Zwarte Pieten in de etalage van Stenden hogeschool

Maandag 30 november 2009

Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten zijn op zaterdag 21 november 2009 op bezoek geweest in Stenden hogeschool te Leeuwarden. Veel Stenden-collega's hebben samen met hun kinderen de Sint en zijn Pieten hartelijk verwelkomd. Daarbij werd veel gezongen en gedanst. Kortom, één groot kinderfeest voor grote en kleine Sint-fans.

Nergens is meer een teken van het bezoek van Sinterklaas te vinden in het grote hogeschoolgebouw.
Of toch wel?
Ja, misschien toch nog wel.

In de etalage van het Fashion Experience Center van de Stenden-opleiding Small Business en Retail Management gaat het vrolijke Sinterklaasfeest nog even door. Twee mini-Pieten klimmen naar boven in de staf van Sinterklaas. Een derde Pietermannetje ligt aan de voet van de staf tussen de pepernoten. Hier en daar verspreid een aantal kadootjes en een paar mooie Pietenpetten voor grote Pieten, met op die Pietenpetten een gekleurde veer.

Maar waar is Sinterklaas?

1e Zondag van Advent is tot een eind gekomen

Zondag 29 november 2009

Aan het eind van de middag verspreidt het donker zich over de aarde.

De zon gaat in het westen onder.

Een fotomoment bij uitstek.

Dit is het begin van het eind van de 1e Zondag van Advent.

De Advent-vesper van vanavond in de Grote - of Sint Vituskerk te Stiens is voorbereid door de Vespergroep van de Protestantse Gemeente Stiens i.w., in samenwerking met de Stienser Sweelinck Cantorij o.l.v. Take Beukema. Deze Gemeentedienst staat vanavond in het teken van de 1e Advent. Auke de Boer verzorgt het pianospel èn de muzikale zangbegeleiding. Op de Kerstkrans - die vóór de cantorij staat - brandt de 1e Advent-kaars.

Pianospel brengt rust in deze al zo oude kerk. Na stilte, welkom en drempelgebed klinken de klanken van de Carol: "Er is een roos ontloken uit barre winternacht ....."
Uit de bundel "Licht dat nooit meer dooft" wordt een bewerking van Psalm 25 gelezen; de eerste Advent-psalm.

"Vertel mij toch wat Uw weg is,

open mijn ogen voor wat U mij wilt leren.

Op U wacht ik en hoop ik de hele dag."

Voorafgaand aan de Schriftlezing uit het Bijbelboek Micha zingt de cantorij één van de Tudor Anthems: "Call to remembrance". Het is de muziek die het beste klinkt vanuit de diepte van het koor van zo'n grote, eeuwenoude terpkerk.
Steeds wisselend wordt uit de Bijbel gelezen en gezongen, in het Nederlands, in het Engels en in het Fries.

Dan volgt de Dienst van de gebeden. Het avondgebed is als een verwijzing naar de prachtige, kleurrijke zonsondergang van afgelopen middag, met de gebeden woorden:
"Deze dag is tot een eind gekomen.
Over de aarde verspreidt zich het donker,
nu de zon in het westen is ondergegaan. ....."

Na het gezongen "Onze Vader" en de inzameling van de gaven zingen we ons slotlied in wisselzang: "Hear, wês mei ús oan't in oare kear....."
En dan is het eigenlijk de bedoeling dat we tijdens de door de Sweelinck Cantorij gezongen "The truth from above" de kerkzaal verlaten, maar uit waardering voor de mooie zang van de cantorij blijven we allen zitten of staan om nog te luisteren naar de zuivere klanken van deze ook zo mooi gezongen English traditional.

Naar een bevaarbare Noordelijke Elfstedenvaarroute

Zaterdag 28 november 2009

In de ontvangsthal van het gemeentehuis van de gemeente Leeuwarderadeel te Stiens hangt momenteel de grote ronde samenwerkingsplaquette van de Noordelijke Elfstedenvaarroute. Hierbij gaat het om een groot(s) samenwerkingsproject in het kader van "Het Friese Merenproject". Fryslân maakt vaart met Het Friese Merenproject. Sinds 2000 is de watersportprovincie van Nederland nog aantrekkelijker gemaakt. Er staan veel investeringen op het programma. Goed voor de watersport, goed voor de economie. En het mooie is: de natuur wordt er ook nog eens beter van.

Het hoofddoel van Het Friese Merenproject is om Fryslân aantrekkelijker te maken als watersportgebied en daarmee de economie te stimuleren. Een aantrekkelijker watersportgebied, dat houdt in: een uitgebreid vaargebied, goede verbindingen en grotere doorvaarhoogte en vaardiepte. De eerste fase is afgerond. De nadruk op de tweede fase ligt nu op "grenzeloos varen".

De Elfstedentocht is van Leeuwarden tot Berlikum goed te bevaren, maar net zoals veel schaatsers, lopen de boten voorbij Berlikum nog vast in ‘de hel van het noorden’. De "Stuurgroep Noordelijke Elfstedenvaarroute", bestaande uit de gemeenten Het Bildt, Ferwerderadiel, Leeuwarden, Leeuwarderadeel, Menaldumadeel en Tytsjerksteradiel en de provincie Fryslân en het Wetterskip Fryslân, wil dit laatste traject ook bevaarbaar maken. Op 18 januari 2008 tekenden bovengenoemde samenwerkingspartners in Onze Lieve Vrouwenparochie de nu in het Stienser gemeentehuis hangende plaquette, als teken dat zij samen staan en gaan voor de voltooiïng van de Noordelijke Elfstedenvaarroute. Het is de bedoeling dat - als het project is afgerond - pleziervaarboten tot een hoogte van 2,5 meter de Leeuwarder Elfstedentocht-finish op de Bonkefeart kunnen halen.

Op de vaarroute van Berlikum via Wier (Wiersylster Rak en Blikvaart), Vrouwbuurstermolen (Ouwe Rij en Leister Feart), Oude Leije (Feinsumer Feart), Bartlehiem en Aldtsjerk naar Leeuwarden worden vijftien bruggen aanpast. Bij Wier en Oude Leije worden twee nieuwe sluizen aangelegd. Daarnaast wordt de route op de juiste diepte en breedte gebracht voor motorboten. Bij het verbreden van de vaarten worden natuurvriendelijke oevers aangelegd, die ideaal zijn voor oeverbescherming en voor vissen en watervogels.

De hoofdmoot van de werkzaamheden beperkt zich tot het traject van Berlikum tot aan Bartlehiem. Aan het stuk van Bartlehiem naar Leeuwarden hoeven bijna geen werkzaamheden verricht te worden. Het hele project is volgens planning in 2012 gereed.

Glück

Vrijdag 27 november 2009

Velen zijn op zoek naar geluk. Maar kan het niet zo zijn dat die voortdurende zoektocht naar geluk ons juist ongelukkig maakt? Bovendien, geluk is ook maar een woord. Het gaat erom wat men eronder verstaat, welke betekenissen eraan worden gegeven en dat men zich realiseert dat er niet zoiets bestaat als “het” geluk.

De Duitse filosoof Wilhelm Schmid publiceerde in 2007 zijn boek “Glück, Alles was Sie darüber wissen müssen, und warum es nicht das Wichtigste im Leben ist“. Vorig jaar verscheen dit boek in de Nederlandse vertaling van Willem Visser, met als titel “Geluk, En waarom het niet het belangrijkste in het leven is”.

In dit boek onderwerpt filosoof Schmid de vele betekenissen van geluk aan een nauwkeurig onderzoek, zoals bijvoorbeeld: het toevalsgeluk, het geluk van het goede gevoel, van de volheid en van het ongelukkig-zijn. Tegen de ons omringende geluksprofeten - die met praktische recepten de hele wereld gelukkig willen maken - laat hij zien dat de vraag naar geluk een uitvloeisel is naar diepere levensvragen over de zin van het bestaan, waarvoor echter geen pasklare antwoorden bestaan.

Na de eerste vier hoofdstukken over “geluk”, gaat in hoofdstuk 5 het roer om. Schmidt legt dan uit waarom geluk niet het belangrijkste in het leven is. Dan wijst hij op de vraag naar “zin” en benoemt in de laatste vijf hoofdstukken mogelijke antwoorden op die vraag naar de zin ín èn vàn ons leven. Het tweede deel van zijn boekje gaat dan over: zin die je lichamelijk waarneemt, zin die je het diepst van je ziel voelt, over denkbare zin en over transcenderende zin, die je kunt denken en voelen.

Wilhelm Schmid sluit af met een hoofdstuk over de moderne vraag naar zin, over het alternatief-modern werken aan zin. Hij beweert dat het ons de komende jaren niet meer zal gaan om de negatieve vrijheid van bevrijding, maar om de positieve vrijheid van allerlei nieuwe, door het individu zelf en vrij gekozen bindingen. Hij vermoedt dat het in de toekomst zal gaan om (de utopie van) een ecologische en sociale samenleving op mondiale schaal. Volgens Schmidt kan er alleen sprake zijn van zin als er samenhangen zichtbaar worden in de relaties die mensen met elkaar onderhouden. Daar ligt dus onze uitdaging, aldus filosoof Schmid.

Tenslotte nog een opmerking over de titel van dit boekje. Mijn oud-literatuurdocent (de heer B. de Groot) in het voortgezet onderwijs leerde mij in zijn poëzielessen wat een “chute” (of “volta”) is in een sonnet. In het octaaf van een sonnet (de eerste tweemaal vier regels) lees je een bepaalde gedachtegang, gevoelsstroom of verbeelding. In het sextet van het sonnet (de laatste tweemaal drie regels) wordt op het octaaf gereageerd met een conclusie, toepassing, tegenstelling of verbeelding. Zo staan het octaaf en het sextet in een zekere verhouding tot elkaar. De chute is nu de wending tussen het octaaf en het sextet.

Daar moest ik aan denken bij het lezen van dit boekje van Wilhelm Schmidt. Eerst vier hoofdstukken over “geluk” en tenslotte vijf hoofdstukken over “zin”. Het tussenliggende – vijfde – hoofdstuk is zijn “chute”, waarin Smidt de inhoudelijke wending maakt van geluk naar zin. Als ik de titel voor dit boek had mogen kiezen, was het niet “Glück” geworden, maar zou voor mij de titel zijn geweest: “Glück und Sinn” (Geluk en Zin). Maar ja, dat kan al niet meer, want dat is al de titel van een ander (theologie)boek, geschreven door Jochen Sautermeister.

Debat: PKN implodeert, behalve in Drachten

Donderdagavond 26 november 2009

In het kader van VU-connected organiseren we vanavond als Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim in samenwerking met het Friesch Dagblad en met de Commissie Vorming & Toerusting van de Protestantse Kerk in Nederland van (PKN-)Drachten een zogenoemd "Debatcafé Fryslân". Het is te doen gebruikelijk onze Debatcafé's te beleggen in een Leeuwarder café, maar de grote bijzaal van Kerkelijk Centrum De Oase te Drachten leent zich ook heel goed voor de wat meer informele werkvorm van een aangenaam pittig debat. Tegen acht uur stroomt de zaal vanavond vol. De explosieve titel en dit actuele thema voert zo'n 130 belangstellenden uit Drachten en wijde omstreken naar onze debat-sessie van vanavond.

De Protestantse Kerk in Nederland heeft te maken met een afkalvend ledental. In 2030 is de aanhang gehalveerd tot een miljoen, zo is de voorspelling. Hoe is het tij te keren? In protestants Drachten is ook sprake van ledendaling, maar daar heeft de kerk wel een bijzondere aantrekkingskracht. Zelfs op degenen die niet naar de kerk gaan. Hoe komt dat en wat kunnen we van het nieuwe élan van Drachten leren? Een mooi aanleiding voor een debat over dit actuele en regionale thema, dat vanavond wordt gevoerd tussen een wetenschapper van de VU en mensen uit de Friese praktijk.

Hoogleraar Godsdienstsociologie van de Vrije Universiteit, prof. dr. Hijme Stoffels debatteert vanavond met de Drachtster PKN-predikant Henk-Jan de Groot over de imploderende PKN en over de kansen voor de toekomst. Dit debat wordt - zoals altijd - geleid door Siem Jansen, directeur van de Noordelijke Ontwikkelingsmaatschappij, tevens bestuurslid van het Friesch Dagblad. Deze gespreksleider houdt op lenige wijze het debat in beweging door wisselend met de beide sprekers in conclaaf te gaan en tussendoor de zaal in te lopen om de reacties vanuit de zaal te spiegelen aan de feiten en visie van de uitgedaagde socioloog en predikant. Enkele flarden uit dit debat:

Inwoners van Drachten:
- Het werd te gezellig in de kerk; ik vind de verkondiging van het Woord van God belangrijker;
- De gemeenschap en de verkondiging van het Woord in de eredienst is voor mij dé trekpleister, ieder zondag opnieuw;

Professor Stoffels:
- De opkomst hier vanavond laat ook zien dat er óók in de komende decennia nog genoeg vitaliteit en betrokkenheid zit in de PKN;
- Denk als kerk eerst eens na over wie je zelf bent en onderzoek in welke omgeving je als kerkelijke gemeente staat; een vitale kerk kan ook klein zijn en het ís niet altijd succes in de kerk, dat moet je ook onder ogen zien; maar je moet er wel wat moois van maken;
- Kijk eens naar de Russisch-orthodoxe kerk; die doet het goed; die biedt vooral traditie en schoonheid; dat werkt;
- We moeten gewoon "de lofzang gaande houden";

Een inwoner uit Pingjum:
- Een lege kerk kan ook een vorm van gelovige verkondiging zijn;

Dominee De Groot:
- De kerk heeft teveel water bij de wijn gedaan en de mensen hebben de liefde en gerechtigheid te weinig gestalte gegeven;
- Tegenwoordig zijn de actieve kerkgangers veel bewuster met belijdenis en doop bezig dan vroeger het geval was;
- Onze ziel kwam tekort in de theologiestudie, maar de theologiestudie verandert zichtbaar en dat vind ik hoopgevend;

Drachtster predikanten:
- We moeten voorbij de kerken kijken, om te zien hoe we meer voor elkaar kunnen betekenen (ds. Van Gulik);
- We moeten ons niet gek laten maken door de ledentaldaling en ook niet denken dat wij iets kunnen bedenken om dat tij te keren (ds. Van den Herik);

En aan het eind van het debat klonk het als volgt:
> Waar vroeger de samenleving afhaakte, ging het kerkvolk door;
> Als kerk moet je daar zijn waar het gebeurt;
> In essentie gaat het erom wat je naar buiten toe doet;

> Heb hart voor God, heb hart voor de wereld en heb hart voor elkaar!

Kennismaking met Commissie Doelmatigheid Hoger Onderwijs

Donderdagmiddag 26 november 2009

Als "Landelijk Netwerk Kwaliteitszorg" (LNK) van het "Nederlands Netwerk voor Kwaliteitsmanagement" hebben we voor onze netwerkbijeenkomst van vandaag de "Commissie Doelmatigheid Hoger Onderwijs" (CDHO) uitgenodigd. Deze bijeenkomst vindt plaats op campus De Uithof te Utrecht. De CDHO heeft primair tot taak het beoordelen van aanvragen macrodoelmatigheid hoger onderwijs en het uitbrengen van een advies hierover aan de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Deze commissie is vrij recent ingesteld, namelijk met ingang van 1 juli 2009. Als leden van ons netwerk voor kwaliteitsfunctionarissen in het hoger onderwijs stellen we het bijzonder op prijs vandaag kennis te kunnen maken met twee medewerkers van deze nieuwe organisatie in het hoger onderwijs.

LNK-Dagvoorzitter Paul Nieuwenhuis heet onze gasten van de CDHO van harte welkom. Het zijn de CDHO-bureaumedewerkers mevrouw Eveline Jacquemijns (juridisch beleidsmedewerker) en de heer Dirk Post (senior beleidsmedewerker). Zij houden zich binnen de CDHO bezig met doelmatigheidsvraagstukken en met respectievelijk de juridische en beleidsmatige aspecten, die daarbij een rol spelen. Vandaag verzorgen ze in onze kring een presentatie over allerlei aspecten van het werk van de CDHO en geven ze antwoord op een groot aantal vragen die door de belangstellende aanwezigen in de zaal worden gesteld.

Eerst wordt kort de ontstaansgeschiedenis van deze nieuwe commissie geschetst en wordt verteld wie de besluitvormende leden van de CDHO zijn (onder voorzitterschap van de heer Norbert Verbraak). Dan volgt achtereenvolgens een uitleg over de taken en van de werkwijze van de commissie. Inmiddels is bekend dat ook de nieuwe "Fusietoets Hoger Onderwijs" bij de CDHO in portefeuille is gekomen. Daarna wordt uitgelegd middels welke procedure de Commissie Doelmatigheid Hoger Onderwijs de Minister van OCenW adviseert omtrent de doelmatigheid van bijvoorbeeld een nieuw aangevraagde opleiding in het hoger onderwijs. Ook de voorwaarden om tot o.a. nieuw door de overheid bekostigd onderwijs te komen, worden genoemd en uitgebreid toegelicht. Daarmee wordt een toelichting gegeven op de Beleidsregel inzake de doelmatigheid van het hoger onderwijs.

Na een aantal algemene tips presenteren Eveline Jacquemijns en Dirk Post een omvangrijk aantal "dont's & do's". Stuk voor stuk buitengewoon verhelderend voor onze netwerkleden, waarvan een groot deel op dit moment binnen de eigen hogeschool betrokken is bij in ontwikkeling zijnde aanvragen in het kader van doelmatigheid. De boodschap is duidelijk. Het indienen van een aanvraag voor het verzorgen van een nieuwe opleiding, of van het elders vestigen en/of verplaatsen van een bestaande opleiding of van het samenvoegen van bestaande opleidingen is geen sinecure. Aanvragen moeten inhoudelijk onmiskenbaar beargumenteerd en onderbouwd worden ingediend bij de commissie.

Na deze verhelderende, nuttige presentatie worden kort nog een aantal discussiepunten aangehaald over (1) het krachtenveld rond Ministerie, CDHO en instellingen voor hoger onderwijs, over (2) de mate van openbaarheid van besluiten en adviezen van de CDHO en over (3) het afstemmingsoverleg dat hoger onderwijsinstellingen vanaf aanvang volgend jaar op grond van de "Wet Versterking Besturing" moet voeren indien zij nieuwe opleidingen en nevenvestigingen gaan aanvragen.

3e Sminialezing 2009: Waarom Friezen protesteren

Woensdag 25 november 2009

In het WTC MICE Hotel van het World Trade Center te Leeuwarden komen we als leden van de Regio Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim bijeen. De bijeenkomst bestaat vanavond uit twee delen. Het eerste deel is de jaarlijkse Statutaire Ledenvergadering, waarin we terugblikken en vooruitkijken op de activiteiten van VU-connected, waarin de mutaties in de samenstelling van het Regiocomité Fryslân conform de geldende statuten worden bekrachtigd en waarin verenigingsbestuurder Hein Dijkstra (tevens lid van het College van Bestuur) een presentatie verzorgt over de actuele ontwikkelingen binnen de vereniging en binnen de instellingen die onder onze vereniging behoren, t.w. Vrije Universiteit, VU-medisch centrum (met haar partner GGZ inGeest) en Windesheim.

Na de pauze volgt de gebruikelijke openbare lezing. Voor de derde maal organiseert het Regiocomité Fryslân de hier in Fryslân ingestelde “Sminialezing”, genoemd naar de voormalige rector-magnificus van de Vrije Universiteit, de heer prof. dr. Taede Sminia. De heer en mevrouw Sminia zijn evenals in de voorgaande jaren ook dit jaar aanwezig bij de “3e Sminialezing 2009”. Onderwerp en spreker worden altijd op voordracht van de heer Sminia gekozen. Dit jaar hebben we mevrouw dr. Jacquelien van Stekelenburg van de VU uitgenodigd om een lezing te verzorgen met als titel: “Waarom FRIEZEN protesteren”.

Verzet tegen de afvaloven in Harlingen, lage melkprijzen bij Friesland Foods, de Centrale As, de CO2-opslag en een actiegroep voor vervroegde horecasluitingstijden. De protestacties in Friesland zijn de laatste tijd niet van de lucht. De lezing van mevrouw van Stekelenburg biedt een reflectie vanuit sociologisch onderzoek over protestparticipatie.

Jacquelien van Stekelenburg is als socioloog werkzaam aan de Vrije Universiteit en verbonden aan het Kurt Lewin Institute (KLI), een onderzoeksschool voor sociaal psychologen. Ze onderzoekt waarom mensen protesteren, hoe ze dat doen en wat ze denken ermee te bereiken. Volgens Van Stekelenburg moeten de antwoorden gezocht worden in het economische model van vraag en aanbod. Er moet voldoende vraag zijn naar onvrede, zodat er genoeg mensen zijn te mobiliseren voor de barricades. Tevens moet er een aanbod zijn van organisaties, die de honger naar onvrede kunnen stillen.

Van Stekelenburg vertelt: Kranten kunnen boosheid oproepen, onder andere door een vergelijking te maken van een actuele feitelijke situatie, afgezet tegen een (veel) positiever beeld van een vergelijkbare situatie in een andere context (bv. gebied, organisatie of moment). Als voorbeeld geeft ze een bericht in de Friese media, waarin werd gesteld dat de Nederlandse website van Marktplaats wel berichten in de Engelse taal accepteert, maar alle Friestalige teksten weigert. Zo’n nieuwsbericht maakt dat veel Friezen boos worden op Markplaats.

Ook toont Jacquelien van Stekelenburg aan de hand van onderzoeksgegevens hoe moeilijk het voor actiegroepen is om mensen fysiek deel te laten nemen aan demonstraties. Potentiële demonstranten moeten het “er eerst al mee eens zijn”, dan moeten ze al “weten” dat er een demonstratie is, vervolgens moeten ze deel “willen” nemen en dan moeten ze er ook nog aan deel “kunnen” nemen. En de ultieme vraag is dan uiteraard nog of ze het dan ook nog gaan “doen”. In al die fasen vindt erosie plaats; elke keer valt een respectabel deel van de demonstrantenpopulatie af. Die afkalving kun je als protestorganisatie minimaliseren door bijvoorbeeld bussen in te zetten die demonstranten naar de demonstratie brengen. En je kun goede sprekers uitnodigen en een passende sfeer scheppen. Maar ondanks alle bijkomende, helpende normatieve en sociale druk valt het niet mee om veel demonstranten tegelijk de straat op te krijgen.

Mede daarom wordt er onderzoek gedaan naar de motieven van mensen om bij een protestactie wel de straat op te gaan. Motieven zijn bijvoorbeeld gelegen in: Instrumentaliteit, Identiteit, Ideologie en Emotie. En hoe zit het dan bijvoorbeeld bij de stille tocht van gisteravond op Urk. Is dat dan ook een protestactie? Van Stekelenburg reageert op deze vraag uit de zaal door voorzichtig te stellen dat dit misschien óók wel een (stille) oproep is om de cultuur op Urk aan te passen.

Jitske's Knipmobiel in Stiens

Dinsdag 24 november 2009

Voor wie er moeite mee heeft om (op tijd) bij de kapper te zijn. Of voor wie een hekel heeft aan de lange wachttijden in een kapsalon. Of als je slecht ter been bent en moeizaam nog de deur uit kunt. Of als je langdurig door ziekte aan huis gebonden bent en je moet na enkele weken toch weer eens naar de kapper, maar het kan niet, hoe los je dat dan op?

Jitske Fennema uit Stiens kan je dan misschien helpen. Ze heeft ruime ervaring in het kappersvak en is in januari 2007 als zelfstandig kapper begonnen. Vroeger noemde je dat dan een "kleine zelfstandige". Tegenwoordig zeggen we liever dat het een ZZP-er is, een "Zelfstandige Zonder Personeel". Jitske zorgt nu al bijna drie jaar voor kappersgemak bij je thuis. "Jitske's Knipmobiel", zo noemde ze haar onderneming.

Voor wie dat wenst, komt deze Stienser kapster naar je vertrouwde omgeving. Geen lange wachttijden meer, want je bent letterlijk direct aan de beurt. En dan maakt het niet uit of je geknipt wilt worden voor of na werktijd, of als je kinderen naar school zijn, of 's avonds. De mobiele kapster komt op het moment dat het jou schikt.

En hoe kan een mobiele kapster nu beter reclame maken dan onderweg. De bedrijfswagen is dan een reclamemedium bij uitstek. Overal in en rond Stiens waar de Chevrolet, de bedrijfswagen van Jitske's Knipmobiel, rijdt en stilstaat, doet dit promotiemiddel zijn werk. Bijgaande foto werd gemaakt op het parkeerterrein van Talant in Stiens (een zorgorganisatie voor mensen met een verstandelijke beperking); kennelijk ook één van de cliënten van Jitske's Knipmobiel.

2009 is het Jaar van de Egel

Maandag 23 november 2009

De Nederlandse Zoogdiervereniging maakt zich zorgen over de egel en heeft 2009 tot "Jaar van de Egel" uitgeroepen. In een grootschalige onderzoekscampagne - waaraan alle Nederlanders mee kunnen doen - wil deze vereniging te weten komen hoe het precies met dit bijzondere zoogdier gaat, om erachter te komen of de egel op de rode lijst van bedreigde zoogdieren zou moeten komen. Ook pleit de Zoogdiervereniging voor een egelvriendelijker beheer van tuinen en parken.

Belangrijk onderdeel van de onderzoekscampagne "Jaar van de Egel" is dat men ook een zo goed mogelijk beeld wil krijgen van waar de egel al dan niet voorkomt. Daarom is het van groot belang dat iedereen die in 2009 een egel ziet rondsnuffelen in de tuin, in het park of waar dan ook, hiervan melding maakt bij de Zoogdierenvereniging. Ook de meldingen van dode egels leveren belangrijke informatie.

Naast het gegeven dat er veel slachtoffers onder de egel-populatie vallen in het verkeer, is een ander probleem voor de egel dat steeds minder tuinen nog groen en open zijn. De veel voorkomende "verstening" van tuinen - waarbij nagenoeg alles wordt dichtbetegeld en strak omheind - is slecht voor de egel. Veel mensen weten dat echter niet of realiseren zich dat niet, maar vinden het wel jammer dat dit nuttige diertje niet (meer) op bezoek komt in de tuin. Maar, als meer tuinen weer egelvriendelijk worden, gaat het straks weer wat beter met de egels.

De Zoogdiervereniging geeft speciaal voor het Jaar van de Egel een folder uit met praktische tips en wetenswaardigheden over egels en tuinen. Met een aantal (kleine) aanpassingen is iedere tuin egelvriendelijk(er) te maken. Zelfs kleine tuinen. Wel is het belangrijk dat de egels dan van de ene naar de andere tuin kunnen en ook naar de omliggende groenstroken.

Reeds enkele jaren herbergt ook onze tuin één of meer egel(s). Vooral op wat grotere afstand van de gevels - op de donkere plekken in de tuin - moet je tijdens herfstavonden altijd goed opletten om niet per ongeluk op een egel te gaan staan of ertegen aan te stoten. Vorige week was het letterlijk en figuurlijk weer eens raak. Gelukkig liep het goed af. De egel rolde zich op gebruikelijke wijze op en bleef roerloos op de aangetroffen plaats in het gras zitten, wachtend tot de kust weer veilig is. Een halfuurtje later was hij weer weg, waarschijnlijk ergens goed verscholen op een veiliger plekje in de tuin; zich voorbereidend op de komende winter.

Memoriazondag: Kostbaar is een kwetsbaar mens

Zondag 22 november 2009

Aan het begin van de ochtendkerkdienst in De Hege Stins te Stiens leest dominee Desirée Scholtens het gedicht "Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens", van Okke Jager:

"Verraadt ons aller angst zich niet
in wie het leven weerloos liet?
De glasglans stemt de blazer mild.
De kaarsvlam vormt de hand tot schild.
De krokus wijst beton zijn grens.
Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens."

Dit is de dag waarop wij als kerkelijke gemeente de jaarlijkse “Eeuwigheidszondag” vieren. In Stiens noemen we deze dag ook wel de “Memoriazondag”. Het is dan wel niet echt een kerkelijk feest, maar wel zeker een goed moment om stil te staan bij de vergankelijkheid van het leven. Op Eeuwigheidszondag herdenken we de overledenen, in het bijzonder degenen uit ons midden die in het afgelopen kerkelijk jaar zijn overleden. Hun namen worden genoemd, en er worden kaarsen aangestoken als teken dat we ons blijvend met hen verbonden voelen. Het licht roept ook het licht van Pasen in herinnering; het licht van de opstanding van Christus.

Memoriazondag is daarmee geen afsluiting, geen terugkijken, maar juist vooruit zien naar een tijd die nog komen gaat. Want dat is wat christenen in alle eeuwen telkens hebben doorgegeven: er is voor ons allen licht aan het einde van de rit. Zo is er vandaag ruimte om stil te staan bij de laatste zondag van het kerkelijk jaar en om na vandaag opnieuw op weg te kunnen gaan richting een nieuw begin met Advent. Advent is dromen dat Jezus zal komen.

Het is bij ons in Stiens inmiddels traditie geworden dat we op deze kerkelijke oudejaarsdag onze doden herdenken. Sommige kerkelijke gemeenten doen dat nog tijdens de avondkerkdienst op de Oudejaarsavond van 31 december. Nadeel van die avond vind ik dat dan maar een zeer beperkt deel van de gemeente daarbij doorgaans aanwezig is en dat de gedachten van de aanwezigen dan ook al uit gaan naar de snel naderende jaarwisseling met oliebollen, champagne, vuurwerk en bovenal veel lawaai.

Tijdens onze “Dienst van gedenken” stelt dominee Desirée Scholtens vanmorgen achtereenvolgens de nabestaanden van de tien overleden gemeenteleden in de gelegenheid om ieder aan de grote Paaskaars een eigen kaars aan te steken voor de in het afgelopen kerkelijke jaar overleden geliefde, die hij of zij zo node mist. Een kaars voor bijvoorbeeld je overleden echtgeno(o)te, partner, (groot)ouder, broer of zus of voor je gestorven kind.

Als alle tien Memoriakaarsen zijn aangestoken, volgt een tweede ronde. In de afgelopen jaren staken we dan nog één extra kaars aan voor alle andere overledenen die wij in onze dierbare herinneringen bewaren. Dit jaar doen we het anders. Iedereen krijgt nu de gelegenheid om naar voren te komen om voor diens eigen overleden geliefde een waxinelichtje aan te steken aan de grote kaars. Alle lichtjes worden dan rond de grote kaars op een glazen plateau geplaatst. Een opmerkelijk grote stoet van gemeenteleden komt naar voren en ontsteekt een eigen lichtje. Daarmee is duidelijk dat deze liturgische uitbreiding in een essentiële behoefte van onze gemeenteleden voorziet.

Aan het eind van de kerkdienst wordt weer een gedicht voorgedragen. Het gedicht "Ik was daar" eindigt als volgt:

"Ik zal zijn
waar je bent of gaan zal,
tot je lijf het begeeft
en je door de dood heen leeft.

Ik zal zijn waar jij bent of gaan zal,

en zeg: "Hier ben Ik".

Kenniscentrum Savantis in Waddinxveen

Zaterdag 21 november 2009

Op de vroege zaterdagochtend rijden Durkje en ik met haar ouders naar het verjaardagsfeest van Durkje haar broer Jelke. Over Friesland hangt een dichte mist. Op de Afsluitdijk is het zicht een beetje beter en naarmate we verder in zuidelijke richting komen door en in Noord- en Zuid-Holland, trekt de mist op. In Waddinxveen aangekomen, is het al stralend mooi weer. Na het middaguur derhalve tijd voor een wandeling door een zonnig Waddinxveen. Onderweg passeren we Savantis. Savantis is een kenniscentrum dat zich richt op het leren & werken in de praktijk. Haar doelstelling is: het bevorderen van de kennis en het behouden van het vakmanschap. Savantis is werkzaam voor de vier sectoren: (1) Schilderen & onderhoud, (2) Afbouw, (3) Reclame & presentatie & communicatie en (4) Schoonmaak & glazenwassen.

Savantis is door de overheid verantwoordelijk gesteld om de 26 door de overheid erkende beroepsopleidingen te onderhouden, hun leerbedrijven te begeleiden en te erkennen. Hierbij zijn de contacten tussen de leermeesters van zo’n 6.000 bedrijven en ongeveer 7.500 leerlingen met hun docenten van belang. Namens het bedrijfsleven zorgt Savantis voor innovatie en ontwikkeling van beroepsopleidingen, cursussen en trainingen met leermiddelen en naslagwerken. Voor de examinering houdt Savantis zich bezig met de ontwikkeling van toetsen, de organisatie van praktijktoetsen en de coaching van examinatoren.

Marja, de jongste dochter van Jelke & Aagje loopt momenteel als leerling van de Utrechtse Nimeto-opleiding stage bij Savantis. Na onze wandeling weer bij hen thuisgekomen, bekijken we haar eerste producten, die ze als grafisch ontwerper in opleiding in opdracht van haar stagebedrijf Savantis heeft geproduceerd. Het is prachtig werk wat Marja inmiddels heeft gemaakt, en daarmee een hele mooie start van haar portfolio graphic design, waar ze met recht trots op kan zijn.

Stiens in oude ansichtkaarten

Vrijdag 20 november 2009

Dit kalenderjaar is het 25 jaar geleden dat de familie Kooistra in Stiens met hun "Kooistra-supermarkt" begon. En precies 10 jaar geleden werd hun supermarkt in ons dorp met de C1000-winkelformule voortgezet als "C1000 Kooistra". Ter gelegenheid van dit jubileumjaar startte de familie Kooistra met een eigen spaarstempelaktie, met als premium een in eigen beheer uitgegeven fotoboekje "Stiens in oude ansichtkaarten".

Ytsen de Boer werd gevraagd om een selectie te maken uit de grote hoeveelheid oude dorpsansichtkaarten van Stiens en omstreken. Leeuwarderadeel en haar dorpen en buitengebieden zijn in de afgelopen eeuw grondig veranderd. Dan is het altijd interessant om op oude dorpsfoto's de toenmalige situatie te vergelijken met de actuele inrichting van dorpen, buurtschappen en buitengebied. Het fotoboekje bevat 60 verschillende fotokaarten, alle met een verklarend onderschrift. Zestig foto's, gemaakt in de jaren dat mijn ouders, mijn grootouders en mijn overgrootouders door mijn huidige woonplaats Stiens kwamen, onderweg tussen "de staad Luwt" (Bildts voor de stad Leeuwarden) en hun woonplaatsen in de Friese Bildthoek.

Het staat er allemaal in: kerken & pastorie, molen, bedrijven, sportvoorzieningen, buurten, scholen, transportmiddelen, station, bruggen & (water)wegen, gemeentehuis, woningen en herbergen. Veel vergane glorie. Inderdaad veel vergaan, maar ik herken zeker ook nog veel van de actuele glorie van dit karakteristieke terpendorp, gelegen op de grens van het oude Oostergo en de voormalige Middelzee, en daarmee op de in het landschap gelukkig nog steeds herkenbare scheiding van "it Aldlân en it Nijlân".

Bestuur Stichtings Jabikspaad Fryslân in de Jacobshoeve van St. Japik

Donderdag 19 november 2009

Vanavond komt het bestuur van de Stichting Jabikspaad Fryslân bijeen in de Jacobshoeve van stichtingsbestuurslid Klaske Wijbenga te Sint-Jacobiparochie. Een alleszins passende locatie voor ons bestuur; immers de plaats waar regelmatig pelgrims van ons Jabikspaad gastvrij onderdak krijgen voor een "bed & brood". We prijzen ons gelukkig met de aanwezigheid van bestuurder Dick Wesselius, die na geruime tijd weer bij onze vergadering aanwezig kan zijn èn ook met ons kandidaat-bestuurslid, mede-pelgrim Hans de Jong, die waarschijnlijk ons bestuur zal gaan versterken met zijn expertise.

Na de sessie van lief & leed, notulen, actie- en besluitenlijst en ingekomen stukken behandelen we een aantal ingekomen stukken. Daarna bespreken we de voortgang van de financiële dekking van ons nieuwe pelgrimsmonument "De Jirnsumer Moeting". We hopen dat we op afzienbare termijn de financiering van dit bijzondere kloostermoppen-project rond kunnen krijgen om dit project met succes af te sluiten. Nog ruim € 1.000,- binnen te halen en dan kunnen we dit pelgrimsmonument gereed maken en met gepaste trots aan de wereld presenteren.

Een belangrijk agendapunt in onze bijeenkomst zijn de grootse plannen voor de geplande restauratie van De Groate Kerk te Sint-Jacobiparochie, waarin wij als stichting mogelijk een drie verdiepingen hoog pelgrimscentrum zullen realiseren in het toegangsportaal van dit unieke kerkgebouw, dat momenteel als sociaal-cultureel centrum al een geliefde ontmoetingsplaats is voor een breed scala van activiteiten. Allerlei behoeften en wensen komen ter tafel en de eerste technische schetsen en bouwtekeningen komen op tafel. Onze droom is om in dit kerkportaal op de drie étages een pelgrimsplaats te realiseren, waarin met name informeren, ontmoeten, stilte en bezinnen centraal zullen staan.

Het tweede project-spoor is een inmiddels gestart, langlopend onderwijs-onderzoeksproject van studenten Vrijetijdsmanagement van Stenden hogeschool uit Leeuwarden, die zich richten op het zo aantrekkelijk mogelijk maken van de entourage van het Jabikspaad, van de gemeente Het Bildt, van Sint-Jacobiparochie en van het geplande pelgrimscentrum in De Groate Kerk. Al met al is dit een groot(s) tweesporen-project, waarin allerlei Friese en buiten Friesland gevestigde belangenorganisaties op zoek zijn naar een win-win-situatie voor pelgrims in het bijzonder en voor de toeristische doorontwikkeling van de Friese en Overijsselse gemeenten, die door ons geliefde Jabikspaad worden doorkruist.

En dan is het door ons enthousiasme zomaar veel later op de avond dan dat we hadden gepland. De tijd vliegt om en we besluiten om de rest van de agenda een volgende keer verder af te handelen. Omdat er vanaf onze bestuurstafel zoveel is te vertellen, zal er binnenkort ook weer een Nieuwsbrief worden verspreid onder belangstellenden en zal die tevens weer worden geplaatst op de website van ons Jabikspaad: http://www.jabikspaad.nl/

Ina Dijkstra-Sinnema exposeert in Stiens

Woensdag 18 november 2009

Tot en met 4 januari 2009 exposeren twee zussen gezamenlijk in het gemeentehuis van Leeuwarderadeel te Stiens. De twee schilderende zussen zijn Ina Dijkstra-Sinnema en Martha Boringa-Sinnema. Vorige week besteedde ik op deze weblog ook aandacht aan deze tentoonstelling (zie mijn weblogbericht van 10 november 2009). De beide zusters zijn opgegroeid in de gemeente Leeuwarderadeel. Ze willen graag hun artistieke bijdrage leveren aan de Kultuerried Ljouwerteradiel, door middel van het tentoonstellen van de door hen gemaakte schilderijen.

Hun tentoongestelde duo-collectie is divers. Het materiaal van de geëxposeerde werken bestaat uit acryl en gemengde technieken met jute, vloeipapier en gesso. Gesso is een krijt-ondergrond, toegepast op hout, board, doek of op ander schildermateriaal.

Eén van de geëxposeerde werken is het schilderij “Herders uit Afrika” van Ina Dijkstra-Sinnema, een techniek van acryl op board.

Beschuit met muisjes voor Anneriek

Dinsdag 17 november 2009

Vorige week werden wij verblijd met het goede nieuws dat onze naaste Stenden hogeschool-collega Regina een baby heeft gekregen. Deze tweede dochter van Marco & Regina heet Anneriek. Met de gelukkige ouders zijn wij blij voor dit wonder van leven.

En vandaag vieren we dat op de werkvloer in collegiaal verband. Voor iedereen staan de beschuiten met muisjes van Anneriek klaar. Zo vieren we op enige afstand van de pasgeboren baby met elkaar deze gezegende geboorte. En nu volgt binnenkort uiteraard nog de "poppeslok" ten huize van de trotse ouders, hun baby en haar oudere zus Senna.

Sector Hoger Onderwijs van CNV-Onderwijs bijeen in Amersfoort

Maandag 16 november 2009

De jaarlijkse Sectorledenvergadering 2009 van de Sector Hoger Onderwijs (HO) van CNV-Onderwijs (CNVO) vindt zoals te doen gebruikelijk ook vandaag onder leiding van voorzitter Jan Telleman plaats in Amersfoort. Na een korte kennismakingsronde en de vaststelling van de notulen van collega Martin Haanstra van vorig jaar bespreken we het Jaarverslag 2008-2009 van onze sector HO. In het afgelopen jaar stonden o.a. centraal:
- De Kwaliteitsagenda van de Lerarenopleiding;
- Kwaliteitszorg in het Hoger Onderwijs in brede zin;
- Het Lerarenregister;
- De voorgestelde wijzigingen in de Wet op het Hoger Onderwijs;
- Het Green Paper van de HBO-raad.

Na de afwikkeling van de financiële verslaglegging van het afgelopen jaar en de begroting voor het komende boekjaar gaan we verder met de bespreking van een aantal actuele aandachtspunten uit het hoger onderwijs. Eerst verzorgt Martin van Gessel een presentatie over de evaluatie van het functiebouwwerk en de functiewaardering (over Hay en Fuwasys). Daarna volgt een kort gesprek over de Professionaliteit en professionele ruimte als uitdaging voor en in het HBO, gezien vanuit het perspectief van de "Recommendation on the Status of Higher Education Teaching Personnel" van de Unesco.

Uiteraard komen ook de laatste ontwikkelingen aan bod, die betrekking hebben op de voortgang van het vernieuwingsproces van de Vereniging CNVO. Als de plannen doorgaan, verandert ons Sectorbestuur in een Sectorraad en zal de nadruk binnen onze sector HO meer komen te liggen op activiteiten voor en met mede-vakbondsleden. Dan bespreken we de Beleidspunten 2010 voor onze sector HO, ingedeeld in de vijf clusters:
- CNV-Onderwijs intern;
- Werkveld Hoger Onderwijs / Hoger Beroepsonderwijs;
- Kwaliteitszorg en accreditatie;
- Relatie werkgevers / werknemers;
- Beroepsgroep H(B)O.

Dan volgen een aantal persoonlijke zaken aangaande onze sector. Eerst benoemen we de vertegenwoordigers van onze sector voor de twee Algemene Vergaderingen van CNV-Onderwijs voor het jaar 2010. CNVO-bestuurder Willem Jelle Berg was eerder al in de bloemen gezet bij gelegenheid van zijn verjaardag van vandaag. Nu worden ook de twee jubilarissen Henk Groeneveld en Miriam de Groot gelauwerd wegens hun 40-jarig lidmaatschapsjubileum van onze vakbond CNV. De avond wordt afgesloten met een diner in Restaurant Amershof, waarbij we ruimschoots gelegenheid krijgen om met elkaar in wat meer informele setting een aantal zaken uit het hoger onderwijs te bespreken.

Gaandeweg met Verty de Graaf-Feenstra in Stiens

Zondag 15 november 2009

Onze Stienser Evangelisatiecommissie organiseert vanavond de Gemeentedienst in De Hege Stins te Stiens. De zanggroep “Gaandeweg” uit Leeuwarden en dichteres Verty de Graaf-Feenstra uit Stiens zijn vanavond bij ons te gast in deze Sing In. Voorganger is dominee Gerrit Wessels en Han Giesing is onze organist vanavond. Het thema van deze kerkdienst is: "Liefde is ...... God is liefde".

Zanggroep Gaandeweg bestaat uit zeven dames. Hun zang wordt begeleid door Tineke Wolters op gitaar en Marianne Hiemstra op dwarsfluit. Door middel van hun liederen willen zij op een eenvoudige en heldere manier getuigen van hun geloof. Het repertoire van de groep is Nederlands- en Friestalig. Vanavond horen we dit zo zuiver zingend zevental een verrassend repertoire van aangename luisterliedjes presenteren. De door hen gezongen geloofsliederen benadrukken vooral de persoonlijke relatie die wij als mensen ervaren in de (vaak ook stille) omgang met God, gepresenteerd in de range van een eenstemming duo tot harmonieus meerstemmige samenzang.

Dichteres Verty de Graaf-Feenstra uit Stiens leest tussendoor enkele eigen gedichten voor uit haar pas verschenen (augustus 2009) gedichtenbundel: “Het wordt altijd weer licht”. De voor vanavond geselecteerde gedichten passen goed bij het thema van de dienst; als gebeden gedicht, maar ook als poëtisch intermezzo. In de twee interviews van dominee Wessels met een zangeres van Gaandeweg en daarna ook met deze Stienser dichteres staan de liefde voor God en ook de liefde voor het muzikaal en poëtisch evangeliseren centraal. Mooi om ook zulke persoonlijk verbale noten mee te nemen in zo'n evangelisatiedienst. We hebben elkaar heel veel te vertellen, zo blijkt ook in deze interviews maar weer.

De meditatie van dominee Wessels sluit prima aan bij het thema, bij de muziek en bij de sfeer van vanavond. Zo wordt het door de medewerking van velen een aangenaam uur aan het begin van deze herfstavond. Na afloop staat koffie, thee en frisdrank voor iedereen klaar en is er volop gelegenheid om nog even met elkaar als gemeenteleden en met onze gasten na te praten, ook over hoe goed het was om elkaar hier vanavond te ontmoeten.

Recht door zee

Zaterdag 14 november 2009

De Afsluitdijk is een uitzonderlijk staaltje weg- en waterbouwkunde. Nu al 77 jaar lang trekt dit kunstwerk jaarlijks duizenden toeristen. Zij kijken dan bijvoorbeeld bij het Monument uit over de Waddenzee aan de ene kant en over het IJsselmeer aan de andere kant. Vooral buitenlandse toeristen verbazen zich over ons als Nederlanders, die "zomaar" een dijk hebben aangelegd door de zee. Wij weten dat dat alleen maar kon met kennis van zaken en door heel hard te werken.

Op 25 augustus 2007 wandelden Durkje en ik mee met de "Wandeltocht Afsluitdijk 2007", georganiseerd door het Noordhollands Dagblad en de Leeuwarder Courant, ter gelegenheid van het vijfenzeventigjarig bestaan van de Afsluitdijk op 28 mei 2007. Deze 30 kilometer lange wandeling begon in Wieringen (in het Noordhollandse Den Oever) en eindigde in Wûnseradiel (in het Friese Zürich). Iedere deelnemer die de tocht volbracht, kreeg het prachtige fotoboek "Recht door zee", geschreven door Gitta Brugman, geïllustreerd met een groot aantal oude en nieuwe foto's, krantenpagina's, kaarten en technische tekeningen.

Na de inleiding van dit boek beschrijft Gitta Brugman de voorgeschiedenis en de bouw van de Afsluitdijk. Dan volgen hoofdstukken over de karakteristieken van de dijk, over het Monument op de dijk, over de weerstand die rees tegen de bouw van deze zee-afsluitende dijk en over de rol die de Afsluitdijk in de Tweede Oorlog speelde. Vervolgens schrijft Brugman over thema's als: Werken en visserij, Recreatie en pleziervaart, Curiosa en sluit ze af met een vooruitblik op de mogelijke toekomst van de Afsluitdijk. Het boek is drietalig, te weten: Nederlands, Engels (Straight Through the Sea) en Duits (Quer durchs Meer).

Ledenraadsvergadering Vereniging VU-Windesheim in Zwolle

Vrijdag 13 november 2009

De jaarlijkse najaarsvergadering van de Ledenraad van de Vereniging VU-Windesheim vindt plaats in de Christelijke Hogeschool Windesheim te Zwolle. In deze vergadering zijn de Ledenraadsleden van de vereniging in gesprek met het leden van het Algemeen Bestuur van de Vereniging en met de leden van de Raad van Toezicht van deze Vereniging.

Aan het begin van deze statutaire bijeenkomst wordt de nieuwe directeur van VU-connected gepresenteerd: Tom Doude van Troostwijk, voorheen algemeen directeur van CliniClowns Nederland en daaraan voorafgaand werkzaam bij het Wereld Natuur Fonds en bij het Ministerie van Economische Zaken; tevens zelfstandig adviseur.

Een belangrijk deel van de vergadering wordt besteed aan de positie van de regio's als verbindende schakel tussen VU-connected, de vereniging en de instellingen enerzijds en de leden in de regio's anderzijds. Eerste licht secretaris van het Bestuur Roeleke Vunderink toe waarmee de onlangs ingestelde Commissie Regio's onder haar voorzitterschap bezig is. Daarna gaan we in vier groepen uiteen om te discussiëren over:
1. De positionering van de Vereniging en VU-connected en de rol van de regio's daarbinnen;

2. De vormgeving van de samenwerking tussen de VU-connected-organisatie en de regiocomité's;

3. De rol van de Ledenraad als maatschappelijk klankbord;

4. De profielen voor leden van de Ledenraad en de Regiocomité's.
Afsluitend volgt een plenaire terugkoppeling over de besproken deelonderwerpen, vragen en stellingen.

Dan komt een uitgebreide serie mededelingen over de Vereniging, over de VU en VU-mc, over Windesheim en over GGZ inGeest, partner van VU-mc. Daarop volgt informatie en discussie over de "Begroting van de Vereniging 2010 Nieuwe Stijl", handelend over de Bestuurlijke kosten, het Afgescheiden vermogen en VU-connected van de vereniging. Na het vaststellen van de notulen en de rondvraag volgt een diner pensent.

Tussen de dinergangen door worden een aantal presentaties verzorgd over:

a. De ontwikkeling van Hoger Beroepsonderwijs in Flevoland, over een nieuwe vestiging van Windesheim in Almere en Lelystad, verzorgd door Hein Dijkstra, lid van het Algemeen Bestuur en lid van het College van Bestuur van Windesheim;

b. De ontwikkelingen in het wetenschappelijk onderzoek van VU en VU-mc, verzorgd door Lex Bouter, lid van het Algemeen Bestuur, rector-magnificus van de VU en lid van het College van Bestuur van de Vrije Universiteit (VU);

c. De stripboeken van Hergé (Kuifje) als psychiatrisch vademecum, over pressie en dwang in de psychiatrie, door Wouter van Ewijk, lid van het Algemeen Bestuur en lid van de Raad van Bestuur van VU-medisch centrum (VU-mc).

Vuur in de kastanjes

Donderdag 12 november 2009

In de maand augustus van dit jaar verloor onze Wilde Kastanjeboom als gevolg van een harde wind een aantal onrijpe bolsters (zie mijn weblogbericht van 24 augustus 2009). De bolsters met kastanjes die weer en wind hebben getrotseerd in de daaropvolgende twee maanden, zijn uiteindelijk ook allemaal als gevolg van de herfststormen of als gevolg van rijping en zwaartekracht uit de boom gevallen.

De Kastanje droeg dit jaar veel vrucht. In de maand oktober 2009 lagen er nagenoeg elke dag kastanjes aan de voet van de boom. Passerende kinderen die de boom passeerden op weg naar school of naar huis, konden daarvan een "graantje" (kastanje) meepikken. Wie van ons kwam vroeger als kind eigenlijk níet thuis met kastanjes? Als kind wist je vroeger toch precies waar de Wilde Kastanjes staan, om er in de herfst kastanjes te zoeken en daar thuis of op school met bijvoorbeeld lucifers en/of ander materiaal creatieve voorstellingen van onder andere mensen en dieren te maken.

Een deel van de kastanje- en bolsteroogst leggen we op een grote schaal om daarmee voor een aantal weken de herfst van buiten naar binnen te halen. Een kaarslicht in het midden, en ziedaar, een eenvoudig maar decoratief geheel in de woonkamer. Omdat we het kaarslicht temidden van de kastanjes in een glazen potje hebben, hoeven we ons er geen zorgen over te maken dat we op enig moment "de kastanjes uit het vuur moeten halen".

Kars Complete Woninginrichting in Stiens

Woensdag 11 november 2009

Wie over de N357 op weg is van Leeuwarden naar Hallum (of in tegengestelde richting) passeert ter hoogte van Stiens aan de Brédyk "Kars Complete Woninginrichting". Deze Stienser woninginrichter is aangesloten bij "Colors @ Home" en staat en gaat voor "Natuurlijk Wonen".

De familie Kars heeft in hun tot winkel verbouwde boerderij een breed woonassortiment van meubelen [m.n. bankstellen, eethoeken, kasten, tafels, slaapkamers (bedden)], stoffering [m.n. raamdecoraties (gordijnen), vloerbedekking (tapijt, parket, laminaat)], verf & behang en diverse accessoires. En - alsof het dan nog niet genoeg is - ook nog buitenzonwering.

De bedrijfswagen van Kars - met daarop de print van een luchtfoto van hun woonwinkel - is in en buiten Stiens een bekend beeld. En wie deze winkel aan de Stienser Brédyk regelmatig passeert, zal allicht ook bekend zijn met het bedrijfsbeeld van deze Ford op het parkeerterrein van Kars Complete Woninginrichting.

Martha Boringa-Sinnema exposeert in Stiens

Dinsdag 10 november 2009

Tot en met 4 januari 2009 exposeren twee zussen gezamenlijk in het gemeentehuis van Leeuwarderadeel te Stiens. De twee schilderende zussen zijn Martha Boringa-Sinnema en Ina Dijkstra-Sinnema. Ze zijn opgegroeid in de gemeente Leeuwarderadeel. Ze willen graag hun artistieke bijdrage leveren aan de Kultuerried Ljouwerteradiel door middel van het tentoonstellen van de door hen gemaakte schilderijen.

Deze tentoongestelde duo-collectie is divers. Het materiaal van de geëxposeerde werken bestaat uit acryl en gemengde technieken met jute, vloeipapier en gesso. Gesso is een krijt-ondergrond, toegepast op hout, board, doek of op ander schildermateriaal. Gesso is het Italiaans woord voor gips. Deze krijtondergrond (gesso) is bedoeld om het medium - waarop wordt gewerkt - te egaliseren. Een bijkomend voordeel van het gebruik van gips is dat de verf niet in het materiaal trekt.

Eén van de geëxposeerde werken is het schilderij “De stoel” van Martha Boringa-Sinnema, een combinatietechniek van acryl en jute op board.

Kijkje nemen?

Maandag 9 november 2009

De verbouwing en uitbreiding van het studenten- en personeelsrestaurant "Salle à Manger" (SAM) is enige maanden geleden van start gegaan in de Leeuwarder vestiging van Stenden hogeschool. Vanaf 25 september 2009 sloot SAM haar deuren, waarna de werkzaamheden begonnen. Tijdens de verbouwing kunnen studenten en medewerkers - zoals te doen gebruikelijk - terecht in "IF". Daarnaast is vóór het Ontmoetingscentrum een extra restauratieve voorziening ingericht.

Eind januari 2010 gaan de deuren van het vernieuwde restaurant weer open. We hebben dan een eigentijdse ontmoetingsplek met een modern interieur en vernieuwd assortiment, waar we Stenden hogeschool als eigentijdse en internationaal georiënteerde hogeschool duidelijk in kunnen herkennen (zie bijgaande artist impression).

Het interieur van het bedrijfsrestaurant is inmiddels volledig gesloopt en wordt weer geheel nieuw ingedeeld en ingericht volgens de eisen des tijds. De bouwwerkzaamheden zijn grotendeels aan het oog onttrokken door een tijdelijke scheidingswand tussen de bouwplaats en de hal van de hogeschool. Voor wie toch even wil kijken hoe de bouw vordert, is aan de linkerzijde van die scheidingswand een grote glazen pui open gelaten, waardoor je de hele bouwplaats kunt overzien.

Op die scheidingswand is een artist impression geplakt om je een beeld te geven van de nieuwe indeling en inrichting. Met de wegwijzers "Kijkje nemen?" en "Want to take a look" worden alle voorbijgangers uitgenodigd om het bouw- en inrichtingsproces van dag tot dag te volgen.

Gemeentehuis met klimop in Stiens

Zondag 8 november 2009

De late herfst is elk jaar weer de periode van de natuur in herfsttooi. Wandelen door een herfstbos betekent dan kleurrijk wandelen. Overal mooie herfskleuren om je heen.

Niet alleen in het bos, maar ook veel dichter bij huis zijn de kleuren van de herfst in beeld. Zo ook in het centrum van Stiens. Tegen de westzijde van de hoogopgaande muur van het gemeentehuis van Leeuwarderadeel, gelegen aan de Wylpstrjitte, heeft een grote klimop de lange weg naar boven gezocht. Momenteel biedt die klimop door vorm en kleur een prachtig patroon van allerlei kleurschakeringen in groen, geel, oranje en rood.

Loop niet achteloos door, maar sta eens even stil, kijk en geniet.

Burenontmoetingsparty bij Talant in Stiens

Zaterdag 7 november 2009

Het is al weer zo'n twee weken geleden dat ik aan de voordeur bijgaande uitnodigingskaart kreeg uitgereikt voor een zogenoemde Burenontmoetingsparty. De twee bewoners met hun begeleider die me deze uitnodiging persoonlijk overhandigden, zijn van de achter onze woning gelegen woonunit van Talant.

Talant staat in Friesland klaar voor zo’n 3.000 mensen met een - veelal verstandelijke of meervoudige - beperking. Talant beantwoordt ongeveer 5.000 zorg- en ondersteuningsvragen op het gebied van wonen, werken, leren en leven. Circa 4.200 medewerkers bieden hen zorg en ondersteuning bij wonen, werk en dagbesteding, leren en/of leven.

Stiens kent al een groot aantal jaren diverse units van Talant. Zo'n vier jaar geleden werd op de nieuwbouwlocatie achter onze woning een modern zorgcomplex gebouwd voor twaalf cliënten van Talant, voor ons zijn dit onze nieuwe achterburen. Deze woonunit behoort tot het veel grotere cluster van de zorglocatie aan de Ieleane te Stiens.

Het is mooi om te zien hoe goed zo'n zorgunit van Talant past in onze nieuwbouwwijk van Stiens. Op een hele natuurlijke wijze zijn de cliënten van Talant deel geworden van onze dorpsgemeenschap. We ontmoeten elkaar overal in het dorp. Stiensers nemen op zondag een aantal bewoners mee naar de kerk, er is een catechesegroep voor verstandelijk beperkten, de cliënten doen dagelijks belangrijk werk in de Stienser kinderboerderij, ze runnen met elkaar een kadowinkel, er is gelegenheid om aangepast te sporten en ook in onze wijk haalt een groep bewoners wekelijks alle glas op om dat in de glasbak te deponeren. Kortom, als ze er niet zouden zijn, zou dat enkele forse gaten slaan in onze dorpsgemeenschap.

Vanmiddag geven Durkje en ik graag gehoor aan de uitnodiging voor de Burenontmoetingsparty. Door onze achterburen, hun naaste familieleden en door de begeleiders van Talant worden we hartelijk welkom geheten. Er is van alles te doen. Er zijn allerlei drankjes met wat lekkers erbij, we worden door bewoners, ouders en begeleiders rondgeleid door alle woonvertrekken, op diverse plaatsen kunnen we gezellig bij elkaar zitten en er wordt volop pannenkoeken gebakken en gegeten. Kortom, een ware party.

Fijn dat zoveel buurtgenoten allemaal zijn gekomen, jong en oud. Onder die buurtgenoten zijn ook een aantal vrijwiligers, die regelmatig een activiteit ondernemen met één of meer bewoner(s): samen naar het voetbalveld, met z'n tweeën even de hond uitlaten, even een potje voetballen of zomaar eens even samen sjoelen in één van de woonkamers van Talant.

Ik ben in gesprek met een Zorgcoördinator van deze woonunit. Ze vertelt dat ze een afgestudeerde is van de HBO-opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening van onze Stenden hogeschool te Leeuwarden. Het is mooi om te zien en te horen met hoeveel enthousiasme ze spreekt over de ins en outs van haar dagelijkse werk als Zorgcoördinator op deze zorglocatie. Toen ze nog bij onze hogeschool studeerde, was onze missie "zorg voor mens en wereld" en tegenwoordig is dat "serving to make it a better world". Als je zo hier vanmiddag dan ziet welk waardevol werk deze afgestudeerde SPH-er doet, besef je weer eens heel goed waar wij als hogeschoolmedewerkers ons werk dag in dag uit voor doen.

Toets Nieuwe HBO-Opleiding in Leeuwarden

Vrijdag 6 november 2009

Om een nieuwe geaccrediteerde HBO-Bachelor-opleiding in Leeuwarden te mogen aanbieden, is het voorgeschreven dat de beoogde opleiding wordt gekeurd en geaccrediteerd door de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO). Het voorbereiden van een nieuwe opleiding is een langdurend traject dat alleszins zorgvuldig moet worden doorlopen, teneinde de gewenste goedkeuringen van de NVAO en van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap te verkrijgen. Reeds in 2008 hebben we binnen Stenden hogeschool in de aanloop naar vandaag een proefvisitatiedag in Leeuwarden georganiseerd, om de visitatiedag van vandaag vlekkeloos te laten verlopen (zie mijn weblogbericht van 25 november 2008).

Voor de visitatiecommissie van de NVAO zijn twee werkkamers ingericht: een spreekkamer waar alle panelgesprekken plaatsvinden en een documentatiekamer waar alle elementen van deze aangevraagde opleiding uitvoerig worden gedocumenteerd, teneinde aan te tonen dat we klaar zijn om gedegen van start te kunnen gaan met deze nieuwe opleiding.

De hele dag verzorg ik de briefings en de debriefings voor het College van Bestuur en opleidingsmanagement, voor de docenten en onderwijsontwikkelaars, voor (inter)nationale studenten die reeds een verwante minor volgden en voor een grote groep werkveldvertegenwoordigers, teneinde er zorg voor te dragen dat de gesprekken die deze groepen aaneensluitend met het visitatiepanel voeren, correct verlopen, zodat het NVAO-panel zich een betrouwbaar beeld kan vormen van alle onderwerpen, facetten en criteria inzake deze nieuwe opleiding. Het wordt een uitdagende werkdag, waarin alle belanghebbenden hun grote motivatie, betrokkenheid, inzet, expertise en reeds geleverde prestaties tonen.

Er is ons veel aan gelegen om deze mooie nieuwe opleiding op afzienbare termijn als hogeschool te gaan aanbieden. Mij valt vandaag op dat de experts uit het werkveld - waarvoor deze opleiding gaat opleiden - zich zo nauw verbonden voelen aan deze nieuwe opleiding. Deze werkveldspecialisten hebben in de ontwerpfase van de door ons allen gewenste opleiding een belangrijke inbreng geleverd, om binnenkort na een positief besluit van de NVAO te kunnen starten met het ontwikkelen van de onderwijsmodulen en met de werving en selectie van studenten.

Vergadering Regiocomité Vereniging VU-Windesheim in SUH

Donderdag 5 november 2009

Nadat we eerst met elkaar hebben gedineerd in Bar Topaz van Stenden University Hotel (SUH), vergaderen we als Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim in één van de vergaderzalen van dit leerbedrijf voor de HBO-opleiding Hoger Hotelonderwijs van Stenden hogeschool te Leeuwarden.

Omdat de afgelopen periode sinds de vorige vergadering (zie mijn weblogbericht van 27 augustus 2009) voor een groot deel van ons comité een bewogen periode is geweest, nemen we er eerst rustig de tijd voor om alle lief & leed en wel & wee in onze kring aan elkaar te vertellen. De opening van de vergadering met het lezen van achtereenvolgens de Nederlandstalige èn de Friestalige versie van Psalm 21 is m.i. dan ook passend bij de overgang van dit persoonlijke naar het zakelijke deel van onze bijeenkomst van vanavond.

Na de notulen en ingekomen stukken volgt het eerste deel van onze vergadering. Zoals te doen gebruikelijk beginnen we met allerlei zaken die momenteel binnen onze vereniging spelen op regionaal en landelijk niveau èn binnen de afzondelijke instellingen voor onderwijs, onderzoek en patiëntenzorg, die deel uitmaken van onze vereniging. We bereiden onze inbreng in de Landelijke Ledenraadsvergadering voor, evalueren de kennismakingsbijeenkomst met het College van Bestuur van de Christelijke Hogeschool Windesheim (zie mijn weblogbericht van 26 oktober 2009) en nemen kennis van de benoeming van de nieuwe voorzitter van VU-connected, de heer Tom Doude van Troostwijk.

Daarna volgen onze eigen activiteiten in de regio, te beginnen met de evaluatie van de onlangs met het Friesch Dagblad gehouden twee Debatcafé's over "Marktwerking in de zorg" (zie mijn weblogbericht van 24 september 2009) en over "Gemeentelijke herindeling". Beide debatavonden zijn mede door de door Siem Jansen goed geleide debatten tussen provinciale experts en specialisten vanuit de VU en Windesheim - en vooral ook door de grote opkomst - een succes, waarop we met recht trots mogen zijn. De samenwerking met het Friesch Dagblad in deze is een gouden greep voor alle deelnemende partijen en debatcafé-gangers.

Tenslotte volgt de voorbereiding van onze komende activiteiten. Eerst bereiden we de Ledenvergadering van de Regio Fryslân voor. Centraal staan het afscheid en de benoemingen van de regiocomité-leden, wegens de wisselingen in de samenstelling van ons Regiocomité. De sprekers van deze avond - bestuurder Hein Dijkstra van Windesheim en onderzoeker Jacquelien van Sterkenburg van de Vrije Universiteit - en hun geplande inbreng passeren de revue.

Tenslotte bereiden we de volgende, nieuwe activiteiten voor: de Sminialezing 2009 over de vraag waarom Friezen protesteren, een Themadiner over Bijbels Culinair, een Debatcafé over de implosie van de PKN, de geplande samenwerking met Stenden Studium Generale, de Aluminibijeenkomst bij een bank of bij de provincie, een lezingavond van professor Lietaert Peerbolte, een vaarexcursie in Fryslân èn een themabijeenkomst over dementie op een daartoe gespecialiseerde zorglocatie in onze provincie.
Stuk voor stuk juweeltjes van activiteiten, waarvan we inschatten dat we daarmee in Friesland een goede bijdrage gaan leveren aan het waarde(n)volle gesprek tussen wetenschap & samenleving, want daar doen we het vooral voor.

Bestjoersgearkomste fan 'e KFFB yn 'e Kuriostsjerke

Woansdei 4 novimber 2009

De bestjoersgearkomste fan 'e Kristlik Fryske Folksbibleteek (KFFB) is hjoed op ús fêst plak: de Kuriostsjerke fan Ljouwert. Sintraal stiet hjoed de feestlike jiergearkomste, dy't wy hâlde op 16 jannewaris 2009 yn Tresoar te Ljouwert. De KFFB bestiet oan 'e ein fan dit kalinderjier 75 jier, dat wy sille mei ús leden en mei oare befreone relaasjes feestfiere.

Nei alderhanne ynkommen stikken en meidielings besprekke wy alle teksten, foto's en oare yllustraasjes, dy't yn it "Tinkskrift 75 jier KFFB" opnaam wurde. Fansels moat it hjoeddeistich bestjoer ek gaadlik op 'e foto yn dit Tinkskrift, dat wy hawwe hjoed fotograaf Schaaf fan fotoburo "het Hoge Noorden" noege om in tal fotoportretten fan ús te meitsjes. Bûten it tsjerkegebou en yn 'e tsjerkeseal wurde in tal groepsfoto's en bestjoerdersfotoportretten makke. Sa kinne wy foar ûnder oaren it Tinkskrift in skoft fierder mei resinte foto's fan ús bestjoerders.

Wy prate ôf dat de saaklike gearkomste kommend jier net - lykas oars - op 'e dei fan 'e feestlike jiergearkomste hâlden wurdt, mar dat wy it statutêre part fan de jiergearkomste in moanne letter hâlde. Wy sykje foar de kommende jierren in nije foarsitter, dat wy komme hjoed ta in kandidaatstelling foar de nije foarsitter, dy't de ôfgeande foarsitter Minne Vis opfolgje sil, fan febrewaris 2010 ôf.

Dan meitsje wy it detaillearre draaiboek foar de feestlike gearkomste klear. It wurdt in gaadlik programma mei Fryske pommeranten, mei boekepromoasje en boekeferkeap, mei in ferskaat oan proaza & poëzy en mei twa soarten Frysk-eigen muzyk, dat wy tinke dat wy dizze kear folle mear minsken yn 'e gearkomste hawwe as de foargeande jierren, en no hiene wy de ôfrûne jierren oer it tal leden dat kaam, perfoarst net te kleien. Noch twa bestjoersgearkomsten en dan is it safier: feest!

Erken mij

Dinsdag 3 november 2009

Daphne Hoveling is 28 jaar en ongehuwd. Ze is als manager van een call center vanwege een burn out een halfjaar in therapie geweest bij de 42-jarige psycholoog Etienne Segers. Als de therapie-sessies met voldoende resultaat zijn afgelopen, neemt Daphne afscheid van Etienne. Toch neemt Etienne kort daarna weer contact op met zijn ex-cliënte. Hij nodigt haar kort daarna zelfs uit voor een romantisch weekendje in Parijs, de stad waar Etienne is geboren en waar hij nog maandelijks een weekend doorbrengt. Maar de wankele idylle van dit prille stel wordt al op hun eerste avond ruw verstoord en loopt de tweede avond volledig uit de hand.

Het boek “Erken mij” van Esther Verhoef is een indringende thriller over machtsmisbruik, egoïsme, en een vrouw die tot het uiterste wordt gedreven. Verhoef schreef dit boek speciaal voor de “Maand van het Spannende Boek” van juni 2009. De 21ste editie van de campagne “Juni - Maand van het Spannende Boek” is een initiatief van de “Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek” (CPNB). Dit geschenkboek was in de derde week van juni 2009 nauwelijks meer in de Nederlandse boekhandel te verkrijgen. De oplage van “Erken mij” werd dan ook verhoogd van 805.000 naar 833.500 exemplaren.

In deze literaire thriller is Daphne de hoofdpersoon. Daphne heeft een laag zelfbeeld, is faalangstig en krijgt steeds meer last van een hele serie barrières, die een normaal leven in de weg staan. Ze kampt al van jongs af aan met het voortdurend aanwezige gevoel minder mooi, minder slim, minder geliefd en dus ook minder waard te zijn dan anderen.

Daphne wil graag gekend en erkend worden. Maar haar opeenvolgende ontmoetingen met mannen - zoals bijvoorbeeld Roy en Etienne en Tom - staan dat steeds weer in de weg.
Totdat Daphne zich realiseert dat mensen je alleen maar kunnen negeren en pijn doen als je dat zelf toelaat.
Als dat besef doordringt, neemt ze het heft figuurlijk èn letterlijk in eigen hand.

10e Landelijk Beraad van het NBG in Eemnes

Maandag 2 november 2009

We komen als leden van het Landelijk Beraad van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) bijeen in hotel De Witte Bergen in Eemnes. Het Landelijk Beraad is het adviesorgaan voor de directie van het NBG voor wat betreft de vrijwilligersbeweging van het NBG.

Eerst blikken we terug op de notulen, afspraken en resultaten van ons vorig overleg (zie mijn weblogbericht van 7 september 2009). We bespreken de voortgang op de doorontwikkeling van het Strategisch Kader 2010-2014 van het NBG, waar we in een volgend overleg nader op in zullen gaan. Dan volgt een gesprek over de stand van zaken van de huidige vrijwilligersbeweging van het NBG, ook gezien vanuit historisch perspectief en met een vooruitblik op mogelijk toekomstig beleid. Dan volgt de voorbespreking over de vorm en inhoud van de binnenkort op te starten Metadiscussie, waarin we van het NBG de verhouding tussen de NBG als werkorganisatie van beroepskrachten en het NBG als vrijwilligersbeweging willen bestuderen, teneinde te komen tot richtinggevende uitspraken over het in samenhang optimaliseren van beide componenten van het NBG. We stellen daartoe bij wijze van officieel begin een startconferentie voor, waaraan bestuurders, Landelijk Beraad, Landelijk Team en leden van het management deel zullen nemen.

Nadat we kort spreken over de plannen om de regiogrenzen van het NBG desgewenst te veranderen, evalueren we de adviesfunctie van het Landelijk Beraad. Dit evaluatiegesprek voeren we aan de hand van een door de voorzitter opgestelde inventarisatie van de door ons aan de NBG-directeur gegeven adviezen en de wijze waarop deze adviezen al dan niet of (deels) gewijzigd zijn overgenomen door de directeur. Ook over de follow up van deze evaluatie zijn nu afspraken gemaakt.

Nadat we de vergaderdata voor 2010 hebben vastgesteld en de rondvraag is gepasseerd, vertrekken de directeur en secretaresse van het NBG en gaan wij in de Landelijk Beraadskring verder met onze vergadering. In dit slotdeel van ons overleg gaan we nader in op een aantal personele en organisatorische zaken, die we deze week voorleggen aan de eerstvolgende vergadering van het bestuur van het NBG.

De koeien hebben staarten

Zondag 1 november 2009

Het is Oogstzondag vandaag. In de beide PKN-kerkgebouwen van Stiens zijn de kerkzalen tijdens de Oogstdienst versierd met bloemen, aardappelen, groente en fruit. Een rijke oogst van het afgelopen seizoen.

Vanavond organiseert de Jeugddienstencommissie van onze beide PKN-gemeenten een Jeugddienst in de Sint Vituskerk te Stiens. Het thema is als verwijzing naar het 11 novemberfeest van Sint Maarten: "De koeien hebben staarten".
Langs lampionnen gaan we de kerkzaal in. Onze voorganger is vanavond dominee Desirée Scholtens en pianist van deze Gemeentedienst is Johanna van Dijk.

Na een quiz over Sint Maarten, die wordt gewonnen door Scholte Boels, switcht de predikant in haar verkondiging van Sint Maarten naar de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan. Wat is nu eigenlijk het belangrijkste van het Sint Maartenfeest. Ja, voor kinderen is dat doorgaans het ontvangen van snoep, kleine geldbedragen, fruit of andere kleine kadootjes. Maar is dat het dan? Of zit er nog een ander laag in dit feest? Zou het misschien niet zozeer over ontvangen gaan, maar wellicht of allicht meer over geven?

En hebben we dan misschien ook een van de bedoelingen van Jezus' verhaal van de Barmhartige Samaritaan verstaan? Zouden wij in het leven van alledag nóg één stapje verder kunnen gaan in het helpen van de ander met aandacht, tijd, woorden, daden en/of geldelijke steun?
Wat zeiden we vroeger ook al weer: Het is zaliger om te geven, dan te ontvangen.

Een mooie doordenker voor de pas aangevangen nieuwe week: Op welke manier kan ik van mijn oogst, van mijn rijkdom, van mijn gezondheid, van mijn tijd, van mijn inkomen, van mijn aandacht, van mijn inzet en van mijn liefde dat ene beetje meer geven, waar mijn naaste - dichtbij en veraf - goed mee geholpen is?
Een goede week gewenst!