Teruggekomen van vakantie kun je weer genieten van al het ogenschijnlijk zo gewone.
Zo gaat vanavond de zon weer in het westen onder, maar in het noordoosten neemt de lucht dreigende vormen en kleuren aan.
Langzaam verschijnt een vurige gloed in het westen, van achter en onder de zware wolken.
Een kleurenschouwspel boven de Monnikebildtdijk, met op de horizon het zicht op Oude Bildtzijl.
Ondertussen passeert ons een eenzame (race)fietser over de Monnikebildtdijk.
Doet me even denken aan de aloude song van Boudewijn de Groot:
Hoe sterk is de eenzame fietser
die kromgebogen over zijn stuur
tegen de wind
zichzelf een weg baant?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten