Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vézelay
Van Crozant naar Saint-Agnant-de-Versillat
Dinsdag 3 augustus 2010 – 23,5 km.
Dag 81: 1690 – 1713,5 km.
Na het ontbijt rijden Durkje en ik om 7.30 uur vanaf de camping in Crozant met de auto en de beide fietsen naar Saint-Agnant-de-Versillat. Het is halfbewolkt en vanmorgen vroeg 13 graden Celsius. Later op de dag loopt die temperatuur op tot 23 graden Celsius. De auto parkeren we op het kerkplein naast de kerk van Saint-Agnant-de-Versillat. Daarna fietsen we hier vandaan naar onze camping in Crozant. Daar drinken we eerst een kop koffie, alvorens we de wandeltocht van vandaag aanvangen. Tegen 10.00 uur wandelen we naar het centrum van Crozant. Op de hoofdstraat staan een aantal marktkramen, die we passeren.
We beginnen vooraan in Crozant, op de plaats waar we gisteren de route beëindigden. De richtingverandering is hier niet goed met routetekens aangegeven, dus het is even zoeken om het goede pad te vinden dat ons achter de huizen van Crozant langs voert, langs de rivier de Sédelle. Deze route loopt ook langs onze camping. Voorbij de camping gaat het heuvelafwaarts naar de oever van de Sédelle. Eerst passeren we twee woningen, die aan de overzijde van de Sédelle staan, aan de voet van de heuvel waartegen onze camping is gesitueerd. We passeren ook Moulin La Folie.
We lopen dan langs de stevig stromende Sédelle en passeren op een breder terrein naast de rivier een picknickplaats. Hier is een groep jongeren neergestreken in een vrachtwagen en een bus, die beide zijn omgebouwd tot kampeerwagen. Op de tweede verdieping van de laadbak van de vrachtwagen ligt nog een jongen op bed, hoog tegen het dak van de vrachtbak. Andere jongeren lopen rond tussen een aantal tentjes die nabij de rivieroever staan. We passeren hier ook twee Franse dames, die gezien hun uitdossing met de Jacobsschelp evenals wij ook pelgrimeren naar Santiago de Compostela. Bij de parkeerplaats aan de D913 is het even de weg zoeken, want de pijlen wijzen naar de brug van Charreau rechts, terwijl we eigenlijk links moeten. We gaan links en zien daar ook weer de routemarkering. De steile onverharde weg kruist boven een asfaltweg. Vervolgens nemen we de asfaltweg naar het gehucht Maisons.
Dan komen we er achter dat de routebeschrijving en onze routekaart fundamenteel afwijken van de routemarkeringen. Volgens de wandelgids zouden we via de asfaltweg naar Villejoint moeten lopen. Maar de bewegwijzering voert ons over onverharde paden en wegen. We volgen de aantrekkelijke route van de routemarkering en komen zo op een gegeven moment over een schitterend oud hol wandelpad tussen oude muurtjes door. Volgens de wandelgids zouden we Villejoint moeten doorkruisen, maar de landelijke route die wij volgen, brengt ons op een gegeven moment in het gehucht Le Perthuis, en dat is toch behoorlijk naast de wandelgidsroute. Maar het hindert niet, want deze route door de velden is prachtig en aan de zonnestand kunnen we redelijk goed inschatten dat we uiteindelijk wel weer bij de route van de wandelgids zullen uitkomen. Pas als we La Bussiére binnenwandelen, weten we zeker dat we weer op de gidsroute zijn teruggekomen.
We volgen vanuit La Bussière de asfaltweg omlaag en steken op een gegeven moment de rivier Brézentine over. Daarna volgt een onverharde weg. In het struikgewas vinden we bijna rijpe bramen, die al wel goed eetbaar zijn. We steken een riviertje over en gaan daarna over een asfaltweg door het gehucht Les Genêts. Aan de achterzijde van dit gehucht nemen we een begroeide weg, die afdaalt naar de oever van de rivier de Sédelle. Eerst lopen we parallel aan de rivier, horen we het stromende water, maar kunnen hem door de dichte begroeiing niet zien; even later zien we de rivier tussen de struiken door wel stromen. Bij Le Moulin du Pin steken we via een betonnen brug de Sédelle over.
Via twee verschillende asfaltwegen komen we uit in het gehucht Villemoneix. In het midden van dit gehucht is een grote open ruimte, waar onder een flinke boom een wit bankje staat. Twee mannen staan verderop met elkaar te praten. De ene geeft aan dat we wel op het bankje plaats mogen nemen. Een mooi moment om na onze eerste 11 kilometer de eerste rustpauze van deze dag in te lassen. In de schaduw kunnen we aangenaam zitten om wat te eten en te drinken. De eerste 2,5 uur zit erop. Over asfalt gaat het daarna weer verder naar het gehucht Le Chiron.
Twee asfaltwegen verder komen we aan in het gehucht Bordessoule. Buiten Bordessoule gaan we via asfalt langs een akker met graanstoppels. De zon schijnt er even niet over vanwege de bewolking, waardoor het stoppelveld ons een prachtige goudgele glans toont. Na de splitsing volgt een asfaltweg en verderop een veldweg naar de D72, die we zo’n 200 meter volgen. Op de volgende splitsing gaan we linksaf naar het gehucht Lourioux. Hier staat een oorlogsmonument met betrekking tot parachutisten van de Tweede Wereldoorlog. Vervolgens wandelen we Lourioux binnen. Volgens de wandelgids zouden we hier wijngaarden aantreffen, maar die zien we letterlijk en figuurlijk in de verste verte niet. We verlaten Lourioux en steken na een afdaling de beek Le Gast over. Het is op dit moment slechts een gering waterstroompje. Via een asfaltweg, een brede landweg en een andere asfaltweg komen we aan in het gehucht La Maisonbraud.
Voorbij La Maisonbraud passeren we de vijver, de wasplaats en de drinkbak van Champville. De picknickbank in de voormalige wasplaats wordt op dit moment gebruikt door de twee Franse pelgrimerende dames, die we gisteren bij de stuwdam van Eguzon hebben ontmoet en gesproken. Wij gaan door naar het 12-16e eeuwse kasteel van Saint-Germain-Beaupré. We lopen langs het ommuurde kasteelterrein de plaats Saint-Germain-Beaupré binnen. Op het kerkplein vinden we een aantal bankjes in de schaduw van bomen. Daar rusten we enige tijd. Een oude vrouw in een woning aan het plein kijkt naar ons door een klein raampje van haar woonkamer. We zwaaien naar haar en ze zwaait hartelijk terug. Na deze pauze lopen we het dorp uit en gaan we via de D15 en een kleinere asfaltweg naar het gehucht Le Boucheron.
Een kwart kilometer voorbij Le Boucheron vervolgen we ons laatste deel van vandaag over een prachtige holle veldweg, tussen de velden door. Eerst heel smal en aan beide zijden dicht begroeid, later breder en opener en hier en daar ook alleen aan één zijde begroeid. We krijgen mooie uitzichten over de glooiende velden om ons heen en over de hoge heuvelrug vóór ons.
Vlak voordat we het gehucht Puyrolland bereiken, vinden we in de linker boomwal een houten bakje aan een boom bevestigd, met daarop de pelgrimsgroet “Ultreia” en daaronder een Jacobsschelp.
In het bakje vinden we het pelgrimsregister van 2009 en van 2010, en daarbij nog een mapje met overige informatie voor pelgrims. De initiatiefnemer hiervan is Bernard Barreau uit het naburige Saint-Agnant-de-Versillat. Hij verwelkomt ons als pelgrims en biedt de gelegenheid aan voorbijwandelende pelgrims om iets in zijn pelgrimsregister te schrijven als ware het een soort gastenboek. Uit een toegevoegd overzicht blijkt dat jaarlijks zo’n 1700-1900 voorbijtrekkende pelgrims hier iets in deze registers schrijven. Het boek snel doorbladerend zien we bijvoorbeeld dat ook pelgrim Astrid van Dorp (die wij vorig jaar enige malen onderweg hebben ontmoet) hier op 20 juli 2010 met haar hondje Foxy is gepasseerd. Zo hebben veel pelgrims uit verschillende landen hun boodschap voor de volgenden achtergelaten. Ook wij gaan in op de uitnodiging van Bernard Barreau om
iets bij te schrijven in dit veldregister van pelgrims. Daarna gaat alles weer terug in het plastic in het houten bakje tegen de boom.
Vrij snel daarna wandelen we door Le Puyrolland. Daarna volgt nog het gehucht La Brande du Pont. Tenslotte wandelen we via de asfaltweg en de D71 onze dagbestemming binnen: Saint-Agnant-de-Versillat. Om 15.30 uur wandelen we bij de Romaanse kerk het kerkplein op, waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd. Daarna rijden we terug naar onze camping in Crozant. We hebben vandaag - evenals gisteren - 23,5 kilometer gelopen, vandaag niet in 7 uren zoals gisteren, maar in 5,5 uur.
Dinsdag 31 augustus 2010
