Vrijdag 25 maart 2022  |
| Over de heide van de Hoge Stoep van Boswachterij Gees |
Wandelen door Nationale Parken
In 1996 publiceerde Nivon Natuurvrienden Nederland haar wandelgids van het Drenthepad, dat deel uitmaakt van het landelijk netwerk van doorgaande, meerdaagse wandelroutes in Nederland. In 2021 kreeg ik voor mijn verjaardag van onze kinderen onder andere de routegids van dit pad, in de 6e druk van 2019. Dit Drenthepad is een zogenoemd Streekpad, nummer 6, waarmee je het oer-Drenthe ontdekt, al wandelend door Drenthes Nationale Parken en door het Geopark, op het oudste naoorlogse langeafstandswandelpad van Nederland. Het is een pad om te genieten van Drenthe, over paden en wegen, langs akkers en weiden, door bossen en over heide, over het zand en door het veen. In Geopark De Hondsrug maak je kennis met de prehistorie van de provincie Drenthe. Onderweg ervaar je de rust en ruimte van deze mooie provincie.
- Nadat je bent vertrokken uit Beilen, kom je al snel in één van de mooiste natuurgebieden, om daar de uitgestrektheid van het Nationaal Park Dwingelderveld te ervaren.
- Via Havelte, door het Holtingerzand en door Diever kom je in het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Uitgestrekte bossen, heide en stuifduinen laten je genieten van Drenthe op zijn mooist.
- Tussen Leek en Eelde (in de Drents-Groningse Wolden) beleef je de Onlanden en voert het Drenthepad je langs schitterende landgoederen.
- Je betreedt het Nationaal Park Drentsche Aa; een gebied dat als stroomdal is opgebouwd uit tientallen diepjes, stroompjes en romantisch kronkelende beken, in een landschap van heide, kleurrijke hooilanden en esdorpen.
- Al snel kom je daarna in het UNESCO-Geopark. Op de Hondsrug wandel je door de Strubben en het Kniphorstbosch op het oostelijk deel van het Drenthepad. De route voert hier door het ‘Pompeï van Drenthe’: het enige archeologische reservaat van Nederland. met grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen. De route leidt je over de Hondsrug langs grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen naar het grootste hunebed van Nederland in Borger en je komt langs het Hunebed-centrum.
Onderweg op het Drenthepad maak je ook kennis met Pingo-ruïnes, ontstaan in de laatste ijstijd.
Kortom, dit is een langeafstandswandeling door het ontstaan van het gebied, van de provincie Drenthe.
Drenthepad in 58 etappes
Het Drenthepad bestaat uit 58 afzonderlijke etappes, welke allemaal omschreven zijn de wandelgids, met daarin veel informatie over de route en over wetenswaardigheden onderweg. De kortste etappe is 2,5 kilometer en de langste etappe is 7,5 km. Tussen Beilen (start) en Beilen (finish) kun je zelf de lengte van elke dag-etappe bepalen.
Achtereenvolgens loop je:
- 32,5 kilometer door het Dwingelderveld;
- 19 km over de Havelterberg;
- 20,5 km door het Drents-Friese Wold;
- 20,5 km door het Fochteloërveen en Veenhuizen;
- 31 kilometer door Noord-Drentse esdorpen;
- 17,5 km door de Drents-Groningse Wolden;
- 33,5 km door de Drentse Aa;
- 57 km over de Hondsrug;
- 35,5 km door Zuid-Drentse esdorpen;
- 62 km door het Hart van Drenthe.
Zuid-Drentse esdorpen
Vorige week wandelden Durkje en ik de tocht van Exloo naar Emmen.
De 44e tot en met het eerste deel van de 48e etappe van vandaag lopen we door het gebied van de Zuid-Drentse esdorpen.
De totale afstand van de vijf etappes die we vandaag wandelen, is 27,5 kilometer.
We beginnen in de nieuwbouwwijk Delftlanden van Emmen, en lopen naar de Nederlandse Hervormde kerk van Nieuw-Balinge.
Emmen uit
Met beide auto's rijden Durkje en om 7:30 uur van Feinsum naar Nieuw-Balinge. Daar laten we de ene auto achter, om vervolgens met de andere auto samen door te rijden naar Emmen, waar om 9:30 uur onze etappe vandaag begint in de Delftlanden.
Vanmorgen vroeg in Feinsum was het 7 graden Celsius, en de temperatuur loopt vandaag op naar 17 graden Celsius, bij een stralend blauwe lucht, kortom een warme voorjaarsdag.
Vanuit de nieuwbouwwijk Delftlanden gaan we het viaduct over de Rondweg over, om dan in het Noordbargerbos eerst weer een eindje terug te lopen naar de plek waar we vorige week onze doorgaande route van het Drenthepad hebben verlaten. In westelijke richting lopen we vanaf dat punt door het Noordbargerbos - parallel aan de Emmer Rondweg - naar de Ermerweg. Daar kunnen we op het nieuwe fietspad verder, om even later eerst over het nieuwe viaduct over de Rondweg te gaan, en verderop door het viaduct onder de N34 door te lopen. Hier laten we Emmen achter ons.
Voorbereiding op het Paasfeest
Op de Oude Rijksweg steken we de Sleenerstroom over, en een eindje verder verlaten we de Oude Rijksweg, om dan over een nieuw betonnen fietspad naar de Marsdijk te lopen. Die steken we over, om nog weer iets verder het zandpad van een laan te volgen, richting Diphoorn.
We wandelen door Diphoorn.
Dit dorp verlaten even later in de richting van Sleen.
Vlak vóór Sleen steken we de N376 over, om dan Sleen binnen te lopen.
Direct lopen we door naar het Raadhuis van Sleen, dat in 1938 is gebouwd in traditionalistische stijl, met onder andere trapgevels.
We willen graag een kop koffie drinken in Sleen, dus proberen verderop bij de horeca-gelegenheid koffie te scoren. Dat lukt niet, want die is gesloten, maar de dorpskerk is wel open, getuige de kleurrijke, uitnodigende banner, met het opschrift: Open.
De kerk met de hoogste kerktoren van de provincie Drenthe is inderdaad open, dus we gaan de kerk in. In het koor van de kerk bloeien kleurrijke tulpen, en daarbij wordt op geel-blauwe wijze aandacht gevraagd voor de oorlog in Oekraïne.
Dieper in het koor bloeien voorjaarstakken bij het paaskruis van wilgentenen, aan de voet van het glas-in-lood-kerkraam met het opschrift 'De Heer is waarlijk opgestaan'.
In de huidige Veertigdagentijd is dit alvast een mooie verwijzing naar het komende Paasfeest.
Heel mooi achter in de kerk is ook het kleurrijke glazen kunstwerk van de levensboom.
Van Sleen naar De Klencke
Als we de dorpskerk verlaten en plaats zullen nemen op een houten bank tegenover de kerk, arriveren twee jongedames met een belbus, die hier nu hun wandeltocht aanvangen. Zij gaan eerst de kerk in, en wij genieten vóór de kerk van een broodje bij de door ons meegenomen koffie.
Als we even later verder gaan door Sleen, zien we achter ons de twee wandelende dames ons volgen op de route. Buiten Sleen raken ze voor ons uit het zicht. Het zou kunnen zijn dat zij het Pieterpad bewandelen, want bij en door Sleen vallen de routes van het Drenthepad en het Pieterpad even samen.
Als we Sleen verlaten, gaat de route verder over mooie smalle paden door en langs boomwallen door eerst het Broekveld en even later door het Kruidhaarsveld. Ondertussen is de temperatuur al opgelopen, waait het nauwelijks en schijnt de zon, dus de jas kan uit tijdens het wandelen. Even later volgen we het fietspad langs eerst de Schaapstreek, die verderop over gaat in de Klenkerweg.
Deze weg brengt ons naar de Havezate De Klencke, in haar huidige vorm daterend van 1760.
Evenals in voorgaande weken zien we hier ook de stormschade aan de oude bomen van dit landgoed.
Over de Oude Tolhuisweg wandelen we tot aan het oude Tolhuis. Tegenover het tolhuis gaan we het landgoed van Havezate de Klencke in. Langs de brede laan door dit natuurreservaat passeren we een enorme boom, die enkele meters boven de grond in één van de drie zware stormen van de afgelopen weken is afgeknapt.
Zo'n kolossale boom toont ons hoe zwaar de storm ook hier moet zijn geweest.
Verderop komen we op het meer open heideveld van dit landgoed, ook wel het Klenckerveld genoemd. Aan beide zijden van het heidepad zien we ettelijke Jeneverbessen staan.
Van Oosterhesselen naar Gees
Een eindje voorbij het Klenckerveld wandelen we Oosterhesselen binnen.
Op de T-splitsing bij het dorpscafé naast de dorpskerk slaan we linksaf, om verder te wandelen door het dorp. Bij de plaatselijke supermarkt kopen we verse krentenbollen en bananen voor onderweg. Een eindje verderop passeren we enkele alpaca's die zich in het veldje tegoed doen aan het hooi in hun bijvoederbak.
Op de Waterveensweg steken we buiten de bebouwde kom van Oosterhesselen de N854 over.
Langs het zandpad van de Jimmingsveenweg passeren we even later het Jeudenkerhof, waar de ene nog resterende Joodse grafsteen herinnert aan de kleine Joodse gemeenschap van weleer in deze streek. Naar goed gebruik liggen er veel steentjes op de grafsteen, waaronder ook twee happy stones.
Als we even later op de Hogewandsweg richting Gees lopen, zien we rechts van ons de waterplas van het Waterveen liggen.
Aan de dorpsrand van Gees graast een groep koeien in een weiland bij een boerderij.
Fotogeniek Gees
Met een grote U-bocht gaat de route door Gees. Als we door de Oude Steeg lopen, zien we links van ons een kudde koeien.
De zon schijnt volop, en het is aangenaam voorjaarswarm. Ongeveer de ene helft van de kudde graast verderop in het hoger gelegen weiland, terwijl de andere helft de schaduw heeft gezocht tegen de aarden wal onder grote bomen. Een roodbonte koe ligt met de kop tegen haar buik te slapen.
Evenals bij veel meer boerderijen in deze streek zie je ook hier houten bijschuren gedekt met rieten kappen. Onder de kaprand zie je dan veelal een mooi decoratief rietvlechtwerk tegen het bovenste deel van de muur, onder de rand van de rieten kap. Zo ook hier.
In de bocht van de Oude Steeg staat een transportfiets bij een eveneens rietgedekte schuur.
Enkele meters verder staat een oude houten boerenkar naast de schuur.
De Saksische boerderijtjes maken van zo'n Drents dorp een fotogeniek geheel.
Langs de Dorpsstraat zien we een zwart metalen kunstwerk staan van een wandelaar met rugzak. Het staat hier ten teken van het feit dat het Drenthepad hier langs loopt.
Bovendien ligt hier aan de rand van de tuin van een groepsaccommodatie de grootste zwerfsteen van Nederland.
Pauze bij lammeren en was
Tegenover de zwerfkei lopen we tussen de huizen door naar de ijsbaan en jeu de boulesbaan van Gees. Een schaap loopt hier rond met twee pasgeboren lammeren.
Eén van de zwarte lammetjes ziet er nogal zwak uit. Als het ene lammetje bij het moederschaap drinkt, kun je zien dat de zwakkere geen kans ziet en krijgt om ook te drinken
Als we even later zitten te lunchen op een houten bank bij de ijsbaan, hebben we het zicht op een kleurrijk patroon van was aan de waslijn bij de boerderij aan de overzijde van de ijsbaan.
De zon schijnt volop, en de temperatuur is nog verder gestegen, dus ook de trui kan al uit. Voor de rest van de middag kunnen we blijven wandelen in onze wandelshirts, want het is lekker warm voorjaarsweer met een temperatuur van ongeveer 17 graden Celsius.
Na de pauze moeten we weer langs het schaap en de lammeren, terug naar de Dorpsstraat. Dan zien we het zwakke lam in onmacht liggen tegen de ronde metalen drinkbak. Eén van de achterpoten hangt over de rand van de drinkbak, waardoor het zwakke lam op de rug ik komen te liggen, en er met geen mogelijkheid weer weg kan komen. Ik haal het trillende pootje van de rand van de drinkbak, en help het lammetje voorzichtig weer overeind. Het loopt op wankele wijze terug naar het moederschaap. Dit pasgeboren lam zal wellicht nog wel wat hulp nodig hebben om in leven te blijven. Het andere lammetje heeft zichtbaar minder problemen met lopen en met drinken bij het moederschaap.
Nieuw beton
Langs de Dorpsstraat staat een minibib, met daaronder een weggeefhoek voor de minderbedeelden onder ons. Gevraagd wordt om niet te hamsteren, opdat ook anderen iets mee kunnen nemen uit deze weggeefkast. Ook wordt anderen de gelegenheid geboden om hier iets de doneren voor de minderbedeelden van Gees en omstreken; een mooi initiatief voor wie het nodig heeft, en ook voor wie van eigen overvloed kan en wil delen.
Over de Lutmarsweg verlaten we Gees. In een maïsstoppelveld langs de Bollemarweg scharrelt een groep scharrelvarkens tussen de maïsstoppels.
Vanwege de hoge waterstand tussen de Geeserstroom en de Broekstroom is het gebied in de scherpe hoek van de Brinkies en de Bollemarweg grotendeels overstroomd.
Midden in dit meertje op een eilandje staat een aalschover op een omgevallen boom.
We stappen over op een zandpad, en zien linksvóór ons graafmachines aan het werk om het brede zandpad te egaliseren. We lopen om de graafmachines heen en zien dan verderop pas waarom hier met zware machines wordt gewerkt. Daar wordt namelijk een betonnen fietspad aangelegd over dit zandpad. We kunnen parallel aan de Geeserstroom door de laagliggende berm van het nieuwe betonpad naar de Tilweg lopen.
Aan de andere zijde van de Tilweg gaan we verder langs het nieuwe betonnen fietspad. We zien aan het slijpwater dat het betonpad vandaag is gefreesd, en even later passeren we ook de freesmachine, die heen en weer smalle gleuven freest in het betonpad.
Wandelen met vallen en opstaan
Voorbij de freesmachine zitten twee mannen langs het pad te lunchen. Het zijn twee broers, waarvan de ene broeder het hele Drenthepad loopt, en de andere hem vandaag vergezelt op een etappe, voor ons in tegengestelde richting.
Als we nog maar een klein eindje verder lopen, struikelt Durkje over een uitstekende boomwortel, met als resultaat dat we er nu voor moeten zorgen dat we flink doorlopen, om aan het eind van de middag op tijd bij onze opticien te zijn teneinde haar bril weer recht te zetten, waardoor we een beoogde koffievisite in Emmen moeten schrappen. Morgen (zaterdag) zijn we de hele dag naar en in Boskoop en Gouda, dus we moeten vanmiddag vóór sluitingstijd weer terug zijn in Stiens. Belangrijkste is overigens dat deze struikeling niet tot verwonding leidde, maar het is natuurlijk wel even schrikken om plots op de grond te liggen. Wandelen brengt toch altijd een valrisico met zich mee, zo weten we uit ervaring.
Van de andere zijde komt een racefietser langs het betonpad ons tegemoet, die heel optimistisch zijn weg met de fiets aan de hand vervolgt naar de Tilweg. Wij lopen parallel aan het Loodiep naar de Goringdijk. Rechts van ons ligt het stroomgebied van het Loodiep, dat deel uitmaakt van het Geeserveld.
Het laagliggende land is hier en daar overstroomd door de hoge waterstand van het Loodiep.
Boswachterij Gees
Aangekomen bij de bosrand gaan we het gebied van Boswachterij Gees (1920-1940) in. Eerst lopen we langs de bosrand met rechts van ons het beekdal van het Loodiep, en na een haakse bocht hebben we rechts het heideveld van deze boswachterij liggen. Even later steken we dat heideveld van de Hoge Stoep over.
Daarna gaan we voortdurend verder langs een bosrand, waarbij we af en toe voorzichtig over hoger liggende pollen moeten lopen, omdat het pad op de grens van bos en heide over de volle breedte onder water ligt.
Zo doorkruisen we dit vochtige heideveld.
Aan de westzijde van de boswachterij moeten we nog eenmaal het bos in, waarin we de Twaalf Ellenweg kruisen. Als we dan een eindje verderop weer terug zijn op de Mekelermeer, hoeven we alleen nog maar een stuk over de Koekoeksdijk te lopen, om tenslotte Nieuw-Balinge binnen te wandelen om 16:00 uur.
Vanmorgen hebben we in deze oude veenkolonie (1900) onze auto geparkeerd bij de dorpskerk aan de Verlengde Middenraai. We stappen direct in, en rijden terug naar Emmen, om daar onze andere auto af te halen. Daarna rijden we terug naar Feinsum en Stiens, waar Durkje nog net vóór winkelsluitingstijd arriveert.
