Pelgrimeren van Saint-Ustre naar Naintré

Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)

Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)

Van Saint-Ustre naar Naintré

Vrijdag 12 augustus 2022 – 21 km.

Dag 23: 478,5 – 499,5 km.

 

Sint Jacobus in de Sint-Jacobskerk van Châtellerault

Een half uur tijdwinst op een hete dag

De wekker wekt ons vanmorgen om 6:00 uur in onze caravan op Camping ‘Le Petit Trianon’ in Saint-Ustre.  

We hebben gisteren bij onze taxi-chauffeuse haar taxi nog eens gereserveerd, die ons vanmorgen om 8:00 uur gaat afhalen bij de bank Credit Agricole van Naintré.

Het wordt vandaag weer een warme dag, want ook vandaag zal de temperatuur hoog oplopen, tot in elk geval wel zo’n 37 graden Celsius.

Na het ontbijt verlaten we met onze auto om 7:05 uur onze camping, om dan van Saint-Ustre naar Naintré te rijden. Als we iets na 7:30 uur het parkeerterrein tussen de bank en de plaatselijke supermarkt op rijden, zien we de taxi-chauffeuse met haar taxi al op de afgesproken plaats klaar staan. Wij zijn met een half uur van tevoren al vroeg op locatie, maar zij was er nota bene nog eerder. Dat is een ware meevaller, want nu kunnen we direct instappen en vertrekken. Dit betekent dat we ons tijdschema van vandaag met een half uur naar voren trekken, en dat is op zo’n hete dag als vandaag een grote meevaller. Hoe eerder je begint, hoe beter het is op zo’n warme dag als vandaag.

Vanuit Saint-Ustre en langs Ingrandes door de vallei van de Vienne

De taxi-chauffeuse rijdt ons vlot van Naintré terug naar de camping in Saint-Ustre. Daar stappen we uit, en dan begint onze etappe van 21 kilometer van vandaag bij de ingang van onze château-camping van Saint-Ustre, op de T-kruising waar we gisteren onze etappe beëindigden.

We lopen eerst in de richting van Ingrandes. Links van ons op een hoger gelegen akker is een boer bezig om een graanstoppelakker met zijn tractor om te ploegen. 

We hoeven Ingrandes niet in, maar passeren de plaats ter hoogte van de plaatselijke sportvelden.

Dan volgt een traject van drie kilometers over het asfalt van de D161 in de lengterichting van de vallei van de Vienne. Waar de noordelijke punt van het bedrijventerrein van Châtellerault begint, gaan we via het spoorviaduct over de spoorlijn. 

Vrij snel daarna wandelen we op het bedrijventerrein aan de N10 de stad Châtellerault in.

Châtellerault

Door de brede straten van het bedrijventerrein lopen we van de N10 naar de rivier de Vienne. Vanaf dit moment zullen we de rivier een heel eind volgen, tot in het centrum van Châtellerault. 

De eerste keer dat we de Vienne over gaan, is via de twee verdiepingen hoge ijzeren spoorbrug. Op het laagste nivo is een behoorlijk breed fiets- en voetpad. Op het moment dat we de oversteek maken, komt een postbode uit tegenovergestelde richting met zijn electrische driewielscooter.

En nu gaat de route verder in zuidelijke richting op de westoever van de Vienne. Aan de overzijde van de rivier zien we aan een zijtak van de Vienne het grote bouwwerk van de Moulin van Châtellerault.

Nogmaals steken we in het stadscentrum de Vienne over.

Nu doen we dat over de 17e eeuwse stenen boogbrug Pont Henry-IV. 

Twee Franse stellen leunen over de brugleuning om de grote vissen te bekijken die in de rivier zwemmen. Het brugdek en de brugleuning op de andere zijde worden gerestaureerd, dus de brug is gesloten voor doorgaand verkeer, met uitzondering van voetgangers.

Op de oostoever lopen we het oude stadscentrum van Chatellerault binnen. Direct vallen ons de ronde Sint-Jacobusschelpwegwijzers op, die hier zijn bevestigd op het wegdek van de promenade. 

Taxi reserveren bij de VVV

Eerst gaan we op zoek naar de VVV, waar een VVV-medewerkster een taxi voor ons regelt, die ons morgenochtend afhaalt in Buxerolles. Het is waarschijnlijk een stagiaire, want ze vertelt dat ze eerst toestemming moet vragen aan de leidinggevende om voor ons een taxi te reserveren. Ze krijgt daartoe het gevraagde akkoord, en dan gaat ze de drie telefoonnummers één voor één bellen, die wij van onze taxi-chauffeuse van vanmorgen al als suggestie hebben gekregen. De eerste neemt niet op, bij de tweede kan het niet, en de derde neemt ook niet op. Maar dan belt de eerste haar terug, en dan is een reserveringsafspraak snel gemaakt. Haar leidinggevende is er bij komen staan, en laat haar rustig haar werk doen. Op haar beurt regelt ze in alle rust de reservering, en vertelt ons dan triomfantelijk dat het helemaal geregeld is. Daar zijn we blij mee, dus we complimenteren haar met dit prima resultaat, wat haar zichtbaar goed doet.

Bezoek aan de Eglise Saint-Jacques

Van de VVV-medewerkster hebben we ook al een stempel in onze pelgrimspaspoorten gekregen, en ze geeft ons nog een stadsplattegrond mee, en vertelt op onze vraag waar wij straks de Eglise Saint-Jacques kunnen vinden in het stadscentrum.

Door de gezellige binnenstad lopen we naar de Jacobuskerk.

Deze Sint-Jacobskerk wordt aan de buitenkant gerestaureerd, maar we mogen er wel in om de kerk te bezichtigen.

Eén van de dingen die we hier vooral willen zien, is uiteraard het grote beeld van Sint Jacobus, staande in een donkere zijkapel achter een ijzeren hek.

Opvallend zijn de oude fresco’s bij de linker zijkapel van deze Jacobuskerk.

Bij het verlaten van de kerk zien we achter de grote kerkdeur nog een informatiepaneel over de pelgrimage naar Santiago de Compostela, over deze kerk en over de stadswijk die naar Sint Jacobus is genoemd.

Verder langs de Vienne

Buiten gekomen, gaan we op zoek naar een terras waarop we een kop koffie kunnen drinken. De bar waar we koffie drinken, schenkt opvallend lekkere koffie. Als ik de barkeeper complimenteer met de kwaliteit van zijn koffie, wordt hij daar zichtbaar blij van, en vertelt me dan dat deze koffie wordt verkocht in de koffie-speciaalzaak aan de overzijde van zijn bar.

Na deze koffiepauze gaan we de binnenstad uit, weer terug naar de rivier. Aan de rand van het stadscentrum vinden we een bankje in de schaduw van bomen, met een mooi uitzicht over de Vienne. 

Daar nemen we plaats om een broodje en een banaan te eten en iets te drinken, opdat we na de eerste negen kilometers van vanmorgen het volgende stuk van 7 kilometer weldoorvoed kunnen gaan maken.

Daarna gaan we verder, langs de oostoever van de Vienne, in zuidelijke richting.

Het is al behoorlijk warm geworden, dus waar we in de schaduw van een enkele boom of van een gebouw kunnen lopen, doen we dat zoveel mogelijk. De inwoners van Châtellerault doen er ook van alles aan om zich te beschermen tegen de felle zon van deze week. Zo zien we bijvoorbeeld op de balkons van een grote woonflat een kleurrijk palet van allerlei soorten parasols.

Ozon

Om vanuit Châtellerault naar het plaatsje Ozon te gaan, moeten we het riviertje de Ozon – een zijriviertje van de Vienne – oversteken. Dat doen we ter hoogte van de camping van Ozon, en dan gaat de route verder door een betrekkelijk voorname villawijk van Ozon. Een bewoonster is in haar tuin aan het werk, en roept ons groetend toe: “Bonne route”.

Ozon is maar een klein plaatsje, dus die verlaten we al spoedig, over de D749. Door een bomenrijk gebied lopen we even later terug naar de rivier de Vienne, en die volgen we over een asfaltweggetje in de brandende zon. De zon kent hier geen genade.

In de oase van Cenon-sur-Vienne

Bij Château des Sources wandelen we de bebouwde kom van de plaats Cenon-sur-Vienne binnen. Slechts enkele huizen en de sportvelden liggen langs onze route aan de oostzijde van Vienne, en we moeten de rivier over om in het andere gedeelte van deze plaats te komen. Dat doen we via de door Eiffel ontworpen ijzeren rivierbrug van 1912, momenteel met kleurrijke bloemen versierd.

Onze oase ligt aan de andere kant van de rivier, want daar zien we een bar-restaurant met een groot terras. Tamelijk verhit gaan we eerst naar binnen, waar we in een gekoelde bar komen, waar een kleine mobiele airco zijn best doet om de bar koel te houden. Aan de achterzijde is een goed gevuld buffetrestaurant waarin veel werkers hun middagpauzelunch nuttigen. Wij nemen plaats aan een tafeltje in de aangenaam koele bar, en bestellen thee en cola. Ons onderwijl verkoelend aan het werk van de airco, genieten we volop van de hete thee en de ijskoude cola. Pas als we weer helemaal fit zijn, verlaten we deze oase, om de warmte van buiten weer op te zoeken. We moeten immers wel door, en dat kan overigens prima, ook bij deze hoge temperatuur wel.

In de oude voetsporen van de Romeinen

We lopen het dorp uit, en een eind verder verlaten we de verharde weg, om dan de rest van de etappe van vandaag te lopen over de antieke Romeinse heerweg, die hier het land doorsnijdt. 

Na zo’n 2,5 kilometer zien we de ruïne van een hoog opgaand torengebouw.

We zijn nu namelijk aangekomen bij de ruïnes van het Gallo-Romeinse openluchttheater dat hier in de tijd van de Romeinse bezetting is gebouwd en gebruikt. 

Alleen al als je de huidige restanten ziet van dit openluchttheater, realiseer je hoe groot dit bouwwerk hier in de heuvels bij Cenon-sur-Vienne ooit moet zijn geweest, en hoeveel Romeinen hier vroeger moeten hebben gewoond en gebivakkeerd op deze plek. 

Nu is het er stil en vooral heet, en niemand is ook aanwezig in of bij het huisje waar je dit ruïne-gebied kunt betreden. Je kunt zelf het hek openen, en deze eeuwenoude Romeinse openluchtlocatie nader bezichtigen. Dat doen we.

Verder over de heirbaan naar Naintré

Na deze excursie over het ruïne-gebied gaan we de oude Romeinse weg weer op. Eerst doorsnijdt deze heerweg een heuvel, en dan gaat het langzaam heuvelopwaarts, om verderop betrekkelijk vlak door te lopen over de kamweg van de heuvelrug, met uitzicht naar beide kanten. 

Bij een kleine boomgaard passeren we een hek waaraan een groot aantal Jacobsschelpen in allerlei maten hangt. Het is even een vingerwijzing naar het feit dat je nog altijd ook op het pelgrimspad richting Santiago de Compostela loopt.

Nu moeten we even goed opletten, want we willen ter hoogte van de plaats Naintré deze oude Romeinse weg verlaten, ons realiserend dat we het dorpje Domine en ook de plaats Naintré vanaf dit kampad niet kunnen zien vanwege de bomen in het dal rechts van ons. 

Met de wandelkaart en de gps-track van onze smartphone, kunnen we in één keer de exacte locatie bepalen waar we deze Romeinse weg moeten verlaten, om op het juiste punt af te dalen naar Naintré. We maken een inschatting, en die blijkt direct helemaal juist te zijn, dus we volgen het onverharde pad vanaf de Romeinse heirbaan heuvelafwaarts naar de D23. 

Op de D23 aangekomen, zien we tot onze verrassing verderop direct al het kombord van Naintré staan, dus het is precies goed gegaan.

Over Le Clain naar de auto

Nu hoeven wel alleen nog maar over de D23, en verderop over de rivierbrug van Le Clain af te dalen. Als we de Clain oversteken, zien we verderop een mooie brede waterval in het riviertje.

Nog een klein eindje heuvelafwaarts en dan bereiken we de N10 op de locatie van de supermarkt Intermarché en de bank Credit Agricole. En dat is exact de locatie waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd. 

We stappen in, en rijden dan direct vanuit Naintré terug naar onze camping in Saint-Ustre. De temperatuurmeter van onze boardcomputer in de auto geeft constant een temperatuur aan van 37 graden Celsius. Morgen nog één keer zo’n hete etappe, en dan is het einde al weer gekomen van onze zomerpelgrimage 2022.