Kerstbomen-inzamelactie in Feinsum

Maandag 31 december 2018 - Oudejaarsdag

Kerstboom op sleeptouw naar de inzamelplek van Feinsum

Kerstbomen inzamelen
Evenals in de voorgaande jaren organiseert de burgerlijke gemeente wederom een inzamelingsactie voor kerstbomen. Voor zowel burgers als gemeente is zo'n actie efficiënt en effectief. Voor de burger is het duidelijk waar de gebruikte kerstboom met permissie centraal in de eigen buurt kan worden gedeponeerd, en voor de gemeente is het handig om de grote partij ingezamelde kerstbomen in één keer af te halen van de verzamelplek.
De gemeente betaalt een kleine vergoeding per centraal ingezamelde kerstboom, en de lokale inzamelende organisatie wordt verblijd met die vergoeding voor de ingezamelde partij kerstbomen.

Actie in Feinsum
In Feinsum heeft Dorpsbelang Feinsum enkele weken geleden alvast de oproep gedaan om de kerstbomen vóór 9 januari 2019 in te leveren op het parkeerplaatsje bij de speeltuin, bij de jachthaven centraal in het dorp. Op die wijze ontvangt Dorpsbelang Feinsum de inzamelvergoeding van onze gemeente. Hoe meer kerstbomen er worden ingezameld, hoe hoger de vergoeding is, dus we geven gehoor aan deze oproep van Dorpsbelang en brengen de kerstboom op sleeptouw achter de fiets tijdig naar de centrale inzamelplek in Feinsum.

Pelgrimeren van Roermond naar Pey

Zondag 30 december 2018 

Bij de Basiliek van het Heilige Hart Wiro, Plechemus en Otgerus in Sint-Odiliënberg

De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 19, over het traject van Roermond naar Pey.

Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Pieterpad van Roermond naar Pey 
Zondag 22 oktober 2006 – 21 km
Dag 19: 421,5 – 442,5 km

Wandeldriedaagse
We zijn op herfstvakantie in een vakantiehuis van Landal Green Park op Landgoed Aerwinkel in Posterholt, even ten zuidoosten van Roermond.
Onze oudste zoon Jan Wijbe is thuis gebleven, zoon Pieter is eergisteren wel met ons naar Posterholt gereden, en dochter Baukje arriveert vanavond nog met haar vriendin Caroline om de rest van de week ook bij ons te blijven.
We hebben besloten gedurende deze vakantieweek de laatste drie dagtochten van het zuidelijke, 2e deel van het Pieterpad te lopen, te weten de route van Roermond naar Maastricht.
Vandaag staat het eerste traject van deze drie dagtochten op het programma, zijnde de 10e etappe van het tweede deel van het Pieterpad, van Roermond naar Pey, in de gemeente Echt.
Het weer is vandaag prima: de hele dag droog en af en toe zonnige perioden; mooi herfstweer dus.

Roermond
Om 8.45 uur rijden we met de auto naar het NS-station van Roermond, waar we om 9.10 uur vertrekken.
Op het stationsplein en op het plein tegenover het stationsplein is het nog rustig op deze vroege zondagmorgen.
Een chauffeur in een bezemwagen en een bijgaande gemeentewerker zorgen ervoor dat het plein weer vroegtijds wordt schoongemaakt.
Een broodjeszaak is zojuist open gegaan en men sjouwt daar de tafeltjes en stoelen het terras op, opdat straks de broodjes weer over de toonbank zullen gaan.
We steken het plein over en wandelen door de lege winkelstraat (de Hamstraat) naar het Munsterplein, waar we aan onze linkerhand de grote Munsterkerk aantreffen.

Munsterkerk van Cuypers
We wandelen driekwart om de Munsterkerk heen, om aan de andere zijde van de kerk bij het standbeeld van architect Cuypers de Graaf Gerardstraat in te gaan.
Petrus Josephus Hubertus Cuypers is in 1827 geboren in Roermond en begon zijn carrière bij de restauratie van deze laat-romaanse, 13e eeuwse Munsterkerk.
Architect Cuypers is ook bekend vanwege het feit dat hij de architect is van het Amsterdamse Rijksmuseum en van het Centraal Station in Amsterdam, twee gebouwen van heel andere aard dan de 80 kerken waarvoor hij indertijd het ontwerp tekende.
Door enkele Roermondse centrumstraten komen we bij een kruispunt, waar we een monument ter nagedachtenis aan de Tweede Wereldoorlog passeren.

Roer
Via de rijksweg verlaten we aan de overzijde van de rivier de Roer de stedelijke bebouwing, om aan de zuidzijde van Roermond in het park van kasteel Hattem aan te komen.
In het park ontmoeten we enkele dauwtrappende joggers, die hier ook genieten van deze aangename zondagochtendrust.

Oorlogsverleden
Nog voordat we bij het kasteel arriveren, komen we bij het 'Nationaal Indië Monument 1945-1962' van Roermond.
Centraal staat hier een obelisk met een kroonduif: het symbool van Nieuw-Guinea.
Bij de obelisk is een fontein met karbouwenkoppen geplaatst.
Achter de obelisk staan achttien driehoekige zuilen van aluminium, verscheidene gedenktafels met plaquettes en een groot bronzen borstbeeld van generaal S.H. Spoor, de toenmalige bevelhebber van de Nederlandse strijdkrachten.
Er zijn meer dan honderd plaquettes geplaatst van alle krijgsmachtonderdelen van de toenmalige krijgsmacht.
De zuilengalerij bevat de namen van ruim 6.200 Nederlandse militairen die in het voormalige Nederlands-Indië of in Nieuw-Guinea zijn gesneuveld.
Hier en daar liggen kransen en bloemen ter nagedachtenis aan de overledenen van deze zo omstreden strijd.

Vredesdienst
Even verder komen we bij een ander belangwekkend monument.
Het is het 'Nationaal Monument voor Vredesoperaties', waarvan het opschrift op het gedenkteken luidt: “In dienst van de vrede”.
De plaquettes van dit monument bevatten de namen van al meer dan 160 militairen die sinds het begin van de Korea-oorlog in Nederlandse dienst van de Verenigde Naties zijn gesneuveld tijdens of als gevolg van vredesoperaties in Irak, Afghanistan, Eritrea, Libanon, enz., enz.
Ook de naam van de uit ons Friese Franeker afkomstige Steensma staat op één van de plaquettes.
Sergeant 1 M.D. Steensma van de Koninklijke Luchtmacht stierf op 10 mei 2004 in Irak; een gebeurtenis die ons nog vers in het geheugen staat.

Meer dan je lief is
Eén plaquette memoreert de militairen die zelfmoord pleegden (omdat zij na hun uitzending in geestelijke nood geraakten) met de volgende tekst: “Voor hen die door het werken aan de vrede gekwetst raakten en uit respect voor diegenen voor wie deze last te zwaar werd”.
Oorlog maakt dus altijd meer kapot dan ons allen lief is; laten we dus zoveel mogelijk leren van de lessen van het verleden.
Confronterend, maar ook volkomen terecht is het dat hier zelfs ook al de gesneuvelden van het nu lopende kalenderjaar staan vermeld.
Voor hun nabestaanden is ook hier nu dus al een aanwijsbare plaats om te rouwen en te gedenken; zij hoeven tenminste niet jaren te wachten op de tekst die bij het naastgelegen Indië-monument staat: “Ere wie ere toekomt”.

Alternatieve route
Na tweemaal letterlijk en figuurlijk stil te hebben gestaan bij de nagedachtenis aan deze en veel andere oorlogsslachtoffers, komen we weer in beweging, door voorbij kasteel Hattem het park te verlaten in de richting van de spoorlijn.
Hier volgen we een alternatieve route, omdat we nu te maken krijgen met de omleiding die in de route moest worden aangebracht wegens de huidige aanleg van de A73, hier ten zuiden van Roermond.
Hier steken we de spoorlijn en het tracé van de autosnelweg in aanleg over om in zuidelijke richting gaand Roermond nu achter ons te laten.
Een eindje verder - voorbij een minicamping - pauzeren we bij Linnerheide even op de plaats waar we het eerste deel van de 10e etappe van vandaag hebben afgelegd na 5,5 km.

Basiliek van de Heilige Hart Wiro, Plechelmus en Otgerus
Vlak voor het bosperceel van Het Boord gaan we in oostelijke richting verder.
Voorbij de hoeve Boschberg arriveren we dalend - naar het hier sterk meanderende stroomdal van de Roer - al spoedig in Sint-Odiliënberg, waar we achter en naast Priorij 'Thabor' van de Reguliere Kanunniken van het Heilige Graf te Sint-Odiliënberg dit Limburgse dorp binnen wandelen.
Parallel langs de rivier de Roer komen we bij het kerkplein van de plaatselijke basiliek, waar momenteel nieuwe bestrating wordt gelegd in het kader van de herinrichting van het centrum.
De basiliek van Sint-Odiliënberg ligt op het hoogste punt, op de Sint-Petrusberg, hoog verheven boven alle andere bebouwing, op dit restant van een rivierterras aan de Roer.
Deze 'Basiliek van de Heilige Hart Wiro, Plechelmus en Otgerus' (3 priesters) te Sint Odiliënberg is een voormalige abdijkerk in romaanse stijl, die in 1957 tot basiliek werd verheven, overigens in de 80er jaren van de 19e eeuw ook gerestaureerd door dezelfde architect Cuypers die wij eerder vanmorgen in Roermond al passeerden naast de Munsterkerk.

Geen bier, wel koffie
Op het Raadhuisplein arriveren we om 10.20 uur bij het dorpscafé, waar we op het bankje voor de gevel pauzeren.
Bij het café staat nog een grote witte feesttent, ter gelegenheid van het gisteren alhier gevierde Oktober(bier)feest.
Tien minuten later arriveert de caféhoudster, die ons voorziet van een heerlijke kop koffie met een stukje cake.
Daarna verlaten we Sint-Odiliënberg aan de zuidwestzijde over een zandweg, die verderop in het bos een smaller bospad wordt.

Montfort
Iets verder lopen we langs de bosrand, om daarna een bospad omhoog te nemen, dat ons in het bosperceel Het Sweeltje brengt.
Hier eindigt het tweede - 6 kilometer lange – deel van deze Pieterpad-etappe.
Tot hier hebben we dan 11,5 kilometer gewandeld.
Door Het Sweeltje en vervolgens door het open veld arriveren we na enige tijd in Montfort.
Voorbij de kerk van Montfort lopen we recht op een café af.
Daar pauzeren we op het terras vóór het café om een heerlijke kom tomatensoep met een broodje te eten.
We verlaten Montfort aan de westzijde bij de kasteelruïne van het voormalige jachtslot.

Boeren met plastic
Daarna wandelen we naar bosperceel Reigerhorst, waarna we een lang traject langs de bosrand lopen met aan onze linker- en later rechterhand het Grootbroek: een aaneenschakeling van veel glooiende akkers.
Daar passeren we ook een grote akker die bezaaid ligt met allemaal stukjes zwart landbouwplastic.
Het lijkt erop dat de boer rücksichtslos een geheel met landbouwplastic bedekte akker heeft omgeploegd.
De fragmenten landbouwplastic liggen in de grond, steken er deels boven uit, liggen los op de akker en zijn deels ook over het pad en de berm gewaaid van het zandpad waarover wij wandelen.
Omdat we niet weten hoe dit heeft kunnen gebeuren, rest ons niets anders dan dit vervuilde landschap met afkeuring te aanschouwen.
Dat dit zo nog gebeurt in 2006 ….. onbegrijpelijk!

Asperge en prei in de herfst
Aan de zuidzijde van een volgend bosperceel komen we aan bij het eind van het derde deel van onze etappe van vandaag.
Alweer 6,5 kilometer gelopen, waarmee onze stand vandaag op 18 kilometer komt.
Dan volgt weer een brede zandweg, dwars door de velden.
In de verte zien we de hoog doorgeschoten aspergeplanten, maar hier lopen we nog tussen twee grote akkers met prei door.
We lopen langs de oostzijde om dit akkercomplex van Het Leen heen naar Kranenbroek, een bosvijver waar veel dagjestoeristen, vooral ouders met kleine kinderen, genieten van de laaggelegen vijver en van het prachtige bos in herfsttooi.
Tussen Loose Kamp en Het Marissen lopen we door een bosperceel in de richting van Pey.
We pauzeren hier nog even en komen iets later dan al vrij snel aan in Pey, gelegen in de gemeente Echt.

Pej in Ech
Aangekomen in Pey, op de hoofdweg tussen Maria Hoop en Echt, bereiken we het eind van dit vierde deel van de etappe van Roermond naar Pey; alweer 3 kilometer afgelegd.
Totaal hebben we tot hier 21 kilometer gewandeld.
Hierna rest ons nog om vanaf deze plaats langs de hoofdweg door Pey en Schilberg naar het NS-station van Echt te lopen, waar we na nog eens 2 kilometer en daarna een kwartier wachten om 14.15 uur in de trein kunnen stappen, die ons weer naar Roermond brengt.
Uiteindelijk hebben we vandaag dan dus totaal 23 kilometer gelopen, waarvan 21 kilometer op ons pelgrimspad.
Het is de eerste van de serie van drie wandeldagen.
Een mooie tocht met prachtig weer in een mooi herfstlandschap.
Vanuit Roermond rijden we tenslotte weer met de auto naar Posterholt.

Ut'e Heilige Dobbe

Omslach fan '' Ut'e Heilige Dobbe'

Sneon 29 desimber 2018

Skiednis fan de Fryske Bibel
Yn myn searje boekbesprekken oer it ûntstean fan de Fryske Bibel gean ik no yn op de Frysktalige publikaasje ‘Ut'e Heilige Dobbe’, dy't in útjefte is fan 1919, fan (en printe is by) A.J. Osinga fan Snits. Dit boek is skreaun troch Dr. G.A. Wumkes. Sintraal yn dit boek stiet it Bibelfrysk; sadwaande is dat ek de ûndertitel fan dizze publikaasje.

Searje fan boekbesprekken oer de Fryske Bibel
Myn eardere boekbesprekken oer it ûntstean fan de Fryske Bibel gienen al yn op de publikaasjes:

• De Friesche Bijbel - W. Hielkema - 6 juny 2016;
• Bijbelfriesch – Dr. G.A. Wumkes - 16 juny 2016;
• By de Fryske Bibel - E.B. Folkertsma & S.E. Wendelaar Bonga - 22 augustus 2016;
• Een nieuwe Friese Bijbelvertaling / In nije Fryske Bibeloersetting - 10 desimber 2018.

Foarwurd
Wumkes begjint dit lytse boekje fan 88 siden mei in foarwurd fan oardel side. Hy wol earst ris wat fan syn ideeën oan de lêzers meijaan, om dêrnei in tal Bibel-lûkjes iepen te setten, om syn lêzers ien en oar priuwe te litten fan de Fryske Bibel, dy't jierren letter publisearre wurde sil.
Wumkes neamt dat der yn dat tiidrek noch altiten Friezen binnen dy't twifelje oan it goed rjocht fan it Bibelfrysk. Hja sjogge noch altyd wantrouwich nei eltse ferbining fan ús Fryske taal mei it hillige.
Mar de tiid dat it Frysk allinnich tsjinne foar fratsen, is - sa skriuwt Wumkes - oer, want de Fryske folkstaal is geandewei draachster wurden fan it heechste.
Fierders draacht Wumkes oan dat troch de iuwen hinne de Fries noch nea sûnder in eigensprakich gebed west hat, om't de wiere Fries yn syn benaudens jimmeroan ta God rôp yn syn eigen Fryske sieleklanken. Dat de ferbining fan ús folkstaal mei de Ivige hat nea ûntbrutsen.
Dêrmei komt dr. Wumkes ta de konklúzje dat wy as Friezen it Frysk as kultuertaal, as wijde taal, as bibeltaal ek oandoarre moatte.

Fragminten fan sechstich bibelboeken
Yn syn boekje lit dûmny Wumkes sjen hokker fragminten út 60 bibelboeken hy oerset hat út de grûnteksten. Benammen de moaijens fan it Bibelfrysk moast neffens dizze bibeloersetter útkomme, dat Wumkes hat mear nei de foarm fan dizze sechstich teksten sjoen, as nei de ynhâld fan dy teksten.
Mei in skerpens neamt hy dat de Fryske Bibel perfoarst net efter hoecht te stean by de Bibel fan 'it Leechlân' (in kritysk-dûbelsinnige oanduding fan de 'Lage Landen', fan Nederland, om't leech net allinnich oerset wurde kin yn 'laag', mar ek yn 'leeg').

Bibelfrysk as bûns-arke
Mar dr. Wumkes hat mei syn boekje noch in oar doel. Eins is dat ek hjoed (2018) wer aktueel, want hy neamt dat de tiid fan doe (1919) de minsken net tichter by 'it iene Boek' (de Bibel) bringt, en dat hy sjocht dat in grut part fan it Fryske folk ûntbibele, en dêrom geastlik ferearme is. Dêrom hat it Fryske folk winst te dwaan mei de Fryske Skrift, yn de foarm fan in nasjonale werberte op de grûnslach fan it Evangeelje, mei ús iuwenâlde Fryske taal as 'bûns-arke'.
En dan stelt Wumkes dat hy mei syn Bibelfrysk - lykas yn dizze publikaasje - it paad sljochtsje wol foar it Fryske Nije Testamint, dat op kommendewei is. [Wumkes wist yn 1919 noch net dat it noch wol 13 jier duorje soe dat it Nije Testamint yn it Frysk útkomme soe].
Dr. Wumkes sprekt ta beslút fan syn foarwurd út dat hy winsket dat syn boekje mei 60 koarte teksten Bibelfrysk in profesije wêze sil fan in gever, in keiner, en in ealer Fryslân.

Jannie Visser exposeert in De Hege Stins te Stiens

Vrijdag 28 december 2018 

Schilderij 'Winter' van Jannie Visser

Realistisch schilderen
Momenteel exposeert Jannie Visser uit Oldeberkoop in de ontvangsthal van De Hege Stins in Stiens enkele van haar schilderwerken.
Visser voelt zich het beste thuis in het schilderen van landschappen, dieren en gebouwen.
'Mijn werk is in elk geval realistisch", aldus Jannie Visser.
 Als kind vroeg ze als verjaardagscadeau altijd kleurboeken met potloden en stiften.
Sinds enkele jaren schildert ze met olieverf realistische taferelen op linnen doeken.
Naast haar keuken is de caravan in Akkrum voor haar soms ook een geïmproviseerd atelier. Daar doet Visser ook inspiratie op voor bepaalde taferelen, zoals skûtsjes op het water.
Visser gebruikt goede materialen. Naast Rembrandt-olieverf schildert ze op linnen doeken, die ze - vanwege de gewenste afmetingen - soms speciaal moet laten maken.
In de expositie hangt ook een vierluik van de vier seizoenen van het jaar. Eén van de daartoe behorende werken is het in Stiens geëxposeerde schilderij 'Winter'.

Make that the cat wise

Donderdag 27 december 2018

Cover van de Scheurkalender 2017

Poor English
Voor het jaar 2017 gaf uitgever Interstat de 'Scheurkalender 2017' uit met als titel 'Make that the cat wise'.
Daarmee beoogt de uitgever voor elke dag een leuke uitspraak aan te bieden.
Voor alle 365 jaardagen biedt deze scheurkalender een Engelstalige tekst, waarop op arme vertaalwijze (poor translation) een korte spreuk wordt gegeven, of een Nederlandstalig woord al te letterlijk wordt vertaald naar een Engelstalige begrip.
De uitkomsten van alle vertalingen hebben niet het oogmerk om zo dicht mogelijk bij de correcte vertaling te komen, maar zijn veel meer humoristisch bedoeld, om even een dagelijkse glimlacht tevoorschijn te toveren.
Daarnaast helpt het om je ervan bewust te worden/zijn/blijven dat een letterlijke vertaling vanuit het Nederlands naar een andere taal - zoals de Engelse taal - vaak niet tot een juiste vertaling leidt.

Spreuken
Enkele van die teksten in deze scheurkalender zijn bijvoorbeeld:

• It walks completely in the soup;
• Give your eyes the cost;
• You are not perfect, but you come in the neighbourhood;
• I can there really not more against;
• It's raining pipesteels;
• A cloud of a baby;
• I see you well sit;
• Sit there but not over in;
• I find here no ball on;
• My smartphone is to the sharks;
• It walks in it hundred;
• I sleep bad, but I lay there not awake from.

Termen
En enkele van die vertaalde woorden zijn in deze scheurkalender van 2017 onder andere:

• Brandstof: Firedust;
• Lieveheersbeestje: Sweetlordanimal;
• Lolbroek: Funnypants;
• Spekglad: Baconslippery;
• Stapvoets: Stepfoots;
• Stokbrood: Stickbread;
• Kustwacht: Coastwait;
• Dolfijn: Crazynice;
• Sleutelbos: Keyforest;
• Achterwerk: Behindwork;
• Handschoenen: Handshoes;
• Onderbroekenlol: Undertrousersfun.

Vertaalkundig is wat hier gebeurt, uiteraard: Belauphalike  😉

Kerstavond met Crescendo in Feinsum

Maandag 24 december 2018 

Kerstconcert van fanfare Crescendo in de Sint-Vituskerk van Feinsum

Kerstconcert met twist
De inwoners van ons Friese dorp Feinsum komen elk jaar op Kerstavond zoveel mogelijk met zijn allen bijeen, om samen stil te staan bij het feit dat we aansluitend de Kerstnacht in gaan, om morgen het Kerstfeest te vieren. Traditiegetrouw zit de Sint-Vituskerk van Feinsum dan vol.
De fanfare Crescendo van Feinsum & Hijum verzorgt in deze bijeenkomst doorgaans de muziek, en in de afgelopen jaren heeft de Britsumer Hindrik Liemburg een kersttoespraak gehouden. Dit jaar heeft de organisatie er echter voor gekozen om fanfare Crescendo de hele bijeenkomst te laten verzorgen. Daarom wordt deze avondbijeenkomst aangekondigd als 'Kerstconcert', met overigens 'een verrassende twist'. Dat gaan we vanavond met zijn allen in deze volle kerk beleven.

Oerknallend begin
Als de laatste extra stoelen de kerkzaal zijn ingedragen, en iedereen een plaats heeft, begint Crescendo met twee inleidende muziekstukken, waaronder 'Komt allen tesamen'.
De voorzitter van Dorpsbelangen Feinsum opent de avond met woorden van welkom, en wijst ons op het komende concert, waarin we zullen worden geconfronteerd met zaken als: tegenstellingen, discussie, confrontatie.
Na het lied 'Stille nacht, heilige nacht', verschijnen filmbeelden op het beamerscherm, en schrikken we allen op vanwege een oorverdovende knal met lichtflits. In het met mooie filmbeelden ondersteunde muziekstuk wordt ons wel duidelijk dat we hier luisterden naar een soort oerknal, die het begin van alle leven op aarde inluidde. We kijken tijdens de muziek naar de ontstaansgeschiedenis van de wereld.

Evolutie en/of Schepping
Een eerste verteller - in het zwart - komt de kerkzaal binnen, en vertelt over de evolutionaire ontstaansgeschiedenis van de aarde, om tot slot te verwijzen naar de dinosauriërs, die we tijdens het volgende muziekstuk in animatiebeelden krijgen te zien.

Jezus is geboren

Een tweede verteller - in het wit - verschijnt ten tonele, die een heel ander verhaal vertelt, uit de Bijbel, over het geboorteverhaal van Jezus. Wij kijken dan naar de muzikaal omlijste filmbeelden van het geboorteverhaal van Jezus, compleet met herders en magiërs (ofwel Wijzen uit het oosten).
De eerste verteller protesteert tegen dit verhaal van Schepping en Jezus, want - zo zegt hij - Maria kon niet zwanger zijn, Jezus kon echt niet over water lopen, en Zijn opstanding na de dood kan al helemaal niet. "Sprookjes zijn het", zo protesteert hij.
De tweede spreker stelt daar tegenover dat de Bijbel wel het meest gelezen boek ter wereld is; dat de bijbelse verhalen - zoals het geboorteverhaal van Jezus - voor mensen wel heel belangrijke verhalen zijn.

Zwart-wit
Inmiddels is ons wel duidelijk geworden dat het hier vanavond gaat over tegenstellingen, over zwart-wit-denken.
Dat is overigens ook heel mooi verbeeld door de fanfare, want de korpsleden zijn links wit gekleed, en rechts in het zwart. Wit zit voor het zwarte deel van het beamerscherm, en de zwartgekleden zitten vóór het witte gedeelte van het scherm. De zwarten steken sterk af tegen de witte kerkmuur, en de witgekleden constrasteren met het zwarte kleed dat hoog opgaand over de herenbank achter hen is gedrapeerd.

De evolutie-aanhanger steekt steeds schriller af tegen de Schepping-boodschapper. We luisteren naar de prachtige fanfare-klanken van de filmmuziek van Frozen.
Het conflict tussen de zwarte spotter en de witte 'fine' speelt steeds hoger op, en na het muziekstuk met de filmbeelden van de gevaarlijke Hotsprings van Yellowstone National Park worden we geconfronteerd met een knallende ruzie tussen spotter en gelovige. Het komt tot een heftige klap in het gezicht.
Ineens is het doodstil in de kerk, en donker. Een kind linksachter me vraagt aan moeder bezorgd: "Wat is er gebeurd, mem?"
Na het duister en vanuit die stilte treden de spotter en de gelovige elkaar tegemoet, en na beiden het nodige gerelativeerd te hebben, leggen ze hun ruzie bij, geven ze elkaar de hand, omhelzen elkaar, en zeggen 'sorry'.
Zo komen we met een muzikaal omlijste verzoeningsfilm terecht in een sfeer van verzoening, respect en begrip voor elkaar.

Kerstgroet uit Wit-Rusland

Dat is Kerst
We horen dat Jezus op aarde is gekomen (Kerst) om orde te scheppen in de chaos van onze wereld, en - zo sluit het stuk af - "Dat is Kryst!"
In de verzoeningsfilm hadden we al gezien, dat die verzoening en het scheppen van orde wereldwijd speelt, wat wij zagen in oude filmbeelden van bijvoorbeeld Clinton met Rabin en Arafat (1993), en van toenadering van de leiders van Noord- en Zuid-Korea (2018). Kerst - en orde scheppen in deze wereld - is dus ook iets van en voor de hele wereld.
Met prachtige muziek wordt het concert afgesloten, en nadat de beide sprekers en het korps door de organisatie hartelijk zijn bedankt voor het prachtige Kerstconcert, krijgen we tussen de twee daverende applaus-rondes nog een mooie toegift van fanfare Crescendo, en sluit het korps af met de klanken van een 'Merry Christmas'.

Kerkbloemen voor Radio Middelsee-vrijwilligers

Vierde Zondag van Advent 23 december 2018

Dank je wel-speech in De Hege Stins voor vrijwilligers van Radio Middelsee

Bloemen voor radio-vrijwilligers
Tijdens de ochtendkerkdienst in De Hege Stins te Stiens staan er twee emmers met mooie boeketten bloemen bij het liturgisch bloemstuk. Het blijft tijdens de viering eerst nog een verrassing waar die toe dienen.
Op het moment dat normaal gesproken de kinderen uit de Kindernevendienst terug zouden komen in de kerkzaal, worden de in de kerk aanwezige vrijwilligers van Radio Middelsee uit Stiens naar voren genodigd om op het podium te komen. Zes van de zeven zijn aanwezig, en de zevende vrijwilliger zit momenteel in de radiostudio, omdat de radio-uitzending wel door moet gaan.

Radio Middelsee Stiens e.o.
De kerkenraad wil vanmorgen in onze kerkelijke gemeente stilstaan bij en aandacht geven aan het feit dat Radio Middelsee na z'n 30 jaar uitgezonden te hebben, aan het eind van dit kalenderjaar ophoudt te bestaan, als gevolg van de gemeentelijke herindeling per 1 januari 2018. Alleen de Leeuwarder omroep LEO mag blijven bestaan in de heringedeelde gemeente Leeuwarden, dus dat betekent het einde van het bestaan van Radio Middelsee, die vanuit Stiens al tientallen jaren haar radio-uitzendingen in de ether brengt in een groot verzorgingsgebied van Noord-Fryslân.

Tsjerke yn Beweging
In al die bestaansjaren heeft Radio Middelsee ook ruim aandacht besteed aan het kerkelijk leven in Stiens en omstreken. Een sprekend voorbeeld daarvan is het donderdagavondprogramma 'Tsjerke yn Beweging', en natuurlijk ook al die kerkdiensten in onze regio die voor de vele belangstellende luisteraars thuis werden uitgezonden.
Vele malen ben ik er in de afgelopen jaren geweest om in het programma 'Tsjerke yn Beweging' iets te vertellen over allerlei kerkelijke activiteiten en over allerlei andere zaken die te maken hebben met geloof en (gemeente-)opbouw. Zo werd ik in voorgaande jaren regelmatig geïnterviewd over onder andere: Gemeentediensten, kerkelijk jeugdwerk, over de website van de kerkelijke gemeente, over vrijwilligerswerk in de kerk, Stichting Rusland Kinderhulp, beroepingswerk, het bijbelwerk van het Nederlands Bijbelgenootschap, de oprichting en het werk van Krúspunt, het uitgeven van Friese boeken door de Kristlik Fryske Folksbibleteek, over pelgrimeren en het Jabikspaad, over mijn bloggen, en vorige week donderdag was ik nog in de studio voor een laatste live-uitzending over het werk van de Stifting Nijkleaster.

Grote dank aan de vrijwilligers
Dat is zomaar een persoonlijke greep uit slechts enkele van de vele radio-uitzendingen die Radio Middelsee jarenlang in de ether heeft gebracht. Zo heeft bijvoorbeeld ook onze oudste zoon Jan Wijbe jarenlang een eigen muziekprogramma voor tieners uitgezonden vanuit de radiostudio op de vrijdagavond.
Het is dan ook een goede zaak dat deze waardevolle vrijwilligers van Radio Middelsee vanmorgen tijdens deze kerkdienst in het zonnetje worden gezet door onze kerkenraad. Zij krijgen na alle woorden van waardering en dank allen een mooi boeket bloemen aangeboden, en dat wordt van harte ondersteund door een welverdiend applaus van de kerkgangers in een bijna volle kerkzaal.
Daarna neemt domina Karlijn Kwint de voortgaande lijn van de kerkdienst weer over, en volgen we verder de reguliere liturgie van de dienst.

Choose & Explore & Celebrate @ NHL Stenden Hogeschool

Zaterdag 22 december 2018 

Kerstpakket 2018 van NHL Stenden Hogeschool

Waardering
Elk jaar voorafgaand aan het kerstreces is in menige werk-organisatie één van de veelbesproken onderwerpen: het kerstpakket.
Al maanden vooraf heeft de werkgever doorgaans opdracht aan één of meer medewerkers gegeven om voor de komende kerstdagen een passend geschenk te selecteren. Een geschenk waarmee enerzijds de werkgever diens waardering aan het personeel wil uitdrukken voor al het werk dat in het afgelopen jaar is verricht, en anderzijds het geselecteerde geschenk dat door de werknemers in dank wordt aanvaard, en ook wordt ervaren als een blijk van waardering van werkgeverszijde.

Volop keus
Er zijn honderden - zo niet duizenden - verschijningsvormen van kerstpakketten. Bij de ene organisatie lopen de medewerkers met grote dozen naar de auto of proberen die in het openbaar vervoer een obstakel-loze plek te geven, en andere organisaties kiezen ervoor hun personeel een diner of ergens een recreatieve accommodatie aan te bieden. Ook het schenken van cadeaubonnen is een veel gekozen optie, opdat de ontvanger uit een geselecteerde lijst van bedrijven (bijvoorbeeld stagebedrijven van een beroepsopleiding) een leverancier en een nader te kiezen geschenk kan uitzoeken. Met dergelijke cadeaubonnen kun je dan ook de gelegenheid geven om het cadeaubedrag te doneren aan een goed doel.

Mildheid helpt
Eén ding is zeker: wat de werkgever ook kiest; er zal altijd een categorie werknemers zijn die - gek genoeg - niet tevreden is met wat zij krijgt. Zij vinden ook altijd wel een stok om de schenker mee te slaan: het pakket is te volumineus, het cadeaubedrag is te laag, je leidinggevende had het je zelf moeten overhandigen, het komt te laat, de geldigheidsduur van een waardebon is te kort, ik kan er helemaal niets mee, dit kado past niet bij het behang van onze organisatie, of waarom heeft dit kado geen duurzaamheidspredikaat?
Meestal zegt dit iets over de ontvanger, en weten schenker en ontvanger beiden wel dat elk geschenk aan kritiek van enig medewerker onderhevig kan en zal zijn.
Mij intrigeert elk jaar weer de vraag waarom deze kerstpakketcriticasters het niet kunnen opbrengen om met enige mildheid tenminste iets positiefs te uiten, door bijvoorbeeld eerst na te denken wie je wel blij zou kunnen maken met dit geschenk. Als je zelf niet blij kunt worden van ontvangen, gaat het je dan wellicht wel lukken om blij te worden van het (door)geven aan een ander?
Iedereen kent wel iemand die wel blij wordt van dit geschenk. Door jouw geschenk te delen met een ander, vermenigvuldig je vast en zeker ook jouw gevoel van tevredenheid.

Choose - Explore - Celebrate
Bij ons thuis werd door de bezorger een kerstpakket van NHL Stenden Hogeschool door de brievenbus geschoven. Een mooi rood doosje, met daarop het logo van onze nieuwe hogeschool, en daarbij de bijbehorende termen: Choose - Explore - Celebrate.
In het doosje zat een kadokaartje van de de organisatie 'mijnjamescadeau', met als extraatje een flessenkurk in de vorm van een lampje met led-licht, om bijvoorbeeld tijdens je kerstdiner de wijnfles op tafel een sfeervolle gloed te geven.
Met de inlogcode en het wachtwoord op de kadokaart kun je inloggen op de kadosite van mijnjamescadeau om zelf je kerstgeschenk te kiezen uit een breed scala aan mogelijkheden op het gebied van bijvoorbeeld vrije tijd, interieur, lifestyle, lezen, hobbies, en ook doneren.

Kijkje in de 'keuken'
Direct na het inloggen kom je op een startpagina, met een kerst- en nieuwjaarswens van ons College van Bestuur, met daarbij een weblink naar een enkele minuten durend filmpje, waarin onze nieuwe voorzitter van het College van Bestuur - Erica Schaper - aan alle collega's een kijkje in haar persoonlijk leven biedt. Om me heen op het werk hoor ik dat dat bijzonder wordt gewaardeerd.
Kennelijk hebben we er in zo'n grote hogeschool als de onze - ook al is die met teams klein georganiseerd - met zijn allen behoefte aan om iets meer dan oppervlakkig van elkaar te weten, bijvoorbeeld over elkaars thuis- en woonsituatie, over je passies en over datgene waarmee je je kunt identificeren. Dat zoiets mensen aanspreekt, hebben Durkje en ik wel gemerkt in alle lieve reacties die we ontvingen naar aanleiding van de korte televisierapportage van anderhalve week geleden op KRO-NCRV-tv, over onze passie voor pelgrimeren. 

Enigheid als Kerstgedachte
Misschien wordt samenwerken en samenleven iets aangenamer als we aan elkaar meer verhalen vertellen over waar wij als persoon voor staan en gaan. Het is een bekend gegeven dat mensen vreedzamer en gelukkiger met elkaar samen zijn als ze meer van elkaar weten, en elkaar daardoor ook beter kunnen begrijpen. Dat is een adequaat middel tegen conflicten zoals:burenruzies, godsdiensttwisten, onlusten en oorlogen.
Onenigheid schaadt de mens altijd, dus wellicht valt het te overwegen om dit jaar als kerstgedachte eens mee te nemen hoe wij voortaan - dichtbij en veraf - iets positiefs kunnen bijdragen aan 'enigheid'. 

Zonsondergang in Feinsum

Vrijdag 21 december 2018 

Zonsondergang in Feinsum

Gezien de feiten

Woensdag 19 december 2018

Cover van het Boekenweekgeschenk 2018

Nieuw leven na de dood
Ter gelegenheid van de Boekenweek 2018 schreef Griet Op de Beeck in opdracht van de 'Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek' het Boekenweekgeschenk met als titel: 'Gezien de feiten'
Dit boek gaat over Olivia, een vrouw van eenenzeventig jaar. Voor Olivia wordt alles in haar leven anders als haar man sterft met wie ze lang - 49 jaar - getrouwd was.
Ze gaat namelijk op zoek naar een geheel andere manier van leven, door te breken met alles was gebruikelijk was.
Het is een verhaal over de kracht van spijt hebben van een beklemmend leven, met een gretige wil om anders en vooral ook goed te leven, onderwijl los te komen van de warme wurggreep van familie en kennissen, experimenterend, om los te komen van de schroom om ruimte in te nemen, en om dan uiteindelijk te ontdekken hoe anders liefhebben kan zijn.

Vrij-willig
Al snel na het overlijden van haar echtgenoot begint ze thuis - in België - afscheid te nemen van die altijd zo vanzelfsprekende dingen, die er al zo lang zijn geweest. Zo ruimt ze op wat ze maar kan opruimen, om zo ruimte vrij te maken voor iets nieuws.
Olivia - vroeger ooit werkzaam in het onderwijs - maakt gebruik van de mogelijkheid om vrijwilligerswerk in een niet nader genoemd Afrikaans land te gaan uitvoeren. Zo geeft ze onderwijs aan kinderen in een schooltje in een sloppenwijk, waar haar leven weer betekenis krijgt.

Zij ging
Daar ontmoet ze ook de Afrikaanse Daniël, een lokale vrijwilliger, ook ex-leraar. Het positief spannende contact met deze Daniël maakt in Olivia veel los van wat vele jaren verborgen bleef. De romance met deze wellevende Afrikaan helpt Olivia om te staan en te gaan voor haar eigen keuzes, ook al krijgt ze daarbij veel kritiek over zich heen van met name haar dochter Roos, die het ongepast vindt dat moeder Olivia zo snel na het overlijden van haar vader al weer amoureuze omgang heeft met een wildvreemde Afrikaanse man. Daniël is voor Roos geheel onverwacht bij haar moeder ingetrokken.
Als de maximale verblijfsduur van Daniël in Nederland is verstreken, en Daniël weer naar zijn thuisland moet, waar op dat moment een burgeroorlog woedt, kan Olivia het uiteindelijk in haar eentje niet langer meer uithouden thuis, en besluit ze terug te gaan naar dat roerige Afrikaanse land, terug naar Daniël. Voor dochter Roos en de meer begripvolle schoonzoon Sander blijkt dat geheel onverwacht te zijn; en hoe het verhaal afloopt, zullen we nooit precies te weten komen, want het boek eindigt abrupt, met de zinsnede: 'Nog een keer, komaan, afzetten, Daniël mee rechtop helpen, zij ging    '

Geen weg terug

• Zie je niet dat dit einde een nieuw begin is?
• Olivia was nog nooit zo blij geweest dat mensen elkaars gedachten niet kunnen lezen.
• Mensen maken keer op keer dezelfde fout.
• Een hoofd kan niet meer vergeten wat het heeft beseft, zelfs al wil het dat proberen.
• De grens tussen troosten en getroost worden, is flinterdun.
• What you teach a child to love can be more important than what you can help him to learn.
• Als mensen gaan sterven, betreuren ze het meest de dingen die ze onuitgesproken hebben gelaten, de keuzes die ze níet hebben gemaakt, de mooie kansen die ze zichzelf hebben ontzegd, de foute constructies die ze in stand hebben gehouden, meestal omdat ze bang waren en dat niet eens durfden te onderkennen.
• Het leven is heel kort, en heel lang.
• Make your choices reflect your hopes, not your fears.
• Gemis treitert, dringt zich op, fysiek ook.
• In advies tonen de bekommerden bovenal hun eigen angsten, wensen, hekels en verlangens.
• Geluk gaat niet zozeer over krijgen wat je wilt, maar over aanvaarden en loslaten wat je niet en nooit meer wilt, waardoor je jezelf dan ook kan toestaan wat je blij maakt.
• Misschien is bovenal zorgen voor anderen een manier om geen verantwoordelijkheid te moeten nemen voor jezelf.
• Er bestaat geen weg terug als de liefde echt is.

De wensboom van NHL Stenden Hogeschool in Leeuwarden

Dinsdag 18 december 2018

De wensboom van NHL Stenden in Leeuwarden

Wacht af
Zet een met lichtjes versierde kerstboom in de centrale ontvangsthal van NHL Stenden Hogeschool in Leeuwarden, leg daar een pakket wenskaarten in de vorm van kerstballen bij, met haakjes erbij, en wacht dan af wat er gebeurt.
Enkele dagen later blijkt deze kerstboom te zijn omgetoverd tot een ware wensboom.

En zie daar
De wensboom hangt grotendeels vol met beschreven wenskaarten.
Studenten en medewerkers hebben hun kerst-wensen op de wenskaarten geschreven, en die in de boom gehangen.
Eén van onze collega's heeft op een kaartje geschreven dat Jezus is geboren; want ja, dat is uiteindelijk waarom alles draait bij het Kerstfeest.
Een ander wenst zon en warmte tijdens de Kerstdagen.

De wensboom
In de loop van deze week zullen steeds meer studenten en collega's hun wens toevoegen aan alle reeds hangende wenskaarten, dus aan het eind van de week zal het vast en zeker een kleurrijke boom zijn, met hier en daar nog enig kerstboomgroen te zien; en tussen de kaartjes door zal hier en daar ook zeker nog wel iets van de kerstboomlampjes zichtbaar zijn.
Zo kan iedereen zijn of haar wensen hier achterlaten en/of desgewenst collega-studenten en hogeschoolmedewerkers een hartelijke wens meegeven, alvorens men de draaideur van het gebouw achter zich laat, om af te reizen naar waar men wordt verwacht, hopelijk te midden van geliefde familie, vrienden, collega's, en van al die anderen die met jou en mij op eigen wijze uiting willen geven aan het Kerst-feest!

Leeuwarden heet nieuwe Nederlanders welkom

Maandag 17 december 2018 

Groepsfoto met burgemeester Ferd Crone na de naturalisatie-ceremonie

Naturalisatiedag
Eergisteren (elk jaar op 15 december) was het de Nationale Naturalisatiedag. Omdat die dit jaar op een zaterdag viel, wordt deze feestelijke dag volgens de Nederlandse wet op de daarop volgende werkdag - op maandag - gevierd.
Elke maand organiseert onze burgerlijke gemeente Leeuwarden een naturalisatiedag, voor alle ingeburgerde buitenlanders, die door naturalisatie graag Nederlander willen worden.
Omdat in deze maand december de Nationale Naturalisatiedag valt, organiseert de gemeente op deze eerstvolgende werkdag vandaag de naturalisatie van de nieuw ingekomenen.

Oude en nieuwe nationaliteit
Wij zijn uitgenodigd door het bevriende Pakistaanse gezin van Nasir & Shabana om vanmorgen samen met hen en met een groep vrienden uit Pakistan en Fryslân dit feest van de naturalisatie bij te wonen. We worden daartoe om 10.00 uur ontvangen in de schilderachtig mooie oude raadszaal van het stadhuis van Leeuwarden.
Omdat de burgemeester verlaat is, wordt door een drietal gastdames van de gemeente een korte introductie verzorgd, waarin wordt gecheckt of alle nieuwe Nederlanders aanwezig zijn, en waarbij een en ander wordt verteld over relevante regelgeving inzake de oorspronkelijke en de nieuwe nationaliteit, bijvoorbeeld met betrekking tot het al op korte termijn reizen vanuit Nederland naar het buitenland. Omdat er vandaag nieuwe Nederlands zijn vanuit een groot aantal landen, is het interessant om te horen waarmee je bij al die oorspronkelijke nationaliteiten rekening moet houden bij behoud of afstand doen van je oorspronkelijke nationaliteit, ook in relatie tot buitenlandreizen.

Nederlands koningshuis van Friese oorsprong
Als burgemeester Ferd Crone arriveert, vertelt hij dat hij vanmorgen de ambtsketen draagt van de voormalige gemeente Leeuwarderadeel, die vanaf 1 januari 2018 door gemeentelijke herindeling deel is gaan uitmaken van de huidige gemeente Leeuwarden. Verder vertelt Crone aan de hand van de wandschilderingen nog het een en ander over de geschiedenis van het Nederlandse koningshuis, dat wij hebben bij de gratie van de Friese familietak.

Naturalisatie-ceremonie
En dan wordt overgegaan tot de naturalisatie-ceremonie. Alle nieuwe Nederlanders - volwassenen en ook kinderen - worden naar voren geroepen, om in deze zaal ten overstaan van alle overige gasten hun belofte/eed luidop lezend ten gehore te brengen.
Daarna worden de individuen, stellen en gezinnen afzonderlijk naar voren genodigd om de ceremonie af te sluiten met handtekeningen, met een welkomskado van de gemeente, en met het overhandigen van de Nederlandse vlag. Direct daarop wordt dan een foto gemaakt met daarop ook burgemeester Ferd Crone.

Oranje Boven in de Oranjezaal van het Leeuwarder stadhuis

Vrijheid en vrede een groot goed
Als de ceremonie geheel is afgewikkeld, staat er achter in de zaal voor iedereen koffie/thee/vruchtensap met gebak klaar, en wordt iedereen in de gelegenheid gesteld om nog even (op z'n Nederlands) gezellig met elkaar na te praten. Burgemeester Crone blijft nog als gastheer, en laat zich dan ook graag voor de groepsportretten fotograferen met de nieuwe Nederlanders, samen met hun naaste familie en vrienden. Ook wij gaan samen met het gezin van Nasir & Shabana op de groepsfoto, om hiermee een goede herinnering te kunnen bewaren aan deze zo belangrijke dag voor Nasir, Shabana, en hun drie kinderen. We zijn dankbaar dat we samen met onze geliefde vrienden dit gedenkwaardige feest in vrijheid mogen vieren. Op zo'n dag als deze besef je weer eens terdege hoe belangrijk zaken als vrijheid van godsdienst en vrijheid van meningsuiting zijn. Het is een groot goed van en in Nederland dat we hier in vrijheid & vrede kunnen (samen)leven en (samen)werken. Laten we dat koesteren en er zorg voor dragen.

Kerst Tour 2018 van Roon Staal in Eext

Zondag 16 december 2018 

Kerstconcert 2018 van Roon Staal in de Hervormde Kerk van Eext

Kerst in Eext
Vandaag reizen Durkje en ik af naar het Hervormde kerkje van Eext, waar we samen met onze vrienden Jacob & Nely het concert van de Kerst Tour 2018 van Roon Staal bijwonen. Nely is onlangs zestig jaar geworden, dus dit Kerstconcert is voor ons een mooie aanleiding om haar verjaardag op deze sfeervolle wijze met zijn vieren te vieren.
De Nederlandse zanger-pianist Roon Staal heeft zijn Kerst Tour 2018 geprogrammeerd in de periode van 8 tot en met 23 december 2018, in negen plaatsen, verspreid over het noorden van Nederland.
We komen vanmiddag aan in een bomvolle kerkzaal, en horen bij de verwelkoming van de zijde van de organisatoren dat dit concert van vanmiddag nog een vervolg zal krijgen in een tweede concert, dat vanavond ook hier in deze dorpskerk van Eext zal gaan plaatsvinden.

Roon Staal

Kerstmuziek
Roon Staal heeft ook voor vandaag weer een mooi programma samengesteld, waarin uiteraard veel kerstliederen aan bod komen, met daar tussendoor enkele andere songs.
Begonnen wordt met het lied 'Mary's Boychild'. Daarna volgt een serie van drie songs: 'Stay with me till the morning' (bekend van Vicky Brown), 'Away in a manger' (deels a capella gezongen), en 'Midden in de Winternacht'.
Tussen de liedjes door vertelt Roon een en ander over zijn belevenissen, gerelateerd aan de muziek die hij ten gehore brengt.
De tweede serie begint met 'Across the rivers' (van John Lennon), gevolgd door 'Once in Royal Davids City' (ook deels a capella gezongen) en dan komt geheel onverwacht het zo geliefde 'Help me through the night' (van origine van zijn oom Ede Staal). Dit zo gevoelige lied, zo intens gespeeld en gezongen, maakt dat de concertgangers ademloos zitten te luisteren naar deze emo-song.

Merry Christmas!
Op het intro na de pauze volgt filmmuziek van de film 'The Snowman': 'Walking in The Air'. Pianoklanken met de hoge stem van Roon Staal galmen onder het tongewelf van de kerk van voren naar achteren.
Dan volgt de meezinger 'Glora in Excelsis Deo', door de gasten eerst voorzichtig, en later uitbundiger meegezongen.
Het is wederom heel stil als het publiek met aandacht luistert naar zijn met fragiel-hoge stem gezongen 'Pie Jesu'. Daarop volgt onmiddellijk het kerstlied 'Silent Night/Stille Nacht', waarbij de mensen om ons heen heel zachtjes, sfeervol mee-neuriën.
Dan is het concert helaas al weer bijna afgelopen, maar we krijgen toch nog één song te horen, uit de alom bekende kerstfilm 'Home Alone', het lied dat het koor daarin zingt: 'O Holy Night'.
Met een schallende kerstwens 'Merry Christmas!' neemt Roon Staal afscheid van zijn gasten van vanmiddag. Einde van een sfeervol kerstconcert.

Kerstboom van NHL Stenden Hogeschool in Leeuwarden

Zaterdag 15 december 2018 

Rendier bij de kerstboom van NHL Stenden Leeuwarden

Dag Sinterklaas
Als Sinterklaas nog maar net het land heeft verlaten richting Spanje, wordt het interieur van NHL Stenden Hogeschool al weer omgezet naar de volgende feesten van kerst en jaarwisseling.
In de centrale ruimtes verrijzen hoog opgaande versierde kerstbomen, stijlvol versierd met ballen, lichtjes en andere ornamenten.

Welkom rendier
Dit jaar zijn de decorateurs nog een stapje verder gegaan, en hebben ze bij de kerstbomen in de centrale ontvangsthal van het Leeuwarder hogeschoolgebouw ook houten modellen van rendieren geplaatst, ook versierd overigens met ballen en lichtjes.

Masters Graduation Ceremony 2018 @ NHL Stenden University of Professional Education

Vrijdag 14 december 2018 

Feestelijk fotograferen van 56 nieuwe Masters van NHL Stenden

Diploma-uitreiking
Eenmaal per jaar - medio december - vindt binnen NHL Stenden Hogeschool de diploma-uitreiking plaats van de twee verwante HBO-Master-opleidingen 'International Leisure, Tourism and Events Management' en 'International Hospitality and Service Management'.
Vandaag is het weer zover, en zullen maar liefst 56 afgestudeerden van deze twee opleidingen hun getuigschrift in ontvangst mogen nemen. Dat vindt vanmiddag plaats in het Auditorium van ons hogeschoolgebouw te Leeuwarden, in het bijzijn van een grote groep naaste familie en goede vrienden.

Graduation Day
De afgestudeerden van deze twee opleidingen zijn afkomstig uit een groot aantal landen, wereldwijd, zoals bijvoorbeeld: Vietnam, Nederland, China, Duitsland, Zuid-Afrika, Griekenland, etc. Eén van de afgestudeerden is de voormalige management-assistent Irene Louw, die ons binnen het bestuursstafteam voor Quality Assurance van voorheen Stenden Hogeschool een jaar lang heeft ondersteund in onze werkzaamheden op het gebied van interne en externe kwaliteitszorg. Ik woon deze 'Graduation Day' dan ook graag bij, om samen met Irene en haar familie, en met al die andere afgestudeerden - waaronder ook enkele (andere) hogeschool-collega's - en hun geliefden deze heuglijke gebeurtenis mee te vieren.
Voordat de diploma-uitreiking aanvangt, komen alle afgestudeerden samen met hun docenten bijeen in de grote ontvangsthal van de hogeschool, voor het jaarlijkse groepsportret. Zo wordt elk jaar weer een mooie foto toegevoegd aan de portretten-galerij van de voorgaande jaren.

Speeches
Presentator van de 'Graduation' in het Auditorium is onze hogeschool-collega Ran Zhang. Na zijn hartelijke verwelkoming nodigt hij de beide programma managers (Tjeerd Zandberg en Hanny Kadijk) van de beide Master-opleidingen uit voor een openingsspeech. Tjeerd Zandberg: "This is de start of the rest of your life" & "This is the day preparing you for de world". De afgestudeerden op de voorste banken wordt gevraagd te gaan staan, zich om te keren naar al die mensen in de zaal, om vervolgens hartelijk te applaudiseren voor alle genodigden, want dit zijn hun geliefde familie en naaste vrienden die in veel gevallen de nodige en gewenst en gewaardeerde support hebben gegeven tijdens hun studie.
Daarna wordt voormalig Academy Director Craig Thompson naar voren gevraagd, om hem te bedanken voor zijn inzet ten behoeve van de verdere uitbouw van deze kwalitatief hoogstaande Master degree. Craig geeft aan trots te zijn op het feit dat de aanwezige afgestudeerden afkomstig zijn uit zoveel verschillende landen. Hij prijst hen voor het feit dat ze het als student binnen onze opleidingen zo goed hebben gedaan. Craig: "This qualification prepares you for a wonderfull future. You can make the difference every day. Make sure that your decisions will be positive".

Awards
Daarna komt Sarah Rawlinson op het podium. Ze is Head of Centre of Contemporary Hospitality and Tourism van The University of Derby. Zij mag één van de afgestudeerden - Laura Velten - wegens haar verdienstelijk studeren een Award van de universiteit uitreiken.
Volgende spreker is Marco ten Hoor, de nieuwe Academie Directeur van de Leeuwarder hotelschool-opleidingen. Hij meldt dat een andere student - Hester Visser - met haar afstudeerscriptie inmiddels is onderscheiden met de Van Welderen Rengers prijs.
En dan is het tijd voor de feestelijke uitreiking van alle diploma's. De afstudeerbegeleiders van beide opleidingen komen één voor één naar voren - samen met hun afgestudeerden - om aan die 'new graduates' met korte maar persoonlijke bewoordingen de diploma-uitreiking feestelijk te laten plaatsvinden. Begeleiders die er vandaag helaas niet bij kunnen zijn, spreken hun afgestudeerden - onder andere vanuit Zuid-Afrika - met korte filmbeelden vanaf het projectiescherm toe.
Indrukwekkend is het moment waarop één van de begeleiders memoreert dan één van de aanwezige Chinese studentes te kennen heeft gegeven dat ze als dank voor het feit dat haar ouders en grootouders haar studie hier in Nederland mogelijk hebben gemaakt, zij nu terug zal gaan naar China om daar nu in de komende jaren voor haar grootouders en ouders te kunnen gaan zorgen.

Complimenten
Dat presentator Ran Zhang even daarna als pianist vanaf het podium op de piano een kort muzikaal intermezzo ten gehore geeft - een 'sentimental' - past hier heel goed bij.
Na deze gevoelige noot gaat de 'Graduation' verder met de volgende afgestudeerden. Iedere afstudeerbegeleider doet dat kort, maar wel op geheel eigen wijze, zoals Ran, die dat voor enkele afgestudeerden in humoristisch en raak-typerende dichtvorm doet.
Mooi is om vanmiddag te horen dat ook docenten in de afgelopen jaren veel van deze afgestudeerden hebben geleerd, in de tijd die zij samen als docent en student met elkaar optrokken. Onderwijzen en leren doe je dus samen, en beiden. Iets dat mij bijzonder aanspreekt.

Irene Louw, MILTEM

Dan is ook het moment aangebroken dat onze collega Irene Louw wordt toegesproken door haar afstudeerbegeleider Sarike van Slooten, en dat ook zij haar felbegeerde en welverdiende Master degree in ontvangst mag nemen.
Aan het eind van het middagprogramma worden nog enkele studenten terug gevraagd op het podium, om hen te onderscheiden met een bijzondere vermelding wegens uitmuntend (af)studeren.
En dan zijn het twee afgestudeerden - één van beide opleidingen - die met een duo-speech samen deze feestelijke bijeenkomst afsluiten, alvorens presentator Ran Zhang met woorden van dank en waardering voor alle medewerkers van deze middag deze diploma-uitreiking afsluit.
En daarna is er volop gelegenheid om elkaar onder het genot van een hapje en een drankje uitgebreid te feliciteren, te bedanken en te complimenteren, om tegen het avonduur afscheid van elkaar te nemen.

Laatste radio-interview op Radio Middelsee over Nijkleaster

Donderdag 13 december 2018 

In de studio van Radio Middelsee in Stiens

Radio Middelsee
In de afgelopen jaren ben ik af en toe te gast geweest bij Radio Middelsee in Stiens, die haar programma's als regionale radio-omroep live uitzendt in noordwest-Fryslân.
Regelmatig werd ik uitgenodigd om live in de studio iets te vertellen in het radio-programma 'Tsjerke yn Beweging', dat op de zondagochtend daarna wordt herhaald door Radio Middelsee.
Door de gemeentelijke herindeling van 1 januari 2018 komt over ruim twee weken een eind aan Radio Middelsee, omdat die vanwege geldende regelgeving als gevolg van de gemeentelijke herindeling dient te fuseren met de Leeuwarder omroep Leo.
Tot aan het eind van dit kalenderjaar mag Radio Middelsee nog zelfstandig uitzenden, en daarna is het afgelopen, dan lopen alle activiteiten via Leo.

Tsjerke yn Beweging
In de afgelopen jaren ben ik regelmatig geïnterviewd over mijn betrokkenheid bij bijvoorbeeld mijn bestuurswerk voor het Nederlands Bijbelgenootschap, over de activiteiten van de Stichting Rusland Kinderhulp, over mijn bestuurslidmaatschap van de Stifting Nijkleaster, en Durkje en ik zijn ook wel in de studio geweest om samen te vertellen over het kerkelijk jeugdwerk in Stiens, en natuurlijk ook over onze pelgrimages richting Santiago de Compostela. Er was altijd wel iets te vertellen, want kerken en vooral de mensen binnen die kerken zijn altijd in beweging, en waar beweging is, valt ook iets nieuws en iets moois te vertellen.
Radio-reporter Joukje Deelstra nodigde me enige tijd geleden uit om tenminste nog eenmaal langs te komen - in de maand december - om nog eens iets te vertellen over het werk van de Stifting Nijkleaster te Jorwert.

Radio-uitzending over Nijkleaster
Daar maak ik graag gebruik van, dus vanavond zit ik om 18.30 uur in de radiostudio voor een 20 minuten durend radio-interview over allerlei zaken waarmee het in oprichting zijnde nieuwe Friese klooster Nijkleaster in en nabij Jorwert momenteel actief is. Zo spreken we onder andere over het feit dat het Friese pelgrimspad het Jabikspaad ook Nijkleaster passeert, en vertel ik over onze plannen om een nieuw klooster te stichten in de eeuwenoude kloosterboerderij It Westerhûs, midden in de weilanden tussen Jorwert (Fûns) en Hilaard. Daarvoor is nog anderhalf miljoen euro nodig, dat we in de komende twee à drie maanden nog binnen moeten zien te halen bij bijvoorbeeld kerkelijke gemeenten, bij fondsen en bij vermogende particulieren die Nijkleaster een warm hart toedragen. Verder spreken we over de beoogde bewoners die als zogenoemde 'Kleasterlingen' van plan zijn om in te treden in Nijkleaster, en die zich in deze periode al serieus met elkaar voorbereiden op hun toetreding.
En verder spraken we over de activiteitenprogramma's die we binnen Nijkleaster aanbieden voor onze Nijkleaster-gasten. Programma's op het gebied van stilte, bezinning en verbinding, over bijvoorbeeld kunst, mediteren en muziek.

Bestuursvergadering Nijkleaster in Jorwert tijdens Advent 2018

Woensdag 12 december 2018 

Advent bij Nijkleaster in de Sint-Radboudkerk van Jorwert

Over de helft
Het is winters koud als we vanavond als bestuurders van Stifting Nijkleaster de kerkzaal binnen gaan van de Sint-Radboudkerk van Nijkleaster in het Friese Jorwert.
We komen hier in het koor van onze kloosterkerk voorafgaand aan onze bestuursvergadering van vanavond bijeen, om in de kring eerst stil te worden tijdens de korte avondviering.
De liturgische schikking laat op het paarse vloerkleed nu al de roze kleuren zien. Dit is alvast het teken dat we morgen over de helft van de weken van Advent gaan. Nog even, dan gaan we het Kerstfeest vieren.
Maar eerst worden we stil, de kaarsen worden aangestoken. Tijdens deze viering lezen we uit de Bijbel, we overdenken wat we gehoord hebben, bidden en danken zingend, en gaan met de zegen tenslotte in stilte van hier, naar de vergaderkamer in de Voorkerk onder de Ferdjipping.

Zakelijk deel van de bestuursvergadering
Daarna volgt de bestuursvergadering, met een meer zakelijke inhoud. We spreken over de voortgang op allerlei zaken die te maken hebben met de zo gewenste bouw van een nieuw klooster op de locatie van It Westerhûs, gelegen ten noordoosten van Jorwert; over bijvoorbeeld bouwen, financieren en bewonen. We realiseren ons terdege dat we in de komende weken in de volgende drie maanden de garanties moeten krijgen dat voldoende financiële middelen aan Nijkleaster beschikbaar worden gesteld om onze kloosterstichtingsplannen om te zetten in een kloostergebouw. De komende weken zijn daarin cruciaal, omdat nog wel een derde deel van de benodigde financiën door bijvoorbeeld vermogende fondsen, particulieren, kerkelijke gemeenten, en andere organisaties beschikbaar moet worden gesteld, om onze kloosterplannen te realiseren.

Financiële bijdrage en participatie hard nodig
Gelukkig heeft de Classis Fryslân van de Protestantse Kerk de kerkelijke gemeenten in Fryslân opgeroepen om nu met zijn allen financieel daadkrachtig bij te dragen om Nijkleaster in It Westerhûs komend jaar mogelijk te maken. Of deze actie - en daarbij ook alle andere fondsenwervingsacties - tot een voldoende resultaat gaan leiden, zal over ruim drie maanden bekend moeten zijn.

Refugio Ultreia Feinsum op KRO-NCRV-televisie

Dinsdag 11 december 2018 

Annemiek Schrijver interviewt Durkje & Wiep in Refugio Ultreia Feinsum

Annemiek Schrijver op Mijn Pelgrimspad
Op 29 augustus 2018 hadden Durkje en ik bezoek van een filmploeg van KRO-NCRV voor het televisieprogramma 'Mijn Pelgrimspad' van Annemiek Schrijver.
Voor dit tv-programma is Annemiek op stap op het Jabikspaad. In Sint-Jacobiparochie is ze begonnen, om en dan via de westelijke route van het Jabikspaad naar Jirnsum te wandelen. In deze televisieserie was Annemiek in de afgelopen maanden al op bezoek in: Ried, Boer, Franeker, Tzum, Easterlittens, Leons, Jorwert, Mantgum, Easterwierrum en Raerd.
Vanuit Jirnsum nam Annemiek de oostelijke route van het Jabikspaad, om langs onze Refugio Ultreia Feinsum weer in noordelijke richting terug te lopen, naar Zwarte Haan, aan de Friese Waddenzeekust. Op haar terugweg in noordelijke richting naar 'Santiago aan het Wad' passeerde Annemiek in de afgelopen televisieweken de plaatsen: Friens, Reduzum, Goutum, Huizum, Leeuwarden, Jelsum en Britsum.

Van Feinsum via klooster Mariëngaarde naar Hallum
En in de uitzending vanmiddag om 17.20 uur op NPO2-tv bezoekt Annemiek Schrijver ons overnachtingsadres voor pelgrims, Refugio Ultreia Feinsum genaamd. Daarna bezoekt ze de Sint-Vituskerk in ons dorp Feinsum, om tenslotte door te wandelen naar Hallum, om onderweg ook het kloostermonument op het voormalige kloosterterrein van het norbertijner klooster Mariëngaarde te bezoeken.
De laatste vier minuten van deze uitzending gaan over de kerk, over abt Frederik van Hallum, en over klooster Mariëngaarde. In de eerste vier minuten is Annemiek bij ons op bezoek in onze refugio.

Durkje      -      Annemiek Schrijver      -      Wiep

Annemiek Schrijver op bezoek in Refugio Ultreia Feinsum
Annemiek Schrijver wandelt volgens de noordwaartse route van het Jabikspaad over de Hege Hearewei richting Feinsum. Nadat ze via de Hyltsjebrêge It Kanaal is overgestoken, wandelt ze naar onze refugio, waar we haar verwelkomen.
Zoals dat te doen gebruikelijk is, gaan de wandelschoenen uit bij de entree, en wordt haar het slaapvertrek voor de hier overnachtende pelgrims gewezen.
Gezeten in de refugio gaat Annemiek met Durkje en mij in gesprek over wat ons zo trekt in het pelgrimeren, en over wat kenmerken zijn van de pelgrims die je onderweg ontmoet. Ze laat ons vertellen over wat we hebben ervaren toen we eerst in Santiago de Compostela en verderop in Cap Finisterre aankwamen, aan het eind van die meer dan drieduizend kilometer lange pelgrimstocht.
Verder geven we antwoord op de vragen van Annemiek Schrijver over waar het in het leven eigenlijk echt om draait, en of we ons als pelgrims onderweg ook gedragen voelen.

Pelgrims vertellen over hun bijzondere ervaringen onderweg
Er is in augustus 2018 bij ons thuis veel meer beeldmateriaal opgenomen, maar deze vier minuten - waarin overigens op mooie wijze ook een aantal foto's van onze pelgrimstochten zijn verwerkt - geeft de KRO-NCRV heel goed weer waarover de pelgrim vooral veel kan vertellen tijdens de gezellige avonden in refugio's; waar pelgrims andere pelgrims ontmoeten, om uren lang te genieten van elkaars boeiende verhalen.

Deze tv-uitzending van Mijn Pelgrimspad is HIER nog te bekijken.

Een nieuwe Friese Bijbelvertaling - In nije Fryske Bibeloersetting

Maandag 10 december 2018 

Cover van de Nederlandstalige editie, en fan de Fryske ferzje

Skiednis fan de Fryske Bibel
In mijn serie boekbesprekingen over het ontstaan van de Friese Bijbel ga ik nu in op de Nederlandstalige (tevens Friestalige) publicatie ‘Een nieuwe Friese Bijbelvertaling’ ('In nije Fryske Bibeloersetting'), die is uitgegeven door de Friese Pers Boekerij bv. ter gelegenheid van het in 1978 gereedkomen van de nieuwe Friese bijbelvertaling. 
Dit boek werd geschreven door M.J. de Haan, met medewerking van ds. B. Smilde.

Searje fan boekbesprekken oer de Fryske Bibel
Mijn voorgaande boekbesprekingen over het ontstaan van de Friese Bijbel gingen nader in op de publicaties:

1. De Friesche Bijbel - W. Hielkema - 6 juni 2016;
2. Bijbelfriesch – Dr. G.A. Wumkes - 16 juni 2016.
3. By de Fryske Bibel - E.B. Folkertsma & S.E. Wendelaar Bonga - 22 augustus 2016

Toelichting op bijbelvertaling
In het jaar 1978 publiceerde de Fryske Akademy haar cahier-nummer 535 met als titel 'In nije Fryske Bibeloersetting', als een uitgave van bv Friese Pers.
Drie jaar later - in 1981 - publiceerde de Fryske Akademy de Nederlandstalige versie van dit cahier met nummer 535N, met als titel 'Een nieuwe Friese Bijbelvertaling', als een uitgave van de Friese Pers Boekerij bv.
Deze publicatie bevat een beknopte geschiedenis van 'De Nije Fryske Bibeloersetting' (1978), en van voorgaande vertalingen, met daarbij ook beschrijvingen van enkele problemen die zich bij het bijbel vertalen voordoen.
Deze 'Toelichting' werd in opdracht van de 'Interkerkelijke Kommissie voor de Nieuwe Friese Bijbelvertaling' geschreven door Marten Jan de Haan, met medewerking van dominee Bernard Smilde. Het boek bevat een slotwoord van dominee Ype Schaaf.

Toelichtingen van 1943 en 1978
Toen het 'Kristlik Frysk Selskip' in het jaar 1943 de eerste volledige Friese bijbelvertaling uitgaf, verscheen daarbij ook een boekje met als titel 'By de Fryske Bibel', waarin S.E. Wendelaar Bonga een overzicht gaf van hetgeen er in de loop van de tijden toen al aan Bijbelvertaling was gedaan. Als je die Toelichting van 1943 als basisdocument beschouwt, zou je deze daarop volgende publicatie van 1978 kunnen beschouwen als een aanhangsel daarvan, die met name bedoeld was om het nieuwe van de eerste interkerkelijke bijbelvertaling van 1978 te benadrukken.

Een stukje voorgeschiedenis
Friezen zijn vanuit Engeland tot het christendom bekeerd.
Het enige tastbare bewijs dat we uit de Middeleeuwen hebben van het Fries als kerktaal, is een manuscript uit het jaar 1445.
Over het Fries als taal voor kerkelijk en godsdienstig leven in de eeuwen vóór de Reformatie valt niet veel met zekerheid te zeggen. In de Friese taal is er bijna niets terecht gekomen van een rijke geestelijke literatuur rondom de kerk.
Tijdens en vlak na de Reformatie - als de nationale talen een belangrijke plaats krijgen als kerktaal - komt het Fries als kerktaal er niet meer (of nog niet) aan te pas. Het Fries verdween ook hoe langer hoe meer uit het openbare leven. In die tijd is het Fries een zaak van de particuliere sector.
In de 17e eeuw kreeg de Friese taal onder invloed van het werk van dichter Gysbert Japiks meer glans dan ooit tevoren.
In de 19e eeuw komt het Friestalige volk met zijn taal weer naar voren, als taalbeweging, en ook in het godsdienstig leven, om vanuit een evangelische behoefte de Friestalige mens beter te benaderen.
Het hielp ook niet dat Fryslân nooit een politieke eenheid heeft gevormd, en ook op geestelijk terrein heeft het individualisme en de scherpe grenzen in dorpen en steden de boventoon gevoerd.
Toch duurde het lang voordat de kerk oog kreeg voor het Fries als kerktaal. De 'Nije Fryske Bibeloersetting' is een eerste gezamenlijk bijbelvertaal-initiatief van de Friese kerken.

Hoe hearre wy har yn ús eigen tael Gods greate wurken forkundigjen
Uit de 19e eeuwse vertalingen wordt duidelijk dat men de Friese taal ging zien als middel om het evangelie dichter bij de Friese mensen te brengen, in bijvoorbeeld kerkdiensten en in het godsdienstonderwijs.
In 1915 (6 jaar na de start van het bijbelvertaalwerk) stelde het Kristlik Frysk Selskip zichzelf verantwoordelijk voor de eerste volledige Friese bijbelvertaling, en twee jaar later kwam na een toespraak van dr. G.A. Wumkes ook het Nederlands Bijbelgenootschap met medewerking over de brug.
Het eerste Friestalige Nieuwe Testament verscheen in 1932/1933, en elf/tien jaar later was ook het Friestalige Oude Testament klaar, dus in 1943 verscheen de eerste volledige Friese bijbelvertaling.
In het begin van de zestiger jaren was de Friese Bijbel bijna uitverkocht, en in 1966 werd dan ook besloten om aan te sturen op een nieuwe Friestalige interkerkelijke bijbelvertaling. De voorbereidingscommissie werd geïnstalleerd met als naam 'Kommisje foar de Nije Fryske Bibeloersetting'. Toen ook het provinciaal bestuur van Fryslân een forse subsidie verleende, werd het bijbelvertaalwerk een oecumenische (= uniek) zaak van de 'Kerk in Friesland", waaraan ook de Friese overheid (met haar ongeveer 14%) een essentiële (= bijzonder) bijdrage leverde. [Ter vergelijking: Friese kerken 71%, Nederlands Bijbelgenootschap 12%, Katholieke Bijbelstichting 3%].

Waarom een nieuwe vertaling?
Op de eerste vertaling van het Nieuwe Testament (1932/1933) kwam als grootste bezwaar van criticasters dat het veel te veel een 'woord-voor-woord'-vertaling was geworden. De vertaling zou te letterlijk en te slaafs zijn, en daardoor de eigenlijke gedachte - waar het toch feitelijk om begonnen is - mist.
De toegenomen kennis van het Nieuwe Testament moest - vonden die critici - worden verwerkt in een alternatieve Friese vertaling, om de gereviseerde bijbeltekst in overeenstemming te brengen met moderne inzichten. De concordantie moest nader worden bestudeerd, en de vertaling moest worden gecontroleerd op ouderwets en foutief taalgebruik. Die revisie werd aldus gepositioneerd als het stellen van een geloofsdaad in Fryslân.
Deze kritieken golden niet alleen het Friese bijbelvertaalwerk, want wereldwijd voelde men de behoefte om nieuwe bijbelvertalingen in wetenschappelijk opzicht 'up to date' te laten zijn, in een taal en stijl die mensen van vandaag zou aanspreken.

Inzet en opzet
Toen in 1967 werd begonnen met 'De Nije Fryske Bibeloersetting' werd al vanaf de installatie van de vertaalcommissie gesproken over de beste wijze van vertalen. Voor de vertalers moesten de uitkomsten van de bijbelwetenschap zwaarder wegen dan de traditie. De Bijbel moest in gangbaar Fries worden vertaald (hedendaags taaleigen), maar/en zo dicht mogelijk bij de grondtekst blijven. Vanaf het begin was duidelijk dat men de nieuwe vertaling ook moest toetsen op literaire kwaliteiten en dat ook over eventuele taalkundige bezwaren zou moeten worden gesproken.
De gebezigde taal zou enerzijds niet-kerkelijken moeten aanspreken, en ook geschikt moeten zijn voor liturgisch gebruik.

Aan de slag
Omdat werd voorzien dat zich tijdens het vertaalwerk heel wat theologische en taalkundige problemen zouden voordoen, werden theologische conferenties georganiseerd. De eerste theologenconferentie van de vertalers vond plaats in het jaar 1968.
De eis van gangbare taal zou op de bijbellezers moeten over komen als vertrouwd en eigen, maar daarnaast moest ook de literaire traditie zich doen gelden, en moest er aandacht zijn voor de gevoelswaarde van woordgebruik.
Er kwam ook een advies- en leescommissie van gewone gemeenteleden en randkerkelijken, want - zo werd gesteld - de vertaling zou ook missionair moeten zijn.

Publicaties en contacten
Gedurende het vertaalproces is er veel werk van gemaakt om het publiek goed op de hoogte te stellen van het het vertaalwerk.
Naast de Kristlik Fryske Folksbibleteek (KFFB) hebben ook de Friese kranten veel aandacht besteed aan het vertaalwerk. In de Friese Kerkbode werd de eerste Lucas-vertaling 'een veelbelovend begin' genoemd.

De laatste hand
Aanvankelijk was het de bedoeling om het vertaalwerk in vijf jaar klaar te laten zijn, maar die deadline werd niet gehaald. Het vertaalteam liep vertraging op door allerlei stagnaties, zoals ziekte, overlijden, en de definitieve afwerking van de tekst bleek meer tijd te kosten dan waar op was gerekend.
Toen de Provinciale Staten van Fryslân in 1976 besloot tot een beperkte spellingwijziging, moest de geheel vertaalde Bijbeltekst daarop nog eens weer helemaal worden gecheckt en daarop aangepast.
Automatisering kun je als een zegen beschouwen, maar het riep hier een nieuw probleem op, namelijk die van het gek afbreken van tekstregels over de twee kolommen per bladzijde.
Maar na ruim tien jaar hard werken, kon in 1978 de oogst worden binnengehaald, en mocht met recht worden gesteld dat het in een periode van zo'n tien jaar vertalen van een volledige Bijbel - met het daarbij ook leveren van inleidingen en voetnoten - een knappe prestatie was.

Het boek dat open moet blijven
Als bijbelvertaler neem je eerst de grondtekst zo goed mogelijk in je op. Je leest dan wat er staat. Door studie en samenwerking kunnen de vertalers duidelijker dan voorheen het verband en de betekenis van de bijbelwoorden ontdekken.
De vertaler heeft de opdracht om wat hij/zij in de grondtekst leest, zo duidelijk mogelijk weer te geven voor de bijbellezer die geen Hebreeuws of Grieks kent.
Woorden en uitdrukkingen in de vertaalde tekst moeten overkomen als natuurlijk.
De Bijbel is een oosters boek. De vertaler dient er voor zorg te dragen dat niets van de bijbelse tekst-inhouden verloren raakt, en dat de moderne bijbellezer in zijn eigen(tijdse) taal kan voelen wat de oorspronkelijke bijbeltekst hem of haar te zeggen heeft.

It boek fan Heit yn de taal fan mem
De Nije Fryske Bibeloersetting is niet een letterlijke vertaling geworden, maar hield bij publicatie meer het midden aan tussen liturgische taal en eigentijds toegankelijke taal.
Het bijbelvertaalteam heeft geprobeerde om de Bijbel van 1978 zo dicht mogelijk bij de moderne Friese lezer te brengen, met de bedoeling die lezer zo dicht mogelijk bij de Bijbel te brengen.
Het bijbelvertaalteam sprak in 1978 de wens uit dat dat bij een volgende nieuwe vertaling weer zou worden gedaan.
In zijn nawoord vraagt Ype Schaaf zich in 1978 af wat de kerken (christenen) met deze Nije Fryske Bibeloersetting zullen doen; met dit boek van de Vader in de moedertaal. Nu - veertig jaar na dato - kun je daar wel iets zinnigs over zeggen.