke gebaksdoosjes, die vooraf alle op de tafeltjes van onze zitplaatsen zijn gezet, opdat wij die nu kunnen openen. Het bruidspaar deelt de eerste cupcake, en dan mogen ook wij deze viering feestelijk afsluiten met het nuttigen van onze eigen cupcake.
Harmonie en geluk
Tot slot gaan alle aanwezigen op gepaste afstand achter het bruidspaar aan naar buiten, waar in de stralende zon een aantal leden van de Sneker Harmonie zich in een lange rij op gepaste afstand van elkaar hebben opgesteld, om bij het uitgaan van de kerk het bruidspaar met het muziekstuk van 'Daar komt de bruid' muzikaal te feliciteren. Esther - die lid is van deze Sneker Harmonie - en Pieter nemen deze blaasmuziek in grote dank aan.
Als de laatste klanken hebben geklonken en de harmonie met een welverdiend applaus van ons allen is bedankt, neemt de bruidsfotografe de gelegenheid te baat om hier op deze mooie Friese dorpslocatie in wisselende samenstellingen de fotoshoot te maken van het bruidspaar met alle aanwezigen.
We zien dankbaar terug op deze twee prachtige trouwdagen, en zijn dankbaar dat wij met zijn allen het leven en de liefde hebben mogen vieren, ook in deze spannende en soms toch ook verdrietige tijd, maar bovenal Gods Zegen en het geluk ervarend van al het goede dat ook in deze tijd ons in de schoot wordt geworpen.
 |
| Bruidspaar Esther & Pieter in Terkaple |
Trouwen in Corona-tijd
Vandaag beleven we het tweede deel van het huwelijk van Esther & Pieter. Rekening houdend met alle verordeningen die van kracht zijn in de huidige Corona-crisistijd heeft het nieuwe bruidspaar het programma van hun trouwdag grondig gereorganiseerd naar een driedaags trouw-evenement, dat gisteren van start ging met het burgerlijk huwelijk, dat vandaag wordt voortgezet met een liturgische viering, en dat volgend jaar in mei zal worden afgerond met de kerkelijke huwelijksbevestiging en aansluitend het bruiloftsfeest.
Door de geldende noodverordeningen in den lande mogen de samenkomsten in dit huidige tijdsbestek immers alleen in zeer beperkte kring worden georganiseerd.
Beperkende maatregelen
Omdat ze toch nu willen trouwen, hebben Esther & Pieter samen met hun ceremoniemeesters en met vele anderen vormen gezocht en gevonden om overeenkomstig de huidige regelgeving twee belangrijke huwelijksceremonies nu wel te organiseren.
Gisteren het burgerlijk huwelijk, en vandaag een liturgische viering in de knusse dorpskerk van het Friese Terkaple, waar we in klein familieverband van wederzijdse gezinnen toch een zegen vragen over deze pas getrouwden.
Bij het tegenwoordig organiseren van bijvoorbeeld een huwelijk loop je aan tegen allerlei beperkende maatregelen. Zo krijgen aanstaande bruidsparen bij de gemeente De Fryske Marren bijvoorbeeld te horen dat deze Friese gemeente de van kabinetszijde beperkende maatregel van maximaal 30 aanwezigen in een trouwaccommodatie op eigen gemeentelijk initiatief nog verder terug heeft geschroefd van 30 naar 10 aanwezigen, en dan alleen in het Jouster gemeentehuis. Voor veel gezinnen betekent die extra beperking dat het onmogelijk is dat eigen gezinsleden bij de burgerlijke huwelijkssluiting aanwezig mogen zijn. Het zij zo, maar wij blijven daarentegen positief denken en handelen.
 |
| De kerk van Terkaple is correct ingericht en prachtig versierd voor de viering |
Denken in mogelijkheden
Anderen gaan echter - en gelukkig - met een aanstaand bruidspaar juist op zoek naar een zo royaal mogelijke ruimte binnen de vastgestelde kaders van wat wel is toegestaan.
Dit bruidspaar ervoer dat het de kerk van Terkaple en dominee Jaap Overeem waren die in mogelijkheden mee gingen denken met hen, en die met een positieve insteek met het aanstaande bruidspaar op zoek gingen naar wat wel mag en wat wel kan, zij het met recht binnen alle beperkende maatregelen.
En zo mag dit bruidspaar en mogen de naaste familieleden het vandaag beleven dat we in de prachtig versierde kerk van Terkaple een liturgische huwelijksviering mogen vieren onder leiding van de Stienser predikant dominee Jaap Overeem.
Op voortreffelijke wijze is in de kerkzaal van Terkaple een opstelling gekozen waarbij de diverse kleine gezinsclusters bijeen kunnen zitten, waarbij de regel van anderhalve meter afstand tussen de afzonderlijke gezinnen ruimschoots kan worden gehanteerd. Door een goede logistiek van binnenkomst, wisselen van sprekers en van uitgaan kan ook bij die nodige verplaatsingen aan alle regels prima worden voldaan. De ceremoniemeesters houden daarbij de regie in handen, en de aanwezige genodigden volgen dat correct op. Zo kunnen wij onbezorgd en wel degelijk ook vrolijk vieren.
Fleurige start
In Sneek en in Feinsum maken respectievelijk bruid en bruidegom zich vanmorgen vroeg klaar voor deze gedenkwaardige dag.
Daarna rijden we tegen half tien naar Sneek, waar bruid Esther haar bruidegom Pieter ontvangt, en waar zij zichtbaar genieten van elkaars prachtige bruidskledij.
Het bruidspaar gaat dan met de fotografe op stap voor een fotoshoot op diverse locaties in Sneek, en wij zijn in afwachting van het middagprogramma dat over enkele uren in Terkaple zal plaatsvinden.
Viering in de kerk van Terkaple
Om 13:00 uur zijn alle gasten na de nodige desinfecterende handelingen de kerkzaal binnengegaan en hebben plaatsgenomen op hun aangegeven zitplaats.
Bij het klinken van muziek komt het bruidspaar de kerkzaal binnen, en neemt plaats op de plek die voor hen speciaal in ingericht in het koor van de kerk.
De ceremoniemeester en dominee Jaap Overeem heten alle gasten achtereenvolgens hartelijk welkom, waarna deze viering wordt geopend met gebed.
Het bruidspaar heeft met de ceremoniemeesters ervoor gezorgd dat alle niet aanwezige familieleden en vrienden en kennissen deze viering gelijktijdig kunnen meebeleven middels een livestream video.
Samen eten: ontmoeting en gemeenschap
Deze livestream wordt nu even stopgezet, omdat onze viering begint met een zogenoemde 'heilige maaltijd', die is verzorgd door Lahore Catering uit Stiens, gerund door de geliefde Pakistaanse vrienden van het bruidspaar. Alle aanwezigen genieten in deze gezellige setting van heerlijke Pakistaanse maaltijdcomponenten. Alle eten en drinken inclusief al het benodigde gerei was voorafgaand aan deze viering al uitgeserveerd op de afzonderlijke zitplaatsen, dus een ieder kan op de eigen zitplaats nu genieten van de maaltijd.
Maaltijden zijn in de Bijbel veelal het symbool van een betekenisvolle ontmoeting. Met een maaltijd vier je de gemeenschap, en dat is wat wij hier in Terkaple vanmiddag met volle overgave doen.
Toon mijn liefde, aan de ander
Na deze maaltijd gaan we verder met de viering.
Eerst krijgen de ouders van Esther het woord om zich met goedbedoelde adviezen te richten tot het bruidspaar. Aan het eind van deze toespraak bieden zij een prachtige, zelfgemaakte trouwquilt aan, overeenkomstig de traditie ven de Amerikaanse Mennonieten (de Amish); een indrukwekkend mooie quilt, bestaande uit een groot aantal afgebeelde trouwringen.
Aansluitend krijgen Durkje en ik het woord om als ouders het jonge paar iets uit - ook - eigen ervaring te vertellen over hoe je de liefde voor elkaar hoofd, hart en handen & voeten kunt geven in het dagelijkse samen-leven. Wij vertellen over tijd nemen voor elkaar en aandacht schenken aan elkaar, over het spreken met positieve woorden, over het zorgen voor lichamelijke aanraking, over het elkaar schenken van cadeau's, en over het dienstbaar zijn voor elkaar en voor anderen, bijvoorbeeld middels: insluiting, samenwerking en zorgzaamheid.
Aansluitend zingt Pieter bij zijn gitaar - en mede begeleid door Janneke - het prachtig en bruid-ontroerende lied:
Toon mijn liefde, aan de ander
dien de ander, zo heb ik ook jou liefgehad.
Heb elkaar lief, wat er ook gebeurt,
dien de ander, zo heb ik ook jou liefgehad.
Verwachtingsvol leven
Daarop volgt een gebed, en lezen achtereenvolgens de beppe van Esther en de ceremoniemeester de Friestalige en Nederlandstalige versie uit het evangelie van Lucas (3:15-16).
Dominee Jaap Overeem geeft een toelichting op deze bijbeltekst over Johannes de Doper, die handelt over een volk dat vol verwachting was.
Na deze uitleg leggen ten overstaan van de voorganger en met ons allen als getuige de bruid en bruidegom hun trouwgelofte jegens elkaar af.
'Omkesizzer' Elwin komt daarna naar voren met de twee trouwringen in een van inscriptie voorziene boomstamschijf, waarna de beide echtelieden elkaar de trouwring om de vinger schuiven.
Daarna zingen Pieter en Janneke met hun gitaarbegeleiding het gebed 'Onze Vader', waarbij ook de woorden klinken van:
Uw goedheid kent geen einde,
U bent trouw in elk moment."
De aanwezige nieuwe Paaskaars van deze kerk heeft nog niet gebrand, dus het Paasfeest is hier in deze kerk nog niet gevierd. Ook de oude Paaskaars brandt vanmiddag niet, maar de viering wordt wel vervolgd met het door dominee Overeem voorlezen van het Paasevangelie. Ook al weer zo'n tekst waarin het woord 'verwachting' centraal staat.
Vanmiddag klinkt dat woord verwachting dan ook door in deze viering, die vooraf gaat aan de kerkelijke huwelijksbevestiging die pas volgend jaar mei zal gaan plaatsvinden, als hopelijk de Corona-crisis voorbij zal zijn; een kwestie van hoop en toch ook van verwachting.
Zoete afsluiting
Met een dankgebed sluit dominee Jaap Overeem daarna deze trouwceremonie af.
En dan volgt het zogenoemde taartmoment. Vandaag niet het aansnijden van de gebruikelijke bruidstaart, maar het eten van prachtig gedecoreerde cupcakes, die door een vriendin van Esther allemaal vooraf zijn gemaakt, verpakt in afzonderlijke gebaksdoosjes, die vooraf alle op de tafeltjes van onze zitplaatsen zijn gezet, opdat wij die nu kunnen openen. Het bruidspaar deelt de eerste cupcake, en dan mogen ook wij deze viering feestelijk afsluiten met het nuttigen van onze eigen cupcake.
Harmonie en geluk
Als de laatste klanken hebben geklonken en de harmonie met een welverdiend applaus van ons allen is bedankt, neemt de bruidsfotografe de gelegenheid te baat om hier op deze mooie Friese dorpslocatie in wisselende samenstellingen de fotoshoot te maken van het bruidspaar met alle aanwezigen.
We zien dankbaar terug op deze twee prachtige trouwdagen, en zijn dankbaar dat wij met zijn allen het leven en de liefde hebben mogen vieren, ook in deze spannende en soms toch ook verdrietige tijd, maar bovenal Gods Zegen en het geluk ervarend van al het goede dat ook in deze tijd ons in de schoot wordt geworpen.
 |
| Broer Jan Wijbe en zus Baukje gelukkig met het blijde bruidspaar |
vrijdag 17 april 2020
Een bijzondere huwelijkssluiting
Vrijdag 17 april 2020
Trouw-feest in fasen
Als er een trouwdag is die in veel opeenvolgende scenario's is georganiseerd, dan is het deze wel.
Maanden geleden ontvingen we van Pieter & Esther al een zogenoemde 'Save the Date'-bericht, op het moment dat dit kersverse echtpaar de organisatie van hun huwelijk op hoofdlijnen rond had. Vanaf dat moment kon het finetunen beginnen, om de trouwdag van 18 april 2020 letterlijk en figuurlijk goed op de kaart te zetten.
Later kwam de officiële trouwkaart, waarop het hele dagprogramma op de locaties in Terkaple, Easterein en Westhem staat beschreven.
En daarna viel door de overheidsmaatregelen in het kader van de Corona-crisis de organisatie van deze trouwdag in duigen.
Om een lang verhaal kort te maken: het moest allemaal anders, want wat het aanstaande bruidspaar graag wilde, mag niet en kan nu niet, dus het hele programma moest worden uitgesteld en/of aangepast.
Gekozen werd voor een aanpassing met uitstel, waarbij in deze week twee ceremonies in kleine kring worden gehouden, en volgend jaar twee ceremonies worden georganiseerd, waar alle aanvankelijk genodigden dan allen wel welkom zijn.
Volgend jaar dus groot feest, en dit jaar klein, maar toch ook wel feest; trouwfeest!
In klein verband
Vanmorgen arriveren Durkje en ik als vader en moeder van de bruidegom bij het gemeentehuis van de Friese gemeente De Fryske Marren te Joure, waar straks de officiële huwelijkssluiting zal gaan plaatsvinden.
Even later arriveert ook het bruidspaar Pieter & Esther met Esther haar ouders, en daarmee is de groep compleet, die vanmorgen aanwezig mag zijn bij de huwelijkssluiting door bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand, de heer Jelle Wesselius.
De bode van de gemeente ontvangt ons buiten bij de ingang van het gemeentehuis. Haar blauwe hygiëne-handschoentjes wijzen ons de weg naar de statafel in de ontvangsthal van het Jouster gemeentehuis, waar we eerst onze handen dienen te ontsmetten.
Voor deze bijzondere huwelijkssluiting is de gemeentelijke Raadszaal omgebouwd tot trouwzaal, waar de trouwambtenaar al achter zijn lessenaar klaar staat, ons ontvangt, en met ons afstemt waar wij als wederzijdse ouders en als bruidspaar plaats kunnen nemen, daarbij de momenteel geldende RIVM-richtlijnen in acht nemend.
Personal touch
Trouwambtenaar Wesselius heet ons welkom, en benoemt bij aanvang van deze officiële trouwceremonie dat dit zowel voor het gelukkige bruidspaar, als voor ons als wederzijdse ouders en ook voor hem als bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand toch wel een heel bijzondere dag is, in een voor ons allen buitengewoon aangepaste setting. Toch gaan we met zijn allen er een mooie bijeenkomst van maken, want dat gunnen we het bruidspaar natuurlijk allen van harte, en we weten nu al zeker dat dit vanwege de extreme context een onvergetelijk huwelijksceremonie gaat worden.
De trouwambtenaar begint deze formele bijeenkomst met een toespraak, waarin hij op heel mooie wijze gebruik maakt van de input die de aanstaande echtelieden hem in de voorbereidingsfase hebben meegegeven. Zo horen wij wat Pieter hem over zijn bruid Esther heeft ingefluisterd, en luisteren wij naar wat Esther over haar bruidegom heeft aangedragen aan de trouwambtenaar.
We genieten allen van de mooie wijze waarop hij voorafgaand aan het ceremoniële deel zijn woorden kiest, en hebben groot respect voor de persoonlijke woorden en gevoelens die hij in deze intieme setting van maar zeven personen in deze grote raadszaal met ons deelt. Deze personal touch geeft een bijzondere kleur aan deze inleiding op het huwelijk.
Huwelijkssluiting
Daarna vindt het officiële gedeelte van de huwelijkssluiting plaats. Bruidegom en bruid geven elkaar van harte hun Ja-woord, waarmee dit huwelijk van deze geliefden officieel is gesloten.
Dat wordt direct daarop vastgelegd in de trouwakte, die achtereenvolgens door het bruidspaar, door beide wederzijdse ouders en tenslotte door de trouwambtenaar met hun handtekening wordt bevestigd.
Dan is het moment aangebroken dat het kersverse bruidspaar het mooie trouwboekje van deze burgerlijke gemeente krijgt uitgereikt.
Heel bijzonder is dat de trouwambtenaar in het kader van zijn slottoespraak het bruidspaar een mooi lied toezingt; wat door ons allen buitengewoon wordt gewaardeerd. Heel mooi dat hij met deze zo persoonlijke noot een onvergetelijke element toevoegt aan de huwelijkssluiting van onze (schoon)dochter & (schoon)zoon: Esther & Pieter. De ambtenaar had ons er eerder in zijn eerste toespraak al op gewezen: zodra de echtelieden in de echt zijn verbonden, krijgen wij als wederzijdse ouders er een lieve dochter en een lieve zoon bij, en daar worden wij als ouders heel gelukkig van. Het is mooi om ervan overtuigd te zijn dat onze zoon en dochter hun wederzijdse liefde vandaag met dit huwelijk bezegelen.
Echtpaar
In de gelegenheidstrouwzaal nemen we hartelijk afscheid van elkaar, en dan wandelen we met het nieuwe bruidspaar naar buiten, maar pas nadat wij bij het verlaten van de ontvangsthal van het gemeentehuis ook weer onze handen hebben ontsmet.
Buiten staan vriendinnen het bruidspaar op te wachten, om op RIVM-gepaste afstand het bruidspaar hartelijk te feliciteren met hun pas gesloten huwelijk.
Daarna nemen we afscheid van elkaar, om in onze auto's het parkeerterrein van het Jouster gemeentehuis te verlaten.
Deel één van deze huwelijkssluiting is achter te rug. Het bruidspaar is voor de wet nu officieel een echtpaar, en dat zullen we hierna nog op feestelijke wijze onderstrepen met de bijeenkomsten die hierop nog zullen volgen.
 |
| Bruidspaar Esther & Pieter |
Trouw-feest in fasen
Als er een trouwdag is die in veel opeenvolgende scenario's is georganiseerd, dan is het deze wel.
Maanden geleden ontvingen we van Pieter & Esther al een zogenoemde 'Save the Date'-bericht, op het moment dat dit kersverse echtpaar de organisatie van hun huwelijk op hoofdlijnen rond had. Vanaf dat moment kon het finetunen beginnen, om de trouwdag van 18 april 2020 letterlijk en figuurlijk goed op de kaart te zetten.
Later kwam de officiële trouwkaart, waarop het hele dagprogramma op de locaties in Terkaple, Easterein en Westhem staat beschreven.
En daarna viel door de overheidsmaatregelen in het kader van de Corona-crisis de organisatie van deze trouwdag in duigen.
Om een lang verhaal kort te maken: het moest allemaal anders, want wat het aanstaande bruidspaar graag wilde, mag niet en kan nu niet, dus het hele programma moest worden uitgesteld en/of aangepast.
Gekozen werd voor een aanpassing met uitstel, waarbij in deze week twee ceremonies in kleine kring worden gehouden, en volgend jaar twee ceremonies worden georganiseerd, waar alle aanvankelijk genodigden dan allen wel welkom zijn.
Volgend jaar dus groot feest, en dit jaar klein, maar toch ook wel feest; trouwfeest!
In klein verband
Vanmorgen arriveren Durkje en ik als vader en moeder van de bruidegom bij het gemeentehuis van de Friese gemeente De Fryske Marren te Joure, waar straks de officiële huwelijkssluiting zal gaan plaatsvinden.
Even later arriveert ook het bruidspaar Pieter & Esther met Esther haar ouders, en daarmee is de groep compleet, die vanmorgen aanwezig mag zijn bij de huwelijkssluiting door bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand, de heer Jelle Wesselius.
De bode van de gemeente ontvangt ons buiten bij de ingang van het gemeentehuis. Haar blauwe hygiëne-handschoentjes wijzen ons de weg naar de statafel in de ontvangsthal van het Jouster gemeentehuis, waar we eerst onze handen dienen te ontsmetten.
Voor deze bijzondere huwelijkssluiting is de gemeentelijke Raadszaal omgebouwd tot trouwzaal, waar de trouwambtenaar al achter zijn lessenaar klaar staat, ons ontvangt, en met ons afstemt waar wij als wederzijdse ouders en als bruidspaar plaats kunnen nemen, daarbij de momenteel geldende RIVM-richtlijnen in acht nemend.
Personal touch
Trouwambtenaar Wesselius heet ons welkom, en benoemt bij aanvang van deze officiële trouwceremonie dat dit zowel voor het gelukkige bruidspaar, als voor ons als wederzijdse ouders en ook voor hem als bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand toch wel een heel bijzondere dag is, in een voor ons allen buitengewoon aangepaste setting. Toch gaan we met zijn allen er een mooie bijeenkomst van maken, want dat gunnen we het bruidspaar natuurlijk allen van harte, en we weten nu al zeker dat dit vanwege de extreme context een onvergetelijk huwelijksceremonie gaat worden.
De trouwambtenaar begint deze formele bijeenkomst met een toespraak, waarin hij op heel mooie wijze gebruik maakt van de input die de aanstaande echtelieden hem in de voorbereidingsfase hebben meegegeven. Zo horen wij wat Pieter hem over zijn bruid Esther heeft ingefluisterd, en luisteren wij naar wat Esther over haar bruidegom heeft aangedragen aan de trouwambtenaar.
We genieten allen van de mooie wijze waarop hij voorafgaand aan het ceremoniële deel zijn woorden kiest, en hebben groot respect voor de persoonlijke woorden en gevoelens die hij in deze intieme setting van maar zeven personen in deze grote raadszaal met ons deelt. Deze personal touch geeft een bijzondere kleur aan deze inleiding op het huwelijk.
Huwelijkssluiting
Daarna vindt het officiële gedeelte van de huwelijkssluiting plaats. Bruidegom en bruid geven elkaar van harte hun Ja-woord, waarmee dit huwelijk van deze geliefden officieel is gesloten.
Dat wordt direct daarop vastgelegd in de trouwakte, die achtereenvolgens door het bruidspaar, door beide wederzijdse ouders en tenslotte door de trouwambtenaar met hun handtekening wordt bevestigd.
Dan is het moment aangebroken dat het kersverse bruidspaar het mooie trouwboekje van deze burgerlijke gemeente krijgt uitgereikt.
Heel bijzonder is dat de trouwambtenaar in het kader van zijn slottoespraak het bruidspaar een mooi lied toezingt; wat door ons allen buitengewoon wordt gewaardeerd. Heel mooi dat hij met deze zo persoonlijke noot een onvergetelijke element toevoegt aan de huwelijkssluiting van onze (schoon)dochter & (schoon)zoon: Esther & Pieter. De ambtenaar had ons er eerder in zijn eerste toespraak al op gewezen: zodra de echtelieden in de echt zijn verbonden, krijgen wij als wederzijdse ouders er een lieve dochter en een lieve zoon bij, en daar worden wij als ouders heel gelukkig van. Het is mooi om ervan overtuigd te zijn dat onze zoon en dochter hun wederzijdse liefde vandaag met dit huwelijk bezegelen.
Echtpaar
In de gelegenheidstrouwzaal nemen we hartelijk afscheid van elkaar, en dan wandelen we met het nieuwe bruidspaar naar buiten, maar pas nadat wij bij het verlaten van de ontvangsthal van het gemeentehuis ook weer onze handen hebben ontsmet.
Buiten staan vriendinnen het bruidspaar op te wachten, om op RIVM-gepaste afstand het bruidspaar hartelijk te feliciteren met hun pas gesloten huwelijk.
Daarna nemen we afscheid van elkaar, om in onze auto's het parkeerterrein van het Jouster gemeentehuis te verlaten.
Deel één van deze huwelijkssluiting is achter te rug. Het bruidspaar is voor de wet nu officieel een echtpaar, en dat zullen we hierna nog op feestelijke wijze onderstrepen met de bijeenkomsten die hierop nog zullen volgen.
donderdag 16 april 2020
woensdag 15 april 2020
Gevleugelde vrienden in Feinsum
Woensdagmiddag 15 april 2020
Dagmenu voor twee
Sinds vorige week heeft een eendenpaar alle schroom overwonnen, door in het - door Corona beïnvloede - verkeersluwe Feinsum elke dag vanuit It Kanael een wandeling te gaan maken over de Holdingawei.
Het waggelende eendenstel scharrelt eerst enige tijd rond in het gras, en vindt daar kennelijk iets van hun gading, want regelmatig wordt hier en daar met de snavel in het gras gepikt, om daar enige versnapering uit het grasveld te trekken.
Daarna komen ze het terras op, en geven bij de openstaande schuifpui met bescheiden snateren te kennen dat een kleine bijdrage aan hun voedselpakket wel op prijs zou worden gesteld.
Als het voederen uitblijft, of te lang duurt, moet de oproep tot een voedselbijdrage kennelijk iets meer nadruk krijgen, hetgeen het mannetje kwakend duidelijk maakt door daarbij even over de drempel heen naar binnen te komen.
Maar dan is het voldoende om meneer met een 'Nee!' even halt toe te roepen, en als deze heer des kanaals zeker weet dat hij in beeld is, stapt hij rustig naar buiten, om daar met zijn vrouw stilstaand of waggelend af te wachten of zijn actie succesvol is geweest.
 |
| Mevrouw & Meneer Eend melden zich |
Dagmenu voor twee
Sinds vorige week heeft een eendenpaar alle schroom overwonnen, door in het - door Corona beïnvloede - verkeersluwe Feinsum elke dag vanuit It Kanael een wandeling te gaan maken over de Holdingawei.
Het waggelende eendenstel scharrelt eerst enige tijd rond in het gras, en vindt daar kennelijk iets van hun gading, want regelmatig wordt hier en daar met de snavel in het gras gepikt, om daar enige versnapering uit het grasveld te trekken.
Daarna komen ze het terras op, en geven bij de openstaande schuifpui met bescheiden snateren te kennen dat een kleine bijdrage aan hun voedselpakket wel op prijs zou worden gesteld.
Als het voederen uitblijft, of te lang duurt, moet de oproep tot een voedselbijdrage kennelijk iets meer nadruk krijgen, hetgeen het mannetje kwakend duidelijk maakt door daarbij even over de drempel heen naar binnen te komen.
Maar dan is het voldoende om meneer met een 'Nee!' even halt toe te roepen, en als deze heer des kanaals zeker weet dat hij in beeld is, stapt hij rustig naar buiten, om daar met zijn vrouw stilstaand of waggelend af te wachten of zijn actie succesvol is geweest.
Fryslân viert de Bevrijding van 75 jaar geleden
Woensdag 15 april 2020
Vlaggen in Feinsum voor de bevrijdingsdag
Vandaag is het 75 jaar geleden dat onze provincie Fryslân werd bevrijd door de Geallieerden.
Er kwam een eind aan de bezettingsmacht van de Duitsers, na vijf schrijnende jaren oorlog.
Vandaag wordt deze bevrijdingsdag in heel Fryslân gevierd, en in Feinsum doen we als Feinsumers daar aan mee door de nationale driekleur hoog in top te laten wapperen.
 |
| Vlaggen in Feinsum voor 75 jaar Bevrijding van de Tweede Wereldoorlog |
Vlaggen in Feinsum voor de bevrijdingsdag
Vandaag is het 75 jaar geleden dat onze provincie Fryslân werd bevrijd door de Geallieerden.
Er kwam een eind aan de bezettingsmacht van de Duitsers, na vijf schrijnende jaren oorlog.
Vandaag wordt deze bevrijdingsdag in heel Fryslân gevierd, en in Feinsum doen we als Feinsumers daar aan mee door de nationale driekleur hoog in top te laten wapperen.
Elfstedenpad
Dinsdag 14 april 2020
De wandeltocht der wandeltochten
Gebruikmakend van voormalige jaagpaden en kerkpaden, van eeuwenoude grasdijken, van veel betreden handelswegen, zijn routemakers Johan Vellinga en Broer Adema erin geslaagd de elf Friese steden op een voor wandelaars zo aantrekkelijk mogelijke manier aan elkaar te rijgen.
Het door hen ontwikkelde 'Elfstedenpad' is met 283,5 kilometer een stuk langer dan de andere Elfstedentochten. Daar is een goede reden voor. Volgen schaatsers en ook wandelsporters over het algemeen de kortste weg, deze wandelroute zoekt de mooiste paden uit. Meer nog dan om de steden, gaat het om het tussenliggende land en om de paden die de steden verbinden.
De schoonheid van de Fryske Greidhoeke en het Friese Merengebied staat buiten kijf, maar Fryslân is meer dan weiland en water.
Het Elfstedenpad maakt een royale slag door de heuvels en bossen van Gaasterland. Voorbij Dokkum doorkruist het pad de typische houtwallen in het coulissenlandschap van de Fryske Wâlden. Met het Elfstedenpad is een prachtig stukje Fryslân niet alleen voor schaatsers, fietsers en watersporters, maar nu ook voor wandelaars ontsloten.
Van dit Streekpad nummer 19 bestaat een routegids met gedetailleerde topografische kaarten. waar de route op is ingetekend. Daarnaast verschaft deze wandelgids - die in 2017 verscheen - veel handige informatie, zoals over het openbaar vervoer langs de route.
Fries Streekpad
Het Elfstedenpad is een zogenoemd Streekpad, zoals bijvoorbeeld ook het Hanzestedenpad een streekpad is.
Het Elfstedenpad begint met een Proloog; hier een Stadswandeling door Leeuwarden, over een afstand van 12 kilometer.
Daarna volgen vanuit Leeuwarden achtereenvolgens:
Even rekenen
De Stadswandeling was op de dag dat wij deze Proloog als epiloog wandelden (nog) niet bewegwijzerd als Elfstedenpad, maar wordt op de meeste plekken wel bewegwijzerd als NS-wandelpad, dat grotendeels samenvalt met de Leeuwarder Stadswandeling van het Elfstedenpad.
De lengte van de doorgaande route van het Elfstedenpad is 283,5 kilometer, en die van de Stadswandeling Leeuwarden is 12 kilometer, hetgeen de totale afstand 295,5 kilometer maakt.
Durkje en ik hebben deze totale afstand in 13 etappes gelopen, wat neerkomt om een gemiddelde etappe-afstand van 22,7 kilometer per etappe.
Aangepast wandelen in het Corona-tijdperk
We hadden deels een andere etappe-indeling gemaakt, omdat we zoveel mogelijk gebruik wilden maken van het openbaar vervoer, hetgeen we tijdens de eerste wandeldagen met trein- en busreizen ook waar hebben kunnen maken. Maar toen gedurende onze wandelperiode van januari tot en met april 2020 het Corona-virus om zich heen begon te grijpen in Nederland, werden er gedragsregels, bedrijfssluitingen en noodverordeningen van kracht, met als gevolg dat de horeca op last van de overheid werd gesloten en er werd geadviseerd om geen gebruik van het openbaar vervoer te maken als het niet echt nodig zou zijn. We hebben dat bij die etappes opgelost door van onze beide auto's gebruik te maken, met één op het beginpunt en één op het eindpunt van elke etappe, met uitzondering van de negende en de tiende etappe, toen we met een kleine omweg respectievelijk naar en vanuit ons huis in Feinsum hebben gelopen. De tweede auto hadden we toen nog wel nodig om de eerste af te halen waar we respectievelijk die dag begonnen en eindigden.
Dertien wandeltrajecten
We liepen het Elfstedenpad op de volgende wijze:
 |
| Cover van de wandelgids 'Elfstedenpad' |
De wandeltocht der wandeltochten
Gebruikmakend van voormalige jaagpaden en kerkpaden, van eeuwenoude grasdijken, van veel betreden handelswegen, zijn routemakers Johan Vellinga en Broer Adema erin geslaagd de elf Friese steden op een voor wandelaars zo aantrekkelijk mogelijke manier aan elkaar te rijgen.
Het door hen ontwikkelde 'Elfstedenpad' is met 283,5 kilometer een stuk langer dan de andere Elfstedentochten. Daar is een goede reden voor. Volgen schaatsers en ook wandelsporters over het algemeen de kortste weg, deze wandelroute zoekt de mooiste paden uit. Meer nog dan om de steden, gaat het om het tussenliggende land en om de paden die de steden verbinden.
De schoonheid van de Fryske Greidhoeke en het Friese Merengebied staat buiten kijf, maar Fryslân is meer dan weiland en water.
Het Elfstedenpad maakt een royale slag door de heuvels en bossen van Gaasterland. Voorbij Dokkum doorkruist het pad de typische houtwallen in het coulissenlandschap van de Fryske Wâlden. Met het Elfstedenpad is een prachtig stukje Fryslân niet alleen voor schaatsers, fietsers en watersporters, maar nu ook voor wandelaars ontsloten.
Van dit Streekpad nummer 19 bestaat een routegids met gedetailleerde topografische kaarten. waar de route op is ingetekend. Daarnaast verschaft deze wandelgids - die in 2017 verscheen - veel handige informatie, zoals over het openbaar vervoer langs de route.
Fries Streekpad
Het Elfstedenpad is een zogenoemd Streekpad, zoals bijvoorbeeld ook het Hanzestedenpad een streekpad is.
Het Elfstedenpad begint met een Proloog; hier een Stadswandeling door Leeuwarden, over een afstand van 12 kilometer.
Daarna volgen vanuit Leeuwarden achtereenvolgens:
- 40,4 kilometers door Westergo (met de Friese steden Leeuwarden en Sneek);
- 52,7 kilometers door de Friese Meren en Gaasterland (met IJlst en Sleat);
- 41,7 kilometers door Súdwest-Fryslân (met Stavoren, Hindeloopen en Workum);
- 62,7 kilometers door nog eens Westergo (met Bolsward, Harlingen en Franeker);
- 15,8 kilometers door Het Bildt;
- 28,3 kilometers door Oostergo (met Dokkum);
- 20,8 kilometers door de Noordelijke Wouden;
- 21,1 kilometers door nog eens Oostergo.
Even rekenen
De Stadswandeling was op de dag dat wij deze Proloog als epiloog wandelden (nog) niet bewegwijzerd als Elfstedenpad, maar wordt op de meeste plekken wel bewegwijzerd als NS-wandelpad, dat grotendeels samenvalt met de Leeuwarder Stadswandeling van het Elfstedenpad.
De lengte van de doorgaande route van het Elfstedenpad is 283,5 kilometer, en die van de Stadswandeling Leeuwarden is 12 kilometer, hetgeen de totale afstand 295,5 kilometer maakt.
Durkje en ik hebben deze totale afstand in 13 etappes gelopen, wat neerkomt om een gemiddelde etappe-afstand van 22,7 kilometer per etappe.
Aangepast wandelen in het Corona-tijdperk
We hadden deels een andere etappe-indeling gemaakt, omdat we zoveel mogelijk gebruik wilden maken van het openbaar vervoer, hetgeen we tijdens de eerste wandeldagen met trein- en busreizen ook waar hebben kunnen maken. Maar toen gedurende onze wandelperiode van januari tot en met april 2020 het Corona-virus om zich heen begon te grijpen in Nederland, werden er gedragsregels, bedrijfssluitingen en noodverordeningen van kracht, met als gevolg dat de horeca op last van de overheid werd gesloten en er werd geadviseerd om geen gebruik van het openbaar vervoer te maken als het niet echt nodig zou zijn. We hebben dat bij die etappes opgelost door van onze beide auto's gebruik te maken, met één op het beginpunt en één op het eindpunt van elke etappe, met uitzondering van de negende en de tiende etappe, toen we met een kleine omweg respectievelijk naar en vanuit ons huis in Feinsum hebben gelopen. De tweede auto hadden we toen nog wel nodig om de eerste af te halen waar we respectievelijk die dag begonnen en eindigden.
Dertien wandeltrajecten
We liepen het Elfstedenpad op de volgende wijze:
- Op 31 januari 2020 van Leeuwarden naar Mantgum, over een afstand van 21,8 kilometer;
- Op 14 februari 2010 liepen we de aanlooproute van Mantgum naar IJlst, over een afstand van 22,9 kilometer;
- Op 17 februari 2020 liepen we van IJlst naar Sleat, over een afstand van 24,1 kilometer;
- Op 19 februari 2020 liepen we van Sleat naar Rijs, over een afstand van 22 kilometer;
- Op 21 februari 2020 liepen we van Rijs naar Hindeloopen, over een afstand van 22,9 kilometer;
- Op 1 maart 2010 liepen we van Hindeloopen naar Bolsward, over een afstand van 25,3 kilometer;
- Op 7 maart 2020 liepen we van Bolsward naar Harlingen, over een afstand van 27 kilometer;
- Op 15 maart 2020 liepen we van Harlingen naar Franeker, over een afstand van 19 kilometer;
- Op 21 maart 2020 liepen we van van Franeker naar Oude Leie / Feinsum, over een afstand van 25,6 kilometer;
- Op 27 maart 2020 liepen we van Oude Leie / Feinsum naar Dokkum, over een afstand van 24 kilometer;
- Op 5 april 2020 liepen we van Dokkum naar Damwâld, over een afstand van 22 kilometer;
- Op 10 april 2020 liepen we van Damwâld naar Lekkum, over een afstand van 22 kilometer;
- Op 13 april 2020 liepen we van Lekkum naar Leeuwarden en ook de Proloog=Epiloog, over een totale afstand van 16,9 kilometer;
maandag 13 april 2020
Elfstedenpad van Lekkum naar Leeuwarden met Proloog=Epiloog
Paasmaandag 13 april 2020
De wandeltocht der wandeltochten
Gebruikmakend van voormalige jaagpaden en kerkpaden, van eeuwenoude grasdijken, van veel betreden handelswegen, zijn routemakers Johan Vellinga en Broer Adema erin geslaagd de elf Friese steden op een voor wandelaars zo aantrekkelijk mogelijke manier aan elkaar te rijgen.
Het door hen ontwikkelde 'Elfstedenpad' is met 283 kilometer een stuk langer dan de andere Elfstedentochten. Daar is een goede reden voor. Volgen schaatsers en ook wandelsporters over het algemeen de kortste weg, deze wandelroute zoekt de mooiste paden uit. Meer nog dan om de steden, gaat het om het tussenliggende land en om de paden die de steden verbinden.
De schoonheid van de Fryske Greidhoeke en het Friese Merengebied staat buiten kijf, maar Fryslân is meer dan weiland en water.
Het Elfstedenpad maakt een royale slag door de heuvels en bossen van Gaasterland. Voorbij Dokkum doorkruist het pad de typische houtwallen in het coulissenlandschap van de Fryske Wâlden. Met het Elfstedenpad is een prachtig stukje Friesland niet alleen voor schaatsers, fietsers en watersporters, maar nu ook voor wandelaars ontsloten.
Van dit Streekpad nummer 19 bestaat een routegids met gedetailleerde topografische kaarten. waar de route op is ingetekend. Daarnaast verschaft deze wandelgids veel handige informatie, zoals over het openbaar vervoer langs de route.
De laatste etappe
Vandaag gaan Durkje en ik verder met het bewandelen van het Elfstedenpad. Voor vandaag staan het laatste deel van het 46e traject en de Proloog op het programma; voor ons de 13e etappe, van Lekkum naar Leeuwarden, en de Stadswandeling door Leeuwarden, over een totale afstand van 16,9 kilometer, door Oostergo. Voor het laatste deel van het 46e traject resteert voor ons nog 4,9 kilometer, en de Proloog heeft een afstand van 12 kilometer. Aangezien wij de Proloog pas na het afsluiten van het Elfstedenpad wandelen, heeft die Stadswandeling door Leeuwarden voor ons meer het karakter van een Epiloog.
Om 8:15 uur verlaten we Feinsum met twee auto's en rijden we eerst naar Leeuwarden, waar we de ene auto parkeren op het parkeerterrein van NHL Stenden Hogeschool aan de Rengerslaan. Dan rijden we met de andere auto door naar Lekkum, waar we de andere auto parkeren bij de dorpskerk. Vanuit Lekkum vervolgen we het Elfstedenpad vanaf de plaats waar we afgelopen vrijdag (Goede Vrijdag) onze etappe beëindigden. Het wordt vandaag dus onze laatste etappe van het Elfstedenpad.
Van Lekkum naar Leeuwarden
Vanuit het dorpscentrum van Lekkum lopen we langs het water naar de Dokkumer Ee. Een mooi pad voert ons dan naar Snakkerburen, dat we van noord naar zuid doorkruisen, met eerst rechts van ons de volkstuinen aan de Dokkumer Ee, en in het dorpscentrum de Dorpstuin van Lekkum.
Vanuit Snakkerburen loop je dan zo de Leeuwarder stadswijk Lekkumerend binnen.
Voordat we de stadsring van de N355 oversteken bij de Ee-brug drinken we even koffie uit de meegenomen thermosbeker. In Lekkumerend kunnen we even uit de wind staan bij een flatgebouw. De ochtendtemperatuur is 8 graden Celsius, en als we vanmiddag weer terug komen bij onze auto, geeft de autothermometer ook 8 graden Celsius aan. Vanwege de stevige en koude wind ligt de gevoelstemperatuur beduidend lager dan die 8 graden Celsius. Vergeleken met gisteren voelt het vandaag koud aan. Toch is het lekker om vandaag nog even van een buitendag te genieten, alvorens we weer een week van Corona-thuiswerk tegemoet gaan.
Einde Elfstedenpad
Door de Leuwarder wijken Oldegalileën & Bloemenbuurt lopen we in zuidelijke richting aan de oostzijde langs de Dokkumer Ee.
Bij het Wijkzorgcentrum Sint Jozef gaan we via een bruggetje over de Hoekstergracht van de Eestraat naar de Eebuurt. De open tuinzijde van het zorgcentrum is in verband met de geldende Corona-maatregelen hermetisch afgesloten met hoge dranghekken. Familieleden kunnen zo niet bij de ramen van de in dit zorgcentrum wonende bejaarden komen. Voor alle partijen zijn dergelijke voorzorgsmaatregelen heel pijnlijk, en tekenend voor de tijd van ziekte, angst en zorg, waarin we nu leven. Wat we als passanten nog wel kunnen doen, doen we dan ook: zwaaien naar de ouderen, hetgeen op deze vroege Paasmaandagochtend enthousiast met terugzwaaien wordt beantwoord.
Daarna passeren we de Noorderbrug en wandelen we de Prinsentuin in.
Hier eindigt voor ons na 283,5 kilometer de hoofdroute van het Elfstedenpad, en hebben we vandaag nog eens 12 kilometer tegoed van de Proloog=Epiloog.
Stadscentrumwandeling Leeuwarden
Vanuit de Prinsentuin stappen we bij de Fryske Akademy in de beschrijving van de doorgaande route van de Proloog van het Elfstedenpad. We constateren al snel dat deze stadswandeling niet bewegwijzerd is als Elfstedenpad, zoals we dat in de voorgaande etappes gewend waren. Wel is het zo dat deze stadswandeling grotendeels overeenkomt met de NS-wandeling, want bij nagenoeg alle richtingwijzigingen zien we wel de routemarkering van de NS.
In het oude stadscentrum passeren we een bijzonder groot aantal gebouwen (en andere beeldbepalende elementen) die van belangrijke historische waarde zijn voor onze Friese hoofdstad. Zo komen we bijvoorbeeld langs: de oudste boom van Leeuwarden, het standbeeld van Us Heit, het Nieuw Sint-Anthoniegasthuis, de putdeksels van het Friese Jabikspaad in de Sint-Jacobsstraat, de Joodse buurt, de Grote of Jacobijnerkerk met het Oranjepoortje (1663) van de Friese Nassaus, het Joods Monument en de Joodse School, het Stads Weeshuis, het Boshuizen Gasthuis, Luilekkerland, de Joodse Synagoge, de Wilhelminaboom, de Centrale Apotheek in Jugendstil-stijl, de Bonifatiuskerk, de Prins Frederik Kazerne, het Fries Museum, de Kanselarij, de Blokhuispoort, het beeld van Mata Hari, de Waag en het Beursgebouw.
Wandelen langs de Potmarge
Voorbij dat voormalige Beursgebouw lopen we naar het NS-station van Leeuwarden, waar we even naar het toilet kunnen en daar bij de AH To Go nota bene ook nog een kop koffie kunnen scoren.
Na deze koffiepauze steken we het treinspoor over, om dan verderop onze stadswandeling te vervolgen langs het oude riviertje De Potmarge. Nu eens aan de ene en dan weer aan de andere zijde gaat de route voortdurend voort in oostelijke richting, eerst langs De Potmarge en dan langs de Oude Potmarge, tot aan het gebouw van Fier.
Alhoewel het vanmorgen vroeg wel erg stil was op straat, merk je dat er meer mensen in het straatbeeld komen. De meesten van hen - wandelend of fietsend of in rolstoelen - houden de anderhalve meter afstand keurig in ere, maar af en toe ontmoet je toch iemand die die regel aan zijn laars lapt en stoïcijns dicht bij je langs probeert te gaan. Daar houden wij dan wel weer goed rekening mee, en reageren daar soepel op, door dan zelf maar een stap meer terzijde te doen. Zo minimaliseren we het risico van virusverspreiding voor beide partijen. Men is trouwens op straat doorgaans heel gedwee, die enkele uitzondering daargelaten van de man die in Leeuwarden luid roepend, schreeuwend en brullend de stilte van de Paasmaandagmorgen bruut verstoorde.
Van Huizum naar Prinsentuin
Over de Tijnjedyk gaan we richting Huizum. Door een nieuwbouwwijk lopen we naar de oude dorpskerk van Huizum. Daarna gaat de route verder door Huizum, en langs CSG Comenius weer terug naar de spoorlijn tussen Groningen en Leeuwarden.
Aan de overzijde van het treinspoor gaan we naar de Kanaalstraat, die ons bij het Nieuwe Kanaal brengt, aan de achterzijde van de Blokhuispoort. Over de Zuidergrachtswal gaan we nogmaals richting voormalig Beursgebouw, om vanaf daar aan de overzijde van het kanaal naar de Prins Hendrikstraat te gaan. Daarna passeren we onder andere: het Paleis van Justitie aan het Wilhelminaplein, Neushoorn, schouwburg De Harmonie en de Oldehove.
Bij Tresoar gaan we dan de Prinsentuin weer in, waar we achtereenvolgens langs de Beatrixboom, het beeld van het fietsende meisje in de laatste oorlogswinter, en langs de Pier Pander Tempel lopen.
We pauzeren nog even kort bij De Koperen Tuin en het Pier Pander Museum, terwijl we ondertussen het prachtige schouwspel zien van een volwassen meerkoet, die met haar drie kuikens rondzwemt nabij het nest midden in de vijver tegenover de muziekkoepel, ondertussen haar drie jongen voedend.
Vanuit de Prinsentuin lopen we tot slot weer terug naar het parkeerterrein van NHL Stenden Hogeschool, waar we in onze auto stappen, om tenslotte de andere auto weer af te halen vanuit Lekkum, om dan huiswaarts te keren.
Vandaag sluiten we daarmee het Elfstedenpad af.
 |
| Bij het Joods Monument tegenover de Grote of Jacobijnerkerk van Leeuwarden |
De wandeltocht der wandeltochten
Gebruikmakend van voormalige jaagpaden en kerkpaden, van eeuwenoude grasdijken, van veel betreden handelswegen, zijn routemakers Johan Vellinga en Broer Adema erin geslaagd de elf Friese steden op een voor wandelaars zo aantrekkelijk mogelijke manier aan elkaar te rijgen.
Het door hen ontwikkelde 'Elfstedenpad' is met 283 kilometer een stuk langer dan de andere Elfstedentochten. Daar is een goede reden voor. Volgen schaatsers en ook wandelsporters over het algemeen de kortste weg, deze wandelroute zoekt de mooiste paden uit. Meer nog dan om de steden, gaat het om het tussenliggende land en om de paden die de steden verbinden.
De schoonheid van de Fryske Greidhoeke en het Friese Merengebied staat buiten kijf, maar Fryslân is meer dan weiland en water.
Het Elfstedenpad maakt een royale slag door de heuvels en bossen van Gaasterland. Voorbij Dokkum doorkruist het pad de typische houtwallen in het coulissenlandschap van de Fryske Wâlden. Met het Elfstedenpad is een prachtig stukje Friesland niet alleen voor schaatsers, fietsers en watersporters, maar nu ook voor wandelaars ontsloten.
Van dit Streekpad nummer 19 bestaat een routegids met gedetailleerde topografische kaarten. waar de route op is ingetekend. Daarnaast verschaft deze wandelgids veel handige informatie, zoals over het openbaar vervoer langs de route.
De laatste etappe
Vandaag gaan Durkje en ik verder met het bewandelen van het Elfstedenpad. Voor vandaag staan het laatste deel van het 46e traject en de Proloog op het programma; voor ons de 13e etappe, van Lekkum naar Leeuwarden, en de Stadswandeling door Leeuwarden, over een totale afstand van 16,9 kilometer, door Oostergo. Voor het laatste deel van het 46e traject resteert voor ons nog 4,9 kilometer, en de Proloog heeft een afstand van 12 kilometer. Aangezien wij de Proloog pas na het afsluiten van het Elfstedenpad wandelen, heeft die Stadswandeling door Leeuwarden voor ons meer het karakter van een Epiloog.
Om 8:15 uur verlaten we Feinsum met twee auto's en rijden we eerst naar Leeuwarden, waar we de ene auto parkeren op het parkeerterrein van NHL Stenden Hogeschool aan de Rengerslaan. Dan rijden we met de andere auto door naar Lekkum, waar we de andere auto parkeren bij de dorpskerk. Vanuit Lekkum vervolgen we het Elfstedenpad vanaf de plaats waar we afgelopen vrijdag (Goede Vrijdag) onze etappe beëindigden. Het wordt vandaag dus onze laatste etappe van het Elfstedenpad.
Van Lekkum naar Leeuwarden
Vanuit het dorpscentrum van Lekkum lopen we langs het water naar de Dokkumer Ee. Een mooi pad voert ons dan naar Snakkerburen, dat we van noord naar zuid doorkruisen, met eerst rechts van ons de volkstuinen aan de Dokkumer Ee, en in het dorpscentrum de Dorpstuin van Lekkum.
Vanuit Snakkerburen loop je dan zo de Leeuwarder stadswijk Lekkumerend binnen.
Voordat we de stadsring van de N355 oversteken bij de Ee-brug drinken we even koffie uit de meegenomen thermosbeker. In Lekkumerend kunnen we even uit de wind staan bij een flatgebouw. De ochtendtemperatuur is 8 graden Celsius, en als we vanmiddag weer terug komen bij onze auto, geeft de autothermometer ook 8 graden Celsius aan. Vanwege de stevige en koude wind ligt de gevoelstemperatuur beduidend lager dan die 8 graden Celsius. Vergeleken met gisteren voelt het vandaag koud aan. Toch is het lekker om vandaag nog even van een buitendag te genieten, alvorens we weer een week van Corona-thuiswerk tegemoet gaan.
Einde Elfstedenpad
Door de Leuwarder wijken Oldegalileën & Bloemenbuurt lopen we in zuidelijke richting aan de oostzijde langs de Dokkumer Ee.
Bij het Wijkzorgcentrum Sint Jozef gaan we via een bruggetje over de Hoekstergracht van de Eestraat naar de Eebuurt. De open tuinzijde van het zorgcentrum is in verband met de geldende Corona-maatregelen hermetisch afgesloten met hoge dranghekken. Familieleden kunnen zo niet bij de ramen van de in dit zorgcentrum wonende bejaarden komen. Voor alle partijen zijn dergelijke voorzorgsmaatregelen heel pijnlijk, en tekenend voor de tijd van ziekte, angst en zorg, waarin we nu leven. Wat we als passanten nog wel kunnen doen, doen we dan ook: zwaaien naar de ouderen, hetgeen op deze vroege Paasmaandagochtend enthousiast met terugzwaaien wordt beantwoord.
Daarna passeren we de Noorderbrug en wandelen we de Prinsentuin in.
Hier eindigt voor ons na 283,5 kilometer de hoofdroute van het Elfstedenpad, en hebben we vandaag nog eens 12 kilometer tegoed van de Proloog=Epiloog.
Stadscentrumwandeling Leeuwarden
Vanuit de Prinsentuin stappen we bij de Fryske Akademy in de beschrijving van de doorgaande route van de Proloog van het Elfstedenpad. We constateren al snel dat deze stadswandeling niet bewegwijzerd is als Elfstedenpad, zoals we dat in de voorgaande etappes gewend waren. Wel is het zo dat deze stadswandeling grotendeels overeenkomt met de NS-wandeling, want bij nagenoeg alle richtingwijzigingen zien we wel de routemarkering van de NS.
In het oude stadscentrum passeren we een bijzonder groot aantal gebouwen (en andere beeldbepalende elementen) die van belangrijke historische waarde zijn voor onze Friese hoofdstad. Zo komen we bijvoorbeeld langs: de oudste boom van Leeuwarden, het standbeeld van Us Heit, het Nieuw Sint-Anthoniegasthuis, de putdeksels van het Friese Jabikspaad in de Sint-Jacobsstraat, de Joodse buurt, de Grote of Jacobijnerkerk met het Oranjepoortje (1663) van de Friese Nassaus, het Joods Monument en de Joodse School, het Stads Weeshuis, het Boshuizen Gasthuis, Luilekkerland, de Joodse Synagoge, de Wilhelminaboom, de Centrale Apotheek in Jugendstil-stijl, de Bonifatiuskerk, de Prins Frederik Kazerne, het Fries Museum, de Kanselarij, de Blokhuispoort, het beeld van Mata Hari, de Waag en het Beursgebouw.
Wandelen langs de Potmarge
Voorbij dat voormalige Beursgebouw lopen we naar het NS-station van Leeuwarden, waar we even naar het toilet kunnen en daar bij de AH To Go nota bene ook nog een kop koffie kunnen scoren.
Na deze koffiepauze steken we het treinspoor over, om dan verderop onze stadswandeling te vervolgen langs het oude riviertje De Potmarge. Nu eens aan de ene en dan weer aan de andere zijde gaat de route voortdurend voort in oostelijke richting, eerst langs De Potmarge en dan langs de Oude Potmarge, tot aan het gebouw van Fier.
Alhoewel het vanmorgen vroeg wel erg stil was op straat, merk je dat er meer mensen in het straatbeeld komen. De meesten van hen - wandelend of fietsend of in rolstoelen - houden de anderhalve meter afstand keurig in ere, maar af en toe ontmoet je toch iemand die die regel aan zijn laars lapt en stoïcijns dicht bij je langs probeert te gaan. Daar houden wij dan wel weer goed rekening mee, en reageren daar soepel op, door dan zelf maar een stap meer terzijde te doen. Zo minimaliseren we het risico van virusverspreiding voor beide partijen. Men is trouwens op straat doorgaans heel gedwee, die enkele uitzondering daargelaten van de man die in Leeuwarden luid roepend, schreeuwend en brullend de stilte van de Paasmaandagmorgen bruut verstoorde.
Van Huizum naar Prinsentuin
Aan de overzijde van het treinspoor gaan we naar de Kanaalstraat, die ons bij het Nieuwe Kanaal brengt, aan de achterzijde van de Blokhuispoort. Over de Zuidergrachtswal gaan we nogmaals richting voormalig Beursgebouw, om vanaf daar aan de overzijde van het kanaal naar de Prins Hendrikstraat te gaan. Daarna passeren we onder andere: het Paleis van Justitie aan het Wilhelminaplein, Neushoorn, schouwburg De Harmonie en de Oldehove.
Bij Tresoar gaan we dan de Prinsentuin weer in, waar we achtereenvolgens langs de Beatrixboom, het beeld van het fietsende meisje in de laatste oorlogswinter, en langs de Pier Pander Tempel lopen.
We pauzeren nog even kort bij De Koperen Tuin en het Pier Pander Museum, terwijl we ondertussen het prachtige schouwspel zien van een volwassen meerkoet, die met haar drie kuikens rondzwemt nabij het nest midden in de vijver tegenover de muziekkoepel, ondertussen haar drie jongen voedend.
Vanuit de Prinsentuin lopen we tot slot weer terug naar het parkeerterrein van NHL Stenden Hogeschool, waar we in onze auto stappen, om tenslotte de andere auto weer af te halen vanuit Lekkum, om dan huiswaarts te keren.
Vandaag sluiten we daarmee het Elfstedenpad af.
Abonneren op:
Posts (Atom)
