Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van Naintré naar Buxerolles
Zaterdag 13 augustus 2022 – 22,5 km.
Dag 24: 499,5 – 522 km.
 |
| Pelgrim tussen de pelgrims van Buxerolles |
Een half uur eerder beginnen op een hete dag
De wekker wekt ons vanmorgen om 5:45 uur in onze caravan op Camping ‘Le Petit Trianon’ in Saint-Ustre.
We hebben op voorstel van onze taxi-chauffeuse van gisteren bij de VVV van Châtellerault taxi Bruno gereserveerd, die ons vanmorgen om 8:00 uur gaat afhalen op de parkeerplaats bij de Lidl-supermarkt van Buxerolles.
Het wordt vandaag weer een hete dag, want vandaag loopt de middagtemperatuur hoog op, tot 40 graden Celsius, en daarmee wordt het onze warmste wandeldag van deze zomerpelgrimage 2022.
Na het ontbijt verlaten we met onze auto om 7:00 uur onze camping, om dan van Saint-Ustre naar Buxerolles te rijden. Als we om 7:35 uur het parkeerterrein bij de Lidl-supermarkt op rijden, zien we dat onze taxichauffeur al met zijn taxi op de afgesproken plaats klaar staat. Wij zijn met bijna een half uur van tevoren nogal vroeg op locatie, maar hij was er nota bene nog eerder. Dat is – net als gisteren - een ware meevaller, want nu kunnen we direct instappen en vertrekken. Dit betekent dat we ons tijdschema van vandaag met bijna een half uur naar voren trekken, en dat is op zo’n hete dag als vandaag een grote meevaller. Hoe eerder je begint, hoe beter het voor je is.
Beginnen op de Romeinse heerweg
De taxi-chauffeur rijdt ons van Buxerolles naar Naintré, tot vlakbij de locatie waar wij straks de antieke Romeinse heerweg weer op gaan. Daar stappen we uit, en dan lopen we over een steenachtig pad naar het beginpunt van onze etappe van 22,5 kilometer van vandaag. We starten vlakbij het buurtschap Coudreau.
De route voert ons eerst in de richting van de D23, maar het veldpad dat we vervolgen, loopt even later parallel aan die D23. Eerst gaat dit pad door een open weidegebied, en verderop gaan we het bos in, en lopen we over een mooi en schaduwrijk bospad.
Nadat we de D23 hebben overgestoken, komen we weer in een open landschap, waarin we ook enkele kleine wijngaarden passeren, die waarschijnlijk door particulieren worden beheerd. Er hangen overigens wel hele dikke blauwe druiventrossen aan de wijnranken.
In een klein buurtschap lopen we langs onder andere een kleine voormalige boerderij, die momenteel ook wordt geëxploiteerd als gîte. In de tuin staat nog een hele oude ploeg als tuindecoratie, en langs het doorgaande pad staat een grote houten stellage, waarin paarden vroeger konden worden beslagen.
We klimmen overigens wel veel, met als resultaat dat we op een gegeven moment een prachtig uitzicht hebben over de vallei, met daarin ook Naintré, waar we vanmorgen onze etappe aanvingen.
Karel Martel versus Abd-Er-Rahman
Als we op een gegeven moment weer terug zijn op de Romeinse heerbaan, komen we op de grote herdenkingsplek, waar de Fransen de heroïsche slag tegen de Moren herdenken. Onze taxi-chauffeur vertelde ons vanmorgen al dat de Franse Karel Martel hier in het dal het leger van Abd-Er-Rahman versloeg. Op deze herdenkingsplek wordt met verschillende informatiepanelen onder andere duidelijk gemaakt in welke tijd die slag plaatsvond, en wie de twee legeraanvoerders waren.
Ook met stripfiguren wordt een deel van de geschiedenis zichtbaar gemaakt.
Als we verder lopen, vragen we een man in de tuin bij zijn huis of we vers water in onze Dopper kunnen krijgen. Dat kan niet, zegt de man gekscherend. We raken tamelijk lang met hem in gesprek. Hij vertelt dat hij zo vroeg mogelijk – op 52-jarige leeftijd - met pensioen is gegaan, omdat zijn werk als politieagent in Parijs hem na al die jaren politiewerk te zwaar was geworden. Hier kocht hij een oud huisje, brak het deels af, en bouwde er een nieuw huis. Nu heeft hij met zijn echtgenote hier een prachtige rustige plek tegen een heuvelhelling, met een mooi uitzicht over de vallei.
Van La Haute Flotte via Vilaine naar Traversais
Over een nieuw asfaltwegdek gaat de route met de nodige bochten verder door de heuvels. We komen langs de golfbaan van La Haute Flotte, en zien het clubgebouw iets verderop staan, vanaf de plek waar wij het bos weer in moeten.
We besluiten even van de route af te wijken, om verderop in de golfclub een kop koffie te gaan drinken. Even later zitten we op het terras van de golfclub met koffie. Vanaf deze hoge locatie hebben we een mooi uitzicht over de golfbaan en over het meer van het Parc de Loisir de Saint-Cyr.
Na deze koffiepauze gaan we het bos weer in. Over mooie bospaden gaat het dan verder in de schaduw.
Nadeel is dat er hier wel uitzonderlijk veel vliegen rondvliegen, die voortdurende de aanval op ons inzetten. Het beste is om dan maar gewoon vlot door te lopen, en een boerenzakdoek helpt je ondertussen om de voortdurend in de aanval gaande vliegen rond je hoofd weg te wapperen.
Vanuit het bos wandelen we het buurtschap Vilaine binnen. Daar ontmoeten we een vrouw in haar tuin, die ons vraagt naar onze pelgrimage. Ze vertelt dat ze inmiddels vier dagen met een vriendin meeliep, die negen dagen pelgrimeerde langs de Loire. Enkele huizen verderop verlaten we Vilaine al weer.
In een afdaling heuvelafwaarts lopen we het dorpje Traversais binnen. Van binnenlopen, is overigens eigenlijk geen sprake, want al direct bij het plaatsnaambord moeten we de plaats ook al weer verlaten.
Le Gresils
Het loopt al tegen twaalven als we het buurtschap Le Gresils naderen, ter hoogte van het wegkruis langs de doorgaande weg. Hier heb je ook een mooi uitzicht over de vallei.
We wandelen Le Gresils binnen, op zoek naar een geschikte zitplaats voor onze lunchpauze in de schaduw.
Schaduw lukt nog wel bij een huis dat aan de weg is gebouwd, maar een zitplaats is hier niet voorhanden. Daarom gaan we in de schaduw naast dat huis op de hoge stoeprand langs de dorpsweg zitten, om hier tenminste in de schaduw iets te eten en te drinken.
Vlak buiten Le Gresils staan bij een kruispunt enkele stenen palen. Als we erbij staan, zien we dat uit één van die stenen een Jacobsschelp is gebeiteld, en dat op de andere stenen paal staat vermeld dat het vanaf deze plek nog 1.457 kilometer is naar Santiago de Compostela.
Kilometers in de voetsporen van de Romeinen
Na een behoorlijke omweg over mooie veldpaden ten zuiden van Saint-Cyr en ten oosten van Dissay komen we weer terug op de oude Romeinse heerweg door deze regio. We weten dat we vanaf hier vele kilometers deze oude Romeinse heerbaan moeten volgen.
De route is overduidelijk, en die gaat grotendeels alsmaar rechtdoor, maar we lopen hier nagenoeg permanent onbeschermd tegen de hitte van de brandende zon, en het waait nauwelijks. Durkje gebruikt met succes de paraplu om zoveel mogelijk schaduw te hebben tijdens het lopen.
En verder zetten we de blik op oneindig, en gaan we eerst maar enkele kilometers rustig klimmen en dalen in de richting van Bois Vayres.
Af en toe kruisen we een verharde weg. Ter hoogte van de plaats Saint-Georges-lès-Baillargeaux passeren we een gerestaureerd wit wegkruis.
Iets verderop komen we langs het plaatsnaambord van dit dorp.
Geen horeca in Fontaine
In Bois Vayres pauzeren we even en drinken we iets. Onderweg drinken we veelvuldig van de grote hoeveelheid drinken die we voor vandaag hebben meegenomen. We hebben genoeg bij ons, maar het gaat allemaal wel op voordat we bij de auto arriveren.
Als we op behoorlijke hoogte het Bois Vayres uit lopen, zien we rechts van ons in de vallei de vele gebouwen van het Franse attractiepark Futuroscope van Poitiers.
Heel veel gebouwen van dit complex hebben ook futuristische vormen gekregen.
Vanaf deze hoogte zien we het gehucht Fontaine liggen. Afdalend naar dit buurtschap hopen we hier iets van horeca aan te treffen, waar we wellicht iets kouds kunnen kopen en drinken.
In het plaatsje volgen we de Romeinse weg, de Voie Romaine.
Tegen de tuinmuur van één van de huizen hangt een streng met Jacobsschelpen. Op elke schelp staat de naam van een pelgrimsroute naar Santiago de Compostela.
Onderaan het dorp, bij de doorgaande weg, zien we wel een oude schuur op een erf, maar een horeca-gelegenheid is hier niet te bekennen.
Daarom steken we de weg over, en eten we verderop in de schaduw een banaan, en drinken we weer iets.
In Buxerolles 40 graden Celsius
En dan na Fontaine gaan we weer die hete Romeinse weg op, nog eens weer onbeschermd tegen de zinderende zon, weer door een glooiend landschap, en alsmaar rechtdoor, vier kilometers lang.
Vlak vóór Buxerolles gaan we na een heel kort bospaadje door een grote ronde tunnel onder de N147 door.
Nu zouden we volgens onze wandelkaart eigenlijk al vrij snel bij onze auto moeten arriveren, bij de supermarkt van Lidl. Maar de bewegwijzering gaat niet rechtsom, maar linksom, en die volgen we, totdat we ons zouden gaan verwijderen van onze auto.
Op het kruispunt bij de watertoren gaat de route nu linksaf, maar de gps op onze smartphone geeft aan dat we rechtdoor moeten lopen, in de richting van onze auto.
Daarom beëindigen we hier bij de watertoren de doorgaande route, en wandelen we nog 450 meter rechtdoor naar de auto.
Daarbij komen we langs de rotonde, waarop men een mooi kleurrijk mozaïek heeft gemaakt met erbij de plaatsnaam Buxerolles.
En naast de rotonde staan twee pelgrims van cortex-staal. De ene figuur is gesneden uit de andere stalen plaat.
Voor de terugreis van morgen halen we nog de laatste boodschappen bij de supermarkt en verderop bij de warme bakker, en daarna rijden we met de auto terug naar onze camping in Saint-Ustre. De temperatuurmeter van onze auto geeft voortdurend aan dat het buiten nu 40 graden Celsius is, en daarmee weten we nu zeker dat deze laatste wandeldag van onze zomerpelgrimage ook de heetste van alle 20 etappes is geweest.
Terugblik op onze Zomerpelgrimage 2022
Hiermee is een eind gekomen aan onze zomerpelgrimage in deze zomervakantie van het jaar 2022. Een goed moment om even terug te blikken op de afgelopen wandeldagen:
In de periode van 20 juli 2022 tot en met vandaag – 13 augustus 2022 – hebben we 20 dagen in Frankrijk en Spanje gepelgrimeerd. We begonnen bij de Gendarmerie van Maubourguet in Frankrijk, en eindigden bij de supermarkt van Buxerolles, ook in Frankrijk. Daartussen was echter niet sprake van één doorgaande route, doch van drie afzonderlijke trajecten, van drie verschillende pelgrimspaden: twee in Frankrijk en één in Spanje, en wel als volgt:
- I. We begonnen met een serie van 6 dagen op de Franse Via Tolosana, van Maubourguet tot aan Oloron-Sainte-Marie. Dit is de Lourdes-variant van de Via Tolosana. Daarmee sloten we de gehele Via Tolosana af.
- II. Daarna vertrokken we naar Spanje, om daar onze laatste 4 etappes te wandelen van de Camino Aragonés, namelijk van Puente-la-Reina de Jaca naar Puente la Reina (in het Spaans) oftwel Gares (in het Baskisch). Daarmee sloten we de gehele Camino Aragonés af.
- III. Tot slot reden we terug naar Frankrijk, om daar nog 10 etappes te pelgrimeren, beginnend in de plaats waar we vorig jaar (2021) stopten, namelijk Chouzy-sur-Cisse, en eindigend in Buxerolles, een voorstad van Poitier. Deze tien etappes zijn onze voortzetting van de Via Turonensis (tevens de GR655).
- I. Van Maubourguet tot Oloron-Sainte-Marie liepen we om te beginnen in Frankrijk in de periode van 20 juli 2022 tot en met 25 juli 2022 de 6 etappes over een afstand van 133,1 kilometer, wat neerkomt op een gemiddelde van 22,2 kilometer per dag.
- II. Van Puente la Reina de Jaca tot Puente la Reina liepen we (inmiddels) in Spanje in de periode van 28 juli 2022 tot en met 31 juli 2022 de 4 etappes over een afstand van 104 kilometer, wat neerkomt op een gemiddelde van 26 kilometer per dag.
- III. Van Chouzy-sur-Cisse tot Buxerolles liepen we (weer terug) in Frankrijk in de periode van 3 augustus 2022 tot en met 13 augustus 2022 de 10 etappes over een afstand van 198,8 kilometer, wat neerkomt op een gemiddelde van 19,9 kilometer per dag.
Totaal waren dat 20 etappes, over een totale afstand van 435,9 kilometer, wat neerkomt op een gemiddelde van 21,8 kilometer per dag.
De kortste etappe had dit jaar een lengte van 16,5 kilometer, en onze langste etappe was 30 kilometer.
In de voorgaande twee jaren hebben wij tijdens onze zomerpelgrimage van 2020 en 2021 de afstand overbrugd van het Belgische Maaseik tot het Franse Chouzy-sur-Cisse, waarmee de afstand van onze vierde pelgrimage door België en Frankrijk was opgelopen naar 825,5 kilometer.
Daarbij de tien etappes van Chouzy-sur-Cisse tot aan Buxerolles opgeteld van deze zomerpelgrimage 2022 komt die totale afstand op 1.024,3 kilometer.
Voor het heen- of terugverkeer hebben we tijdens deze zomerpelgrimage 2022 dagelijks gebruik gemaakt van een taxi. Daardoor konden we elke pelgrimsdag weer terugkeren naar onze eigen caravan, om daar te eten en te overnachten.
We hebben de weersomstandigheden dit jaar qua maximale dagtemperatuur als extreem ervaren, want een groot aantal dagen eindigden we een etappe met een temperatuur die lag tussen de 35 en 40 graden Celsius. Het heeft slechts een enkele keer geregend; twee keer een korte bui en voor de rest een enkele keer alleen lichte motregen, veelal veroorzaakt door laaghangende bewolking in de Pyreneeën.
Behoudens mijn aanhoudende linker knieklachten gedurende de laatste 17 van de 20 wandeldagen, zijn we in alle vier weken niet ziek geweest, en we hebben gelukkig ook geen ongelukken gehad onderweg.
De ruim 435 kilometer lange tocht van dit jaar heeft ons door een enorm gevarieerd en boeiend landschap laten gaan; door stille bossen, door buurtschappen, dorpen en steden, langs beekjes en rivieren, door onmetelijke graanstoppelvelden, klimmend en dalend, over zwarte asfaltwegen en groen-overwoekerde paadjes met veel variatie aan fauna en flora, door de kale, dorre en onherbergzame ‘badlands’ van Spanje, helaas ook langs door recente bosbranden verwoeste stukken, langs moderne architectuur en langs en door eeuwenoude gebouwen, waaronder kloosters, kapellen, kerken, een basiliek en een kathedraal, met ook dit jaar weer mooie Jacobalia.
De etappes van de Via Tolosana waren redelijk goed bewegwijzer. Die van de Camino Aragonés zelfs buitengewoon goed, veelal (ook) met de gele camino-pijlen. De bewegwijzering van de eerste etappes van de Via Turonensis van Maubouguet tot aan Vouvray lieten te wensen over (soms was die er gewoon niet), maar vanaf Vouvray was de bewegwijzering weer prima.
Op de Franse Via Tolosana hebben we slechts enkele medepelgrims ontmoet. Dat werd al meer op de Spaanse Camino Aragonés, maar op de Franse Via Turonensis was het slechts sporadisch dat je een medepelgrim ontmoette.
Het is ons niet elke wandeldag gelukt om een pelgrimsstempel in onze credencials te krijgen, maar uiteindelijk hebben we gedurende deze 20 pelgrimsdagen wel 23 nieuwe stempels in onze pelgrimspaspoorten ontvangen.
In elk geval kunnen Durkje en ik met grote tevredenheid en dankbaar stellen dat we ook dit jaar wederom een schitterende – zij het hete - zomerpelgrimage achter de rug hebben, die ons in grote mate motiveert om ook de rest van deze pelgrimsroute ooit nog eens af te maken. Wij zijn gezegend met elkaar en tot nu toe beiden ook met een goede gezondheid, en we hopen dat het ons zal worden gegeven om ook deze (onze) vierde pelgrimage te zijner tijd te voltooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten