Woontoren Ny Stins verrijst in Stiens

Dinsdag 30 september 2008

Op 25 april 2008 schreef ik in mijn weblogbericht over de doorstart van de nieuwbouw van het winkel-wooncomplex "Ny Stins" in Stiens. In het Stienser dorpscentrum verrijst deze nieuwbouw op de driesprong van Uniawei, Wylpstrjitte en Langebuorren.

Zo langzamerhand is iedere voorbijganger wel duidelijk dat dit appartementencomplex hèt beeldbepalend gebouw wordt aan de zuidelijke toegangsweg naar de Langebuorren.

De ronde hoek torent inmiddels met meerdere bouwlagen ver uit boven de omliggende bestaande bebouwing. Aan de andere zijde van de Langebuorren - op bijgaande foto aan de linkerzijde zichtbaar - staat de andere Stienser toren: de kerktoren van de Sint Vituskerk op de terp.

Twadde Fryske Van Dale foar lytse filosofen

Moandei 29 septimber 2008

Fan de Friese Pers Boekerij krige ik dizze moanne it nije foarlêswurdboek "Myn twadde Fryske Van Dale" ta resinsje tastjoerd. It is de Fryske ferzje fan in bernewurdboek fan Martine Letterie en Betty Sluyzer, út 'e rige fan Van Dale, oerset en bewurke troch Mindert Wynstra. Moaie tekeningen fan Paula Gerritsen, mar hja hawwe der nei alle gedachten net oan tocht om de teksten yn de tekeningen ek noch oer te setten yn it Frysk. Hie dochs better west. Mar hawar, twataligens hat ek syn foardielen.

It is in foarlêswurdboek foar bern fan fjouwer jier en âlder. Dit twadde diel befettet - lykas it earste diel - ek 1.000 Fryske wurden. Diskear allinne wurden dêr't de betsjutting lestich fan út te lizzen is oan beukers. Wurden lykas: fertriet, allergysk, sûnde, sabeare en breinroer.
By elts wurd heart in ferhaaltsje of in ferske mei in tekening. Elts stikje slút mei in definysje en oeral stiet foar foarlêzer en bern ek in tinktip by om yn te gean op de betsjutting fan it wurd yn it libben fan bern en foarlêzer.

Foar jonges én foar famkes is it in wearde(n)fol boek. Ek wearden en noarmen spylje in rol yn it wurdboek. Foar beuker en foarlêzer is it in útnoegjend boek foar sjen, harkje, lêze en prate. Net foar neat is de ûndertitel fan it wurdboek: "foar lytse en grutte filosofen". It boek is oan te rieden foar heiten & memmen en pakes & beppes dy't mei harren bern en bernsbern efkes tiid nimme foar taal, tiid nimme foar inoar en eltse dei (?) efkes tiid nimme foar in goed filosofysk petear mei bern dy't alle dagen wizer wurde.

Klik hjir mei jo mûs foar oanfollende ynformaasje of om it boek te bestellen.

Rondje Noord-Friesland

Zondag 28 september 2008

In de wandelgids van het "Friese Kustpad" staat als toegift nog een "Rondje Noord-Friesland" beschreven. Het deel van Lauwersoog naar de pier van Holwerd èn het deel van Dokkum naar Lauwersoog hebben Durkje en ik voorheen al een keer gelopen. Het tussenliggende traject van de Holwerder pier naar Dokkum wandelden we nog niet. Die route wandelen we vandaag. Volgens de wandelgids een afstand van 12,5 kilometer.

We zouden pas vanmiddag vertrekken, maar vanmorgen vroeg schijnt de zon zo uitbundig, dat we besluiten direct te vertrekken. Via Birdaard rijden we met de auto naar Dokkum. Vanuit Dokkum fietsen we ongeveer 10 kilometer naar de pier van Holwerd. Bij Holwerd is de zon al verdwenen en lichte regen is ervoor in de plaats gekomen. De fietsen laten we achter op de zeedijk bij de pier.

Dan wandelen we naar èn door Holwerd. Ten zuidoosten van Holwerd gaan we de tussen de landerijen door. Als we bij Waaxens pauzeren, begint het flink te regenen. Een bewoner van Waaxens komt naar ons toe en biedt ons een droge zitplaats aan in het prieel in zijn grote pastorietuin, waar we dankbaar gebruik van maken.

Tussen de velden door gaan we achter Brantgum en Foudgum langs naar Het Hantumerleeg. Langs de Hantumervaart zien we de Tibetaans-Boeddhistische Stoepa.

Via achtereenvolgens Lyts Jouster, Hiaure en Boarnwerthuizen arriveren we in Dokkum. Langs de Dokkumer Ee, het Dokkumer bolwerk en De Waag lopen we naar de Dokkumer IJsherberg, waar we vanmorgen de auto parkeerden. Met de auto rijden we naar de pier van Holwerd, waar we de fietsen weer afhalen.

De zon hebben we vandaag niet meer gezien. Wel af en toe een lichte bui. Maar op de terugweg van Holwerd naar Stiens hoost het. We prijzen ons gelukkig dat we vanmorgen al vroeg hebben besloten om eerder dan gepland te gaan wandelen, want daarmee hebben we in elk geval bereikt dat we tijdens het wandelen verschoond bleven van deze hevige buien. Het was overigens een mooie route, zo over de Noord-Friese klei, met geurige - pas gehekkelde - sloten en met op het land nog bieten, aardappelen, kool, uien en mais dat klaar is om van het land te worden gehaald.

Tuinwerk op de eerste zaterdag van de herfst

Zaterdag 27 september 2008

Afgelopen zondag begon de herfst, maar vandaag lijkt het nog wel een zomerse dag. Een heerlijke temperatuur, nauwelijks wind en een aangenaam schijnende zon.

Een mooie dag om in de tuin aan het werk te gaan. Er moet vandaag eerst behoorlijk worden gesnoeid. Daarnaast is het de tijd van het jaar om de tuin zo langzamerhand winterklaar te maken. Durkje en Pieter steken vanmiddag de handen ook mee uit de mouwen, dus tegen de avondschemer hebben we een flink deel van de tuin onder handen genomen.

Zonsopgang bij de voormalige Leeuwarder watertoren

Vrijdag 26 september 2008

Als ik vanmorgen even na zeven uur van huis naar school rijd, is het mistig. Op de weg tussen Stiens en Leeuwarden duik je af en toe in een dichte mistbank, om er ook al weer vrij snel uit te komen. De mistbanken liggen links en rechts ook over de velden en over de Leeuwarder vliegbasis.

De zon komt nu op in een prachtig gekleurde ochtendlucht. Als ik mijn werkkamer in Stenden hogeschool binnenkom, zie ik de zon net opkomen boven de daken van de gebouwen aan de oostzijde van de Dokkumer Ee. De voormalige Leeuwarder watertoren steekt links van de rijzende zon nog net met de kop boven een mistbank uit. De lucht blijft nog heel even kleurrijk, totdat het licht het van het duister wint. Van heinde en verre komen de studenten en medewerkers even later het hogeschoolgebouw binnenwandelen om daar hun nieuwe werkdag te beginnen.

Eerste Debatcafé van VU-podium & Friesch Dagblad in Leeuwarden een succes

Donderdag 25 september 2008

Als Fries Regiocomité van de Vereniging VU-Windesheim (VVW) organiseren we vanavond voor en met VU-podium in nauwe samenwerking met het Friesch Dagblad een eerste Debatcafé in Café Wouters te Leeuwarden.
Het thema is "Water". Centraal staan de maatregelen die Friesland moet nemen met het oog op de stijging van de zeespiegel. Ongeveer 70 mensen wonen dit avondprogramma bij. Er is volop gelegenheid om ook met elkaar te debatteren over wat wijs is voor Friesland. Een boeiende discussie is het resultaat.

Vanavond wordt de VU vertegenwoordigd door klimaatdeskundige prof. dr. ir. Pier Vellinga, directeur van het Klimaatcentrum van de Vrije Universiteit Amsterdam. Tweede gastspreker is de heer Herre Kingma, loco-dijkgraaf/bestuurder van Wetterskip Fryslân. De discussie staat onder leiding van de heer Siem Jansen, directeur van de Noordelijke Ontwikkelings Maatschappij (NOM), tevens bestuurslid van het Friesch Dagblad.

Veel aspecten van zeespiegelstijging, bodemdaling, dijkverhoging en verzilting komen aan de orde, waaronder: de resultaten van de Commissie Veerman, afkalven van ijskappen in Groenland en Antarctica, de Slachtedyk, het mogelijk verdwijnen van de Waddenzee, brede groene dijken, actuele plannen voor de Afsluitdijk, spuien & gemalen, broeikaseffect, doemscenario's, landbouw versus natuurbeheer, zout & kwel, waterpeilverhoging van het IJsselmeer, en ga zo maar door.

Pier Vellinga pleit voor tot 200 meter verbrede en tevens verhoogde zeedijken en vindt dat we zoveel mogelijk gebruik moeten maken van natuurkrachten en natuurlijke middelen. Herre Kingma geeft aan dat het Friese Waterschap haar planvorming eerst richt op de veiligheid van de Friese bevolking voor de komende 50 jaren. Siem Jansen vraagt de beide sprekers op prikkelende wijze of het niet veel goedkoper is om alle Waddeneilandbewoners maar van de eilanden af te halen, de natuur daar zijn gang maar te laten gaan en de zeespiegelstijging dan met verhoogde zeedijken tegen te houden. Herre Kingma is resoluut: Nee, als Wetterskip Fryslân moeten wij ook díe Friezen tegen de zeespiegeldreiging beschermen.

Dit eerste Debatcafé is een succes geworden. Veel meer bezoekers dan we aanvankelijk hadden gedacht. Geanimeerde discussies over uiteenlopende onderwerpen. Deskundige inbreng van de gastsprekers en zeker óók vanuit de zaal. Na afloop van het programma blijven velen nog lang met elkaar napraten over dit boeiende onderwerp dat elke Fries raakt: "Veiligheid achter de dijk".

Activiteitgerelateerd Werken @ Stenden University

Woensdag 24 september 2008

Van 8.30 - 12.30 uur zijn we vanmorgen onder begeleiding van collega Bram van der Graaf van het Instituut Service Management bijeen in zaal Frisia van ons Stenden University Hotel. Aan onze groep van tien Stenden-medewerkers - afkomstig uit verschillende ondersteunende afdelingen - wordt een en ander verteld en getoond over de wijze waarop we binnenkort activiteitgerelateerd gaan werken in de nieuwbouw.

Mede aan de hand van een schets van de beoogde inrichting van ons nieuw dienstencentrum ontstaat het gesprek over wat het voor ons betekent om te gaan werken met flexibele werkplekken, of beter: waar en hoe de flexibiliteit van medewerkers wordt gevraagd om op een diversiteit aan gefixeerde werkplekken te werken.

Zo kunnen we straks kiezen uit verschillende typen werkplek, zoals: de concentratieplek, de semi-concentratieplek, de communicatieplek en de (stilte-)bibliotheek. Daarnaast is er een kamer voor teamoverleg en een huiskamertafel voor informeel overleg en pauzes. Voordat we gaan werken, moeten we voortaan eerst bedenken wat we die dag gaan doen, met wie en waar en daar zoek je je type werkplek voor die dag op uit.

Alle collega's worden voorzien van een laptop en mobiele telefoon. De laptop sluiten we via een docking station aan op de verspreid staande randapparatuur. Na de verhuizing zal worden begonnen met de ontwikkeling van een hogeschoolbreed documentenbeheersysteem, dat als belangrijke randvoorwaarde wordt beschouwd om activiteitgerelateerd werken mede tot een succes te maken.

Fryslâns eerste Ovonde komt in Stiens

Dinsdag 23 september 2008

De provincie Fryslân heeft gekozen voor de aanleg van een Ovonde op het kruispunt van de provinciale weg N357 (de Brédyk), de Uniawei en de Nylânsdyk, ter hoogte van Stiens.

Hierdoor zal de doorstroming op de hoofdrichting tussen Leeuwarden en Holwerd v.v. van de N357 beter zijn en zal het ook als resultaat hebben dat de snelheid bij de zijwegen en bij de fietsoversteken lager en daarmee veiliger worden.

Groot voordeel van deze Stienser Ovonde (een ovale rotonde) is dat er bij de fietsoversteek geen dode hoek meer zal zijn voor vrachtauto's.

Voor bestuurders van motorvoertuigen lijkt het alsof zij een gebruikelijke rotonde naderen.
De provincie Fryslân wil met haar eerste Ovonde bekijken of er nog meer voordelen zijn ten opzichte van een rotonde.

In de afgelopen zomer is gestart met de aanleg van deze Ovonde. Zo langzamerhand worden de contouren van de Ovonde zichtbaar. De asfalteringswerkzaamheden zijn inmiddels van start gegaan.

3e Landelijk Beraad van het NBG in Eemnes

Maandag 22 september 2008

Onze derde vergadering van het Landelijk Beraad van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) is vanavond in Hotel De Witte Bergen te Eemnes. Dit overleg wordt ook bijgewoond door Yvonne Zwart van het NBG-Klantencontactcentrum, Algemeen NBG-directeur CeesJan Visser en Bert de Jong, NBG-manager Activeren & Presenteren.

We bespreken het concept-Werkplan Activeren & Presenteren 2009, waarin Bert de Jong zijn projecten voor het komende kalenderjaar presenteert en ter informatie en advisering aan ons voorlegt.
Vervolgens presenteert CeesJan Visser het Kader voor alle NBG-werkplannen van 2009. Daarna geeft hij toelichting op het Communicatieplan van Dirigo Communicatie, dat momenteel in de werkorganisatie van het NBG circuleert. Uiteraard besteden we ook even aandacht aan "Hemel", het glossy magazine dat het NBG deze week in Nederland publiceert. Dit trendy magazine mag zich nu al verheugen op flinke mediabelangstelling.

Onze voorzitter Hans van Loon heeft een aantal suggesties op papier gezet voor de nieuw op te stellen NBG-reglementen, nu wij landelijk zover zijn dat de nieuwe statuten van het NBG zijn vastgesteld. Wij gaan van harte akkoord met zijn voorstel, waarmee Hans in de gelegenheid wordt gesteld daar nader uitwerking aan te geven. Wij zien dat met vertrouwen tegemoet.

Dan resteert nog van Bert de Jong zijn eerste aanzet tot het omschrijven van het reeds geldende en nog beoogde NBG-vrijwilligersbeleid. Na inhoudelijke bespreking van zijn voorstel gaan wij van harte akkoord met de wijze waarop hij aan dit project samen met ons uitvoering wenst te geven. Daarmee zullen we op afzienbare termijn alle vrijwilligersbeleid van het NBG in één combi-document op schrift verkrijgen, hetgeen voor het effectief en efficiënt functioneren van ons vrijwilligersapparaat van belang is, maar wat extern ook een vereiste is om als NBG op termijn in aanmerking te blijven komen voor het CBF-keurmerk van het Centraal Bureau Fondsenwerving; het landelijk Keur voor Goede Doelen.

Muren slechten op Startzondag in Stiens

Zondag 21 september 2008

Als we als gezin op deze eerste herfstmorgen tegen half tien bij kerkelijk centrum De Hege Stins komen voor de kerkdienst van dit Startweekend, zien we gemeenteleden de kerk ingaan, maar anderen ook de kerk verlaten. Wat is er aan de hand?

Het blijkt dat er twee aanvangstijden zijn gepubliceerd: 9.30 uur in het kerkblad de Twaklank èn in de provinciale kranten en 10.00 uur in de Infobladen die zondags in de beide kerken worden uitgereikt. Ten behoeve van deze Startzondag is de aanvangstijd van 9.30 uur verschoven naar 10.00 uur. Vaak zie je dan bij ons in de gemeente dat het qua communicatie fout gaat. Niet overal wordt dan de nieuwe tijd (tijdig) gepubliceerd, waardoor de gemeenteleden zich in twee aanvangstijd-ploegen melden in de ontvangsthal van de kerk. Ik ga even buiten staan en zie dat enkele groepjes gemeenteleden direct huiswaarts keren omdat ze niet nog een half uur willen wachten. Ondertussen loopt ook een gezin met mopperende kinderen naar binnen; die jeugd ziet zich genoodzaakt langer dan verwacht in de kerk te verblijven. Dat is wat ik zie en hoor. Maar gelukkig zijn de meesten bereid om dat halfuur te overbruggen in de ontvangsthal en om 10.00 uur begint dan toch de Start-kerkdienst.

Deze gezamenlijke kerkdienst wordt door de Gereformeerde Kerk van Stiens en de Hervormde Gemeente van Stiens georganiseerd. Voorgangers zijn onze predikanten, respectievelijk Bart Ramaker en Gerrit Wessels. Muzikale (bege-)leiding komt van organist/pianist/dirigent Take Beukema en van de blazers Annie Klijnstra en Jan Wierstra. Nieuw is dat vandaag voor het eerst de Hervormde Vituscantorij en de Gereformeerde Zanggroep Hege Stins samen de (koor)zang(begeleiding) verzorgen.

Aan de hand van twee Bijbelteksten over Jericho en Bartimeüs wordt mede met behulp van een dramatische expressie van Dethmer Boels, Jeannette Veltman en Wout de Vries het thema "Muren slechten" uitgewerkt. Er is voor gekozen om in deze Startdienst geen liederen uit het Liedboek voor de Kerken te zingen, wel diverse liederen uit de bundel Tussentijds en enkele andere liederen van o.a. Hanna Lam. Centraal staat in de dienst dat dit het kerkelijk seizoen gaat worden waarin de beide PKN-gemeentes gaan fuseren en samen verder gaan als één gemeente met drie pastorale wijken, drie predikanten en twee kerkgebouwen in Stiens.

Na afloop krijgen we allen koffie met gebak. Het nieuwe kerkelijk werkseizoen is vanaf nu van start gegaan. We sturen ook nog kaarten met onze namen erin geschreven als groet naar onze mede-gemeenteleden Hans Hagen en Sietse Hager, die beiden als militair zijn uitgezonden en momenteel verblijven in Afghanistan. Wij hopen dat zij te Zijner tijd gezond en wel weer terug mogen komen in Stiens.

Zonsondergang aan de Bûtenskilwei bij Stiens

Zaterdag 20 september 2008

De hele dag is het prachtig weer. Een mooie dag om buiten aan de slag te zijn. Ook vanavond is het nog aangenaam om buiten te zijn. Durkje en ik maken een lange avondwandeling door en buiten Stiens. Op het moment dat we bij de Stienser molen "De Hoop" het dorp aan de westzijde verlaten, kleurt de lucht mooi van de naderende zonsondergang.

Als we via de Brédyk en de Finnedyk op de Bûtenskilwei aankomen, is de zonsondergang op zijn mooist; op het moment dat de zon tussen twee bomen door en langs een verderopgelegen boerderij achter de horizon verdwijnt. Vlak voordat het donker is, zijn we weer thuis.

Tweede van ESOE-Tweedaagse in Bakkeveen

Vrijdag 19 september 2008

Voor de tweede dag zijn we als (onderwijs) Expertise-team van de Educational Support Organisation van Stenden hogeschool voor een tweedaagse scholing bijeen in Nieuw Allardsoog te Bakkeveen.
Vandaag richten we ons op Adviesgespreksstijlen.

Gedurende de ochtendsessie bespreken we de typen bewegingen die wij tijdens ons werk als adviseur kunnen maken ten opzichte van de geadviseerden, zoals daar zijn: "Wegbewegen, Tegenbewegen, Gelijk op, Meebewegen en Judo." We onderzoeken welke stijl het beste bij ons past èn wanneer en hoe je deze stijlen hanteert.

Na de lunch bereiden we in een meer zakelijk intermezzo het gesprek voor dat we na het weekend met een lid van ons College van Bestuur zullen voeren en de rest van de middag oefenen we in subgroepen verschillende Adviesgespreksstijlen, met als aandachtspunten: de (non)verbale kant, de advies-setting en adequate initiatiefnames. De resultaten daarvan worden aan het eind van de middag in een plenaire sessie besproken, waarna iedereen tenslotte weer huiswaarts keert.

Eerste van ESOE-Tweedaagse in Bakkeveen

Donderdag 18 september 2008

Dit is de eerste dag van onze tweedaagse NOVO-Training Adviesvaardigheden voor het hele team van ons Expertise Centrum van de Educational Support Organisation van Stenden hogeschool. Met een groep van 18 teamleden zijn we twee dagen bijeen in het Conferentieoord "Nieuw Allardsoog" nabij Bakkeveen.

Aan de hand van de modellen en instrumenten waarmee we de vorige drie tweedaagses aan het werk zijn geweest, blikken we terug op de resultaten van de vorige sessies, waarbij we tegelijk onze nieuwe collega's uitleggen wat we inmiddels hebben geleerd, daarbij een enkel voorbeeld uit onze dagelijkse werkpraktijk als toepassingsobject gebruikend.

Als we dit weer paraat hebben, gaan we aan de hand van deze modellen en technieken in subgroepen aan het werk om de door ons ingebrachte cases te analyseren aan de hand van de erbij passende modellen en technieken, waaronder bijvoorbeeld: het Real Need-model, de 5e Discipline van Peter Senge, de Uitgangspunten voor procesbegeleiding in onderwijs volgens het Institutional Development Programme van Per Dalin, uiteenlopende Consultantrollen van o.a. Edgar Schein, Relatieschema's en Probleemdomeinen.

Na de lunch en de heidewandeling krijgen we uitleg over het Adviesmodel van Hannah Nathans, waarbij we steeds focussen op de in onze praktijk herkenbare Rollen, Rolconflicten en Rolopvattingen.
Van 18.00 – 20.00 uur brengen we tenslotte aan de hand van het Kernkwaliteitenmodel van Ofman elkaars Kernkwaliteiten, Allergieën, Valkuilen en Uitdagingen in beeld.
We sluiten de dag af met een diner en aansluitend een nazit in de Living.

That's Quality ... of Life

Woensdag 17 september 2008

Vanmorgen tegen half acht stap ik achteloos mijn kantoor van Stenden hogeschool binnen. Verrassing .... de werkplek is versierd door mijn kamergenoten. De verjaardag is al voorbij, maar het feest nog niet. Even later komt collega Lotte binnen met een kadomand met in elk geval ook een paar potten mosterd, jazeker, voor deze Abraham. Grote dank aan mijn naaste collega's Charissa, Danny, Lotte en Marjolein.

De 50e verjaardag is kennelijk als een lopend vuurtje door de organisatie gegaan, want de hele dag komen collega's even langs, worden e-felicitaties gestuurd, mag ik van collega Ypie nu deel uitmaken van de "Club van 50" en komt er ook van collega, Dean Ann nog een prachtig herfstboeket, vlak voordat ik tegen vijf uur naar huis ga. Vandaag dus geen uur zonder verjaardag.

Geruststellend (?!) is dan nog het kaartje van mijn kamercollega's van ons Quality Center, waarop staat: "50 Jaar! .... dat zou je niet zeggen... je ziet er nog uit als 49!!"

"Under de sinne fan de Ivige" fan Anders M. Rozendal

Tiisdei 16 septimber 2008

Israël, om it jier 850 foar Kristus hinne

It libben laket de jonge Sûar oan. Syn heit is in rike bouboer en in foaroanman fan 'e stêd. Dat Sûar nei syn pake oan memmekant útfanhûs sil, hat er net folle nocht oan. Pake Rekab en syn famylje hawwe oare gewoanten as Sûar wend is, en opfettings oer godstsjinst dêr 't Sûar syn heit mar wat de gek mei hat.
Boppedat is pake Rekab feehâlder. Sûar hâldt net fan dy stjonkende skiep en geiten. Dat feroaret as er yn it nomadekamp in famke moetet. No soe er wol yn it kamp bliuwe wolle. Dat kin fansels net, syn plak is thús. Mar nei 't syn heit in byfrou nommen hat, is de sfear der dêr net better op wurden. Dan barre der dingen dy 't it libben fan Sûar folslein op 'e kop sette.

As KFFB-bestjoer hawwe wy koartlyn boppesteande nije roman útjûn.
It is "Under de sinne fan de Ivige" fan Anders M. Rozendal.
Yn 'e boekhannel kinne jo it keapje foar € 14,-
Mar as jo lid wurde fan ús feriening de Kristlik Fryske Folks Bibleteek (KFFB) kinne jo it fergees krije.
It lidmaatskip fan 'e KFFB kostet € 27,00 yn 't jier. Dêrfoar krije jo trije kear yn 't jier (yn febrewaris, maaie en septimber) in roman en de Frysk literêre krante "De fleanende krie" krije jo der dan ek noch trije kear op ta.
Fia ynternet kinne jo fuortendaliks lid wurde op 'e side:
http://kffb.nl/nijlid.html

Rinkje de Vries exposeert in Stiens

Maandag 15 september 2008

Tot 15 oktober 2008 exposeert Rinkje de Vries uit Jelsum enkele van haar schilderwerken in het Gemeentehuis van Leeuwarderadeel te Stiens. Ze is afkomstig uit Molkwerum, maar woont sinds 1986 in onze gemeente, in Jelsum. Voor Rinkje is schilderen één grote zoektocht met diverse soorten materialen (zoals verf, krijt, stof, gips, zand, spatels, enz.) naar vormen en technieken, waaruit realistische maar ook expressionistische of abstracte composities van kleuren ontstaan. Als autodidact schildert ze en ontwikkelt zich al jaren, steeds weer nieuwe mogelijkheden proberend.

Eén van de momenteel in het gemeentehuis tentoongestelde schilderijen draagt als titel: "Zwarte dame". Het is in acryl geschilderd op een paneel, waarbij ook stof is gebruik, met een ketting in bladgoud.

Dagje Gelderse Natuur & Cultuur

Zondag 14 september 2008

Deze nieuwe week begint met ons verblijf in Landal Greenpark Landgoed 't Loo. Tijdens en na de brunch worden de plannen voor vandaag gemaakt. We rijden eerst met zijn allen via ' t Harde naar het Majuba Bervoetsbos. Daar gaan we aan de wandel door het bos en over het heideveldje dat hier in het bos ligt.

Daarna rijden we weer terug naar ' t Harde en vandaar gaan we door naar de vestingstad Elburg. In de afgelopen drie dagen waren hier de zogenoemde Botterdagen. Alhoewel die festiviteiten voorbij zijn, is het nog steeds gezellig in het oude stadscentrum en in de haven van Elburg. Hier liggen nog enkele botters, een aantal Elburgse, maar ook ligt er nog een enkele botter van Urk.

Teruggekomen op het Landal Greenpark gaat onze jeugd nog zwemmen in het zwembad van dit park. De zon schijnt vanmiddag, dus het is ook aangenaam om lekker in de zon op ons terras te zitten. Totdat de zon achter de bomen verdwijnt, blijft het onbewolkt. We kunnen derhalve buiten op het terras genieten van onze avondmaaltijd.

Feest in Gran Place

Zaterdag 13 september 2008

Het blijft vanmorgen lang stil in ons huisje aan de recreatieplas van Landal Greenpark 't Loo. We staan allen veel later dan gebruikelijk op en genieten in alle rust van ons ontbijt met een bakje koffie. Daarna neemt ook iedereen rustig de tijd om zich voor te bereiden op ons familiefeest van vandaag in dit recreatiepark.

Rond 17.00 uur komt onze familie bijeen in de Multizaal van het Gran Place. Na koffie met gebak, feestelijke speeches met beamerpresentaties en een aperitief verlaten we de Multizaal, waar we deze besloten familiesessie hebben.

Om 18.30 uur gaan we met zijn zesentwintigen naar het buffet in Kasteel 't Loo. Na een drankje genieten we hier vanavond met z' n allen van een heerlijk koud en warm buffet. Er is voldoende gelegenheid om gevarieerd te eten wat je lekker vindt en om elkaar in een vrolijke sfeer te ontmoeten. Die feestelijke sfeer wordt - voor ons onverwacht - ondersteund door een shantykoor uit Vaassen, dat zich na enige tijd in vol ornaat voor een optreden meldt. Hun meeslepende zeemansliedjes met bijpassende entourage zorgen voor een welkome vrolijke noot in dit sfeerrijke “ Middeleeuwse” buffetrestaurant.

Weekend in Landal Greenpark 't Loo

Vrijdag 12 september 2008

Het aanstaande weekend zullen we doorbrengen in Landal Greenpark ' t Loo, gelegen tussen Wezep en Oldebroek. Gedurende de ochtend zijn Durkje en ik druk bezig om voor dit weekendverblijf en voor het familiefeest van morgen de laatste voorbereidingen te treffen. Aan het begin van de middag rijden we langs de Leeuwarder Stenden hogeschool, waar we Pieter afhalen na afloop van zijn college aldaar.

Halverwege de middag betrekken we een riante vakantiewoning, gelegen aan een met strand omzoomde recreatieplas. Het weer is ronduit slecht: zwaar bewolkt en af en toe een flinke bui. Aan het eind van de middag haal ik de vanuit Groningen komende Jan Wijbe, Baukje en Rauke van de trein in Wezep. Een weekend geen studie; een weekend lang feest met ook alle andere familieleden die later arriveren. Na een lange avond bij de open haard met een glas wijn, verdwijnt iedereen naar de verschillende slaapkamers in deze luxe recreatiewoning op de grens van water en bos.

The Jaffa's Orange Lion Bike

Donderdag 11 september 2008

Met een groep vrienden uit Stiens en Jelsum heeft Pieter een vriendengroep gevormd. Ze noemen zich de Jaffa's en zijn onder die naam in de virtuele wereld van het internet herkenbaar en traceerbaar. Met name in de avonduren van het weekend ontmoeten ze elkaar op hun afzonderlijke woonadressen of elders. Hun laatste meerdaagse activiteit was het bijwonen van het Xnoizz Flevofestival in Bussloo. Zie hiertoe ook mijn weblogbericht van 16 augustus 2008.

Enkele weken geleden kwam tijdens één van de Jaffa-avonden één van de Jaffa's onze tuin binnenfietsen op een wel heel bijzondere tweewieler. Bij navraag bleek dat de andere heren van Jaffa ter gelegenheid van zijn verjaardag een oude fiets een metamorfose hadden doen ondergaan, met als resultaat dat hij zich in het verkeer kan onderscheiden met een oranje fiets met een Nederlandse leeuw-image.

Historie in t-shirts bij De Eekhorst in Assen

Woensdag 10 september 2008

Aan het eind van de ochtend rijd ik van Stenden Leeuwarden naar Stenden Assen, naar wat voorheen Pabo De Eekhorst was. Met het managementteam overleg ik daar op welke wijze we het beste het protocol voor de accreditatie van de Opleiding tot Leraar Basisonderwijs van de voormalige Hogeschool Drenthe kunnen integreren in het nu geldende accreditatieprotocol van de sinds 1 januari 2008 bestuurlijk geformeerde Stenden hogeschool. We spreken af op welke wijze we de komende weken in deze te werk zullen gaan om het reeds lopende accreditatieproces vlekkeloos te laten voortgaan. Volgend jaar verwachten we dan voor de beide Pabo's van Stenden hogeschool het kwaliteitsstempel te verkrijgen: "goedgekeurd".

Bij binnenkomst in het Stenden hogeschoolgebouw in Assen valt mijn oog op een groot raamwerk waarin 18 t-shirts hangen. Het is een verzameling van t-shirts, die voornamelijk herinneren aan de introductieweken voor eerstejaars studenten van de afgelopen jaren. Ook zie ik een t-shirt van een eindfeest van vierdejaars studenten. En er hangt een t-shirt met daarop in grote letters "juf" met daaronder een stempel, waaruit blijkt dat deze juf is "goedgekeurd".

Elk t-shirt heeft een eigen verhaal in zich. Het raamwerk brengt al die verhalen bijeen en herinnert de in de hal voorbijwandelende studenten en medewerkers aan gezellige en waardevolle binnen- en buitenschoolse activiteiten.

25 jaar futsal van Avanti in Stiens

Dinsdag 9 september 2008

Zaalvoetbal wordt meestal "futsal" genoemd. Het woord futsal is afgeleid van de Spaanse woorden "futbol" (voetbal) en "sala" (zaal). Futsal wordt gespeeld in een sporthal met een plofbal: een bal die bijna niet stuitert. Er wordt vijf tegen vijf gespeeld voor een periode van twee maal 25 minuten. De sport kent eigen regels en de grootte van het speelveld is net als bij handbal: ongeveer 40 bij 20 meter.

Voor vanavond zijn alle leden en oud-leden van zaalvoetbalvereniging Avanti uit Stiens uitgenodigd voor het 25-jarig jubileumfestijn van Avanti. Vanavond is er muziek, waaronder een optreden van de Stienser showband Takostu, en uiteraard zaalvoetbalwedstrijden op hoog niveau. Nadat de topjeugd van Noord-Nederland (het Stienser AVANTI tegen de Leekster Eagles) een voorwedstrijd heeft verzorgd, volgt de wedstrijd van AVANTI 1 tegen het Oranje-futsalteam. Dit nationaal Oranje-futsalteam is bijna nooit in het Noorden van ons land te bewonderen.

Rudi Stuve exposeert in Stiens

Maandag 8 september 2008

In de Openbare Bibliotheek van Stiens is momenteel werk van Rudi Stuve uit Marssum te bekijken. Zijn expositie bevat een aantal tekeningen uit de periode 2005 en 2006.

Zijn veelkleurige tekeningen en schilderijen zijn gemaakt met pastel, oliepastel, fineliner, Tipp-ex, ecoline, Oost-Indische inkt, kleurpotlood en stift. De schilderijen zijn expressief en kleurrijk, abstract en figuratief tegelijk.

Kenmerkend voor deze serie schilderijen is een soort horizon waar zich alles om heen afspeelt. Gezichten, lichamen - maar ook gebouwen - zijn rond zo'n horizon te herkennen in de veelheid aan vormen en kleuren.

Stayokay in Arnhem & Everything okay in Odoorn

Zondag 7 september 2008

We worden wakker in Stayokay in Arnhem. In de ontvangsthal, lobby en ontbijtzaal is het gezellig druk. Ons overnachtingsverblijf was vannacht volgeboekt. Er is een bus vol Britse padvinders, er zijn wandelaars die gisteren de Airborne Wandeltocht te Oosterbeek hebben gelopen, er zijn verschillende fietsgroepen bij en ook een groep verstandelijk gehandicapten met hun begeleiders. En natuurlijk enkele groepen die gisteravond tegelijk met ons het concert van Lionel Richie bezochten in het Gelredome. Al met al een gezellig samenkomen van een zeer uiteenlopend gezelschap.

Na het ontbijt rijden we naar Emmen om daar onze zonen Jan Wijbe & Pieter af te halen, die daar arriveren vanuit respectievelijk Groningen en Stiens. Gevieren gaan we naar Odoorn, waar we het gezellige diplomeringsfeest bijwonen van Baukje haar vriend Rauke en van zijn zuster Marijn, die de HBO-diploma's voor respectievelijk Verkeerskunde en Culturele Maatschappelijke Vorming hebben behaald. Jan Wijbe brengen we daarna naar zijn studentenkamer in Groningen en Durkje en ik rijden met Pieter weer naar Stiens. Al weer een mooie dag.

Lionel Richie in concert with Candy Dulfer and Trijntje Oosterhuis

Zaterdag 6 september 2008

Vanmiddag rijden we naar het Gelredome in Arnhem. Vanavond bezoeken we het concert van Lionel Richie: Symphonica in Rosso 2008. Tegen de avond parkeren we de auto bij Stayokay in Arnhem, waar we vannacht zullen overnachten. Met de stadsbus naar het station en vanaf daar met de speciale pendelbus naar het Gelredome.

In het voorprogramma treedt zanger Jeroen van der Boom op. De zaal kleurt steeds roder van alle kleding, van alle rode accenten van de 35.000 bezoekers en van de spotlights in de immense zaal. Om 20.30 uur klinkt zacht "Hello ...", en dan luider "... is it me you're looking for?". Het begin van een geweldige show.

In zijn openingswoord belooft Lionel Richie al zijn tophits te spelen. En inderdaad, ze passeren vanavond allemaal de revue. Ook de overbekende nummers van zijn Commodores uit de jaren 1972-1982; uit de jaren dat wij in het voortgezet onderwijs zaten, dat we studeerden en dat we begonnen te werken. Eén en al herkenning. En wie kent ze niet: "Sail on", "All night long", "Say you, Say Me" en aan het eind van de avond natuurlijk "Hello, is it me you're looking for?".

Alain Clark komt even voorbij. En ook de muzikaal veelzijdige Trijntje Oosterhuis treedt op, zij het - in mijn ogen - veel te kort. De muzikale begeleiding komt van Guido's Orchestra, een mix van popband & klassiek orkest, onder leiding van Guido Dieteren.

Ronduit fantastisch is ook het samenspel tussen Lionel Richie en onze eigen saxofoniste Candy Dulfer. Een groots muziekspektakel wordt dat. Waar ik de hele avond op zit te wachten, is een gezamenlijk nummer van onze drie toppers: Lionel Richie, Trijntje Oosterhuis en Candy Dulfer. Maar die combinatie krijgen we helaas niet te horen. Jammer is dat.

De avond vliegt om. Bijna tweeëneenhalf uur non stop-muziek, prachtige dans, kleurrijke visuele effecten met natuurlijk heel veel rood en af en toe een uitzinnig publiek. Aan het eind van de avond - bij de laatste nummers - is de zaal helemaal los. Op de tribunes rondom ons, zit bijna niemand meer op zijn zitplaats. Er wordt geklapt, gedanst en gezongen. Prachtig om er bij te zijn.

Zo zie je alles ... bij IKEA ... èn bij Stenden hogeschool

Vrijdag 5 september 2008

Na dochter Baukje is inmiddels ook onze oudste zoon Jan Wijbe van Hilversum - via ons thuisadres in Stiens - weer verhuisd; deze keer naar Groningen. Nu hij de bachelor degree Media en Entertainment Management heeft behaald, start Jan Wijbe bij de bachelor-opleiding Bedrijfskunde van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) met een schakeljaar, dat volgend jaar toegang geeft tot de Master-opleiding Marketing van de RUG.

Afgelopen maandagavond was onze eerste verhuisrit van Stiens naar Groningen. Vandaag rijden Durkje en ik weer met een volle auto en aanhangwagen om de laatste inboedel over te brengen. Een aantal stukken huisraad moeten nog worden aangeschaft. Evenals een grote groep studenten met ouders - zo blijkt ons vanmiddag in de winkel - betekent dat een bezoek in de stad Groningen aan de onder studenten zo populaire woonwinkel IKEA.

Als we de winkel binnenwandelen, valt mij op hoe goed deze winkel de min of meer gedwongen winkelroute op diverse locaties aangeeft. Je ziet zó waar je kunt beginnen, onderweg is duidelijk waar je links en rechts moet en je wordt hier over de bovenverdieping en daarna over de begane grond keurig via het zelfbedieningsmagazijn èn de kassa naar de afhaalbalie voor grote meubelstukken geloodst, alwaar de betaalde artikelen dan keurig voor je klaar staan.

Als ik de grote wegwijsborden met de tekst "Zo zie je alles" zie, moet ik even denken aan het Handboek Accreditatie dat ik beroepshalve in de afgelopen jaren heb geschreven en doorontwikkeld ten behoeve van alle accreditatietrajecten die de opleidingen van de Stenden hogeschool doorlopen teneinde wederom met hoge scores geaccrediteerd te worden. Eigenlijk zou deze IKEA-leus een goede titel zijn voor mijn Stenden-Handboek Accreditatie, omdat de inhoud van dit steeds weer geupdate protocol ook aangeeft waar een opleiding een accreditatietraject start en welke route wij dan met zijn allen doorlopen om uiteindelijk aan het eind van het traject tot het gewenste resultaat te komen.
Zo zie je maar weer ......... Zo zie je alles.

Stichtingsbestuur Sint Jabikspaad vergadert in Bolsward

Donderdag 4 september 2008

Het bestuur van de Stichting Jabikspaad benaderde me enkele maanden geleden met de vraag zitting te nemen in haar Stichtingsbestuur. Ter oriëntatie en nadere kennismaking woon ik vanavond ten huize van bestuurslid, pastoor Jan Romkes van der Wal de vergadering te Bolsward bij.

Uit het kennismakingsrondje blijkt dat wij allen het Jabikspaad van Sint Jacobiparochie tot aan Santiago de Compostela helemaal of inmiddels deels hebben gelopen. Die bijzondere ervaring bindt ons allen in elk geval.

In het overleg van vanavond spreken we over zaken die o.a. het Nederlands Genootschap van Sint Jacob betreffen, over het provinciaal Oude Paden-project, over diverse eigen en overige activiteiten waarbij het Jabikspaad centraal staat, over uiteenlopende werkrelaties met externe relaties zoals gemeentes, over het organiseren van bijeenkomsten met de eigen wandelpadeninspecteurs in de regio èn met de verenigingen voor dorpsbelang van de dorpen waar het Jabikspaad doorheen loopt. Kortom, een breed scala van allerlei zaken die op een of andere wijze het Jabikspaad raken.

Het is mij vanavond in elk geval duidelijk geworden dat het niet alleen de Stichting Jabikspaad is, die alle activiteiten rondom dit eerste deel van het internationale pelgrimspad organiseert. Mij wordt duidelijk dat het Fries-Overijsselse Jabikspaad emancipeert; het komt steeds meer in beeld bij allerlei andere organisatie die alle het Jabikspaad mede benutten om eigen activiteiten aantrekkelijk in de aanbieding te zetten. Een hele mooie ontwikkeling, vind ik.

Hello World! - Opening Hogeschooljaar 2008-2009

Woensdag 3 september 2008

Dit is de dag waarop we binnen Stenden hogeschool officieel ons hogeschooljaar openen. Met het jaarthema "Hello World!" laten we als hogeschool ons nieuwe gezicht zien aan de wereld. De wereld en onze maatschappij veranderen continu. We leven en werken in een internationale woon-, leef- en studiegemeenschap. Wij willen studenten voorbereiden op het werken in onze internationale en interculturele samenleving.

Mevrouw Suchitra Hiranprueck - ambassadeur van Thailand - is onze eerste gastspreker. Ze benoemt de eeuwenlange band die onze Nederlandse en Thaise voorouders reeds 400 jaar geleden al bouwden en onderhielden. Ze prijst de tevredenheid van de Thaise studenten die momenteel bij ons in Leeuwarden studeren.

Tweede gastspreker is mevrouw Hlengiwe Mkhize, ambassadeur van Zuid-Afrika. In het begin van haar toespraak benadrukt ze de belangrijke rol die onderwijs speelt bij de ontwikkeling van een land en van haar bevolking. Aan het eind voegt ze daar nog aan toe dat onderwijs ook een belangrijke bijdrage kan leveren aan het ontwikkelen van sociaal engagement van studenten; mij uit het hart gegrepen.

Derde gastspreker is de heer Joris Luyendijk, schrijver/journalist/tv-presentator. Hij maakt uit eigen internationale ervaring duidelijk dat internationalisering niet alleen maar "top" is. Het kan bovenal ook pijnlijk zijn als je in het buitenland duidelijk wordt dat men Nederland niet eens kent, als studenten van verschillende nationaliteiten elkaar mijden en als je te maken krijgt met confronterende moppen over Nederlanders. Luyendijk roept ons allen op om buiten onze comfortzône te treden, hetgeen wel enig doorzettingsvermogen vergt, maar waardoor je comfortzône doorgaans dan wel uitdijdt.

Zo geven bovenstaande gastsprekers - afkomstig uit drie continenten - ieder hun eigen visie op het belang van internationaal onderwijs en op het opleiden van kosmopolitische burgers.

Aan het eind van de middag maakt onze voorzitter van het College van Bestuur - de heer Robert Veenstra - bekend dat Stenden hogeschool een Universiteit in Berlijn gaat openen. Met deze "Stenden University Berlin" zetten we een volgende stap in het realiseren van onze ambities. In Berlijn gaan we ons richten op academisch onderwijs, onderzoek en kennisoverdracht. Dat past goed in onze strategie en het verhoogt ook de kwaliteit van ons huidig wereldwijd onderwijs.

Hello World, .... ons nieuwe studiejaar is geopend.
En ...... o ja ...... onze nieuwe website is: http://www.stenden.com/

Van een Wit-Russische naar een Nederlandse bruiloft (deel 4)

Zaterdag 30 augustus 2008

De tweede bruiloftsdag van Oxcana & Pasha - die in kleiner (familie-)verband wordt gevierd - kunnen Durkje en ik nu helaas niet meer bijwonen. Vandaag is het namelijk de dag dat Durkje haar broer & schoonzus hun bruiloft vieren in een beachclub nabij Zandvoort. Het is ons met enig gepuzzel uiteindelijk gelukt om een reisschema samen te stellen waarbij we de beide bruiloften op twee opeenvolgende dagen kunnen bijwonen.

We staan dus vroeg op en zitten om 8.00 uur in de auto van Sasha & Natasha, die ons - samen met Sveta - van Mogilev naar het vliegveld in Minsk rijden. Een gezellige autorit waarin we met z'n vijven dankbaar terugblikken op de prachtige trouwdag van Pasha & Oxcana.

Met Sasha & Natasha hebben we in de afgelopen dagen en ook tijdens ons bezoek in 2003 intensief opgetrokken. Sasha spreekt alleen Wit-Russisch, maar slaagt er door zijn gedrevenheid en doorzettingsvermogen - en met hulp van Natasha - toch in om alles duidelijk te maken. Van Sasha moeten we snel weer terugkomen, bij voorkeur in de kerstvakantie, zodat hij me mee kan nemen naar het waterrijke natuurgebied rond Vitebsk nabij de Russische grens, om daar samen met hem te gaan ijsvissen. Volgens Sasha vangen we dan veel grote snoek. Sasha zorgt altijd voor avontuur in "zijn" natuur, dus dat belooft in elk geval wat moois te worden.

Op de autoweg M4 - 20 kilometer vóór Minsk - trapt Sasha ineens op de rem, rijdt een stukje achteruit, steekt de beide rijbanen over en rijdt een onverhard pad op dat een bosgebied in gaat. Sasha roept triomfantelijk dat zijn broer en zijn zus hier beiden een datsha in het bos hebben. De datsha van Sasha & Natasha hebben we in 2003 nabij Vitebsk al eens bezocht. Een datsha is een uit de kluiten gewassen soort volkstuin met daarop een zelfgebouwd houten buitenverblijf. Veel Wit-Russen hebben een datsha, waar ze nagenoeg alle vrije dagen in de natuur doorbrengen.

Na vijf minuten over hobbelige bospaden met diepe kuilen met water gereden te hebben, komen we op een grote open plek in het bos, waar een vijftal datsha's gegroepeerd zijn. Sasha parkeert de auto bij de datsha van zijn broer, stapt uit en brult de namen van zijn broer en zus. Uit drie verschillende richtingen komen Sasha zijn broer & schoonzus en zijn zuster aanlopen. We worden hartelijk ontvangen en krijgen een rondleiding door de datsha van Sasha's broer. Het is een met veel kunst en vliegwerk gebouwd huis van nota bene drie verdiepingen, samengesteld uit allerlei soorten bouwmaterialen. In de keuken staat een enorme steenoven en in een teiltje op het aanrecht liggen twee grote, pasgevangen karpers, die later op de dag gegeten worden.

Naast het huis staat een schuur, waarin een toilet (of eigenlijk een gat in de grond) is en natuurlijk is hier ook de traditioneel gebruikelijke banja, een fikse sauna, inclusief de daarin liggende samengebonden berkentakken, waarmee je jezelf en elkaar licht op schouder, rug en ledematen slaat tijdens het verblijf in de sauna. De datsha is de plaats bij uitstek waar de Wit-Rus zich dicht bij zijn/haar geliefde natuur thuisvoelt.

Om 12.15 uur arriveren we op het internationale vliegveld van Minsk. We vliegen vanaf 14.30 uur met een overstap in Frankfurt naar Schiphol. Om 20.00 uur zitten we daar in de auto en rijden we richting Zandvoort. Als we daar de boulevard op rijden, gaat de zon boven de zee achter de horizon kleurrijk onder. We parkeren de auto op de boulevard tussen Zandvoort en Bloemendaal en wonen op de tweede achtereenvolgende dag een bruiloft bij, hier en nu het feest van mijn zwager en schoonzus. De hele avond kunnen we bij een aangename avondtemperatuur buiten op de terrassen van de Beachclub Riche verblijven. De grote groep familie, vrienden en kennissen maakt er met elkaar op dit terras en op het strand een geslaagd trouwfeest van. 's Nachts om 2.30 uur rijden we moe maar vooral voldaan Stiens weer binnen.

Twee bruiloften, drie vliegvelden, vier dagen, vier gehuwden, elf karpers, tweeënzeventig flessen wodka, tweemaal ongeveer tachtig bruiloftsgasten, duizend euro, een paar duizend gereisde kilometers. Het is een greep uit de ingrediënten voor een belevenis die ons met buitengewoon veel waardevolle herinneringen zal bijblijven.

Te gast bij een Wit-Russische bruiloft (deel 3)

Vrijdag 29 augustus 2008

Vroeg in de morgen is hier in Mogilev alles in rep en roer. De bruid - Oxcana - zit al om 5.00 uur bij de kapper. Als wij om 7.00 uur opstaan, is ze al weer stralend thuis. De bruidsjurk wordt aangetrokken, omdat de bruidegom - Pasha - zich rond 9.30 uur bij de voordeur zal melden om zijn bruid mee te nemen voor de huwelijkssluiting in het gemeentehuis te Mogilev.

Maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Als de bruidegom zich met zijn vrienden en naaste familie luidruchtig in het trappenhuis meldt, stellen de vriendinnen van Oxcana zich in een cordon op, om de bruidegom en zijn gevolg de toegang tot de woning van de bruid te beletten. We maken zo het eerste trouwritueel mee: de bruidegom komt zijn bruid kopen! In het trappenhuis wordt hem gevraagd hoeveel Wit-Russische roebels hij biedt om Oxcana als bruid te verkrijgen. Tussen enerzijds Oxcana haar vriendinnen en anderszijds de bruidegom, zijn broer en zijn vrienden ontstaat een levendig, lawaaierig, maar bovenal opgewekt spelproces van vragen en bieden, net zolang totdat Pasha en zijn gevolg na veel duwen & keren èn na alle opdrachten te hebben uitgevoerd, zoveel heeft geboden, dat de vriendinnen de bruidegom na ongeveer drie kwartier toegang geven tot de woning van Oxcana.

Dan worden in de woonkamer de glazen wijn & wodka geheven op bruid & bruidegom en wordt een Russisch-orthodox ritueel uitgevoerd, waarbij de peetmoeder Natasha samen met haar echtgenoot èn met het bruidpaar een aantal malen met de familie-icoon voorop rond de kamertafel lopen, waarna bruid en bruidegom de icoon kussen.

De bruidegom rijdt om 10.30 uur in de Lincoln-limousine voorop naar het gemeentehuis, gevolgd door de Mercedes met daarin de bruid, waarachter de rest van de trouwstoet volgt. In het gemeentehuis wacht de bruid in de bruidskamer en de bruidegom in de bruidegomkamer op de aanvang van de huwelijkssluiting. Na de huwelijkssluiting drinken bruid en bruidegom een glas wijn, waarna ze omringd door alle aanwezigen in de trouwzaal een dans uitvoeren. Daarna volgt een fotosessie en een bordesscène.

Met z'n allen bezoeken we daarna eerst een in aanbouw zijnde Russisch-orthodoxe kerk met een heilige bron en een kapel, waarin een huwelijksritueel met heilig water, iconen en kaarsen plaatsvindt. Daarna bezoeken we een enorm monument voor de Wit-Russische slachtoffers van de 2e Wereldoorlog en tenslotte een openluchtmuseum met traditionele woningen en oude ambachten. Op alle locaties worden trouwfoto's gemaakt en wandelen de gasten op dit zonnige deel van de dag rond.

Tussen 15.00 - 23.30 uur zijn we in de feestzaal in het restaurant van Oxcana, waar we een uitbundig gevarieerd en feestelijk programma krijgen aangeboden met overheerlijke gerechten, feestredes, spelletjes, veel muziek en dans, afgesloten met het aansnijden en eten van de twee bruidstaarten. Ondanks de vele wijn en vooral ook wodka wordt èn blijft het de hele middag en avond een groots familiefeest. Als enige West-Europese eregasten worden we met alle égards behandeld en wie ook maar een beetje Engels of Duits spreekt, wil vooral enige woorden met ons wisselen. Met enig vertaalhulp, handen en voeten en met het beetje Russisch dat wij in de afgelopen jaren hebben geleerd, is het zelfs mogelijk om met alleen Wit-Russischtaligen nog een relatief verstaanbaar gesprek te voeren.

Wat een feest kunnen die Wit-Russen vieren! Daarbij kunnen onze bruiloften slechts in de schaduw staan. Waar ze allemaal ineens vandaan komen, is mij nog steeds niet bekend, maar vrijwel tegelijk komen er veel auto's in allerlei soorten en maten, waarmee de licht en zwaar beschonken gasten allemaal keurig door nuchtere chauffeurs door de stromende regen naar hun overnachtingsadressen worden gereden. Durkje moet op een voorstoel plaatsnemen en ik word met nog drie andere mannen op de achterbank gebonjourd van een niet al te brede auto. Vier grote volwassen mannen op die veel te smalle achterbank - met Durkje pontificaal op de voorstoel - worden door enorme waterplassen in een noodtempo door de stad naar onze slaapplaats gereden. We praten daar nog lang na, drinken met zijn allen een kop thee en vallen als een blok in slaap. Een schitterende dag; om nooit te vergeten!